Samenvatting Sociologie 2.pdf - Tentamens

Door Bram Verbong Samenvatting Sociologie 2
H1: Prisoner’s Dilemma
Onder welke voorwaarden zal samenwerken naar buiten komen in een wereld vol
egoïsten zonder centrale autoriteit?
Het antwoord van elk persoon op deze vraag heeft een fundamenteel effect op de
manier waarop we denken en leven met onze sociale, politieke en economische
relatie tot elkaar.
Op vandaag werken landen zonder centrale autoriteit. Daarom staan de eisen om
samenwerking naar buiten te laten komen in relatie tot veel zaken in de
internationale politiek.
Een typisch geval van het naar buiten komen van samenwerking is de ontwikkeling in
patronen in gedrag van een wetgevende macht, zoals de Amerikaanse Senaat.
Dit is niet altijd zo geweest. Het naar buiten treden van samenwerking kan uitgelegd
worden als een consequentie van individuele senatoren die hun eigen interessen
volgen.
De Samenwerkingstheorie dat in dit boek wordt gepresenteerd, is gebaseerd op een
onderzoek naar individuen die hun eigen interesses volgen zonder hulp van een
centrale autoriteit die hen dwingt om samen te werken met elkaar. Het aannemen dat
het om eigen interesse gaat is alleen maar een aanname. Voor anderen is dit nog
geen oplossing voor wanneer men wel of niet samenwerkt.
Er ontstaat een probleem wanneer het volgen van de interesse leidt naar een
magere uitkomst voor iedereen. Voor deze specifieke situaties is er een zogenaamde
Prisoner’s Dilemma game. Twee spelers. Twee keuzes, samenwerken of overlopen.
De spelers kunnen het dilemma niet ontlopen.
Dit spel is gewoonweg een abstracte formulering van enkele zeer algemene en zeer
interessante situaties, waarbij wat individueel het beste is resulteert in wederzijdse
ontrouw, waarbij beide eigenlijk beter af zijn door met elkaar samen te werken. Dit
geldt ook voor egoïstisch ingestelde mensen, ook na een bekend aantal keren. Is het
aantal keren onbekend, is er wel een mogelijkheid tot samenwerking.
Het probleem wordt beschouwd in z’n grondvorm, zonder deze veranderingen.
1. Er is geen mechanisme beschikbaar voor de spelers om te dreigen of om
overeenkomsten aan te gaan.
2. Je kunt nooit zeker zijn van wat de tegenspeler gaat doen.
3. Er is geen mogelijkheid de tegenspeler te elimineren of om de interactie te
ontlopen.
4. Je kunt de keuze van de tegenspeler niet veranderen.
Als er een samenwerking is ontstaan is het mogelijk dat dit weer kan plaatsvinden.
De toekomst is minder belangrijk dan het heden en dit om twee redenen. De eerste
is dat spelers de neiging hebben om het resultaat minder te waarderen als de tijd
naar het resultaat toe korter wordt in de toekomst. Ten tweede is er altijd een kans
dat de spelers niet tot elkaar komen.
Om deze twee redenen, zal het eerstvolgende resultaat minder meetellen dan het
huidige resultaat.
Wat is de beste tactiek? Het is in ieder geval niet veilig om aan te nemen dat de
tegenspeler erop uit is jou te pakken. Jouw strategie is afhankelijk van de strategie
van de tegenspeler.
Uit welke eigenschappen uit de realiteit is Prisoner’s Dilemma opgebouwd.
1. De resultaten van de spelers mogen niet met elkaar vergelijkbaar zijn.
2. De resultaten hoeven niet symmetrisch te zijn.
3. De resultaten van een speler hoeven niet gemeten te worden op een absolute
schaal.
4. Samenwerking hoeft niet beschouwd te worden als gewenst van het gezichtspunt
van de rest van de wereld.
31