Heraut #32 - Ismus

12
door Peter de Jong
Het is één van die steeds maar weer terugkerende thema’s in het
nieuws: de kloof tussen burger en politiek. Zo ook gisteren bij
Pauw en Witteman. De discussie over de aanstaande gemeenteraadsverkiezingen
in Venlo verzandt al snel in het standaard
partijgebrabbel. Daar zitten Pauw en Witteman natuurlijk niet
op te wachten. Wat we willen zien is verhitte discussie, een aan
de grond geraakte bankdirecteur, een glas water in het gezicht
van Peter R.: dát is televisie! Vandaar dat de heren de aloude
kloof tussen politiek en burger aanhalen. Is altijd goed voor
een beetje vuurwerk.
De eerder die avond aangeschoven Minister van Integratie,
Eberhard van der Laan, vertolkt de rol van elitair politiek
kopstuk, de uit Venlo overgekomen PVV-aanhangers worden
uitgelokt hun onvrede over die Haagse nietsnutten uit te storten.
Terwijl de plaatselijke buschauffeur, de lerares ‘Nederlands
voor immigranten’ en de gefrustreerde werkeloze hun tirade
richten tot de arme Eberhard, zie je Pauw genieten. Nog even
dat filmpje van die tegen de minister schreeuwende Amsterdammer
instarten, en voilà! Zo bespeel je de kijker. Het genot
druipt van Jeroen’s net-niet-helemaal-maar-toch-wel-een-beetje-gestylede
krullenbol. Ondertussen krijgt Eberhard de volle
laag. ‘De burger’ –hier vertegenwoordigd in de persoon van
heftruckchauffeur Johan – verwijt hem te veel in Den Haag
rond te neuzen, te weinig contact te maken met de simpele
medemens en daardoor geen idee te hebben van wat deze ‘gewone
Nederlander’ zo eigenlijk bezighoudt. Bovendien komt
er van al die verkiezingsbeloften toch altijd maar bar weinig
terecht. Die Geert, die begrijpt het! Die spreekt tenminste gewone
mensentaal. Die zegt waar het op staat. Hij heeft dan af
en toe misschien wat vreemde ideeën, dat geeft Johan meteen
toe. Maar toch zal hij op hem stemmen. De minister probeert
Johan met enkele voorbeelden duidelijk te maken dat het kabinet
misschien toch niet zo slecht bezig is als de burger denkt.
‘Neem nu de wijkaanpak, daar worden toch behoorlijk veel
resultaten in geboekt…’
De minister hoeft zijn zin niet eens af te maken. Johan knikt
en raakt op dreef. Ook in zijn buurt worden steeds meer initiatieven
genomen. Er worden borrels georganiseerd, gezamenlijke
lunches en workshops geregeld. Dit alles om de cohesie
in de buurt te bevorderen. Alleen reageren de burgers af en
toe nog wat tam. ‘Zullen we dan eens besluiten er samen onze
schouders onder zetten?’, stelt de minister voor. Johan knikt
weer. Politicus Eberhard en burger Johan lijken langzaam hun
kloof te dichten.
Ondertussen kijkt Pauw wat wezenloos voor zich uit. Dit soort
oninteressant gebrabbel, daar zit de kijker natuurlijk niet op te
wachten. Harmonie is niet sexy. Wat men wil zien is de vuist
op tafel, een woedende ‘gewone Nederlander’, een in tranen
uitbarstende minister: dát is televisie!
Rigoureus onderbreekt hij het gesprek. De burger aan de ene
kant, de politiek aan de andere. Zo is het, en zo zal het blijven.
Dat zorgt voor mooie praatprogramma’s, met hoge kijkcijfers,
voor Pauw, en voor Witteman, samen op het hoogste
podium.
Beste Jeroen, als dank voor dit geweldige inzicht, namens de
voltallige redactie van de Heraut: een dikke, vette pluim.
door...
Jubelend over onze
opleiding Politicologie
Onze opleiding is dit jaar 40 geworden en dat moet natuurlijk
gevierd worden. De grote aftrap van het jubileum vond
plaats op donderdag 26 november met verschillende lezingen,
een buffet en een afsluitend feest. De organisatie, bestaande
uit zowel studenten als stafleden, had flink haar best
gedaan en dat was ook te merken.
Paul Depla, alumnus van de opleiding, opende de middag in
LUX met als onderwerp de misopvatting van velen dat politiek
en politicologie op hetzelfde neer komen. De demissionaire wethouder
sloot af met een oproep aan studenten om toch nog eens
iets te gaan bezetten, ook al was het maar één keer.
Daarna volgde een lezing van de heer J. Brabers over de invloed
van de universiteit op de Nederlandse politiek, waarbij hij een
uitgebreid en chronologisch overzicht gaf van de vele dames en
heren die het in Nederland ver geschopt hebben. Wie van ons
zal er volgen? Hans Slomp gaf aan de hand van unieke videobeelden,
hilarische foto’s en zijn eigen ervaringen een heel andere
kijk op het veertigjarig bestaan van de opleiding. Een zeer
onmisbare kijk als je de geschiedenis van de opleiding wilt leren
kennen. Nadat iedereen was bijgekomen van de beelden van oud
studenten en Bob Reinalda met haar, gaf Kris Deschouwer een
heel interessante lezing over de kwestie van grenzen in de Lage
Landen. Want waar liggen die nou precies?
Hierna verplaatste het gezelschap zich van de LUX naar de Old
Cave, alwaar een buffet op ons stond te wachten. Studenten,
alumni en docenten vormden een mix van mensen die gezellig
keuvelend van het buffet genoten, herinneringen ophaalden
onder het genot van een biertje of die helemaal los gingen op de
dansvloer. Iedereen had het in ieder geval naar zijn of haar zin.
Langzaam hielden steeds meer mensen het voor gezien, maar een
harde kern van studenten hield het tot het einde, zo rond 1 uur,
uit. Het was interessant en gezellig: een jubileumviering die onze
mooie opleiding waard is!