vademecum sociale economie.pdf - Expertisepunt

Hulp
Als een zelfstandige een beroep doet op iemand van de familie (tot de tweede graad), wordt
dat een helper. Dit statuut impliceert dat er moeten bijdragen betaald worden aan een sociale
verzekeringskas voor zelfstandigen.
Meewerkende echtgeno(o)t(e)
De meewerkende echtgeno(o)t(e) ontsnapt aan het sociaal statuut van de zelfstandigen. Hij/zij
kan er echter wel toe toetreden op vrijwillige basis inzake de sector werkonbekwaamheid en
moederschapsverzekering.
Zij zullen op termijn ook automatisch onderworpen zijn en dus beschermd. De Ministerraad
heeft tevens maatregelen genomen op fiscaal vlak, als logisch gevolg van het sociaal statuut
(betreffende de beroepskosten meer bepaald).
2.6.d. Fiscale behandeling
In tegenstelling tot de loontrekkende die onderworpen is aan het stelsel van de roerende
voorheffing, betaalt de zelfstandige slechts na het vaststellen van de belastingen. Het voordeel
van deze betaling a posteriori wordt gecompenseerd door een verhoging van de belastingen.
Maar dat geldt niet voor de zelfstandige die zich als dusdanig voor de eerste keer installeert
gedurende de drie eerste jaren van zijn activiteiten (met inbegrip van het jaar waarin hij begint).
Vervolgens kunnen zij dit vermijden door “voorafbetalingen” te doen.
Voor- en nadelen
Op basis van de definitie, konden wij reeds bepaalde voor- en nadelen constateren. Daarbij
moet ook onderlijnd worden dat de sociale wetgeving bijkomende garanties biedt inzake pensioen,
jaarlijkse vakantie, gezondheidszorg, uitkeringen bij ziekte, ongeval en werkloosheid, kinderbijslag
en geboortepremies.
De voordelen kunnen verschillen op basis van het stelsel: loontrekkende of zelfstandige:
• Het pensioenstelsel van een zelfstandige is lager dan dat van een gesalarieerde. Het is mogelijk
om te voorzien in een bijkomend pensioen om een vergelijkbare dekking te bekomen
(vrij aanvullend pensioen, verzekering voor de bedrijfsleiders).
• De zelfstandige heeft geen jaarlijkse betaalde vakantie.
• Bij stopzetting van de activiteiten heeft de zelfstandige geen recht op een onmiddellijke
werkloosheidsuitkering.
• De kinderbijslagen van de zelfstandige zijn minder hoog, vooral dan de bijslag voor het eerste
kind en in mindere mate die voor het tweede kind.
•De gezondheidszorg voor de zelfstandige is beperkt tot de grote risico’s. De “kleine risico’s”
vallen daar niet onder tenzij hij vrijwillig een bijkomende verzekering neemt.
• Bij ziekte zijn de termijn en het bedrag van de vergoeding die de zelfstandige krijgt in zijn
nadeel.Verschillende verzekeringssystemen bieden u de kans om dit risico te ondervangen
(verzekering “gewaarborgd inkomen”,“hospitalisatieverzekering”).
106