Geef een slof-wikkel terug aan de Agio vertegenwoordiger en u ontvangt twee doosjes! ACTIE T/M DECEMBER <strong>2012</strong> Ontdek het verrassende vanille aroma Roken is dodelijk Fumer tue Rauchen ist tödlich 32 november <strong>2012</strong>
Hete hangijzers De actualiteit volgens het forum van Perswinkel.be Perswinkel.be is een forum dat gratis ter beschikking van alle persverkopers staat. Iedere verkoper kan er mits registratie (noodzakelijk omdat het forum exclusief voor persverkopers is) zijn mening kwijt over alles wat de sector aangaat en méér. Naast de occasionele kolder vallen er beslist interessante meningen en nuttige nieuwtjes te sprokkelen. Wilfried Vandenbroucke, een van de vijf initiatiefnemers, geeft een woordje uitleg bij een van de actuele thema’s. Actie vereist Als je inlogt op het forum van perswinkel en klikt op de link “actieve onderwerpen” kan je er niet naast kijken: weinig positieve berichten, problemen op alle gebied. Een forum van zwartkijkers, grumpy old men? Of een objectieve afspiegeling van de toestand van de sector? Ik heb in oktober 1985 een krantenwinkel overgenomen. Het was toen voor mij een uitweg uit de werkloosheid. Ook in die tijd werd er al geklaagd: de sector likte nog haar wonden na een margeverlaging voor pers: van 30 naar 25%. In september 1984 was VUM (nu Corelio) gestart met “24 Uur”, een zondagsblad met veel sport en entertainment. Nieuw was toen de distributie op zondag, via bakkers, slagers en superettes, in een tijd dat krantenverkopers nog zowat het monopolie hadden op persverkoop. Mede door de hevige acties van de verkopers verdween het blad snel van de markt (tot zelfs boycot van De Standaard en Het Nieuwsblad… acties die nog gevolgen hadden toen ik begon, zo was in Leuven bijvoorbeeld nog altijd een in 1984 opgerichte federatie actief ). Ongetwijfeld speelde bij deze beslissing ook het feit dat de verkoop pijlsnel terugviel: van 48.000 voor het eerste nummer naar 20.000 voor het laatste. Klagen is van alle tijden. Als prille starter had ik zelfs een beetje de indruk dat ik in een val getrapt was: op vergaderingen van die Leuvense federatie werd steen en been geklaagd. Het vet was van de soep, zo zei men. Uiteindelijk viel het die eerste jaren best mee: ondanks de afbetaling van onze overname, de maandelijkse huur en andere kosten, bouwde ik vrij vlug een reserve op. Het ging zelfs dermate goed dat mijn vrouw na de geboorte van ons tweede kindje in 1992 besloot haar werk als laborante op te zeggen en mee in de winkel te helpen. In datzelfde jaar konden we het huis kopen en een jaar later hebben we het winkelpand grondig gerenoveerd. Vervolgens stegen we jaar op jaar, in omzet én in winst – tot circa 2003. In die periode bedroeg de gemiddelde winstmarge op de omzet 18 à 19%. Daar is vanaf 2003 snel verandering in gekomen: niet alleen stagneerde de omzet (met uitzondering van loterijomzet), maar ook de winstmarge daalde met een rotvaart. De marge op pers daalde door de verlaging van de marge voor proplussen; door de introductie van magabooks (circa 15% voor beide) en andere tweederangs persproducten; de marge op producten van de Nationale Loterij daalde van 7,5 naar 6% (met eventueel een bonus van 1%); en, last but not least, de korting op gsm-kaarten of -ticketing was gezakt van een slordige 17 % tot de helft. november <strong>2012</strong> Column Resultaat: de eerste faillissementen in onze sector, van verkopers die geconfronteerd werden met minder winst en hun naar verhouding te hoge kosten niet meer konden betalen (afbetaling overname, huur…). De sector heeft nood aan producten met een hogere marge, zegt de minister, en tegelijk zien we dat cynische uitgevers de duimschroeven nog wat harder aanspannen. Het leidt tot een bijwijlen bitse discussie op het forum: wat kan je bijvoorbeeld doen tegen de “centennorm” van De Persgroep? Individuele weigering, in de hoop dat iedereen dat doet, en dit dus in praktijk tot een algemene boycot leidt? Onhaalbaar met de meer dan 1.000 geregistreerden waarop Peter Bouckaert boogt (is dat wel zo?). Ook de marge op rookwaren is onlangs gedaald en bovendien ondoorzichtig geworden. De Nationale Loterij introduceert haar sportweddenschappen met een marge die, voor die sector, aan de lage kant is, en de verkoper wordt bovendien geacht de licentie te betalen. En de relaties zijn verhard: men voert deze maatregelen door zonder de minste dialoog. Het ziet er naar uit dat in veel gevallen, waar mogelijk, alleen juridisch optreden vruchten kan afwerpen. Dat kost geld en dat is een probleem voor een armlastige sector. Het is dan ook belangrijk dat deze kost door zovéél mogelijk verkopers wordt gedragen; dat de federatie dus talrijke leden heeft. Een vereniging met veel leden kan bovendien ook op andere vlakken meer druk uitoefenen. Verder is het ook bittere noodzaak dat onze federatie voor sommige disputen steun zoekt bij andere federaties die in hetzelfde schuitje zitten. Alle verkopers zouden moeten beseffen dat er meer dan ooit een strijd te voeren valt en ernaar handelen. n “ Ik heb nog nooit gezegd dat VFP moet stoppen, wel altijd gezegd dat het een straatje zonder einde is dat enkel en alleen goed is voor de advocaten. Hoever staan ze na twee jaar procederen? Hopelijk voor iedereen in de sector halen ze hun gelijk, maar dan is er nog beroep mogelijk. Hoeveel van ons zullen er dan nog winkel houden? ” “ Als je denkt (of: wéét, geruggensteund door dure maar ook deskundige advocaten) dat jou onrecht is aangedaan, onrecht in de juridische zin, dan moet je daartegen optreden. Ik vind dat niet meer of minder dan je plicht als goed ondernemer. In dit geval kan je dat niet of moeilijk individueel, wegens de omvang van de zaak en de middelen waarover je tegenstander beschikt; maar als je de krachten bundelt met alle andere individuen die onrecht zijn aangedaan, zou dat moeten kunnen. ” 33