voedsel als gave - Hervormde Vrouwenbond

spelen vrouwen niet zelden een belangrijke rol.
Zij kunnen hun man beïnvloeden zowel in positieve
als in negatieve zin. Hier ligt een enorme
verantwoordelijkheid voor christenvrouwen.
Helpen zij hun mannen om te spreken en te
handelen in lijn met Gods bedoeling? Of dragen
zij er juist aan bij dat hun mannen God buiten
hun leven, buiten hun werk en buiten hun huwelijk
en gezin houden? Ook voor ongetrouwde
vrouwen ligt hier een taak. Zowel in het kerkelijke
als in het maatschappelijke leven kunnen zij
mannen terzijde staan met de kennis en wijsheid
die hun zijn geschonken.
Een verrassend antwoord
Maar nu het verzoek, het gedurfde verzoek van
Nehemia. Wat wil hij eigenlijk van de koning? Hij
vraagt hem terug te mogen keren naar de stad
waar zijn vaderen begraven liggen. Merkwaardige
manier van zeggen. Wij zijn geneigd te denken:
‘Vertel nu maar meteen dat je naar Jeruzalem
terug wilt’.
Maar voor een joodse man als Nehemia is Jeruzalem
niet alleen belangrijk omdat hij er zelf
vandaan komt, maar ook omdat zijn voorgeslacht
er heeft geleefd en gestorven is. De band met
vorige generaties is heel sterk. Bovendien symboliseren
de graven op de Olijfberg niet alleen de
geschiedenis die zich hier heeft afgespeeld. Zij
vormen ook een profetie van de toekomst. Volgens
het bijbelboek Zacharia zal de opstanding
der doden aan het einde van de tijden hier beginnen.
Als de Messias komt, zullen zijn voeten staan
op de Olijfberg en dan zullen de graven geopend
worden (Zach. 14:4). Wie in de buurt van Jeruzalem
begaven ligt, zal er snel bij mogen zijn als de
messiaanse tijd aanbreekt. Nog altijd vormt het
een imposant gezicht: al die graven – naar schatting
wel zo’n 150.000 – op de hellingen van de
Olijfberg.
Krijgt Nehemia toestemming om te vertrekken?
Jazeker, maar hij moet wel vertellen wanneer hij
weer zal terugkeren. Kennelijk wordt zijn aanwezigheid
aan het Perzische hof zeer op prijs ge-
08
steld. Toch zal Nehemia niet met een paar weken
of maanden terug zijn. Niet minder dan 12 jaar is
hij landvoogd in Juda geweest (5:14).
Een royaal gebaar
Nehemia hoeft niet met lege handen aan de reis
te beginnen. Hij krijgt koninklijke brieven mee die
hem een vrije doorgang garanderen als hij de
rivier de Eufraat eenmaal gepasseerd zal zijn.
Bovendien heeft de koning hem een schrijven
meegegeven voor Asaf de houtvester, die de
scepter zwaait over de koninklijke ‘lusthof’. Het
Hebreeuwse woord voor ‘lusthof’ (pardes) betekent
letterlijk paradijs. In Prediker 2:5 wordt het
vertaald met ‘boomgaard’ (HSV) of ‘park’ (NBV).
Het betreft hier kroondomeinen waarvan niet
zeker is waar ze gelegen hebben. Maar in ieder
geval mag Nehemia de bomen in dit park gebruiken
voor het werk dat hij in Jeruzalem hoopt te
gaan verrichten. Hij zal er de poorten van de
tempelburcht mee kunnen renoveren.
Vermoedelijk bevond deze burcht zich later bij het
tempelcomplex van Herodes, aan de noordkant,
waar de burcht Antonia was gebouwd. Ook het
benodigde materiaal voor de herbouw van de
stadsmuur en voor het huis waarin Nehemia zelf
zijn intrek zal nemen, kan hij betrekken bij de
houtvester Asaf. Wat een last zal er van de schouders
van Nehemia afgevallen zijn. Hij ziet er de
goede hand van God in dat de koning hem al deze
dingen toezegt en daarmee zijn opdracht vergemakkelijkt.
Misschien kunnen wij daar nog iets van
leren. Erkennen wij ook de zorg van onze goede
God in alle dingen die we ontvangen? Vaak vinden
we het allemaal vanzelfsprekend. Of we vinden
dat we er recht op hebben omdat we er tenslotte
hard voor gewerkt hebben. Wie mag leven van
genade, ziet in alles de goede hand van de Heere
en zal Hem daarvoor ook de eer willen geven.
Over één toezegging van de koning moeten we
vooral niet heen lezen. Nehemia krijgt niet alleen
brieven mee voor een veilige overtocht en garanties
voor voldoende bouwmaterialen, maar bovendien
nog een sterke escorte die hem onder-