Yoga Nieuwsbrief 2013-01 - Vereniging Yogadocenten Nederland

Klaas-Jan van Velzen
Klaas-Jan van Velzen (1951) is in Nederland een
bekende collega-docent en is schrijver van een aantal
boeken over Yoga. Een collega met veel ervaring,
die tijdens ons VYN congres een dagworkshop geeft.
Persoonlijk beleven en verdieping is daarbij een
belangrijk uitgangspunt. Een paar vragen heeft de
redactie hem gesteld om wat meer te weten over zijn
persoonlijke ervaringen.
Hoe en wanneer kwam Yoga op je pad?
Toen ik in 1970 in Amsterdam ging wonen, kwam ik
midden in de hippie-scene terecht. De ervaringen met
bijbehorende marihuana, psychedelische muziek en
spirituele literatuur waren zeer bewustzijnsverruimend.
Als ik ‘stoned’ was, dacht ik de I Ching en de boeken
van bijvoorbeeld Huxley, Castaneda of Aurobindo
te begrijpen. Maar als ik weer ‘clean’ was, had
ik een enorme kater en waren zowel de ervaring
als het inzicht totaal opgedroogd. Hoewel ik deze
ervaringen dus eigenlijk niet aankon, hebben ze me
wel enorm gemotiveerd: ik wist uit eigen ervaring dat
er méér was. De boeken over Yoga, o.a. Saswitha’s
‘Swabhawat’, leken te beloven dat je stoned kon
worden zonder stuff. Dat werd toen mijn levensdoel.
Ik experimenteerde met de yogaoefeningen uit de
boeken van Indra Devi en André van Lysebeth. Via
Herman Cohen, die het voorwoord van de Swabhawat
had geschreven en bij wie ik in therapie was om m’n
hasj-ervaringen te verwerken, kwam ik in contact met
Saswitha. In 1977 begon ik aan de docenten-opleiding
bij Saswitha. In 1987, tijdens een bijscholingsweekend
van de Saswitha Yoga Vereniging, werd ik erg geraakt
door een lezing van Ad Stemerding. Door mijn
opleidingen bij hem kreeg mijn Yogabeoefening de
energetische en spirituele verdieping waar ik naar
zocht.
Wat is jouw levensdoel?
De realisatie van de eenheidservaring niet alleen in
m’n meditatiekamer maar ook in m’n dagelijkse doen
en laten.
Heb je een favoriete asana?
Het openen van de borst door bijvoorbeeld de Vis is
voor mij favoriet.
Leef je volgens Ayurvedische principes en zo ja, kun
je daarover iets vertellen?
Begin jaren tachtig heb ik bij Jos en Diana Plenckers
de cursus Ayurvedische massage gevolgd. Sindsdien
7
masseer ik
graag en
laat ik me
ook graag
masseren.
Halverwege
de jaren
negentig kreeg
ik problemen
met m’n
spijsvertering
en kwam
daardoor terecht bij Anil Mehta in Den Haag. Door zijn
adviezen ging het al snel veel beter. Dat motiveerde
mij om de opleiding tot Ayurvedisch therapeut bij hem
te doen. En sindsdien besef ik dat ik een rechtgeaarde
Pitta ben: steeds opnieuw dreigt m’n focus te sterk
te worden en vraagt het vuur om verzachting, om
globaal gewaarzijn in plaats van aandacht als een
laserstraal. Het beeld van “een zacht vuur” is voor mij
waardevol en inspirerend als ik voel dat ik weer eens
te enthousiast, te gretig of te boos word. Concreet
betekent dat bijvoorbeeld ook dat ik de asana’s
beoefen met zachte ogen en dat ik veel minder
verwarmend eet dan m’n vrouw. En één keer per jaar,
toevallig op dit moment, doe ik thuis een Pancha
Karma van 9 dagen. De tien paren van tegenstelling
uit de Ayurveda hebben veel bijgedragen aan mijn
begrip van de levensbeweging en het al dan niet
harmonieuze daarin. Vandaaruit is “in het midden van
de stroom” voor mij een belangrijk transformerend en
dynamisch concept geworden, zowel voor mezelf als
voor m’n werk, bijvoorbeeld ook voor het aanvoelen
van de harmonie tussen Ha en Tha en de adviezen die
ik op grond daarvan geef voor een persoonlijke stijl
van asana-beoefening.
Waarom ben je boeken gaan schrijven?
M’n eerste boek, ‘Yoga & Chakra’s’, was in eerste
instantie m’n eindscriptie van de opleiding tot
Spiritueel therapeut bij Ad Stemerding. Bij de
chakracursussen die ik daarna gaf, gebruikte ik de
scriptie als reader en gaandeweg verfijnde de tekst en
ontstond er onbedoeld een boek. Het idee voor m’n
boek “Holistische psychotherapie” ontstond in een
bliksemflits tijdens een stage op een psychiatrische
afdeling van het ziekenhuis van de Gujarat Ayurved
University in Jamnagar, India. Omdat ik zelf vijf jaar
in een psychiatrisch ziekenhuis in Nederland had
gewerkt, wist ik hoeveel extra betekenis de beschreven