Yoga Nieuwsbrief 2013-01 - Vereniging Yogadocenten Nederland

Collegiaal
De Virabhadrasana, Heldhouding of Krijger,
moet toch worden uitgevoerd met beiden
voeten en het bekken naar voren? Vaak wordt
deze houding uitgevoerd met een voetstand,
van het achterste been, die helemaal dwars
staat. Is dit een variant? Kan hierover uitleg
gegeven worden.
ANtwOORD MARGRiet:
Bij mijn weten zijn er twee hoofd-uitvoeringen van de
Virabhadrasana.
Beide asana’s kunnen worden ingezet vanuit Tadasana
(met een stap of vanuit een sprong). Bij de éne
worden de beide benen én het bekken in dezelfde
richting gedraaid (naar links of rechts), het voorste
been is dan gebogen en de armen worden boven het
hoofd gestrekt. Bij de andere draait het bekken, plus
romp, niet mee in de uitstaprichting, maar blijven
min of meer zijwaarts gericht. De armen worden
dan zijwaarts gestrekt. De ene arm wijst dan mee in
de uitstaprichting, gelijk aan het gebogen been. De
andere arm wijst juist terug naar achteren. De armen
worden zó weg gestrekt alsof er in beide richtingen
aan getrokken wordt. Hierbij komt de achterste voet
altijd schuin, zo’n 30°, in de uitstaprichting te staan.
Aangezien de vraag hier niet over gaat, beperk
ik me tot de eerste uitvoering waarbij bekken en
bovenlichaam dus in de uitstaprichting wijzen. De
asana kán ook zo uitgevoerd worden met de achterste
voet volledig ingedraaid, dus in dezelfde richting
wijzend als de voorste voet. De achterste voet komt
dan alleen op de vóórvoet te rusten. Ik noem dit een
variant van deze uitvoering. Als je de asana zó uitvoert
zal je merken dat die zwaar belast wordt. Lang niet
9
elke voet kan dat hebben. Die voeten moeten dan eerst
behoorlijk getraind worden, willen ze dat aankunnen.
Daarom ben ik er een voorstander van om de
achterste voet zo’n 30 á 60 graden mee naar binnen
te draaien. Ook dan moeten de voeten flink geoefend
zijn om te voorkomen dat je ‘in de voetholte gaat
hangen’. Ik raad het volledig indraaien dan ook af bij
voetklachten, zoals hallux valgus, - limitus, en –rigidus,
en tevens bij voetarthrose. De voet moet volledig in
de voorvoet recht naar voren kunnen buigen én sterk
zijn om de ‘kracht van de asana te kunnen dragen’.
Anders gaat het onherroepelijk ten koste van de ruimte
in het bekken, de ademruimte, en tevens de bundeling
en de rust in de geest (evenwichtsproblemen!). Zijn de
voeten zwak en ongetraind, dan moet daar eerst aan
gewerkt worden, wil men verder gaan in die versie.
Bij bovenvermelde vergroeiingen kan dat soms jaren
in beslag nemen, weet ik uit ervaring. En vaak is een
andere, mildere versie meer aan te raden.
iNFO
Margriet van Kampen
margrietvankampen@
kpnmail.nl
ANtwOORD pASCAL:
De houding Virabhadrasana bestaat uit een reeks
houdingen die uitdrukking geven aan het speerwerpen.
Deze asana is vernoemd naar de held Virabhadra
die in opdracht van de god Shiva een oorlogsheer
verslaat.
Dit oud mythisch verhaal wordt door Kalidasa verteld
in het grote epos ‘Kumara sambhava’ hetgeen ‘de
geboorte van de oorlogsheer’ betekent. Het is een
prachtig verhaal en te lang voor deze rubriek. Daarom
geef ik hier even een korte samenvatting.
In de oudheid vierde Daksa, die ook wel als demon
wordt genoemd, een groot offerfeest. Zijn dochter Sati
en haar echtgenoot Shiva de Godheid werden niet
uitgenodigd. Sati ging toch naar het feest en werd