21.09.2013 Views

krant 52 - mei 2012 2011 - Natuurwetenschap in het Nieuws

krant 52 - mei 2012 2011 - Natuurwetenschap in het Nieuws

krant 52 - mei 2012 2011 - Natuurwetenschap in het Nieuws

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

alert op de pijn die patiënten kunnen<br />

hebben, omdat zij meer gericht zijn op <strong>het</strong><br />

aanpakken van de ziekte.<br />

Ook is de kennis die artsen hebben over de<br />

medicatie tegen pijn soms onvoldoende.<br />

Patiënten hebben vaak vooroordelen en zijn<br />

bang. Ze denken: "Als ik nu al medicijnen<br />

slik, werkt er straks niets meer als de pijn<br />

erger wordt. Of als ik over mijn pijn klaag<br />

stopt de arts misschien wel mijn<br />

behandel<strong>in</strong>g".<br />

Oldenmenger adviseert artsen dan ook om<br />

zich steeds te laten bijscholen over nieuwe<br />

manieren van pijnbestrijd<strong>in</strong>g. Ook pleit zij<br />

voor een open houd<strong>in</strong>g naar de patiënt over<br />

de mogelijkheden.<br />

Beweg<strong>in</strong>g verkle<strong>in</strong>t risico op<br />

botbreuken<br />

gezondheidsnet.nl, 14 Februari<br />

Bewegen als je beg<strong>in</strong> tw<strong>in</strong>tig bent, verkle<strong>in</strong>t<br />

<strong>het</strong> risico op botbreuken als je ouder wordt.<br />

Dit blijkt uit onderzoek van de University of<br />

Gothenburg onder meer dan 800 mannen.<br />

Hoe sterk je botten zijn, wordt al op jonge<br />

leeftijd bepaald. Hoe meer botmassa je<br />

kweekt als je jong bent, hoe kle<strong>in</strong>er de kans<br />

op gebroken botten als je ouder bent. Uit<br />

eerder onderzoek bleek dat vooral beweg<strong>in</strong>g<br />

voor en tijdens de puberteit de botten<br />

sterker maakt. Onderzoekers van de<br />

University of Gothenburg ontdekten dat ook<br />

bewegen als je beg<strong>in</strong> tw<strong>in</strong>tig bent je<br />

botmassa verbetert.<br />

833 Zweedse mannen werden onderzocht.<br />

Degenen die meer bewogen tussen hun 19<br />

en 24e verbeterden de botdichtheid <strong>in</strong> hun<br />

heupen, lumbale wervelkolom, armen en en<br />

onderbenen. Proefpersonen die we<strong>in</strong>ig<br />

bewogen hadden brozere botten.<br />

"Mannen die meer g<strong>in</strong>gen sporten of veel<br />

bleven sporten, ontwikkelden ook grotere en<br />

dikkere botten <strong>in</strong> hun onderarmen en -<br />

benen. Blijven bewegen of meer gaan<br />

bewegen als je jong bent, verbetert de<br />

botgroei. Waarschijnlijk verkle<strong>in</strong>t dit later je<br />

risico op botbreuken", zegt Mattias<br />

Lorentzon.<br />

Bij <strong>het</strong> ouder worden, kun je osteoporose<br />

(botontkalk<strong>in</strong>g) ontwikkelen. Botafbraak<br />

v<strong>in</strong>dt dan sneller plaats, en de botten<br />

worden zo zwak dat je zomaar iets kunt<br />

breken.<br />

Wetenschap &<br />

Onderzoek<br />

Nano-lifters vallen<br />

kankercellen aan<br />

Onderzoekers hebben een nanodeeltje<br />

ontwikkeld dat voor <strong>het</strong> eerst een medicijn<br />

rechtstreeks <strong>in</strong> een kankercelkern kan<br />

brengen. Dit biedt nieuwe mogelijkheden<br />

voor een effectievere behandel<strong>in</strong>g van<br />

kanker.<br />

De nanodeeltjes zijn kle<strong>in</strong>e lifters. Ze worden<br />

aangetrokken door een eiwit op <strong>het</strong><br />

celoppervlak. Het eiwit vervoert <strong>het</strong> deeltje<br />

vervolgens naar de celkern toe. Eenmaal<br />

daar aangekomen laat <strong>het</strong> deeltje <strong>het</strong><br />

medicijn vrij. Doordat <strong>het</strong> medicijn <strong>in</strong> de<br />

celkern z’n werk kan doen, gaan de<br />

kankercellen dood. Dit effect bleek <strong>het</strong>zelfde<br />

bij 12 verschillende soorten kankers.<br />

Het nanodeeltje is ongeveer 25 nanometer<br />

groot. Ter vergelijk<strong>in</strong>g: de dikte van een<br />

menselijke haar is 80.000 nanometer. Het<br />

deeltje ziet eruit als een ster met vijf tot tien<br />

punten, om <strong>het</strong> oppervlak relatief groot te<br />

maken. Hierdoor past een vrij grote dosis<br />

van <strong>het</strong> medicijn op een nanoster.<br />

De benodigde dosis medicijnen is lager dan<br />

bij de huidige therapieën, waarbij vrije<br />

moleculen worden gebruikt. Het medicijn<br />

wordt hier immers veel gerichter afgegeven.<br />

Baviaan herkent geschreven<br />

woorden<br />

Scientias.nl, april <strong>2012</strong><br />

Lezen kunnen ze niet, maar bavianen<br />

kunnen echte woorden wel onderscheiden<br />

van woorden die nergens op slaan. Dat<br />

blijkt uit onderzoek.<br />

Wanneer wij woorden lezen, dan verwerken<br />

we daarmee ook <strong>in</strong>formatie over de plaats<br />

van letters <strong>in</strong> een woord. Op basis daarvan<br />

achterhalen we de betekenis en de klank van<br />

<strong>het</strong> woord. Franse onderzoekers vroegen<br />

zich af of <strong>het</strong> mogelijk is om vast te stellen<br />

welke comb<strong>in</strong>aties van letters juist of onjuist<br />

zijn, nog voordat we kennis van een taal<br />

hebben. Om dat te achterhalen, startten ze<br />

een experiment met bavianen (Papio papio).<br />

Na ongeveer anderhalve maand hadden de<br />

bavianen al heel wat nieuwe woorden<br />

geleerd en konden ze woorden die echt<br />

bestonden, steeds beter herkennen. In 75<br />

procent van de gevallen konden ze correct<br />

vaststellen of een woord echt bestond of<br />

niet. Opvallend genoeg konden ze vaak ook<br />

woorden waar ze voor <strong>het</strong> eerst mee<br />

geconfronteerd werden terecht als bestaand<br />

of onbestaand woord aanwijzen.<br />

Het onderzoek wijst erop dat bavianen<br />

zonder dat ze een taal beheersen toch <strong>in</strong><br />

staat zijn om patronen <strong>in</strong> een taal op te<br />

merken. Ze kunnen leren welke<br />

lettercomb<strong>in</strong>aties kloppen en welke niet. En<br />

dat is heel <strong>in</strong>teressant: deze vaardigheid is<br />

namelijk van cruciaal belang wanneer we<br />

lezen. Lezen is weer een heel complexe<br />

vaardigheid waar alleen wij mensen toe <strong>in</strong><br />

staat zijn. Maar één van de vaardigheden die<br />

daaraan ten grondslag ligt, moeten we<br />

blijkbaar delen met primaten.<br />

Nederlanders v<strong>in</strong>den<br />

Majorana-deeltje<br />

Scientias.nl, april <strong>2012</strong><br />

Het deeltje is heel bijzonder: <strong>het</strong> is zelf zijn<br />

eigen antideeltje en is te v<strong>in</strong>den op de grens<br />

van materie en antimaterie.<br />

Al <strong>in</strong> de jaren dertig van de vorige eeuw<br />

voorspelde natuurkundige Ettore Majorana<br />

dat dit deeltje bestond. Het Majorana<br />

fermion v<strong>in</strong>den, was echter een hele klus.<br />

Maar nu, tientallen jaren later, is <strong>het</strong><br />

onderzoekers aan de TU Delft gelukt.<br />

Nanowetenschapper Leo Kouwenhoven en<br />

<strong>Natuurwetenschap</strong> <strong>in</strong> <strong>het</strong> <strong>Nieuws</strong>, nummer <strong>52</strong> 8<br />

St. Bonifatiuscollege, Utrecht

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!