Verslag - Provincie Noord-Holland

370
375
380
385
390
395
400
405
410
415
420
425
430
dit de slechtst denkbare locatie is. Hij verzoekt de gemeente Wieringermeer om een duidelijke
uitspraak hieromtrent.
De heer Spekreijse benadrukt dat tijdens het fusieproces dit gebied aangewezen is als zoekgebied,
zonder verdere uitzonderingen. Met de nu bekende effecten (laagste gebied, drie watergangen,
gemaal Lely, verder weg van de kernen) had men ook tijdens de fusie rekening moeten houden en dat
moet nog steeds. Woningbouw in Medemblik-Noord wordt niet uitgesloten, alleen de kennis die er nu
is was er ten tijde van de fusie nog niet. Alle eigen opties van Medemblik in ogenschouw nemend
komt Medemblik-Noord er niet als de beste plek uit. Dit moet echter een gezamenlijke conclusie zijn.
De heer Walch vraagt welke wijsheid Wieringermeer nog in pacht heeft om GS ervan te overtuigen dat
het proces getemporiseerd moet worden.
De heer Spekreijse verwijst naar hetgeen de insprekers hebben gezegd. Hij wil echter niet spreken
van “het temporiseren van het proces”, maar is voor het “van onderaf laten groeien van het proces”.
Mevrouw Remak refereert aan het verslag van het bestuurlijk overleg waarin staat dat “over
grenscorrecties niet te praten valt”. Als dit als een soort bottom line gebruikt wordt, hoe kan dan het
gesprek met Medemblik worden aangegaan?
De burgemeester antwoordt dat negatief wordt geantwoord op een mededeling waarin niet wordt
aangegeven dat er overleg dient plaats te vinden, maar waarin de buurtgemeente slechts aangeeft
iets te willen. Als Medemblik geen overleg wenst, dan blijft Wieringermeer negatief antwoorden. Op
het moment dat Medemblik, door tussenkomst van GS, aangeeft bereid te zijn tot overleg, stelt
Wieringermeer zich constructief op.
Mevrouw Remak vraagt of zij de conclusie mag trekken dat Wieringermeer toch wel bereid is om te
praten over een grenscorrectie.
De heer Spekreijse antwoordt dat een grenscorrectie niet nodig is en dat de problemen van
Medemblik op een andere manier zouden kunnen worden opgelost.
De voorzitter meldt dat de discussie met de insprekers nu beëindigd is en vraagt de commissie of zij
nog andere vragen heeft.
Fracties en gedeputeerde
Mevrouw Dekker vraagt naar de reactie van gedeputeerde Moens.
De heer Beemsterboer ondersteunt de vraag van de PvdA.
De heer Moens meldt dat alle grenscorrecties in Nederland sinds 1813 gebeuren op vrijwillige dan wel
onvrijwillige basis (bij wet vast gelegd). De procedure die gemaakt wordt is dus afhankelijk van de
keuze vrijwillig of onvrijwillig. Bij onvrijwillige keuze wordt dit voorgelegd aan PS en dan is GS als
voorbode naar PS een soort scheidsrechter. Hij spreekt zijn verbazing uit over het feit dat gesproken
wordt over “van onderop” en “in goed overleg”. De aanwezige raadsleden van Medemblik en
Wieringermeer weten als geen ander welke pogingen de gedeputeerde persoonlijk heeft gedaan om
de fusie tot een goed einde te brengen. Uiteindelijk is om moverende redenen besloten om dit niet te
doen. Het gesprek met de burgemeesters betrof geen afspraak, maar een verzoek om een gesprek
met de twee burgemeesters, de CdK en de verantwoordelijk gedeputeerde te arrangeren. De
burgemeester van Medemblik zag op dat moment geen heil in zo’n gesprek. De heer Moens heeft
toen met de CdK overwogen om gebruik te maken van een uitzonderingsgeval (zonder die
burgemeester), maar uiteindelijk is besloten om zo’n gesprek niet af te dwingen en daarvan is de
burgemeester van Wieringermeer in kennis gesteld.
In die situaties waarin gemeenten niet in goed onderling overleg tot iets komen, wordt het aan de
provincie voorgelegd (voorbeeld: Den Bosch/Rosmalen). Het gaat hier om de ontwikkeling van een
regio, waarbij zeer terecht is gekozen voor concentratie op twee plaatsen, waarvan Medemblik er een
was. Nadat de fusie van de baan was heeft de gemeente Medemblik ervoor gekozen om zich toe te
leggen op een grenscorrectie en gedeputeerde kan zich voorstellen dat, na de fusieperikelen, het
emotionele antwoord van Wieringermeer een kort “nee” was. Het blijft gedeputeerde verbazen dat
beide gemeenten dit voorval niet naast zich neer kunnen leggen en op normale voet met elkaar
kunnen praten over de voorgenomen grenscorrectie.
De heer Graatsma interrumpeert met de opmerking dat gedeputeerde, naar het lijkt, in de tussentijd
ook niets heeft gedaan om beide partijen bij elkaar te brengen.
Toen uiteindelijk de gemeente Medemblik bij GS kwam om de formele weg in te gaan heeft de heer
Moens uitvoerig met haar besproken of dit wel zo verstandig was. Uiteindelijk heeft Medemblik
7