Oktober 2010 - Gymnasium Camphusianum

Van het begin van de vakantie word ik altijd heel vrolijk. De zon schijnt, je hebt geen
verplichtingen en je kan lekker lang uitslapen.
Drie nadeeltjes:
Je wordt compleet uit je dagelijkse ritme gehaald.
Je moet iedere dag je best doen om iets leuks te verzinnen, aangezien de rest van de
familie, buren, en mensen die een beetje in de buurt wonen nog naar school moeten door het
Nederlandse fenomeen ‘vakantiespreiding’.
Je wordt iedere dag om half zeven wakker, omdat iedereen zo’n ontzettende herrie maakt als
ze opstaan om naar school te gaan (Hier leg ik de schuld ook weer bij de regering met hun
vakantiespreiding in deze postzegel).
Ja, behalve dat is er niets mis met een aantal weken zónder benauwde schoollokalen en mét
luieren in de zon.
Maar dan…
Je komt terug van vakantie en je bent al bloedchagrijnig, omdat het hier achttien graden
kouder is dan waar je was, er nog steeds mensen zijn die niet weten dat je in een gebouw
met twee en een halve uitgang echt niet verdwaald, en ze een 20 kilogram zware tas niet
eens herkennen.
Wat staat er dan thuis op je te wachten? Boeken, die schreeuwen om gekaft te worden.
Probeer dan maar eens om niet aan school te denken, als je iedere keer dat je je kamer
probeert binnen te komen, struikelt over een blauw-oranje kartonnen doos die je op een zeer
onaangename manier lijkt aan te grijnzen.
Dan wordt het ook nog eens slecht weer natuurlijk, wat de komende maand nog zo blijft. En
ligt er een enorme berg werk (en ruzie met kaftpapier, scharen en plakband) op je te wachten
in zo’n mooie blauw-oranje kartonnen doos.
Nou, ik zag mezelf al zitten, boven de stapel boeken die nog gekaft moesten worden…
5
Oh, heel fijn: boeken kaften
Door: Emma Lobee