Leren tekenen met gevoel

Het gaat iedere keer een stukje beter en het is even wennen wat
de inkt wel of niet doet. Inkt is een medium dat vele kanten heeft en het
kan je duidelijk op een dag werkelijk tegenzitten. Soms lijkt het net alsof
de inkt in een soort staking is, dan moet je met hem onderhandelen. Jij
komt op mijn papier en ik zet je er netjes neer. Het is waar dat het tekenen
met inkt tussen verschillende dagen echt kan verschillen. Ik heb dan ook
een gouden regel ingevoerd en die is ook bij jou van toepassing. Als je
begint te tekenen en je merkt dat de inkt dwars ligt, ga dan werken aan
makkelijke donkere stukken. Loopt er dan iets mis, is de schade nihil. Af
en toe probeer je dan weer eens een dun lijntje te zetten en dan zul je op
een gegeven moment merken dat er dunne lijnen verschijnen en dan kun
je werken aan de lichtere partijen. Merk je dat het weer mis gaat, schakel
je weer over naar de makkelijkere partijen. Zo respecteer ik mijn pen en
inkt en zo kan ik, dan wel en dan niet, haarscherpe microscopisch dunne
lijnen op papier krijgen. Maar wel met de wil van mijn pen en inkt.
Het is wel zo, dat veel afhangt van je stemming. De ene dag ben
je veel lomper dan de andere dag, ook heb je de ene dag meer geduld
dan de ander dag en zo zijn dus alle dagen anders en verschillen zelfs
de uren! Ook dat speelt parten in een tekening. Ik kan je verzekeren dat
als je net een grote woordenwisseling hebt gehad, dat het jou echt niet
zal lukken flinterdunne lijntjes op papier te krijgen. Hetzelfde geldt als je
voor het tekenen even in de tuin gaat werken, dan is je motoriek ook niet
hetzelfde als wanneer je uitgerust achter je tekening gaat zitten.
Zo spelen bij pentekenen vele externe dingen mee en is het
verstandig je daar aan over te geven. Gaat het nu niet, probeer het later
en anders morgen.
Met pentekenen kun je niets
forceren en zal het je niet lukken
dan echt goede lijnen op papier
te krijgen. Geduld en overgave
zijn de belangrijkste punten in
dit werk.
-178-