downloaden - Borgman Beheer

Bepalend voor het uitzetten van een dunning is het blessen, waarbij de bomen die moeten wij-
ken een merkteken krijgen. De rol van de blesser is vaak onderschat. De toekomst van het bos
ligt namelijk in handen van de blesser. Die moet dus een goede doelgerichte instructie krijgen
en voldoende vakkennis hebben. In Ede ontbreekt een goede blesinstructie en wordt het blessen
niet altijd uitgevoerd door medewerkers die daarvoor zijn opgeleid (wel hebben zij meerdere
jaren ervaring opgebouwd). Er wordt wel gewerkt met prioriteitenlijstjes (welke boom
krijgt prioriteit), maar dat is niet voldoende om actief te sturen in de bosontwikkeling. Handig
hulpmiddel bij het blessen is het aanwijzen van toekomstbomen. Dit gebeurt niet overal of het
is niet duidelijk in het veld. Op Roekel zijn bijvoorbeeld eiken vrijgesteld, maar die zijn nu niet
meer terug te vinden. Het meest efficiënt is als toekomstbomen voor langere tijd worden aangewezen,
en niet slechts voor één dunningsronde. Toekomstbomen worden in Ede niet opgesnoeid,
waardoor ze ook niet op die manier herkenbaar zijn. Bij het al of niet opsnoeien zijn
echter ook andere argumenten van belang dan de herkenbaarheid van toekomstbomen, zoals
de verbetering van de houtkwaliteit.
In Ede wordt niet gestuurd op houtkwaliteit of sortimenten. Het bepalen van sortimenten is
vooral zaak van de aannemer of houthandelaar. Dit valt feitelijk buiten het bereik van de
gemeente Ede, doordat er voor gekozen is het hout op stam te verkopen. De vraag is of er
gerichter moet worden beheerd op bepaalde (haalbare) houtkwaliteit – hierop wordt in hoofdstuk
beheermaatregelen ingegaan.
Een andere belangrijke keuze die wordt gemaakt tijdens de dunning, is het aanwijzen van verjongingsplekken.
Locatie en grootte zijn bepalend voor de te verwachten soort verjonging. Ook
hiervoor is een goede instructie noodzakelijk. In Ede gebeurt dit echter nog teveel “op goed
gevoel”. Waar precies dunning heeft plaatsgevonden, op welk moment, en waar verjongingsgaten
zijn aangebracht, is niet op kaart vastgelegd. De aanbevelingen van Klingen met betrekking
tot monitoring zijn dus niet opgevolgd.
Voor de uitvoering van de dunning wordt een protocol gebruikt (opgesteld in 2000 door EAR for
Nature – het vroegere samenwerkingsverband tussen de gemeenten Ede, Arnhem en Renkum).
Dunning (houtoogst) wordt veelal uitgevoerd door gespecialiseerde aannemers. Vanuit de afdeling
beheer wordt geconcludeerd dat dit goed loopt. Er zijn meerjarige afspraken gemaakt en de
aannemers volgen het protocol. Het feit dat vanuit de gemeente dagelijks toezicht op het werk
van aannemers wordt gehouden komt ten goede aan de kwaliteit van het werk. De gemeente
kondigt de werkzaamheden in een bepaald dunningsblok vooraf aan in de plaatselijke krant en
middels informatieborden bij de ingangen van het dunningsblok.
De Permar (werkvoorziening) verricht op contractbasis werkzaamheden voor de gemeente.
Permar is volgens de gemeente beperkt in te zetten omdat haar medewerkers in sommige
gevallen te weinig kennis van zaken (zoals kennis van boomsoorten en snoeien) blijken te hebben.
Echter, een goede aansturing en een goede selectie van geschikte werkzaamheden zijn
sleutels tot succesvolle uitvoering. Vanuit de sociale rol van de gemeente en uit oogpunt van
kostenefficiëntie blijft de inzet van de Permar interessant.
Houtoogst gebeurt “op aflossing”. Dit betekent dat tijdens het blessen de hoeveelheid te oogsten
hout alleen steekproefsgewijs wordt gemeten. Ter controle worden de houtstapels gemeten
voordat deze afgevoerd mogen worden.
Vanuit de werkgroepen is naar voren gekomen dat men de ingrepen te grootschalig vindt en dat
de grote machines waarmee gewerkt wordt een grote impact hebben. Er gebeurt het e.e.a. aan
publieksbegeleiding voorafgaand aan de houtoogst, maar er is behoefte een intensiever communicatietraject
voorafgaand aan de uitvoering van beheermaatregelen.
55