Gerechtshof Amsterdam, LJN BX8217, 6 september 2012 (publicatie

ereikt (vgl. onder meer HR 15 december 2006, 41.882, LJN: AZ4416, BNB 2007/112).
Artikel 67a AWR schrijft echter niet voor dat de inspecteur verplicht is voorafgaand aan de
aanmaning een herinneringsbrief aan de belastingplichtige te verzenden waarin deze aan zijn
aangifteplicht wordt herinnerd. Ook het BBBB bevat niet een dergelijke voorwaarde; volgens
§ 21, vierde lid, is sprake van een verzuim indien de belastingplichtige de aangifte niet binnen
de gestelde termijn heeft gedaan en hij geen gevolg heeft gegeven aan een aanmaning van de
inspecteur.
4.4.2. Belanghebbende heeft zich evenwel beroepen op de wetsgeschiedenis van het
Belastingplan 2010, waar ook de rechtbank in onderdeel 3.1 van haar uitspraak naar heeft
verwezen. Op deze wetsgeschiedenis kan belanghebbende zich in het onderhavige geval
beroepen, aangezien het relevante overgangsrecht (artikel XXXIX, eerste lid, onderdeel e)
van de Wet van 23 december 2009, Stb. 609 inhoudt dat artikel 67a AWR, zoals dit na
inwerkingtreding van de genoemde Wet luidt, van toepassing is op verzuimen die op of na 1
januari 2010 zijn begaan. In de bedoelde wetsgeschiedenis wordt in de volgende
tekstpassages gerefereerd aan de herinneringsbrief:
“Het kabinet hecht eraan op te merken dat de Belastingdienst niet zonder meer overgaat tot
het opleggen van een verzuimboete. De belastingplichtige die niet reageert op de uitnodiging
om aangifte te doen, krijgt eerst een herinnering en vervolgens een aanmaning. Pas indien hij
drie verzoeken om aan zijn verplichtingen te voldoen heeft genegeerd, beloopt de
belastingplichtige een verzuimboete. Met ingang van 1 januari 2009 is de verzuimboete bij
aangifteverzuimen bij aanslagbelasting in beginsel gefixeerd op een vast percentage van 20%,
en in de vennootschapsbelasting van 50%. Slechts in uitzonderlijke gevallen kan de
inspecteur een verzuimboete tot het wettelijke maximum opleggen.”
(MvT, Kamerstukken II 2008/09, 32 128, nr. 3, blz. 34–35)
“De leden van de fractie van het CDA stellen dat de verzuimboete bij een eerste
(aangifte)verzuim met ingang van 1 januari 2009 al is verhoogd tot 50% van het wettelijk
maximum en dat nu het maximum wordt verhoogd naar € 4950 (bedoeld zal zijn: € 4920) en
vragen naar de achtergrond. (…) De rechtvaardiging van de thans voorgestelde verhoging van
de verzuimboete is drieledig. (…) Omdat na het verstrijken van de termijn om aangifte te
doen eerst een herinnering en vervolgens nog een aanmaning wordt verzonden, zal de
verhoging van de verzuimboete alleen diegenen treffen die moedwillig hun
aangifteverplichting niet (tijdig) nakomen.
(…) Ook vragen deze leden hoeveel tijd er verstrijkt tussen de uitnodiging tot het doen van
aangifte en het opleggen van een verzuimboete wegens het niet nakomen van de
aangifteverplichting. (…) Over het belastingjaar 2008 wordt, indien na het verstrijken van
deze termijn geen aangifte is ontvangen, in deze maand, oktober 2009, een herinnering
gezonden. Enkele weken later wordt de herinnering gevolgd door een aanmaning. Als de
belastingplichtige dan nog in verzuim blijft, zal de inspecteur hem bij de ambtshalve
aanslagregeling een verzuimboete opleggen. Vanaf het belastingjaar 2009 zal overigens
eerder, in de maanden mei en juni, een herinnering worden verzonden."
(NV, Kamerstukken II 2008/09, 32 128, nr. 10, blz. 67-68).
“In de tweede plaats merkt het kabinet op dat een belastingplichtige pas de verplichting heeft
om aangifte te doen nadat hij daartoe is uitgenodigd. Een verzuimboete wegens een
aangifteverzuim bij aanslagbelastingen kan niet eerder aan de orde komen dan nadat de
belastingplichtige aan deze verplichting is herinnerd en vervolgens is aangemaand.
De suggestie dat een belastingplichtige door de verzuimboete kan worden overvallen omdat