Het is om de hoek - Fonds voor Cultuurparticipatie

van Teatergroep SULT. Die brengt het theater
dichtbij de mensen.
Trots
Stellingwerf was in 1996 net een jaar van
de theateropleiding aan de Hogeschool
voor de Kunsten in Utrecht en wilde kijken
of het mogelijk was om van zijn woongebied
ook zijn werkgebied te maken. Samen
met vier bekenden richtte hij SULT
op, SUdwesthoeke Lokaasje Teater. ‘Wij
wilden laten zien dat hier iets mogelijk
is; wilden een eigenzinnige culturele input
geven. Cultuur maakt mensen rijker,
leert hen op een andere manier te kijken.
Theater kan mensen prikkelen, aan het
nadenken zetten over wat ze doen. We
waren vijf acteurs – Ytsje Hettinga, Ytsje
Kramer, Jan Eekma, Feikje Hovenga en
ik – die elkaar regisseerden. Kunstenaar
Henk de Boer hielp ons met het decor en
de vormgeving. Dat eerste jaar hebben we
Serenade gespeeld, waarmee de Teatertún
in rijs werd geopend.’
De eerste avond kwamen er 450 bezoekers
op af, onder wie veel bekenden van
het gezelschap. ‘Het gonsde in de omgeving
en de tweede avond zat het vol met
550 bezoekers. De derde avond stonden
er 650 mensen voor de hekken, meer dan
erin konden. Na de voorstelling kwamen
er mensen naar me toe die ook wel naar
het Iepenloftspul in Jorwert of Burgum
gingen. Zij dachten: theater in de Zuidwesthoek?
Dat zal wel niets zijn, maar we
kunnen eens gaan kijken. Ze waren aangenaam
verrast. “Dat dit hier kan, op zo’n
niveau!”, zeiden ze. Het publiek was trots
dat er nu eens iets spraakmakends in de
Zuidwesthoek gebeurde.’
De voorstelling Run Rjocht in oude zuivelfabriek in Sint Nicolaasga, 2004.
Foto Ep van Hijum
Wereldrepertoire
Sinds de oprichting speelt SULT bijna jaarlijks
een nieuwe productie op een veelal
opmerkelijke plek in de Zuidwesthoek van
Fryslân. Of het nu in een openluchttheater
is, op een camping, in een busstation
of zeilschool; overal kun je locatietheater
spelen. ‘Wij brengen stukken uit het wereldrepertoire
en soms ook in opdracht
geschreven voorstellingen’, aldus Pieter
Stellingwerf. Meestal zijn dat nogal eigen-
zinnige interpretaties, wat een culturele
leek op het eerste gezicht misschien zou
kunnen afschrikken. Zo niet bij SULT. ‘Wij
spelen elke keer op een andere locatie waar
we de gemeenschap er zoveel mogelijk bij
betrekken. Je moet mensen laten meedoen,
zodat je ze laat weten dat het theater ook
voor hen is bedoeld.’
Na voorstellingen als Sophocles’ Ajaks
(1998) en Shakespeares In Wintermearke
(2006) bracht Teatergroep SULT in 2008
Rinoseros bij de mensen. Het is een eigentijdse,
Friese vertaling van het toneelstuk
Le Rhinocéros (1959) van de Franse schrijver
Eugène Ionesco (1909-1994). Ionesco
beschrijft in het verhaal een stad waarvan
de inwoners een voor een veranderen in
een neushoorn. Met het stuk wilde hij laten
zien hoe gemakkelijk mensen ten prooi
kunnen vallen aan een totalitair regime.
Ze gaan zich gedragen als kuddedieren en
leveren hun eigen identiteit in.
In de versie van SULT staat de invloed van
computers centraal. ‘Ik vind het inleveren
van de identiteit een prikkelend item. Anno
—‘Dat dit hier kan,
op zo’n niveau!’