Mei 2010 - Gymnasium Camphusianum

Niet alleen de paus steekt zijn kop in het zand, ook de Nederlandse kardinaal Ad Simonis deed een
wel heel erg bijzondere uitspraak: “Wir haben es nicht gewusst.” (Pauw & Witteman, dinsdag 23
maart 2010)
Dit was wat ook enkele Duitsers beweerden na de Holocaust in de Tweede Wereldoorlog.
Nog een vergelijking die op de Tweede Wereldoorlog sloeg, werd afgelopen Goede Vrijdag gedaan.
Priester Cantalamessa las in het bijzijn van paus Benedictus XVI een brief voor van een Joodse
vriend. Hierin werd de berichtgeving over het misbruik vergeleken met het antisemitisme. De schuld
van individuele priesters zou namelijk afgeschoven worden op de gehele katholieke kerk en dat doet
denken aan de Holocaust.
Natuurlijk, niet de hele katholieke kerk heeft een fout begaan. De paus heeft geen misbruik gemaakt
van kinderen (voor zover we weten). En niet elke priester is schuldig. En inderdaad krijgt de
katholieke kerk kritiek over zich heen die niet helemaal verdiend is. Maar om dat nu meteen te gaan
vergelijken met de Holocaust?! Dat is wel erg overdreven.
Wanneer stapt het Vaticaan, en daarmee dus ook de paus, nu eens uit de slachtofferrol? Wat is er in
godsnaam voor nodig om de paus dat bord voor zijn kop weg te nemen? Hoeveel kritiek moet hij nog
over zich heen krijgen?
Het is wel duidelijk dat er iets mis is, al heeft het Vaticaan daar misschien niet alle schuld aan. Het is
in ieder geval wel schuldig aan het feit dat het veel te weinig heeft gedaan. Geen priesters uit het
ambt ontslagen, geen persoonlijke, wereldwijde excuses uitgebracht. Vooral wel ontkenning en
bagatellisering.
Maar het gáát niet om een of twee gevallen van misbruik (al is elk geval er een teveel). Het gaat om
zo’n 137 paters en broeders uit 32 ordes en congregaties!
Hier is bovendien kort geleden nog een grote zaak bijgekomen. De Mexicaanse pater Marcial Maciel,
oprichter van de ultraconservatieve congregatie van de Legionairs van Christus, heeft zich vergrepen
aan talloze jonge seminaristen, zes kinderen verwekt bij twee vrouwen (van wie hij twee kinderen
ook seksueel heeft misbruikt) en naar het schijnt ook nog even een bisschop vermoord.
God alle Jezus, wat kan ik me hier
kwaad om maken! Het geloof kan zoiets
moois zijn, maar door zulke rot-pedopriesters
die er lol in hebben zwakke
kinderen te misbruiken en ook door het
Vaticaan die hier weinig tot niks aan
doet, krijg ik een hekel aan het woord
‘katholiek’.
Het is dat ik besef dat lang niet iedere
gelovige zo is, dat niet iedere gelovige
kleine kinderen seksueel misbruikt. Toch
krijgen veel mensen een negatief beeld
van de rooms-katholieke kerk en het lijkt
me niet dat het Vaticaan dat heeft
gewild.
Om nog even terug te komen op het glas-in-loodraam op de bladzijde hiernaast: dit kan natuurlijk op
verschillende manieren geïnterpreteerd worden. Waarschijnlijk is het zoals in de titel. Bevestiging.
Een priester die de zonden van een gelovig jongetje vergeeft of iets dergelijks.
Op dit moment ben ik echter geneigd het andere beeld te geloven. Een priester die zichzelf even
lekker laat bevredigen door een jonge gelovige. Ik denk dat het geen goed teken is dat er mensen
zijn die neigen naar dit laatste beeld. Dus alsjeblieft paus, DOE ER WAT AAN!
Naastenliefde is in de kerk toch zo belangrijk? Daar merken we nu bar weinig van.
- SPartacus, jaargang 5, editie 4, Mei 2010 - - 16 -