Amygdala - Kaat Olsson

lente 2013 Ervaringsverhaal
jou passen. Ik heb veel adviezen ter harte genomen;
een paar simpele trucs die mij echt hebben geholpen
zijn:
• voordat je de deur uitgaat op je pols schrijven,
‘ik ben sterk’; als je ergens bent waar je angst
ervaart, kijk dan naar je pols;
• hardop tegen jezelf – terwijl je in de spiegel
kijkt – zeggen, ‘ik ben sterk’;
• regelmatig naar muziek luisteren. Angstgevoelens
kunnen daarmee afnemen.
Maar wat ik ook probeerde om rustiger te worden,
ik voelde de spanning overal; de zenuwen gierden
voortdurend door mijn lijf, ik voelde me net een sidderaal!
Omdat ik vond dat ik te weinig vooruitgang
boekte, werd in overleg met huisarts en fysiotherapeut
besloten medicatie te gaan gebruiken en exposure
therapie te volgen bij een psycholoog. Daarbij
leerde ik inzicht te krijgen in situaties die angst
opwekken en je daaraan vervolgens bewust bloot te
stellen. Zo deed ik al lang geen boodschappen meer,
nadat ik was gaan hyperventileren. Een goede
vriendin, Connie, die vroeger een zware angststoornis
had, moedigde mij aan om samen boodschappen
te doen. Ik vond het moeilijk en voelde me van
tevoren bar slecht. Al snel had ik het gevoel te stikken
en wilde ik weg, maar Connie haalde me over te
blijven, terwijl we ademhalingsoefeningen deden.
Gaandeweg voelde ik de onrust in mijn lichaam
minder worden. Bij de supermarkt haalden we uiteindelijk
het veelvoudige van de twee boodschappen
die ik mijn psycholoog had beloofd. De caissières
waren blij me weer te zien en zeiden dat ik vooral
vaker moest komen!
Eén voet over de drempel
Gewoon doen wat je angstig maakt, al zet je maar één
voet over de drempel, is een deel van de oplossing.
Het negatieve beeld dat je hebt – ‘oh jee, ik word niet
goed, ik moet hier weg!’- om te buigen naar: ‘hé, het
is hier best gezellig!’ is als het ware mindfulness,
waarbij je je bewust op iets of iemand concentreert
en overige prikkels uitschakelt.
Het is goed om langzaam en rustig te werk te gaan.
Doe niet teveel boodschappen ineens, schrijf ze
vooraf op een briefje en ga op een rustig moment. Te
veel tegelijk put je enorm uit, heb ik ervaren. Het oefenen
gecombineerd met werk en/of gezin kost enorm
veel energie!
een uitgave van de ADF stichting
foto GEEN IDEE
Als je eenmaal op de goede weg bent, word je misschien
ongeduldig en overmoedig. Wie perfectionistisch
van aard is en gewend is prestaties te leveren,
moet extra oppassen zichzelf niet voorbij te rennen.
Bouw rust in en accepteer dat twee stappen vooruit
soms gevolgd worden door één stap achteruit. En
wees trots op jezelf. Vier je successen, dat sterkt je
zelfwaardering!
De medicatie die je slikt lijkt het bewijs dat je het
niet op eigen kracht redt. Je schaamt je misschien,
maar realiseer je dat ze nodig zijn als je van je angst
wilt afkomen. Of je nu een ontsteking hebt en pillen
moet slikken tegen de pijn, of dat je een psychisch
probleem hebt waar je medicatie voor moet slikken,
maakt eigenlijk niks uit. Wanneer je omgeving het
allemaal maar raar vindt, train jezelf dan door te
zeggen, ‘het helpt mij, dus wat maakt het uit?’ Overigens
gaan die medicijnen zeker niet werken, als je
geen wilskracht toont. Wilskracht is een voorwaarde
voor het slagen van het gehele proces.
Het angstmonster slaapt
Angst kan echt overwonnen worden. Put uit de
kracht die je in jezelf hebt, dat is jouw belangrijkste
hulpmiddel om beter te worden. Hoewel ik nog niet
helemaal van mijn angst af ben, bevind ik me op de
goede weg. Ik weet dat ik zal slagen om een groot deel
van mijn angst overboord te zetten en om weer volop
van het leven te genieten. Ergens is deze angstperiode
voor mij een soort cadeautje geweest, omdat ik
meer inzicht in mezelf, mijn persoonlijke ontwikkeling,
zelfontplooiing en zelfvertrouwen heb mogen
ervaren en ontvangen. Mijn angstmonster slaapt nu.
Ik hoop van harte dat het nooit meer wakker zal
worden, maar in een eeuwige winterslaap wegzakt.”
Eva Meeusen:
‘Mijn angstmonster
slaapt nu.’
21