Veer 3: Examenveer I - VGK

26° jaargang, December 2008-2009
Erasmus
Het Veer serveert: Tieneke Bolognese
Salve! Aanvankelijk was ik van plan om, conform de overheersende inheemse
cultuur, geen column te schrijven wegens stakingsmotieven. Maar mijn
penverslaving heeft dezer dagen zo aanzienlijke hoogtes bereikt en mijn
schrijfhonger is zo onstilbaar, dat zelfs methadon en een kingsize pizza geen
soelaas brachten. Bovendien teer ik de afgelopen dagen ook op een rist
onvergetelijke ervaringen en belevenissen die ik jullie niet kan onthouden.
Vooreerst wil ik u, dierbare lezer, verhalen over mijn uitje naar Verona en
Mantova vertellen. De eerste openlijke confrontatie met het Erasmus Student
Network (kortweg ESN). Helaas, kan ik u meedelen dat alle vooroordelen en
clichés die u zich hierbij kan indenken, kloppen. Te beginnen met de voorzitter.
Een zonnebankbruine gladde Italiaanse macho die de woorden ‘multiculturele
uitwisseling’ (vanzelfsprekend) nogal letterlijk neemt. De voorzitter zelf is de
ietwat alternatieve tegenpool, die echter dezelfde ‘nobele’ doelen nastreeft.
De hele busrit lang (twee uurtjes en een half) waren hij en de micro een
onafscheidelijk duo. U kan zich ongetwijfeld wel voorstellen hoe boeiend zijn
discours was…
Het bezoekje aan de steden was echter wel meer dan de moeite waard. Eén
dagje genieten in het zonovergoten, doch frisse, Mantova, alwaar we onder
andere het (uit de lessen van kunst) bekende Palazzo di Té hebben bezocht.
Mantova is een kleinschalig stadje dat toch de nodige charme in zich heeft
(lees: een openlucht kerker op twintig meter hoogte, waarin men
delinquenten, nog niet zo heel veel eeuwen geleden, liet creperen). ’s Avonds
trokken we reeds richting Verona om er te proeven van de Italiaanse
kruisbestuiving tussen kroegentocht en cantus, zijnde een hele avond van
osteria naar osteria trekken om er op diverse, speelse manieren, zowel rode als
witte wijn te nuttigen. Dit alles, uiteraard, gepaard gaand met het luidkeels
kwelen van schunnige Italiaanse liedjes. In de vroege uurtjes trachtte iedereen
voor zonsopgang de lange (en juiste!) weg naar het hotel terug te vinden…
(Hetgeen voor de ene al beter lukte dan voor de andere!) Het tweede luik van
deze trip bestond uit een gegidste rondleiding doorheen deze romantische
plaats: een bezoekje aan het casa di Giulietta, het anfiteatro, de Piazza
dell’Erbe, de luisterrijke mausolea van de Scaligeri, en meer van dat fraais. Echt
een aanrader, deze derde rijkste stad van Italië! De terugtocht verliep in stilte
(Andrea de voorzitter, had immers zijn stem in Verona achtergelaten na de
“wijnkroegentocht” en dus moest de microfoon het stellen zonder zijn vaste
maatje).
48 www.vgkgent.be Het Veer