Je kunt als bedrijf klagen over het tekort aan goede chemici, maar ...

om die kloof weer wat te dichten. Emerencia: ‘De beurs is een
signaal aan jongeren. Daarmee zeggen we dat de industrie
alleen maar in Nederland kan blijven als er voldoende goede
mensen te vinden zijn. We hebben excellentie nodig. Jongeren
moeten meer hun best doen. Met een zesjescultuur krijg je
geen ondernemingszin en innovatiekracht.’
Het beurzenproject blijft in eerste instantie beperkt tot de
Universiteit van Utrecht. Volgend studiejaar staat een landelijke
uitrol gepland met zestig beurzen: twintig voor de universiteit
en veertig voor het hbo. Voor Utrecht is gekozen omdat
de scheikundeopleiding met ongeveer zeventig eerstejaars
één van grootste van het land is. ‘We staan bovendien op
nummer 1 in de ranking van Elsevier’, merkt onderwijsdirecteur
Andries Meijerink fijntjes op. ‘De opleiding heet ook
gewoon scheikunde; we hebben geen fancy naam verzonnen
die het goed zou moeten doen bij jongeren. Scheikunde is een
vak, je hebt een brede kennis nodig om het toe te kunnen passen.’
Hij verwacht niet dat jongeren en masse scheikunde kiezen
met de chemiebeurs in het vooruitzicht. Maar het initiatief
kan misschien jongeren over de streep trekken die zich zorgen
maken over een studie die langer kan duren en daardoor duurder
voor hen is. Het aantal aanmeldingen in Utrecht is in elk
geval met 40 procent gestegen na de bekendmaking van de
beurs. Veel studenten in spé moesten worden teleurgesteld.
Maar Meijerink is niet bang voor scheve gezichten. ‘Een
groepje van de slimsten heb je er altijd tussen zitten. Die hebben
ook een extra uitdaging nodig om hun capaciteiten volledig
te benutten.’
De uitverkoren vijf, die onder meer zijn geselecteerd op hun
eindexamencijfers, motivatie en maatschappelijke activiteiten,
volgen een zogenoemd Honours Programma, een extra
studieprogramma voor de beste studenten van een opleiding.
Ook vormen zij met de beste studenten van alle opleidingen
aan de universiteit een groep waarvoor onder meer symposia
en excursies worden georganiseerd.
Volgens Meijerink heeft scheikunde het lastig in vergelijking
met andere bètaopleidingen. ‘Het is hard werken, en scholieren
zijn daar bang voor. Je hebt veel contacturen – dertig per
week in het eerste jaar. Naast theorie krijg je veel praktijk,
want je moet de leerstof in een laboratorium kunnen toepassen.
Je kunt ook stellen dat je waar krijgt voor je collegegeld.’
‘Met de beurs laat de industrie zien dat het haar menens is.
Het belang van chemieonderwijs wordt niet alleen meer met
de mond beleden, maar ook met geld. Scheikundestudenten
maken bovendien kans op een goede baan.’ Hij benadrukt dat
chemici overal hard nodig zijn: in bedrijfsleven, onderwijs en
onderzoek. ‘Je ziet nu dat docenten zonder bevoegdheid scheikunde
geven omdat er te weinig bevoegde docenten zijn. Die
onbevoegde docenten doen hun best, maar zij zullen niet
degenen zijn die bij jongeren het vuur voor de chemie doen
ontbranden.’
25
FORUM #14/19.07.12
column scheer
Vakantie-app
Alles is tegenwoordig doordrenkt van moderne media, ook de vakantie.
Dat begint al in de auto. Op de i-Phone stellen we Navigon
in. De slimme telefoon gebruiken we ook om muziek te beluisteren
via Spotify. Achterin zitten de kinderen met een koptelefoon op
naar muziek op hun eigen i-Pod te luisteren. Waar is de tijd gebleven
dat we met z’n vieren naar voorleescd’s van Matilda en Alleen
op de wereld luisterden?
Dvd-schermpjes achterin hebben we niet. Dat vonden we dan
weer te ver gaan in de modernisering van de autorit naar de zon.
Maar we hebben wel een laptop en de Lord of the rings-trilogie op
dvd mee, voor een regenachtige dag in de tent. Dat checken we op
Buienradar.
Campings vinden we op internet. Op Google Maps kunnen we zien
of het er uit de lucht of op Streetview een beetje uitziet. Gemaakte
foto’s gaan meteen op Facebook. Op de camping zelf spelen
we, als er wifi is, Wordfeud met elkaar of met anderen op afstand.
Scrabble kunnen we dus thuisgelaten. Dan zit je ’s avonds ook niet
te turen naar je letters bij kaarslicht of een gaslamp.
Over verlichting gesproken: met de zaklamp-app op je mobiel kun
je ’s nachts, al scheerlijnen van andere tenten ontwijkend, je weg
naar het sanitairgebouw vinden. Bij wijze van nostalgie wel met
een wc-rol onder je arm.
Nostalgie, misschien zit daar wel wat in. Gewoon weer terug naar
de basis. Op pad gaan met routekaarten die zo onhandig uitvouwen
in de auto. Lekker ruziemaken met elkaar in plaats van met
Navigon als je een afslag mist. En om het goed te maken, zingen
we met z’n allen Maak geen ruzie in de auto van Bert & Ernie.
Als we het aandurven, nemen we geen mobiel mee. We kunnen
helaas niet meer luisteren naar de anwb-oproepen via de Wereldomroep,
want die is opgeheven. Niet meer pielen met een klein
radiootje, zoekend naar de beste ontvangst. Dus bellen we om de
paar dagen vanuit een telefooncel naar huis om te laten weten
waar we zitten. Als we nog een telefooncel kunnen vinden.
Paul Scheer
jeroen poortvliet