Bijlage 5 Archeologisch onderzoek - Gemeente Oss

BAAC bv rotonde N625-N6626 BO en IVO (karterende fase). Plangebied N625-N626 te Oss
zich in bijlage 4. De verwachtingskaart staat weergegeven in bijlage 5. In bijlage 6 is
het concept bestemmingsplan weergegeven. Bijlage 7 betreft een begrippenlijst.
3.2 Veldwaarnemingen
Door de aanwezige begroeiing en het aanwezige sneeuwdek ter plekke van de
weilanden en een oostelijk gelegen akker waren aan het maaiveld geen aanwijzingen
zichtbaar die zouden kunnen duiden op de aanwezigheid van archeologische resten in
de bodem.
Het plangebied is relatief vlak. Het meest westelijke deel bevindt zich circa 20 tot 40
cm hoger dan de rest van het plangebied. Ten opzichte van de omgeving bevindt het
plangebied zich relatief hoog in het landschap op circa 5 m + NAP.
3.3 Karterend booronderzoek
3.3.1 Lithologie en bodemopbouw
Van beneden naar boven toe is het plangebied lithologisch over het algemeen als volgt
opgebouwd. Vanaf circa 0,45 tot 1,35 m –mv komen de afzettingen van de Macharen
stroomgordel voor (Bijlage 3). Over het algemeen bevindt de top van de Macharen
stroomgordel zich in het oostelijke deel van het plangebied ondieper ten opzichte van
het maaiveld (circa 0,5 m –mv) dan in het westelijke deel van het plangebied (circa
0,8/0,9 m –mv). Deze afzettingen bestaan van boven naar beneden uit uiterst siltige,
kalkloze klei, overgaand in zwak tot sterk zandige, kalkloze klei overgaand in sterk tot
uiterst siltig, matig fijn (105-150 µm) zand overgaand in zwak tot matig siltig, matig tot
zeer grof (150-300 µm), kalkloos, slecht gesorteerd zand (Bijlage 4). Er is dus naar
beneden toe sprake van een toename van de mediane korrelgrootte. Het betreft hier
een zogenaamde “fining-upward”-sequentie wat kenmerkend is voor oeverafzettingen
op beddingafzettingen. In de boringen 4, 5 en 26 bestaan de afzettingen van de
Macharen stroomgordel uit een pakket grofzandig beddingzand afgedekt door een 35
tot 60 cm dik pakket zwak tot matig humeuze, zwak zandige klei met enkele
plantenresten. Het betreft hier verlandingsafzettingen, die zijn afgezet in een restgeul
nadat de Macharen stroomgordel niet meer actief, maar wel periodiek watervoerend
was.
De afzettingen van de Macharen stroomgordel worden afgedekt door een 0 tot 85 cm
zwak tot sterk siltig, (licht)bruingrijs, kalkloos kleipakket waarin zeer veel ijzer- en
mangaanvlekken voorkomen. Op die plekken waar de Macharen stroomgordel dicht
onder het maaiveld aanwezig is komt dit kleipakket vrijwel niet voor. Het betreft hier
komafzettingen die zijn afgezet door de Maas, die vanaf de Romeinse tijd actief werd.
Ter plekke van de boringen 5, 27, 28, 22, 29, 30, 21, 24, 25, 31, 32, 34, 35, 38, 41 en
43 is in top van de afzettingen van de Macharen stroomgordel of in het afdekkend
komkleipakket een zwak humeuze vegetatiehorizont (Ahb-horizont of laklaag)
aangetroffen. De aanwezigheid van een laklaag duidt erop dat dit niveau langdurig
droog heeft gestaan en dus geschikt was voor bewoning. Overigens was de laklaag op
sommige plekken zeer moeilijk herkenbaar in verband met de grote hoeveelheden
roest- en mangaanvlekken op de overgang van het meer zandig naar het meer kleiige
sediment. Over het algemeen concentreren de aanwezige laklagen zich meer in het
oostelijke deel van het plangebied. Vermoedelijk was het westelijke deel van het
plangebied te nat vanwege de ligging nabij een periodiek watervoerende restgeul om
tot vegetatievorming te komen.
26