SAN Praktijkrichtlijn rust-ECG conceptversie 01032011 - De SAN ...

SAN Praktijkrichtlijn rust-ECG
achteruitgang. Veelal hebben deze patiënten onderliggende hart- en/of longaandoeningen.
Zij dienen direct doorverwezen te worden naar een cardioloog.
In 2003 is een richtlijn verschenen over het management van patiënten met supraventriculaire
aritmieën van de ACC, AHA en ESC [Blomstrom-Lundqvist, 2003]. Hierin wordt vermeld dat
een automatisch analysesysteem van een 12-kanaals ECG onbetrouwbaar is en kan leiden tot
een incorrecte diagnose van aritmie. Verder wordt in deze richtlijn van verschillende
aandoeningen beschreven hoe een tweedelijns diagnose door middel van een ECG te stellen is
en welke behandeling dient te volgen. Dit is niet relevant voor deze praktijkrichtlijn.
Recent is een richtlijn verschenen over de behandeling van voorbijgaand bewustzijnsverlies
(‘black-outs’) bij volwassenen en jonge mensen [Westby, 2010]. Hierin wordt het volgende
aanbevolen omtrent een rust-ECG bij mensen met regelmatige black-outs:
• Voor initiële assessment kan een 12-kanaals ECG uitgevoerd worden met automatische
analyse. Bij alarmsignalen moet binnen 24 uur de patiënt worden doorverwezen naar
een cardioloog.
• Indien er geen ECG gemaakt kan worden met automatische analyse kan het ECG
handmatig uitgelezen worden. Dit dient dan te gebeuren door een zorgverlener die
voldoende training heeft .
d. Bestaande standaardprocedures
Via het secretariaat van het SAN-bureau werden bij de SAN-leden de op rust-ECG betrekking
hebbende Standard Operating Procedures (SOPs) opgevraagd. Hierbij is een aantal SOPs
verkregen. Delen van de SOPs hebben betrekking op het maken van afspraken door de
patiënt met het laboratorium en zijn daarom niet relevant voor deze praktijkrichtlijn.
De opvallende overeenkomsten en verschillen tussen deze SOPs zijn onderstaand kort
beschreven:
• De SOP’s over het uitvoeren van een ECG zijn verschillend van opbouw en inhoud. Ook
bestaan er aparte SOP’s over acute situaties/afwijkende uitslagen of over het ijken van
een ECG.
• In de SOP’s die gaan over het uitvoeren van het ECG wordt aandacht besteed aan
(onderhoud van de) apparatuur, werkwijze/procedure (voorbereiding, bedienen
apparaat, etc), problemen/storingen oplossen en verwerken van de
formulieren/registratie.
• Meerdere SOP’s geven aan dat voorafgaand aan het ECG klinische gegevens van de
patiënt noodzakelijk zijn. De SOP’s geven verschillende aspecten aan waarnaar
gevraagd dient te worden. Terugkomende onderdelen zijn:
Klachten: pijn op de borst, bij rust en/of inspanning, kortademig, benauwd, bij rust en/of
inspanning;
Medicatie.
Aspecten die in sommige SOP’s wel en in andere niet vermeld staan, zijn:
• Tensie, eerder doorgemaakt myocard infarct, hart-/longafwijkingen, eerder ECG gehad
(waar + wanneer), familiegeschiedenis, pacemaker.
• In de SOP’s over het maken van een ECG wordt met tekst en een plaatje aangegeven
hoe de elektroden geplaatst moeten worden. Ook waarschuwt één SOP dat het kan
CONCEPT maart 2011 13