fragment 3.pdf

Nederlands WIS Evert Hartman
Boekprojecten Oorlog zonder vrienden
Leesfragmenten
(Na een paar uur weet Arnold zich los te maken en te ontsnappen uit de woonboot.)
Arnold kwam thuis. Dat wil zeggen: hij rukte de deur
open, vloog struikelend over de drempel en plofte tenslotte
op een stoel in de huiskamer.
Meneer Westervoort, die bezig was achter zijn bureau,
keerde zich geërgerd om. 'Zeg, wat zijn dat voor manieren?
Kan dat niet wat minder? De hele zondagmiddag ben
je nergens - om dan als een gek binnen te komen stormen!
Je moest. . .' Zijn blik viel op Arnolds gewonde handen.
'Waar heb jij nu weer gezeten?'
Arnold kon nauwelijks een woord uitbrengen. Zijn
schouders schokten. 'Zeg op -- wat heb jij uitgevoerd?'
'Ze ... hebben me ... opgesloten .. .'
'Opgesloten .. ?' Meneer Westervoort kwam achter
zijn bureau vandaan. 'Je wilt me toch niet vertellen dat die
knapen weer bezig zijn geweest?'
Arnold knikte. 'Ze wilden ... me ... vermoorden ...,
geloof ik.'
'Wat?'
'In een woonark. Ze hadden gestolen .. .'
Meneer Westervoort greep een stoel en omklemde de
leuning tot zijn knokkels wit werden. 'Nou moet jij eens
goed naar mij luisteren, Arnold. Jij houdt op met dat gejammer
en vertelt mij kort en duidelijk wat er gebeurd is.
Aan dat onsamenhangende gepraat heb ik niets.'
Arnold keek zijn vader aan. 'Waar is ma?' vroeg hij.
Zijn stem klonk onvast.
'Ma is naar de kerk.'
'Hoe laat. .. is het dan?'
'Wat doet het ertoe hoe laat het is! Vertel eerst maar
eens even waar jij hebt gezeten. Hoe komen die striemen
op je handen?'
'Ze hebben me vastgebonden. Ik had .. .' Hij slikte
Deze leermiddelen zijn alleen voor gebruik op de WIS
12