fragment 3.pdf

Nederlands WIS Evert Hartman
Boekprojecten Oorlog zonder vrienden
Leesfragmenten
moeten me laten gaan,' zei hij schor.
Karel lachte schamper. 'Ons NSB-ertje blaft al niet zo
hard meer. Maar probeer alsjeblieft wat anders te bedenken.
Vuiligheid, bijvoorbeeld. Daar ben je toch zo goed in,
niet? Zeker op de Jeugdstorm geleerd.' Hij keek Martin
aan. 'Ze zijn dat marcheren en die stomme gemeenschapsavonden
natuurlijk spuugzat. En nu bedenken ze alleen
maar vuiligheid!' Hij smeet Arnolds briefje op tafel. 'Zoals
dit hier ... Daar moet je nou nèt NSB’er voor heten!'
Arnold schudde zijn hoofd. 'Niet waar,' fluisterde hij.
'Je liegt! Jullie zijn valseriken ... , en dieven!'
Karel stak een hand in zijn zak. 'Kijk eens aan,' grijnsde
hij. 'Het kereltje heeft nog een grote mond ook. Zeker van
zijn vader geërfd.'
Arnold wilde overeind vliegen, maar een trap tegen zijn
benen smeet hem terug op de vloer. De pijn schoot door
hem heen.
'Probeer zoiets niet weer!' snauwde Karel. Hij borg zijn
mes op. Wijdbeens bleef hij voor Arnold staan. 'Zeg eens,
NSB-ertje, aan wie heb je verteld dat je hierheen bent gegaan?'
Arnold beet op zijn lip. Beurtelings keek hij van Karel
naar Martin, die erbij stond of hij met de toestand niet goed
raad wist. Kon hij maar iemand waarschuwen. Liep er
maar iemand over de kade. Maar hoe zou hij dat ooit kunnen
zien? De gordijnen waren gesloten. En in de halfduistere
woonark zag hij niets dat hem zou kunnen helpen
ontsnappen.
'Nou, komt er nog wat van?'
'Dat zeg ik niet,' antwoordde Arnold.
'Dus je hebt het wel tegen iemand gezegd!?' beet de
ander hem toe.
Arnold haalde zijn schouders op.
'Zeg op, Arnold,' begon nu ook Martin. 'Wie weet er
nog meer van?'
Karel zei: 'Dat krijg ik er wel op een andere manier uit!'
Deze leermiddelen zijn alleen voor gebruik op de WIS
9