Samenvatting River Seismic Project. - Staatsolie

Staatolie Maatschappij Suriname N.V.
Noordam Environmental Consultancy Nederlandse samenvatting PESIA River Seismic project
De kust van Suriname is geclassificeerd als een modderkust vanwege de immense
hoeveelheden kleihoudende modder (peliet) welke voorkomen langs wat 's werelds langste
ononderbroken modderkust is. De bron van de peliet, met inbegrip van fijn zand, ligt in het
Amazonegebied. Er wordt geschat dat er voor de Surinaamse kust jaarlijks ongeveer 150 x10 6
ton materiaal langstrekt in de vorm van gesuspendeerde deeltjes, terwijl daarnaast ook nog
eens 100 x 10 6 ton passeert in de vorm van modderbanken. Het is een dynamische kust met
een afwisseling van aanwas en erosie welke gekoppeld is aan de beweging van een aantal
modderbanken welke continu naar het westen migreren, gedreven door stromingen en golven.
De modderbanken worden onderling gescheiden door dieper water (troggen) zodat de kust
afwisselend wordt blootgesteld aan erosie - tijdens aanwezigheid van troggen - en
bescherming (aanwas)- wanneer er een modderbank aanwezig is. De gemiddelde
modderbank-trog lengte is 45 km en het duurt ongeveer 30 jaar voor een dergelijk systeem
om langs te trekken op een bepaald punt van de kust, zodat modderbanken bewegen met een
gemiddelde snelheid van 1,5 km/jaar.
Op zee is het gemiddelde getijdenverschil 1,8 meter met een verschil van 2,8 meter bij
springtij en van 1,0 meter bij doodtij.
De belangrijkste stroming wordt gevormd door de Guyana Golfstroom (GG), die van oost
naar west langs de kustlijn stroomt. De Guyana Golfstroom is de voortzetting van de
Zuidatlantische Golfstroom, en ze wordt voortgedreven door de passaatwinden. In oost
Suriname varieert de snelheid van de GC van 1,1 m/s gedurende het ruwe seizoen (april-mei),
tot 0,75 m/s tijdens het kalme seizoen (september-oktober). De snelheid neemt naar het
westen af (respectievelijk 0,5 en 0,3 m/s in west Suriname).
De waterkwaliteit langs de kust wordt voor een belangrijk deel bepaald door de afvoer van de
Amazone en het gedrag van de Noord Brazilië Golfstroom (NBC), welke variaties vertonen
over de seizoenen. De afvoer van lokale rivieren speelt een veel minder grote rol. De invloed
van het water van de Amazonerivier is het grootst in de periode januari-juni met als gevolg
dat water met een relatief laag zoutgehalte, een relatief hoge voedselrijkdom en een hoog
slibgehalte langs de kust van Suriname stroomt. In de rest van het jaar is de invloed (veel)
geringer, omdat het Amazonewater dan wordt afgebogen naar de noordelijke Atlantische
Oceaan.
De rivieren van het projectgebied hebben in vergelijking met de Amazonerivier een zeer
geringe afvoer. De jaarlijkse afvoer van de grootste Surinaamse rivier, de Corantijn, bedraagt
gemiddeld 1.740 kubieke meter per seconde, wat slechts 1% is van die van de Amazone.
Alle rivieren stromen naar het noorden, maar de kleinere rivieren, zoals de Nickerie,
Saramacca en Commewijne, zijn door de sterke aanvoer van sediment naar het westen
afgebogen waardoor ze niet uitmonden in zee uit, maar in de estuariummonding van grotere
rivieren. Alle rivieren hebben hun hoogste afvoer in de periode mei tot juli en hun laagste
afvoer in de periode oktober tot december (januari). Het afvoerbeeld van de beneden
Surinamerivier wijkt af van die van de andere rivieren, omdat de afvoer gereguleerd is bij
Afobaka, waar er een stuwdam is gebouwd. De afvoer van deze rivier is bij benadering
gedurende het gehele jaar even groot (300-340 kubieke meter per seconde).
6