Tiger of many stripes - International Film Festival Rotterdam

More documents

Recommendations

Info

current affairs www.filmfestivalrotterdam.com Vier (!) winnaars Zittende marathon De VPRO Tiger Awards Competion heeft dit jaar niet drie, maar vier winnaars opgeleverd. De Maleisische Tan Chui Mui en de Duitse Pia Marais hebben de aanmoedigingsprijs voor beginnende filmmakers gewonnen voor respectievelijk love conquers all en die unerzogenen. Twee andere regisseurs, de Braziliaan Claudio Assis (bog of beasts) en de Deen Morten Hartz Kaplers (afr), moeten de geldprijs van tienduizend euro delen. Het is de eerste keer dat twee films ex aequo worden bekroond. Sinds de Tiger Awards in 1995 voor het eerst werden uitgereikt, waren er altijd drie winnaars. De jury, bestaande uit filmmakers Teresa Villaverde, Lou Ye en Isaac Julien, actrice Maria Kraakman en Piers Handling, directeur van het Toronto International Film Festival, had de keus uit vijftien geselecteerde films. love conquers all, mede tot stand gekomen met geld van het Hubert Bals Fonds, wordt in het juryrapport een ‘subtiel en zeer verfijnd portret van een jonge vrouw’ genoemd. ‘Deze film bereikt het hart.’ De jury prijst die unerzogenen als een ‘genuanceerde verbeelding van een meisje dat betekenis zoekt in een samenleving die elk gevoel voor richting verloren heeft.’ bog of beasts viel de jury vooral op vanwege zijn ‘rauwheid, energie en visuele kracht’, terwijl afr een ‘geraffineerd gemaakte, polemische film’ genoemd wordt. In het rapport schrijft de jury niet waarom ze voor vier films heeft gekozen. Twee andere Tiger-films vielen eveneens in de prijzen. fourteen van de Japanner Hirosue Hirosama kreeg de NETPAC Award voor de beste Aziatische film van het festival, terwijl de FIPRESCIjury van internationale filmcritici yo van Rafa Cortés bekroonde. De Kring van Nederlandse Filmjournalisten vond een documentaire de beste film van het festival, operation filmmaker van Nina Davenport. Niels Bakker Foto: Bram Beloni Vrijdagavond ontvingen niet drie, maar vier regisseurs de VPRO Tiger Award. Van links naar rechts: de Duitse Pia Marais (Die Unerzogenen), de Braziliaan Claudio Assis (Bog of Beasts, de Maleisische Tan Chui Mui (Love Conquers All) en de Deen Morten Hartz Kaplers (AFR). De uitloop van .Faceless.Things,.1 februari, 23:45, Zaal de Unie Door Jannemiek Starkenburg en Miranda van den Broek Richard King (51), filmprogrammeur ‘Het is een film waar je nog even over moet nadenken. Na het zien van deze film vroeg ik me af wat poep nu precies zo veel smeriger maakt dan sperma. Het stinkt, maar verder? Poep is een krachtig element. We gebruiken het tenslotte ook voor bemesting.’ Marie-Suzan Sybrandy (30), rayonmanager ‘Ik had in deze film diepere lagen verwacht, of meer geweld. Eigenlijk viel de film mij heel erg mee. Een beetje diepgang ontdekte ik in het geanimeerde tussenstukje over aids. Dat kon ik waarderen. Zelf had ik deze film nooit uitgezocht. Het is dat mijn vrienden een aantal kaartjes hadden gekocht...’ english.section.starts.on.page.21 Inmiddels een goede traditie: de korte filmmarathon op de laatste zaterdag van het festival. Bijna vijftien uur in Lantaren 1 een representatieve dwarsdoorsnede van alle korte films die tijdens het festival te zien waren. Verdeeld in twee blokken, van 11:00 tot 18:30 en van 18:45 tot 01:30 uur. Per blok is één kaartje voldoende om vrij in en uit te kunnen lopen. Natuurlijk zijn de Tiger Award-winnaars en de winnaar van de Prix UIP Rotterdam te zien, geprogrammeerd aan het slot van het eerste blok. Programmeur Juliette Jansen: ‘We hebben een toegankelijke selectie gemaakt, waarin narratieve verhalen experimentele films afwisselen.’ Vorig jaar was de korte filmmarathon uitverkocht. Het volledige overzicht van het programma staat op ww.filmfestivalrotterdam. com. Marinus Ames (37), websitebouwer ‘Ik kan maar één ding zeggen: moet je de film waarderen op de nominale of op de intrinsieke waarde? Op het eerste gezicht is het gewoon een vieze film. Als je het verhaal van de regisseur erbij hoort, wordt het opeens interessant. Misschien moet hij alleen zijn verhaal vertéllen, en er geen film over maken.’ Publieksprijs Filmtitel.......................... Respondents...Score 1 Das Leben der Anderen .............. 1275 ..... 4,82 2 The Cats of Mirikitani ................... 347 ......4,73 3 Dixie Chicks: Shut Up and Sing .... 538 ..... 4,54 4 Sounds of Sand .............................. 389 ..... 4,48 5 Immer nie am Meer ....................... 477 ..... 4,44 6 Made in Korea: A One-Way Ticket Seoul-Amsterdam? ............. 177 ......4,41 7 Aachi & Ssipak ................................. 91 ..... 4,38 8 Reprise ............................................ 767 ......4,37 9 A Hebrew Lesson ........................... 108 ..... 4,36 10 The Mark of Cain ........................... 203 ..... 4,34 11 Tussen hemel en aarde ................... 69 ......4,32 12 Children .......................................... 609 ......4,31 13 Cover boy... l’ultima rivoluzione .. 436 ..... 4,28 14 Einst süße Heimat .......................... 332 ..... 4,28 15 A Guide to Recognizing Your Saints ..................................... 426 ......4,27 16 No Mercy for the Rude ................. 602 ......4,27 17 Anche libero va bene ....................544 ......4,25 18 Owl and the Sparrow .................... 201 ..... 4,23 19 Parents ............................................ 701 ..... 4,22 20 Eagle vs Shark ................................ 379 ..... 4,20 21 Das Fräulein ................................... 332 ..... 4,20 22 La antena ....................................... 905 ......4,16 23 Manufactured Landscapes ........... 328 ......4,16 24 Operation Filmmaker .................... 172 ......4,16 25 A Dirty Carnival ............................. 647 ......4,14 26 Paprika ........................................... 618 ......4,14 27 Offside ............................................ 658 ...... 4,12 28 Half Moon ...................................... 377 ...... 4,12 29 Nuovomondo ................................. 452 ...... 4,12 30 Clash of Egos .................................. 737 ...... 4,11 31 Red Road ........................................ 969 ...... 4,11 32 Exiled .............................................. 426 ......4,09 33 Sketches of Frank Gehry ............... 210 ..... 4,08 34 Bamako ........................................... 703 ..... 4,08 35 Fish Dreams .................................... 267 ......4,07 36 Mischief Night ............................... 750 ......4,07 37 Pardonnez moi .............................. 108 ..... 4,06 38 Living in Fear ................................. 387 ..... 4,06 39 Awesome; I Fuckin’ Shot That! ....800 ..... 4,04 40 D.O.A.P. .......................................... 589 ..... 4,04 41 Park ................................................. 623 ..... 4,04 42 Barakat! .......................................... 390 ..... 4,04 43 Dry Season ..................................... 353 ......4,03 44 The Journey ....................................110 ......4,03 45 Rescue Dawn .................................. 865 ......4,03 46 My Mother Is a Belly Dancer ........ 461 ......4,03 47 The Way I Spent the End of the World .................................. 858 ......4,02 48 Murch ............................................. 272 ......4,02 49 Strawberry Shortcakes .................. 383 ......4,01 50 The Host ....................................... 1033 ......3,99 Das Leben der Anderen Awesome; they f*cking bought that! Het International Film Festival Rotterdam zit er alweer bijna op. Film gemist? Niet getreurd. Later dit jaar zijn veel films nog in de Nederlandse bioscopen te zien. De te verwachten releases, gerangschikt op distributeur, zijn: Bamako, Bled Number One, Clash of Egos, Coeurs, D.O.A.P., Daratt, Dixie Chicks: Shut Up and Sing, Dong (dvd), Drama/Mex, Exiled (dvd), Ex Drummer, The Host, Inland Empire, Mala noche (dvd), Nue-propriété, Nuovomondo, Offside, Red Road, Reprise, Sketches of Frank Gehry, Sounds of Sand, Still Life, Zidane: A 21st Century Portrait (dvd) (A-Film); Rescue Dawn (Benelux Film); Anche libero va bene, Bes Vakit – Times and Winds, Half Moon, Das Leben der Anderen, Manufactured Landscapes, Summer Palace, Ten Canoes (Cinemien); Princess (Filmfreak); 12:08 East of Bucharest, A mains nues/Solo, Belle toujours, I Don’t Want to Sleep Alone, La marea, The Way I Spent the End of the World, WWW – What a Wonderful World (Filmmuseum); A Guide to Recognizing Your Saints, The Mark of Cain (Paradiso); Awesome; I Fuckin’ Shot That! (RCV). 36 th International Film Festival Rotterdam
in beeld ‘Niet zomaar een massa wriemelend vrouwenvlees’ Jean-Claude Brisseau maakt deftige porno Afgelopen dinsdag deed de Franse regisseur Jean-Claude Brisseau (62) een Script Stage in Zaal de Unie. ‘Ik had een lezing voorbereid over de relatie tussen scenario en film, waarbij ik het verschil wilde tonen tussen het oorspronkelijke script en het eindresultaat van les anges exterminateurs. Maar dat bleek niet de bedoeling; een misverstand tussen mij en de organisatie. Wat wél de bedoeling was, weet ik nog niet precies.’ Maar het blijft een interessante vraag: wat zijn de verschillen tussen het script en de film les anges exterminateurs? Brisseau: ‘Ik heb het scenario zonder beperkingen verfilmd, maar in de montagekamer heb ik een belangrijk element weggesneden. Die wraakengelen praatten veel, als de heksen in Shakespeare’s Macbeth. In de eindversie zwijgen ze echter, dat maakt ze veel mysterieuzer. Het publiek moest hun motieven niet te snel doorzien. Het is zo al duidelijk genoeg dat de regisseur zich in de gevarenzone begeeft door allerlei taboes te overschrijden.’ Het geruchtmakende les anges exterminateurs gaat over een regisseur die een film wil maken over de vrouwelijke lustbeleving en daarvoor mooie jonge actrices bij wijze van auditie met zichzelf laat spelen. Vervolgens spelen de actrices met hun tweetjes en zelfs met hun drietjes, elkaar telkens naar nieuwe hoogtepunten voerend. De regisseur (gespeeld door Fréderic Van Den Driessche) kijkt geconcentreerd toe: alles voor de kunst. Maar de motieven van de vrouwen blijken niet allemaal even nobel te zijn. Tsai Ming-liang over het verlangen naar contact i don’t want to sleep alone is één van de zes ‘Mozart-films’, die in 2006 zijn gemaakt in het kader van de tweehonderdvijftigste geboortedag van de beroemde componist. Maar de enige letterlijke verwijzing naar Mozart, geeft regisseur Tsai Mingliang toe, is een fragment uit één van diens opera’s. ‘Er is geen directe relatie met Mozart in mijn film, het is meer een spiritueel iets’, zegt hij. ‘De hoofdpersonen zijn rondzwervende gastarbeiders. Je kunt hun leven vergelijken met dat van Mozart, die eigenlijk vanaf zijn zesde door Europa heeft gereisd om op te treden.’ Als hij over zijn werk praat, drukt de regisseur uit Taiwan, die eerder onder meer vive l’amour (1994), what time is it there? (2001) en the wayward cloud (2005) maakte, zich uit in metaforen. Hij haalt een verhaal aan van de Chinese filosoof Zhuangzi om uit te leggen dat fysieke nabijheid een fundamentele behoefte is van mensen. Vervolgens legt hij daar een beeld overheen uit i don’t want to sleep alone. ‘Daarin zit mijn hoofdpersoon, de zwerver, in een zwarte poel water te vissen. Op een gegeven moment landt er een vlinder op zijn schouder. Die vlinder is een symbool voor iets wat de man graag wil hebben, liefde. Maar het beestje vliegt weer weg. Daarmee geef ik aan dat de liefde in zekere zin onbereikbaar is voor hem.’ Het verlangen naar contact, de onmogelijkheid dat helemaal te vervullen – het is de grondgedachte die achter het werk zit van Tsai Ming-liang. Eigenlijk maakt de van oorsprong Maleisische regisseur keer op keer dezelfde film, want ook in zijn stijl is hij consequent. ‘Al mijn films zijn toch zo?’, roept hij uit als het gesprek op zijn wat uitgebleekte kleuren en de statische, lang aangehouden shots komt. Om te vervolgen dat zijn manier van filmen bepaald wordt door zijn interesse, het verstrijken van tijd. ‘Ik probeer de tijd ‘Ik had geen enkele ervaring met erotische scènes tussen meerdere vrouwen,’ aldus Brisseau, die zes jaar geleden wilde stoppen met regisseren en toch weer de smaak te pakken kreeg. ‘Maar het was interessant om te doen. Het is niet zomaar een massa wriemelend vrouwenvlees. Het is zorgvuldig belicht en tot in de puntjes geënsceneerd, als de choreografie van een ballet.’ Voorbeelden had Brisseau niet: ‘Ik ken geen serieuze films over de opbouw van de vrouwelijke lust tot over de orgastische climax heen. Dit staat in geen enkele traditie. Elke criticus die anders beweert, kletst. Overigens lees ik nooit kritieken, want die verschijnen pas als mijn film af is, en dan kan ik er niks meer mee.’ Brisseau nam zijn film in drieëntwintig draaidagen op, op vijf minuten loopafstand van zijn appartement bij het Gare du Nord in Parijs. Hij komt zelf eventjes in beeld om een actrice te kalmeren die een aanval van hysterie krijgt. ‘Maar dat is niet bedoeld als Hitchcockiaanse verschijning,’ verzekert Brisseau. ‘Degene die het had moeten doen, kwam niet opdagen. Toen ben ik maar ingesprongen. Je moet bijzonder sterk zijn om een hysterische vrouw in bedwang te houden, zelfs als ze het speelt.’ Paul van de Graaf Les Anges Exterminateurs KA Jean-Claude Brisseau Za 3, 19:15, Pathé 7 ‘Ik maak steeds dezelfde film’ Foto: Bram Belloni vast te houden in mijn films. Daarom film ik lange takes, en hoor je de musicalachtige liedjes minutenlang. Ik wil de invloed van de voorbijgaande tijd op een omgeving laten zien.’ Die omgeving is in i don’t want to sleep alone weinig opwekkend. Het betonnen geraamte van een onafgewerkt gebouw vormt het tamelijk hermetische universum. De personages doen niet veel anders als slapen – vaak alleen, soms samen, maar zelfs dan, uiteindelijk alleen. Toch smokkelt Tsai Ming-liang de buitenwereld geregeld zijn film binnen: in de vorm van de radio, en later, met de rook van in Indonesië woedende bosbran- den. ‘Dat land is bezig zich op grote schaal te ontwikkelen’, zegt Tsai Ming-liang. ‘Het wil een westerse vooruitgang nastreven, zonder rekening te houden met het milieu. Dat is iets wat ik op deze manier aan de orde stel.’ ‘Eigenlijk’, besluit hij, ‘maak ik altijd films over de existentiële problemen waarin mensen zich bevinden. Die kunnen spelen op het individuele vlak, maar ook in de maatschappij.’ Niels Bakker I Don’t Want to Sleep Alone KA Tsai Ming-liang Za 3, 22:30, Cinerama 5 Foto: Daniëlle van Ark Zwerfjongeren in Sounds of Sand ‘Ze hebben ongelooflijk hun best gedaan’ Een uitgeputte vader en kind leunen tegen hun geknielde kameel in een uitgestrekte dorre vlakte. Waar komen ze vandaan, waar zijn de andere familieleden, zullen ze op tijd water vinden? sounds of sand vertelt het verhaal van de duizenden Afrikaanse families op drift, op zoek naar water, in een gebied dat verscheurd wordt door oorlog. De Belgische regisseur Marion Hänsel castte de ouders in Europa en de drie kinderen in Afrika. De natuurlijke intimiteit tussen vader (Issaka Sawadogo) en zijn dochtertje (Asma Nouman Aden) is opvallend. ‘Issaka is een buitengewoon tedere man die zelf kinderen heeft, en al heel rap ontwikkelde zich een vaderrelatie met de kinderen op de set. De oudste jongen bleek een heel moeilijk kind, dat veel pestte en vocht. Het meisje is Somalisch en de twee jongens zijn Afar. Zij werd daarom voortdurend uitgescholden. Issaka greep in, hij werd haar beschermer. Een groot deel van de film is het meisje alleen met haar vader, zodat die band zich nog verder kon ontwikkelen.’ Ondanks het feit dat de kinderen nooit eerder voor de camera hadden gestaan, komt hun spel zeer naturel over. Toch werd er niet geimproviseerd. ‘Er zit weinig dialoog in de film, maar alle tekst was ingestudeerd met een enorm goede coach. Dat was een van de redenen waarom ik de film in het Frans wilde opnemen, zodat ik niet via een tolk hoefde te regisseren.’ De enige personages die in hun eigen taal communiceren zijn de opgeschoten kindsoldaten. ‘Die worden gespeeld door vijf zwerfjongeren uit Ethiopië, die nu in Djibouti wonen. Zij waren zo trots om ergens deel van uit te maken dat ze tijdens de draaidagen ongelooflijk hun best hebben gedaan. Ze waren als de dood dat ze door de politie zouden worden gedeporteerd, vóór de film af was. Normaal slapen ze op straat. Om de politie te ontlopen hadden ze zelfs speciaal een kamertje gehuurd om met zijn vijven in te bivakkeren.’ Gaat het volgende project ook over Afrika of milieuproblemen? ‘Ik weet het niet. Maar hoe ouder ik word, hoe sterker het besef dat we hier met zijn allen zijn, en deel uitmaken van een geheel. En er wellicht iets aan kunnen doen het een beetje recht te trekken...’ Elsbeth Jongsma Sounds of sand (Si le vent soulève les sables) TT Marion Hänsel Za 3, 14:30 Cinerama 1 36 th International Film Festival Rotterdam
Page 1: daily tiger 36th International Film
Page 5 and 6: Marc Munden over jonge soldaten in
Page 7 and 8: 1 buiten de bios 2 3 4 5 6 Kunstena
Page 9 and 10: Extra Tiger The screenings have tak
Page 11 and 12: tigers Rotterdam 2007’s fifteen T
Page 13: (continues from page 21) Dual Appro

Tiger of many stripes - International Film Festival Rotterdam

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?