Mania 301

JAZZ & FUSION
42
NDR 60 yeaRS jazz eDItIoNS:
dave Brubeck, dizzy Gillespie en Stephane Grappelli
Het is een mooi jaar voor de jazzliefhebber. Werden eerder al de
archieven van North Sea Jazz opengebroken met een reeks
schitterende uitgaven, nu is het de beurt aan de archieven van de
Duitse NDR Radio. Al sinds 1953 heeft die zender talloze concerten
van alle groten uit de jazz opgenomen en daarvan zijn er meer
dan 2000 met de bekende Duitse degelijkheid bewaard gebleven.
Het eerste deeltje bevat de oudste opnames, vastgelegd in de
NDR Studio op 9 maart 1953: een kort maar krachtig optreden
van trompettist Dizzy Gillespie, gevolgd door een optreden van
de belangrijkste Duitse band van dat moment, de Hans Koller New Jazz Stars, met Albert Mangelsdorff
op trombone en Jutta Hip op piano. Deel twee bevat het volledige eerste Europese concert van het Dave
Brubeck kwartet uit 1958 in Hannover, uitgesmeerd over twee cd’s. Dit ronduit schitterende optreden van
de vorig jaar overleden pianist, die op dat moment als een van de nieuwe jazzsensaties geldt, is een van
de hoogtepunten uit de NDR-archieven. Deel drie is ook bijzonder: een studio-optreden van Stéphane
Grappelli. De violist had verscheiden jaren nodig om zijn vorm te vinden na het overlijden van zijn maatje
Django Reinhardt in 1953 en ook door de steeds meer ‘elektrisch’ wordende jazz. Maar tijdens deze sessie
uit 1957 in Hamburg valt alles op zijn plaats, in een triobezetting speelt Grappelli de sterren van de hemel.
Wat ook opvalt, is de kwaliteit van de geluidsopnamen, die voor deze editie ook nog eens met zorg
geremasterd zijn. Weliswaar in mono klinkt het allemaal heel fris en helder, met opvallend veel detail. Dat
doet ons nu al reikhalzend uitzien naar de volgende deeltjes. (Jos van den Berg)
dance
mOBY
Innocents CD 2CD 2LP+CD
(Embssy/PIAS)
Voor mensen die zich het niet meer kunnen herinneren, in de jaren
negentig was Moby een technoheld. In 1999 gooide hij het roer radicaal
om en maakte een kalmer popalbum met vele bluessamples, Play. Het
werd een groot commercieel succes met supersterstatus als gevolg. De kleine Newyorker mikte
vooral op melancholie en borduurde met 18 voort op deze ingeslagen weg. Nu, enkele artistiek
en commercieel minder succesvolle albums later, keert Moby meer dan ooit terug naar het
geluid van toen. Innocents staat vol meeslepende downtempopop. In zijn slaapkamerstudio
maakte Richard Melville Hall een blauwdruk van Play, met als verschil dat hij zijn gastvocalisten
rekruteerde uit het indiecircuit. Dit levert wederom een mierzoete plaat op vol drums en
strijkers uit kastjes, maar o.a. Cold Specks, Damien Jurado, Wayne Coyne en Mark Lanegan
zorgen er middels een aantal zeer fraaie liedjes voor dat het geen grote geglazuurde roze koek
wordt. Een knappe prestatie en een hele slimme plaat derhalve van Moby. (Paul van ‘t Veer)
S
t
a
p
e
l
p
l
a
a
t
j
e
BeSTel NU IN eeN VAN ONZe WeBWINkelS
POP & dANCe ROCk
BlOOdY BeeTROOTS
Hide CD
(Ultra/Sony Music)
Van dik hout zaagt men planken duidt op niet al te nauwkeurig
of zorgvuldig werken. Op subtiliteiten vielen de Bloody Beetroots
weliswaar nooit te betrappen, maar dat wil niet zeggen dat ze niet
verantwoordelijk zijn voor memorabele feest-anthems zoals het beukende Warp 1.9. Schreeuw
ergens ‘One, two!’ en er is nog altijd wel iemand antwoordt met ‘Woop, Woop!’. Luister
de eerste track van de nieuwe plaat en je weet meteen dat er binnenkort weer zalen en
festivaltenten gaan dampen door het zweet op de dansvloer. Spank is dan ook een stamper
van een single die ook nog eens is gefabriceerd met onze eigen Bart B More. Maar onderschat
de gemaskerde Italianen niet, want ook Paul McCartney en Peter Frampton hebben zich laten
strikken voor deze plaat. Hoewel de pompende beats prevaleren, is Hide niet voor een gat te
vangen. Laat die Beetroots maar lekker doorzagen. (Bram Peeters)
a
p
e
l
p
l
a
a
t
j
e
S
GOldFISH
Three Second memory CD
(EMI/Universal)
Het Zuid-Afrikaanse danceduo Goldfish kennen we natuurlijk vooral van
hun hitje Washing Over Me en ze zijn in ons land al meerdere keren te zien
geweest. In eigen land zijn ze mateloos populair en ontvingen ze al diverse
prijzen. Hun unieke samensmelting van dance met jazz en Afrikaanse muziek is vooral ook op het
podium zeer aanstekelijk met als gevolg dat concertkaarten in een mum van tijd raken uitverkocht. Het
nieuwe album is een mooi vervolg op het succesvolle titelloze album uit 2012. Het recept is ongewijzigd, een
mix van samples, echte instrumenten en uitbundige zangpartijen. De titel van de cd verwijst overigens naar
het gerucht dat een goudvis zich drie seconden iets kan herinneren, maar dat blijkt volgens onderzoek een
fabeltje. (Redactie)
JUNkIe Xl
Paranoia CD
(Sony Music)
De Nederlandse muzikant Tom Holkenborg heeft binnen de internationale gameen
de filmindustrie een prachtige voet aan de grond gezet. De afgelopen vijftien
jaar tijd maakte hij menig soundtrack voor films en games zoals Catwoman, GI Joe,
Man Of Steel of Gran Turismo 3, Need For Speed en Fifa. Nu heeft hij de soundtrack gemaakt bij de film
Paranoia (met onder andere Harrison Ford in de hoofdrol) die in Amerika vanaf september in de bios te
zien is. Het verhaal in een notendop? Als de baan van de jonge Adam in gevaar komt, krijgt hij de kans om
bij de concurrent undercover te werken voor bedrijfsspionage. Maar wanneer hij er te diep bij betrokken
raakt, beseft Adam dat zijn leven in gevaar is. De muziek die Junkie XL bij deze thriller maakte, is veelal op
zwevende synthesizerklanken en strijkers gebaseerd, maar blijkt onder de beelden toch zeer opzwepend en
versterkend. Klein kritiekpuntje? De eerste vier nummers zijn van andere artiesten en die vallen een beetje
uit de toon bij de bezwerende filmsongs van Junkie XL. (Dennis Dekker)
t
S
43