LJN: AE2383, Hoge Raad , R00/155HR Datum uitspraak: 28-06 ...

geval van openstaan van hogere voorzieningen: de hogere rechter daaronder begrepen -
controleerbaar en aanvaardbaar te maken.(9) Maar m.i. ligt deze beslissing toch voldoende
duidelijk besloten in de zojuist samengevat weergegeven overwegingen.
Last but not least merk ik nog op dat, naar zal blijken, 's hofs oordeel over het door het
Eilandgebied ingeroepen opschortingsrecht naar mijn mening door de middelen III en IV
terecht wordt aangevallen. Daarom is het hof na cassatie en verwijzing (toch) niet aan de door
onderdeel 1a - op zichzelf tevergeefs - bestreden overweging gebonden. Van der Valk heeft
dus geen belang bij de bespreking van dit onderdeel.
2.4 Onderdeel 1b keert zich tegen 's hofs overweging dat het project inmiddels klaar of bijna
klaar schijnt te zijn, gelet op de stellingen van beide partijen bij pleidooi in hoger beroep. Het
onderdeel bestrijdt deze overweging als onbegrijpelijk omdat Van der Valk bij pleidooi nu
juist heeft gesteld dat het Eilandgebied nog geen begin heeft gemaakt met de aanleg van het
(Cornelisbaai)strand en dat ook de aanleg van de infrastructuur op dat terrein nog niet heeft
plaatsgevonden. Verder heeft Van der Valk betwist dat het Eilandgebied de nodige leidingen
voor water en elektriciteit naar het terrein heeft aangelegd.
2.5 Het onderdeel is terecht voorgesteld. Inderdaad heeft Van der Valk de desbetreffende
stellingen bij pleidooi in hoger beroep verdedigd. Bovendien hebben beide partijen tijdens dat
pleidooi gesteld dat op da moment nog geen begin was gemaakt met de aanleg van het
Cornelisbaaistrand.(10) Onder deze omstandigheden is het ook naar mijn mening
onbegrijpelijk hoe het hof uit de stellingen van beide partijen kon afleiden dat het project
inmiddels klaar of bijna klaar schijnt te zijn
2.6 Onderdeel 1.c is voorgesteld voor het geval de afwijzing door het hof van de vordering tot
nakoming van Van der Valk voortbouwt op zijn door onderdeel 1.b aangevallen overweging.
2.7 Uit de bespreking van onderdeel 1.a. volgt dat en waarom ik van mening ben dat het
onderdeel feitelijke grondslag mist.
2.8 Middel II valt uiteen in twee onderdelen, die beide zijn gericht tegen rov. 4.5. Hierin heeft
het hof, kort samengevat, geoordeeld dat Van der Valk aan artikel 11 van de
vaststellingsovereenkomst pas rechten kan ontlenen als wordt vastgesteld dat het Eilandgebied
wanprestatie heeft gepleegd ten aanzien van (i) de vaststellingsovereenkomst en (ii) ten
aanzien van het Marichi-strandproject. In dat geval, aldus het hof, dient de hoogte van de
schade wegens het niet doorgaan van laatstgenoemd project door de rechter te worden
vastgesteld omdat het Eilandgebied niet heeft ingestemd met het door de accountant
berekende schadebedrag van NAf 39 560 000,-.
2.9 Onderdeel 2.a bestrijdt deze overweging voor het geval daarin moet worden gelezen dat
deze beslissingen mede betrekking hebben op de vordering van Van der Valk tot veroordeling
van het Eilandgebied om aan haar de schade te vergoeden die zij heeft geleden als gevolg van
de niet-tijdige nakoming van de vaststellingsovereenkomst.
2.10 Het onderdeel mist feitelijke grondslag en kan dus niet tot vernietiging leiden. Het hof
heeft in rov. 4.5 immers uitsluitend een uitspraak gedaan over de door Van der Valk
gevorderde boete. Tegen deze uitleg van het bestreden vonnis pleit niet dat deze overweging
overbodig is naast ’s hofs oordeel in rov. 4.9-4.15, dat de prestaties van het Eilandgebied geen
van alle reeds opeisbaar waren. Het hof heeft zich dat immers eveneens gerealiseerd, maar in
verband met het verloop van het processuele debat, een oordeel ten overvloede willen geven.
De eerste zin van rov. 4.2 luidt namelijk als volgt: