Het is een soort roeping - Stichting Groenhuysen

o n s k e n t o n s
8
Gerrie Bruys (51) is huismeester van appartementencomplex
Residence Roosenhof. Ze
is single en woont, na vele omzwervingen,
weer in Bergen op Zoom. Hoewel geboren
en getogen in deze stad verliet ze deze plek
voor de binnenvaart. Na een aantal jaren
op de binnenvaart te hebben gewerkt,
kwam ze weer aan wal. Via onder andere
Eindhoven, Gouda en Capelle aan den IJssel
is ze nu weer terug in haar geboortestad.
Jan Boeren gaf de pen door aan Gerrie.
Wat doe jij in het weekend?
“In het weekend breng ik vaak mijn tijd door
met vrienden. Samen koken en lekker eten.
Ook hou ik erg van evenementen, zoals het
Jazzweekend Bergen op Zoom en bijvoorbeeld
het rondreizend theaterfestival ‘De Parade’
dat deze zomer onder andere Rotterdam heeft
aangedaan. Daar kan ik echt van genieten.
Daarnaast bezoek ik graag het theater, pak een
filmpje of ga lekker de natuur in.”
Waar word je blij van?
“Van vrolijke mensen, mensen met een positieve
insteek. Ik probeer zelf ook positief in het leven
te staan: ik kijk vooral naar wat wél kan in plaats
van wat niet. In mijn werk word ik blij als ik
mensen kan helpen. Dienstverlening is mij op het
lijf geschreven. Van alles regelen, coördineren,
maar ook het contact met de bewoners, dát vind
ik leuk.”
Wat zou je ooit nog willen doen?
“Ik wil heel graag naar Zuid-Afrika. En dat is
niet alleen een droom, want dat gaat dit najaar
al gebeuren. Ik vind het sowieso interessant om
andere culturen te ontdekken. Je wordt er wijzer
van. Zuid-Afrika vind ik bijzonder vanwege de
dieren die daar leven. Ik ga dan ook zeker een
safaritocht doen.”
Met welke collega wil jij een dagje ruilen?
“Ik ben in januari 2011 in deze baan gestart
en ik zou wel met meer collega’s willen ruilen.
Ook zou ik wel meer collega’s willen leren kennen.
Ik zit op de locatie Roosenhof en kan hier
moeilijk weg. Ik zou een kijkje willen nemen op
andere afdelingen, zoals Klant & Markt, SDO,
en dan willen zoeken naar raakvlakken en of
er misschien overlappingen zijn. Ik ben zelf erg
in voor samenwerking, want meer contact met
elkaar leidt vaak tot verbeteringen.”
Aan wie geef jij de pen door en waarom?
“Aan Annemarie de Bakker, medewerker dienstverlening
via HRM Select, omdat ik tijdens een
feestje van een bewoner op een zaterdag zo leuk
met haar heb samengewerkt.”
Uitstapje
Da Vinci College
Op 28 juni zijn de cliënten van
dagbehandeling Rozemarijn
op bezoek geweest bij het Da Vinci
College in Roosendaal. De eerstejaars
studenten vakcollege zorg en
welzijn hebben onze cliënten een
fantastische dag bezorgd. Na de
ontvangst met koffie en vlaai gingen
we shoppen. Eerst naar de Roselaar
en daarna naar de prachtige passage.
De meiden van zorg en welzijn
waren goede gidsen en gingen
handig met de rolstoelen door de
stad, alsof ze het dagelijks deden.
Weer terug op school kregen we een
lunch aangeboden en ’s middags
was er een bingo met voor iedereen
een mooie prijs. Ook kregen de
cliënten een rondleiding door het
schoolgebouw om te zien waar de
studenten voor opgeleid worden. In
de technieklokalen keken vooral de
mannen hun ogen uit. De dag werd
afgesloten met een ijsje en het uitwisselen
van de ervaringen van de
dag. En toen weer met de taxi terug
naar huis. Zowel voor onze cliënten
als de studenten is de dag zeker voor
herhaling vatbaar.
Van kraam
naar kraam
Op zaterdag 21 mei organiseerde
centrum voor Wonen & Zorg
De Brink een braderie. Al vroeg
in de ochtend waren medewerkers
in de weer om alles klaar te zetten
en te versieren. Op de parkeerplaats
stalden verschillende standhouders
hun waren uit in de kramen, gadegeslagen
door menige nieuwsgierige
bewoner vanuit de appartementen.
Vanaf 11.00 uur was het een af- en
aanlopen van bewoners, familie en
andere bezoekers. Het draaiorgel
bracht extra sfeer en lokte bij sommigen
zelfs een dansje uit. Bij de
frietkraam zei een bewoner: “Ik
pak nu lekker een frietje, en ik
ga vanavond wel warm eten in de
Carrousel”. Even later stond ze in de
rij bij de ijscokar, met een glimlach
op haar gezicht. Die glimlach was
op meer gezichten te zien. Tijdens
een ritje met de huifkar werd menig
verhaal van vroeger opgehaald.
Bewoners die niet zelfstandig de
braderie konden verkennen werden
door medewerkers en vrijwilligers
begeleid. Onder een stralend zonnetje
van kraam naar kraam. Een
stukje worst proeven, ruiken aan de
lekkere parfum, Mariabeeldjes kijken,
maar vooral overal van genieten.
En: “Och, ik mot niet vergete
sebiet een doske errebesies mee te
nemen”. Vanaf het terras was de
braderie goed te overzien, dat was
voor velen reden om onder het genot
van een bakje koffie of een borreltje
vanaf het terras alles op het gemak
te bekijken.
Groenhuysen Blad 4 • 2011