ToekomsTvisie - Hendrik-Ido-Ambacht

Afscheid
en een nieuw
begin
‘Klik’. De lampjes op het dashboard gaan branden. Marleen (33) duwt het kleine pookje
naar boven, geeft een tikje met haar voet op het pedaal en geruisloos zet de oude Toyota
Prius zich in beweging. Haar opa’s trots. Ooit was het een gloednieuwe auto die voor de
deur stond in de wijk Volgerlanden. De wijk heeft de tand des tijds doorstaan, de Prius niet.
Nadat zij de toen al klassieke auto tien jaar geleden van haar opa had gekregen is deze nog
volledig opgeknapt. Eigenlijk ziet ie er voor zijn leeftijd nog best aardig uit, maar eenmaal op
de Laan van Welhorst slaat de verbrandingsmotor aan. En daar zit nu precies het probleem.
Door de nieuwe wetgeving mogen auto’s met het ouderwetse hybride systeem binnenkort nergens
in Nederland meer de bebouwde kom in. Marleen heeft er vandaag vrij voor genomen
vandaag is de dag van de afscheidsrit. Nog één keer een rondje door Hendrik-Ido-Ambacht
langs haar familie, vrienden en bekenden. En dan is het mooi geweest.Vanaf de Rietlaan slaat
zij linksaf de Veersedijk op. Ze geniet van het uitzicht op de Sophiapolder tussen de bebouwing
door. De natuur gaat er zijn gang en in de verte ziet zij al EcoHotel Ambacht, het hotel
op palen, op het uiteinde van Sophiapolder staan 1 . Een unieke ervaring om daar van bovenaf
de natuur te aanschouwen zonder het te verstoren. Ze vervolgt haar weg naar het noorden
met tussendoor doorkijkjes naar de rivier en de Sophiapolder. Bij de jachthaven wordt het
steeds drukker en met de rivier de Noord in het vizier moet ze zelfs in de remmen. Het is weer
druk bij het Maritiem Werk- en Kijkcentrum 2 . Haar opa werkt er al jaren. Scheepsbouw en
scheepsreparatie vindt
er op kleine schaal plaats, het is een toeristische trekpleister met een museumfunctie, maar
toch vooral een plek om te leren. Want achter de hellingen vinden we een maritiem innovatiecentrum
annex leerschool waar de nieuwste technologieën worden ontwikkeld. Hendrik-
Ido-Ambacht heeft zich de afgelopen jaren gespecialiseerd op maritiem gebied. Een keuze
waar de bedrijven in de Rotterdamse haven positief op hebben gereageerd, gezien de vele
opdrachten die voor hen worden uitgevoerd. De Prius zet zich weer in beweging. De boulevard
aan de Rietbaan 3 verdwijnt in haar achteruitkijkspiegel, in de Antoniapolder stopt ze
even bij Research & Development Hommersson om haar collega Jasmine op te halen. “Wat
een drukke dag vandaag”, roept Jasmine al tijdens het instappen. “Je mag wel blij zijn dat
je vrij had vandaag. Enne, waar gaan we naar toe?” “Naar het Noordereiland”, antwoordt
Marleen. “Met de auto? We zitten toch vlakbij…o ja, ik weet het al. De laatste dag van de
Prius”, herinnert nu ook Jasmine zich. Dus al is het overdreven,
HIER OPENEN >>>
MOGELIJK PROJECTEN:
-Hotel op palen in de Sophiapolder
-Maritiem werk- en kijkcentrum
-Noordereiland
-Zaken- en kenniscentrum
HIER OPENEN >>>
de weg wordt vervolgd naar de Noorderbrug richting
het Noordereiland 4 . Met een slakkengangetje rijdt Marleen
over het Noordereiland en wijst naar haar toekomstige
appartement. Nog twee maanden en dan woont ze er. Ze zet
haar auto alvast in ‘haar’ parkeergarage. Bovengronds strijden de
trendy winkels en de al even trendy terrasjes om voorrang in dit vooral bij jongeren zeer geliefde
uitgaanscentrum. Na een tochtje langs de etalages van de winkels, strijken beiden neer
op het terras van Paviljoen Schildmanskinderen op de zuidpunt van het eiland. Een lekker fris
briesje wappert door hun haren terwijl ze uitkijken op de aanlegplaats van de rondvaartboot.
Het is druk op de boulevard waar de superfastferry net vertrekt. De watertaxi’s scheren als
muggen over het water. In een gezellig geroezemoes weet Marleen zeker dat het goed is, dit
is het meest hippe stuk van Hendrik-Ido-Ambacht en zij woont hier over twee maanden. Haar
werk bij Hommersson, waar zij meehelpt aan een leerproject voor ontwikkeling van voedsel
uit de Vierde Wereld dat op fair-trade basis in het westen wordt verhandeld geeft haar alle
voldoening. Iets goeds doen voor de mensheid, dat had zij zich als klein meisje in de kerk al
voorgenomen. Toen wist ze nog niet hoe het zou uitpakken, nu kan ze het in praktijk brengen
in Hendrik-Ido-Ambacht. De Antoniapolder is een zaken- en kenniscentrum 5 geworden van bedrijvigheid,
leerpraktijk en ontspanning. Dat laatste dankzij het sportcentrum dat zich er heeft
gevestigd. Na de cocktails is het tijd om op te stappen, Jasmine loopt nog even mee naar de
parkeergarage, geeft Marleen een zoen en de Prius een liefdevol klapje op de motorkap.
Zij gunt zichzelf een snelle terugreis met de watertaxi naar haar woonplaats Rotterdam.
4 5
tenminste houdbaar tot