03.02.2014 Views

Mania 304

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Pop & Rock<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Pop & Rock<br />

FM359<br />

Truth, Love And Liberty<br />

(Pirate Press/Bertus)<br />

CD LP<br />

Mike McColgan is de oorspronkelijke zanger van Dropkick Murphys. Hij zong<br />

ook nog in Street Dogs, waar de folk werd vermengd met punk. Altijd<br />

sterk in goed in het gehoor liggende meebrullers, is er nu het debuut<br />

van FM359. Er is nog steeds de link met de Dropkicks, door Rick Barton die meeschreef aan<br />

de nummers en het geluid dat wordt uitgediept door een scheut americana en aan Creedence<br />

Clearwater Revival herinnerende gospel. Een mooi album en aanwinst voor mensen met liefde voor<br />

rootsmuziek. McColgan is kind van zijn tijd en iemand om in de gaten te houden. (Erik Mundt)<br />

GASLIGHT ANTHEM<br />

B-Sides<br />

CD LP<br />

(Side One Dummy/Suburban)<br />

De titel en de hoes, een veelzeggend sober stilleven, temperen de<br />

verwachtingen van het vierde album van The Gaslight Anthem. Dit is een<br />

tussendoortje. Op echt nieuw werk moeten we nog wachten. Het grootste<br />

deel van de speeltijd gaat op aan niet onaardige akoestische versies van anthems van de eerste<br />

twee platen, die met een op volle toeren draaiende en ingeplugde band veel meer vonken doen<br />

overslaan. Zanger Bruce Fallon spiegelt zich een beetje te veel aan Bruce Springsteen zonder ook<br />

maar een moment diens niveau te halen van het eveneens sobere en akoestische Nebraska. Ook<br />

niet onaardig zijn de covers, maar echt opveren is pas mogelijk bij de studiotrack She Loves You en<br />

bij Once Upon A Time, de laatste twee nummers van The B-Sides. (Wim Koevoet)<br />

a<br />

t<br />

p<br />

S<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

s<br />

BRUCE SPRINGSTEEN<br />

GO BACK TO THE ZOO<br />

Zoo<br />

(V2)<br />

Exotische klanken, een typisch pianootje, gospelkoortje. Heel even denk je dat de<br />

verkeerde plaat is opgezet, maar niets blijkt minder waar. Zo begint het nieuwe album<br />

van Go Back To The Zoo. Was het Amsterdamse kwartet de afgelopen tijd een beetje uit<br />

beeld geraakt, leek de poel met hits opgedroogd te raken, verschijnt op Valentijnsdag doodleuk album nummer<br />

3 opnieuw propvol met catchy tunes. De afgelopen twee jaar werden meer dan 50 liedjes geschreven, voordat<br />

contact gezocht werd met de Britse sterproducer Youth (bassist en medeoprichter van Killing Joke). Hij zorgde voor<br />

de gekke geluidjes die we de hele plaat lang tegenkomen. In tegenstelling tot het vorige album Shake A Wave<br />

omarmt Go Back To The Zoo nu juist veel meer de diversiteit. Head Up High herinnert aan Primal Scream, maar<br />

ook Blondie, The Cars, The Rolling Stones en The Stone Roses hadden hun invloed op ZOO. Single (I Just Wanna)<br />

Milkshake is de perfecte link tussen hoog- en laagcultuur en voor het eerst waagt de band zich ook aan een<br />

heuse ballad – en wàt voor een - Home. ZOO heeft internationale allure. (Erik Damen)<br />

Go Back to the Zoo + gratis vinyl single<br />

Bij reservering of aanschaf ontvang je een gratis vinyl single bij de nieuwe Go Back To The Zoo. Het is een op<br />

prachtig roze vinyl geperste single van Milkshake met op de B kant Hero of Our Time. Zo lang de voorraad strekt!<br />

High Hopes CD+DVD / 3LP<br />

(Columbia/Sony Music)<br />

Zeer tegen zijn gewoontes in, besloot Springsteen tijdens zijn laatste<br />

wereldtournee de studio in te duiken. Gitarist Van Zandt was druk met de<br />

opnames van het hilarische Lilyhammer en zijn plaats werd ingenomen door<br />

de van Rage Against The Machine bekende Tom Morello. In Australië werd<br />

een aantal nummers opgenomen, waaronder het titelnummer (met blazers)<br />

en een duetversie van The Ghost Of Tom Joad. Dat nummer begint nog rustig maar ontpopt zich tot een<br />

stadionrocker. Live werkt dat, maar hier klinkt het geforceerd, zeker wanneer Morello een opgefokte solo<br />

loslaat die niets te maken heeft het oorspronkelijk breekbare nummer. Waar Morello tijdens de optredens<br />

zich uitstekend naar het vertrouwde E Street Band-geluid voegt, drukt hij in veel van de nummers hier<br />

een te nadrukkelijk stempel, waardoor het resultaat gekunsteld klinkt. Veel beter, en veel meer dan<br />

wegwerpertjes, zijn nummers als Frankie Fell In Love, The Wall en de onherkenbare Suicide-cover Dream<br />

Baby Dream. Daarnaast is het achttiende studioalbum van Springsteen ook een eerbetoon aan de in<br />

2008 en 2011 overleden Danny Federici en Clarence Clemons doordat Srpingsteen een aantal niet eerder<br />

uitgebrachte studioversies waar zij nog aan meewerkte als basis gebruikte, waaronder American Skin. Het<br />

geheel is daardoor minder een eenheid dan zijn laatste studioplaten, maar de kwaliteit van het materiaal<br />

maakt dat meer dan goed. Dat Springsteen een enorme hoeveelheid niet uitgebrachte nummers op de<br />

plank heeft liggen is bekend. Hopelijk besluit hij onder leiding van als even kan Rick Rubin nogmaals een<br />

restjesplaat te maken. Als bonus is een fraaie dvd toegevoegd met een integrale uitvoering van Born In The<br />

USA, vorig jaar in Londen opgenomen. (Henri Drost)<br />

20<br />

21

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!