Mania 304

ROOTS
Bestel nu in een van onze webwinkels
roots
ACERECORDS
GEORGE JACKSON - Old Friend:
The Fame Recordings Vol. 3
De schatgravers van Ace/Kent
wisten de hand te leggen op de
Fame-archieven en daarmee op
de demo’s van huis-songwriter
George Jackson, die onder andere schreef voor Candi
Staton en Wilson Pickett. Nu het derde deel van deze
verbijsterende serie. Verbijsterend omdat bijna niet
te geloven is dat deze diepgaande soul, voorzien van
de legendarische Fame-huisband, nooit eerder het
daglicht zag. Jackson overleed vorig jaar, maar voor
erkenning is het nooit te laat. (Jurgen Vreugdenhil)
Hall Of Fame Volume 3
Op dit laatste deel van de serie
die niet eerder uitgebrachte
demo’s verzamelt, zijn het de
mannen die zich laten horen.
Clarence Carter, Dan Greer en
Otis Clay worden gekoppeld aan minder bekende
goden als Prince Phillip en Herman Moore, die
echter ook hoorbaar beseften dat hun enige kans op
onsterfelijkheid was het vol overgave brengen van hun
zielenroerselen. (Jurgen Vreugdenhil)
Soul In Harmony: Vocal
Groups 1965-1977
Een van de pijlers waaruit soul
in de jaren zestig ontstond is
doowop; de van oorsprong
a-capella gezongen muziekstijl
die invloeden uit de jazz en zelfs opera haalde.
Midden jaren zestig is de soul volgroeid en deze cd
laat de ontwikkeling horen die doowop in de soul
heeft gemaakt. Zelfs in combinatie met Phillysoul
in de seventies blijft het een ijzersterke formule,
mede namens de hoge kwaliteit van ook op deze cd
vertegenwoordigde acts als Mad Lads, Dramatics en
Imaginations. (Bert Dijkman)
Dusty Heard Them Here First
In de jaren zestig was het
niet ongebruikelijk dat Britse
artiesten Amerikaanse soul- en
r&b-hits coverden. Zo ook Dusty
Springfield, dankzij haar klasse
klonken die liedjes vaak als haar eigen. Op dit album
horen we van 24 stuks het origineel. Dusty putte uit
de Motown-catalogus, maar ook Baby Washington was
een favoriet. Net als het werk van Carole King en Gerry
Goffin. (Willem Jaap van Essen)
Dust My Rhythm & Blues: Flair
Records Story 1953-55
Ace overtreft zichzelf met dit
dubbele eerste deel rondom
het succesvolle en pophistorie
bepalende label Modern
Records, beter gezegd: aan de wat ingewikkelde
vertakkingen. Aan deeltjes rondom RPM, Crown
en Kent wordt gewerkt, met specifieke uitgaves
opgedeeld in muziekstijlen, (vinyl)formaten en
budgetten. Flair, oorspronkelijk de plattelandvariant,
focust zich na een tiental cowboyplaatjes (zie cd
Swingbillies, ook Ace) op zwarte muziek voor een wit
publiek, hoofdzakelijk dankzij Elmore James en Richard
Berry. Veelbelovend monnikenwerk. (Albert Jonker)
Ook verschenen:
Kent’s Cellar Of Soul Volume 3
MATT SCHOFIELD
Far As I Can See
CD LP
Matt Schofield wordt langzamerhand
beschouwd als de beste bluesgitarist van
Engeland en een van de groten ter wereld en op Far As
I Can See laat hij horen waarom. Het interessante is dat
hij dat aanvankelijk niet doet door zijn composities. De
eerste songs zijn nogal traditioneel uit het gebruikelijke
blues(rock)hout gesneden maar hij die tilt die boven de
middelmaat uit door zijn fabelachtige soleertechniek.
Schofield klinkt in deze tracks als Snowy White (die
van de hit Birds Of Paradise, en tevens stand-in
gitarist van Pink Floyd), dus smaakvol, maar wel een
stuk feller. Halverwege Far As I Can See worden de
composities een stuk interessanter en dan krijgen we
een dubbelteller want Schofield leeft zich helemaal uit
in allerhande stem- en snaarbuigingen. Hij neemt ook
regelmatig de tijd om de songs te ontrollen waardoor
er een bepaalde mood ontstaat die alleen de beste
bluesplaten creëren. Far As I Can See is zo vroeg in het
jaar al een hoogtepunt. (André de Waal)
VARIOUS
Where Blues Meets Rock 9 CD
Deel negen in deze langlopende serie
van het Provogue-label volgt een
inmiddels beproefd recept: nummers van recente of
nog niet verschenen cd’s van de paradepaardjes van
Provogue alsmede de nieuwste aanwinsten. Zo vinden
we op dit zeer genietbare schijfje nummers van Robert
Cray, Beth Hart, Walter Trout, Jonny Lang, Robben Ford
en The Rides (met Stephen Stills), naast nieuw werk
van Bernie Marsden en Matt Schofield, vooruitlopend
op hun binnenkort te verschijnen albums. (Jos van den
Berg)
NO SINNER
Boo Hoo Hoo CD
(Provogue/Bertus)
Janis Joplin mag dan al
ruim veertig jaar dood
zijn, ze spreekt nog steeds
tot de verbeelding. Haar naam wordt opzichtig
achterwege gelaten in het persbericht bij het
debuutalbum van No Sinner, maar ook Colleen
Rennison van deze Canadese bluesrockband is
schatplichtig aan Joplin. De nu 26-jarige Renisson
– draai haar naam om en je weet waar de
bandnaam vandaan komt – begon haar carrière
als actrice, maar het podium lijkt haar
natuurlijke habitat. Met landgenoot
Parker Bossley, voorheen bassist bij S
Hot Hot Heat, begon ze een paar
jaar geleden met het schrijven t
van een aantal liedjes die
a
nu het zwaartepunt vormen
van Boo Hoo Hoo. Gezegend p
met een goede strot en een
strakke begeleidingsband steekt e
Rennison hier op zelfbewuste l
wijze genregenoten als Beth Hart
p
en Sass Jordan naar de kroon. Met
eerstgenoemde toerde No Sinner l
onlangs door Duitsland, terwijl a
in Nederland twee optredens
a
als voorprogramma van De Staat
werden gegeven. Met deze t
uitstekende plaat op zak zou de band
j
in 2014 niet misstaan op de grotere
e
festivals. (Marco van Ravenhorst)
42
42 waterput.nl kroese-online.nl • de-drvkkery.nl • velvetmusic.nl • platenhuis-het-oor.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • northendhaarlem.nl • platenhuis-het-oor.nl • platomania.nl • northendhaarlem.nl • sounds-venlo.nl •• kroese-online.nl platomania.nl • • sounds-venlo.nl
velvetmusic.nl
43