Mania 309
Jungle, Angus & Julia Stone, CSN&Y, Lowlands 2014
Jungle, Angus & Julia Stone, CSN&Y, Lowlands 2014
- No tags were found...
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Pop & Rock<br />
MARC BROUSSARD<br />
A Life Worth Living<br />
Na een matig ontvangen titelloos album<br />
uit 2011 revancheert Marc Broussard<br />
zich op zijn zesde plaat. Uit de coverfoto, waarop hij<br />
te zien is met vrouw en kinderen, blijkt al dat hij de<br />
inspiratie dit keer dicht bij huis zocht. Over liefde,<br />
familie en thuis gaat het, maar ook de dood van zijn<br />
grootmoeder en die van een goede vriend krijgen een<br />
plekje. Muzikaal slaat Broussard geen nieuwe wegen<br />
in, maar zijn doorleefde stem klinkt beter dan ooit en<br />
de schijnbare achteloze manier waarop hij zijn met soul<br />
en blues doordesemde popliedjes uit de mouw schudt,<br />
maakt indruk. Voor sommige luisteraars zal Marc<br />
Broussard te Amerikaans klinken, maar wie daar niet<br />
om maalt, heeft aan A Life Worth Living een hele fijne<br />
plaat. (Marco van Ravenhorst)<br />
CHICAGO<br />
Now XXXVI<br />
CD LP<br />
Zesendertig dus en een plaat die<br />
gehoord mag worden. Verzorgde<br />
pop, misschien enigszins klinisch van aard, die<br />
vooral aansluiting zal vinden bij de luisteraars die<br />
de band gevolgd hebben of bij liefhebbers van<br />
bijvoorbeeld Donald Fagen. Chicago begon ooit als een<br />
blazersgerichte band, een speerpunt dat in de jaren<br />
tachtig verschoof naar meer volwassen pop. Net als<br />
de titel van de plaat, zou je XXXVI kunnen zien als een<br />
logisch vervolg in de carrière van de band. Opener Now<br />
is gelijk een typisch Chicago-nummer: melodie, blazers<br />
en pakkend, terwijl America laat horen dat Chicago<br />
wel degelijk soul heeft en het gevoel voor fraaie<br />
harmonieën zeker niet verloren heeft en Free At Last<br />
swingt als vanouds. (Hermen Dijkstra)<br />
grand cru<br />
Angus & Julia Stone<br />
DAVID GRAY<br />
Mutineers<br />
(Kobalt/V2)<br />
CD deluxe LP<br />
Voor dit tiende album moest toch echt het roer om. Na de<br />
miljoenenverkoop van White Ladder en twee succesvolle opvolgers<br />
klonk zijn laatste plaat Foundling toch wat matjes en saai. Hoog tijd<br />
dus voor muiterij en beginpunt van een experimentele zoektocht naar<br />
een nieuwe artistieke koers. Een schone taak voor producer Andy<br />
Barlow (Lamb) om David Gray uit zijn comfortzone te halen en te<br />
dwingen zichzelf opnieuw uit te vinden. In plaats van eerst de melodie<br />
te schrijven gevolgd door de tekst werd dit proces omgedraaid. Via aanvankelijke frustratie leidde dit tot<br />
bevrijding en zelfvertrouwen getuige ook de frisse openingstrack Back In The World. Een typische David<br />
Gray-song waarin gaandeweg het tempo wat wordt opgeschroefd met behulp van pulserende drums en<br />
piano. Ook in As The Crow Flies lijkt deze methode goed te werken. Tegelijkertijd wordt er ook subtiel<br />
buiten de lijntjes gekleurd. Zo worden we in Last Summer verrast met een uittro van weelderige violen<br />
terwijl in het opgeruimde Cake And Eat It een sfeervol koor langskomt. Zijn melancholische stem vaart<br />
het beste bij een productie waarin de bekende akoestische folkrockelementen afgewisseld worden met<br />
gevarieerde composities en elektronische instrumentaties. De sweetspot is dus waar verleden en heden<br />
samenkomen. Dan komen we ook weer terug bij het experiment met de oude drumcomputer en het in zijn<br />
slaapkamer opgenomen White Ladder eind jaren negentig. Ook die plaat had deze combinatie precies in<br />
balans. Vijftien jaar nadien resulteert een nieuwe experimentele aanpak weliswaar in een meer gelaagde<br />
sound maar met vergelijkbare historische flow. Welkom terug David Gray! (Gijs Hesselmans)<br />
Angus & Julia Stone<br />
(Universal)<br />
CD LP<br />
Het is al weer zeven jaar geleden dat Angus en<br />
Julia Stone debuteerden met het wonderschone A<br />
Book Like This. Het debuut van de Australische broer<br />
en zus leek niet te overtreffen, maar het in 2010<br />
verschenen Down The Way was toch echt beter en<br />
bevestigde de belofte van het debuut van Angus<br />
en Julia Stone. Sindsdien moesten we het doen met<br />
uitstekende soloplaten van Angus en Julia, maar de<br />
nu verschenen nieuwe plaat van het tweetal laat<br />
horen dat 1+1 zo heel af en toe toch 3 kan zijn. De<br />
titelloze derde plaat van Angus & Julia Stone werd<br />
geproduceerd door niemand minder dan Rick Rubin.<br />
Rick Rubin haalde al eerder het beste naar boven bij<br />
muzikanten en slaagt daar ook bij het Australische<br />
tweetal in. De nieuwe plaat gaat verder waar Down<br />
The Way vier jaar geleden ophield, maar laat een<br />
nog veelzijdiger geluid horen, waarin de folk van<br />
het debuut plaats heeft gemaakt voor pop en rock<br />
met invloeden uit de folk en country. De derde plaat<br />
van Angus & Julia Stone is een eigenzinnige plaat<br />
met songs die de fantasie prikkelen, maar die ook<br />
gewoon lekker in het gehoor liggen. De kracht van<br />
de muziek van Angus en Julia Stone schuilt nog<br />
altijd in de subtiele wijze waarop de twee elkaar<br />
weten te inspireren en versterken. Het levert een<br />
hele sterke plaat op, die zeker niet onderdoet voor<br />
zijn twee voorgangers en net wat meer overtuigt<br />
dan de soloplaten van Angus en Julia. Bijna een uur<br />
lang, zonder ook maar een moment te vervelen.<br />
(Erwin Zijleman)<br />
6<br />
7