04.08.2014 Views

Mania 309

Jungle, Angus & Julia Stone, CSN&Y, Lowlands 2014

Jungle, Angus & Julia Stone, CSN&Y, Lowlands 2014

SHOW MORE
SHOW LESS
  • No tags were found...

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Het blad van/voor muziekliefhebbers 8 augustus 2014 | nr. <strong>309</strong><br />

No Risk Disc:<br />

JUNGLE


“I would like people to tap into<br />

what JJ Cale did – that’s the point.<br />

I’m just the messenger;<br />

I’ve always felt that that’s my job.”<br />

N RISK<br />

DISC<br />

mania <strong>309</strong><br />

ERIC CLAPTON & FRIENDS<br />

THE BREEZE<br />

AN APPRECIATION OF JJ CALE<br />

JUNGLE<br />

Jungle<br />

CD LP<br />

(XL Recordings/Beggars)<br />

Even leek de band Jungle dezelfde<br />

mysterieuze houding aan te nemen<br />

als de heren van Daft Punk. Ergens midden 2013<br />

trok debuut-ep The Heat – met name vanwege<br />

EEN EERBETOON AAN JJ CALE<br />

MET:<br />

MARK KNOPFLER<br />

JOHN MAYER<br />

WILLIE NELSON<br />

TOM PETTY<br />

DEREK TRUCKS<br />

DON WHITE<br />

RELEASE: 25 JULI<br />

de wondermooie tracks Platoon en The Heat – de<br />

aandacht, maar bleef enige informatie over de band<br />

zelf achterwege. Daar kwam begin 2014 tijdens<br />

hun eerste optredens verandering in. Samengevat:<br />

twee (helm- en maskerloze) heren, Josh en Tom,<br />

jong, donkergekleurd, goedgekleed, afkomstig uit<br />

(West) Londen, op het podium omringd door de<br />

nodige percussionisten en achtergrondvocalisten<br />

en live bovengemiddeld sterk. Het zelfbetitelde<br />

album beslaat twaalf nummers die bol staan van<br />

de soul, wave, funk en disco, alsof Disclosure, Toro<br />

Y Moi, TV On The Radio en The Bee Gees de studio<br />

zijn ingedoken. De al eerder uitgebrachte singles<br />

The Heat, Busy Earnin’, Platoon en Time zorgen voor<br />

een ijzersterk eerste deel van het album, waarbij je<br />

zou verwachten dat het tweede deel welhaast aan<br />

kwaliteit en euforie móet inboeten. Niets is echter<br />

minder waar. Van de moderne westernsoundtrack<br />

Smoking Pixels tot de mierzoete afsluiter<br />

Lemonade Lake blijft Jungle qua frisheid,<br />

aanstekelijkheid en diversiteit met gemak een<br />

kleine veertig minuten intrigeren en inspireren.<br />

Wederom blijkt dat de BBC met z’n ‘Sounds Of<br />

2014‘ ook in dit geval gelijk heeft. Luisteren dus!<br />

(Jelle Teitsma)<br />

3


Pop & Rock<br />

BLACK ANGELS<br />

Clear Lake Forest<br />

CD LP<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

(Blue Horizon/PIAS/Rough Trade)<br />

Het caleidoscopische erfgoed van thuisbasis Austin (Texas) smeert al<br />

jaren een infectieus psychedelisch laagje over de muziek van Black<br />

Angels. Een jaar na het retestrakke Indigo Meadow ligt het volgende<br />

werk al in de schappen. Met een klein halfuur aan materiaal houden ze het op Clear Lake<br />

Forest ditmaal kort, maar ongekend krachtig. Zeven tracks, alle zeven solid as a rock. De jaren<br />

zestig voel en proef je, ongeacht je geboortejaar. Het spannende Sunday Evening wijdt de plaat<br />

met jubelende energie in. Beach Boys, iemand? Tired Eyes is vervolgens Jefferson Airplaneachtig<br />

sterk, waarna er van Diamond Eyes tot en met het ietwat lugubere The Executioner<br />

eigenlijk geen speld tussen te krijgen is. De beste track sluit de plaat in stijl af. Linda’s Gone, een<br />

eerbetoon aan The Velvet Undergrounds Venus In Furs en Run Run Run, wijzend naar LA Woman<br />

van The Doors. Ongekend goed! (Jelle Teitsma)<br />

a<br />

t<br />

p<br />

S<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

s<br />

JUDY BLANK<br />

When The Storm Hits CD LP<br />

(Universal)<br />

“She’s so wonderful”, zei Seasick Steve vorig jaar tijdens zijn optreden<br />

op North Sea Jazz, nadat hij daar eerst Judy Blank had zien optreden.<br />

Spontaan volgde een muzikale ode aan deze ‘vrolijke serveerster uit<br />

Aalst’, zoals ze op de website van de Tivoli werd aangekondigd. Samen met onder meer Maaike<br />

Ouboter en latere winnaar Michael Prins was de jeugdige Judy een van de finalisten in het<br />

tweede seizoen van het succesvolle programma “De Beste Singer Songwriter van Nederland.” Hoewel ze<br />

niet won, moet een mooie carrière in de muziek tot de mogelijkheden behoren, want op het in de studio van<br />

Kyteman opgenomen When The Storm Hits presenteert ze zichzelf als een zelfverzekerde liedjesschrijver met<br />

een hele mooie stem. Haar licht alternatieve liedjes doen sterk denken aan de klassieke singer/songwriters<br />

uit de jaren ‘70, zoals Joni Mitchell en Randy Newman. Sterke liedjes en een prima productie zonder al te veel<br />

opsmuk maken van When The Storm Hits meer dan een veelbelovend debuut. (Marco van Ravenhorst)<br />

BLUES PILLS<br />

Blues Pills CD+DVD LP zwart vinyl LP clear vinyl<br />

(Nuclear Blast/PIAS/RoughTrade)<br />

Blues Pills is een heel jonge band die oude(rwetse) muziek maakt. Blues Pills, de<br />

naam verraadt het al, is een bluesrockband zoals er begin jaren zeventig tientallen<br />

waren. Zoals Free, Humble Pie en Led Zeppelin. Blues Pills is ook zo’n band: een straffe<br />

ritmesectie, dominante zang en een briljante gitarist. Twee Amerikanen, een Zweedse zangeres (Elin Larsson)<br />

en een Frans snarenwonder van zeventien jaar (Dorian Sorriaux). De beide laatsten stelen de show op het<br />

debuut dat ook nog eens lekker vintage seventies werd geproduceerd door Don Alsterberg (Graveyard). De<br />

lieftallige Larsson heeft net zo’n lekkere rauwe stem als destijds Maggie Bell van Stone The Crows en Elkie<br />

Brooks van Vinegar Joe. Het samenspel tussen haar stem en de fabuleuze solo’s van Sorriaux maken van Blues<br />

Pills’ debuut een dampende, opwindende, glorieuze retroklassieke bluesrockplaat. Laat je met eigen ogen<br />

overtuigen: de limited edition (op zowel cd als vinyl) bevat een dvd met een daarop een geweldig optreden.<br />

(Wiebren Rijkeboer)<br />

Pop & Rock<br />

JON ALLEN<br />

Deep River CD<br />

Naar het derde album van Jon Allen,<br />

Deep River, wordt al een tijdje naar<br />

uitgekeken. Met vorig werk wist hij diepe indruk<br />

te maken met een mix van pakkende melodieën<br />

gecombineerd met een smaakvolle mix van folk,<br />

country, blues en sixties. Jools Holland nodigde hem<br />

uit voor zijn show, Duffy was onder de indruk van zijn<br />

soulvolle cover van Mercy en zelfs Mark Knopfler is fan<br />

en doet regelmatig mee bij Allens optredens. Op Deep<br />

River horen we invloeden van Dylan, JJ Cale en John<br />

Martyn, maar ook de soul van bijvoorbeeld Al Green is<br />

nooit ver weg. (Bert Dijkman)<br />

BEAR IN HEAVEN<br />

Time Is Over One Day Old<br />

CD LP<br />

De eerlijkheid gebiedt te zeggen<br />

het Brooklyn-based trio van Bear In<br />

Heaven iets goed had te maken na het vrij koude<br />

synthpopalbum Love You, It’s Cool uit 2012. Volgens<br />

de bandleden zelf is Time Is Over One Day Old vooral<br />

meer donker, persoonlijk en direct. Autumn trapt het<br />

album op fraaie wijze af, alsof de Fuck Buttons een<br />

flinke vinger in de pap hebben gehad. De ietwat<br />

duistere single Time Between bewijst vervolgens dat<br />

het drietal nog steeds gespecialiseerd is in het op<br />

grootse wijze mengen van indierock en elektronica.<br />

En ook als er even niet gemengd wordt, is op deze<br />

vierde langspeler geen sprake van eerdergenoemde<br />

kou. Melodieus, futuristisch, ritmisch, herhalend, donker,<br />

traag, dansbaar, poppy, aanstekelijk; deze band is niet<br />

voor een gat te vangen! (Jelle Teitsma)<br />

Luister<br />

trip<br />

Pop & Rock<br />

BENJAMIN BOOKER<br />

Benjamin Booker CD LP<br />

(Rough Trade/Konkurrent)<br />

Benjamin Booker is een jonge zwarte muzikant uit<br />

New Orleans, die eerder dit jaar een onuitwisbare<br />

indruk maakte op het belangrijke South By<br />

Southwest-festival in Austin, Texas. Booker werd<br />

na dit festival binnengehaald als de redder van de<br />

rock ’n’ roll en moet dit nu waar gaan maken met<br />

zijn debuut. Het is een zware last op de schouders<br />

van een jonge muzikant, maar Benjamin<br />

Booker lijkt er geen moeite mee te hebben. Het<br />

debuut van Benjamin Booker is een rauwe en<br />

meedogenloze plaat die op compromisloze wijze<br />

gelijken delen garagerock, blues, punk, soul en<br />

glamrock met elkaar weet te verbinden. Heel<br />

af en toe heeft het wat van The White Stripes in<br />

hun jonge jaren, maar in de meeste gevallen is<br />

het geluid van Benjamin Booker net wat rauwer<br />

en bovendien veelzijdiger. Het debuut van<br />

Benjamin Booker is een plaat die aankomt als<br />

de spreekwoordelijke mokerslag, maar dit is er<br />

zo een die je keer op keer wilt voelen. De redder<br />

van de rock ’n’ roll? Het zou zo maar kunnen. Een<br />

legendarisch debuut heeft de muzikant uit New<br />

Orleans alvast binnen. (Erwin Zijleman)<br />

4<br />

platomania.nl • sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl 5


Pop & Rock<br />

MARC BROUSSARD<br />

A Life Worth Living<br />

Na een matig ontvangen titelloos album<br />

uit 2011 revancheert Marc Broussard<br />

zich op zijn zesde plaat. Uit de coverfoto, waarop hij<br />

te zien is met vrouw en kinderen, blijkt al dat hij de<br />

inspiratie dit keer dicht bij huis zocht. Over liefde,<br />

familie en thuis gaat het, maar ook de dood van zijn<br />

grootmoeder en die van een goede vriend krijgen een<br />

plekje. Muzikaal slaat Broussard geen nieuwe wegen<br />

in, maar zijn doorleefde stem klinkt beter dan ooit en<br />

de schijnbare achteloze manier waarop hij zijn met soul<br />

en blues doordesemde popliedjes uit de mouw schudt,<br />

maakt indruk. Voor sommige luisteraars zal Marc<br />

Broussard te Amerikaans klinken, maar wie daar niet<br />

om maalt, heeft aan A Life Worth Living een hele fijne<br />

plaat. (Marco van Ravenhorst)<br />

CHICAGO<br />

Now XXXVI<br />

CD LP<br />

Zesendertig dus en een plaat die<br />

gehoord mag worden. Verzorgde<br />

pop, misschien enigszins klinisch van aard, die<br />

vooral aansluiting zal vinden bij de luisteraars die<br />

de band gevolgd hebben of bij liefhebbers van<br />

bijvoorbeeld Donald Fagen. Chicago begon ooit als een<br />

blazersgerichte band, een speerpunt dat in de jaren<br />

tachtig verschoof naar meer volwassen pop. Net als<br />

de titel van de plaat, zou je XXXVI kunnen zien als een<br />

logisch vervolg in de carrière van de band. Opener Now<br />

is gelijk een typisch Chicago-nummer: melodie, blazers<br />

en pakkend, terwijl America laat horen dat Chicago<br />

wel degelijk soul heeft en het gevoel voor fraaie<br />

harmonieën zeker niet verloren heeft en Free At Last<br />

swingt als vanouds. (Hermen Dijkstra)<br />

grand cru<br />

Angus & Julia Stone<br />

DAVID GRAY<br />

Mutineers<br />

(Kobalt/V2)<br />

CD deluxe LP<br />

Voor dit tiende album moest toch echt het roer om. Na de<br />

miljoenenverkoop van White Ladder en twee succesvolle opvolgers<br />

klonk zijn laatste plaat Foundling toch wat matjes en saai. Hoog tijd<br />

dus voor muiterij en beginpunt van een experimentele zoektocht naar<br />

een nieuwe artistieke koers. Een schone taak voor producer Andy<br />

Barlow (Lamb) om David Gray uit zijn comfortzone te halen en te<br />

dwingen zichzelf opnieuw uit te vinden. In plaats van eerst de melodie<br />

te schrijven gevolgd door de tekst werd dit proces omgedraaid. Via aanvankelijke frustratie leidde dit tot<br />

bevrijding en zelfvertrouwen getuige ook de frisse openingstrack Back In The World. Een typische David<br />

Gray-song waarin gaandeweg het tempo wat wordt opgeschroefd met behulp van pulserende drums en<br />

piano. Ook in As The Crow Flies lijkt deze methode goed te werken. Tegelijkertijd wordt er ook subtiel<br />

buiten de lijntjes gekleurd. Zo worden we in Last Summer verrast met een uittro van weelderige violen<br />

terwijl in het opgeruimde Cake And Eat It een sfeervol koor langskomt. Zijn melancholische stem vaart<br />

het beste bij een productie waarin de bekende akoestische folkrockelementen afgewisseld worden met<br />

gevarieerde composities en elektronische instrumentaties. De sweetspot is dus waar verleden en heden<br />

samenkomen. Dan komen we ook weer terug bij het experiment met de oude drumcomputer en het in zijn<br />

slaapkamer opgenomen White Ladder eind jaren negentig. Ook die plaat had deze combinatie precies in<br />

balans. Vijftien jaar nadien resulteert een nieuwe experimentele aanpak weliswaar in een meer gelaagde<br />

sound maar met vergelijkbare historische flow. Welkom terug David Gray! (Gijs Hesselmans)<br />

Angus & Julia Stone<br />

(Universal)<br />

CD LP<br />

Het is al weer zeven jaar geleden dat Angus en<br />

Julia Stone debuteerden met het wonderschone A<br />

Book Like This. Het debuut van de Australische broer<br />

en zus leek niet te overtreffen, maar het in 2010<br />

verschenen Down The Way was toch echt beter en<br />

bevestigde de belofte van het debuut van Angus<br />

en Julia Stone. Sindsdien moesten we het doen met<br />

uitstekende soloplaten van Angus en Julia, maar de<br />

nu verschenen nieuwe plaat van het tweetal laat<br />

horen dat 1+1 zo heel af en toe toch 3 kan zijn. De<br />

titelloze derde plaat van Angus & Julia Stone werd<br />

geproduceerd door niemand minder dan Rick Rubin.<br />

Rick Rubin haalde al eerder het beste naar boven bij<br />

muzikanten en slaagt daar ook bij het Australische<br />

tweetal in. De nieuwe plaat gaat verder waar Down<br />

The Way vier jaar geleden ophield, maar laat een<br />

nog veelzijdiger geluid horen, waarin de folk van<br />

het debuut plaats heeft gemaakt voor pop en rock<br />

met invloeden uit de folk en country. De derde plaat<br />

van Angus & Julia Stone is een eigenzinnige plaat<br />

met songs die de fantasie prikkelen, maar die ook<br />

gewoon lekker in het gehoor liggen. De kracht van<br />

de muziek van Angus en Julia Stone schuilt nog<br />

altijd in de subtiele wijze waarop de twee elkaar<br />

weten te inspireren en versterken. Het levert een<br />

hele sterke plaat op, die zeker niet onderdoet voor<br />

zijn twee voorgangers en net wat meer overtuigt<br />

dan de soloplaten van Angus en Julia. Bijna een uur<br />

lang, zonder ook maar een moment te vervelen.<br />

(Erwin Zijleman)<br />

6<br />

7


Pop & Rock<br />

ERIC CLAPTON & FRIENDS<br />

The Breeze: JJ Cale Tribute<br />

CD 2LP<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

(Universal)<br />

Het is geen geheim dat Eric Clapton een groot bewonderaar was van J.J.<br />

Cale. Hij zette niet alleen Cocaine en After Midnight op de plaat, maar de<br />

mannen maakten in 2006 zelfs samen het album The Road To Escondido.<br />

Dat Clapton, vergezeld van enkele andere grote namen, een muzikaal eerbetoon aan Cale brengt<br />

is daarom geen verrassing. Op de opener Call Me The Breeze – al eerder gecoverd door Lynyrd<br />

Skynyrd – blijkt dat Clapton qua stijl weer heerlijk en onvervalst naar zijn jaren zeventig geluid<br />

terugkeert. En eigenlijk geldt dat voor het hele album. Opvallend – of misschien ook wel niet – is<br />

dat gasten van Clapton allemaal op hun eigen manier net zo laid back zingen als Cale deed en ook<br />

allemaal nu het stemgeluid van Cale proberen te benaderen, of het nu Mark Knopfler, Tom Petty,<br />

Willie Nelson of John Mayor is. Het duet van Clapton met Tom Petty op Rock ‘n’ Roll Records is<br />

heerlijk. John Mayor zet een weergaloze Magnolia weg en doet samen met Clapton een prachtige<br />

versie van Don’t Wait. Clapton speelt gepassioneerde solo’s (al zou de solo op Crying Eyes<br />

evengoed van George Harrison kunnen zijn) en de kwaliteit van de songs van J.J. Cale wordt met<br />

dit album opnieuw onderstreept. Er was maar één J.J. Cale. Tijd dus om ook maar weer eens het<br />

oude werk van de meester zelf uit de kast te trekken! (Ron Bulters)<br />

a<br />

t<br />

p<br />

S<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

s<br />

ENGINEERS<br />

Always Returning 2CD LP<br />

(K-Scope/Bertus)<br />

De dromerige pop van Engineers heeft een vierde hoofdstuk gekregen. Na<br />

vier jaar eindelijk weer een nieuw album. De band bestaat nu uit multi-instrumentalist<br />

Mark Peters uit Liverpool en de Duitse ambientproducer en artiest Ulrich Schnauss. Het album<br />

werd door Peters vooral thuis in elkaar gezet, waarna Schnauss er zijn onnavolgbare ambientsausje overheen goot.<br />

Het resultaat ligt tussen pop, rock en elektronisch, ergens tussen Moody Blues en Pink Floyd. Thema is het verminderde<br />

mysterie dat popmuziek is geworden door o.a. internet. Volgens Peters kan je te snel het geheim vinden en word je<br />

vervolgens doodgegooid met iets dat je eigenlijk niet wilt. Daarom werden de drums live ingespeeld en werd gekozen<br />

voor analoog geluid. De muziek is er des te warmer en toegankelijker door. Een grote verdienste van de band. De titel is<br />

de getuigenis van Peters’ grote verbondenheid met muziek maken. Hij gaat altijd weer terug. Fijn album. (Erik Mundt)<br />

JOHN STEEL SINGERS<br />

Everything’s A Thread CD LP<br />

(Full Time Hobby/Konkurrent)<br />

Everything’s A Thread (grappig woordspelinkje, check!) werd vorig jaar al aan de andere kant<br />

van de wereld uitgebracht, maar verschijnt nu ook in ons land. Een en ander zal verband<br />

houden met de huidige populariteit van een gelijkaardige band als Temples. The John Steel<br />

Singers bedienen zich echter van een breder en minder rigide muzikaal palet dan louter neo-psychedelica. Het sextet<br />

brengt eigenzinnige, eclectische, maar altijd luchtige liedjes die evenzeer aanhaken bij de hedendaagse surf- en<br />

indiepop van bijvoorbeeld The Spinto Band of hun onvolprezen collega’s Here We Go Magic. Dikwijls meerstemmig<br />

gezongen, zoals in de exemplarische single Happy Before – een trefzekere hommage aan vervlogen zomeravonden<br />

aan de Australische oostkust. Een heerlijk vintage orgeltje, geinig gitaarloopje, en uptempo drums. Meer moet dat niet<br />

zijn. En zo vliegen de twaalf songs voorbij. Everything’s A Thread mag dan niet het meest originele popalbum van het<br />

jaar heten, maar met zulk happy-go-lucky songmateriaal is dat geen enkel bezwaar. (Max Majorana)<br />

CENTRO-MATIC<br />

Take Pride In Your Long Odds<br />

CD LP<br />

Hoewel het Neil Young-achtige intro van<br />

het openings- en titelnummer anders<br />

doet vermoeden, is de getergde ziel van voorman<br />

Will Johnson op dit album vooral bezig met catchy<br />

riffs en pakkende melodieën. Het gitaarwerk van Salty<br />

Discipline is een goed voorbeeld van het eerste, de<br />

sferische synthesizers van Anything Torn Out van het<br />

laatste. Een uitstekend album van de band die steeds<br />

minder tot de alt-country, maar steeds meer tot de<br />

alt-rockgemeenschap gerekend mag worden. (Jurgen<br />

Vreugdenhil)<br />

CLOUD BOAT<br />

Model Of You CD<br />

LP rood vinyl<br />

Na het debuut vorig jaar, is Cloud Boat<br />

flink gegroeid. Producer Andy Savours<br />

nam Tom Clarke en Sam Ricketts bij de hand en leidde<br />

ze naar de overwinning. Hun tweede album brengt ze<br />

dichter bij hun idolen Sigur Ros en My Bloody Valentine.<br />

Daarom kozen ze ook voor Savours, omdat hij met<br />

hun idolen werkte. Rijkere sfeer dan het uitstekende<br />

debuut. Fijn album, dat klinkt alsof er goed nagedacht<br />

is. (Erik Mundt)<br />

FLAMING LIPS<br />

7 Skies H3<br />

CD LP<br />

Dat de heren van Flaming Lips een<br />

psychedelische achtergrond hadden<br />

wisten we al een tijdje, getuige hun fascinatie voor<br />

science fiction en diverse albums als Yoshimi Battles<br />

The Pink Robots. Vergeet daarbij zeker niet hun<br />

legendarische Pinkpop 2006 optreden. 7 Skies H3 gaat<br />

daarentegen nog een graadje verder. Het lijkt alsof<br />

the Flaming Lips de Krautrock hebben herontdekt.<br />

De ruimtereis start met de, mysterieuze zwevende<br />

titeltrack met een Duitse sound uit de begin jaren<br />

zeventig als Klaus Schulze, gecombineerd met gitaar.<br />

Tegen het einde wordt het allemaal nog donkerder,<br />

dreigender en bovenal meer raadselachtiger. 7 Skies<br />

H3 is een waardige toevoeging aan de toch al bizarre<br />

discografie van de Flaming Lips. (Ron Loontjes)<br />

Luister<br />

trip<br />

Pop & Rock<br />

LA ROUX<br />

Trouble In Paradise CD LP<br />

(Polydor/Universal)<br />

Haar met een Grammy onderscheiden<br />

debuutplaat, met daarop de hitsingle Bulletproof,<br />

dateert alweer uit 2009. Maar nu laat deze<br />

roodharige synthpopzangeres dan weer van<br />

zich horen. Er blijkt in de tussentijd wel een en<br />

ander veranderd. Elly Jackson, zoals La Roux<br />

eigenlijk heet, tekende een contract bij het grote<br />

Universal. En Ben Langmaid, producer en op de<br />

achtergrond ook bandlid (officieel was La Roux<br />

voorheen een duo), maakt nu geen onderdeel<br />

meer uit van het project. Muzikaal is het nog<br />

steeds op eighties geschoeide synthpop wat de<br />

klok slaat. Maar waar het debuut nog een plaat<br />

voor in de wintermaanden was, is deze opvolger<br />

juist een uitstekend album voor het warmere<br />

jaargetijde – het zal ermee te maken hebben dat<br />

La Roux een tijdje op Jamaica verbleef. De fijn in<br />

het gehoor liggende popliedjes klinken opgewekt<br />

met een tropical twist. Inspiratie werd onder<br />

meer opgedaan bij Grace Jones en Tom Tom Club.<br />

(Willem Jaap van Essen)<br />

8<br />

sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl • platomania.nl<br />

9


Pop & Rock<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Pop & Rock<br />

GEORGE EZRA<br />

Wanted On Voyage<br />

(Sony Music)<br />

CD cd deluxe 2lp<br />

December vorig jaar. De BBC maakt haar ‘Sound of 2014’ lijstje bekend<br />

met als vaandeldrager de zanger Sam Smith, maar in dat lijstje staat ook<br />

een jonge singer-songwriter waarvan nog niemand ooit had gehoord.<br />

George Ezra was een van de artiesten die met zijn muziek bepalend<br />

moest worden voor 2014. Niets blijkt minder waar, want zijn ongelofelijk<br />

grote hit Budapest is niet meer van de landelijke radio te denken. Nu is<br />

het aan George Ezra om te bewijzen dat hij echt geen eendagsvlieg is.<br />

Met zijn debuutalbum Wanted On Voyage zet hij de lijn die hij met Budapest heeft neergezet vlekkeloos<br />

door. Fijne singer-songwritermuziek met vaak alleen een elektrische gitaar, soms wat begeleidende drums<br />

en vooral de verslavende stem van Ezra zelf. Op dit album laat hij horen waar hij vocaal allemaal toe in<br />

staat is en het is vaak onvoorstelbaar om te bedenken dat de zanger net 21 is. Zonder te weten wie George<br />

Ezra is zou je in eerste instantie denken aan een stokoude, sigaar rokende en whiskydrinkende man die<br />

weer eens probeert hip te zijn. Het is de Britse singer-songwriter gelukt om zichzelf binnen een half jaar<br />

te settelen in ieders popminnend brein. De volgende stap is om een onuitwisbare plek te vinden en niet<br />

de zanger te worden die we over een paar jaar terug vinden op een One Hit Wonder verzamelalbum. Met<br />

Wanted On Voyage heeft George Ezra in ieder geval zijn stinkende best gedaan het publiek voor hem te<br />

winnen en waarschijnlijk gaan we nog veel van hem horen! (Bram van Kolfschooten)<br />

JOHN GARCIA<br />

John Garcia CD LP<br />

(Napalm/PIAS/Rough Trade)<br />

Hoewel zijn muzikale verleden bij Kyuss tot nogal wat gedoe met Josh<br />

Homme heeft geleid, blijft ex-frontman John Garcia stug doorgaan met<br />

geweldige muziek maken. Zo was daar vorig jaar nog de debuutplaat van<br />

zijn uitstekende project Vista Chino en levert hij nu onder eigen naam een nieuwe plaat af. Wie<br />

Garcia kent weet precies wat te verwachten: stoner aan de lichtere kant van het spectrum met<br />

een onweerstaanbare groove en de altijd heerlijke stem van de meester zelf. (Martijn Koetsier)<br />

a<br />

p<br />

GASLIGHT ANTHEM<br />

Get Hurt CD CD deluxe lp<br />

(Universal)<br />

Je kunt zo langzamerhand de klok gelijkzetten op de releases van The<br />

Gaslight Anthem uit New Jersey. Op haar doorbraakplaat The ’59 Sound uit<br />

2008 reproduceerde de band het geluid van Springsteen en zijn E-Street<br />

Band uit de seventies en voegde een punky attitude toe, op het in 2010 verschenen American<br />

Slang koos The Gaslight Anthem voor een wat meer ingetogen rootsgeluid, om op Handwritten<br />

uit 2012 een balans tussen beide werelden te vinden. We zijn inmiddels weer twee jaar verder<br />

en dus is het de hoogste tijd voor een nieuwe plaat. Get Hurt is in alle opzichten een groots<br />

klinkende rockplaat. De Britse producer Mike Crossey (Arctic Monkeys, Keane, Jake Bugg) heeft<br />

de band uit New Jersey voorzien van een vol en gepolijst geluid, terwijl The Gaslight Anthem<br />

zich laat beïnvloeden door een aantal decennia rockmuziek. Het is een geluid waarmee een rockband<br />

gemakkelijk op zijn bek gaat, maar The Gaslight Anthem blijft overeind met goede songs en een uitvoering die<br />

de nodige passie en energie verraadt. Al met al een mooie aanvulling op een boeiend oeuvre. (Erwin Zijleman)<br />

KEVIN COSTNERS<br />

Pick Up The Parts CD lp+CD<br />

(Excelsior)<br />

The Kevin Costners is een sympathiek Nederlands bandje. Minstens zo sympathiek als<br />

de acteur waar ze naar vernoemd zijn. Minder leuk aspect aan die acteur? Hij maakt<br />

verschrikkelijke muziek.<br />

Nee, wat dat betreft doen die Nederlandse muzikanten het veel beter. Hun prachtige debuut Come On<br />

In bijvoorbeeld kwam zo’n vijf jaar geleden uit. Even leek men tussendoor de handdoek in de ring te<br />

gooien, maar toch is de tweede plaat er gelukkig wel gekomen. Pick Up The Parts klinkt muzikaal gezien<br />

eenduidiger dan het debuut. De liedjes zijn coherenter, maar een paar ragfijne elementen is gebleven. Die<br />

heerlijk herkenbare stem van de liedjesschrijver Bouke Zoete bijvoorbeeld. Veelal gecombineerd met de<br />

achtergrondstem van medesongwriter en gitarist Sjors van der Meulen. En de muziek? Soms hoor je Wings<br />

(I Need It You Know), maar een moment daarna doen composities denken aan de Kinks (Pretty Summer<br />

Scented Hideaway, Never Knew), Fleetwood Mac (Pick Up The Parts) of aan Supergrass (Shufti Kite, Helmets).<br />

In één zin een treffende omschrijving geven? Melancholisch, galmend en tevens stekelig en rocky. Zeer<br />

belangrijk? Ook na vijf jaar zijn de songs stuk voor stuk zeer goed. Misschien zelfs wel beter dan ooit. Daar<br />

zou het hobbybandje van de acteur waar deze sympathieke Nederlandse band naar vernoemd is, een<br />

voorbeeld aan moeten nemen. (Dennis Dekker)<br />

t<br />

S<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

s<br />

10 11


Pop & Rock<br />

12<br />

KING CREOSOTE<br />

From Scotland With Love<br />

CD LP 2LP<br />

(Domino/V2)<br />

Ik weet nog goed dat ik Bats In The Attic (Unravelled) voor het eerst<br />

hoorde. Een bloedmooie track van King Creosote en Jon Hopkins,<br />

afkomstig van het al even betoverende album Diamond Mine (Jubilee<br />

Edition). Een klassieker in wording. Vrijwel ademloos staarde ik na het nummer voor me uit. Ik<br />

was oprecht geraakt. Zijn vierde soloalbum schreef King Creosote – die als Kenny Anderson op de<br />

wereld kwam – als soundtrack voor een BBC-documentaire over de rijke historie van het prachtige<br />

Schotland. Keltische effecten in combinatie met folkinvloeden, een breed scala aan instrumenten,<br />

meerstemmigheid en Andersons Schotse accent komen in elf nummers uitvoerig aan bod. Vaak<br />

ingetogen, soms met iets meer tempo. Het hartzeer en zwoegen als inherent zijn aan de Schotse<br />

geschiedenis wordt in ieder geval vol overgave kenbaar gemaakt. Anderson doet zijn ambacht eer<br />

aan en levert met From Scotland With Love een welhaast poëtisch album af. (Jelle Teitsma)<br />

a<br />

t<br />

p<br />

S<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

s<br />

JENNY LEWIS<br />

Voyager CD LP<br />

(Warner)<br />

Hoewel de rarities compilatie Rkives nog maar weer eens liet horen<br />

hoe jammer het is dat Rilo Kiley al jaren op inactief staat, moeten<br />

we het voorlopig doen met solowerk en andere zijprojecten van de<br />

afzonderlijke bandleden. In het geval van frontvrouw Jenny Lewis is dat goed nieuws, want<br />

op Rabbit Fur Coat (2006) en Acid Tongue (2008) liet ze al horen dat ze ook prima in haar<br />

eentje uit de voeten kan. Daarbij overigens geen gebrek aan muzikale vrienden, zo werd haar nieuwe<br />

album grotendeels geproduceerd door Ryan Adams, en leverde ook Beck een bijdrage. The Voyager staat vol<br />

zonnige en glossy Californische powerpop waarin echo’s van Fleetwood Mac, The Bangles en diverse andere<br />

bands te horen zijn. In weerwil van de opgewekte melodieën staan de teksten echter bol van somberheid en<br />

teleurstellingen in de liefde. Bij oppervlakkige beluistering gaat deze plaat makkelijk langs je heen, maar wie<br />

de tijd neemt, zal ontdekken dat The Voyager een groeiplaatje pur sang is. (Marco van Ravenhorst)<br />

MANIC STREET PREACHERS<br />

Futurology CD cd deluxe CD<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

(Sony Music)<br />

De Manics hebben weer een nieuwe plaat. Vaste reactie? Jeuh! De kwaliteit van de albums<br />

van dit sympathieke bandje uit Wales is namelijk steevast zeer hoog. Toch weten de Manic<br />

Street Preachers er met Futurology wel weer een schepje boven op te doen ten opzichte<br />

van de afgelopen reeks platen. Was voorganger Rewind The Film (2013) rustiger en meer<br />

laidback, het kersverse album Futurology klinkt ruiger, rauwer, complexer en diverser dan ooit. De bandleden<br />

zijn naar eigen zeggen geïnspireerd door Europa in het algemeen en Berlijn in het bijzonder. In laatstgenoemde<br />

stad is een deel van de songs ook opgenomen. Het blijken een stel toffe bovenal zeer onderscheidene songs<br />

op die door de benaderwijze van de band af en toe zelfs een krautrocksausje gekregen hebben. Duitse actrice<br />

Nina Hoss zingt een mopje mee, Cian Ciaran van de Super Furry Animals draagt zijn muzikale steentje bij en<br />

ook singer-songwriter Georgia Rut en Green Gartside van Scritti Politti vervullen heerlijke gastrollen. Uit alles<br />

blijkt: bij de Manics is de inspiratie tot muzikaal prediken nog lang niet opgedroogd. Jeuh! (Dennis Dekker)<br />

HONEYBLOOD<br />

Honeyblood<br />

CD LP<br />

Honeyblood is een nieuwe band uit<br />

Glasgow. Bestaande uit twee dames,<br />

zijn de songs uitgekleed maar des te urgenter. De<br />

twee noemen The Breeders en Throwing Muses als<br />

invloeden, maar er zijn nog wel meer invloeden te<br />

noemen. Bijvoorbeeld Best Coast is niet ver weg, maar<br />

Honeyblood is Europeser en dat is gek, omdat ze zo<br />

Amerikaans georiënteerd zijn. Zangeres Stina klinkt<br />

meeslepend, daarom een debuut om van te houden.<br />

(Erik Mundt)<br />

HOW TO DRESS WELL<br />

What Is This Heart?<br />

CD 2LP 2x10 inch limited<br />

Twee jaar na het bijzonder goed<br />

ontvangen Total Loss is het Amerikaanse wonderkind<br />

Tom Krell a.k.a. How To Dress Well terug met zijn<br />

derde langspeler, What Is This Heart. De bijzonder sterk<br />

gelaagde mix van diepe electropop, melodieuze indie<br />

en post-r&b is meer helder en direct dan voorheen,<br />

waarbij de eerder uitgebrachte singles Repeat Pleasure<br />

en Words I Don’t Remember de fans meer dan warm<br />

maakten voor dit twaalf nummers tellende album.<br />

Hoeveel diversiteit kan een plaat herbergen? Van<br />

mierzoet (2 Years On en Precious Love) naar optimistisch<br />

en exotisch (Repeat Pleasure), over op filmisch (Pour<br />

Cyril), toewerkend naar een geweldige climax (Words I<br />

Don’t Remember), overgaand op krachtige elementen<br />

(A Power), schakelend naar ritmisch en diepgaand (Face<br />

Again), naar dansbaar (Very Best Friend) en emotioneel<br />

afsluitend (House Inside (Future Is Older Than The Past)).<br />

De reeds ingeloste belofte gaat verder met waar hij was<br />

gebleven. Imponeren. (Jelle Teitsma)<br />

LOWER<br />

Seek Warmer Climes<br />

CD LP<br />

Na hun ep uit 2012 is er nu het officiële<br />

debuut van het Deense Lower. Waren<br />

ze op die ep behoorlijk boos, is er nu ruimte voor<br />

melodie. Nog steeds verontrustend, de sfeer kan het<br />

best vergeleken worden met Joy Division, maar zanger<br />

Adrian Toubro zingt in ieder geval. Maar het blijven<br />

wereldverbeteraars, het blijkt uit de teksten en een<br />

grote invloed is Iceage. Prima debuut van veelbelovend<br />

eerlijk viertal. (Erik Mundt)<br />

Luister<br />

trip<br />

Pop & Rock<br />

STU LARSEN<br />

Vagabond CD<br />

(Ada Global/Warner)<br />

Het is een welhaast klassiek verhaal. De<br />

jongeman die zijn geboorteland gedag zegt<br />

om samen met zijn gitaar de wijde wereld te<br />

bereizen, optredens te verzorgen en bekendheid<br />

te vergaren. Het lukte de Australische Stu Larsen.<br />

In zijn zeven jaar als zwerver of vagebond<br />

leerde hij onder andere Mike Rosenberg van<br />

Passenger kennen, met wie hij drie jaar lang<br />

door Australië, Noord-Amerika en Europa<br />

trok. Larsens debuut Vagabond is een reis<br />

door de tijd, getuige ook de titels die hij zijn<br />

nummers heeft meegegeven. Zijn reis langs<br />

waanzinnige landschappen, pittoreske dorpjes<br />

en grote steden vertaalde hij in elf gevoelige<br />

bluesfolkliedjes, ingekleurd met onder andere<br />

gitaar, piano, viool, banjo, mondharmonica en<br />

ukelele. Op Thirteen Sad Farewells, Pocket Full<br />

Of Coins en Darling If You’re Down gaat het<br />

tempo lichtjes omhoog, maar de overige acht<br />

nummers zijn vooral piepklein en voor de tere<br />

hartjes. Liefhebbers van singer-songwriters als<br />

Passenger, Ray LaMontagne en Damien Rice<br />

hebben er met Stu Larsen waarschijnlijk een<br />

favoriet bij. (Jelle Teitsma)<br />

13


Pop & Rock<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Pop & Rock<br />

FINK<br />

Hard Believer<br />

CD LP<br />

(PIAS/Rough Trade)<br />

Voormalig plaatjesdraaier Fin Greenall kennen we sinds 2000 als singersongwriter<br />

Fink. Na Fresh Produce, Biscuits For Breakfast, Distance And<br />

Time, Sort Of Revolution en Perfect Darkness is Hard Believer alweer zijn<br />

zesde studioalbum. Vergeleken met de eerste vier was Perfect Darkness<br />

uit 2011 opvallend helder en direct. Hard Believer daarentegen gaat<br />

zwaarder op de maag liggen. Het album voelt vrijwel continu als een<br />

aanloop naar iets, terwijl dat ‘iets’ juist achterwege blijft. Niet dat dit<br />

storend is. Helemaal niet zelfs. Titeltrack Hard Believer is een lome, bluesachtige opener die wordt gevolgd<br />

door het emotionele Green And The Blue. Het instrumentale, zwaarmoedige White Flag leidt daarna Pilgrim<br />

in, een van de hoogtepunten op het album. Pilgrim is op een geweldige manier opgebouwd, leunend<br />

op Finks onomstreden stemgeluid en strak gitaarwerk waar steeds meer dreiging van uitgaat. Tamelijk<br />

droefgeestig komen achtereenvolgens Two Days Later, Shakespeare en Truth Begins voorbij, alvorens het<br />

meer lichte en tevens buitengewoon prachtige Looking Too Closely de zon weer een beetje doet schijnen.<br />

Fink doopt ons vooral onder in een bad vol trage, zware riffs, weemoedige pianoriedels en bij tijd en<br />

wijle ingewikkelde (gitaar)melodieën. Na het emotionele Too Late sluit Fink met Keep Falling de plaat af<br />

zoals we van hem gewend zijn. Klein en minimalistisch met speels gitaarspel en zeer bekoorlijk gezang.<br />

Geschreven in een jaar, geproduceerd in 2,5 week en opgenomen in de befaamde Sound Factory Studios is<br />

Hard Believer een ambitieuze, doch logische stap in de prachtige carrière van Fink. (Jelle Teitsma)<br />

GRANT NICHOLAS<br />

Yorktown Heights<br />

CD LP<br />

(PIAS/Rough Trade)<br />

Yorktown Heights is het debuutalbum van Grant Nicholas, vooral bekend als<br />

frontman van de Britse rockformatie Feeder. Het gitaargeweld van Feeder<br />

floreerde aan het eind van de jaren negentig met name in Groot-Brittannië<br />

en delen van Azië en Europa, maar is op deze plaat ingeruild voor semi-akoestische nummers.<br />

De Feeder-adepten zullen hier wellicht wat moeite mee hebben, maar voor de allrounders onder<br />

ons is het een zeer luisterrijk geheel. Enig minpuntje is de lengte van de plaat. Vijftien tracks in<br />

vijvenvijftig minuten maakt het een lange zit. En omschreven als rock, neigt het toch meer naar<br />

een popalbum. Prettig voortkabbelend opent Soulmates, gevolgd door vier andere hoogtepunten;<br />

Hitori, Tall Trees, Robots en Vampires. Iets te zoetsappig is vervolgens Good Fortune Lies Ahead,<br />

zoals later ook nummers als Hope en Isolation weinig imponeren. Een goed begin is het halve<br />

werk, maar het tweede stuk van de plaat mist toch een beetje karakter. (Jelle Teitsma)<br />

a<br />

p<br />

SINEAD O’CONNOR<br />

I’m Not Bossy, I’m The Boss CD LP<br />

(Nettwork/V2)<br />

‘Don’t know if I should quite sing this song,’ begint Sinéad O’Connor 8<br />

Good Reasons, misschien wel het mooiste nummer van haar nieuwste<br />

album. Bijzonder openhartig bezingt ze hier haar onafgebroken<br />

worsteling met het leven in het algemeen en de muziekindustrie in het bijzonder. Gelukkig<br />

klinkt het refrein hoopgevend. ‘I got 8 good reasons to stick around.’ Hoewel hits als Troy en<br />

Nothing Compares 2 U inmiddels al een half leven achter haar liggen, laat Sinéad O’Connor meer nog dan<br />

op het prima How About I Be Me (2012) opnieuw horen dat haar muziek nog steeds relevant is. Muzikaal<br />

doet ze weinig nieuws, maar op het ietwat merkwaardig getitelde I’m Not Bossy, I’m The Boss, haar eerste<br />

voor Nettwork Records, klinkt ze bijzonder geïnspireerd. Breekbare ballads als Streetcars en het al genoemde<br />

8 Good Reasons worden afgewisseld met felle en uitstekende rocknummers als Harbour en zelfs een vleugje<br />

funk (James Brown, dat ze opnam met Seun Kuti, de jongste zoon van Fela). Deze zeer sterke plaat biedt<br />

meer dan genoeg redenen om naar Sinéad O’Connor te blijven luisteren. (Marco van Ravenhorst)<br />

PUSS N BOOTS<br />

No Fools, No Fun CD LP<br />

(Blue Note/Universal)<br />

Norah Jones bouwde de afgelopen twaalf jaar een fraai oeuvre op, maar dook<br />

hiernaast op in andere projecten. Puss N Boots is een volgend project van Norah<br />

Jones en ook dit project levert een prima plaat op. Puss N Boots bestaat naast Norah<br />

Jones uit Sasha Dobson en Catherine Popper. Het trio stond in eerste instantie alleen op de planken, maar<br />

nu ligt er dan ook een heus debuut. Het is een wat bij elkaar gegrabbelde plaat met veel live-opnamen,<br />

veel covers en een enkele nieuwe song. Puss N Boots maakt americana in de breedste zin van het woord<br />

en vertrouwt voor een belangrijk deel op de vocale capaciteiten van de drie leden. Zeker wanneer Sasha<br />

Dobson, Catherine Popper en Norah Jones kiezen voor harmonieën is het resultaat prachtig, maar ook<br />

individueel maken de drie indruk. No Fools, No Fun is een plaat zonder al teveel pretenties. Puss N Boots<br />

maakt muziek met hart en ziel en heeft er veel lol in; als luisteraar kun je alleen maar voor de bijl gaan.<br />

(Erwin Zijleman)<br />

met Norah Jones<br />

t<br />

S<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

s<br />

14 15


Pop & Rock<br />

THE LAU<br />

Platina Blues CD<br />

Thé Lau neemt dit jaar afscheid. De<br />

zanger en schrijver van onder meer<br />

Iedereen Is Van De Wereld, Open en Blauw heeft<br />

al enige tijd kanker. Platina Blues is een bijzonder<br />

muziekstuk dat zijn recente ervaring in het ziekenhuis<br />

beschrijft. Thé Lau zelf schreef het volgende over het<br />

album dat opvallend genoeg geen tracklisting kent.<br />

‘Platina Blues is een muzikale droomreis. Het stuk,<br />

een ostinato van 40 minuten, speelt zich af tussen<br />

1u en 6u ‘s nachts in kamer 10 op de 5e etage van<br />

een ziekenhuis. De dromer kijkt door een raam vol<br />

regendruppels uit over de stad en wordt, gekoppeld aan<br />

een morfine-infuus meegesleept in een roes waarin<br />

hij door engelen wordt toegezongen, een dwaallicht<br />

volgend, het ziekenhuis uit sluipt en door troosteloze<br />

buitenwijken, verlaten weiden, donkere bossen en langs<br />

kolkende rivieren rondzwerft tot aan de top van een berg<br />

waar hij, boven de wolken en beschermd door het licht<br />

van de maan aan zijn vervolger, de ‘kale haveloze dood’,<br />

zal ontsnappen.’ (Red)<br />

The Vagary - Salute<br />

Op 22 augustus verschijnt het album Salute van<br />

The Vagary. Deze verschijnt op LP en er is een<br />

CD toegevoegd. Wie nu het album reserveert in<br />

onze winkels, krijgt en een tas bij cadeau. De<br />

band doet ook een serie optredens live in een<br />

groot aantal van onze winkels. Hou onze sites in<br />

de gaten voor de data en tijden. Bevestigd zijn in<br />

ieder geval:<br />

22 augustus:<br />

Velvet Breda 17.30 u<br />

28 augustus:<br />

Plato Leiden 17.30 u<br />

30 augustus:<br />

Concerto Amsterdam 15.00 u<br />

28 september:<br />

Plato Planet Groningen<br />

31 augustus:<br />

Velvet Delft 16.00 u<br />

cadeau!<br />

MORRISSEY<br />

Half augustus is het weer zover, het Lowlands Festival<br />

gaat dan weer van start. De meeste aandacht gaat<br />

uit naar de grote acts van dit jaar en die zijn er zeker.<br />

Queens of the Stone Age staan altijd garant voor een<br />

spetterende show en het laatste album Like Clockwork<br />

zal ruim baan krijgen. Verder natuurlijk The National en<br />

Kaiser Chiefs - beide met een serie prima platen op hun<br />

naam en de sensatie van het afgelopen jaar Stromae.<br />

Maar het meest kijken we uit naar het optreden van<br />

Portishead. Nieuw plaatmateriaal wordt pas over een<br />

jaar verwacht, wij zijn erg benieuwd wat deze band<br />

gaat brengen. Voor de fijnproever lichten we er een<br />

paar acts uit die volgens ons de moeite waard zijn.<br />

Thomas Azier, Jungle, Nick Mulvey en Sohn schopten<br />

het allen tot No Risk Disc, dus mag het duidelijk zijn<br />

dat wij hier zeer enthousiast over zijn. Maar bezoek<br />

ook eens de optredens van bijv. Chet Faker (Australiër<br />

01 ZA16 aug<br />

Pop & Rock<br />

LOWLANDS 2014<br />

15, 16 & 17 AUGUSTUS BIDDINGHUIZEN<br />

Concerto & Plato staan daar uiteraard weer<br />

met een winkel boordevol cd’s, lp’s en dvd’s<br />

én er zullen weer de nodige signeersessies<br />

i.s.m. muziek.nl worden gehouden.<br />

World Peace Is None Of Your Business CD cd deluxe 2lp<br />

(Capitol/Universal)<br />

Luister naar het tiende Morrissey-album en meteen valt op dat de<br />

nummers minder ruw en rauw klinken dan op voorganger Years Of<br />

Refusal. Dat komt voornamelijk door instrumentgebruik. De plaat die<br />

ruim vijf jaar geleden uitkwam, leunde en steunde op vette elektrische<br />

gitaarmuren. Nu is de koers van Morrissey weer eens gewijzigd. Anno<br />

2014 omringt Morrissey zijn karakteristieke stem met vele verschillende<br />

akoestische gitaren, met trompetgeschal, met veel keyboardgeluiden<br />

en af en toe zelfs een harp, klarinet of accordeon. Dat alles maakt de nummers ietwat lichtvoetiger en<br />

toegankelijker. Dat zouden woorden kunnen zijn die de fans van weleer afschrikken, maar toch is World<br />

Peace Is None Of Your Business over het algemeen erg goed te pruimen. Nog even aandacht voor een<br />

paar typische teksten van Morrissey? ‘Kick the bride down the aisle, and treasure the day…’ Of ‘I took his<br />

insults on the chin’. Of ‘Neal Cassady drops dead and Allen Ginsberg’s tears shampoo his beard. Victim,<br />

or life’s adventurer. Which of the two are you?’ U begrijpt: meneer Morrissey verkent anno 2014 weer<br />

eens een ander muzikaal pad, schrijft nog immer puntig en trefzeker en is mede daardoor nog lang niet<br />

afgeschreven. (Dennis Dekker)<br />

PLANET<br />

MarKT<br />

PARADISE<br />

16 17<br />

15 + 16 + 17 AUG<br />

campiNg<br />

caMping<br />

cAmping<br />

campercamping<br />

Walibi<br />

holLand<br />

dOOrgang<br />

LOWLANDS<br />

CAFe<br />

supeRmarkt<br />

M<br />

met een combinatie van indie-r&b en minimalistische<br />

elektronica), Jonathan Wilson (Amerikaanse zanger/<br />

gitarist/producer met sterke invloeden uit de westcoast<br />

sound, maar nergens achterhaald of oubollig), Luke Sital-<br />

Singh (Britse singer/songwriter die begin september<br />

zijn debuutalbum uitbrengt), Glass Animals (uit Oxford<br />

afkomstige band met veel invloeden uit de dance,<br />

lounge, ambient Music en elektronische muziek). Zoals<br />

altijd is er ook een grotte afvaardiging Nederlandse<br />

bands en dit jaar kun je lijken naar o.a. Kensington,<br />

Blaudzun, Jungle By Night, Jett Rebel en Tangarine.<br />

oplAadseRvice<br />

i<br />

INgang<br />

Grolsch<br />

Koelservice<br />

Nedap’S<br />

Memory<br />

Meeting<br />

Point<br />

WC<br />

M<br />

PlatO<br />

WC<br />

HEMELPOORT<br />

buitenpodium<br />

[b}<br />

merch<br />

i<br />

CAPE<br />

hAcIenDA<br />

Douwe<br />

Egberts<br />

Koffiehuis<br />

LOWLANDS<br />

M<br />

WC<br />

WC<br />

sAuna + yogA<br />

LLOWZONE<br />

LAKE<br />

LOWLANDS<br />

WC


Pop Interview interview & Rock<br />

interview<br />

Interview met<br />

Romeo en Michele<br />

Stodart van The<br />

Magic Numbers<br />

Door: Ruben Eg<br />

Na een stilte van vier jaar keren The Magic Number<br />

terug, met het vierde album Alias. Echt stilzitten was er<br />

in deze jaren niet bij voor de broers en zussen Romeo<br />

en Michele Stodart plus Angela en Sean Gannon. Daarbij<br />

was het nieuwe album al een jaar klaar. Hoe zit dat?<br />

Romeo: ‘Beetje toeval en gepland. Ik denk dat het<br />

belangrijk is om even afstand te nemen, en nieuwe<br />

dingen te ontdekken om over te schrijven. Toch is het<br />

de afgelopen vier jaar heel druk geweest. Michele<br />

heeft een soloalbum gemaakt, ik ben vader geworden,<br />

hebben onze studio naar een andere lokatie verhuisd<br />

en met veel andere mensen samengewerkt, ik heb<br />

voor anderen geschreven, we hebben een nieuw<br />

management en platenlabel.’<br />

Is het niet frustrerend om een album een jaar op de<br />

plank te moeten laten liggen?<br />

Romeo: ‘Je wilt het natuurlijk heel graag aan mensen<br />

laten horen. Na de opnames hebben we een<br />

akoestische toernee georganiseerd. Dat hadden we<br />

nog niet eerder gedaan. Het was leuk om de nummers<br />

tijdens die tournee op een totaal andere manier te<br />

spelen dan we ze hadden opgenomen. Deze nieuwe<br />

tournee voelt zodoende toch weer vers voor ons.’<br />

Michele: ‘We hebben ook een album opgenomen met<br />

een selectie van covers die we door de jaren heen live<br />

hebben gespeeld. Maar die akoestische tournee was<br />

erg leuk. Je zit lang in de studio en speelt ze dan live op<br />

een andere manier voor onze fans.’<br />

Niet eerder een akoestisch optreden gedaan?<br />

Romeo: ‘Dat begrepen we zelf eigenlijk ook niet. Dit<br />

willen we nu vaker doen, omdat het zo goed ging. We<br />

deden wel wat akoestische optredens, maar dan vaak<br />

in Londen of bij radiosessies. Dit was de eerste keer<br />

dat we in oude kerken en theaters voor meer mensen<br />

optraden. We hebben veel a capella gedaan. En andere<br />

instrumenten gebruikt. We ontdekten dat je heel<br />

krachtig kunt zijn door het klein te houden.’<br />

Michele: ‘De eerste keer optreden voor publiek dat op<br />

stoelen zit is ook heel anders. Vreemd. Maar wel leuk.’<br />

Je sprak net over persoonlijke veranderingen. Hebben<br />

die invloed gehad op dit album?<br />

Romeo: ‘De meeste songs zijn geschreven voor ik<br />

vader werd, en een aantal daarna. Het is een beetje<br />

van beide. Maar het is vooral een persoonlijk album.<br />

Tegelijkertijd heb ik geprobeerd mij niet te herhalen. Dit<br />

is ons vierde album. Ik wilde de dingen die ik al eens<br />

gezegd had niet nog eens opschrijven. Voor mij was<br />

het belangrijk om alles los te laten en mij in feite nog<br />

persoonlijker te uiten. Ik ben door een aantal moeilijke<br />

fases gedaan voor dit album uitkwam. Een lange relatie<br />

die eindigde. Vader worden. Alles zit er in.’<br />

Michele: ‘Er staan veel vragen op. We we zijn. Wie<br />

we zelf zijn, met of zonder iemand anders. Begrijpen<br />

of jezelf verrassen door de dingen die je doet; dat zit<br />

allemaal in de teksten. Het nummer Enough heeft een<br />

passage: “Will this ever be good enough? Will this ever<br />

be enough? Will I ever be good enough?”. Vragen die<br />

iedereen zichzelf wel eens stelt in het leven.’<br />

Romeo: ‘Vechten met je eigen demonen. Daar gaan<br />

de nummers over. Vragen die je jezelf wel eens stelt.<br />

Het is wat makkelijker om specifiek over nummers<br />

te praten. Het is altijd wat lastig om ze allemaal te<br />

generaliseren.’<br />

Komt dat ook omdat je een jaar verder bent, waarin<br />

weer veel kan gebeuren?<br />

Michele: ‘Als je de nummers nu speelt doe je je ogen<br />

dicht en ga je terug naar de tijd en het gevoel van<br />

het moment waarop je het nummer schreef. De pijn<br />

en gevoelens van een tijd geleden zijn soms moeilijk<br />

te benaderen. Maar tegelijkertijd moet je momenten<br />

documenteren om verder te kunnen gaan.’<br />

Koppelen fans hun eigen emoties en gevoelens bij<br />

nummers van The Magic Numbers wel eens terug?<br />

Romeo: ‘Zeker. Door de jaren<br />

heen hebben we mensen<br />

ontmoet die soms opvallende<br />

dingen zeggen over onze<br />

nummers. Bijvoorbeeld over I See<br />

You, You See Me, van ons eerste<br />

album. Een koppel vertelde dat<br />

het hun trouwnummer was,<br />

waarop ze hun eerste dans als<br />

man en vrouw deden. Bijzonder.<br />

Dat raakt me echt. Maar aan de<br />

andere kant gaat de eerste regel<br />

van het nummer: “I never wanted to love you, but that’s<br />

ok. I always knew that you’d leave me anyway”. Niet echt<br />

een trouwnummer. Mensen plakken hun eigen gevoelens<br />

aan zo’n liedje. En dat is ook de kracht van muziek. Want<br />

alle muziek waar je van houdt associeer je met een<br />

bepaald moment in je leven.’<br />

Michele: ‘Soundtracks voor je leven, is het niet? Liedjes<br />

waar je herinneringen aan hebt. Veel mensen hebben<br />

ons fantastische verhalen verteld over onze nummers.<br />

Over moeilijke of mooie momenten in hun leven. Dat<br />

is heel bijzonder om te horen. Je beseft de betekenis<br />

van wat je doet, het grote plaatje. Je wilt zelf het beste<br />

nummer schrijven, het beste album maken en dit en<br />

dat doen. Maar iemand die naar je muziek luistert<br />

voor dat ene nummer of helpt om ergens doorheen te<br />

komen, dat geeft je echt een heel speciaal gevoel.’<br />

Muzikaal is Alias een erg krachtige plaat.<br />

Romeo: ‘Dit album is anders dan alles wat we hiervoor<br />

hebben gemaakt. Het is een stuk harder. Het klinkt<br />

meer zoals we live klinken, met veel meer energie.<br />

Het heeft meer rockelementen. De productie is groter<br />

met strijkers. Ik hoor verschillende dingen in de sound<br />

en hoe we spelen. We zijn een andere band dan<br />

eerst. Maar de melodie is altijd het belangrijkste. Onze<br />

nummers zijn nog altijd gebaseerd op popliedjes. En<br />

als we zingen, hoor je ons drieën. Dat zal altijd zo zijn.’<br />

Bij de songtitels valt het nummer Roy Orbison direct op.<br />

Waar gaat dit over?<br />

Romeo: ‘Ik denk over ontsnappen aan het moment. De<br />

slotregel is: “Let me just believe tonight”, in termen<br />

van: jezelf verrassen in wie je bent. ‘Ik dacht dat ik<br />

mijzelf kende, maar elke keer zie ik nu iemand anders<br />

in de spiegel’. Je bent op elk moment een ander<br />

persoon. Daarom leek Alias mij de juiste albumtitel. De<br />

titel van Roy Orbison verwijst naar de<br />

regel: “Am I just running scared with<br />

Roy Orbison still ringing in my ears”. Er<br />

is een Roy Orbison-nummer dat heet<br />

Running Scared. Dat zat toen constant<br />

in mijn gedachten. Ik had indertijd<br />

het gevoel dat ik bang was voor mijn<br />

relatie, voor alles. Zijn naam zat in<br />

het nummer. We zeiden steeds tegen<br />

elkaar: “Laten we Roy spelen”. Dat<br />

werd toen maar de songtitel.’<br />

Michele: ‘Een soort werktitel die<br />

maar is gebleven. Er was geen andere titel die in deze<br />

schoenen kon staan.’<br />

De single Shot In The Dark is mijn albumfavoriet<br />

Romeo: ‘Dat nummer is een soort interne monoloog<br />

waarin ik in mijzelf praat over het leven. “I suppose that<br />

life is just a short in the dark. From the moment we<br />

arrive we just playing apart.” Met je demonen vechten<br />

over wie je bent. Er zijn geen antwoorden: alles is een<br />

schot in het donker. Je weet niet wat er gaat gebeuren.<br />

Je bent er maar. Het is een persoonlijk ding, maar als ik<br />

om mij heen kijk zie ik iedereen in het donker tasten.<br />

Niemand weet wat hij in hemelsnaam aan het doen is<br />

en gaat gewoon maar door. Het is een intens nummer.’<br />

18<br />

waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl • platomania.nl • sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl 19


Pop & Rock<br />

REIGNING SOUND<br />

Shattered<br />

CD LP<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

(Merge/Konkurrent)<br />

Reigning Sound was altijd al een van de meest soulvolle neogaragebands,<br />

maar Shattered doet daar nog een fikse schep bovenop.<br />

Ter herinnering: Greg Cartwright was met zijn Oblivians een van de<br />

ruigste en meest primitieve garagepunkers van de jaren negentig, maar vanaf 2001 maakt<br />

Cartwright furore met Reigning Sound dat met Break Up... Break Down (2001) en Time<br />

Bomb High School (2002) al twee genreklassiekers afleverde. De volgende platen werden<br />

weer rauwer en ruiger, maar met Shattered is de soul en rhythm & blues helemaal terug.<br />

Verdwenen zijn de frontale gitaarriffs, maar gebleven is het zuigende, zanikende orgeltje van<br />

producer en culthero Dave Amels. Door Amels’ prominente rol, Cartwrights elastieken gitaarspel<br />

en een verzameling superieure liedjes is Shattered een fantastische neo-soulplaat geworden.<br />

Reigning Sound is weer helemaal op het niveau van zo’n tien jaar geleden – en is getuige<br />

Shattered misschien nog wel beter geworden. (Wiebren Rijkeboer)<br />

a<br />

t<br />

p<br />

S<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

s<br />

ED SHEERAN<br />

Multiply CD cd deluxe 2LP<br />

(Warner)<br />

Zijn debuutsingle The A Team betekende in 2011 meteen de doorbraak<br />

voor Ed Sheeran, die ook overal ter wereld bewees live zijn mannetje te staan.<br />

Debuutalbum + (Plus) werd een gigantisch succes. Eind vorig jaar werd hij door<br />

Peter Jackson gevraagd om een nummer te schrijven voor The Hobbit - Desolation Of Smaug en dat<br />

werd I See Fire. Samen met Pharrell Williams schreef hij Sing, waarmee hij zijn eerste grote hit in Amerika te<br />

pakken had en voor de rest van het nieuwe album x (spreek uit als Multiply) werkte hij samen met niemand<br />

minder dan Rick Rubin. Hij adviseerde om zijn nieuwe liedjes akoestisch op te nemen en alleen waar nodig<br />

later van wat extra instrumentatie te voorzien. Multiply ligt in het verlengde van zijn sterke debuut, waarmee<br />

Ed Sheeran bewijst zeker geen eendagsvlieg te zijn. Sterker; het gemak waarmee deze jongeman liedjes<br />

schrijft én ze uitvoert, voorspelt een lange succesvolle carrière. (Erik Damen)<br />

EUGENE McGUINNESS<br />

Chroma CD LP<br />

Het vierde officiële album van Eugene<br />

McGuinness, wonend in Londen en van<br />

Ierse afkomst. Na de pure pop van zijn laatste album<br />

wilde McGuinness een kaal en direct album. Hij huurde<br />

de ritmesectie van The Invisible in, die gezien wordt<br />

als een van de beste in Engeland. Een spontaan album,<br />

geproduceerd door Dan Carey in zijn Londense studio,<br />

dat volkomen op zichzelf staat. Een prestatie waarmee<br />

McGuinness weet te verrassen. (Erik Mundt)<br />

WOMAN’S HOUR<br />

Conversations CD LP<br />

Het geluid van dit Londense kwartet<br />

lijkt beïnvloed door zowel Beach House<br />

als The XX. Woman’s Hour bestaat sinds 2011 en<br />

na enkele leuke singles is dit hun debuutalbum. De<br />

indiepop wordt gekenmerkt door deinende percussie<br />

en gelaagde synths. Daarbij past de goed dromerige<br />

stem van zangeres Fiona Burgess. De muziek en sfeer<br />

die zodoende ontstaat, is zeer geschikt voor een mooie<br />

nazomeravond. (Willem Jaap van Essen)<br />

KARMA TO BURN<br />

Arch Stanton CD LP<br />

Karma To Burn speelt sinds het<br />

gelijknamige debuut uit 1997<br />

instrumentale stoner metal waarin gitaar, bas en drums<br />

de dienst uitmaken. Geen zang en geen gitaarsolo’s.<br />

Op de nieuwe, zevende cd Arch Stanton doen de<br />

Amerikanen dat nog immer en naar hartenlust. Hoewel<br />

er nog steeds zandwagens woestijnzand door de<br />

geweldige gitaarakkoorden waaien, lijkt de band<br />

iets opgeschoven richting heavy metal. Dat komt<br />

voornamelijk door de lekker smeuïge aanpak en de<br />

soepele nummers. (Menno Valk)<br />

LA HELL GANG<br />

Thru Me Again CD LP<br />

Het Mexican Summer Label, een<br />

afsplitsing van Kemado Records<br />

en opgericht in 2008, profileert zich met een serie<br />

onafhankelijke releases waarop psychedelica anno nu de<br />

hoofdrol speelt. Dat is ook het geval met La Hell Gang,<br />

een trio uit Chili dat het beste verenigt van vergelijkbare<br />

bands als Black Angels en Black Rebel Motorcycle<br />

Club. De lome woestijnrock van deze band maakte<br />

in 2010 al indruk met het debuutalbum Just What Is<br />

Real. Het nieuwe werk is minder gericht op de sixties<br />

en bevat steeds een logge groove waarop de gitaren<br />

psychedelisch tekeer kunnen gaan. (Bert Dijkman)<br />

MARILLION<br />

A Sunday Night Above The Rain<br />

Luister<br />

trip<br />

Pop & Rock<br />

Beck Song Reader CD LP (vanaf 26 sept)<br />

(Capitol/Universal)<br />

Back To Vinyl was niet authentiek genoeg<br />

voor duizendpoot Beck en dus bracht hij zijn<br />

Song Reader in eerste instantie in geschreven<br />

vorm uit, een prachtige collectie bladmuziek,<br />

voor iedereen persoonlijk te interpreteren. Die<br />

interpretaties van collega’s maakten zo’n indruk<br />

op Beck dat hij besloot om deze verzameling<br />

te produceren. Deze productie zorgt voor<br />

een mooie eenheid, maar het zijn vooral de<br />

verschillende invalshoeken die deze plaat tot<br />

een artistiek succes maken. Acteur Jack Blacks<br />

We All Wear Cloaks is nog als novelty af te<br />

doen, de geweldige orkestrale uitvoering van<br />

Why Did You Make Me Care door de Sparks<br />

lijkt hen op het lijf geschreven. Dat geldt dan<br />

ook weer voor het verhaal van Saint Dude<br />

door Bob Forrest, de voormalige Thelonious<br />

Monster-zanger, die zelf ook het een en ander<br />

meemaakte. Eervolle vermeldingen genoeg,<br />

Jack White, Moses Sumney, Jarvis Cocker, Becks<br />

eigen bijdrage, en de nieuwe band Tweedy,<br />

met Wilco-voorman Jeff en zijn zoon Spencer.<br />

Zijn het covers, een tribute, een remake? Niet<br />

belangrijk, dit is gewoon een fantastische<br />

verzameling. (Jurgen Vreugdenhil).<br />

20 21<br />

2CD<br />

2dvd bluray 3LP<br />

Marillion bracht in 2012 het sterke<br />

Sounds That Can’t Be Made uit, een prachtige plaat<br />

die ook live goed uit de verf kwam. De dubbelaar A<br />

Sunday Night Above The Rain is een registratie van<br />

een concert dat opgenomen is in 2013 in Port Zelande,<br />

tijdens het zo langzamerhand traditionele Marillionweekend<br />

aldaar. De registratie behoort onmiskenbaar<br />

bij de beste Marillion live-platen, niet alleen omdat het<br />

songmateriaal, met een gehele uitvoering van Sounds,<br />

uitermate sterk is maar zeker ook omdat de band<br />

bewijst dat het muzikaal absoluut tot de wereldtop<br />

behoort. Als deze twee kwaliteiten ook nog eens<br />

gekoppeld worden aan momenten dat alles klopt, kan<br />

je niet anders concluderen dat dit misschien wel de<br />

live-plaat van het jaar is. (Hermen Dijkstra)


Pop & Rock<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Pop & Rock<br />

VINYLMANIA<br />

Music On Vinyl is een speciaal label dat alleen vinyl uitbrengt in de hoogste kwaliteit. Er zijn zowel reissues<br />

van klassiekers als vergeten pareltjes en het label brengt ook vaak het vinyl uit naast een nieuwe cd-release.<br />

Maandelijks geven we een overzicht van de belangrijkste nieuwe releases, voor meer info kun je ook kijken op<br />

www.musiconvinyl.com<br />

Lee Hazlewood - Fridays Child<br />

Lee Hazlewood - Love And Other<br />

Crimes<br />

Lee Hazlewood - The N.S.V.I.P.’S<br />

Casey & The Pressure Group - Dutch<br />

Rare Groove Vol.3<br />

De Nederlandse Booker T & The MG’s werden ze<br />

genoemd en we vinden hier een selectie van de<br />

albums The Beast And I (1967), Powerhouse (1970),<br />

Lazybones (1970) en Memphis Revisited (1972).<br />

Voor het eerst op vinyl en met liner notes van Sjeng<br />

Stokking.<br />

Ten Years After - Undead<br />

Dit klassieke live album<br />

van Ten Years After<br />

verschijnt voor het eerst<br />

op vinyl in een<br />

expanded edition (vier<br />

extra tracks).<br />

Opgenomen in een<br />

kleine club in Londen,<br />

Klooks Kleek, op 14 mei 1968 horen we een band die<br />

even later een sensatie op Woodstock zou zijn. Met<br />

natuurlijk Going Home als afsluiter. Kant 4 heeft een<br />

fraaie ets in het vinyl.<br />

Mudhoney – My Brother The Cow<br />

Mudhoney was een van de vaandeldragers van de<br />

grunge en het door Jack Endino geproduceerde album<br />

My Brother The Cow een van de klassiekers uit het<br />

genre. Op de plaat hoor je vele referenties aan bands<br />

die van invloed waren op Mudhoney. De reissue bevat<br />

tevens een 7 inch promo single.<br />

Kensington - Rivals<br />

Het Utrechtse Kensington brak met hun debuutalbum<br />

meteen door en de verwachtingen rond de opvolger zijn<br />

dan ook erg hoog. De eerste singles zijn al een hit en de<br />

vinyluitgave is in prachtig rood. en je krijgt de cd er bij!<br />

Keb’mo – Just Like You<br />

Het derde album van Keb’<br />

Mo (echte naam: Kevin<br />

Moore) verschijnt voor<br />

het eerst op vinyl. Met als<br />

gasten Jackson Browne en<br />

Bonnie Raitt is het een<br />

van zijn sterkste platen.<br />

Typhoon - Lobi Da Basi<br />

Mike Cooper - Places I Know/<br />

Machine Gun<br />

De platen vliegen je om de oren. En zo halverwege het jaar worden<br />

alvast de balansen opgemaakt. Excelsior Recordings presenteert een<br />

gids van al dat moois, wat al uit is en wat nog komen gaat. Een gids in<br />

uitgaven van debutanten en de gevestigde orde; Beginners, Losers &<br />

Winners.<br />

Hallo Venray, The Upsessions, The Kevin Costners en The Sore Losers<br />

kwamen met langverwacht nieuw werk, terwijl Afterpartees, Beginners,<br />

Clean Pete, Chasing Rainbows, Bewilder en Smutfish dit jaar debuteren<br />

met een plaat. Terugblikken en voorproeven.<br />

1. Beginners - September Sunburn<br />

2. Afterpartees - First/Last<br />

3. Hallo Venray - Bob Dylan Lyrics<br />

4. Tangarine - It’s Alright<br />

5. Kevin Costners - Bigger But Better<br />

6. Fixkes - Jodie Foster<br />

Mike Cooper - Trout Steel<br />

Excelsior Sampler Beginners<br />

Losers & Winners - exclusief vinyl<br />

En nog gratis ook, op vinyl (!) of cd, bij aankoop van een full price<br />

Excelsior Recordings album, het vinyl is exclusief bij de <strong>Mania</strong> winkels.<br />

7. The Sore Losers - Don’t Know Nothing<br />

8. Bewilder - Safe (druppelkoffie)<br />

9. Clean Pete - Hier Komt De Zomer<br />

10. Chasing Rainbows - Make Love Caravan<br />

11. Upsessions - Keep On Loving You (feat Tim Knol)<br />

12. Smutfish - A Face Only a Mother Could Love<br />

22 23


Pop & Rock<br />

Luister<br />

trip<br />

LEWIS WATSON<br />

Morning CD<br />

(Warner)<br />

Is het niet via een internethype of een hippe<br />

blog, dan worden we via een programma als<br />

De Beste Singer-Songwriter van Nederland wel<br />

omvergegooid met liedjesschrijvers. Heel soms<br />

blijft er iemand hangen, veel vaker betreft<br />

het een gevalletje dertien in een dozijn. De<br />

21-jarige Engelsman Lewis Watson kan echter<br />

al rekenen op een grootschalige fanbase in zijn<br />

geboorteland, waar hij als een soort ‘Jake Bugg<br />

for the sweet and innocent’ door het leven gaat.<br />

Over zijn stem kunnen we unaniem zijn; die is<br />

prachtig. Daaromheen lukt het Watson om de<br />

luisteraar met regelmaat te overtuigen middels<br />

fraaie arrangementen, zoals tijdens opener<br />

Stones Around The Sun, Into The Wild en Outgrow.<br />

Toch kent het debuut ook enkele minder sterke<br />

nummers, zoals Windows en Sink Or Swim. Maar<br />

ach, 21 jaar. Alsof Ben Howard en Ed Sheeran op<br />

die leeftijd geen strubbelingen kenden. Castle<br />

Street is de emotionele afsluiter. Het einde van<br />

een relatie én van een noemenswaardig debuut.<br />

(Jelle Teitsma)<br />

LULUC<br />

Passerby<br />

CD LP<br />

Tweede album van dit indiefolkduo<br />

uit Australië, dat zes jaar geleden<br />

debuteerde met Dear Hamlyn dat geen commercieel<br />

succes was, maar wel de aandacht trok van The<br />

Nationals Aaron Dessner en de inmiddels wel<br />

legendarisch te noemen producer Joe Boyd. Die laatste<br />

vroeg Zoe Randell en Steve Hassett voor zijn eerbetoon<br />

aan zijn vroegere protégé Nick Drake (Way To Blue,<br />

2013), de eerste produceerde de nieuwe plaat en<br />

leverde en passant ook een belangrijke instrumentale<br />

bijdrage. Matt Berninger (eveneens The National) liet<br />

ondertussen al weten dat Passerby maandenlang het<br />

enige album was dat hij wilde luisteren en het is wel<br />

een beetje te begrijpen waarom. Het ingetogen en<br />

stemmige Passerby is namelijk een hele bijzondere<br />

plaat. Muzikaal zit het duo in dezelfde hoek als<br />

bijvoorbeeld Sharon Van Etten, Julia Stone en Tiny<br />

Ruin, maar het is de intens mooie en tijdloosheid<br />

oproepende stem van Zoe Randell die dit prachtige<br />

album een volstrekt eigen identiteit meegeeft. (Marco<br />

van Ravenhorst)<br />

PETE MOLINARI<br />

Theosophy<br />

CD LP<br />

‘Pete Molinari – if you don’t know<br />

anything about him, he’s great.’ Eigenlijk<br />

kunnen we deze recensie wel volstaan met deze<br />

aanbeveling van Bruce Springsteen, want het nieuwste<br />

album van deze jonge Britse discipel van Johnny<br />

Cash, Bob Dylan, Woody Guthrie en Gram Parsons<br />

is nog beter dan de vorige, het al voortreffelijke A<br />

Train Bound For Glory uit 2010. Molinari borduurt op<br />

het aanstekelijke Theosopy voort op het snerpende<br />

retrogeluid van zijn eerdere platen, maar de liedjes<br />

zijn nu nog weer een klasse beter. Hulp was er deze<br />

keer van onder meer van Barrie Cadogan (Little Barrie,<br />

Primal Scream) en Dan Auerbach (Black Keys). Het<br />

is de hoogste tijd dat nu ook het grote publiek deze<br />

fantastische singer-songwriter gaat ontdekken! (Marco<br />

van Ravenhorst)<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Pop & Rock<br />

JOHN HIATT<br />

Terms Of My Surrender CD cd+DVD LP<br />

(New West/Warner)<br />

‘Leaves are falling, winter’s on my mind,’ zingt John Hiatt in<br />

openingsnummer Here To Stay. Even later refereert hij naar John Lee<br />

Hooker en Howlin’ Wolf in Baby’s Gonna Kick. Het moge duidelijk<br />

zijn dat de blues nooit ver weg is op dit nieuwe album. Op zijn 22e<br />

studioalbum doet John Hiatt waar hij goed in is: zonder veel opsmuk<br />

een elftal nieuwe nummers brengen, waarbij de elektrische gitaar<br />

ondergeschikt gemaakt is. Terms Of My Surrender klinkt spontaan, losjes<br />

bijna, maar vergis je niet: Hiatt is een veel te goede songwriter om het resultaat als een tussendoortje te<br />

laten klinken. Zelfs een luchtig nummer als Marlene zet zich, niet in de laatste plaats dankzij Hiatts stem,<br />

meteen vast in het hoofd, terwijl Wind Don’t Have To Worry als vanouds vol tekstuele vondsten zit. Meer<br />

dan zijn wat geliktere albums laat Terms Of My Surrender Hiatt op zijn best horen, waardoor zijn 22e doet<br />

denken aan zijn ten onrechte vergeten meesterwerk Crossing Muddy Waters uit 2000. 61 is Hiatt inmiddels,<br />

maar getuige dit nieuwe album kan hij nog vele jaren mee. De luxe versie bevat een dvd, met daarop een<br />

concertfilm. (Henri Drost)<br />

24 25


Pop & Rock<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Pop & Rock<br />

KENSINGTON<br />

Rivals<br />

CD LP(rood vinyl)+CD<br />

(Universal)<br />

De vaandeldrager van de Nederlandse pop/rockmuziek van de<br />

afgelopen paar jaar, zo wordt deze band vaak opgehemeld. Het gaat<br />

weer goed met de popmuziek in ons kleine landje want steeds meer<br />

bandjes en artiesten weten hun weg te vinden naar de Nederlandse<br />

top, om dan nog maar te zwijgen over de grootste DJ’s van ons land.<br />

Een van die bands is de Utrechtse groep Kensington. Veel te horen op de<br />

landelijke radiostations en er is nauwelijks een festivals waar de band<br />

nog niet gespeeld heeft. Dit alles was vooral te danken aan hun tweede album Vultures waarvan bijna<br />

elke track werd uitgebracht als (succesvolle) single. Toch werd het de hoogste tijd voor nieuw materiaal<br />

dus vandaar de plaat Rivals. Voor dat de plaat ook nog maar de mogelijkheid krijgt om uit te komen staan<br />

er alweer twee 3FM megahits op. Beide weer goede en pakkende songs die wederom doen denken aan<br />

een mix van het melodische geluid van Coldplay (met name uit hun begintijd) en het krachtige geluid<br />

van de stadionrock van Kings Of Leon. De stijgende lijn van Kensington wordt wederom doorgezet en de<br />

band heeft met Rivals weer prima voer voor de fans afgeleverd. Er gebeurd ontzettend veel op de plaat<br />

waardoor je als luisteraar nooit je aandacht mag verliezen. En door het volle geluid van Rivals ontdek je na<br />

de vijfde, tiende en zelfs vijftiende keer luisteren constant iets nieuws. Kensington zoals je de mannen wilt<br />

horen met meer dan genoeg werk voor oorverdovende shows! (Bram van Kolfschooten)<br />

SIA<br />

1000 Forms Of Fear<br />

CD LP<br />

(Sony Music)<br />

De Australische singer-songwriter Sia bewandelt al enkele jaren het<br />

smalle koord tussen commerciële popmuziek voor het grote publiek en<br />

meer alternatieve popmuziek voor een select gezelschap. Songs in de<br />

eerste categorie bewaarde ze tot dusver voor de groten der aarde, terwijl de meer eigenzinnige<br />

songs op haar eigen platen terecht kwamen. Met 1000 Forms Of Fear eist Sia haar eigen plekje<br />

in de spotlights op. Op haar nieuwe plaat klinkt Sia als Rihanna die opeens muziek met diepgang<br />

is gaan maken. Sia vertolkt dit keer de aanstekelijke popsongs die ze de afgelopen jaren voor<br />

anderen schreef, maar voorziet deze songs ook van net wat meer diepgang en urgentie. Dat hoor<br />

je in de melodieën en in de instrumentatie, maar je hoort het ook in de emotievolle zang. Het<br />

is even doorbijten voor de liefhebbers van de platen die Sia een aantal jaren geleden maakte<br />

en het is waarschijnlijk ook even doorbijten voor de liefhebbers van de popprinsessen van het<br />

moment. 1000 Forms Of Fear loopt hierdoor het risico om tussen wal en schip te vallen, maar<br />

daarvoor is deze plaat echt veel te goed. (Erwin Zijleman)<br />

a<br />

p<br />

SLOW CLUB<br />

Complete Surrender CD CD deluxe LP<br />

(Caroline/Universal)<br />

Slow Club is een man-vrouw-duo uit het Britse Sheffield dat vijf jaar<br />

geleden opdook met het opvallend leuke Yeah, So? Op dit debuut wisselde<br />

Slow Club intieme folk af met sixties kauwgomballenpop en een vleugje<br />

White Stripes; op zijn minst een opvallende combinatie. Het is een combinatie die verder werd uitgewerkt op<br />

het voller klinkende en in 2011 verschenen Paradise, dat nu wordt gevolgd door Complete Surrender. Complete<br />

Surrender laat een ander geluid horen dan zijn twee voorgangers en klinkt veel soulvoller. Het levert songs op<br />

met een flinke Motown-injectie, maar het grootste deel van de plaat beweegt zich op het terrein van blue eyed<br />

soul verrijkt met elementen uit de triphop en r&b. Complete Surrender is niet alleen een stuk consistenter dan<br />

zijn voorgangers, maar ook in alle opzichten beter. Slow Club was op haar vorige twee platen vooral goed voor<br />

een brede glimlach, maar bij beluistering van het prachtig vol klinkende Complete Surrender lig je in katzwijm.<br />

Complete Surrender van Slow Club is de perfecte soundtrack voor broeierige zomeravonden. (Erwin Zijleman)<br />

SPOON<br />

They Want My Soul CD LP+CD<br />

(Anti/PIASRough Trade)<br />

Het oeuvre van het Amerikaanse Spoon wordt gekenmerkt door een herkenbaar eigen<br />

geluid en een hele reeks sterke albums. They Want My Soul, hun achtste album sinds<br />

het debuut Telephono uit 1996, zet deze bewonderenswaardige trend consequent voort.<br />

Het karakteristieke groepsgeluid klinkt nog even fris en aanstekelijk als pakweg tien jaar terug. De groovende,<br />

hypnotiserende ritmes, puntige gitaarriffjes en de soulvolle zanglijnen van boegbeeld Britt Daniel klinken<br />

geïnspireerd waarbij het viertal moeiteloos Indie, Soul, Krautrock en rock ’n roll weet te combineren. De open<br />

productie en de prachtig ingemixte akoestische gitaren geven de songs een zomers karakter. Waar het vorige<br />

album Transference uit 2010 vooral een goede herhalingsoefening was zijn er dit keer ook weer nieuwe invloeden<br />

te bespeuren in bijvoorbeeld Inside Out en Outlier waarin het gebruik van dance-ritmes en zwevende synths<br />

opvalt. Spoon biedt met het toepasselijk getitelde They Want My Soul kwaliteitspop met een ziel. (Dries Klontje)<br />

t<br />

S<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

s<br />

26 27


Pop & Rock<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Pop & Rock<br />

RICHARD THOMPSON<br />

Acoustic Classics CD<br />

(Proper/PIAS/Rough Trade)<br />

Weet u nog? In de jaren negentig had je de unplugged-rage, toen gearriveerde<br />

artiesten ineens met akoestische uitvoeringen van hun bekendste nummers<br />

kwamen. Met wisselend resultaat natuurlijk. Maar goed, het ene akoestisch<br />

is het andere niet. Acoustic Classics is namelijk van een heel andere categorie. Ten eerste zijn er maar<br />

heel, heel weinig die virtuositeit op gitaar combineren met briljant songschrijverschap. Ten tweede<br />

verzorgt Richard Thompson al regelmatig solo akoestische tournees, die in intensiteit niet onderdoen<br />

voor zijn spetterende elektrische shows. Om een weerslag te hebben van die optredens, besloot<br />

Thompson een selectie van zijn mooiste songs akoestisch op te nemen. Het staat als een huis, maar<br />

wat wil je met Beeswing, Persuasion, 1952 Vincent Black Lightning, Wall Of Death en Shoot Out The<br />

Lights op de lijst. Het is een indrukwekkend vervolg op zijn enige andere akoestische plaat: het fraaie,<br />

inmiddels moeilijk verkrijgbare Small Town Romance uit 1984. (Louk Vanderschuren)<br />

TWIN FORKS<br />

CD LP<br />

a<br />

t<br />

p<br />

S<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

s<br />

(Suburban)<br />

Het debuutalbum van Twin Forks is een aanstekelijk geheel. De hoofdmoot is<br />

americana, van deze band uit Boca Raton in Florida. Oprichter Chris Carrabba<br />

startte de band in 2011, omdat hij muzikanten zocht voor een soloalbum.<br />

Hij is bekend van Dashboard Confessional en Further Seems Forever. Snel kwamen Suzie Zeldin, o.a.<br />

The Narrative en Ben Homola, o.a. Bad Books Carrabba helpen bij de opname van het akoestische<br />

album Covered In The Flood. Daarna werd begonnen met de opnames van een ep, die uit zou komen in 2013.<br />

Verder zouden Kelsie en Kimmy Baronoski, ook bekend als The Baron Sisters, nog bij de band komen. De muziek<br />

is vrolijke americana, gedomineerd door akoestische instrumenten als banjo en mandoline en aangevuurd door<br />

de enthousiaste zang van Carrabba. Carrabba geeft aan dat zijn hart bij Twin Forks ligt, maar dat hij Dashboard<br />

Confessional en Further Seems Forever, niet zal verlaten. Fijn warm debuut. (Erik Mundt)<br />

PHEROMONES<br />

Pheromones<br />

CD LP<br />

De kersverse powerrockband The<br />

Pheromones kende eerder dit jaar<br />

een vliegende start. Hun eerste single Stronger werd<br />

gebruikt voor een promo van de Amerikaanse serie<br />

Californication. En daarna waren twee andere nummers<br />

al te horen in de Nederlandse speelfilm Supernova.<br />

Natuurlijk moest er dus een dampend debuutalbum<br />

komen. En wat voor een debuut is dat geworden, zeg!<br />

Een album met louter uptempo rockers. Zanglijnen<br />

worden gedubbeld met praktisch dezelfde gitaarlijn<br />

en alle (!) nummers bevatten een dikke kop, een<br />

killerrefrein en een vette staart. Na slechts een paar<br />

keer draaien zitten de songs van The Pheromones<br />

voorgoed in je kop. (Dennis Dekker)<br />

JASON MRAZ<br />

RAGGENDE MANNE<br />

Het Is Niet Wat Je Denkt, Het Is Veel<br />

Erger LP<br />

De Raggende Manne zijn weer bij elkaar<br />

en presenteerden een nieuwe plaat met de titel Het<br />

Is Niet Wat Je Denkt, Het Is Veel Erger. De herenigde<br />

band rond zanger Bob Fosko toert de komende tijd ook<br />

door het land, maar dat zal tevens de afscheidstournee<br />

zijn. Nog één keer ‘ragge’ voor alle oude fans. Vorig<br />

jaar kwam het tot een eenmalige hereniging van de<br />

groepssamenstelling uit de vroege jaren negentig. Dat<br />

leidde weer tot de opnamen voor een nieuwe plaat.<br />

‘Misschien is er wel iets van de urgentie verdwenen,<br />

maar wat energie betreft voelt het alsof we nooit zijn<br />

weggeweest’, zegt Fosko. De nieuwe plaat – een vinylep<br />

met zes nummers – bevat de nu al klassieke tracks<br />

als De Poeprager en Niet Doen. (Red)<br />

ZZ TOP<br />

Very Baddest Of 2CD<br />

(Rhino/Warner)<br />

Experimenten, progressieve muziek, het is allemaal prachtig, maar af en toe wil je gewoon<br />

een potje vette blues ’n boogie vanuit de onderbuik. Geen nood, hier is de ultieme ZZ Topcompilatie.<br />

Diep geworteld in de Texaanse bluestraditie debuteerde het nooit gewijzigde<br />

trio in 1971 met ZZ Tops’ First Album, waarop de stijl zich meteen kenmerkte door een combinatie van de toen net<br />

opgekomen hardrockbeweging, gecombineerd met de southern rock van de Allman Brothers en een flinke dosis<br />

Texaanse humor, waarin dubbele bodems niet geschuwd werden. De eerste tien jaar, afsluitend met het uitstekende<br />

Deguello, zijn ruim vertegenwoordigd op deze dubbel-cd, net zoals uiteraard de volgende periode waarin ZZ Top<br />

wereldwijd doorbrak, niet in de laatste plaats dankzij hun grappige videoclips, waarin vooral auto’s, gitaren en<br />

veel mooie vrouwen de aandacht opeisten. De synthesizer periode van Afterburner wordt, terecht, niet uitermate<br />

uitgediept, afgezien van de singles, maar de terugkeer naar de gitaarboogie met als laatste wapenfeit het prima La<br />

Futura uit 2012 komt wel weer uitgebreid aan de orde. Alles achter elkaar gezet blijkt ook maar weer eens het niet<br />

te onderschatten talent van de heren, en met name dat van gitarist/componist Billy Gibbons, maar vooral wat een<br />

heerlijke muziek deze ruim veertig jarige carrière inmiddels heeft opgeleverd. (Jurgen Vreugdenhil)<br />

Yes<br />

CD LP<br />

(Atlantic/Warner)<br />

Dat Jason Mraz er een optimistische levensvisie op na houdt, zal voor<br />

de meeste mensen die zijn muziek kennen geen verrassing zijn, maar<br />

met de titel van zijn nieuwe (vijfde) studioalbum onderstreept hij het<br />

nog maar weer eens. Als fan van met name zijn eerste album, Waiting<br />

For My Rocket To Come uit 2002, moet ik eerlijk zeggen dat het laatste<br />

album van de vrolijke woordkunstenaar uit San Diego me maar matig<br />

bekoorde. Veel mensen dachten daar anders over, want Love Is A Four<br />

Letter Word (met de hit I Won’t Give Up) was zijn grootste succes tot nu toe. Groot is dan ook de verrassing<br />

dat Mraz niet op dezelfde weg doorgaat, maar het op YES! over een andere boeg gooit. Hij nam de plaat<br />

namelijk akoestisch op met de onder meer van Bright Eyes en First Aid Kit bekende producer Mike Mogis<br />

en vroeg de dames van het tamelijk obscure Raining Jane om hem te begeleiden. In weerwil van de titel<br />

klinkt het resultaat niet uitbundig, maar vooral ingetogen en oprecht. YES! is daarmee zeker het meest<br />

evenwichtige album van Jason Mraz sinds zijn debuut, en wat mij betreft ook het mooiste. (Marco van<br />

Ravenhorst)<br />

28<br />

29


Pop & Rock<br />

Pop & Rock<br />

DEBUUTALBUM NU VERKRIJGBAAR!<br />

Ondermeer met de tracks "Cross My Mind" en "Back To You"<br />

“Twin Forks maakt folkrock waar meerdere malen de vonken vanaf<br />

vliegen. Twin Forks overrompelt zoals de voetballers van Atletico Madrid<br />

dat aan het begin van een wedstrijd ook kunnen”. (Oorr<br />

MAGIC NUMBERS<br />

Alias<br />

CD CD deluxe 2lp+cd<br />

(Caroline/Universal)<br />

Wat vielen ze op, de twee heren van de Magic Numbers, in het<br />

gladgeschoren of hooguit stoppelige landschap van 2005. Tegenwoordig<br />

tel je eigenlijk niet meer mee zonder serieuze gezichtsbeharing,<br />

maar in het jaar dat de Magic Numbers the next big thing waren,<br />

vond je mannen met baarden eigenlijk alleen in de uithoeken van<br />

de popmuziek. Maar toen waren daar vanuit het niets Romeo Stodart<br />

en Sean Gannon, die regelrecht weggelopen leken uit het oude<br />

Nederlandse volksliedje Kaap’ren Varen. De baarden hebben de heren anno 2014 nog steeds, maar het<br />

geluid van de band die bijna tien jaar geleden regelmatig werd vergeleken met The Mamas & The Papas<br />

klinkt op album nummer vier aanzienlijk zwaarder, en vooral ook, veel somberder. Gebleven is uiteraard<br />

de mooie samenzang van de beide heren met hun respectievelijke zussen Michele en Angela. Alias werd<br />

geproduceerd door Romeo Stodart, die daarbij opteerde voor een wat zompig klinkend seventiesgeluid,<br />

waarbinnen zijn schurende gitaarspel goed tot zijn recht komt. Geen van de elf nummers, die net als op<br />

eerdere platen vaak richting de vijf minuten gaan, springt er direct uit of het moet de fraaie door Michele<br />

Stodart gezongen ballade Thought I Wasn’t Ready zijn, die wat lichtvoetiger klinkt. Erg is dat overigens niet,<br />

want vanaf de trage opener Wake Up draait het op Alias vooral om de sfeer. En die is erg mooi. De hype<br />

is na vier albums verdwenen rond de Magic Numbers, maar daarvoor hebben we een volwassen band<br />

teruggekregen die op deze fraaie plaat volledig in zijn element is. (Marco van Ravenhorst)<br />

RAVEONETTES<br />

Pe’ahi<br />

CD LP<br />

Geheel onaangekondigd ligt er opeens<br />

een nieuw album van de Raveonettes in<br />

de winkel. De opvolger van het uitstekende Observator<br />

(2012) werd geproduceerd door de van Beck, Nine<br />

Inch Nails en M83 bekende Justin Meldal-Johnson en<br />

vernoemd naar een bekende surflocatie in Hawaii.<br />

Het Deense duo laat zich op Pe’ahi van zijn meest<br />

experimentele kant zien. Zo wordt het zevende album<br />

van de Raveonettes gedomineerd door vervormde<br />

surfgitaren, overstuurde elektronica (Kill! lijkt zelfs uit de<br />

koker van Crystal Castles te komen) en strakke beats.<br />

Tegelijkertijd is het vertrouwde darkwavegeluid van de<br />

laatste albums nooit ver weg. Wederom een hele toffe<br />

plaat! (Marco van Ravenhorst)<br />

BRIAN SETZER<br />

Rockabilly Riot: All Original<br />

CD LP<br />

De titel van de laatste van Brian Setzer<br />

laat niets te raden over. Op zijn eerste<br />

album in drie jaar dendert Setzer in exact 40 minuten<br />

door 12 nieuwe rockabillynummers. De spits wordt<br />

afgebeten door de single Let’s Shake. Rockabilly met<br />

een hoog octaangehalte. Setzer heeft een album<br />

afgeleverd dat authentiek klinkt. De venijnige Gretsch<br />

en zang van Setzer wordt aangevuld met staande bas,<br />

piano en drums. Rockabilly Riot grijpt in dat opzicht<br />

meer terug naar de Stray Cats dan naar zijn werk<br />

met de Brian Setzer Orchestra. En ondanks het feit<br />

dat allemaal lekker klinkt en Brian Setzer als gitarist<br />

nog steeds zwaar onderschat wordt, wordt het album<br />

nergens echt spannend. Tijd om de Brian Setzer<br />

Orchestra weer eens van stal te halen? (Ron Bulters)<br />

Into The Great Wide Open is een samenzijn<br />

op Vlieland op 5, 6 en 7 september. Muziek<br />

staat centraal, maar het is vooral de context<br />

die ons festival eigen maakt. Middenin<br />

de natuur op misschien wel het mooiste<br />

Waddeneiland van Nederland. Verrassende<br />

randprogrammering, beeldende kunst, film,<br />

uitdagende kinderactiviteiten en voldoende<br />

rust en ruimte om er optimaal van te kunnen<br />

genieten. Dit jaar staan o.a. op het programma:<br />

Ben Howard, Buffalo Tom, Charles Bradley,<br />

Daniel Romano, Daryll-Ann, Damien Jurado, Fuck<br />

Buttons, Kris Berry & Perquisite, Melanie de<br />

Biasio, Neneh Cherry, NIck Mulvey en Typhoon<br />

op het programma.<br />

Ook dit jaar staat<br />

Concerto/Plato op het<br />

fesitval met een ruim<br />

gevulde tent vol cd’s,<br />

lp’s en dvd’s!<br />

30 31


Pop & Rock<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Pop & Rock<br />

STRAND OF OAKS<br />

Heal<br />

CD LP<br />

Heal is een ogenschijnlijk stevige<br />

popplaat met veel gitaar en<br />

aannemelijke melodieën. Zo begint de cd tenminste.<br />

Maar de plaat evolueert naar een meeslepende sfeer<br />

van overpeinzende nummers die veel weg hebben van<br />

Radiohead. De productie is weliswaar wat donker van<br />

kleur en iets teveel dicht gesmeerd wellicht, de muziek<br />

pakt als je ervoor openstaat. Met name JM, For Me en<br />

Wait For Love ontroeren. Een aanrader! (Luc van Gaans)<br />

PENNYWISE<br />

Yesterdays<br />

CD LP+cd<br />

Yesterdays markeert de terugkeer van<br />

de oorspronkelijke zanger, Jim Lindberg.<br />

En dat niet alleen, er is gebruik gemaakt van nummers<br />

van de in ‘96 door zelfmoord omgekomen bassist<br />

Jason Thirsk, zodat het album gerust een ode aan hem<br />

genoemd mag worden. Korte puntige nummers en<br />

zoals het (neo)punk betaamt duurt het album nog geen<br />

half uur. Geen probleem, want na 25 jaar zit er nog<br />

genoeg leven in Pennywise. (Ron Bulters)<br />

Live in de Winkels<br />

TOM PETTY &<br />

THE HEARTBREAKERS<br />

Hypnotic Eye CD LP 2LP 2LP deluxe+download<br />

(Warner)<br />

In 1987 stak een pyromaan het huis van Tom Petty in brand. Vorig jaar<br />

vatte zijn huis opnieuw vlam, ditmaal met minder rampzalige gevolgen.<br />

Het inspireerde Petty wel voor een van de beste nummers op zijn<br />

nieuwe plaat: All You Can Carry. Het nummer is typerend voor Hypnotic<br />

Eye, de opvolger van het bluesy Mojo uit 2010. Een ijzersterke riff, een<br />

instant meezingbaar refrein en een puntige gitaarsolo. Verdwenen<br />

zijn de meanderende songstructuren, Hypnotic Eye bevat louter korte<br />

songs, ouderwets opgenomen met de hele band in dezelfde ruimte. Terug naar het geluid van zijn eerste<br />

platen, dat was het idee, al had Burnt Out Town ook op Mojo gepast. In Power Drunk en American Dream<br />

Plan B laat Petty zich van zijn meer venijnige kant zijn, terwijl Sins Of My Youth, Shadow People en de<br />

western swing van Full Grown Boy opvallend ingetogen zijn. Tachtig miljoen platen verkocht Tom Petty<br />

tot op heden. Hypnotic Eye zal echter geen verkooprecords breken, maar is allerminst een overbodige<br />

herhalingsoefening, daarvoor zijn de nummers simpelweg te goed. De luxe 2lp-versie bevat een extra<br />

track: Playing Dumb. (Henri Drost)<br />

Concerto Amsterdam<br />

8 augustus 14:00 Kensington<br />

30 augustus 15:00 The Vagary<br />

31 augustus 16:00 Lonesound<br />

6 september 16:00 Gregory Page<br />

Plato Utrecht<br />

8 augustus 17:00 Kensington<br />

Kroese Arnhem<br />

22 augustus 17:00 Orange Maplewood<br />

29 augustus 17:00 Lonesound<br />

Kroese Nijmegen<br />

29 augustus 15:00 Lonesound<br />

Tangarine<br />

Live in de Winkel:<br />

Donderdag 21 augustus<br />

Plato Utrecht 17:00<br />

Concerto Amsterdam 20:00<br />

Vrijdag 22 augustus<br />

North End Haarlem 15:00<br />

Oor Almere 17:30<br />

Zaterdag 23 augustus<br />

Plato Groningen 16:30<br />

Zondag 24 aug<br />

Velvet Delft 13:00<br />

Velvet Paagman Den Haag 16:00<br />

32 33


Pop & Rock<br />

FRANZ FERDINAND<br />

Live 2014 2CD<br />

Een exclusieve live-opname van het<br />

concert dat Franz Ferdinand op 14 maart<br />

2014 gaf in het Roundhouse te Londen. De band nam<br />

het publiek mee met tracks als Do You Want To, Take<br />

Me Out en Right Action. (Red)<br />

KEVIN STRINGFELLOW<br />

I Never Said I’d Make It Easy CD<br />

Stringfellows creativiteit blijkt naast<br />

the Posies en Big Star geen grenzen te<br />

hebben gezien de langdurige samenwerkingen in de<br />

studio en op tour met R.E.M. en de ontelbare projecten,<br />

legio bandjes en ander soort samenwerkingen die<br />

voortvloeien uit zijn vakkundige sonische kennis en<br />

songwriterschap. Slechts een glimp hiervan is te<br />

vinden op I Never Said I’d Make It Easy, een ironisch<br />

maar o zo kloppend getitelde alternatieve staalkaart<br />

van extreem talent dat beslist niet als Best Of gezien<br />

mag worden, zo deelt men ons fijntjes mede. Rarities,<br />

covers en outtakes van Stringfellows soloplaten houden<br />

het spannend voor de fans maar wel degelijk een<br />

instapmoment voor nieuwsgierige liefhebbers van pure<br />

(power)pop.(Albert Jonker)<br />

YES<br />

Heaven & Earth<br />

CD 2LP<br />

Alleen al het feit dat Yes de laatste van<br />

de progdinosaurussen is die niet alleen<br />

nog bestaat en optreedt maar ook regelmatig nieuwe<br />

platen maakt, verdient ons aller respect. En dat met<br />

een gezelschap dat vaker van bandleden is gewisseld<br />

dan het Nederlands Elftal van spelers tijdens het WK.<br />

Drijvende kracht bassist Chris Squire is er wederom in<br />

geslaagd – naast zijn oude maten gitarist Steve Howe<br />

en drummer Alan White en iets minder oudere maat<br />

toetsenist Geoff Downes – een zanger te rekruteren<br />

die zijn illustere voorganger Jon Anderson nagenoeg<br />

doet vergeten: Jon Davison. Niet alleen heeft deze man<br />

dezelfde voornaam, hij heeft ook dezelfde typerende<br />

stem waardoor Heaven & Earth makkelijk in het rijtje<br />

thuishoort van de latere Yes-platen zoals Keys To<br />

Ascension, The Ladder en Magnification. (André de<br />

Waal)<br />

PETER MATTHEW BAUER<br />

Liberation!<br />

CD LP<br />

The Walkmen zijn niet meer, en<br />

verschillende ex-leden begeven zich nu<br />

solo verder. Voor Peter Matthew Bauer, in de laatste<br />

periode van de band met name toetsenist van dienst,<br />

voelt het hoorbaar als een verademing. Niet wéér dat<br />

slopende democratische proces en de nood om het<br />

groepsgeluid opnieuw uit te vinden. Gewoon lekker een<br />

ongecompliceerde, eerlijke, rock ’n’ roll plaat maken<br />

in Philadelphia. Bauer geeft zich bloot zonder al te<br />

zwaarmoedig te klinken. Mooi debuut. (Max Majorana)<br />

CAMPER VAN BEETHOVEN<br />

El Camino Real CD<br />

De hoes geeft al een beetje weg dat<br />

El Camino Real verbonden is aan diens<br />

voorganger La Cost Perdida. Na het opnemen van<br />

het eerste deel van dit tweeluik, bleek Camper Van<br />

Beethoven nog te grossieren in nieuw songmateriaal.<br />

Waarschijnlijk is dat de logische verklaring voor deze<br />

vlotte opvolger. Wel volgt El Camino Real volledig zijn<br />

eigen weg en is wat steviger en donkerder dan het<br />

melancholische en zonnige La Cost Perdida. Nog immer<br />

bevat de eigengereide en eclectische indierock van<br />

Camper Van Beethoven geniale invallen, van vleugjes<br />

country op Sugar Town, tot zelfs even beetje glamrock<br />

alsook op het instrumentale pareltje Goalbase. (Corné<br />

Ooijman)<br />

COURTENEERS<br />

Concrete Love<br />

CD CD+dvd lp<br />

De Engelse band Courteeners is<br />

inmiddels aan hun vierde album toe.<br />

De stevige gitaarsound is diep geworteld in de jaren<br />

tachtig independent scene, wat gelijk de goedkeuring<br />

van Morrisey verklaart, met wie ze ook op tournee<br />

gaan. De felle drumsound en de compacte songs<br />

worden dit keer meer dan ooit ook door elektronisch<br />

toetsenwerk begeleid, wat de toegankelijkheid ten<br />

goede komt. Uitstekend werk van deze gestaag<br />

doorgroeiende band. (Jurgen Vreugdenhil)<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Pop & Rock SPECIAL<br />

binnenkort binnen<br />

22 augustus<br />

Basement Jaxx - Junto<br />

Dry The River - Alarms In The Heart<br />

Elephant Stone - Three Poisons<br />

J. Mascis - Tied To A Star<br />

New Pornographers - Brill Bruisers<br />

Opeth - Pale Communion<br />

Royal Blood - Royal Blood<br />

Ty Segall - Manipulator<br />

Tangarine - Move On<br />

Vagary - Salute<br />

29 Augustus<br />

Ben l’Oncle Soul - A Coup De Reves<br />

Blonde Redhead - Barragan<br />

Counting Crows - Somewhere Under Wonderland<br />

Dark Sky - Imagin<br />

Dr. John - Ske-Dat-De-Dat The Spirit Of Satch<br />

Kooks - Listen<br />

Magnus - Where Neon Goes To Die<br />

Paceshifters - Breach<br />

Gregory Page - One Way Journey Home<br />

Mieke Stemerdink - Oh Liefde<br />

Johnny Winter - Step Back<br />

5 September<br />

Ryan Adams - Ryan Adams<br />

Beatles - Beatles In Mono Lp Box<br />

Catfish & The Bottlemen - The Balcony<br />

Death From Above 1979 - The Physical World<br />

In Flames - Siren Charms<br />

Interpol - El Pintor<br />

Nikki Lane - All Or Nothin’<br />

Morning Parade - Pure Adulterated Joy<br />

Robert Plant - Lullaby…And The Ceaseless Roar<br />

Queen - Live At The Rainbow 1974<br />

Sean Rowe - Madman<br />

Simian Mobile Disco - Whorl<br />

Luke Sital-Singh - Fire Inside<br />

Tricky - Adrian Thaws<br />

Waylon - Heaven After Midnight<br />

12 September<br />

Allah-La’s - Worship The Sun<br />

Asteroids Galaxy Tour - Bring Us Together<br />

Adam Cohen - We Go Home<br />

Jimi Hendrix - Cry Of Love/Rainbow Bridge<br />

My Brightest Diamond - This Is My Hand<br />

Pineapple Thief - Magnolia<br />

19 September<br />

Alt-J - This Is All Yours<br />

Joe Bonamassa - Different Shades Of Blue<br />

Julian Casablancas & The Void - Tyranny<br />

Lenny Kravitz - Strut<br />

Paul McCartney & Wings - Venus & Mars / At The Speed<br />

Of Sound<br />

Tweedy - Sukierae<br />

34 35 35


eissues<br />

reissues<br />

Reissues<br />

CROSBY & NASH<br />

Wind On The Water<br />

2cd deluxe<br />

Wind On The Water is het tweede<br />

album dat David Crosby en Graham<br />

Nash maakten in 1975. Het stel is net terug van een<br />

wereldtournee met Stills & Young, de beruchte 1974<br />

tour die net op cd verschenen is. Een opvolger van<br />

Déjà Vu zat in de planning, maar de spanningen liepen<br />

weer eens hoog op, zodat de reeds geschreven songs<br />

op de diverse soloplaten terecht zouden komen. Een<br />

groot aantal hiervan kwam op Wind On The Water en<br />

het niveau is dan ook erg hoog. Klassesongs als Carry<br />

Me, Bittersweet, Homeward Through The Haze en<br />

de titelsong laten horen hoe goed die opvolger had<br />

kunnen zijn. Wind on The Water is nu opnieuw uit met<br />

een tweede schijf vol live-opnames. (Bert Dijkman)<br />

FUNKADELIC<br />

The Electric Spanking Of War Babies<br />

CD LP<br />

In 1981 was dit de twaalfde en laatste<br />

studioplaat die George Clinton uitbracht onder de naam<br />

Funkadelic alvorens diens P-Funk-tijdvak aanbrak. Sly<br />

Stone maakte op dat moment ook onderdeel uit van<br />

het gezelschap. Het album, de titel verwijst naar de<br />

toen nog vers in het geheugen liggende Vietnamoorlog,<br />

bevat (party)funk van de bovenste plank. Met op<br />

Shockwaves een reggae-uitstapje. (Willem Jaap van<br />

Essen)<br />

Country Funk 2 1967-1974<br />

CD 2LP<br />

ELVIS PRESLEY<br />

That’s The Way It Is<br />

2CD 8CD+2DVD box<br />

Elvis: That’s The Way<br />

It Is Is een album en<br />

concertdocumentaire uit<br />

1970 die voor het eerst<br />

uitkomt in één Deluxe Box Set (8CD/2DVD). In de That’s<br />

The Way It Is (Deluxe Edition) box set zitten naast de<br />

2001 speciale editie van Elvis: That’s The Way It Is, (met<br />

een 80 pagina boekje waarin unieke foto’s, memorabilia<br />

en opnamedata) een uitgebreide versie van de<br />

originele lp en zes complete shows van Elvis’ 1970 Las<br />

Vegas zomeroptredens, unieke soundchecks, en de<br />

1970 MGM bioscoop edit. Begin 1970 keerde Elvis terug<br />

naar Vegas voor een tweede termijn optredens in het<br />

International. RCA nam het op en de opnames werden<br />

later bekend onder de release On Stage, February<br />

1970. De vaart zat er goed in bij Elvis en er werden<br />

grootse plannen gemaakt, waaronder een speelfilm.<br />

Dit alles zou in zijn derde termijn, zomer 1970, worden<br />

ingepland. Op 14 juli begonnen de repetities van de<br />

film en de shows in de MGM studio’s in Culver City<br />

te California. De camera’s draaiden vijf verschillende<br />

repetities voorafgaand aan de openingsavond van 10<br />

augustus, waaronder de repetities met de zangers en<br />

het orkest in het hotel. (Red)<br />

(Light In The Attick/Sonic Rendezevous)<br />

Wow, wat een leuke compilatie is dit. Het Light In The Attic-label heeft weer een<br />

fijne selectie bij elkaar gezocht met bekende en minder bekende artiesten in het<br />

‘countryfunkgenre’. Zeventien ongepolijste pareltjes van Willie Nelson en Jackie<br />

Deshannon tot Jim Ford en Bill Wilson. Gestoken in prachtig artwork zoals we van dit<br />

label gewend zijn. Country Funk II luistert alsof we te maken hebben met een soundtrack van een film die<br />

nog uitgebracht moet worden. (Menno Borst)<br />

BOB CARPENTER<br />

Silent Passage CD LP<br />

(No Quarter/Konkurrent)<br />

Tussen dit album van de Canadese Bob Carpenter en het onvolprezen meesterwerk<br />

No Other van Gene Clarke zijn vele paralellen te trekken. Beide albums werden<br />

gemaakt in 1974 voor een groot label en beide artiesten staken hun ziel en<br />

zaligheid in de plaat. Clarkes album verdween in de vergetelheid om jaren later alsnog op de juiste waarde<br />

te worden geschat, Silent Passage werd door Warner indertijd gewoon niet uitgebracht – terwijl het kant en<br />

klaar in de magazijnen lag. Pas in 1984 werd het op beperkte schaal uitgebracht en nu eindelijk fatsoenlijk<br />

door No Quarter. We horen een singer-songwriter met een rauwe stem in rijke doch zeer smaakvolle<br />

arrangementen, die met hulp van o.a. Emmylou Harris en Ann Murray een fraaie melancholieke sfeer weet<br />

neer te leggen. Tussen de musici vind je bepaald niet de geringste namen: o.a. Ben Keith, Lowell George<br />

en Leland Sklar weten het album keer op keer naar grote hoogtes te brengen. Een meesterwerk. (Bert<br />

Dijkman)<br />

CROSBY, STILLS, NASH &<br />

YOUNG<br />

CSNY 1974 CD 3CD+DVD<br />

(Rhino/Warner)<br />

Nadat Déjà Vu een groot succes was<br />

geworden, bleek toch dat de tournee die gekoppeld<br />

was aan dat succes nogal wat spanningen met zich<br />

meebracht. Het gevolg was dat de vier leden hun eigen<br />

weg gingen, overigens allen met groot succes. Wel<br />

doken steeds de leden bij elkaar op met als gevolg dat<br />

na Neil Youngs Time Fades Away en het mislukte Byrdsproject<br />

de tijd rijp geacht werd het weer als kwartet te<br />

proberen. De aanvang van de sessies voor de plaat, die<br />

later de naam Human Highway meekreeg, verliep niet<br />

vlekkeloos. Om wat rust te krijgen werd er besloten<br />

een uitgebreide tour te doen. Al jaren circuleert in het<br />

bootlegcircuit een opname van het Wembleyconcert in<br />

Engeland en toch is het niet deze opname die gebruikt<br />

wordt. Negen shows zijn professioneel opgenomen<br />

en daaruit is deze box samengesteld en om gelijk<br />

het oordeel maar te vellen: prachtig! Alle (solo)<br />

successen worden gespeeld inclusief nummers van het<br />

uiteindelijk door opnieuw opspelende trammelant niet<br />

afgemaakte Human Highway. Een aantal nummers zou<br />

later op diverse soloplaten komen maar hier krijgen<br />

we toch een idee wat eigenlijk de bedoeling was.<br />

Veertig nummers om je vingers<br />

bij af te likken waarbij zang en<br />

instrumentatie geweldig genoemd<br />

mag worden. Het laat het kwartet in<br />

topvorm horen.<br />

Naast de drie cd’s is er een bonus-dvd toegevoegd en<br />

een uitgebreid boekwerk met informatie. Hulde gaat dan<br />

ook uit naar Graham Nash die na de drie CSN-boxen dit<br />

juweel mogelijk heeft gemaakt. Voor de CSN(Y)-adept<br />

meer dan verplicht, maar eigenlijk een must voor elke<br />

rechtgeaarde rockliefhebber. (Hermen Dijkstra)<br />

36 37


eissues<br />

MORRISSEY<br />

VARIOUS<br />

Vauxhall & I<br />

2CD LP<br />

Het was in 1994 niet best gesteld met<br />

het imago van de voorheen grote held<br />

van de Britse popmuziek. Morrissey werd beticht van<br />

racisme nadat hij met de Union Jack op het podium had<br />

lopen zwaaien en het was vooral het toonaangevende<br />

NME dat een hetze ontketende. Morrissey verhuisde<br />

naar de VS en wilde er de brui aan geven. De muze<br />

kwam gelukkig weer tot hem en de plaat Vauxhall &<br />

I staat in het teken van drie overleden vrienden (o.a.<br />

zijn eerdere producer Mick Ronson) en de rechtszaak<br />

die Smiths-drummer Mike Joyce tegen hem aanspande.<br />

Tekstueel zijn er dan ook de nodige sneren naar zijn<br />

oude band, muzikaal is het echter zonder enige twijfel<br />

zijn beste soloplaat. Met een prachtige melancholieke<br />

sfeer en gebruikmakend van een ruim scala aan<br />

aparte instrumenten weet Morrissey zich meesterlijk<br />

te revancheren. Deze reissue bevat het album<br />

geremastered en een extra schijf met daarop een<br />

concert in Londen uit 1995. (Bert Dijkman)<br />

ALLMAN BROTHERS<br />

1971 Fillmore East Recordings<br />

(Universal)<br />

Please Don’t Freeze: Early Black RnR<br />

3CD 2LP<br />

Na de vlekkeloze compilaties I Smell<br />

A Rat (naar Big Mama Thornton) en voorganger<br />

Roll Your Moneymaker (naar Shakey Jake) flikt dé<br />

muziekjournalist van de Süddeutsche Zeitung Jonathan<br />

Fischer het wederom zichzelf te overtreffen door<br />

middel van een excellent gekozen trits rauwe, obscure<br />

‘hits’ van inmiddels grotendeels bekende(re) namen<br />

uit het decennium voorafgaand aan de wereldwijde<br />

ontdekking van die zogeheten rock ‘n’ roll, dik tweede<br />

helft jaren vijftig. Dat bleek dus namelijk allang te<br />

bestáán! Het moest alleen eerst nog even geknipt<br />

en geschoren worden voor onze gevoelige en vooral<br />

blanke oortjes. Zesentwintig rake voorbeelden hiervan<br />

met soms suggestieve teksten (Thirteen Women And<br />

One Man) al dan niet in combinatie met muzikale en<br />

verbale agressie die destijds ‘jungle music’ werden<br />

genoemd maar godzijdank als authentiek worden<br />

erkend sinds de eerste ‘witte’ covers vlak daarna<br />

verschenen. (Albert Jonker)<br />

6CD 3bluray 4lp<br />

Bill Graham was eigenaar van twee Fillmore-zalen, eentje in San Francisco<br />

en een in New York. Beide waren podium voor artiesten als Jefferson<br />

Airplane, The Byrds en Grateful Dead en vanaf 1969 bezochten ook The<br />

Allman Brothers Band meerdere keren de Fillmores. De band trad in 1970<br />

ruim 300 keer op en was live een absolute sensatie geworden. Besloten<br />

werd een live-album in Fillmore East op te nemen onder productionele leiding van de legendarische Tom<br />

Dowd. Op 11, 12 en 13 maart deed de band zes complete shows van waaruit dat legendarische livealbum<br />

gedestilleerd werd. Vier shows zijn nu compleet te horen op deze prachtige box en ondanks dat de<br />

opnames versnipperd over vele reissues verschenen zijn, zijn er de nodige nooit uitgebrachte tracks. De<br />

shows van de 11e zijn niet meegenomen en dat is maar goed ook, want de band had het lumineuze idee<br />

zich te versterken met een blazerssectie. Dowd raakte bijkans hysterisch en deze heren konden meteen<br />

exit. De bulk van het oorspronkelijke live-album komt van de laatste nachtshow op 13 maart. Voorafgaand<br />

was er een bommelding, maar dat bleek loos alarm. Het publiek bleef en was getuige van pure magie. Na<br />

ruim drie uur fantastische muziek wilde niemand naar huis. De Fillmores sloten enkele maanden later, en<br />

de laatste show in East op 27 juni moest uiteraard met The Allmann Brothers Band zijn. Ook deze show is<br />

toegevoegd aan de box. Met The Beach Boys in het voorprogramma is dit wederom een historische avond,<br />

slechts een paar maanden voor Duane Allmanns noodlottige motorongeluk. (Bert Dijkman)<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

ACERECORDS<br />

More Lost Soul Gems From<br />

Sounds Of Memphis<br />

Het Sound Of Memphis-label en<br />

studio van Gene Lucchesi scoorde<br />

een jaar na oprichting een enorme<br />

hit met Wooly Bully van Sam The Sham & The<br />

Pharaos, het was echter de southern soul waar SoM in<br />

excelleerde. In 2012 verscheen al de fraaie compilatie<br />

Lost Soul Gems en deze opvolger heeft wederom een<br />

groot aantal niet eerder uitgebrachte tracks. Marjorie<br />

Ingram, een ontdekking van Dan Greer, en George<br />

Jackson horen tot de bekendere artiesten, het niveau is<br />

echter overal hoog. Let vooral even op The Jacksonians<br />

die met een briljante foto in het boekje staan. (Bert<br />

Dijkman)<br />

Night Walker: The Jack Nitzsche<br />

Story Vol 3<br />

Het is tekenend voor het enorme<br />

talent van producer, arrangeur en<br />

songschrijver Jack Nitzsche dat Ace<br />

een derde deel aan de Producer’s Series wijdt aan<br />

hem. Lukte het op de – overigens stuk voor stuk warm<br />

aanbevolen – eerdere delen niet om ook aandacht te<br />

schenken aan zijn werk met Phil Spector, hier is de<br />

rechtenkwestie opgelost. En dus zijn op Night Walker<br />

ook nummers de Ronettes, Crystals en Darlene Love<br />

te vinden. Alleen Is This What I Get For Loving You<br />

van de Ronettes rechtvaardigt de aanschaf van deze<br />

compilatie, en dan hebben we het nog niet eens gehad<br />

over Expecting To Fly (Buffalo Springfield) en Just Your<br />

Friends (Mink DeVille). Maar elk van de zesentwintig<br />

nummers is juweeltje, van bekend tot vrijwel vergeten.<br />

(Henri Drost)<br />

Music City Vocal Groups<br />

Music City was een label uit San<br />

Francisco, dat in de jaren vijftig en<br />

zestig de zwarte muziekscene aldaar<br />

documenteerde middels ontelbare<br />

opnames. Deze verzameling richt zich op de doowop<br />

reissues<br />

en vroege soul. Niks geen strijkers en andere opsmuk,<br />

zoals de concurrentie uit New York en L.A., maar rauwe<br />

samenzang rechtsreeks van de straat, soms tegen het<br />

valse aan, altijd oprecht en vol energie. The Marcels,<br />

The Gaylarks, en The Midnights zijn slechts een paar<br />

van de namen die toentertijd hooguit lokaal een hitje<br />

scoorden, maar gelukkig voor het nageslacht bewaard<br />

zijn gebleven. (Jurgen Vreugdenhil)<br />

MILLIE JACKSON – On The Soul<br />

Country Side<br />

Soulliefhebbers weten dat er maar<br />

een ragfijn scheidslijntje is tussen<br />

soul en country. Ace/Kent heeft<br />

het verband tussen beide stijlen in de afgelopen jaren<br />

onderbouwd met een paar ijzersterke compilaties,<br />

waarop soulsterren zich stortten op country. Deze<br />

gloednieuwe compilatie is geheel gewijd aan souldiva<br />

Millie Jackson, die we kennen van die vaak zeer pikante<br />

soulballads. Hier laat ze echter horen dat ze van huis<br />

uit een countrygirl is, en ze bewijst beter dan wie dan<br />

ook dat het zowel in soul als country vooral om emoties<br />

gaat. (Jos van den Berg)<br />

Ook verschenen op Ace:<br />

• Contours & Dennis Edwards- Just A Little<br />

Misunderstanding; Rare And Unissued Motown<br />

1965-1968<br />

• Pee Wee Crayton - Texas Blues Jumpin’ In Los<br />

Angeles; The Modern Music Sessions 1948-1951<br />

• Little Milton - Sings Big Soul<br />

• Arthur Prysock - Too Late Baby; The Old Town<br />

Singles 1958-66<br />

• Superbs - Best Of<br />

• Robbie Basho - Zarthus<br />

• Mod Jazz And Then Some<br />

• Colour My World: The Songs Of Tony Hatch<br />

39<br />

38<br />

waterput.nl kroese-online.nl • de-drvkkery.nl • velvetmusic.nl • platenhuis-het-oor.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • northendhaarlem.nl • platenhuis-het-oor.nl • platomania.nl • northendhaarlem.nl • sounds-venlo.nl •• kroese-online.nl platomania.nl • • sounds-venlo.nl<br />

velvetmusic.nl<br />

39


eissues<br />

PINK FLOYD<br />

Division Bell 20th<br />

Anniversary Edition<br />

2LP+3 singles+Bluray+CD 2LP<br />

Ter ere van het twintigjarige<br />

jubileum van The<br />

Division Bell brengt Pink Floyd een boxset uit van dit<br />

oorspronkelijk in 1994 verschenen album. De boxset<br />

bevat een opnieuw gemasterde dubbel-lp van het<br />

album, een rode 7” replica van Take It Back, een<br />

doorzichtige 7” replica van High Hopes, een 12” blauwe<br />

replica van High Hopes met een terugdraaiende ets, vijf<br />

collectors prints, een BluRay waarop een nieuwe 2014<br />

video van de Grammy winnende song Marooned staat,<br />

en een nog niet eerder uitgebrachte 5.1 surroundmix<br />

van The Division Bell. (Redactie)<br />

13th FLOOR ELEVATORS<br />

Live Evolution Lost<br />

2CD 3LP<br />

In 1968 verscheen er ooit een livealbum<br />

van deze uit Texas afkomstige<br />

legendarische psychedelische band. Dikke fake, want<br />

het betrof een studio-opname met applaus erin gemixt.<br />

Gelukkig is er wel een echte live-opname bewaard<br />

gebleven die een bescheiden release kreeg in de<br />

tachtiger jaren. Het betreft hier een registratie van een<br />

optreden in 1967 voor het grootste publiek dat de band<br />

ooit had gezien en de zenuwen spelen de bandleden<br />

duidelijk parten. Voeg daarbij dat gitarist Stacy<br />

Sutherland ter plekke een angstaanval kreeg mede<br />

dankzij het ruimhartig slikken van LSD, waardoor deze<br />

opnames niet echt representatief zijn voor het kunnen<br />

van de band op een podium. Toch horen we een<br />

gedreven en rauwe set die voor de fans een welkome<br />

aanvulling is. De tweede schijf op deze heruitgave<br />

bevat niet eerder uitgebracht materiaal in de vorm van<br />

zes uitgesponnen jams. (Bert Dijkman)<br />

VARIOUS<br />

Keb Darge & Little Edith’s Legendary<br />

Wild Rockers<br />

4CD 3LP<br />

Een merknaam die je blind kunt kopen.<br />

Editie nummer vier bevat zeldzame surf en rockabilly<br />

uit de fifties en sixties, in totaal twintig tracks die<br />

nergens voor elkaar onderdoen. Dat zeldzame mogen<br />

we zeer serieus nemen, ikzelf had in ieder geval nog<br />

nooit gehoord van The Black Albino’s, wier surfstomper<br />

Shish Kebab het feest aftrapt. Wat geheel aan mij ligt<br />

overigens, maar leve het internet. De band werd in<br />

1960 opgericht in Den Haag en maakte in 1962 en<br />

1963, toen ze uit elkaar gingen, een aantal singles,<br />

waarvan dit er één was. Dat – en een groot aantal<br />

optredens - leverde ze zelfs een heuse fanclub op.<br />

Shish Kebab, hun platendebuut op Delta, is een cover<br />

van het origineel dat Ralph Marterie in 1957 opnam,<br />

omgeturnd tot echte surf. Het mooie is dat de andere<br />

negentien net zo hard rocken. En het is nog leerzaam<br />

ook. (Enno de Witt)<br />

TOWNES VAN ZANDT<br />

For The Sake Of The Song/Our<br />

Mother The Mountain<br />

2CD LP<br />

Het oeuvre van de legendarische singersongwriter<br />

Townes van Zandt is in het verleden op<br />

allerlei manieren heruitgebracht, maar nooit zo goed<br />

als Charly Records dat nu gaat doen. De eerste uitgave<br />

in de te verwachten serie, is deze fraaie dubbel-cd met<br />

zijn eerste twee platen die indertijd op het piepkleine<br />

Poppy-label verschenen. For The Sake Of The Song<br />

werd geproduceerd door Jack Clement en verscheen<br />

in 1968. De plaat wordt wat ontsierd door de rijke<br />

arrangementen die de kracht van de songs wat doen<br />

afnemen en het is dan ook niet gek dat Townes een<br />

aantal later opnieuw zou opnemen. Our Mother The<br />

Mountain is zijn eerste klassieker met een veel beter<br />

passende productie en smaakvolle bijdrages van o.a.<br />

James Burton en Charlie McCoy. (Bert Dijkman)<br />

Heavy<br />

CORROSION OF CONFORMITY<br />

IX CD<br />

De laatste jaren verschoof het geluid<br />

van Corrosion Of Conformity steeds<br />

meer van stoner met een punk-inslag naar slepende<br />

sludge. Wellicht beïnvloed door Kirk Windstein, met wie<br />

frontman Pepper Keenan lange tijd in Down speelde.<br />

Die logge groove is op IX nog steeds aanwezig, maar<br />

tegelijkertijd lijkt het punkverleden weer driftig op te<br />

borrelen. Een ontwikkeling die alleen maar van harte<br />

toegejuicht kan worden. (Martijn Koetsier)<br />

GODFLESH<br />

Decline & Fall<br />

CD LP<br />

In 1989 sloeg Godflesh’ debuut<br />

Streetcleaner een originele brug tussen<br />

heavy metal en industriële noise. Tot 2001 leverde die<br />

connectie een aantal monumentale en vernieuwende<br />

platen op. Daarna viel Godflesh in diepe winterslaap.<br />

Onverwacht is er nu een fonkelnieuwe ep Decline<br />

& Fall waarop zware, monotone klappen van een<br />

drumcomputer, grove, repeterende gitaren en de<br />

prevelende zang van Broderick aangename en bekende<br />

aanknopingspunten vormen. Er lijkt niets veranderd en<br />

dat is heel goed nieuws. (Menno Valk)<br />

MASTODON<br />

Once More ‘Round The Sun<br />

(Warner)<br />

ERIC JOHNSON<br />

Europe Live<br />

CD 2LP<br />

heavy<br />

Meestergitarist Eric Johnson heeft sinds<br />

zijn debuut in 1986 altijd gelaveerd<br />

tussen de blues and jazzfusion, met soms een uitstapje<br />

naar de softrock, en dat is prima te horen op deze<br />

live-plaat. Grotendeels opgenomen tijdens Johnsons<br />

concert in de Amsterdamse Melkweg in 2013,<br />

aangevuld met een aantal tracks uit Keulen, Bochum<br />

en Parijs, laat Johnson zich van zijn veelzijdigste<br />

kanten zien, met nadruk op de fusion. Samen met<br />

drummer Wayne Salzmann (Joe Satriani, Mike Stern,<br />

Joe Bonamassa) en bassist Chris Maresh (Bonnie Riatt,<br />

Willie Nelson, Michael McDonald) gaat Johnson door<br />

veertien tracks waarbij de hoogtepunten liggen bij het<br />

ruim elf minuten durende Last House On The Blocks<br />

en het Grammy Award winning Cliffs Of Dover. Maar<br />

vlak ook het negen minuten klokkende Mr. P.C. niet uit<br />

waarin Johnson zich laat horen als de zoon van John<br />

McLaughlin en Allan Holdsworth, zo snel dat je er bang<br />

van wordt. Magnifico! (André de Waal)<br />

BERNIE MARSDEN<br />

Shine<br />

CD 2LP<br />

De meesten zullen Bernie Marsden<br />

kennen als een van de gitaristen in uit<br />

de klassieke Whitesnake line-up maar Marsden heeft<br />

veel meer gedaan. Naast bands als Alaska, Babe Ruth<br />

en Paice, Ashton & Lord kenmerkt de carrière van<br />

Zware Jongens<br />

CD 2LP<br />

The Hunter, Mastodons vorige plaat, zal voor veel fans van het eerste uur even<br />

schrikken zijn geweest. In een poging een wat toegankelijkere sound te creëren,<br />

liet de band het na een sterk samenhangend album te schrijven, wat hun vorige<br />

werk nu juist zo succesvol maakte. Op Once More ‘Round The Sun had het naar een van die twee kanten<br />

door kunnen slaan, maar Mastodon heeft dapper doorgezet en een geluid gevonden dat zowel een<br />

groter publiek aanspreekt als de oude garde eraan herinnert waarom ze ooit fan zijn geworden. Opener<br />

Tread Lightly is weer een beest van nummer dat laat horen waarom Mastodon op zichzelf een hele<br />

divisie binnen de metal aanvoert. Opvallend zijn de veel meer aanwezige coupletten, die bovendien<br />

steeds vaker de cleane stem van drummer Brann Dailor dragen. Het is even wennen, maar in High Road<br />

pakt dat zo goed uit dat het ze bijna een hit zou kunnen gaan opleveren. (Martijn Koetsier)<br />

40<br />

41


Heavy<br />

heavy<br />

Marsden zich door veel sessiewerk. Gevolg is dat hij<br />

een grote kennissenkring opgebouwd heeft waarvan<br />

hij op Shine gebruik kan maken. Muzikaal zit de plaat<br />

in het verlengde van eerder werk: op blues geschoeide<br />

Engelse rock met hier en daar een uitstapje naar een<br />

wat meer Amerikaanse sound. Met medewerking van<br />

o.a. Purples Ian Paice en Don Airey, Joe Bonamassa en<br />

misschien wel de grootste verassing David Coverdale,<br />

op een moderne bewerking van Whitesnakes Trouble,<br />

bewijst Marsden een meer dan uitstekend muzikant te<br />

ENTOMBED A.D.<br />

Back To The Front<br />

CD CD deluxe LP<br />

(Century Media/Universal)<br />

Wie Entombed de laatste jaren heeft gevolgd, weet dat het qua line-up<br />

wat rommelde binnen de band. Zo erg dat er maar AD achter de bandnaam<br />

is geplaatst. Boegbeeld LG Petrov is er echter nog steeds en dat is een<br />

geruststelling. Ook op Back To The Front maakt hij een groot deel van de sound, gesteund door het<br />

onvermijdelijk schurende mid in het gitaargeluid. Wie de openingsriff van Bedlam Attack hoort, weet<br />

gelijk dat we hier nog steeds te maken hebben met Entombed. Waiting For Death valt wat dat betreft<br />

ook prima op zijn plek. Maar de onmiskenbare sound van de band wordt op deze plaat vaker dan<br />

voorheen aangevuld met clean gitaarwerk (Bait And Bleed) en samples (Pandemic Range). Het maakt<br />

Back To The Front een wat meer bombastische plaat. Tegelijkertijd pakken de nummers wederom<br />

eenvoudiger uit dan enkele albums geleden. Een degelijke aanwinst binnen het oeuvre van deze<br />

grondleggers. (Niels Achtereekte)<br />

JUDAS PRIEST<br />

Redeemer Of Souls<br />

(Sony Music)<br />

zijn. Het heerlijke Shine mag dan ook gezien worden<br />

als een welkome terugkeer in de spotlights. (Hermen<br />

Dijkstra)<br />

TARJA<br />

Zware Jongens<br />

2cd deluxe 2LP CD<br />

Left In The Dark<br />

CD LP<br />

Left In The Dark zou je kunnen<br />

beschouwen als het alternatieve broertje<br />

van Tarjas laatste plaat Colours In The Dark. Dezelfde<br />

nummers komen nu langs als demo, live, instrumentaal<br />

Het vorige Judas Priest-album, Nostradamus uit 2008, was een even gedurfd<br />

als geslaagd conceptalbum dat echter niet bij alle fans in de smaak viel. Sinds<br />

de terugkeer van zanger Rob Halford in 2003 hoopt menigeen bij elke nieuwe<br />

release op een Painkiller deel 2, maar doet de band gewoon waar ze zelf zin in heeft. Redeemer<br />

Of Souls is opnieuw een bewijs dat de band niet geforceerde pogingen doet om modern of heavy<br />

te klinken. Het vertrek van gitarist K.K. Downing heeft in ieder geval weinig invloed gehad op de<br />

kenmerkende Priest tandemgitaarsound. Wel is hoorbaar dat Halford inmiddels niet meer het hoge<br />

bereik heeft van weleer en daarom een stuk lager zingt, een aantal sporadisch opduikende screams<br />

daargelaten. Dit past goed bij de overwegend in midtempo voortstuwende songs die dankzij de<br />

epische intro’s, heldhaftige refreinen en spetterende soli allemaal het herkenbare Priest-stempel<br />

hebben meegekregen. Ook songtitels als Hell & Back, Metalizer en Battle Cry zeggen wat dat betreft<br />

genoeg. Zelfs de productie en mix grijpen terug op de droge, no-nonsense sound uit het begin van de<br />

jaren tachtig. Het maakt van dit zeventiende studioalbum een geloofwaardig en onmiskenbaar Judas<br />

Priest-album. De deluxe edition bevat nog eens vijf extra nieuwe nummers waarvan de meeste niet<br />

onderdoen voor de reguliere albumtracks. (Dries Klontje)<br />

of orkestraal. En in exact dezelfde volgorde. Alleen<br />

de Peter Gabriel-cover Darkness is wat gemakzuchtig<br />

vervangen door Into The Sun, de bonustrack van<br />

de limited edition van Colours In the Dark. De fans<br />

zullen deze uitgave ongetwijfeld op waarde weten te<br />

schatten. (Martin Kikkert)<br />

TESLA<br />

Simplicity CD<br />

Eigenlijk geeft de titel al weer hoe het<br />

zevende studioalbum van Tesla tot<br />

stand gekomen is: ouderwets simpel. De band heeft<br />

in een relatief korte tijd de nummers geschreven,<br />

opgenomen en afgerond. Door deze werkwijze klinkt de<br />

plaat flink rechttoe rechtaan en refereert hierdoor qua<br />

feel wel wat aan het debuut Mechanical Resonance.<br />

Simplicity rockt er lekker op los met de stem van Jeff<br />

Keith, het kleine broertje van Steven Tyler, als ijkpunt.<br />

Misschien was de plaat nog sterker geworden als de<br />

Symfo<br />

STEVE HACKETT<br />

Genesis Revisited: Live At The Royal<br />

Albert Hall<br />

2CD 2CD+DVD<br />

‘Welcome to the last night of the Progs,’<br />

zegt Steve Hackett in zijn openingspraatje en zo is het<br />

maar net. In deze magische concertzaal, waar elk jaar<br />

de Proms worden gehouden, viert nu de magistrale<br />

muziek van Genesis hoogtij. Het geluid is prima, de<br />

beelden nog meer, Hackett staat volkomen centraal<br />

met zijn magnifieke spel, met een prima band waarin<br />

zanger Nad Sylvan bijna zijn voorgangers Peter Gabriel<br />

en Phil Collins doet vergeten. Tegelijkertijd kun je je<br />

afvragen waarom weer een dvd en dubbel-cd, zo vlak<br />

na de vorig jaar uitgekomen Genesis Revisited: Live At<br />

Hammersmith. Het gaat hier immers om dezelfde tour,<br />

met dezelfde muzikanten, dezelfde muziek. Toch is Live<br />

At The Royal Albert Hall meer dan de moeite waard.<br />

De setlist bevat immers vijf andere Genesis-songs, en<br />

naast de gasten die er de vorige keer ook bij waren<br />

(John Wetton zingend op Firth Of Fifth, en Amanda<br />

Lehmann zingend op Ripples), krijgen we nu Ray<br />

Wilson (ex-Genesis, zingend op I Know What You Like,<br />

band een scherpere selectie in de veertien nummers<br />

had gemaakt. Dit is een kleinigheid in een verder prima<br />

plaat die naast een aantal rockers in de ballad Burnout<br />

To Fade ook nog eens een klassieker in de dop bevat.<br />

Simplicity mag er wezen. (Hermen Dijkstra)<br />

OVERKILL<br />

White Devil Armory<br />

CD LP lp picture disc<br />

Inventieve drums, gierende gitaren, het<br />

typerende basgeluid van D.D. Verni, maar vooral de<br />

karakteristieke stem van Bobby Elsworth maken van<br />

dit nieuwe album weer een topper, maar niet zonder<br />

de degelijke opbouw van de songs. Het album houdt<br />

de vaart er lekker in, blijft boeien, en is afwisselend.<br />

Overkill bewijst eens te meer bij de allerbesten te<br />

horen in het genre waarin ze al dertig jaar meelopen,<br />

en inmiddels een indrukwekkend oeuvre hebben<br />

opgebouwd. (Michel Weber)<br />

in een jazzy uitvoering) en het absolute hoogtepunt<br />

van deze release, Roine Stolt (Flower Kings) solerend<br />

en duellerend met Hackett op The Return Of The Giant<br />

Hogweed. (André de Waal)<br />

RICK WAKEMAN<br />

Journey To The Centre Of The Earth -<br />

Rerecorded<br />

CD LP<br />

In 2012 verscheen een opnieuw<br />

opgenomen studioversie van Rick Wakemans livealbum<br />

Journey To The Centre Of The Earth, waaraan<br />

ook nog eens twintig minuten nieuwe muziek was<br />

toegevoegd. Geluidstechnisch was de heropname<br />

superieur aan het origineel uit 1974, maar daarmee<br />

verdween de ziel ook enigszins uit de muziek. Deze<br />

uitgave ter gelegenheid van het veertigjarig jubileum<br />

van het origineel bevat de 2012-versie en is gestoken<br />

in een splinternieuwe Roger Dean-hoes. Zowel een 2lp<br />

als een digipack-cd zijn leverbaar. De sequel Return To<br />

The Centre Of The Earth uit 1999 lift gelijk mee met<br />

deze reissue en zal in dezelfde formats verkrijgbaar zijn.<br />

42 43


Heavy Symfo<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

roots<br />

NEAL MORSE<br />

Songs From November CD<br />

(Century Media/Universal)<br />

De meeste mensen kennen Neal Morse vooral van zijn grandioze en<br />

vaak bombastische epics die hij schrijft voor bands als Spocks Beard,<br />

Transatlantic en zijn eigen Neal Morse Band. Veel minder mensen<br />

weten dat hij ook een ingetogen en kant heeft die naar voren komt in zijn gospelsongs. Die<br />

laatste kant komt vooral naar voren op, wat Neal zelf noemt, zijn eerste singer-songwriteralbum.<br />

Dat is een goede benaming want Songs From November heeft weinig met prog te maken. Er<br />

staan vooral nummers op die doen denken aan de rustiger songs die Neal tussen zijn progepics<br />

verstopte. Om het afwijkende van Songs From November te benadrukken, werkt Morse met<br />

niemand van zijn progbands samen, maar heeft hij een nieuwe crew verzameld waarin vooral de<br />

achttienjarige drummer Gabe Klein en saxofonist Jim Hoke opvallen. Het is wellicht even wennen<br />

aan dit materiaal maar bij herhaald draaien hoor je dat Morse nog steeds een goede hand van<br />

schrijven heeft en dat je, ondanks de cd-titel, helemaal een blij gevoel krijgt. (André de Waal)<br />

Roots<br />

OLD 97’s<br />

Most Messed Up CD<br />

De uit Dallas, Texas, afkomstige band Old<br />

97’s timmert inmiddels precies twintig<br />

jaar aan de weg en is met name in de Verenigde Staten<br />

niet alleen zeer succesvol maar ook nog eens geliefd bij<br />

de critici. De afgelopen jaren was de band wat minder<br />

productief en moesten we het doen met twee, overigens<br />

uitstekende, live-albums. Most Messed Up is daarom de<br />

opvolger van het inmiddels zes jaar oude Blame It On<br />

Gravity; een plaat waarop de Old 97’s kozen voor een<br />

meer popgeoriënteerd geluid. Die lijn wordt (gelukkig)<br />

44<br />

t<br />

S<br />

a<br />

p<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

s<br />

STEVEN WILSON<br />

Cover Version CD 2LP<br />

(K-Scope/Bertus)<br />

Doet Steven Wilson wel eens iets anders dan zich met muziek bezig houden?<br />

Hij maakt met grote regelmaat soloalbums, heeft er nog talloze andere<br />

bandjes bij, remixt en treedt met grote regelmaat op. En zelden slaat Wilson<br />

de plank mis. Ook niet op dit tussendoortje met twaalf covers die Wilson tussen 2003 en 2010 op zes<br />

gelimiteerde singles uitbracht. Zes covers op de A-kant, zes originelen.<br />

Wie Donovans Lord Of The Reedy River covert is bij voorbaat al een held. The Day Before You Came<br />

van Abba lijkt een merkwaardige keuze maar ontdaan van de gedateerde synthesizers bij Abba is deze<br />

akoestische versie een bewijs van zowel de kwaliteit van de compositie als de uitvoering van Steven Wilson.<br />

En dat geldt ook voor de overige covers. De Wilson-composities zijn, afgezien van het adembenemende<br />

An End To An End, weinig opzienbarend, maar vormen desalniettemin een welkome aanvulling op zijn<br />

imposante oeuvre. (Ron Bulters)<br />

niet doorgetrokken op de nieuwe plaat van de band,<br />

want op Most Messed Up keren de Old 97’s terug naar<br />

hun roots. Most Messed Up staat vol lekker stevige en<br />

bij vlagen rauwe rootsrock, die afwisselend aan Drive-By<br />

Truckers en The Replacements doet denken. De band<br />

klinkt hechter dan ooit tevoren, heeft in de persoon van<br />

Rhett Miller een uitstekende zanger en komt met songs<br />

die stuk voor stuk lekker in het gehoor liggen. Dat in<br />

de teksten drank en vrouwen nog altijd centraal staan<br />

moeten we de band maar vergeven. Most Messed Up<br />

hoort in het genre immers bij de absolute top. (Erwin<br />

Zijleman)<br />

RONNIE EARL & THE<br />

BROADASTERS<br />

Good News CD<br />

Bluesgitarist Earl trekt op zijn nieuwe<br />

album de lijn van zijn vorige plaat, het succesvolle<br />

Just For Today, door. Evenals op die plaat is zangeres<br />

Diane Blue weer van de partij. Zij zingt op vier van de<br />

tien nummers, waarbij vooral haar uitvoering van Sam<br />

Cooke’s Change Is Gonna Come indruk maakt. Het is een<br />

van de hoogtepunten van dit album, dat overigens over<br />

de hele linie weer een uitstekende plaat is geworden.<br />

(Jos van den Berg)<br />

MALCOLM HOLCOMBE<br />

Pitiful Blues CD<br />

Echte singer-songwriters zijn<br />

verhalenvertellers. Ze vertellen verhalen<br />

van en over mensen, doordrenkt met emoties. En<br />

Malcolm kan deze verhalen als geen ander voor het<br />

voetlicht brengen, met zijn steeds gruiziger klinkende<br />

stem, gesteund door een sobere maar warme<br />

productie. Met deze aanpak weet Holcombe je in je ziel<br />

te raken, zijn liedjes laten je niet onberoerd, want wat<br />

hij doet is écht. Hoogtepunten te over, de plaat is als<br />

geheel adembenemend goed. (Jos van den Berg)<br />

HOWLIN’ BROTHERS<br />

Trouble CD<br />

The Howlin’ Brothers is een trio<br />

uit Nashville, dat met akoestische<br />

instrumenten americana maakt met een independent<br />

randje. Trouble is hun vijfde album, maar pas het<br />

tweede dat beter verkrijgbaar is, omdat producer<br />

Brendan Benson, o.a. The Raconteurs, het via zijn<br />

label Readymade beter beschikbaar heeft gemaakt. Ze<br />

stonden in de legendarische Sun Studio, verschenen<br />

op heel wat eindejaarslijstjes en wisten veel<br />

nietsvermoedende luisteraars te verrassen. Leuk en<br />

enthousiast album. (Erik Mundt)<br />

CORB LUND<br />

Counterfeit Blues CD+dvd LP<br />

Er komt een dag in iedere rocker z’n<br />

leven en dan moet het gebeuren: naar<br />

de Sun Studio. Ook de Canadese countryrocker Lund trok<br />

naar de heilige grond en nam daar Counterfeit Blues<br />

op, een soort alternatieve compilatie van ’s man’s beste<br />

werk, live opgenomen op twee avonden. De staande<br />

bas, drums, gitaren en pedalsteel doen uiteraard<br />

denken aan de sound van de jonge Cash en Presley,<br />

maar zijn vooral uitermate geschikt om de in Canada<br />

populaire Lund ook elders een uitstekende introductie<br />

te bieden. (Jurgen Vreugdenhil)<br />

S<br />

CHRIS SMITHER<br />

Still On The Levee 2cd deluxe<br />

t<br />

(Signature Sound/V2)<br />

a<br />

‘One-third Lightnin’ Hopkins, one-third Mississippi John Hurt and one-third me,’ zo<br />

omschrijft de levenswijze troubadour Chris Smither zijn akoestische benadering p<br />

van de soms hartbrekende en dan juist weer hartverwarmende (country) blues e<br />

waarmee hij al een halve eeuw de mensheid een hart onder de riem steekt.<br />

l<br />

Verhalen over verlangen, eenzaamheid en de Grote Vragen, bepaald niet gespeend van de nodige humor<br />

p<br />

in de trant van Randy Newman en Loudon Wainwright III. Die laatste is een van de vele bewonderende<br />

vrienden die meedoen op deze dubbelaar, die herinterpretaties bevat van inmiddels klassiek singersongwritermateriaal<br />

als Devil Got Your Man, Love You Like A Man dat Bonnie Raitt halverwege a<br />

l<br />

de seventies al opnam en Train Home dat hier met Allen Toussaint tot de hoogtepunten behoort. a<br />

Opmerkelijk is ook de aanwezigheid van Dana Colley en Billy Conway van wijlen Morphine (en later<br />

t<br />

samen in Twinemen). Smithers levensloop ontvouwt zich via deze songs in al zijn facetten, ook de minder<br />

j<br />

rooskleurige, maar hey, that´s life. Zolang de bittere ironie dusdanig kostelijk soepeltjes fingerpickend<br />

begeleid wordt, vieren wij Smithers feestje graag mee. (Albert Jonker)<br />

e<br />

45


Roots roots<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

roots<br />

OTIS GIBBS<br />

Souvenirs of a Misspent Youth CD<br />

(Wanamaker/Bertus)<br />

Countrymuzikant Otis Gibbs maakt liever muziek voor zijn fans dan<br />

voor een manager of platenbaas. Daarom startte hij voor zijn nieuwste<br />

plaat een Kickstarter-campagne, waarmee hij ruimschoots het bedrag<br />

binnenhaalde dat hiervoor nodig was. Zijn fans bedankt hij door ze op hun wenken te bedienen<br />

met opnieuw een plaat vol warme country met een duister randje, vol prachtige verhalen die<br />

door Gibbs diepe stem nog meer gaan leven. (Martijn Koetsier)<br />

a<br />

t<br />

p<br />

S<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

s<br />

JONAH TOLCHIN<br />

Clover Lane CD LP+CD<br />

(Yep Roc/V2)<br />

Hoewel hij zelf uit New Jersey komt, liggen de muzikale wortels van<br />

Jonah Tolchin in de Mississippi Delta, waar zijn vader vroeger een<br />

platenzaak had. Na een album in eigen beheer, krijgt deze opmerkelijke<br />

twintiger nu de kans om zich aan een groter publiek te presenteren. Dankzij zijn vader kwam<br />

hij al op zeer jeugdige leeftijd in aanraking met de blues en als getroebleerde tiener voelde hij<br />

zich begrepen door elektrische bluesgiganten als Buddy Guy en Freddie King. Later ontdekte hij<br />

Woody Guthrie en ook diens invloed is terug te horen op het vintage klinkende Clover Lane, dat<br />

werd geproduceerd door de van Lone Justice bekende Marvin Etzioni. Snerpende blues wordt afgewisseld<br />

met weemoedige folkballades en meer swingende liedjes als Midnight Rain en prijsnummer 21st Century.<br />

In zijn begeleidingsband vinden we opvallende namen als Steve Berlin (Los Lobos), Mickey Rapahael (Willie<br />

Nelson), Chris Scruggs en John McCauley (Deer Tick). Bijzondere plaat dit. (Marco van Ravenhorst)<br />

OLD CROW MEDICINE SHOW van Bob Dylan speelde ongetwijfeld mee, maar laten<br />

Remedy<br />

CD LP<br />

Deze band uit Nashville, Tennessee<br />

speelt al jaren een vurige mix van folk,<br />

bluegrass en americana en haalde vorig jaar haar eerste<br />

platinum single voor het nummer Wagon Wheel. Dat<br />

het een bewerking was van een onafgemaakte track<br />

Jazz & Fusion<br />

BATIK<br />

Headland CD<br />

Batik is een band die bestaat uit de top<br />

van de Nederlandse jazz ( Joost Lijbaart,<br />

Wolfert Brederode, Ed Verhoeff en Mark Haanstra) die<br />

zich verdiept heeft in de abstracte jazz, ook wel bekend<br />

als ECM Jazz bij de liefhebbers. De muziek is een mix<br />

van rock en jazz waarbij het af en toe swingt en soms<br />

voorzien is van een groove, maar het is vooral een<br />

mooi geweven stuk muziek met gitaar, bas, piano en<br />

drums. (Stefan Koer)<br />

we de kwaliteiten van Old Crow Medicine Show ook<br />

niet onderschatten. Op Remedy is het als vanouds weer<br />

een feest van traditionele Amerikaanse muziek, waar<br />

de Dylan-invloeden weer aangenaam dik bovenop<br />

liggen. (Martijn Koetsier)<br />

MARC RIBOT TRIO<br />

Live At The Village Vanguard CD<br />

Live-opname van het trio van gitarist<br />

Marc Ribot waarmee hij de wereld van<br />

de ‘spiritual jazz’ onderzoekt. Marc Ribot heeft een<br />

herkenbare en karakteristieke stijl van gitaarspelen.<br />

Drummer Chad Taylor en levende legende Henry<br />

Grimes (bas en viool) zorgen voor de juiste muzikale<br />

fundering terwijl de puike riffs en solo’s van de gitaar<br />

het verhaal vertellen van de twee jazzstandards,<br />

de twee John Coltrane-stukken en de twee Albert<br />

Ayler-stukken op deze fraaie cd. De cd is opgenomen<br />

in een van de bekendste jazzlocaties met grote<br />

jazzgeschiedenis. (Stefan Koer)<br />

LOUDON WAINWRIGHT III<br />

Haven’t Got The Blues (Yet) CD<br />

(Proper/PIAS/Rough Trade)<br />

Het succes van de soundtrack Strange Weirdos voor de film Knocked Up (waarin<br />

Wainwright zelf een gynaecoloog speelt) had tot gevolg dat meer film- en<br />

televisiemakers Wainwright om een bijdrage vroegen. Die, hoe dom, echter afgekeurd<br />

werden. Dan zelf maar op de plaat zetten, moet Wainwright gedacht hebben en het levert gelijk twee van<br />

de prijsnummers op Haven’t Got The Blues (Yet) op The Morgue en Harlon Country. Maar eigenlijk doen we<br />

daarmee de rest van de plaat ernstig tekort. Van de onstuimige rocker met blazers Brand New Dance tot het<br />

Balkan-achtige Spaced en het folky In A Hurry – het zijn stuk voor stuk ijzersterke nummers, en dan hebben<br />

we het alleen nog maar over de eerste drie nummers van Haven’t Got The Blues (Yet). Het moge duidelijk zijn:<br />

Wainwright staat nog altijd op eenzame hoogte. (Henri Drost)<br />

SNARKY PUPPY<br />

We Like It Here CD+DVD<br />

Family Dinner Vol 1<br />

(Ropeadope)<br />

CD DVD<br />

Eindelijk te krijgen: de nieuwe cd van de jazzformatie<br />

die elke zaal en festival platspeelt, live opgenomen en<br />

gefilmd in Kytopia Studio (studio van Kyteman) in Utrecht,<br />

met een dynamische mix van jazz, funk, rock en soul. Naast de cd We Like It Here is ook Family Dinner<br />

Vol. 1 verschenen waarop Snarky Puppy samenwerkt met de vocalisten Chantae Cann, Shayna Steele,<br />

N’dambi, Magda Giannikou, Lucy Woodward, Tony Scherr, Malika Tirolien en Lalah Hathaway. Met de cover<br />

Something van Brenda Russell waarvoor de groep een Grammy Award heeft gewonnen. (Stefan Koer)<br />

46<br />

47


Jazz & Fusion<br />

DJ MAESTRO<br />

Bethlehem Blends By 2CD 2LP<br />

(V2)<br />

Na zeven Blue Note Trips (er zijn er tien in totaal, maar deel vier en vijf<br />

werden gemixt door het Berlijnse collectief Jazzanova) opent het New<br />

Yorkse platenlabel Bethlehem Records, dat de Zwitserse immigrant Gus<br />

Wildi in 1953 formeerde om popmuziek te verkopen. Na een half jaar mislukkingen werd Creed<br />

Taylor aangenomen als hoofd A&R die jazzartiesten begon te tekenen. Bethlehems echte toptijd<br />

duurde twee jaar, toen stapte Taylor over naar ABC. In 1962 ging Bethlehem over in King. Uit<br />

de kluis met meer dan 250 lp’s, waaronder grootheden als Chris Connor, Duke Ellington en Nina<br />

Simone maar ook Carmen McRae, Mel Tormé en Bob Dorough mixte de 44-jarige Groninger<br />

naadloos zijn welbekende dag- en nachtritme. Vier Bethlehem Blends zullen er verschijnen. Nou,<br />

als die net zo reuze interessant zijn en tot verdere uitdieping van de complete, enigszins vergeten<br />

discografie aanzetten alleen al door het aanstekelijk opgepoetste geluid op dit eerste deel, mag de<br />

serie Blue Note Trips wel uitkijken met z’n platina status. En dan komen Art Blakey, Booker Ervin,<br />

Charles Mingus, Donald Byrd, Dexter Gordon, John Coltrane en Zoot Sims, om maar wat te noemen,<br />

op dit eerste deel van BB nog niet eens aan bod! (Albert Jonker)<br />

Dance<br />

GUS GUS<br />

Mexico CD LP+CD<br />

GusGus draait alweer bijna twee<br />

decennia mee. Dit IJslandse collectief<br />

was actief voor verschillende labels en het aantal<br />

bandleden liep op tot wel tien. Momenteel zijn ze met<br />

z’n vieren. Als vanouds verstaat GusGus de kunst om<br />

synthpop, house en techno knap samen te laten vloeien<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

t<br />

S<br />

a<br />

p<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

s<br />

BENJAMIN HERMAN<br />

Trouble CD LP<br />

(Dox/Sony Music)<br />

Dat Benjamin Herman niet voor een gat te vangen is, weten we wel.<br />

Coole jazz met zijn trio of dampende latin met New Cool Collective, hij speelt<br />

het allemaal met verve. Ook standards behoren tot zijn repertoire, getuige de<br />

platen Café Alto en Café Solo, maar dit is zijn eerste plaat met vocale muziek. De meestersaxofonist en<br />

zijn vaste begeleiders Ernst Glerum (bas) en Joost Patocka (drums) stellen zich hier in dienst van de jonge<br />

zanger-pianist Daniel von Piekartz, van wie we nog veel gaan horen. De heren, met de soulvolle stem van<br />

Von Piekartz op de voorgrond, trekt hier moeiteloos een bonte verzameling songs naar zich toe, van Henry<br />

Mancini, Fats Waller, JJ Cale, Sly Stone en Harry Connick Jr. Van von Piekartz verschijnt volgend jaar zijn eerste<br />

soloplaat, dus wie dit naar meer vindt smaken wordt op zijn wenken bediend. En ook van Benjamin Herman<br />

zijn we gelukkig nog lang niet af. (Louk Vanderschuren)<br />

tot aangenaam klinkende liedjes. Toegankelijk, maar<br />

ondertussen eigenzinnig genoeg om het clubcircuit te<br />

bekoren. Ten opzichte van de wat donkere voorganger<br />

Arabian Horse (2011) is dit album meer gericht op<br />

compacte liedjes. Die bovendien euforischer en<br />

bombastischer klinken. (Willem Jaap van Essen)<br />

LONE<br />

Reality Testing CD 2LP<br />

In de zomer van 2013 had Lone een<br />

clubhit te pakken met Airglow Fires.<br />

Deze track vinden we nu ook terug op dit zesde<br />

album van de producer uit Nottingham. Daarop weer<br />

een uitgebalanceerde mix van classic house, (vette)<br />

hiphopbeats, ambient en wat latininvloeden. De plaat,<br />

met veelal downtempotracks, ademt een relaxt zomers<br />

sfeertje, met soundscapes van bijvoorbeeld spelende<br />

kinderen. (Willem Jaap van Essen)<br />

PLASTIKMAN<br />

Ex (Performed Live<br />

At The Guggenheim<br />

CD 2LP<br />

(Mute/PIAS/Rough<br />

Trade)<br />

In de herfst van 2013 werd Richie Hawtin,<br />

a.k.a. Plastikman, door Raf Simons<br />

aangezocht een speciale voorstelling te<br />

maken voor het New Yorkse Guggenheim<br />

Museum. Simons is de creatieve<br />

directeur van het museum en is groot<br />

liefhebber van het werk van Hawtin.<br />

De performance stond in het teken<br />

van een enorme LED obelisk en<br />

gaf Hawtin genoeg inspratie om<br />

na een flinke periode van stilte a<br />

weer aan de slag te gaan. Het<br />

resultaat Ex werd uitgevoerd in<br />

het museum en was een groot<br />

succes. De muziek is nu ook op<br />

cd uitgebracht en laat horen dat we<br />

met Plastikman nog altijd een van<br />

de meest creatieve geesten in de<br />

dance-scene te maken hebben.<br />

Nog altijd zoekt hij de grenzen op<br />

en weet techno en elektronika te<br />

gebruiken voor een beeldende en<br />

vernieuwende stuk muziek. (Red)<br />

t<br />

S<br />

p<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

Luister<br />

trip<br />

Dance<br />

THE ACID<br />

Liminal CD LP<br />

(PIAS/Rough Trade)<br />

The Acid is het samenwerkingsverband tussen<br />

de Australische folky singer-songwriter Ry X<br />

en producers Adam Freeland en Steve Nalepa.<br />

Liminal is het debuutalbum van het collectief en<br />

is uiterst spannend. Afwisselend op elektronisch<br />

en akoestisch gebied worden grenzen opgezocht<br />

en daardoor hoor je op deze plaat zowel dikke<br />

bassen, verstilde gitaarklanken én liedjes met<br />

een ziel. Onvermijdelijke referentie is James<br />

Blake, maar ook het geluid van The xx, Thom<br />

Yorke en Bon Iver zijn niet ver weg. The Acid<br />

zoekt echter absoluut naar het avontuur, iets<br />

eigens en nieuwe grenzen. Het mag schuren, er<br />

zijn subtiele details, maar ook op onverwachte<br />

momenten is er een keiharde dreun, zodat de<br />

spanning wordt vastgehouden. Er zijn prachtige<br />

stukken zoals Fame en de single Animal, maar<br />

in Thumbling Lights worden alle registers<br />

opengetrokken. Soms is de stem van Ry X<br />

fluisterzacht, maar hij kan wel degelijk boos<br />

klinken (Basic Instinct). Liminal is van begin tot<br />

eind met recht een luistertrip te noemen. (Erik<br />

Damen)<br />

48<br />

49


Dance<br />

Luister<br />

trip Luister<br />

trip<br />

FKA twigs<br />

Lp1<br />

CD LP LP+7 inch<br />

(Young Turks/Beggars)<br />

De ep’s die de Britse Tahliah Barnett de<br />

afgelopen twee jaar onder de naam FKA twigs<br />

uitbracht beloofden al veel bijzonders. Een haast<br />

onderkoelde combinatie van trip hop, r&b en<br />

elektronica die een compleet nieuwe kijk liet<br />

horen op het samensmelten van elektronische<br />

elementen uit verschillende muziekstijlen.<br />

Fascinerend, maar vaak ook ongemakkelijk met<br />

broeierige zenuwtrekjes. Lp1 is dan ook geen<br />

plaat voor op de achtergrond maar een die je<br />

met een volledige focus tot je moet nemen.<br />

De wereld om je heen zal zich vanzelf naar de<br />

achtergrond verplaatsen, terwijl Barnett een<br />

nieuwe voor je opent. Soms klinisch en kil,<br />

even later weer warm en bijna soulvol. Het was<br />

gemakkelijk geweest om wat materiaal van<br />

die goed ontvangen ep’s op de plaat te gooien,<br />

maar die verleiding laat FKA twigs stijlvol<br />

voorbijgaan. Des te meer aandacht schenkt<br />

ze aan subtiele details, zoals fraai haperende<br />

beats, snijdende echo’s en niet te vergeten een<br />

prachtige albumhoes. (Martijn Koetsier)<br />

MODESELEKTOR<br />

Presents Modeselektion Vol 3 CD<br />

Dit is de derde compilatie waarop<br />

het Berlijnse dj-duo beloften van het<br />

eigen Monkeytown-label de ruimte biedt hun kunsten<br />

te vertonen. Net als het Modeselektor-werk kun je<br />

er niet een-twee-drie een etiket opplakken. Techno,<br />

grime, house, dubstep, gitaren, alles lijkt hier te<br />

TAYLOR MCFERRIN<br />

Early Riser CD LP<br />

(PIAS/Rough Trade)<br />

Onze topplaat van<br />

2014 tot dusver – we<br />

verraden het gelijk<br />

maar – roept exact diezelfde sensatie in<br />

herinnering als de eerste confrontatie destijds<br />

met Flying Lotus en bij uitbreiding Thundercat,<br />

twee hoogst eigenzinnig types die niet voor<br />

niets verwant blijken met deze in weerwil<br />

van de titel eindelijk verschenen collectie van<br />

fantastische opzetjes, magische collages en bij<br />

voorbaat geslaagde probeersels van de absurd<br />

getalenteerde zoon van de muzikale allrounder<br />

Bobby McFerrin. Zoon Taylors levensloop doet<br />

enigszins denken aan Shuggie Otis en ook die<br />

evocatie is niet ver bezijden de waarheid:<br />

bij diens vader Johnny liep ook pure rhythm<br />

& blues, soul en jazz door de aderen,<br />

net die elementen waarrond Early<br />

t<br />

Riser losjes is opgezet. Brainfeeder,<br />

het label van Flying Lotus, gaat een a<br />

klapper maken met het kleurrijke<br />

p<br />

Early Riser. Dit uitdagende, hoogst<br />

amusante en intelligente sieraad e<br />

van een ziener die toekomstmuziek<br />

maakt met elementen uit de sixties en<br />

seventies is voor ons dé verrassing<br />

van 2014. Met medewerking van<br />

pa Bobby, Cesar Camargo Mariano,<br />

Robert Glasper, eerdergenoemde<br />

Thundercat, Marcus Gilmore, Nai Palm,<br />

Emily King en labelgenoot RYAT.<br />

(Albert Jonker)<br />

S<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

mogen. Het eerste schijfje is donkerder en bevat wat<br />

meer rockelementen. Het tweede deel is overwegend<br />

uptempo en geschikter voor de dansvloer. (Willem Jaap<br />

van Essen)<br />

ENO & HYDE<br />

High Life CD 2LP<br />

(Warp/V2)<br />

Dat is snel. Universeel<br />

genie Brian Eno en Karl<br />

Hyde, die we onder meer<br />

kennen van Underworld,<br />

hadden net samen het geweldige Someday<br />

World gemaakt, en nu alweer een nieuwe<br />

samenwerking, omdat ze toch lekker bezig<br />

waren. De toch behoorlijk spannende eerste<br />

plaat klinkt bijna gelikt in vergelijking met deze<br />

nieuwe, die met het breed uitwaaierende Return<br />

meteen al een statement van jewelste neerzet.<br />

Simpele lijnen weven op zijn Eno’s door elkaar<br />

tot een opzwepende climax, voortgedreven door<br />

een Afrikaans klinkend ritme. De muziek van<br />

het donkere continent, en dan vooral deszelfs<br />

westelijke kant, loopt als een rode draad door<br />

de zes nummers (de titel van het geheel was<br />

al een weggevertje), waarbij doordenderende<br />

ritmes en repeterende riffs voor houvast zorgen.<br />

DBF zou zomaar een hijgerige remix kunnen<br />

zijn van Fela Kuti, in Time To Waste wordt juju<br />

gecombineerd met wankele gospel. Geen idee<br />

wat ik van Moulded moet vinden, waarin een<br />

funkgitaar opbokst tegen bombastisch knorrende<br />

en knetterende synths, en dito drums, maar het<br />

werkt wel, zeker op de dansspieren. Gelukkig<br />

mogen we met Cells & Bells afsluitend nog even<br />

ambienttechnisch tot rust komen, maar wat een<br />

achtbaan van een plaat. (Enno de Witt)<br />

Exclusief<br />

Vinyl<br />

Op 25 augustus verschijnt van High Life een<br />

exclusieve dubbel-lp. Deze is alleen in de<br />

<strong>Mania</strong> winkels te koop!<br />

Dance<br />

LAURA MVULA<br />

Laura Mvula With Metropole Orkest CD 2LP<br />

(Debt/Sony Music)<br />

De meisjesdroom van Laura Mvula is inmiddels<br />

uitgekomen. In de hoop ontdekt te worden<br />

stuurde ze als receptioniste demo’s rond.<br />

Producer Steve Brown kreeg haar materiaal in<br />

handen en was zo enthousiast dat niet veel later<br />

de ep She werd uitgebracht. Zonder studioalbum<br />

trad Mvula op en stal daarbij in rap tempo<br />

menig muziekhart met haar mooie verschijning,<br />

bijzondere stem en oprechte liedjes. Album Sing<br />

To The Moon werd in het voorjaar van 2013 met<br />

gejuich ontvangen en sindsdien is de 26-jarige<br />

Britse een gevestigde naam. Haar geweldige<br />

live-reputatie krijgt wat dat betreft op een<br />

grootse manier bijval nu haar debuutplaat<br />

is heropgenomen met de 52 leden van het<br />

Nederlandse Metropole Orkest. De orkestrale<br />

mix van Sing To The Moon werd in twee dagen<br />

volbracht in de legendarische Abbey Road<br />

Studios in Londen en is, aan de hand van Jules<br />

Buckley, een overweldigend geheel geworden.<br />

Die flinke tint van eigen bodem is iets om trots<br />

op te zijn. (Jelle Teitsma)<br />

50 51


Dance<br />

Luister<br />

trip<br />

TYPHOON<br />

Lobi Da Basi CD LP<br />

(Universal)<br />

Maar liefst zeven jaar moesten we wachten op<br />

de opvolger van Tussen Licht En Lucht, inmiddels<br />

een klassieker in de nederhop. Op zijn tweede<br />

soloalbum gaat Typhoon terug naar de roots.<br />

Lobi Da Basi (vertaald: liefde is de baas) is het<br />

resultaat van een persoonlijke en muzikale<br />

zoektocht die hem leidde naar Suriname,<br />

Brazilië, New Orleans en Zuid-Afrika. Hij liet zich<br />

inspireren door onder andere Ramses Shaffy en<br />

zijn samenwerking met New Cool Collective.<br />

Dat resulteert in een kleurrijk en muzikaal<br />

album waarin hiphop nog steeds de hoofdmoot<br />

vormt, maar waar ook blues, jazz, reggae en<br />

volksmuziek langskomen. Typhoon rapt over<br />

a-typisch onderwerpen en dat doet zoals altijd<br />

eerlijk en openhartig. Rico, Andre Manuel, Jan<br />

Wessels, Sticks en Benjamin Herman zijn van<br />

de partij en maken van Lobi Da Basi een parel<br />

die het verdient gekoesterd te worden. (Erik<br />

Damen)<br />

Typhoon op vinyl!<br />

Vanaf 15 augustus is Lobi Da Basi ook verkrijgbaar op vinyl in<br />

een gelimiteerde uitgave van 500 stuks in een uitklaphoes.<br />

Hiphop &<br />

Soul<br />

LEE FIELDS & THE EXPRESSIONS<br />

Emma Jean CD LP<br />

Deze authentiek klinkende soulman zit<br />

al ruim veertig jaar in het vak. Af en<br />

toe is Lee Fields (geboren in 1951) een tijdje van de<br />

radar verdwenen, maar telkens duikt hij weer op. Meest<br />

recent nadat hij in zee ging met The Expressions. Deze<br />

groep van (veel jongere) sessiemuzikanten stuwde<br />

Fields tot grote hoogte op My World (2009) en Faithful<br />

Man (2012). De oudgediende klonk daarop bezield en<br />

bevlogen als zelden tevoren. Emma Jean, vernoemd<br />

naar Fields moeder, trekt deze lijn voort. Opnieuw is<br />

het rauwe en doorleefde soul wat de klok slaat. Met<br />

daardoorheen wat country, gospel en funk. De stem<br />

en zangtechniek van Fields, denk aan James Brown<br />

en Wilson Pickett, overtuigen nog altijd. Met zowel<br />

uptempo funky tracks als smekende soulballades over<br />

hartzeer en andere treurnis. Lee Fields kan in deze vorm<br />

kan nog wel even mee. (Willem Jaap van Essen)<br />

Reggae<br />

KING TUBBY<br />

A Declaration Of Dub CD<br />

Pionier, grondlegger, wellicht zelfs de<br />

uitvinder van de dub, het uit elkaar<br />

halen van een track en die dan met veel weglaten<br />

en geluidseffecten uit zelfgebouwde apparatuur weer<br />

in elkaar schroeven, over King Tubby raken we nooit<br />

uitgepraat. Zijn muzikale erfenis beslaat een flink stuk<br />

platenkast, en daar komt telkens weer van alles bij.<br />

Enkele jaren geleden verscheen Declaration Of Dub,<br />

met twintig producties van Bunny Lee, die Tubby<br />

op onnavolgbare wijze verbouwde. Op deze twee<br />

schijven zijn die nog eens aangevuld met tien extra<br />

dubverrassingen. (Enno de Witt)<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

COMMON<br />

Nobody’s Smiling CD CD deluxe<br />

(Defjam/Universal)<br />

Het tiende album alweer van deze veteraan uit de hiphop. Common<br />

bracht zijn laatste album in 2011 uit en nam even de tijd voor<br />

de opvolger. Samen met No I.D., de producer met wie hij al jaren<br />

samenwerkt, heeft hij het afgelopen jaar gewerkt aan een plaat die in het teken staat van<br />

het vele geweld en de hoge criminaliteitscijfers van zijn thuisstad Chicago. Met als gasten o.a.<br />

Lil Herb, Big Sean, Jhené Aiko, Snoh Aalegra, Dreezy, Elijah Blake, Vince Staples en Cocaine<br />

80s schetst hij een beeld van een stad op de rand van het faillissement. Common mag dan<br />

al enkele jaren niet meer in Chicago wonen, het geeft hem juist de nodige afstand er scherp<br />

over te schrijven. Hij blijft optimistisch en vol goede bedoelingen, maar is tegelijk bewust<br />

van de uitzichtloosheid van de inwoners van de stad. Het maakt van Nobody’s Smiling een<br />

persoonlijk statement waarin de waarheid complexer is dan je op het eerste oog vermoedt.<br />

(Bert Dijkman)<br />

Hiphop Pop & Dance Rock Soul<br />

a<br />

p<br />

FREEZ & A.R.T.<br />

Les Demoiselles CD<br />

(Topnotch/Univeesal)<br />

De titel Les Demoiselles refereert naar het Franse straatwoord voor<br />

bordeel. Daarnaast is het een verwijzing naar het schilderij Les Demoiselles<br />

d’Avignon van Picasso. Twee referenties die de liedjes op het album typeren. Aan de<br />

ene kant de straatkant; de verhalen over het dagelijkse leven. Aan de andere kant verhaalt de plaat ook over<br />

de transitie die Freez muzikaal maakte van funk naar folk. Het gehele album is geproduceerd door Fakkelteitproducer<br />

A.R.T. tevens verantwoordelijk voor Irie met Rico en het aanstaande Typhoon album. Freez: ‘We<br />

werken al zeker tien jaar samen. Het was een soort ongeschreven afspraak dat mijn eerste album met hem<br />

zou zijn. Niet dat we meteen wisten dat het een album moest worden, dat is zo gegroeid.’ (Red)<br />

MESHELL NDEGEOCELLO<br />

Comet Come To Me CD LP<br />

(Naive/PIAS/Rough Trade)<br />

Meshell bracht tot nog toe tien albums uit en presenteert haar elfde cd Comet,<br />

Come To Me. Wars van inperking in genres en trends, is Meshell muzikaal gezien een<br />

onnavolgbare kameleon. Dat weten de fans ook die haar hierom roemen. In haar<br />

werk hoor je soul, spoken word, r&b, jazz, hiphop en rock. Altijd met de groove en melodie centraal en met<br />

geëngageerde songteksten. Als laatste project toerde Meshell met een ode aan Nina Simone, die zoals ze zelf<br />

zegt, ‘resident’ was in haar hoofd. Op haar nieuwe album keert Meshell terug naar het begin: precisie op bas,<br />

een stuwende groove, lyrische, meditatieve teksten en rijkdom in melodie en instrumentatie. Nina Simone<br />

was, na de wereldwijde ode, in het maakproces nooit ver weg was en een bron van inspiratie. (Red)<br />

t<br />

S<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

s<br />

52 53


HIPHOP & SOUL<br />

Luister<br />

trip<br />

NAOMI SHELTON & THE GOSPEL<br />

QUEENS<br />

Cold World<br />

CD LP<br />

(Daptone/V2)<br />

In de zomer van 2009 verscheen het<br />

debuutalbum van Naomi Shelton & the Gospel<br />

Queens op het retrosoul- en funklabel Daptone<br />

(bekend van Sharon Jones And The Dapkings).<br />

Inmiddels was Naomi al ruim de zestig<br />

gepasseerd, maar had al een levenlang ervaring,<br />

die ze vanaf jonge leeftijd opdeed in een Baptist<br />

church in Alabama. Was het debuut What Have<br />

You Done, My Brother? nog gevuld met meerdere<br />

gospeltraditionals, dit keer krijgen we twaalf<br />

eigen composities voorgeschoteld. Nog voordat<br />

de teksten met een boodschap (Thank You<br />

Lord) echt binnenkomen, ben je weggeblazen<br />

door haar rauwe stemgeluid, dat heerlijk wordt<br />

aangevuld door de drie Gospel Queens Edna<br />

Johnson, Bobbie Jean Gant en nieuwkomer<br />

Angel McKenzie. Cold World opent geweldig met<br />

Sinner, een intense bekentenis van een bekeerde<br />

ziel, die vastberaden is om niet opnieuw in de<br />

valkuilen van het leven te stappen. Soul with a<br />

capital S en met de diepgang van gospel of zoals<br />

Daptone het zelf aanprijst: ‘Soul excitement of the<br />

highest order!’ (Erik Damen)<br />

YABBY YOU & THE PROPHETS<br />

Deeper Roots Part 2CD LP<br />

Lag bij de eerste aflevering het accent<br />

vooral op vocaal, Pressure Sounds<br />

koos voor het vervolg voor een meer dubgerichte<br />

benadering, wat op zich geen slechte zaak is, want de<br />

diepe, spirituele reggae van de in 2010 helaas overleden<br />

Yabby You leent zich uitstekend voor dubmatige<br />

deconstructie. De meest bekende riddims werden in de<br />

jaren zeventig in de bekendere studio’s van Kingston<br />

neergelegd door de usual suspects en door de eredivisie<br />

gemixt. Dat levert een staalkaart op van megadub uit<br />

de hoogtijdagen van het genre. Hoogtepunt is wat mij<br />

betreft Sipping I & I Chalice, waarin de meester met zijn<br />

Prophets de genoegens van de ganja bezingt, gevolgd<br />

door een killer dub. (Enno de Witt)<br />

BOB MARLEY<br />

Legend Deluxe 30th<br />

Anniversary<br />

CD<br />

cd+bluray 2LP<br />

(Universal)<br />

Dertig jaar na dato is Legend<br />

opnieuw uitgebracht. Wat<br />

direct opvalt, is de geweldige<br />

geluidskwaliteit, vooral als het album op Blu-ray<br />

(ook in 5.1!) wordt beluisterd. Ten opzichte van<br />

de oorspronkelijke versie zijn er twee nummers<br />

toegevoegd, Easy Skanking en Punky Reaggae<br />

Party, terwijl zijn postume hit Ion Lion Zion<br />

schittert door afwezigheid. Op de Blu-ray is<br />

merkwaardigerwijs gekozen voor de studioversie<br />

van No Woman No Cry en alternatieve versies<br />

van voornoemde bonusnummers. (Ron Bulters)<br />

Legend op vinyl<br />

Legend is ook nog beperkt leverbaar in een fraaie<br />

vinyleditie. In de kleuren groen-geel-rood geperst!<br />

World<br />

AYNUR<br />

Hevra CD<br />

Het heeft vier jaar geduurd, maar nu<br />

is er toch eindelijk het vierde album<br />

van de Turks-Koerdische Aynur. Na haar debuut<br />

in 2002 verschenen nog twee albums, waarop zij<br />

haar Koerdische achtergrond uitdiept en vermengt<br />

met flamenco. Ze krijgt belangrijke hulp van Latin<br />

Grammy-winnaar Javier Limon, een virtuoze gitarist<br />

en componist. De combinatie is geslaagd en voegt<br />

een nieuwe dimensie toe aan de volksmuziek van het<br />

versnipperde Koerdistan. Verder wordt op dit album<br />

meegewerkt door muzikanten van verschillende<br />

afkomst, zoals bassist Charlie Mendes en Koerdische<br />

blazers. Genoeg verstilde momenten, maar het album<br />

is opgewekt en zeer de moeite waard. (Erik Mundt)<br />

BIXIGA 70<br />

Ocupai<br />

CD LP<br />

Bixiga 70 komt uit Sao Paolo in Brazilië.<br />

Met de naam bewijzen ze eer aan<br />

Fela Kuti’s beroemde band in de zeventiger jaren.<br />

De muziek is een wonderlijke, aanstekelijke mix van<br />

Afro-jazz, Braziliaanse ritmes, een blazerssectie die lijkt<br />

weggelopen uit New Orleans en thema’s uit voodoo<br />

en cult. In 2011 verscheen hun debuut, ondertussen<br />

stonden ze in Paradiso en op het grote Roskilde. En<br />

terecht, dit is een onnavolgbaar en dansbaar festijn.<br />

(Erik Mundt)<br />

world<br />

PLAZA FRANCIA<br />

New Tango Songbook CD<br />

Middels het vermaarde Gotan Project<br />

en hun eigen El Gaucho waagden<br />

Muller & Makaroff zich al met enige regelmaat aan de<br />

tango, nu hebben ze een album vol gemaakt. Onder<br />

de naam Plaza Franca bevindt zich verder Catherine<br />

Ringer, die we nog kennen van Les Rita Mitsouko.<br />

Met dit project wordt er een brug geslagen tussen<br />

moderne elektronische muziek en de strakke ritmes<br />

van de tango, een combinatie die prima werkt. (Jurgen<br />

Vreugdenhil)<br />

NOURA MINT SEYMALI<br />

Tzenni<br />

CD LP<br />

Behalve de stiefdochter van de<br />

legendarische Mauritanische zangeres<br />

Dimi Mint Abba is Noura Mint Seymali devolgende<br />

in een lange familietraditie van Moorse griots, de<br />

verhalenvertellende troubadours van de Sahara, zichzelf<br />

begeleidend op de prachtige kora, het complexe West-<br />

Afrikaanse snaarinstrument. Maar Seymali is vooral<br />

vastbesloten de wereld te laten horen dat deze traditie<br />

niet is blijven hangen als een relikwie van vervlogen<br />

tijden, maar uitstekend in de 21e eeuw past. Met<br />

een paar pick-up elementen op de kora , een rijtje<br />

pedaaleffecten, en de steun van haar man, gitarist<br />

Jeiche Ould Chighaly, ontpopt ze zich als de Eddie Hazel<br />

van de Sahara, vingervlug gierend over de 21 snaren<br />

van de Kora, begeleid door een dampende ritmesectie.<br />

Nooit haar achtergrond vergetend, bezingt ze met<br />

bezwerend Arabische intonatie haar emoties over de<br />

toestand in de Maghreb. Geen geforceerde fusion, maar<br />

een baanbrekend werk in de internationale muziek.<br />

Opnieuw op Chris Eckmans steeds toonaangevender<br />

label Glitterbeat. (Jurgen Vreugdenhil)<br />

54<br />

55


klASSIEK<br />

Nederlands<br />

Philharmonisch Orkest<br />

—<br />

2 t/m 23 september 2014<br />

—<br />

operaballet.nl<br />

Klassiek<br />

Bach – The Well-Tempered<br />

Clavier, Book 1<br />

Luister<br />

trip<br />

klASSIEK<br />

Pierre-Laurent Aimard (piano)<br />

DG – 479 2784 (2cd) [3285155]<br />

Voordat Mendelssohn in 1829 voor het grote publiek<br />

Bach herontdekte, wordt Das Wohltemperierte Clavier al<br />

veelvuldig door musici als oefenboek gebruikt. Mozart,<br />

Beethoven en Haydn hebben met dit boek gewerkt.<br />

Dit eerste boek kwam tijdens Bachs Weimar jaren tot<br />

stand. In de daarop volgende jaren heeft Bach deze<br />

klavierwerken verder verfijnd. Het boek begint met de<br />

melodie die we van het van het Ave Maria kennen.<br />

Pierre-Laurent Aimard – die met name zijn sporen heeft<br />

GURRE-LIEDER<br />

—<br />

verdiend in de hedendaagse pianoliteratuur – nam een<br />

sabbatical van zeven maanden om deze werken echt<br />

te leren ademen. Een mooi en opmerkelijk resultaat,<br />

waarbij Aimard gebruik maakt van de vleugel om<br />

Louis Andriessen – La Commedia<br />

DNO, ASKO|Schönberg Ensemble, Reinbert de<br />

Leeuw<br />

Arnold Schönberg<br />

de magie van dit meesterwerk te ontrafelen. (Wil<br />

Zenhorst)<br />

Nonesuch – 7559-795900 (2cd+DVD) [3291598]<br />

La Commedia biedt alles behalve gangbaar<br />

Een scenische wereldpremière<br />

The Complete Erato<br />

Recordings<br />

muziektheater. Gebruikmakend van teksten van<br />

Dante, Vondel en het Oude Testament neemt<br />

Andriessen het publiek mee op een hellevaart,<br />

Maria João Pires (piano)<br />

maar van een plot, een helder begin of einde, is<br />

Erato – 2564 631065 (17cd) [3257177]<br />

geen sprake. We volgen een groep muzikanten<br />

Op 23 juli vierde Maria João Pires haar zeventigste<br />

– Andriessens ‘verschrikkelijke orkest van de<br />

verjaardag. Dat wordt niet alleen groots gevierd door<br />

21e eeuw’ – op een tocht door Amsterdam.<br />

Deutsche Grammophon, maar ook door Erato. Erato pikte<br />

Ondertussen bereidt televisiepresentatrice Dante<br />

Pires op nadat zij in 1970 de Internationale Beethoven<br />

zich voor op een bezoek van Beatrice, dit alles<br />

Bicentennial Wedstrijd in Brussel won. The Complete<br />

gadegeslagen door zakenman Lucifer. De zeven<br />

Erato Recording omvat drie concerten van Bach, beide<br />

kwartier die La Commedia in beslag neemt is<br />

pianoconcerten van Chopin en maar liefst zes cd’s met<br />

zo rijk gevuld met beeld en muziek, dat je na<br />

Mozart-concerten. Hoewel zij de Chopin-concerten later<br />

afloop alleen maar denkt: ik wil nog een keer<br />

nogmaals (en beter) heeft opgenomen, is ook hier<br />

in deze doldwaze achtbaan, alleen al voor het<br />

hoorbaar hoe fabelachtig Pires’ techniek is, wars van loze<br />

fenomenaal spelende orkest, of alleen maar<br />

virtuositeit. Hetzelfde geldt voor een genereuze selectie<br />

om de Lucifer van acteur Jeroen Willems. Nog<br />

Beethoven-sonates en de solostukken van Chopin –<br />

verleidelijker is het om alle aandacht te richten<br />

die ze eveneens later nogmaals heeft opgenomen.<br />

op Beatrice, prachtig gezongen door Claron<br />

Bijzondere vermelding verdienen zeker de stukken voor<br />

McFadden, of Dante, een schitterende rol voor<br />

vier handen van Schubert, opgenomen met Huseyin<br />

de Italiaanse muze van Andriessen Cristina<br />

Sermet, en Schumanns Kinderszenen. De opnames zijn<br />

Zavalloni. Vooral Racconto dall’Inferno en Lucifer,<br />

niet opgepoetst, waardoor sommige wat droog klinken,<br />

het tweede en derde deel, maken indruk. (Henri<br />

maar de kwaliteit van het gebodene staat buiten kijf.<br />

Drost)<br />

(Henri Drost)<br />

56 57


klASSIEK<br />

Bestel nu in een van onze Instrumentaal<br />

webwinkels Vocaal<br />

klASSIEK<br />

Bach<br />

Lisa Batiashvili (viool), François Leleux (hobo), Kammerorchester des<br />

Bayerischen Rundfunks, Radoslaw Szulc<br />

DG – 4792479 [3299675]<br />

Lisa Batiashvili (Tibilisi 1979) wint als zestienjarige de tweede prijs van het internationale<br />

Jean Sibelius Vioolconcours in Helsinki. Hierna volgen vele prijzen en mooie albums<br />

met muziek van Brahms, Bach, Schubert, Sibelius, Lindberg, Beethoven, Sjostakovitsj, Pärt, Rachmaninov en<br />

haar landgenoot Kantscheli. Dit album is gewijd aan Johann Sebastian Bach en bevat tevens een trio voor fluit<br />

en viool van CPE Bach. Naast het tweede vioolconcert en de tweede sonate speelt Lisa Batiashvili met haar<br />

echtgenoot François Leleux het concert voor hobo en viool en een bewerking van Erbarme dich. Lisa Batiashvili<br />

en François Leleux zijn op 23 augustus de solisten van het Prinsengrachtconcert 2014. (Wil Zenhorst)<br />

Reijseger – Crystal Palace<br />

Ernst Reijseger (cello)<br />

Winter&Winter – 9103142 [3274458]<br />

De Nederlandse componist en cellist Ernst Reijseger verzorgde de muziek voor de<br />

laatste films van Werner Herzog en is op meer dan 150 albums te horen, onder andere<br />

met het Uri Caine Ensemble. Zijn nieuwste is cd is zeer opmerkelijk. Niet zozeer omdat<br />

die composities voor solo cello bevat, gespeeld door Reijseger zelf, maar omdat ze geïnspireerd zijn door<br />

de kleuren van beeldend kunstenaar Jerry Zeniuk, opgenomen tijdens de expositie Elementary Painting in<br />

Augsburg. Filmmuziek bij een tentoonstelling als het ware, gevat in 28 korte stukken die soms naar avantgarde<br />

jazz neigen en de grenzen van de (vijfsnarige) cello opzoeken. (Henri Drost)<br />

Classic<br />

Summer<br />

Campaign<br />

50 TOPTITELS AAN MIDPRICE *<br />

De Leidse Koorboeken Vol V<br />

Egidius Kwartet & College<br />

Etcetera – KTC1414 (2cd) [3273061]<br />

In het najaar van 1566 raast een beeldenstorm over Nederland die zijn weerga niet kent.<br />

Vele kerken zoals de Dom in Utrecht en de Pieterskerk in Leiden worden aangedaan,<br />

waarbij alles van waarde werd vernield of gestolen. Op miraculeuze wijze blijven de<br />

zes koorboeken van het Zeven Getijdecollege van de Pieterskerk gespaard. Uit deze zes koorboeken voert het<br />

Egidius Kwartet, aangevuld met negentien uitstekende zangers, diverse polyfonische werken uit. Dit vijfde<br />

album betreft de gezangen van met name een viertal componisten die in Leiden actief zijn geweest: Johannes<br />

Flamingus, Joachimus de Monte, Claudin Patoulet en Michiel Smeekers. Een prachtig album dat ons een mooi<br />

inkijkje geeft in de liedcultuur van de zestiende eeuw voordat de beeldenstorm opstak. (Wil Zenhorst)<br />

Schubert – Nachtviolen<br />

Christian Gerhaher (bariton), Gerold Huber (piano)<br />

Sony – 88883712172 [3228663]<br />

In zijn korte leven (31 jaar) heeft Franz Schubert ongeveer 650 liederen gecomponeerd.<br />

Hij baseerde zijn teksten op verschillende bronnen, van de oude Grieken tot aan<br />

bekende en onbekende dichters van zijn tijd. Schubert is de grondlegger van het<br />

moderne lied, waarbij de piano een grote rol vervult. Christian Gerhaher heeft uit dit oeuvre een persoonlijke<br />

selectie gemaakt, met soms vrij onbekende liederen. Samen met Gerold Huber heeft hij dit persoonlijke<br />

programma met veel succes uitgevoerd. Dit album bevat 24 liederen met voor elk lied een toelichting,<br />

waarbij geregeld naar de interpretaties van Dietrich Fischer-Dieskau wordt verwezen. Voor de liefhebbers<br />

zeker een aanrader. (Wil Zenhorst)<br />

VRAAG IN DE MANIA WINKELS OM DE CAMPAGNE-FOLDER MET EEN<br />

OVERZICHT VAN ALLE TITELS<br />

* CAMPAGNE LOOPT TOT 31 AUGUSTUS 2014<br />

GA NAAR FACEBOOK.COM/KLASSIEKEMUZIEK EN MAAK TOT 31 AUGUSTUS<br />

KANS OP EEN CD UIT DEZE CAMPAGNE<br />

warnerclassics.com facebook.com/klassiekemuziek bit.ly/klassiekemuziek-spotify<br />

58 platomania.nl • sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl 58<br />

59


klASSIEK<br />

Bestel nu in een van onze Instrumentaal<br />

webwinkels Vocaal<br />

klASSIEK<br />

Complete Solo Recordings<br />

Maria João Pires (piano)<br />

DG – 479 2690 (20cd) [3265402]<br />

Maria João Pires wordt zeventig en het is 25 jaar geleden dat zij met Deutsche<br />

Grammophon een exclusief contract sloot. Een mooie gelegenheid voor DG om alle<br />

opnamen van Pires uit te brengen. Deze box van 20 cd’s bevat opnamen (het eerste<br />

deel bestaat alle solo-opnamen) die zij van 1989 tot 2012 maakte van Bach, Beethoven, Brahms, Chopin,<br />

Mozart, Schubert en Schumann. Na het winnen van de Internationale Beethoven Bicentennial Wedstrijd 1970<br />

verscheen Pires op de internationale podia. Door haar kleine gestalte, oogt zij fragiel en bescheiden. Hierdoor<br />

is zij nog meer geliefd, omdat zij met ingetogen precisie de muziekwerken interpreteert. Het wachten is op de<br />

boxen met kamermuziek én de pianoconcerten. Zij geeft les aan jonge pianisten zoals Lucas en Arthur Lucassen.<br />

Vermoedelijk is dat de reden om werken van Chopin in hun woonplaats Hilversum op te nemen. (Wil Zenhorst)<br />

Rival Queens<br />

Simone Kermes (sopraan), Vivica Genaux (mezzo-sopraan), Cappella Gabetta,<br />

Andrés Gabetta<br />

Sony Classical – 88843 023682 [3195584]<br />

Simone Kermes en Vivica Genaux kruipen in de huid van Francesca Cuzzoni (1696-1778)<br />

en Faustina Bordoni (1697-1781) die in Parma (1714) en Venetië (1716) hun debuut<br />

maakten. In 1718 staan de twee prima donna’s in Venetië samen op het toneel. Opnieuw komen ze elkaar<br />

in Londen tegen, waar de aria’s zodanig uitgekiend moeten worden dat Cuzzoni net zo kan blijven schitteren<br />

en haar rivale Bordoni net zo mag schitteren. In 1727 – tijdens een uitvoering van Astianatte van Giovanni<br />

Bononcini – gaat het fout. De dames gaan elkaar op het toneel te lijf, wat uiteraard veel opschudding geeft.<br />

Zonder elkaar fysiek te lijf te gaan zingen Simone Kermes en Vivica Genaux onder begeleiding van Andrés<br />

Gabetta met Cappella Gabetta vol overgave aria’s uit de periode 1720-1739. (Wil Zenhorst)<br />

Ladder of Escape 11<br />

Fie Schouten (basklarinet)<br />

Attaca – ATT2014140 [3292867]<br />

Vijfentwintig jaar geleden bracht<br />

Attaca het eerste Ladder of Escape album uit met<br />

basklarinettist Harry Sparnaay. In deze serie zijn de<br />

musici op zoek naar een ladder of escape uit de<br />

beperkingen van hun instrument en hun repertoire.<br />

Fie Schouten (hoofdvakdocent en oud leerling van<br />

Harry Sparnaay) nam begin dit jaar een prachtig album<br />

op met werken die in de afgelopen twintig jaar door<br />

Mauricio Kagel, Karlheins Stockhausen, Rozalie Hirs,<br />

Robin de Raaf en Unsuk Chin zijn gecomponeerd. Een<br />

eigenzinnige keuze, waarmee Schouten met name<br />

de beweging van deze veelzijdige moderne werken<br />

opzoekt. Met haar fenomenale technieken zoekt<br />

zij de grenzen van de basklarinet op met prachtige<br />

wisselende klankkleuren. (Wil Zenhorst)<br />

Liza Ferschtman – Biber |<br />

Bartók | Berio | Bach<br />

Liza Ferschtman (viool)<br />

Challenge Classics – CC72635 [3249647]<br />

Net als het album Works for violin solo met werken<br />

van Bach en Ysaÿe weet Liza Ferschtman te imponeren<br />

met dit zeer persoonlijke programma. Uitgangspunt is<br />

de Ciaccona uit Bachs tweede partita, die zowel Bartók<br />

als Berio heeft geïnspireerd. Naast de partita speelt<br />

Ferschtman een passagalia van Biber, die qua vorm<br />

op de ciaccona lijkt. Deze twee werken omsluiten de<br />

imponerende sonate voor viool die Béla Bartók aan het<br />

einde van zijn leven voor Yehudi Menuhin schreef. In<br />

1976, drie eeuwen na Heinrich Ignaz Franz von Bibers<br />

Guardian angel, schreef Luciano Berio de uitdagende<br />

Sequenza VIII, die Ferschtman voortreffelijk speelt. Vier<br />

solowerken voor topsolisten, waarmee Liza Ferschtman<br />

aantoont dat zij tot de beste violistes van dit moment<br />

behoort. (Wil Zenhorst)<br />

El Maestro – Farinelli<br />

Bejun Mehta (countertenor)<br />

Concerto Köln, Pablo Heras-Casado<br />

DG Archiv – 479 2050 [3249729]<br />

Carlo Broschi ofwel Farinelli (1705-1782) is de<br />

castraatzanger van de achttiende eeuw. Hij viert<br />

triomfen in Italië en Londen. In1737 reist hij naar<br />

Madrid waar hij de depressieve Philps V met zijn<br />

zang verkwikt. Na diens dood in 1746 wordt Farinellli<br />

impresario van de belangrijkste theaters. Hij tilt het<br />

Spaanse muziekleven naar een werelds niveau. De<br />

Spaanse dirigent Pablo Heras-Casado speelt met<br />

Concerto Köln muziek uit deze Spaanse periode met<br />

werken van Porpora (Farinelli’s leermeester) De Nebra<br />

, CEP Bach en Hasse. Dit album vol wereldpremières<br />

bevat twee prachtige aria’s met countertenor Bejun<br />

Mehta waarbij de castagnetten niet ontbreken.<br />

Uitstekend werk van Pablo Heras-Casado, die onlangs<br />

door het Amerikaanse Musical America is uitgeroepen<br />

tot 2014 Conducter of the Year. (Wil Zenhorst)<br />

Vigilate!<br />

Monteverdi Choir, John Eliot Gardiner<br />

SDG – 720 [3247481]<br />

Dit jaar viert John Eliot Gardiner (die als<br />

student het koor oprichtte om de Maria Vespers uit te<br />

voeren) met het Monteverdi Choir het gouden jubileum.<br />

Het koor is in de loop van de jaren tot een subliem koor<br />

uitgegroeid met vele spraakmakende uitvoeringen en<br />

opnamen. Voor dit album, dat in het teken staat van<br />

katholieke componisten die in het protestante Engeland<br />

ondergronds moesten werken, zijn zes componisten<br />

geselecteerd. Thomas Tallis, Robert White, William Byrd,<br />

Thomas Morley, Peter Philips en Thomas Tomkins staan<br />

met hun zestiende eeuwse polyfonie aan de basis van<br />

de nieuwe Anglicaanse kerk, waar werken zoals het<br />

nostalgische Almighty God van Tomkins een plaatsje<br />

in de muziekliteratuur veroverden. Aanrader! (Wil<br />

Zenhorst)<br />

David Lang – Love Fail<br />

Anonymous 4<br />

Cantaloupe – CA21100 [3284516]<br />

Wat maakt het verhaal van Tristan en<br />

Isolde tot het grootste liefdesverhaal ooit? Die vraag<br />

stelde componist David Lang zich. Voor Love fall maakt<br />

hij gebruik van de vele verschillende versies die van<br />

het verhaal bestaan, koos daaruit de opmerkelijkste<br />

details en vertaalde ze in het Engels en wisselde ze<br />

af met verhalen van Lydia Davis om zo een geheel<br />

eigen versie te maken. Natuurlijk ontbreekt Wagner<br />

niet; diens Liebestod besluit het album. De liederen<br />

worden adembenemend mooi gezongen door de vier<br />

dames van Anonymous 4, de groep die al veel indruk<br />

maakte met vooral onbekend werk uit de vroege<br />

Middeleeuwen. Hypnotiserend. (Henri Drost)<br />

Haydn – Die Schöpfung<br />

Solisten, Chor, Symphonieorchester<br />

des Bayerischen Rundfunks, Bernard<br />

Haitink<br />

BR Klassik – 900125 (2cd) [3287952]<br />

Helaas lijkt de relatie tussen het Koninklijk<br />

Concertgebouworkest en Bernard Haitink definitief<br />

verstoord, maar gelukkig verschijnen met enige<br />

regelmaat nieuwe opnames onder zijn leiding met<br />

onder andere het London Symphony Orchestra en het<br />

koor en orkest van de Beierse Omroep. Dat koor, geleid<br />

door Peter Dijkstra, vervult een glansrol op de liveopname<br />

van Haydns Die Schöpfung, met bovendien<br />

uitstekende solisten als tenor Mark Padmore en sopraan<br />

Camilla Tilling. (Henri Drost)<br />

Bruckner – Symphony No. 7<br />

in E Major<br />

Budapest Festival Orchestra, Iván<br />

Fischer<br />

Channel – CCSSA33714 [3268110]<br />

Iván Fischer heeft talrijke spraakmakende opnamen<br />

gemaakt van symfonische werken van Beethoven,<br />

Schubert, Brahms, Dvorak, Mahler, Tchaikovsky en<br />

Rachmaninov. Maar van Bruckner – die hij ziet als<br />

de goeroe van alle componisten – is tot nu toe nog<br />

geen opname. Voor zijn eerste Bruckneropname kiest<br />

Fischer voor de zevende symfonie, die in 1885 voor<br />

diens doorbraak zorgde. Bijzonder is het adagio, dat<br />

Bruckner na het vernemen van het overlijden van zijn<br />

idool, aan Wagner opdraagt. Samen met het door<br />

hem opgerichte Budapest Festival Orchestra brengt<br />

Fischer een indrukwekkende uitvoering van de meest<br />

gespeelde symfonie van Brucker. In het boekje staat<br />

een interessant betoog over de overeenkomsten en de<br />

verschillen tussen de symfonische werken van Mozart<br />

en Bruckner. (Wil Zenhorst)<br />

60 platomania.nl • sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl<br />

61


klASSIEK<br />

Bruckner – Symphony No. 9<br />

in D Minor<br />

Lucerne Festival Orchestra, Claudio<br />

Abbado<br />

DG – 479 3441[3277960]<br />

Niemand heeft kunnen voorzien dat Claudio Abbado<br />

op 26 augustus 2013 in Lucerne – omringd door vele<br />

muziekvrienden – zijn laatste concert zou dirigeren.<br />

Abbado – altijd op zoek naar nieuwe uitdagingen<br />

– kende het woordje einde niet. Het is dan ook<br />

symbolisch dat hij juist de negende symfonie van<br />

Bruckner, met het adagio dat de sfeer van oneindigheid<br />

oproept, als laatste uitvoert. In tegenstelling tot zijn<br />

opname met de Wiener Philharmoniker zet Abbado<br />

hier een lichte en transparante negende neer. Dat komt<br />

Bruckners laatste werk, dat hij tussen 1887 en 1894<br />

schreef, uitstekend ten goede. In de resterende twee<br />

jaren van zijn leven slaagt Bruckner er niet in om deze<br />

negende symfonie te voltooien. (Wil Zenhorst)<br />

KWALITEITSSERIE DIE DE NAPOLITAANSE MAFFIA TOONT ZOALS ZE ECHT IS<br />

TV Series<br />

TV Series<br />

Real Humans Seizoen 2<br />

Regie: Harald Hamrell<br />

Cast: Lisette Pagler, Alexander Stocks<br />

De Skandicrimi’s kregen twee jaar geleden<br />

ineens een verrassende wending met de<br />

komst van Real Humans. In het tweede seizoen van Real<br />

Humans krijgen de hubots (robots die er als mensen<br />

uitzien) een prominentere rol. Wat direct opvalt, is dat<br />

het verhaal een stuk donkerder en duisterder aandoet.<br />

De vrijdenkende hubots proberen zich nog steeds los te<br />

maken van de mensen en andere hubots te bevrijden.<br />

Ondertussen heerst er een computervirus, dat zorgt<br />

dat gewone hubots gewelddadig worden, alvorens<br />

ze kortsluiting krijgen. Dit komt de tegenstanders van<br />

hubots natuurlijk goed uit. Hierdoor krijgt Inger het<br />

druk met allerlei hubotzaken in haar advocatenpraktijk.<br />

(Jeroen van Heukelom)<br />

Last Tango In Halifax<br />

Seizoen 2<br />

Regie: Euros Lyn, Jill Robertson<br />

Cast: Anne Reid, Derek Jacobi, Sarah<br />

Lancashire<br />

Dit is het tweede seizoen van deze met een Baftaaward<br />

bekroonde tragikomische serie over romantiek<br />

en tweede kansen. Alan en Celia, die in hun jeugd<br />

verliefd op elkaar waren, zijn na jaren eindelijk<br />

herenigd en maken inmiddels serieuze plannen om<br />

samen verder te gaan. Door de haast fatale hartaanval<br />

van Alan waren ze elkaar bijna voorgoed kwijtgeraakt.<br />

Maar nu besluiten ze stiekem in het huwelijksbootje<br />

te stappen, op een romantische manier en zo snel<br />

mogelijk. Hoe zullen hun dochters daarop reageren?<br />

De geremde Caroline en de opstandige Gillian komen<br />

er net achter dat ze elkaar eigenlijk best aardig vinden.<br />

Helaas zou de prille vriendschap tussen de toekomstige<br />

schoonzussen wel eens kunnen worden verstoord<br />

door het feit dat Gillian ooit een liefdesnacht heeft<br />

doorgebracht met Caroline’s ex John. Langzamerhand<br />

komen er steeds meer oude geheimen naar boven<br />

borrelen, met alle gevolgen van dien voor de diverse<br />

relaties. Zal het Alan en Celia ondanks alles lukken het<br />

langverwachte geluk te vinden dat ze zo verdienen?<br />

Smeris Seizoen 1<br />

Theo Kamp is de beste, maar ook meest<br />

onstuimige rechercheur moordzaken van<br />

Tilburg. Als hij voor de zoveelste keer<br />

buiten zijn boekje gaat in het onderzoek<br />

naar topcrimineel Freddy van Nuenen, wordt hij van<br />

de zaak gehaald en voor straf gedegradeerd naar het<br />

hennepteam. Hier mag hij zich voorlopig even rustig<br />

houden onder toezicht van zijn nieuwe partner Willem<br />

Niessen, de meest correcte rechercheur van het Korps.<br />

NU VERKRIJGBAAR OP DVD EN BLU-RAY<br />

House Of Cards<br />

Seizoen 2<br />

★★★★<br />

“Een rauwe, aantrekkelijk<br />

gefilmde serie met hitpotentie”<br />

– De Telegraaf<br />

“Geweldige serie”<br />

– Veronica Magazine<br />

www.lumiere.be 4<br />

Regie: Carl Franklin, Jodie Foster e.a.<br />

Cast: Kevin Spacey, Gerald McRaney, Michael Gill<br />

Zagen we in het eerste seizoen hoe Underwood zich opwerkte tot vicepresident,<br />

in seizoen twee bewijst een oud gezegde maar weer eens<br />

zijn waarde. Aan de top komen is gemakkelijk, er blijven is een stuk<br />

moeilijker. Onopvallend de president isoleren en zijn gezag aantasten<br />

en ondertussen de bloedhonden die jouw plek willen van je afhouden.<br />

Underwood is er maar druk mee – al vindt hij ook dit seizoen weer<br />

voldoende tijd voor een spareribje – en dan met name met Raymond Tusk – adviseur en jarenlange<br />

vriend van president Larkin – die er ook een eigen (Chinese) agenda op nahoudt. Ook dit keer draait<br />

weer alles om één man. Kevin Spacey als Frank Underwood. Arrogant, egoïstisch, manipulatief,<br />

bruut en doelgericht. Maar altijd is er dat vernislaagje charme dat hem redt. Dankzij Spacey. De rol<br />

van Frank Underwood lijkt voor hem geschreven. De eenvoud waarmee hij de politicus neerzet is<br />

betoverend en de manier waarop hij de vice-president steevast aan de sympathieke kant weet te<br />

houden, is een prestatie op zich. De serie blinkt niet alleen uit in acteerwerk, maar ontstijgt ook qua<br />

script de middelmaat ruimschoots. De politieke slangenkuil, de strijd tussen republikein en democraat,<br />

een vleugje actualiteit, de honger naar macht en moord een doodslag. De serie weet het steevast<br />

geloofwaardig te maken en dertien uur lang ga je mee met Frank Underwood en de zijnen.<br />

62<br />

platomania.nl • sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl<br />

63


TV Series<br />

kijktips<br />

Gomorra<br />

Regie: Stefano Sollima<br />

Cast: Salvio Esposito, Walter Lippa, Fortunato Cerlino<br />

Schitterende twaalfdelige Italiaanse serie gebaseerd op de gelijknamige bestseller van<br />

Roberto Saviano en geregisseerd door Stefano Sollima (Romanzo Criminale). De levens,<br />

de leugens en de menselijke dilemma’s achter het bloedvergieten van de Napolitaanse<br />

maffia. Ciro is de trouwe rechterhand van godfather Pietro Savastano en mentor van<br />

diens zoon Gennaro, die allesbehalve klaar is om zijn vader op te volgen aan het hoofd van de organisatie.<br />

Wanneer Pietro bij een nutteloze wraakactie verschillende leden van zijn eigen clan opoffert, breekt er iets<br />

in Ciro. Hij vertrouwt zijn baas niet langer. Als Pietro vervolgens in de cel belandt, ziet Ciro de kans schoon<br />

om chaos te zaaien en een machtsstrijd te ontbinden. Hij komt lijnrecht tegenover de Savastano’s te staan<br />

en ontketent zo een bloedige bendeoorlog die zich uitspreidt over heel Napels.<br />

Der Turm<br />

Dresden, 1982. De succesvolle chirurg Richard Hoffmann hoopt te worden benoemd<br />

tot directeur van de kliniek waar hij werkt. Maar een affaire met zijn secretaresse<br />

wordt hem fataal: het maakt hem chantabel voor de Stasi, de gevreesde Oost-Duitse<br />

geheime politie. Richards zoon Christian weet niets van het dubbelleven van zijn vader.<br />

Hij wil in diens voetsporen treden. Maar om toegelaten te worden tot de universiteit<br />

moet hij eerst ‘vrijwillig’ in militaire dienst. Christian heeft grote moeite met het leven<br />

als dienstplichtig militair en begint zelfs aan het systeem te twijfelen. Kan hij zich nog wel aanpassen<br />

aan het verstikkende totalitaire systeem? Deze fascinerende en meeslepende kroniek, gebaseerd op de<br />

monumentale roman van Uwe Tellkamp, geeft de kijker een realistisch beeld van de laatste zeven jaar van<br />

de DDR, gezien door de ogen van een jongeman die zijn eigen weg probeert te vinden. Der Turm was de<br />

grote winnaar bij de Grimme Awards, de ‘Oscars’ van de Duitse televisie.<br />

Mammon Seizoen 1 Lumiere<br />

Regie: Cecilie Mosli<br />

Cast: Jon Øigarden, Lena Kristin Ellingsen, Nils Ole Oftebro, Ingjerd Egeberg<br />

Een Scandinavische thriller serie met als hoofdthema hebzucht, dat trekt bij mij direct<br />

alle aandacht. Mammon betekend letterlijk ‘het beheerst worden door geld’. Dat dit<br />

hier geen loze naam is, blijkt al snel. Verspreid over een periode van zes dagen volgen<br />

we de journalist Peter Verås, die een verduisteringsschandaal ontdekt heeft waarbij<br />

zowel de politieke en de bancaire elite van Noorwegen betrokken is. Helaas lijkt ook zijn broer betrokken<br />

te zijn en wanneer Peter dieper graaft pleegt zijn broer zelfmoord. In ware Nordic Noir stijl probeert<br />

Mammon ons te wijzen op het feit dat corruptie overal is. De serie krijgt overal lovende besprekingen<br />

en dat is niet voor niets. In de zes afleveringen van Mamon krijgt spanning nieuwe dimensies. Ook blijkt<br />

Lumiere een soort patent te hebben op series die je MOET kijken, het liefst in één avond. (Jeroen van<br />

Heukelom)<br />

Documentaires<br />

Documentaires<br />

In De Rij Voor Anne Frank<br />

Nieuwe Tieten<br />

Voor het Anne Frank Huis in Amsterdam<br />

Regie: Sacha Polak<br />

staat het hele jaar door een ‘eeuwige rij’.<br />

Filmmaakster Sacha Polak (Hemel) is<br />

Wie zijn deze mensen? Waar komen ze<br />

draagster van het erfelijk kankergen BRCA1<br />

vandaan? En waarom zijn ze hier? Deze<br />

en heeft daarmee een sterk verhoogde<br />

film gaat vier seizoenen lang op zoek naar de verhalen kans op borstkanker en eierstokkanker. Haar moeder<br />

van bezoekers uit de hele wereld. We zien hen voor overleed op 29-jarige leeftijd aan borstkanker, toen Sacha<br />

en na hun bezoek aan het Achterhuis en horen hoe nog geen 1 jaar was. Al jaren weet Sacha dat zij draagster<br />

het voelde om heel even op die historische plek te is van het gen, maar twijfelt ze wat ze moet doen. Moet<br />

zijn. De persoonlijke verhalen worden afgewisseld met zij haar borsten preventief laten verwijderen om zo de<br />

passages uit het dagboek van Anne Frank, in allerlei kans op borstkanker te verkleinen? Of laat ze haar borsten<br />

talen voorgelezen door meisjes die ongeveer net zo misschien wel voor niets weghalen en ontdoet zij zich<br />

oud zijn als Anne destijds was. Maar we zien ook het hiermee van haar vrouwelijkheid? Sacha besluit een film<br />

leven van alledag zoals dat zich afspeelt rond de rij te maken van haar zoektocht en het resultaat is Nieuwe<br />

wachtenden; de rondvaartboten, de straatmuzikanten, tieten, een documentaire waarin ze op zoek gaat naar<br />

de kaartverkoper, de dakloze... In de Rij voor Anne Frank wat de mogelijkheden voor haar zijn. Wat is er allemaal<br />

is een aangrijpend en tegelijk hoopgevend document. mogelijk qua protheses en implantaten?<br />

kijktip<br />

Nieuwe Helden<br />

Regie: Dirk Jan Roeleven<br />

Nieuwe Helden - In het hart van de Tour is het unieke inside-verhaal van een wielerploeg<br />

die wil bewijzen dat je ook zonder doping kunt winnen. In de honderdste editie van de<br />

Tour de France zint het jonge Nederlandse team van Argos-Shimano op revanche op de<br />

oude garde die door jarenlang dopinggebruik het wielrennen heeft verziekt. Dicht op de<br />

huid, in cinema vérité stijl, volgt de film van Dirk Jan Roeleven het jonge team. We zijn<br />

er bij in de hotelkamers, als de renners gemasseerd worden en in de teambus. We zijn er bij als sprinttalent<br />

Marcel Kittel zijn teamgenoten een mooie bonus – ‘een Rolex?’ – belooft bij een etappeoverwinning. We zijn er<br />

bij als sprintfavoriet Mark Cavendish zijn concurrent Tom Veelers van Argos vlak voor de finish ten val brengt.<br />

We zien het bloed en de wonden en voelen zijn teleurstelling en frustratie.<br />

kijktip<br />

Mistaken For Strangers<br />

Regie: Tom Berninger<br />

Matt Berninger is de succesvolle zanger van de veelgeprezen band The National. Zijn<br />

jongere broer Tom is een metalhead die nog altijd bij zijn ouders in Cincinnati woont.<br />

Aan de vooravond van de grootste tournee ooit van The National, huurt Matt zijn broertje<br />

in als roadie. Hij weet niet dat Tom van plan is het hele avontuur te filmen. Wat begint<br />

als een rockdocumentaire wordt al snel een hilarisch en verrassend eerlijk portret van de<br />

gespannen relatie tussen twee broers.<br />

64 65


Documentaires<br />

van Lance Armstrong. Het project werd echter stopgezet<br />

Armstrong Lie<br />

toen het dopingschandaal losbarstte. In 2013 ziet<br />

Regie: Alex Gibney<br />

het project nieuw leven en zijn we er getuige van<br />

Cast: Lance Armstrong, Betsy Andreu en hoe één van de meest buitengewone verhalen in de<br />

Frankie Andreu<br />

geschiedenis van de sport wordt doorprikt.<br />

In 2009 werd regisseur Alex Gibney<br />

aangetrokken om een film te maken over de comeback<br />

Movies<br />

A Hard Day’s Night<br />

Rege: Richard Lester<br />

Cast: John Lennon, Paul McCartney,<br />

George Harrison, Ringo Starr<br />

De klassieke eerste speelfilm van<br />

The Beatles wordt volledig gerestaureerd opnieuw<br />

uitgebracht, gebruikmakend van de modernste<br />

technieken. Men is uitgegaan van de originele<br />

negatieven van de camera en het eindresultaat kreeg<br />

de goedkeuring van regisseur Richard Lester. Ook werd<br />

de soundtrack onder handen genomen door een team<br />

onder leiding van Giles Martin.<br />

Her<br />

Regie: Spike Jonze<br />

Invisible Woman<br />

Regie: Ralph Fiennes<br />

Cast: Ralph Fiennes, Kristin Scott Thomas,<br />

Felicity Jones<br />

Engeland, 1883. De getrouwde<br />

Charles Dickens ontmoet op een dag de jonge Nelly,<br />

een ambitieuze actrice die een rol in een van zijn<br />

toneelstukken heeft weten te bemachtigen. Hij is<br />

onder de indruk van haar acteertalent én van haar<br />

schoonheid. Al gauw wordt ze Dickens’ muze en de<br />

focus van zijn passie. Maar geheimhouding van de<br />

relatie is de prijs die ze moeten betalen, waardoor<br />

Nelly veroordeeld is tot een onzichtbaar bestaan.<br />

kijktip<br />

Cast: Amy Adams,Joaquin Phoenix, Olivia Wilde, Rooney Mara, Scarlett Johansson<br />

Een ontroerend en sfeervol verhaal (genomineerd voor 5 Oscars) over liefde, intimiteit en<br />

de risico’s ervan in de moderne digitale wereld. Met de unieke visie van filmmaker Spike<br />

Jonze (Being John Malkovic) en een prachtige cast: Joaquin Phoenix, Scarlett Johansson,<br />

Amy Adams en Rooney Mara. Her gaat over Theodore Twombly, een complex en gevoelig<br />

man die zijn geld verdient door middel van schrijven van persoonlijke en liefdevolle brieven in opdracht van<br />

andere mensen. Nog vol verdriet door het stuklopen van zijn jarenlange relatie, raakt hij geïntrigeerd door<br />

een nieuw geavanceerd computersysteem, dat een geheel eigen identiteit vormt op basis van de voorkeuren<br />

van de gebruiker. Wanneer hij het systeem activeert ontmoet hij Samantha, een vrouwelijke stem met een<br />

verrassend menselijk gevoel voor humor en empathie. Hun vriendschap verdiept zich steeds meer door alle<br />

input en ervaringen die Theodore en Samantha met elkaar delen, en lijkt zelfs tot een gevoel van liefde voor<br />

elkaar te evolueren. Maar wat betekent deze emotie eigenlijk in dit digitale tijdperk? Sinds zijn première op<br />

het NY Filmfestival is Her door pers en publiek op diverse festivals omarmd. Scarlett Johansson mocht op het<br />

Filmfestival van Rome de prijs voor Beste Actrice in ontvangst nemen voor haar rol als Samantha. De film won<br />

een Golden Globe voor Beste Scenario en kreeg maar liefst 5 Oscarsnominaties, waaronder die voor Beste Film.<br />

movies<br />

kijktips<br />

American Hustle<br />

Regie: David O. Russell<br />

Cast: Christian Bale, Bradley Cooper en Amy Adams<br />

Irving Rosenfeld (Christian Bale) is een briljante oplichter die samen met zijn sluwe<br />

Britse partner en minnares Sydney Prosser (Amy Adams) wordt gedwongen om<br />

te werken voor de losgeslagen FBI-agent Richie DiMaso (Bradley Cooper). DiMaso<br />

introduceert ze in de gevaarlijke maar betoverende wereld van de ‘power brokers’<br />

(oplichters die mensen omkopen om op een bepaalde persoon te stemmen) en de maffia.<br />

Blood Ties<br />

Regie: Guillaume Canet<br />

Cast: Clive Owen, Billy Crudup, Matthias Schoenaerts, Marion Cotillard, Mila Kunis, Zoe<br />

Saldana, James Caan<br />

Met een cast met namen als James Caan, Clive Owen, Mila Kunis en ga zo maar door<br />

weet je dat het praktisch onmogelijk is om een slechte film te maken. New York in<br />

de jaren zeventig, twee broers, de één politie agent en de ander een onverbeterlijke<br />

crimineel. En juist door de bloedband, ondanks de tegenstellingen, wint de familieband tekens weer.<br />

Twee en een half uur ademloos zitten kijken. Soms dreigt het verhaal wat pit te verliezen maar dat wordt<br />

volkomen rechtgetrokken door de acteurs, het decor en de soundtrack. Het verhaal lijkt overigens erg op<br />

We Own the Night, maar ook dat was een hele goede film. (Jeroen van Heukelom)<br />

Ain’t Them Bodies Saints bevrijding van Parijs door de geallieerden krijgt de<br />

Regie: David Lowery<br />

Duitse opperbevelhebber van de stad, Generaal von<br />

Cast: Casey Affleck, Rooney Mara, Ben Choltitz, van Hitler het bevel om grote stukken van<br />

Foster<br />

de Franse hoofdstad op te blazen. Een bevel dat hij<br />

Kennelijk bevallen de rollen met het uit rancune en vaderlandsliefde maar al te graag wil<br />

wilde westen en cowboys Casey Affleck wel. Eerst al uitvoeren. Maar terwijl de Duitse troepen ’s nachts<br />

The Assassination of Jesse James by the Coward Robert heimelijk de springstoffen onder de meest schitterende<br />

Ford, waar hij meerdere nominaties mee in de wacht bouwwerken plaatsen, krijgt de generaal bezoek van<br />

sleepte en nu deze film waar zijn rol hem weer als de Zweedse consul Raoul Nordling. Hoewel de twee<br />

een soort maatpak past. De film speelt zich af in het koppige mannen lijnrecht tegenover elkaar staan,<br />

Texas van de jaren zeventig. Melodrama in de puurste probeert Nordling von Choltitz op andere gedachten te<br />

vorm. Een écht verhaal over échte mensen met échte brengen, en zo tienduizenden mensenlevens en één<br />

emoties. Niet overdreven op het sentiment gericht, van ’s wereld mooiste steden van de ondergang te<br />

gewoon puur zoals het in het echte leven ook is. Een redden… Diplomatie is gebaseerd op het succesvolle<br />

echte zwoele zomeravondfilm. (Jeroen van Heukelom) gelijknamige theaterstuk van schrijver en theatermaker<br />

Cyril Gély.<br />

Diplomatie<br />

Regisseur: Volker Schlöndorff<br />

Kenau<br />

Cast: Niels Arestrup, André Dussollier,<br />

Regie: Maarten Treurniet<br />

Robert Stadlober<br />

Cast: Monic Hendickx, Barry Atsma, Sallie<br />

Diplomatie is gebaseerd op een van<br />

Harmsen<br />

de meest fascinerende waargebeurde verhalen van<br />

Haarlem, december 1572. Terwijl het<br />

de Tweede Wereldoorlog. Op de vooravond van de leger van Alva de Hollandse opstand met harde hand<br />

66 67


movies<br />

movies<br />

kijktip<br />

Grand Budapest<br />

Hotel<br />

kijktip<br />

Metro Manila<br />

Regie: Sean EllisCast:<br />

Supernova<br />

Regie: Tamar van den Dop<br />

Cast: Gaite Jansen, Tamar van den Dop,<br />

Snowpiercer<br />

Snowpiercer is een Zuid-Koreaanse<br />

Regie: Wes Anderson<br />

Althea Vega, John Arcilla,<br />

Bob Schwarze<br />

sciencefictionfilm gebaseerd op de Franse<br />

Cast: Ralph Fiennes, F. Murray<br />

Jake Macapagal<br />

Meis woont met haar ouders en oma in<br />

striproman Le<br />

Abraham, Mathieu Amalric<br />

Is het een film of een<br />

de bocht van de weg. Ze droomt van een groots en<br />

Transperceneige<br />

Check in bij The Grand<br />

docudrama? Oscar en zijn<br />

meeslepend leven, maar het enige wat er gebeurt, is<br />

van Jacques Lob,<br />

Budapest Hotel en laat je<br />

gezin vertrekken vanuit<br />

het wachten tot de volgende auto de bocht mist en<br />

Benjamin Legrand<br />

onderdompelen in deze unieke film van Wes<br />

het platteland van de Filippijnen naar de<br />

de gevel van het huis ramt. Supernova gaat over de<br />

en Jean-Marc<br />

Anderson met een fantastische cast. Gustave<br />

hoofdstad Manila op daar hun heil te zoeken.<br />

zoektocht van Meis naar haar seksuele identiteit en<br />

Rochette. Eind<br />

H., de conciërge van een bekend hotel, blikt<br />

De manier van filmen en de verhaallijn zorgen<br />

haar dromen.<br />

augustus verschijnt<br />

terug op zijn excentrieke avonturen met Zero<br />

Moustafa, de lobbyjongen die zijn beste vriend<br />

er al snel voor dat de hoofdpersonages onder<br />

je huid kruipen. Hun gevoelens en angsten<br />

We Are The Best<br />

deze op DVD/Bluray<br />

en wij mogen<br />

wordt. Gustave H. vertelt over de spectaculaire<br />

worden bijna tastbaar en dat wordt door de<br />

Regie: Lukas Moodysson<br />

er alvast een paar<br />

diefstal & opsporing van een waardevol<br />

soundtrack alleen maar versterkt. De verhaallijn<br />

Cast: Mira Barkhammar, Mira Grosin, Liv<br />

verloten. Mail naar<br />

Renaissance schilderij, over de dodelijke strijd<br />

is dusdanig spannend en de regisseur heeft dit<br />

LeMoyne, Anna Rydgren, David Dencik<br />

acties@maniawinkels.nl o.v.v. Snowpiercer je<br />

om een familiefortuin, over een wanhopige<br />

zo ongelofelijk knap gedoseerd weten op te<br />

Stockholm, 1982. Bobo, Klara en Hedvig,<br />

adres en geef even aan of je liever een dvd dan<br />

achtervolging op motoren, in treinen, op sledes<br />

bouwen dat je op een gegeven moment bijna<br />

drie tienermeiden die cool en sterk zijn, maar ook<br />

wel Blu-ray wilt hebben.<br />

& ski’s én over een opbloeiende liefde. Dit<br />

alles tegen de achtergrond van een drastisch<br />

veranderend Europa in de jaren tussen de twee<br />

Wereldoorlogen.<br />

zelf de spanning in je lijf kan voelen. Knap is<br />

ook om halverwege het verhaal op een bijna<br />

poëtische manier de maatschappijkritische<br />

moraliserende boodschap toe te voegen. Metro<br />

ietwat vreemd en verward. Die veel te vroeg voor<br />

zichzelf moeten zorgen. Die vissticks opwarmen in<br />

een broodrooster terwijl hun moeder in het café is.<br />

Drie meiden die een punkband starten zonder een<br />

maak kans op gratis<br />

DVD/Blu-ray<br />

Manila is een parel zoals je er weinig zal zien.<br />

instrument te bespelen. Hoezo, punk bestaat niet<br />

(Jeroen van Heukelom)<br />

meer?!<br />

de kop indrukt, runt weduwe Kenau Hasselaer (Monic<br />

Kill Your Darlings is het waargebeurde verhaal van de<br />

Hendrickx) haar scheepswerf alsof het geen oorlog<br />

moord die enkele legendarische auteurs samenbracht.<br />

is. Pas als haar jongste dochter Gertruide (Lisa Smit)<br />

betrokken raakt bij het verzet en in Spaansgezinde<br />

handen valt, kan ze niet langer afzijdig blijven. Kenau<br />

levert het hout om de stadspoorten te versterken, maar<br />

bevecht ook samen met de vrouwen van Haarlem de<br />

Spanjaarden met hand en tand. Legerkapitein Wigbold<br />

Ripperda (Barry Atsma) wil liever zelf de leiding<br />

houden, maar moet al snel erkennen dat samenwerken<br />

met de moedige vrouwen het beste is voor de stad.<br />

Alleen Kathelijne (Sallie Harmsen), de overgebleven<br />

dochter van Kenau, wordt buiten schot gehouden.<br />

Vertrouwt Kenau haar niet of heeft ze een andere reden<br />

om haar buiten het vrouwenleger te houden?<br />

Kill Your Darlings<br />

Regisseur: John Krokidas<br />

Cast: Dane DeHaan, Daniel Radcliffe,<br />

Jack Huston, Ben Foster, Michael C. Hall,<br />

Allen Ginsberg, Jack Kerouac en William Burroughs<br />

ontmoeten elkaar in 1944 in New York, waar ze aan<br />

de wieg staan van de Beat Revolution. Een cocktail van<br />

vriendschap, verraad en moord leidt tot de geboorte<br />

van een rebelse generatie.<br />

La Jaulo De Oro<br />

Regie: Diego Quemada-Diez<br />

Cast: Brandon López, Rodolfo Domínguez,<br />

Karen Martínez<br />

Juan, Sara en Samuel zijn vijftien jaar<br />

wanneer ze hun thuisland Guatemala ontvluchten om<br />

via Mexico de grens bij de Verenigde Staten over te<br />

steken. Onderweg ontmoeten ze de indiaan Chouk die<br />

geen Spaans spreekt en geen officiële documenten<br />

heeft. Ze geloven allemaal dat er in Amerika een<br />

betere toekomst op ze staat te wachten, maar al snel<br />

wordt de harde realiteit duidelijk.<br />

COLOFON<br />

Hoofdredactie<br />

Bert Dijkman<br />

Redactie<br />

Jorn van der Linde, Dick van Dijk,<br />

Henri Drost, Menno Borst<br />

Vormgeving<br />

Eric-Jan Westen,<br />

e.westen@westerstorm.nl<br />

Druk<br />

Drukkerij Sintjoris nv, Merendree<br />

België<br />

Medewerkers Niels Achtereekte,<br />

Jos van den Berg, Ronald Besemer,<br />

Frits Broekema, Cecile Bol, Ron<br />

Bulters, Appie Clermonts, Erik<br />

Damen, Dennis Dekker, Jan Doense,<br />

Henri Drost, Joost van den Dungen,<br />

Hermen Dijkstra, Ruben Eg, Sanna<br />

Marije van Elst, Willem Jaap van<br />

Essen, Jesse Frelink, Luc van Gaans,<br />

Jeroen van Heukelom, Barend<br />

Florijn, Gijs Hesselmans, Jan Jasper,<br />

Albert Jonker, Martin Kikkert, Dries<br />

Klontje, Stefan Koer, Martijn Koetsier,<br />

Wim Koevoet, Marjan Kok, Bram<br />

van Kolfschoten Stephan Lam, Ron<br />

Loontjens, Max Majorana, Erik Mundt,<br />

Corné Ooijman, Bram Peeters, Rena<br />

Postma, Marco van Ravenhorst,<br />

Linda Rettenwander, Wiebren<br />

Rijkeboer, Peter Simmers, Martin<br />

Smeets, Jelle Teitsma, Menno Valk,<br />

Louk Vanderschuren, Jeroen Vedder,<br />

Paul van ‘t Veer, Ruud Verkerk,<br />

Cees Visser, Jesse Voorn, Jurgen<br />

Vreugdenhil, Jan de Vries, André de<br />

Waal, Michel Weber, Jeroen Wierstra,<br />

Enno de Witt, Erwin Zijleman, Wil<br />

Zenhorst.<br />

Adres<br />

Postus 71, 7400 AB Deventer,<br />

email: redactie@platomania.nl<br />

Abonneren:<br />

Stort 20 euro’s op rekening<br />

ING bank 68.22.14.655 van Plato<br />

<strong>Mania</strong>, (10 nummers).<br />

Voor buitenlandse betalingen:<br />

IBAN NL67INGB0682214655<br />

BIC INGBNL2A<br />

Onder vermelding van naam en<br />

adres. Voor Belgische abonnees is<br />

het 30 euro voor 10 nummers i.v.m.<br />

hogere portokosten.<br />

<strong>Mania</strong> 310 verschijnt op<br />

5 september 2014<br />

Elizabeth Olsen<br />

68 69


<strong>Mania</strong><br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

mania klASSIEK <strong>309</strong><br />

ADRESSEN<br />

CONCERTO<br />

Utrechtstraat 52-60<br />

1017VP Amsterdam<br />

020 6235228<br />

info@concerto.nl<br />

www.concerto.nl<br />

Plato To Go – Gigant<br />

Nieuwstraat 377<br />

7311 BR Apeldoorn<br />

Praamstra<br />

Keizerstraat 2<br />

7411 HG Deventer<br />

praamstra@platomania.nl<br />

PLATO<br />

Oude Ebbingestraat 41-43<br />

9712 HB Groningen<br />

050-3135055<br />

groningen@platmania.nl<br />

Klokkensteeg 14<br />

8011 XV Zwolle<br />

038-4225354<br />

zwolle@platomania.nl<br />

Vrouwensteeg 4-6<br />

2312 BZ Leiden<br />

071-5149689<br />

leiden@platomania.nl<br />

Voorstraat 35<br />

3512 AJ Utrecht<br />

030-2310826<br />

utrecht@platomania.nl<br />

www.platomania.nl<br />

KROESE<br />

Rijnstraat 31<br />

6811 EW Arnhem<br />

026-3705116<br />

arnhem@kroese-online.nl<br />

Molenstraat 126<br />

Nijmegen<br />

024-3221346<br />

nijmegen@kroese-online.nl<br />

www.kroese-online.nl<br />

SOUNDS<br />

Parade 66<br />

5911 CE Venlo<br />

077-3510625<br />

info@sounds-venlo.nl<br />

www.sounds-venlo.nl<br />

VELVET MUSIC<br />

Havik 7A<br />

3811Ex Amersfoort<br />

033-4621065<br />

amersfoort@velvetmusic.nl<br />

Maandereind 40<br />

6711AD Ede<br />

0318 615403<br />

ede@velvetmusic.nl<br />

Boterstraat 10<br />

1811 HP Alkmaar<br />

072-2200205<br />

alkmaar@velvetmusic.nl<br />

Rozengracht 40<br />

1016NC Amsterdam<br />

020-4228777<br />

amsterdam@velvetmusic.nl<br />

Vriesestraat 110<br />

3311 NS Dordrecht<br />

078-6141481<br />

dordrecht@velvetmusic.nl<br />

Tolbrugstraat 12<br />

4811 WN Breda<br />

076-5212569<br />

breda@velvetmusic.nl<br />

Oude Binnenweg 121A<br />

3012 JC Rotterdam<br />

010-4134423<br />

rotterdam@velvetmusic.nl<br />

Nieuwe Rijn 34<br />

2312 JE Leiden<br />

071-5128157<br />

leiden@velvetmusic.nl<br />

Voldersgracht 3<br />

2611 ET Delft<br />

tel. 015-2133020<br />

delft@velvetmusic.nl<br />

Boekhandel Broekhuis<br />

Wemenstraat 45<br />

7551 EW Hengelo<br />

hengelo@boekhandelbroekhuis.nl<br />

Markstraat 12<br />

7511 GD Enschede<br />

enschede@boekhandelbroekhuis.nl<br />

Koornmarkt 24<br />

7607 HZ Almelo<br />

almelo@boekhandelbroekhuis.nl<br />

www.boekhandelbroekhuis.nl<br />

De Waterput<br />

Bosstraat 36<br />

4611 ND Bergen op Zoom<br />

Tel 0164-237418<br />

info@waterput.nl<br />

De Drukkerij<br />

Markt 51<br />

4331 LK Middelburg<br />

Tel 0118 886 874<br />

muziek@drukkerijmiddelburg.nl<br />

North End Haarlem<br />

Marsmanplein 19<br />

2025 DT Haarlem<br />

023-5375745<br />

www.northendhaarlem.nl<br />

‘t Oor<br />

Leeuwenstraat 44<br />

1211EW Hilversum<br />

035-6216579<br />

hilversum@platenhuis-het-oor.nl<br />

Brouwerstraat 10<br />

1315BP Almere Stad<br />

036-5302306<br />

almere@platenhuis-het-oor.nl<br />

www.platenhuis-het-oor.nl<br />

BENJAMIN BOOKER<br />

Benjamin Booker<br />

N<br />

JUNGLE<br />

Jungle<br />

ANGUS STONE & JULIA<br />

Angus & Julia Stone<br />

LUISTERTRIPS<br />

FKA twigs<br />

Lp1<br />

RISKDISC<br />

grand cru<br />

LA ROUX<br />

Trouble In Paradise<br />

STU LARSEN<br />

Vagabond<br />

www.velvetmusic.nl<br />

De <strong>Mania</strong> is ook verkrijgbaar bij:<br />

Beck Song Reader<br />

LEWIS WATSON<br />

Morning<br />

THE ACID<br />

Liminal<br />

TYPHOON<br />

Lobi Da Basi<br />

Poort Music<br />

Voorstreek 6<br />

8911 JN Leeuwarden<br />

Blue Music<br />

Oude straat 24<br />

8261 CP Kampen<br />

Popeye<br />

Drienerstraat 9<br />

7551 HJ Hengelo<br />

Mollema Music World<br />

Voorstraat 11<br />

8801 KZ Franeker<br />

Evelyn Novacek<br />

Meint Veningastr. 132<br />

9601 KJ Hoogezand<br />

Free Music Hi Fidelity<br />

Turfmarkt 12<br />

2801 HA Gouda<br />

Jan Cas Sombroek<br />

Havenstraat 3<br />

1131 BS Volendam<br />

Hekman Muziek<br />

Torenstraat 34<br />

9671 EE Winschoten<br />

Satisfaction<br />

Oranje Nassaustraat 29<br />

6411 LE Heerlen<br />

Music machine<br />

Paardestraat 11<br />

6131 HA Sittard<br />

Cd-Teek<br />

Kleine Berg 52<br />

5611 JV Eindhoven<br />

CD-Kiosk<br />

De Schakel 3<br />

5341 CM Oss<br />

Pieter v. Os<br />

Snellestraat 44<br />

5211 EN<br />

‘s-Hertogenbosch<br />

Velvet/Paagman<br />

Frederik Hendriklaan 217<br />

2582 CB Den Haag<br />

LAURA MVULA<br />

NAOMI SHELTON & THE CROSBY, STILLS, NASH & LOUIS ANDRIESSEN<br />

Laura Mvula With GOSPEL QUEENS<br />

YOUNG<br />

La Commedia<br />

Metropole Orkest Cold World<br />

CSNY 1974<br />

70 71


2CD’S<br />

PER BOX<br />

€<br />

9, 99<br />

2 ORIGINAL<br />

ALBUMS<br />

NIEUWE<br />

NEDERPOP TITELS<br />

IN DE ‘2-FOR-1’ SERIE

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!