Mania 309
Jungle, Angus & Julia Stone, CSN&Y, Lowlands 2014
Jungle, Angus & Julia Stone, CSN&Y, Lowlands 2014
- No tags were found...
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Het blad van/voor muziekliefhebbers 8 augustus 2014 | nr. <strong>309</strong><br />
No Risk Disc:<br />
JUNGLE
“I would like people to tap into<br />
what JJ Cale did – that’s the point.<br />
I’m just the messenger;<br />
I’ve always felt that that’s my job.”<br />
N RISK<br />
DISC<br />
mania <strong>309</strong><br />
ERIC CLAPTON & FRIENDS<br />
THE BREEZE<br />
AN APPRECIATION OF JJ CALE<br />
JUNGLE<br />
Jungle<br />
CD LP<br />
(XL Recordings/Beggars)<br />
Even leek de band Jungle dezelfde<br />
mysterieuze houding aan te nemen<br />
als de heren van Daft Punk. Ergens midden 2013<br />
trok debuut-ep The Heat – met name vanwege<br />
EEN EERBETOON AAN JJ CALE<br />
MET:<br />
MARK KNOPFLER<br />
JOHN MAYER<br />
WILLIE NELSON<br />
TOM PETTY<br />
DEREK TRUCKS<br />
DON WHITE<br />
RELEASE: 25 JULI<br />
de wondermooie tracks Platoon en The Heat – de<br />
aandacht, maar bleef enige informatie over de band<br />
zelf achterwege. Daar kwam begin 2014 tijdens<br />
hun eerste optredens verandering in. Samengevat:<br />
twee (helm- en maskerloze) heren, Josh en Tom,<br />
jong, donkergekleurd, goedgekleed, afkomstig uit<br />
(West) Londen, op het podium omringd door de<br />
nodige percussionisten en achtergrondvocalisten<br />
en live bovengemiddeld sterk. Het zelfbetitelde<br />
album beslaat twaalf nummers die bol staan van<br />
de soul, wave, funk en disco, alsof Disclosure, Toro<br />
Y Moi, TV On The Radio en The Bee Gees de studio<br />
zijn ingedoken. De al eerder uitgebrachte singles<br />
The Heat, Busy Earnin’, Platoon en Time zorgen voor<br />
een ijzersterk eerste deel van het album, waarbij je<br />
zou verwachten dat het tweede deel welhaast aan<br />
kwaliteit en euforie móet inboeten. Niets is echter<br />
minder waar. Van de moderne westernsoundtrack<br />
Smoking Pixels tot de mierzoete afsluiter<br />
Lemonade Lake blijft Jungle qua frisheid,<br />
aanstekelijkheid en diversiteit met gemak een<br />
kleine veertig minuten intrigeren en inspireren.<br />
Wederom blijkt dat de BBC met z’n ‘Sounds Of<br />
2014‘ ook in dit geval gelijk heeft. Luisteren dus!<br />
(Jelle Teitsma)<br />
3
Pop & Rock<br />
BLACK ANGELS<br />
Clear Lake Forest<br />
CD LP<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
(Blue Horizon/PIAS/Rough Trade)<br />
Het caleidoscopische erfgoed van thuisbasis Austin (Texas) smeert al<br />
jaren een infectieus psychedelisch laagje over de muziek van Black<br />
Angels. Een jaar na het retestrakke Indigo Meadow ligt het volgende<br />
werk al in de schappen. Met een klein halfuur aan materiaal houden ze het op Clear Lake<br />
Forest ditmaal kort, maar ongekend krachtig. Zeven tracks, alle zeven solid as a rock. De jaren<br />
zestig voel en proef je, ongeacht je geboortejaar. Het spannende Sunday Evening wijdt de plaat<br />
met jubelende energie in. Beach Boys, iemand? Tired Eyes is vervolgens Jefferson Airplaneachtig<br />
sterk, waarna er van Diamond Eyes tot en met het ietwat lugubere The Executioner<br />
eigenlijk geen speld tussen te krijgen is. De beste track sluit de plaat in stijl af. Linda’s Gone, een<br />
eerbetoon aan The Velvet Undergrounds Venus In Furs en Run Run Run, wijzend naar LA Woman<br />
van The Doors. Ongekend goed! (Jelle Teitsma)<br />
a<br />
t<br />
p<br />
S<br />
e<br />
l<br />
p<br />
l<br />
a<br />
a<br />
t<br />
j<br />
e<br />
s<br />
JUDY BLANK<br />
When The Storm Hits CD LP<br />
(Universal)<br />
“She’s so wonderful”, zei Seasick Steve vorig jaar tijdens zijn optreden<br />
op North Sea Jazz, nadat hij daar eerst Judy Blank had zien optreden.<br />
Spontaan volgde een muzikale ode aan deze ‘vrolijke serveerster uit<br />
Aalst’, zoals ze op de website van de Tivoli werd aangekondigd. Samen met onder meer Maaike<br />
Ouboter en latere winnaar Michael Prins was de jeugdige Judy een van de finalisten in het<br />
tweede seizoen van het succesvolle programma “De Beste Singer Songwriter van Nederland.” Hoewel ze<br />
niet won, moet een mooie carrière in de muziek tot de mogelijkheden behoren, want op het in de studio van<br />
Kyteman opgenomen When The Storm Hits presenteert ze zichzelf als een zelfverzekerde liedjesschrijver met<br />
een hele mooie stem. Haar licht alternatieve liedjes doen sterk denken aan de klassieke singer/songwriters<br />
uit de jaren ‘70, zoals Joni Mitchell en Randy Newman. Sterke liedjes en een prima productie zonder al te veel<br />
opsmuk maken van When The Storm Hits meer dan een veelbelovend debuut. (Marco van Ravenhorst)<br />
BLUES PILLS<br />
Blues Pills CD+DVD LP zwart vinyl LP clear vinyl<br />
(Nuclear Blast/PIAS/RoughTrade)<br />
Blues Pills is een heel jonge band die oude(rwetse) muziek maakt. Blues Pills, de<br />
naam verraadt het al, is een bluesrockband zoals er begin jaren zeventig tientallen<br />
waren. Zoals Free, Humble Pie en Led Zeppelin. Blues Pills is ook zo’n band: een straffe<br />
ritmesectie, dominante zang en een briljante gitarist. Twee Amerikanen, een Zweedse zangeres (Elin Larsson)<br />
en een Frans snarenwonder van zeventien jaar (Dorian Sorriaux). De beide laatsten stelen de show op het<br />
debuut dat ook nog eens lekker vintage seventies werd geproduceerd door Don Alsterberg (Graveyard). De<br />
lieftallige Larsson heeft net zo’n lekkere rauwe stem als destijds Maggie Bell van Stone The Crows en Elkie<br />
Brooks van Vinegar Joe. Het samenspel tussen haar stem en de fabuleuze solo’s van Sorriaux maken van Blues<br />
Pills’ debuut een dampende, opwindende, glorieuze retroklassieke bluesrockplaat. Laat je met eigen ogen<br />
overtuigen: de limited edition (op zowel cd als vinyl) bevat een dvd met een daarop een geweldig optreden.<br />
(Wiebren Rijkeboer)<br />
Pop & Rock<br />
JON ALLEN<br />
Deep River CD<br />
Naar het derde album van Jon Allen,<br />
Deep River, wordt al een tijdje naar<br />
uitgekeken. Met vorig werk wist hij diepe indruk<br />
te maken met een mix van pakkende melodieën<br />
gecombineerd met een smaakvolle mix van folk,<br />
country, blues en sixties. Jools Holland nodigde hem<br />
uit voor zijn show, Duffy was onder de indruk van zijn<br />
soulvolle cover van Mercy en zelfs Mark Knopfler is fan<br />
en doet regelmatig mee bij Allens optredens. Op Deep<br />
River horen we invloeden van Dylan, JJ Cale en John<br />
Martyn, maar ook de soul van bijvoorbeeld Al Green is<br />
nooit ver weg. (Bert Dijkman)<br />
BEAR IN HEAVEN<br />
Time Is Over One Day Old<br />
CD LP<br />
De eerlijkheid gebiedt te zeggen<br />
het Brooklyn-based trio van Bear In<br />
Heaven iets goed had te maken na het vrij koude<br />
synthpopalbum Love You, It’s Cool uit 2012. Volgens<br />
de bandleden zelf is Time Is Over One Day Old vooral<br />
meer donker, persoonlijk en direct. Autumn trapt het<br />
album op fraaie wijze af, alsof de Fuck Buttons een<br />
flinke vinger in de pap hebben gehad. De ietwat<br />
duistere single Time Between bewijst vervolgens dat<br />
het drietal nog steeds gespecialiseerd is in het op<br />
grootse wijze mengen van indierock en elektronica.<br />
En ook als er even niet gemengd wordt, is op deze<br />
vierde langspeler geen sprake van eerdergenoemde<br />
kou. Melodieus, futuristisch, ritmisch, herhalend, donker,<br />
traag, dansbaar, poppy, aanstekelijk; deze band is niet<br />
voor een gat te vangen! (Jelle Teitsma)<br />
Luister<br />
trip<br />
Pop & Rock<br />
BENJAMIN BOOKER<br />
Benjamin Booker CD LP<br />
(Rough Trade/Konkurrent)<br />
Benjamin Booker is een jonge zwarte muzikant uit<br />
New Orleans, die eerder dit jaar een onuitwisbare<br />
indruk maakte op het belangrijke South By<br />
Southwest-festival in Austin, Texas. Booker werd<br />
na dit festival binnengehaald als de redder van de<br />
rock ’n’ roll en moet dit nu waar gaan maken met<br />
zijn debuut. Het is een zware last op de schouders<br />
van een jonge muzikant, maar Benjamin<br />
Booker lijkt er geen moeite mee te hebben. Het<br />
debuut van Benjamin Booker is een rauwe en<br />
meedogenloze plaat die op compromisloze wijze<br />
gelijken delen garagerock, blues, punk, soul en<br />
glamrock met elkaar weet te verbinden. Heel<br />
af en toe heeft het wat van The White Stripes in<br />
hun jonge jaren, maar in de meeste gevallen is<br />
het geluid van Benjamin Booker net wat rauwer<br />
en bovendien veelzijdiger. Het debuut van<br />
Benjamin Booker is een plaat die aankomt als<br />
de spreekwoordelijke mokerslag, maar dit is er<br />
zo een die je keer op keer wilt voelen. De redder<br />
van de rock ’n’ roll? Het zou zo maar kunnen. Een<br />
legendarisch debuut heeft de muzikant uit New<br />
Orleans alvast binnen. (Erwin Zijleman)<br />
4<br />
platomania.nl • sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl 5
Pop & Rock<br />
MARC BROUSSARD<br />
A Life Worth Living<br />
Na een matig ontvangen titelloos album<br />
uit 2011 revancheert Marc Broussard<br />
zich op zijn zesde plaat. Uit de coverfoto, waarop hij<br />
te zien is met vrouw en kinderen, blijkt al dat hij de<br />
inspiratie dit keer dicht bij huis zocht. Over liefde,<br />
familie en thuis gaat het, maar ook de dood van zijn<br />
grootmoeder en die van een goede vriend krijgen een<br />
plekje. Muzikaal slaat Broussard geen nieuwe wegen<br />
in, maar zijn doorleefde stem klinkt beter dan ooit en<br />
de schijnbare achteloze manier waarop hij zijn met soul<br />
en blues doordesemde popliedjes uit de mouw schudt,<br />
maakt indruk. Voor sommige luisteraars zal Marc<br />
Broussard te Amerikaans klinken, maar wie daar niet<br />
om maalt, heeft aan A Life Worth Living een hele fijne<br />
plaat. (Marco van Ravenhorst)<br />
CHICAGO<br />
Now XXXVI<br />
CD LP<br />
Zesendertig dus en een plaat die<br />
gehoord mag worden. Verzorgde<br />
pop, misschien enigszins klinisch van aard, die<br />
vooral aansluiting zal vinden bij de luisteraars die<br />
de band gevolgd hebben of bij liefhebbers van<br />
bijvoorbeeld Donald Fagen. Chicago begon ooit als een<br />
blazersgerichte band, een speerpunt dat in de jaren<br />
tachtig verschoof naar meer volwassen pop. Net als<br />
de titel van de plaat, zou je XXXVI kunnen zien als een<br />
logisch vervolg in de carrière van de band. Opener Now<br />
is gelijk een typisch Chicago-nummer: melodie, blazers<br />
en pakkend, terwijl America laat horen dat Chicago<br />
wel degelijk soul heeft en het gevoel voor fraaie<br />
harmonieën zeker niet verloren heeft en Free At Last<br />
swingt als vanouds. (Hermen Dijkstra)<br />
grand cru<br />
Angus & Julia Stone<br />
DAVID GRAY<br />
Mutineers<br />
(Kobalt/V2)<br />
CD deluxe LP<br />
Voor dit tiende album moest toch echt het roer om. Na de<br />
miljoenenverkoop van White Ladder en twee succesvolle opvolgers<br />
klonk zijn laatste plaat Foundling toch wat matjes en saai. Hoog tijd<br />
dus voor muiterij en beginpunt van een experimentele zoektocht naar<br />
een nieuwe artistieke koers. Een schone taak voor producer Andy<br />
Barlow (Lamb) om David Gray uit zijn comfortzone te halen en te<br />
dwingen zichzelf opnieuw uit te vinden. In plaats van eerst de melodie<br />
te schrijven gevolgd door de tekst werd dit proces omgedraaid. Via aanvankelijke frustratie leidde dit tot<br />
bevrijding en zelfvertrouwen getuige ook de frisse openingstrack Back In The World. Een typische David<br />
Gray-song waarin gaandeweg het tempo wat wordt opgeschroefd met behulp van pulserende drums en<br />
piano. Ook in As The Crow Flies lijkt deze methode goed te werken. Tegelijkertijd wordt er ook subtiel<br />
buiten de lijntjes gekleurd. Zo worden we in Last Summer verrast met een uittro van weelderige violen<br />
terwijl in het opgeruimde Cake And Eat It een sfeervol koor langskomt. Zijn melancholische stem vaart<br />
het beste bij een productie waarin de bekende akoestische folkrockelementen afgewisseld worden met<br />
gevarieerde composities en elektronische instrumentaties. De sweetspot is dus waar verleden en heden<br />
samenkomen. Dan komen we ook weer terug bij het experiment met de oude drumcomputer en het in zijn<br />
slaapkamer opgenomen White Ladder eind jaren negentig. Ook die plaat had deze combinatie precies in<br />
balans. Vijftien jaar nadien resulteert een nieuwe experimentele aanpak weliswaar in een meer gelaagde<br />
sound maar met vergelijkbare historische flow. Welkom terug David Gray! (Gijs Hesselmans)<br />
Angus & Julia Stone<br />
(Universal)<br />
CD LP<br />
Het is al weer zeven jaar geleden dat Angus en<br />
Julia Stone debuteerden met het wonderschone A<br />
Book Like This. Het debuut van de Australische broer<br />
en zus leek niet te overtreffen, maar het in 2010<br />
verschenen Down The Way was toch echt beter en<br />
bevestigde de belofte van het debuut van Angus<br />
en Julia Stone. Sindsdien moesten we het doen met<br />
uitstekende soloplaten van Angus en Julia, maar de<br />
nu verschenen nieuwe plaat van het tweetal laat<br />
horen dat 1+1 zo heel af en toe toch 3 kan zijn. De<br />
titelloze derde plaat van Angus & Julia Stone werd<br />
geproduceerd door niemand minder dan Rick Rubin.<br />
Rick Rubin haalde al eerder het beste naar boven bij<br />
muzikanten en slaagt daar ook bij het Australische<br />
tweetal in. De nieuwe plaat gaat verder waar Down<br />
The Way vier jaar geleden ophield, maar laat een<br />
nog veelzijdiger geluid horen, waarin de folk van<br />
het debuut plaats heeft gemaakt voor pop en rock<br />
met invloeden uit de folk en country. De derde plaat<br />
van Angus & Julia Stone is een eigenzinnige plaat<br />
met songs die de fantasie prikkelen, maar die ook<br />
gewoon lekker in het gehoor liggen. De kracht van<br />
de muziek van Angus en Julia Stone schuilt nog<br />
altijd in de subtiele wijze waarop de twee elkaar<br />
weten te inspireren en versterken. Het levert een<br />
hele sterke plaat op, die zeker niet onderdoet voor<br />
zijn twee voorgangers en net wat meer overtuigt<br />
dan de soloplaten van Angus en Julia. Bijna een uur<br />
lang, zonder ook maar een moment te vervelen.<br />
(Erwin Zijleman)<br />
6<br />
7
Pop & Rock<br />
ERIC CLAPTON & FRIENDS<br />
The Breeze: JJ Cale Tribute<br />
CD 2LP<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
(Universal)<br />
Het is geen geheim dat Eric Clapton een groot bewonderaar was van J.J.<br />
Cale. Hij zette niet alleen Cocaine en After Midnight op de plaat, maar de<br />
mannen maakten in 2006 zelfs samen het album The Road To Escondido.<br />
Dat Clapton, vergezeld van enkele andere grote namen, een muzikaal eerbetoon aan Cale brengt<br />
is daarom geen verrassing. Op de opener Call Me The Breeze – al eerder gecoverd door Lynyrd<br />
Skynyrd – blijkt dat Clapton qua stijl weer heerlijk en onvervalst naar zijn jaren zeventig geluid<br />
terugkeert. En eigenlijk geldt dat voor het hele album. Opvallend – of misschien ook wel niet – is<br />
dat gasten van Clapton allemaal op hun eigen manier net zo laid back zingen als Cale deed en ook<br />
allemaal nu het stemgeluid van Cale proberen te benaderen, of het nu Mark Knopfler, Tom Petty,<br />
Willie Nelson of John Mayor is. Het duet van Clapton met Tom Petty op Rock ‘n’ Roll Records is<br />
heerlijk. John Mayor zet een weergaloze Magnolia weg en doet samen met Clapton een prachtige<br />
versie van Don’t Wait. Clapton speelt gepassioneerde solo’s (al zou de solo op Crying Eyes<br />
evengoed van George Harrison kunnen zijn) en de kwaliteit van de songs van J.J. Cale wordt met<br />
dit album opnieuw onderstreept. Er was maar één J.J. Cale. Tijd dus om ook maar weer eens het<br />
oude werk van de meester zelf uit de kast te trekken! (Ron Bulters)<br />
a<br />
t<br />
p<br />
S<br />
e<br />
l<br />
p<br />
l<br />
a<br />
a<br />
t<br />
j<br />
e<br />
s<br />
ENGINEERS<br />
Always Returning 2CD LP<br />
(K-Scope/Bertus)<br />
De dromerige pop van Engineers heeft een vierde hoofdstuk gekregen. Na<br />
vier jaar eindelijk weer een nieuw album. De band bestaat nu uit multi-instrumentalist<br />
Mark Peters uit Liverpool en de Duitse ambientproducer en artiest Ulrich Schnauss. Het album<br />
werd door Peters vooral thuis in elkaar gezet, waarna Schnauss er zijn onnavolgbare ambientsausje overheen goot.<br />
Het resultaat ligt tussen pop, rock en elektronisch, ergens tussen Moody Blues en Pink Floyd. Thema is het verminderde<br />
mysterie dat popmuziek is geworden door o.a. internet. Volgens Peters kan je te snel het geheim vinden en word je<br />
vervolgens doodgegooid met iets dat je eigenlijk niet wilt. Daarom werden de drums live ingespeeld en werd gekozen<br />
voor analoog geluid. De muziek is er des te warmer en toegankelijker door. Een grote verdienste van de band. De titel is<br />
de getuigenis van Peters’ grote verbondenheid met muziek maken. Hij gaat altijd weer terug. Fijn album. (Erik Mundt)<br />
JOHN STEEL SINGERS<br />
Everything’s A Thread CD LP<br />
(Full Time Hobby/Konkurrent)<br />
Everything’s A Thread (grappig woordspelinkje, check!) werd vorig jaar al aan de andere kant<br />
van de wereld uitgebracht, maar verschijnt nu ook in ons land. Een en ander zal verband<br />
houden met de huidige populariteit van een gelijkaardige band als Temples. The John Steel<br />
Singers bedienen zich echter van een breder en minder rigide muzikaal palet dan louter neo-psychedelica. Het sextet<br />
brengt eigenzinnige, eclectische, maar altijd luchtige liedjes die evenzeer aanhaken bij de hedendaagse surf- en<br />
indiepop van bijvoorbeeld The Spinto Band of hun onvolprezen collega’s Here We Go Magic. Dikwijls meerstemmig<br />
gezongen, zoals in de exemplarische single Happy Before – een trefzekere hommage aan vervlogen zomeravonden<br />
aan de Australische oostkust. Een heerlijk vintage orgeltje, geinig gitaarloopje, en uptempo drums. Meer moet dat niet<br />
zijn. En zo vliegen de twaalf songs voorbij. Everything’s A Thread mag dan niet het meest originele popalbum van het<br />
jaar heten, maar met zulk happy-go-lucky songmateriaal is dat geen enkel bezwaar. (Max Majorana)<br />
CENTRO-MATIC<br />
Take Pride In Your Long Odds<br />
CD LP<br />
Hoewel het Neil Young-achtige intro van<br />
het openings- en titelnummer anders<br />
doet vermoeden, is de getergde ziel van voorman<br />
Will Johnson op dit album vooral bezig met catchy<br />
riffs en pakkende melodieën. Het gitaarwerk van Salty<br />
Discipline is een goed voorbeeld van het eerste, de<br />
sferische synthesizers van Anything Torn Out van het<br />
laatste. Een uitstekend album van de band die steeds<br />
minder tot de alt-country, maar steeds meer tot de<br />
alt-rockgemeenschap gerekend mag worden. (Jurgen<br />
Vreugdenhil)<br />
CLOUD BOAT<br />
Model Of You CD<br />
LP rood vinyl<br />
Na het debuut vorig jaar, is Cloud Boat<br />
flink gegroeid. Producer Andy Savours<br />
nam Tom Clarke en Sam Ricketts bij de hand en leidde<br />
ze naar de overwinning. Hun tweede album brengt ze<br />
dichter bij hun idolen Sigur Ros en My Bloody Valentine.<br />
Daarom kozen ze ook voor Savours, omdat hij met<br />
hun idolen werkte. Rijkere sfeer dan het uitstekende<br />
debuut. Fijn album, dat klinkt alsof er goed nagedacht<br />
is. (Erik Mundt)<br />
FLAMING LIPS<br />
7 Skies H3<br />
CD LP<br />
Dat de heren van Flaming Lips een<br />
psychedelische achtergrond hadden<br />
wisten we al een tijdje, getuige hun fascinatie voor<br />
science fiction en diverse albums als Yoshimi Battles<br />
The Pink Robots. Vergeet daarbij zeker niet hun<br />
legendarische Pinkpop 2006 optreden. 7 Skies H3 gaat<br />
daarentegen nog een graadje verder. Het lijkt alsof<br />
the Flaming Lips de Krautrock hebben herontdekt.<br />
De ruimtereis start met de, mysterieuze zwevende<br />
titeltrack met een Duitse sound uit de begin jaren<br />
zeventig als Klaus Schulze, gecombineerd met gitaar.<br />
Tegen het einde wordt het allemaal nog donkerder,<br />
dreigender en bovenal meer raadselachtiger. 7 Skies<br />
H3 is een waardige toevoeging aan de toch al bizarre<br />
discografie van de Flaming Lips. (Ron Loontjes)<br />
Luister<br />
trip<br />
Pop & Rock<br />
LA ROUX<br />
Trouble In Paradise CD LP<br />
(Polydor/Universal)<br />
Haar met een Grammy onderscheiden<br />
debuutplaat, met daarop de hitsingle Bulletproof,<br />
dateert alweer uit 2009. Maar nu laat deze<br />
roodharige synthpopzangeres dan weer van<br />
zich horen. Er blijkt in de tussentijd wel een en<br />
ander veranderd. Elly Jackson, zoals La Roux<br />
eigenlijk heet, tekende een contract bij het grote<br />
Universal. En Ben Langmaid, producer en op de<br />
achtergrond ook bandlid (officieel was La Roux<br />
voorheen een duo), maakt nu geen onderdeel<br />
meer uit van het project. Muzikaal is het nog<br />
steeds op eighties geschoeide synthpop wat de<br />
klok slaat. Maar waar het debuut nog een plaat<br />
voor in de wintermaanden was, is deze opvolger<br />
juist een uitstekend album voor het warmere<br />
jaargetijde – het zal ermee te maken hebben dat<br />
La Roux een tijdje op Jamaica verbleef. De fijn in<br />
het gehoor liggende popliedjes klinken opgewekt<br />
met een tropical twist. Inspiratie werd onder<br />
meer opgedaan bij Grace Jones en Tom Tom Club.<br />
(Willem Jaap van Essen)<br />
8<br />
sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl • platomania.nl<br />
9
Pop & Rock<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
Pop & Rock<br />
GEORGE EZRA<br />
Wanted On Voyage<br />
(Sony Music)<br />
CD cd deluxe 2lp<br />
December vorig jaar. De BBC maakt haar ‘Sound of 2014’ lijstje bekend<br />
met als vaandeldrager de zanger Sam Smith, maar in dat lijstje staat ook<br />
een jonge singer-songwriter waarvan nog niemand ooit had gehoord.<br />
George Ezra was een van de artiesten die met zijn muziek bepalend<br />
moest worden voor 2014. Niets blijkt minder waar, want zijn ongelofelijk<br />
grote hit Budapest is niet meer van de landelijke radio te denken. Nu is<br />
het aan George Ezra om te bewijzen dat hij echt geen eendagsvlieg is.<br />
Met zijn debuutalbum Wanted On Voyage zet hij de lijn die hij met Budapest heeft neergezet vlekkeloos<br />
door. Fijne singer-songwritermuziek met vaak alleen een elektrische gitaar, soms wat begeleidende drums<br />
en vooral de verslavende stem van Ezra zelf. Op dit album laat hij horen waar hij vocaal allemaal toe in<br />
staat is en het is vaak onvoorstelbaar om te bedenken dat de zanger net 21 is. Zonder te weten wie George<br />
Ezra is zou je in eerste instantie denken aan een stokoude, sigaar rokende en whiskydrinkende man die<br />
weer eens probeert hip te zijn. Het is de Britse singer-songwriter gelukt om zichzelf binnen een half jaar<br />
te settelen in ieders popminnend brein. De volgende stap is om een onuitwisbare plek te vinden en niet<br />
de zanger te worden die we over een paar jaar terug vinden op een One Hit Wonder verzamelalbum. Met<br />
Wanted On Voyage heeft George Ezra in ieder geval zijn stinkende best gedaan het publiek voor hem te<br />
winnen en waarschijnlijk gaan we nog veel van hem horen! (Bram van Kolfschooten)<br />
JOHN GARCIA<br />
John Garcia CD LP<br />
(Napalm/PIAS/Rough Trade)<br />
Hoewel zijn muzikale verleden bij Kyuss tot nogal wat gedoe met Josh<br />
Homme heeft geleid, blijft ex-frontman John Garcia stug doorgaan met<br />
geweldige muziek maken. Zo was daar vorig jaar nog de debuutplaat van<br />
zijn uitstekende project Vista Chino en levert hij nu onder eigen naam een nieuwe plaat af. Wie<br />
Garcia kent weet precies wat te verwachten: stoner aan de lichtere kant van het spectrum met<br />
een onweerstaanbare groove en de altijd heerlijke stem van de meester zelf. (Martijn Koetsier)<br />
a<br />
p<br />
GASLIGHT ANTHEM<br />
Get Hurt CD CD deluxe lp<br />
(Universal)<br />
Je kunt zo langzamerhand de klok gelijkzetten op de releases van The<br />
Gaslight Anthem uit New Jersey. Op haar doorbraakplaat The ’59 Sound uit<br />
2008 reproduceerde de band het geluid van Springsteen en zijn E-Street<br />
Band uit de seventies en voegde een punky attitude toe, op het in 2010 verschenen American<br />
Slang koos The Gaslight Anthem voor een wat meer ingetogen rootsgeluid, om op Handwritten<br />
uit 2012 een balans tussen beide werelden te vinden. We zijn inmiddels weer twee jaar verder<br />
en dus is het de hoogste tijd voor een nieuwe plaat. Get Hurt is in alle opzichten een groots<br />
klinkende rockplaat. De Britse producer Mike Crossey (Arctic Monkeys, Keane, Jake Bugg) heeft<br />
de band uit New Jersey voorzien van een vol en gepolijst geluid, terwijl The Gaslight Anthem<br />
zich laat beïnvloeden door een aantal decennia rockmuziek. Het is een geluid waarmee een rockband<br />
gemakkelijk op zijn bek gaat, maar The Gaslight Anthem blijft overeind met goede songs en een uitvoering die<br />
de nodige passie en energie verraadt. Al met al een mooie aanvulling op een boeiend oeuvre. (Erwin Zijleman)<br />
KEVIN COSTNERS<br />
Pick Up The Parts CD lp+CD<br />
(Excelsior)<br />
The Kevin Costners is een sympathiek Nederlands bandje. Minstens zo sympathiek als<br />
de acteur waar ze naar vernoemd zijn. Minder leuk aspect aan die acteur? Hij maakt<br />
verschrikkelijke muziek.<br />
Nee, wat dat betreft doen die Nederlandse muzikanten het veel beter. Hun prachtige debuut Come On<br />
In bijvoorbeeld kwam zo’n vijf jaar geleden uit. Even leek men tussendoor de handdoek in de ring te<br />
gooien, maar toch is de tweede plaat er gelukkig wel gekomen. Pick Up The Parts klinkt muzikaal gezien<br />
eenduidiger dan het debuut. De liedjes zijn coherenter, maar een paar ragfijne elementen is gebleven. Die<br />
heerlijk herkenbare stem van de liedjesschrijver Bouke Zoete bijvoorbeeld. Veelal gecombineerd met de<br />
achtergrondstem van medesongwriter en gitarist Sjors van der Meulen. En de muziek? Soms hoor je Wings<br />
(I Need It You Know), maar een moment daarna doen composities denken aan de Kinks (Pretty Summer<br />
Scented Hideaway, Never Knew), Fleetwood Mac (Pick Up The Parts) of aan Supergrass (Shufti Kite, Helmets).<br />
In één zin een treffende omschrijving geven? Melancholisch, galmend en tevens stekelig en rocky. Zeer<br />
belangrijk? Ook na vijf jaar zijn de songs stuk voor stuk zeer goed. Misschien zelfs wel beter dan ooit. Daar<br />
zou het hobbybandje van de acteur waar deze sympathieke Nederlandse band naar vernoemd is, een<br />
voorbeeld aan moeten nemen. (Dennis Dekker)<br />
t<br />
S<br />
e<br />
l<br />
p<br />
l<br />
a<br />
a<br />
t<br />
j<br />
e<br />
s<br />
10 11
Pop & Rock<br />
12<br />
KING CREOSOTE<br />
From Scotland With Love<br />
CD LP 2LP<br />
(Domino/V2)<br />
Ik weet nog goed dat ik Bats In The Attic (Unravelled) voor het eerst<br />
hoorde. Een bloedmooie track van King Creosote en Jon Hopkins,<br />
afkomstig van het al even betoverende album Diamond Mine (Jubilee<br />
Edition). Een klassieker in wording. Vrijwel ademloos staarde ik na het nummer voor me uit. Ik<br />
was oprecht geraakt. Zijn vierde soloalbum schreef King Creosote – die als Kenny Anderson op de<br />
wereld kwam – als soundtrack voor een BBC-documentaire over de rijke historie van het prachtige<br />
Schotland. Keltische effecten in combinatie met folkinvloeden, een breed scala aan instrumenten,<br />
meerstemmigheid en Andersons Schotse accent komen in elf nummers uitvoerig aan bod. Vaak<br />
ingetogen, soms met iets meer tempo. Het hartzeer en zwoegen als inherent zijn aan de Schotse<br />
geschiedenis wordt in ieder geval vol overgave kenbaar gemaakt. Anderson doet zijn ambacht eer<br />
aan en levert met From Scotland With Love een welhaast poëtisch album af. (Jelle Teitsma)<br />
a<br />
t<br />
p<br />
S<br />
e<br />
l<br />
p<br />
l<br />
a<br />
a<br />
t<br />
j<br />
e<br />
s<br />
JENNY LEWIS<br />
Voyager CD LP<br />
(Warner)<br />
Hoewel de rarities compilatie Rkives nog maar weer eens liet horen<br />
hoe jammer het is dat Rilo Kiley al jaren op inactief staat, moeten<br />
we het voorlopig doen met solowerk en andere zijprojecten van de<br />
afzonderlijke bandleden. In het geval van frontvrouw Jenny Lewis is dat goed nieuws, want<br />
op Rabbit Fur Coat (2006) en Acid Tongue (2008) liet ze al horen dat ze ook prima in haar<br />
eentje uit de voeten kan. Daarbij overigens geen gebrek aan muzikale vrienden, zo werd haar nieuwe<br />
album grotendeels geproduceerd door Ryan Adams, en leverde ook Beck een bijdrage. The Voyager staat vol<br />
zonnige en glossy Californische powerpop waarin echo’s van Fleetwood Mac, The Bangles en diverse andere<br />
bands te horen zijn. In weerwil van de opgewekte melodieën staan de teksten echter bol van somberheid en<br />
teleurstellingen in de liefde. Bij oppervlakkige beluistering gaat deze plaat makkelijk langs je heen, maar wie<br />
de tijd neemt, zal ontdekken dat The Voyager een groeiplaatje pur sang is. (Marco van Ravenhorst)<br />
MANIC STREET PREACHERS<br />
Futurology CD cd deluxe CD<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
(Sony Music)<br />
De Manics hebben weer een nieuwe plaat. Vaste reactie? Jeuh! De kwaliteit van de albums<br />
van dit sympathieke bandje uit Wales is namelijk steevast zeer hoog. Toch weten de Manic<br />
Street Preachers er met Futurology wel weer een schepje boven op te doen ten opzichte<br />
van de afgelopen reeks platen. Was voorganger Rewind The Film (2013) rustiger en meer<br />
laidback, het kersverse album Futurology klinkt ruiger, rauwer, complexer en diverser dan ooit. De bandleden<br />
zijn naar eigen zeggen geïnspireerd door Europa in het algemeen en Berlijn in het bijzonder. In laatstgenoemde<br />
stad is een deel van de songs ook opgenomen. Het blijken een stel toffe bovenal zeer onderscheidene songs<br />
op die door de benaderwijze van de band af en toe zelfs een krautrocksausje gekregen hebben. Duitse actrice<br />
Nina Hoss zingt een mopje mee, Cian Ciaran van de Super Furry Animals draagt zijn muzikale steentje bij en<br />
ook singer-songwriter Georgia Rut en Green Gartside van Scritti Politti vervullen heerlijke gastrollen. Uit alles<br />
blijkt: bij de Manics is de inspiratie tot muzikaal prediken nog lang niet opgedroogd. Jeuh! (Dennis Dekker)<br />
HONEYBLOOD<br />
Honeyblood<br />
CD LP<br />
Honeyblood is een nieuwe band uit<br />
Glasgow. Bestaande uit twee dames,<br />
zijn de songs uitgekleed maar des te urgenter. De<br />
twee noemen The Breeders en Throwing Muses als<br />
invloeden, maar er zijn nog wel meer invloeden te<br />
noemen. Bijvoorbeeld Best Coast is niet ver weg, maar<br />
Honeyblood is Europeser en dat is gek, omdat ze zo<br />
Amerikaans georiënteerd zijn. Zangeres Stina klinkt<br />
meeslepend, daarom een debuut om van te houden.<br />
(Erik Mundt)<br />
HOW TO DRESS WELL<br />
What Is This Heart?<br />
CD 2LP 2x10 inch limited<br />
Twee jaar na het bijzonder goed<br />
ontvangen Total Loss is het Amerikaanse wonderkind<br />
Tom Krell a.k.a. How To Dress Well terug met zijn<br />
derde langspeler, What Is This Heart. De bijzonder sterk<br />
gelaagde mix van diepe electropop, melodieuze indie<br />
en post-r&b is meer helder en direct dan voorheen,<br />
waarbij de eerder uitgebrachte singles Repeat Pleasure<br />
en Words I Don’t Remember de fans meer dan warm<br />
maakten voor dit twaalf nummers tellende album.<br />
Hoeveel diversiteit kan een plaat herbergen? Van<br />
mierzoet (2 Years On en Precious Love) naar optimistisch<br />
en exotisch (Repeat Pleasure), over op filmisch (Pour<br />
Cyril), toewerkend naar een geweldige climax (Words I<br />
Don’t Remember), overgaand op krachtige elementen<br />
(A Power), schakelend naar ritmisch en diepgaand (Face<br />
Again), naar dansbaar (Very Best Friend) en emotioneel<br />
afsluitend (House Inside (Future Is Older Than The Past)).<br />
De reeds ingeloste belofte gaat verder met waar hij was<br />
gebleven. Imponeren. (Jelle Teitsma)<br />
LOWER<br />
Seek Warmer Climes<br />
CD LP<br />
Na hun ep uit 2012 is er nu het officiële<br />
debuut van het Deense Lower. Waren<br />
ze op die ep behoorlijk boos, is er nu ruimte voor<br />
melodie. Nog steeds verontrustend, de sfeer kan het<br />
best vergeleken worden met Joy Division, maar zanger<br />
Adrian Toubro zingt in ieder geval. Maar het blijven<br />
wereldverbeteraars, het blijkt uit de teksten en een<br />
grote invloed is Iceage. Prima debuut van veelbelovend<br />
eerlijk viertal. (Erik Mundt)<br />
Luister<br />
trip<br />
Pop & Rock<br />
STU LARSEN<br />
Vagabond CD<br />
(Ada Global/Warner)<br />
Het is een welhaast klassiek verhaal. De<br />
jongeman die zijn geboorteland gedag zegt<br />
om samen met zijn gitaar de wijde wereld te<br />
bereizen, optredens te verzorgen en bekendheid<br />
te vergaren. Het lukte de Australische Stu Larsen.<br />
In zijn zeven jaar als zwerver of vagebond<br />
leerde hij onder andere Mike Rosenberg van<br />
Passenger kennen, met wie hij drie jaar lang<br />
door Australië, Noord-Amerika en Europa<br />
trok. Larsens debuut Vagabond is een reis<br />
door de tijd, getuige ook de titels die hij zijn<br />
nummers heeft meegegeven. Zijn reis langs<br />
waanzinnige landschappen, pittoreske dorpjes<br />
en grote steden vertaalde hij in elf gevoelige<br />
bluesfolkliedjes, ingekleurd met onder andere<br />
gitaar, piano, viool, banjo, mondharmonica en<br />
ukelele. Op Thirteen Sad Farewells, Pocket Full<br />
Of Coins en Darling If You’re Down gaat het<br />
tempo lichtjes omhoog, maar de overige acht<br />
nummers zijn vooral piepklein en voor de tere<br />
hartjes. Liefhebbers van singer-songwriters als<br />
Passenger, Ray LaMontagne en Damien Rice<br />
hebben er met Stu Larsen waarschijnlijk een<br />
favoriet bij. (Jelle Teitsma)<br />
13
Pop & Rock<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
Pop & Rock<br />
FINK<br />
Hard Believer<br />
CD LP<br />
(PIAS/Rough Trade)<br />
Voormalig plaatjesdraaier Fin Greenall kennen we sinds 2000 als singersongwriter<br />
Fink. Na Fresh Produce, Biscuits For Breakfast, Distance And<br />
Time, Sort Of Revolution en Perfect Darkness is Hard Believer alweer zijn<br />
zesde studioalbum. Vergeleken met de eerste vier was Perfect Darkness<br />
uit 2011 opvallend helder en direct. Hard Believer daarentegen gaat<br />
zwaarder op de maag liggen. Het album voelt vrijwel continu als een<br />
aanloop naar iets, terwijl dat ‘iets’ juist achterwege blijft. Niet dat dit<br />
storend is. Helemaal niet zelfs. Titeltrack Hard Believer is een lome, bluesachtige opener die wordt gevolgd<br />
door het emotionele Green And The Blue. Het instrumentale, zwaarmoedige White Flag leidt daarna Pilgrim<br />
in, een van de hoogtepunten op het album. Pilgrim is op een geweldige manier opgebouwd, leunend<br />
op Finks onomstreden stemgeluid en strak gitaarwerk waar steeds meer dreiging van uitgaat. Tamelijk<br />
droefgeestig komen achtereenvolgens Two Days Later, Shakespeare en Truth Begins voorbij, alvorens het<br />
meer lichte en tevens buitengewoon prachtige Looking Too Closely de zon weer een beetje doet schijnen.<br />
Fink doopt ons vooral onder in een bad vol trage, zware riffs, weemoedige pianoriedels en bij tijd en<br />
wijle ingewikkelde (gitaar)melodieën. Na het emotionele Too Late sluit Fink met Keep Falling de plaat af<br />
zoals we van hem gewend zijn. Klein en minimalistisch met speels gitaarspel en zeer bekoorlijk gezang.<br />
Geschreven in een jaar, geproduceerd in 2,5 week en opgenomen in de befaamde Sound Factory Studios is<br />
Hard Believer een ambitieuze, doch logische stap in de prachtige carrière van Fink. (Jelle Teitsma)<br />
GRANT NICHOLAS<br />
Yorktown Heights<br />
CD LP<br />
(PIAS/Rough Trade)<br />
Yorktown Heights is het debuutalbum van Grant Nicholas, vooral bekend als<br />
frontman van de Britse rockformatie Feeder. Het gitaargeweld van Feeder<br />
floreerde aan het eind van de jaren negentig met name in Groot-Brittannië<br />
en delen van Azië en Europa, maar is op deze plaat ingeruild voor semi-akoestische nummers.<br />
De Feeder-adepten zullen hier wellicht wat moeite mee hebben, maar voor de allrounders onder<br />
ons is het een zeer luisterrijk geheel. Enig minpuntje is de lengte van de plaat. Vijftien tracks in<br />
vijvenvijftig minuten maakt het een lange zit. En omschreven als rock, neigt het toch meer naar<br />
een popalbum. Prettig voortkabbelend opent Soulmates, gevolgd door vier andere hoogtepunten;<br />
Hitori, Tall Trees, Robots en Vampires. Iets te zoetsappig is vervolgens Good Fortune Lies Ahead,<br />
zoals later ook nummers als Hope en Isolation weinig imponeren. Een goed begin is het halve<br />
werk, maar het tweede stuk van de plaat mist toch een beetje karakter. (Jelle Teitsma)<br />
a<br />
p<br />
SINEAD O’CONNOR<br />
I’m Not Bossy, I’m The Boss CD LP<br />
(Nettwork/V2)<br />
‘Don’t know if I should quite sing this song,’ begint Sinéad O’Connor 8<br />
Good Reasons, misschien wel het mooiste nummer van haar nieuwste<br />
album. Bijzonder openhartig bezingt ze hier haar onafgebroken<br />
worsteling met het leven in het algemeen en de muziekindustrie in het bijzonder. Gelukkig<br />
klinkt het refrein hoopgevend. ‘I got 8 good reasons to stick around.’ Hoewel hits als Troy en<br />
Nothing Compares 2 U inmiddels al een half leven achter haar liggen, laat Sinéad O’Connor meer nog dan<br />
op het prima How About I Be Me (2012) opnieuw horen dat haar muziek nog steeds relevant is. Muzikaal<br />
doet ze weinig nieuws, maar op het ietwat merkwaardig getitelde I’m Not Bossy, I’m The Boss, haar eerste<br />
voor Nettwork Records, klinkt ze bijzonder geïnspireerd. Breekbare ballads als Streetcars en het al genoemde<br />
8 Good Reasons worden afgewisseld met felle en uitstekende rocknummers als Harbour en zelfs een vleugje<br />
funk (James Brown, dat ze opnam met Seun Kuti, de jongste zoon van Fela). Deze zeer sterke plaat biedt<br />
meer dan genoeg redenen om naar Sinéad O’Connor te blijven luisteren. (Marco van Ravenhorst)<br />
PUSS N BOOTS<br />
No Fools, No Fun CD LP<br />
(Blue Note/Universal)<br />
Norah Jones bouwde de afgelopen twaalf jaar een fraai oeuvre op, maar dook<br />
hiernaast op in andere projecten. Puss N Boots is een volgend project van Norah<br />
Jones en ook dit project levert een prima plaat op. Puss N Boots bestaat naast Norah<br />
Jones uit Sasha Dobson en Catherine Popper. Het trio stond in eerste instantie alleen op de planken, maar<br />
nu ligt er dan ook een heus debuut. Het is een wat bij elkaar gegrabbelde plaat met veel live-opnamen,<br />
veel covers en een enkele nieuwe song. Puss N Boots maakt americana in de breedste zin van het woord<br />
en vertrouwt voor een belangrijk deel op de vocale capaciteiten van de drie leden. Zeker wanneer Sasha<br />
Dobson, Catherine Popper en Norah Jones kiezen voor harmonieën is het resultaat prachtig, maar ook<br />
individueel maken de drie indruk. No Fools, No Fun is een plaat zonder al teveel pretenties. Puss N Boots<br />
maakt muziek met hart en ziel en heeft er veel lol in; als luisteraar kun je alleen maar voor de bijl gaan.<br />
(Erwin Zijleman)<br />
met Norah Jones<br />
t<br />
S<br />
e<br />
l<br />
p<br />
l<br />
a<br />
a<br />
t<br />
j<br />
e<br />
s<br />
14 15
Pop & Rock<br />
THE LAU<br />
Platina Blues CD<br />
Thé Lau neemt dit jaar afscheid. De<br />
zanger en schrijver van onder meer<br />
Iedereen Is Van De Wereld, Open en Blauw heeft<br />
al enige tijd kanker. Platina Blues is een bijzonder<br />
muziekstuk dat zijn recente ervaring in het ziekenhuis<br />
beschrijft. Thé Lau zelf schreef het volgende over het<br />
album dat opvallend genoeg geen tracklisting kent.<br />
‘Platina Blues is een muzikale droomreis. Het stuk,<br />
een ostinato van 40 minuten, speelt zich af tussen<br />
1u en 6u ‘s nachts in kamer 10 op de 5e etage van<br />
een ziekenhuis. De dromer kijkt door een raam vol<br />
regendruppels uit over de stad en wordt, gekoppeld aan<br />
een morfine-infuus meegesleept in een roes waarin<br />
hij door engelen wordt toegezongen, een dwaallicht<br />
volgend, het ziekenhuis uit sluipt en door troosteloze<br />
buitenwijken, verlaten weiden, donkere bossen en langs<br />
kolkende rivieren rondzwerft tot aan de top van een berg<br />
waar hij, boven de wolken en beschermd door het licht<br />
van de maan aan zijn vervolger, de ‘kale haveloze dood’,<br />
zal ontsnappen.’ (Red)<br />
The Vagary - Salute<br />
Op 22 augustus verschijnt het album Salute van<br />
The Vagary. Deze verschijnt op LP en er is een<br />
CD toegevoegd. Wie nu het album reserveert in<br />
onze winkels, krijgt en een tas bij cadeau. De<br />
band doet ook een serie optredens live in een<br />
groot aantal van onze winkels. Hou onze sites in<br />
de gaten voor de data en tijden. Bevestigd zijn in<br />
ieder geval:<br />
22 augustus:<br />
Velvet Breda 17.30 u<br />
28 augustus:<br />
Plato Leiden 17.30 u<br />
30 augustus:<br />
Concerto Amsterdam 15.00 u<br />
28 september:<br />
Plato Planet Groningen<br />
31 augustus:<br />
Velvet Delft 16.00 u<br />
cadeau!<br />
MORRISSEY<br />
Half augustus is het weer zover, het Lowlands Festival<br />
gaat dan weer van start. De meeste aandacht gaat<br />
uit naar de grote acts van dit jaar en die zijn er zeker.<br />
Queens of the Stone Age staan altijd garant voor een<br />
spetterende show en het laatste album Like Clockwork<br />
zal ruim baan krijgen. Verder natuurlijk The National en<br />
Kaiser Chiefs - beide met een serie prima platen op hun<br />
naam en de sensatie van het afgelopen jaar Stromae.<br />
Maar het meest kijken we uit naar het optreden van<br />
Portishead. Nieuw plaatmateriaal wordt pas over een<br />
jaar verwacht, wij zijn erg benieuwd wat deze band<br />
gaat brengen. Voor de fijnproever lichten we er een<br />
paar acts uit die volgens ons de moeite waard zijn.<br />
Thomas Azier, Jungle, Nick Mulvey en Sohn schopten<br />
het allen tot No Risk Disc, dus mag het duidelijk zijn<br />
dat wij hier zeer enthousiast over zijn. Maar bezoek<br />
ook eens de optredens van bijv. Chet Faker (Australiër<br />
01 ZA16 aug<br />
Pop & Rock<br />
LOWLANDS 2014<br />
15, 16 & 17 AUGUSTUS BIDDINGHUIZEN<br />
Concerto & Plato staan daar uiteraard weer<br />
met een winkel boordevol cd’s, lp’s en dvd’s<br />
én er zullen weer de nodige signeersessies<br />
i.s.m. muziek.nl worden gehouden.<br />
World Peace Is None Of Your Business CD cd deluxe 2lp<br />
(Capitol/Universal)<br />
Luister naar het tiende Morrissey-album en meteen valt op dat de<br />
nummers minder ruw en rauw klinken dan op voorganger Years Of<br />
Refusal. Dat komt voornamelijk door instrumentgebruik. De plaat die<br />
ruim vijf jaar geleden uitkwam, leunde en steunde op vette elektrische<br />
gitaarmuren. Nu is de koers van Morrissey weer eens gewijzigd. Anno<br />
2014 omringt Morrissey zijn karakteristieke stem met vele verschillende<br />
akoestische gitaren, met trompetgeschal, met veel keyboardgeluiden<br />
en af en toe zelfs een harp, klarinet of accordeon. Dat alles maakt de nummers ietwat lichtvoetiger en<br />
toegankelijker. Dat zouden woorden kunnen zijn die de fans van weleer afschrikken, maar toch is World<br />
Peace Is None Of Your Business over het algemeen erg goed te pruimen. Nog even aandacht voor een<br />
paar typische teksten van Morrissey? ‘Kick the bride down the aisle, and treasure the day…’ Of ‘I took his<br />
insults on the chin’. Of ‘Neal Cassady drops dead and Allen Ginsberg’s tears shampoo his beard. Victim,<br />
or life’s adventurer. Which of the two are you?’ U begrijpt: meneer Morrissey verkent anno 2014 weer<br />
eens een ander muzikaal pad, schrijft nog immer puntig en trefzeker en is mede daardoor nog lang niet<br />
afgeschreven. (Dennis Dekker)<br />
PLANET<br />
MarKT<br />
PARADISE<br />
16 17<br />
15 + 16 + 17 AUG<br />
campiNg<br />
caMping<br />
cAmping<br />
campercamping<br />
Walibi<br />
holLand<br />
dOOrgang<br />
LOWLANDS<br />
CAFe<br />
supeRmarkt<br />
M<br />
met een combinatie van indie-r&b en minimalistische<br />
elektronica), Jonathan Wilson (Amerikaanse zanger/<br />
gitarist/producer met sterke invloeden uit de westcoast<br />
sound, maar nergens achterhaald of oubollig), Luke Sital-<br />
Singh (Britse singer/songwriter die begin september<br />
zijn debuutalbum uitbrengt), Glass Animals (uit Oxford<br />
afkomstige band met veel invloeden uit de dance,<br />
lounge, ambient Music en elektronische muziek). Zoals<br />
altijd is er ook een grotte afvaardiging Nederlandse<br />
bands en dit jaar kun je lijken naar o.a. Kensington,<br />
Blaudzun, Jungle By Night, Jett Rebel en Tangarine.<br />
oplAadseRvice<br />
i<br />
INgang<br />
Grolsch<br />
Koelservice<br />
Nedap’S<br />
Memory<br />
Meeting<br />
Point<br />
WC<br />
M<br />
PlatO<br />
WC<br />
HEMELPOORT<br />
buitenpodium<br />
[b}<br />
merch<br />
i<br />
CAPE<br />
hAcIenDA<br />
Douwe<br />
Egberts<br />
Koffiehuis<br />
LOWLANDS<br />
M<br />
WC<br />
WC<br />
sAuna + yogA<br />
LLOWZONE<br />
LAKE<br />
LOWLANDS<br />
WC
Pop Interview interview & Rock<br />
interview<br />
Interview met<br />
Romeo en Michele<br />
Stodart van The<br />
Magic Numbers<br />
Door: Ruben Eg<br />
Na een stilte van vier jaar keren The Magic Number<br />
terug, met het vierde album Alias. Echt stilzitten was er<br />
in deze jaren niet bij voor de broers en zussen Romeo<br />
en Michele Stodart plus Angela en Sean Gannon. Daarbij<br />
was het nieuwe album al een jaar klaar. Hoe zit dat?<br />
Romeo: ‘Beetje toeval en gepland. Ik denk dat het<br />
belangrijk is om even afstand te nemen, en nieuwe<br />
dingen te ontdekken om over te schrijven. Toch is het<br />
de afgelopen vier jaar heel druk geweest. Michele<br />
heeft een soloalbum gemaakt, ik ben vader geworden,<br />
hebben onze studio naar een andere lokatie verhuisd<br />
en met veel andere mensen samengewerkt, ik heb<br />
voor anderen geschreven, we hebben een nieuw<br />
management en platenlabel.’<br />
Is het niet frustrerend om een album een jaar op de<br />
plank te moeten laten liggen?<br />
Romeo: ‘Je wilt het natuurlijk heel graag aan mensen<br />
laten horen. Na de opnames hebben we een<br />
akoestische toernee georganiseerd. Dat hadden we<br />
nog niet eerder gedaan. Het was leuk om de nummers<br />
tijdens die tournee op een totaal andere manier te<br />
spelen dan we ze hadden opgenomen. Deze nieuwe<br />
tournee voelt zodoende toch weer vers voor ons.’<br />
Michele: ‘We hebben ook een album opgenomen met<br />
een selectie van covers die we door de jaren heen live<br />
hebben gespeeld. Maar die akoestische tournee was<br />
erg leuk. Je zit lang in de studio en speelt ze dan live op<br />
een andere manier voor onze fans.’<br />
Niet eerder een akoestisch optreden gedaan?<br />
Romeo: ‘Dat begrepen we zelf eigenlijk ook niet. Dit<br />
willen we nu vaker doen, omdat het zo goed ging. We<br />
deden wel wat akoestische optredens, maar dan vaak<br />
in Londen of bij radiosessies. Dit was de eerste keer<br />
dat we in oude kerken en theaters voor meer mensen<br />
optraden. We hebben veel a capella gedaan. En andere<br />
instrumenten gebruikt. We ontdekten dat je heel<br />
krachtig kunt zijn door het klein te houden.’<br />
Michele: ‘De eerste keer optreden voor publiek dat op<br />
stoelen zit is ook heel anders. Vreemd. Maar wel leuk.’<br />
Je sprak net over persoonlijke veranderingen. Hebben<br />
die invloed gehad op dit album?<br />
Romeo: ‘De meeste songs zijn geschreven voor ik<br />
vader werd, en een aantal daarna. Het is een beetje<br />
van beide. Maar het is vooral een persoonlijk album.<br />
Tegelijkertijd heb ik geprobeerd mij niet te herhalen. Dit<br />
is ons vierde album. Ik wilde de dingen die ik al eens<br />
gezegd had niet nog eens opschrijven. Voor mij was<br />
het belangrijk om alles los te laten en mij in feite nog<br />
persoonlijker te uiten. Ik ben door een aantal moeilijke<br />
fases gedaan voor dit album uitkwam. Een lange relatie<br />
die eindigde. Vader worden. Alles zit er in.’<br />
Michele: ‘Er staan veel vragen op. We we zijn. Wie<br />
we zelf zijn, met of zonder iemand anders. Begrijpen<br />
of jezelf verrassen door de dingen die je doet; dat zit<br />
allemaal in de teksten. Het nummer Enough heeft een<br />
passage: “Will this ever be good enough? Will this ever<br />
be enough? Will I ever be good enough?”. Vragen die<br />
iedereen zichzelf wel eens stelt in het leven.’<br />
Romeo: ‘Vechten met je eigen demonen. Daar gaan<br />
de nummers over. Vragen die je jezelf wel eens stelt.<br />
Het is wat makkelijker om specifiek over nummers<br />
te praten. Het is altijd wat lastig om ze allemaal te<br />
generaliseren.’<br />
Komt dat ook omdat je een jaar verder bent, waarin<br />
weer veel kan gebeuren?<br />
Michele: ‘Als je de nummers nu speelt doe je je ogen<br />
dicht en ga je terug naar de tijd en het gevoel van<br />
het moment waarop je het nummer schreef. De pijn<br />
en gevoelens van een tijd geleden zijn soms moeilijk<br />
te benaderen. Maar tegelijkertijd moet je momenten<br />
documenteren om verder te kunnen gaan.’<br />
Koppelen fans hun eigen emoties en gevoelens bij<br />
nummers van The Magic Numbers wel eens terug?<br />
Romeo: ‘Zeker. Door de jaren<br />
heen hebben we mensen<br />
ontmoet die soms opvallende<br />
dingen zeggen over onze<br />
nummers. Bijvoorbeeld over I See<br />
You, You See Me, van ons eerste<br />
album. Een koppel vertelde dat<br />
het hun trouwnummer was,<br />
waarop ze hun eerste dans als<br />
man en vrouw deden. Bijzonder.<br />
Dat raakt me echt. Maar aan de<br />
andere kant gaat de eerste regel<br />
van het nummer: “I never wanted to love you, but that’s<br />
ok. I always knew that you’d leave me anyway”. Niet echt<br />
een trouwnummer. Mensen plakken hun eigen gevoelens<br />
aan zo’n liedje. En dat is ook de kracht van muziek. Want<br />
alle muziek waar je van houdt associeer je met een<br />
bepaald moment in je leven.’<br />
Michele: ‘Soundtracks voor je leven, is het niet? Liedjes<br />
waar je herinneringen aan hebt. Veel mensen hebben<br />
ons fantastische verhalen verteld over onze nummers.<br />
Over moeilijke of mooie momenten in hun leven. Dat<br />
is heel bijzonder om te horen. Je beseft de betekenis<br />
van wat je doet, het grote plaatje. Je wilt zelf het beste<br />
nummer schrijven, het beste album maken en dit en<br />
dat doen. Maar iemand die naar je muziek luistert<br />
voor dat ene nummer of helpt om ergens doorheen te<br />
komen, dat geeft je echt een heel speciaal gevoel.’<br />
Muzikaal is Alias een erg krachtige plaat.<br />
Romeo: ‘Dit album is anders dan alles wat we hiervoor<br />
hebben gemaakt. Het is een stuk harder. Het klinkt<br />
meer zoals we live klinken, met veel meer energie.<br />
Het heeft meer rockelementen. De productie is groter<br />
met strijkers. Ik hoor verschillende dingen in de sound<br />
en hoe we spelen. We zijn een andere band dan<br />
eerst. Maar de melodie is altijd het belangrijkste. Onze<br />
nummers zijn nog altijd gebaseerd op popliedjes. En<br />
als we zingen, hoor je ons drieën. Dat zal altijd zo zijn.’<br />
Bij de songtitels valt het nummer Roy Orbison direct op.<br />
Waar gaat dit over?<br />
Romeo: ‘Ik denk over ontsnappen aan het moment. De<br />
slotregel is: “Let me just believe tonight”, in termen<br />
van: jezelf verrassen in wie je bent. ‘Ik dacht dat ik<br />
mijzelf kende, maar elke keer zie ik nu iemand anders<br />
in de spiegel’. Je bent op elk moment een ander<br />
persoon. Daarom leek Alias mij de juiste albumtitel. De<br />
titel van Roy Orbison verwijst naar de<br />
regel: “Am I just running scared with<br />
Roy Orbison still ringing in my ears”. Er<br />
is een Roy Orbison-nummer dat heet<br />
Running Scared. Dat zat toen constant<br />
in mijn gedachten. Ik had indertijd<br />
het gevoel dat ik bang was voor mijn<br />
relatie, voor alles. Zijn naam zat in<br />
het nummer. We zeiden steeds tegen<br />
elkaar: “Laten we Roy spelen”. Dat<br />
werd toen maar de songtitel.’<br />
Michele: ‘Een soort werktitel die<br />
maar is gebleven. Er was geen andere titel die in deze<br />
schoenen kon staan.’<br />
De single Shot In The Dark is mijn albumfavoriet<br />
Romeo: ‘Dat nummer is een soort interne monoloog<br />
waarin ik in mijzelf praat over het leven. “I suppose that<br />
life is just a short in the dark. From the moment we<br />
arrive we just playing apart.” Met je demonen vechten<br />
over wie je bent. Er zijn geen antwoorden: alles is een<br />
schot in het donker. Je weet niet wat er gaat gebeuren.<br />
Je bent er maar. Het is een persoonlijk ding, maar als ik<br />
om mij heen kijk zie ik iedereen in het donker tasten.<br />
Niemand weet wat hij in hemelsnaam aan het doen is<br />
en gaat gewoon maar door. Het is een intens nummer.’<br />
18<br />
waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl • platomania.nl • sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl 19
Pop & Rock<br />
REIGNING SOUND<br />
Shattered<br />
CD LP<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
(Merge/Konkurrent)<br />
Reigning Sound was altijd al een van de meest soulvolle neogaragebands,<br />
maar Shattered doet daar nog een fikse schep bovenop.<br />
Ter herinnering: Greg Cartwright was met zijn Oblivians een van de<br />
ruigste en meest primitieve garagepunkers van de jaren negentig, maar vanaf 2001 maakt<br />
Cartwright furore met Reigning Sound dat met Break Up... Break Down (2001) en Time<br />
Bomb High School (2002) al twee genreklassiekers afleverde. De volgende platen werden<br />
weer rauwer en ruiger, maar met Shattered is de soul en rhythm & blues helemaal terug.<br />
Verdwenen zijn de frontale gitaarriffs, maar gebleven is het zuigende, zanikende orgeltje van<br />
producer en culthero Dave Amels. Door Amels’ prominente rol, Cartwrights elastieken gitaarspel<br />
en een verzameling superieure liedjes is Shattered een fantastische neo-soulplaat geworden.<br />
Reigning Sound is weer helemaal op het niveau van zo’n tien jaar geleden – en is getuige<br />
Shattered misschien nog wel beter geworden. (Wiebren Rijkeboer)<br />
a<br />
t<br />
p<br />
S<br />
e<br />
l<br />
p<br />
l<br />
a<br />
a<br />
t<br />
j<br />
e<br />
s<br />
ED SHEERAN<br />
Multiply CD cd deluxe 2LP<br />
(Warner)<br />
Zijn debuutsingle The A Team betekende in 2011 meteen de doorbraak<br />
voor Ed Sheeran, die ook overal ter wereld bewees live zijn mannetje te staan.<br />
Debuutalbum + (Plus) werd een gigantisch succes. Eind vorig jaar werd hij door<br />
Peter Jackson gevraagd om een nummer te schrijven voor The Hobbit - Desolation Of Smaug en dat<br />
werd I See Fire. Samen met Pharrell Williams schreef hij Sing, waarmee hij zijn eerste grote hit in Amerika te<br />
pakken had en voor de rest van het nieuwe album x (spreek uit als Multiply) werkte hij samen met niemand<br />
minder dan Rick Rubin. Hij adviseerde om zijn nieuwe liedjes akoestisch op te nemen en alleen waar nodig<br />
later van wat extra instrumentatie te voorzien. Multiply ligt in het verlengde van zijn sterke debuut, waarmee<br />
Ed Sheeran bewijst zeker geen eendagsvlieg te zijn. Sterker; het gemak waarmee deze jongeman liedjes<br />
schrijft én ze uitvoert, voorspelt een lange succesvolle carrière. (Erik Damen)<br />
EUGENE McGUINNESS<br />
Chroma CD LP<br />
Het vierde officiële album van Eugene<br />
McGuinness, wonend in Londen en van<br />
Ierse afkomst. Na de pure pop van zijn laatste album<br />
wilde McGuinness een kaal en direct album. Hij huurde<br />
de ritmesectie van The Invisible in, die gezien wordt<br />
als een van de beste in Engeland. Een spontaan album,<br />
geproduceerd door Dan Carey in zijn Londense studio,<br />
dat volkomen op zichzelf staat. Een prestatie waarmee<br />
McGuinness weet te verrassen. (Erik Mundt)<br />
WOMAN’S HOUR<br />
Conversations CD LP<br />
Het geluid van dit Londense kwartet<br />
lijkt beïnvloed door zowel Beach House<br />
als The XX. Woman’s Hour bestaat sinds 2011 en<br />
na enkele leuke singles is dit hun debuutalbum. De<br />
indiepop wordt gekenmerkt door deinende percussie<br />
en gelaagde synths. Daarbij past de goed dromerige<br />
stem van zangeres Fiona Burgess. De muziek en sfeer<br />
die zodoende ontstaat, is zeer geschikt voor een mooie<br />
nazomeravond. (Willem Jaap van Essen)<br />
KARMA TO BURN<br />
Arch Stanton CD LP<br />
Karma To Burn speelt sinds het<br />
gelijknamige debuut uit 1997<br />
instrumentale stoner metal waarin gitaar, bas en drums<br />
de dienst uitmaken. Geen zang en geen gitaarsolo’s.<br />
Op de nieuwe, zevende cd Arch Stanton doen de<br />
Amerikanen dat nog immer en naar hartenlust. Hoewel<br />
er nog steeds zandwagens woestijnzand door de<br />
geweldige gitaarakkoorden waaien, lijkt de band<br />
iets opgeschoven richting heavy metal. Dat komt<br />
voornamelijk door de lekker smeuïge aanpak en de<br />
soepele nummers. (Menno Valk)<br />
LA HELL GANG<br />
Thru Me Again CD LP<br />
Het Mexican Summer Label, een<br />
afsplitsing van Kemado Records<br />
en opgericht in 2008, profileert zich met een serie<br />
onafhankelijke releases waarop psychedelica anno nu de<br />
hoofdrol speelt. Dat is ook het geval met La Hell Gang,<br />
een trio uit Chili dat het beste verenigt van vergelijkbare<br />
bands als Black Angels en Black Rebel Motorcycle<br />
Club. De lome woestijnrock van deze band maakte<br />
in 2010 al indruk met het debuutalbum Just What Is<br />
Real. Het nieuwe werk is minder gericht op de sixties<br />
en bevat steeds een logge groove waarop de gitaren<br />
psychedelisch tekeer kunnen gaan. (Bert Dijkman)<br />
MARILLION<br />
A Sunday Night Above The Rain<br />
Luister<br />
trip<br />
Pop & Rock<br />
Beck Song Reader CD LP (vanaf 26 sept)<br />
(Capitol/Universal)<br />
Back To Vinyl was niet authentiek genoeg<br />
voor duizendpoot Beck en dus bracht hij zijn<br />
Song Reader in eerste instantie in geschreven<br />
vorm uit, een prachtige collectie bladmuziek,<br />
voor iedereen persoonlijk te interpreteren. Die<br />
interpretaties van collega’s maakten zo’n indruk<br />
op Beck dat hij besloot om deze verzameling<br />
te produceren. Deze productie zorgt voor<br />
een mooie eenheid, maar het zijn vooral de<br />
verschillende invalshoeken die deze plaat tot<br />
een artistiek succes maken. Acteur Jack Blacks<br />
We All Wear Cloaks is nog als novelty af te<br />
doen, de geweldige orkestrale uitvoering van<br />
Why Did You Make Me Care door de Sparks<br />
lijkt hen op het lijf geschreven. Dat geldt dan<br />
ook weer voor het verhaal van Saint Dude<br />
door Bob Forrest, de voormalige Thelonious<br />
Monster-zanger, die zelf ook het een en ander<br />
meemaakte. Eervolle vermeldingen genoeg,<br />
Jack White, Moses Sumney, Jarvis Cocker, Becks<br />
eigen bijdrage, en de nieuwe band Tweedy,<br />
met Wilco-voorman Jeff en zijn zoon Spencer.<br />
Zijn het covers, een tribute, een remake? Niet<br />
belangrijk, dit is gewoon een fantastische<br />
verzameling. (Jurgen Vreugdenhil).<br />
20 21<br />
2CD<br />
2dvd bluray 3LP<br />
Marillion bracht in 2012 het sterke<br />
Sounds That Can’t Be Made uit, een prachtige plaat<br />
die ook live goed uit de verf kwam. De dubbelaar A<br />
Sunday Night Above The Rain is een registratie van<br />
een concert dat opgenomen is in 2013 in Port Zelande,<br />
tijdens het zo langzamerhand traditionele Marillionweekend<br />
aldaar. De registratie behoort onmiskenbaar<br />
bij de beste Marillion live-platen, niet alleen omdat het<br />
songmateriaal, met een gehele uitvoering van Sounds,<br />
uitermate sterk is maar zeker ook omdat de band<br />
bewijst dat het muzikaal absoluut tot de wereldtop<br />
behoort. Als deze twee kwaliteiten ook nog eens<br />
gekoppeld worden aan momenten dat alles klopt, kan<br />
je niet anders concluderen dat dit misschien wel de<br />
live-plaat van het jaar is. (Hermen Dijkstra)
Pop & Rock<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
Pop & Rock<br />
VINYLMANIA<br />
Music On Vinyl is een speciaal label dat alleen vinyl uitbrengt in de hoogste kwaliteit. Er zijn zowel reissues<br />
van klassiekers als vergeten pareltjes en het label brengt ook vaak het vinyl uit naast een nieuwe cd-release.<br />
Maandelijks geven we een overzicht van de belangrijkste nieuwe releases, voor meer info kun je ook kijken op<br />
www.musiconvinyl.com<br />
Lee Hazlewood - Fridays Child<br />
Lee Hazlewood - Love And Other<br />
Crimes<br />
Lee Hazlewood - The N.S.V.I.P.’S<br />
Casey & The Pressure Group - Dutch<br />
Rare Groove Vol.3<br />
De Nederlandse Booker T & The MG’s werden ze<br />
genoemd en we vinden hier een selectie van de<br />
albums The Beast And I (1967), Powerhouse (1970),<br />
Lazybones (1970) en Memphis Revisited (1972).<br />
Voor het eerst op vinyl en met liner notes van Sjeng<br />
Stokking.<br />
Ten Years After - Undead<br />
Dit klassieke live album<br />
van Ten Years After<br />
verschijnt voor het eerst<br />
op vinyl in een<br />
expanded edition (vier<br />
extra tracks).<br />
Opgenomen in een<br />
kleine club in Londen,<br />
Klooks Kleek, op 14 mei 1968 horen we een band die<br />
even later een sensatie op Woodstock zou zijn. Met<br />
natuurlijk Going Home als afsluiter. Kant 4 heeft een<br />
fraaie ets in het vinyl.<br />
Mudhoney – My Brother The Cow<br />
Mudhoney was een van de vaandeldragers van de<br />
grunge en het door Jack Endino geproduceerde album<br />
My Brother The Cow een van de klassiekers uit het<br />
genre. Op de plaat hoor je vele referenties aan bands<br />
die van invloed waren op Mudhoney. De reissue bevat<br />
tevens een 7 inch promo single.<br />
Kensington - Rivals<br />
Het Utrechtse Kensington brak met hun debuutalbum<br />
meteen door en de verwachtingen rond de opvolger zijn<br />
dan ook erg hoog. De eerste singles zijn al een hit en de<br />
vinyluitgave is in prachtig rood. en je krijgt de cd er bij!<br />
Keb’mo – Just Like You<br />
Het derde album van Keb’<br />
Mo (echte naam: Kevin<br />
Moore) verschijnt voor<br />
het eerst op vinyl. Met als<br />
gasten Jackson Browne en<br />
Bonnie Raitt is het een<br />
van zijn sterkste platen.<br />
Typhoon - Lobi Da Basi<br />
Mike Cooper - Places I Know/<br />
Machine Gun<br />
De platen vliegen je om de oren. En zo halverwege het jaar worden<br />
alvast de balansen opgemaakt. Excelsior Recordings presenteert een<br />
gids van al dat moois, wat al uit is en wat nog komen gaat. Een gids in<br />
uitgaven van debutanten en de gevestigde orde; Beginners, Losers &<br />
Winners.<br />
Hallo Venray, The Upsessions, The Kevin Costners en The Sore Losers<br />
kwamen met langverwacht nieuw werk, terwijl Afterpartees, Beginners,<br />
Clean Pete, Chasing Rainbows, Bewilder en Smutfish dit jaar debuteren<br />
met een plaat. Terugblikken en voorproeven.<br />
1. Beginners - September Sunburn<br />
2. Afterpartees - First/Last<br />
3. Hallo Venray - Bob Dylan Lyrics<br />
4. Tangarine - It’s Alright<br />
5. Kevin Costners - Bigger But Better<br />
6. Fixkes - Jodie Foster<br />
Mike Cooper - Trout Steel<br />
Excelsior Sampler Beginners<br />
Losers & Winners - exclusief vinyl<br />
En nog gratis ook, op vinyl (!) of cd, bij aankoop van een full price<br />
Excelsior Recordings album, het vinyl is exclusief bij de <strong>Mania</strong> winkels.<br />
7. The Sore Losers - Don’t Know Nothing<br />
8. Bewilder - Safe (druppelkoffie)<br />
9. Clean Pete - Hier Komt De Zomer<br />
10. Chasing Rainbows - Make Love Caravan<br />
11. Upsessions - Keep On Loving You (feat Tim Knol)<br />
12. Smutfish - A Face Only a Mother Could Love<br />
22 23
Pop & Rock<br />
Luister<br />
trip<br />
LEWIS WATSON<br />
Morning CD<br />
(Warner)<br />
Is het niet via een internethype of een hippe<br />
blog, dan worden we via een programma als<br />
De Beste Singer-Songwriter van Nederland wel<br />
omvergegooid met liedjesschrijvers. Heel soms<br />
blijft er iemand hangen, veel vaker betreft<br />
het een gevalletje dertien in een dozijn. De<br />
21-jarige Engelsman Lewis Watson kan echter<br />
al rekenen op een grootschalige fanbase in zijn<br />
geboorteland, waar hij als een soort ‘Jake Bugg<br />
for the sweet and innocent’ door het leven gaat.<br />
Over zijn stem kunnen we unaniem zijn; die is<br />
prachtig. Daaromheen lukt het Watson om de<br />
luisteraar met regelmaat te overtuigen middels<br />
fraaie arrangementen, zoals tijdens opener<br />
Stones Around The Sun, Into The Wild en Outgrow.<br />
Toch kent het debuut ook enkele minder sterke<br />
nummers, zoals Windows en Sink Or Swim. Maar<br />
ach, 21 jaar. Alsof Ben Howard en Ed Sheeran op<br />
die leeftijd geen strubbelingen kenden. Castle<br />
Street is de emotionele afsluiter. Het einde van<br />
een relatie én van een noemenswaardig debuut.<br />
(Jelle Teitsma)<br />
LULUC<br />
Passerby<br />
CD LP<br />
Tweede album van dit indiefolkduo<br />
uit Australië, dat zes jaar geleden<br />
debuteerde met Dear Hamlyn dat geen commercieel<br />
succes was, maar wel de aandacht trok van The<br />
Nationals Aaron Dessner en de inmiddels wel<br />
legendarisch te noemen producer Joe Boyd. Die laatste<br />
vroeg Zoe Randell en Steve Hassett voor zijn eerbetoon<br />
aan zijn vroegere protégé Nick Drake (Way To Blue,<br />
2013), de eerste produceerde de nieuwe plaat en<br />
leverde en passant ook een belangrijke instrumentale<br />
bijdrage. Matt Berninger (eveneens The National) liet<br />
ondertussen al weten dat Passerby maandenlang het<br />
enige album was dat hij wilde luisteren en het is wel<br />
een beetje te begrijpen waarom. Het ingetogen en<br />
stemmige Passerby is namelijk een hele bijzondere<br />
plaat. Muzikaal zit het duo in dezelfde hoek als<br />
bijvoorbeeld Sharon Van Etten, Julia Stone en Tiny<br />
Ruin, maar het is de intens mooie en tijdloosheid<br />
oproepende stem van Zoe Randell die dit prachtige<br />
album een volstrekt eigen identiteit meegeeft. (Marco<br />
van Ravenhorst)<br />
PETE MOLINARI<br />
Theosophy<br />
CD LP<br />
‘Pete Molinari – if you don’t know<br />
anything about him, he’s great.’ Eigenlijk<br />
kunnen we deze recensie wel volstaan met deze<br />
aanbeveling van Bruce Springsteen, want het nieuwste<br />
album van deze jonge Britse discipel van Johnny<br />
Cash, Bob Dylan, Woody Guthrie en Gram Parsons<br />
is nog beter dan de vorige, het al voortreffelijke A<br />
Train Bound For Glory uit 2010. Molinari borduurt op<br />
het aanstekelijke Theosopy voort op het snerpende<br />
retrogeluid van zijn eerdere platen, maar de liedjes<br />
zijn nu nog weer een klasse beter. Hulp was er deze<br />
keer van onder meer van Barrie Cadogan (Little Barrie,<br />
Primal Scream) en Dan Auerbach (Black Keys). Het<br />
is de hoogste tijd dat nu ook het grote publiek deze<br />
fantastische singer-songwriter gaat ontdekken! (Marco<br />
van Ravenhorst)<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
Pop & Rock<br />
JOHN HIATT<br />
Terms Of My Surrender CD cd+DVD LP<br />
(New West/Warner)<br />
‘Leaves are falling, winter’s on my mind,’ zingt John Hiatt in<br />
openingsnummer Here To Stay. Even later refereert hij naar John Lee<br />
Hooker en Howlin’ Wolf in Baby’s Gonna Kick. Het moge duidelijk<br />
zijn dat de blues nooit ver weg is op dit nieuwe album. Op zijn 22e<br />
studioalbum doet John Hiatt waar hij goed in is: zonder veel opsmuk<br />
een elftal nieuwe nummers brengen, waarbij de elektrische gitaar<br />
ondergeschikt gemaakt is. Terms Of My Surrender klinkt spontaan, losjes<br />
bijna, maar vergis je niet: Hiatt is een veel te goede songwriter om het resultaat als een tussendoortje te<br />
laten klinken. Zelfs een luchtig nummer als Marlene zet zich, niet in de laatste plaats dankzij Hiatts stem,<br />
meteen vast in het hoofd, terwijl Wind Don’t Have To Worry als vanouds vol tekstuele vondsten zit. Meer<br />
dan zijn wat geliktere albums laat Terms Of My Surrender Hiatt op zijn best horen, waardoor zijn 22e doet<br />
denken aan zijn ten onrechte vergeten meesterwerk Crossing Muddy Waters uit 2000. 61 is Hiatt inmiddels,<br />
maar getuige dit nieuwe album kan hij nog vele jaren mee. De luxe versie bevat een dvd, met daarop een<br />
concertfilm. (Henri Drost)<br />
24 25
Pop & Rock<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
Pop & Rock<br />
KENSINGTON<br />
Rivals<br />
CD LP(rood vinyl)+CD<br />
(Universal)<br />
De vaandeldrager van de Nederlandse pop/rockmuziek van de<br />
afgelopen paar jaar, zo wordt deze band vaak opgehemeld. Het gaat<br />
weer goed met de popmuziek in ons kleine landje want steeds meer<br />
bandjes en artiesten weten hun weg te vinden naar de Nederlandse<br />
top, om dan nog maar te zwijgen over de grootste DJ’s van ons land.<br />
Een van die bands is de Utrechtse groep Kensington. Veel te horen op de<br />
landelijke radiostations en er is nauwelijks een festivals waar de band<br />
nog niet gespeeld heeft. Dit alles was vooral te danken aan hun tweede album Vultures waarvan bijna<br />
elke track werd uitgebracht als (succesvolle) single. Toch werd het de hoogste tijd voor nieuw materiaal<br />
dus vandaar de plaat Rivals. Voor dat de plaat ook nog maar de mogelijkheid krijgt om uit te komen staan<br />
er alweer twee 3FM megahits op. Beide weer goede en pakkende songs die wederom doen denken aan<br />
een mix van het melodische geluid van Coldplay (met name uit hun begintijd) en het krachtige geluid<br />
van de stadionrock van Kings Of Leon. De stijgende lijn van Kensington wordt wederom doorgezet en de<br />
band heeft met Rivals weer prima voer voor de fans afgeleverd. Er gebeurd ontzettend veel op de plaat<br />
waardoor je als luisteraar nooit je aandacht mag verliezen. En door het volle geluid van Rivals ontdek je na<br />
de vijfde, tiende en zelfs vijftiende keer luisteren constant iets nieuws. Kensington zoals je de mannen wilt<br />
horen met meer dan genoeg werk voor oorverdovende shows! (Bram van Kolfschooten)<br />
SIA<br />
1000 Forms Of Fear<br />
CD LP<br />
(Sony Music)<br />
De Australische singer-songwriter Sia bewandelt al enkele jaren het<br />
smalle koord tussen commerciële popmuziek voor het grote publiek en<br />
meer alternatieve popmuziek voor een select gezelschap. Songs in de<br />
eerste categorie bewaarde ze tot dusver voor de groten der aarde, terwijl de meer eigenzinnige<br />
songs op haar eigen platen terecht kwamen. Met 1000 Forms Of Fear eist Sia haar eigen plekje<br />
in de spotlights op. Op haar nieuwe plaat klinkt Sia als Rihanna die opeens muziek met diepgang<br />
is gaan maken. Sia vertolkt dit keer de aanstekelijke popsongs die ze de afgelopen jaren voor<br />
anderen schreef, maar voorziet deze songs ook van net wat meer diepgang en urgentie. Dat hoor<br />
je in de melodieën en in de instrumentatie, maar je hoort het ook in de emotievolle zang. Het<br />
is even doorbijten voor de liefhebbers van de platen die Sia een aantal jaren geleden maakte<br />
en het is waarschijnlijk ook even doorbijten voor de liefhebbers van de popprinsessen van het<br />
moment. 1000 Forms Of Fear loopt hierdoor het risico om tussen wal en schip te vallen, maar<br />
daarvoor is deze plaat echt veel te goed. (Erwin Zijleman)<br />
a<br />
p<br />
SLOW CLUB<br />
Complete Surrender CD CD deluxe LP<br />
(Caroline/Universal)<br />
Slow Club is een man-vrouw-duo uit het Britse Sheffield dat vijf jaar<br />
geleden opdook met het opvallend leuke Yeah, So? Op dit debuut wisselde<br />
Slow Club intieme folk af met sixties kauwgomballenpop en een vleugje<br />
White Stripes; op zijn minst een opvallende combinatie. Het is een combinatie die verder werd uitgewerkt op<br />
het voller klinkende en in 2011 verschenen Paradise, dat nu wordt gevolgd door Complete Surrender. Complete<br />
Surrender laat een ander geluid horen dan zijn twee voorgangers en klinkt veel soulvoller. Het levert songs op<br />
met een flinke Motown-injectie, maar het grootste deel van de plaat beweegt zich op het terrein van blue eyed<br />
soul verrijkt met elementen uit de triphop en r&b. Complete Surrender is niet alleen een stuk consistenter dan<br />
zijn voorgangers, maar ook in alle opzichten beter. Slow Club was op haar vorige twee platen vooral goed voor<br />
een brede glimlach, maar bij beluistering van het prachtig vol klinkende Complete Surrender lig je in katzwijm.<br />
Complete Surrender van Slow Club is de perfecte soundtrack voor broeierige zomeravonden. (Erwin Zijleman)<br />
SPOON<br />
They Want My Soul CD LP+CD<br />
(Anti/PIASRough Trade)<br />
Het oeuvre van het Amerikaanse Spoon wordt gekenmerkt door een herkenbaar eigen<br />
geluid en een hele reeks sterke albums. They Want My Soul, hun achtste album sinds<br />
het debuut Telephono uit 1996, zet deze bewonderenswaardige trend consequent voort.<br />
Het karakteristieke groepsgeluid klinkt nog even fris en aanstekelijk als pakweg tien jaar terug. De groovende,<br />
hypnotiserende ritmes, puntige gitaarriffjes en de soulvolle zanglijnen van boegbeeld Britt Daniel klinken<br />
geïnspireerd waarbij het viertal moeiteloos Indie, Soul, Krautrock en rock ’n roll weet te combineren. De open<br />
productie en de prachtig ingemixte akoestische gitaren geven de songs een zomers karakter. Waar het vorige<br />
album Transference uit 2010 vooral een goede herhalingsoefening was zijn er dit keer ook weer nieuwe invloeden<br />
te bespeuren in bijvoorbeeld Inside Out en Outlier waarin het gebruik van dance-ritmes en zwevende synths<br />
opvalt. Spoon biedt met het toepasselijk getitelde They Want My Soul kwaliteitspop met een ziel. (Dries Klontje)<br />
t<br />
S<br />
e<br />
l<br />
p<br />
l<br />
a<br />
a<br />
t<br />
j<br />
e<br />
s<br />
26 27
Pop & Rock<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
Pop & Rock<br />
RICHARD THOMPSON<br />
Acoustic Classics CD<br />
(Proper/PIAS/Rough Trade)<br />
Weet u nog? In de jaren negentig had je de unplugged-rage, toen gearriveerde<br />
artiesten ineens met akoestische uitvoeringen van hun bekendste nummers<br />
kwamen. Met wisselend resultaat natuurlijk. Maar goed, het ene akoestisch<br />
is het andere niet. Acoustic Classics is namelijk van een heel andere categorie. Ten eerste zijn er maar<br />
heel, heel weinig die virtuositeit op gitaar combineren met briljant songschrijverschap. Ten tweede<br />
verzorgt Richard Thompson al regelmatig solo akoestische tournees, die in intensiteit niet onderdoen<br />
voor zijn spetterende elektrische shows. Om een weerslag te hebben van die optredens, besloot<br />
Thompson een selectie van zijn mooiste songs akoestisch op te nemen. Het staat als een huis, maar<br />
wat wil je met Beeswing, Persuasion, 1952 Vincent Black Lightning, Wall Of Death en Shoot Out The<br />
Lights op de lijst. Het is een indrukwekkend vervolg op zijn enige andere akoestische plaat: het fraaie,<br />
inmiddels moeilijk verkrijgbare Small Town Romance uit 1984. (Louk Vanderschuren)<br />
TWIN FORKS<br />
CD LP<br />
a<br />
t<br />
p<br />
S<br />
e<br />
l<br />
p<br />
l<br />
a<br />
a<br />
t<br />
j<br />
e<br />
s<br />
(Suburban)<br />
Het debuutalbum van Twin Forks is een aanstekelijk geheel. De hoofdmoot is<br />
americana, van deze band uit Boca Raton in Florida. Oprichter Chris Carrabba<br />
startte de band in 2011, omdat hij muzikanten zocht voor een soloalbum.<br />
Hij is bekend van Dashboard Confessional en Further Seems Forever. Snel kwamen Suzie Zeldin, o.a.<br />
The Narrative en Ben Homola, o.a. Bad Books Carrabba helpen bij de opname van het akoestische<br />
album Covered In The Flood. Daarna werd begonnen met de opnames van een ep, die uit zou komen in 2013.<br />
Verder zouden Kelsie en Kimmy Baronoski, ook bekend als The Baron Sisters, nog bij de band komen. De muziek<br />
is vrolijke americana, gedomineerd door akoestische instrumenten als banjo en mandoline en aangevuurd door<br />
de enthousiaste zang van Carrabba. Carrabba geeft aan dat zijn hart bij Twin Forks ligt, maar dat hij Dashboard<br />
Confessional en Further Seems Forever, niet zal verlaten. Fijn warm debuut. (Erik Mundt)<br />
PHEROMONES<br />
Pheromones<br />
CD LP<br />
De kersverse powerrockband The<br />
Pheromones kende eerder dit jaar<br />
een vliegende start. Hun eerste single Stronger werd<br />
gebruikt voor een promo van de Amerikaanse serie<br />
Californication. En daarna waren twee andere nummers<br />
al te horen in de Nederlandse speelfilm Supernova.<br />
Natuurlijk moest er dus een dampend debuutalbum<br />
komen. En wat voor een debuut is dat geworden, zeg!<br />
Een album met louter uptempo rockers. Zanglijnen<br />
worden gedubbeld met praktisch dezelfde gitaarlijn<br />
en alle (!) nummers bevatten een dikke kop, een<br />
killerrefrein en een vette staart. Na slechts een paar<br />
keer draaien zitten de songs van The Pheromones<br />
voorgoed in je kop. (Dennis Dekker)<br />
JASON MRAZ<br />
RAGGENDE MANNE<br />
Het Is Niet Wat Je Denkt, Het Is Veel<br />
Erger LP<br />
De Raggende Manne zijn weer bij elkaar<br />
en presenteerden een nieuwe plaat met de titel Het<br />
Is Niet Wat Je Denkt, Het Is Veel Erger. De herenigde<br />
band rond zanger Bob Fosko toert de komende tijd ook<br />
door het land, maar dat zal tevens de afscheidstournee<br />
zijn. Nog één keer ‘ragge’ voor alle oude fans. Vorig<br />
jaar kwam het tot een eenmalige hereniging van de<br />
groepssamenstelling uit de vroege jaren negentig. Dat<br />
leidde weer tot de opnamen voor een nieuwe plaat.<br />
‘Misschien is er wel iets van de urgentie verdwenen,<br />
maar wat energie betreft voelt het alsof we nooit zijn<br />
weggeweest’, zegt Fosko. De nieuwe plaat – een vinylep<br />
met zes nummers – bevat de nu al klassieke tracks<br />
als De Poeprager en Niet Doen. (Red)<br />
ZZ TOP<br />
Very Baddest Of 2CD<br />
(Rhino/Warner)<br />
Experimenten, progressieve muziek, het is allemaal prachtig, maar af en toe wil je gewoon<br />
een potje vette blues ’n boogie vanuit de onderbuik. Geen nood, hier is de ultieme ZZ Topcompilatie.<br />
Diep geworteld in de Texaanse bluestraditie debuteerde het nooit gewijzigde<br />
trio in 1971 met ZZ Tops’ First Album, waarop de stijl zich meteen kenmerkte door een combinatie van de toen net<br />
opgekomen hardrockbeweging, gecombineerd met de southern rock van de Allman Brothers en een flinke dosis<br />
Texaanse humor, waarin dubbele bodems niet geschuwd werden. De eerste tien jaar, afsluitend met het uitstekende<br />
Deguello, zijn ruim vertegenwoordigd op deze dubbel-cd, net zoals uiteraard de volgende periode waarin ZZ Top<br />
wereldwijd doorbrak, niet in de laatste plaats dankzij hun grappige videoclips, waarin vooral auto’s, gitaren en<br />
veel mooie vrouwen de aandacht opeisten. De synthesizer periode van Afterburner wordt, terecht, niet uitermate<br />
uitgediept, afgezien van de singles, maar de terugkeer naar de gitaarboogie met als laatste wapenfeit het prima La<br />
Futura uit 2012 komt wel weer uitgebreid aan de orde. Alles achter elkaar gezet blijkt ook maar weer eens het niet<br />
te onderschatten talent van de heren, en met name dat van gitarist/componist Billy Gibbons, maar vooral wat een<br />
heerlijke muziek deze ruim veertig jarige carrière inmiddels heeft opgeleverd. (Jurgen Vreugdenhil)<br />
Yes<br />
CD LP<br />
(Atlantic/Warner)<br />
Dat Jason Mraz er een optimistische levensvisie op na houdt, zal voor<br />
de meeste mensen die zijn muziek kennen geen verrassing zijn, maar<br />
met de titel van zijn nieuwe (vijfde) studioalbum onderstreept hij het<br />
nog maar weer eens. Als fan van met name zijn eerste album, Waiting<br />
For My Rocket To Come uit 2002, moet ik eerlijk zeggen dat het laatste<br />
album van de vrolijke woordkunstenaar uit San Diego me maar matig<br />
bekoorde. Veel mensen dachten daar anders over, want Love Is A Four<br />
Letter Word (met de hit I Won’t Give Up) was zijn grootste succes tot nu toe. Groot is dan ook de verrassing<br />
dat Mraz niet op dezelfde weg doorgaat, maar het op YES! over een andere boeg gooit. Hij nam de plaat<br />
namelijk akoestisch op met de onder meer van Bright Eyes en First Aid Kit bekende producer Mike Mogis<br />
en vroeg de dames van het tamelijk obscure Raining Jane om hem te begeleiden. In weerwil van de titel<br />
klinkt het resultaat niet uitbundig, maar vooral ingetogen en oprecht. YES! is daarmee zeker het meest<br />
evenwichtige album van Jason Mraz sinds zijn debuut, en wat mij betreft ook het mooiste. (Marco van<br />
Ravenhorst)<br />
28<br />
29
Pop & Rock<br />
Pop & Rock<br />
DEBUUTALBUM NU VERKRIJGBAAR!<br />
Ondermeer met de tracks "Cross My Mind" en "Back To You"<br />
“Twin Forks maakt folkrock waar meerdere malen de vonken vanaf<br />
vliegen. Twin Forks overrompelt zoals de voetballers van Atletico Madrid<br />
dat aan het begin van een wedstrijd ook kunnen”. (Oorr<br />
MAGIC NUMBERS<br />
Alias<br />
CD CD deluxe 2lp+cd<br />
(Caroline/Universal)<br />
Wat vielen ze op, de twee heren van de Magic Numbers, in het<br />
gladgeschoren of hooguit stoppelige landschap van 2005. Tegenwoordig<br />
tel je eigenlijk niet meer mee zonder serieuze gezichtsbeharing,<br />
maar in het jaar dat de Magic Numbers the next big thing waren,<br />
vond je mannen met baarden eigenlijk alleen in de uithoeken van<br />
de popmuziek. Maar toen waren daar vanuit het niets Romeo Stodart<br />
en Sean Gannon, die regelrecht weggelopen leken uit het oude<br />
Nederlandse volksliedje Kaap’ren Varen. De baarden hebben de heren anno 2014 nog steeds, maar het<br />
geluid van de band die bijna tien jaar geleden regelmatig werd vergeleken met The Mamas & The Papas<br />
klinkt op album nummer vier aanzienlijk zwaarder, en vooral ook, veel somberder. Gebleven is uiteraard<br />
de mooie samenzang van de beide heren met hun respectievelijke zussen Michele en Angela. Alias werd<br />
geproduceerd door Romeo Stodart, die daarbij opteerde voor een wat zompig klinkend seventiesgeluid,<br />
waarbinnen zijn schurende gitaarspel goed tot zijn recht komt. Geen van de elf nummers, die net als op<br />
eerdere platen vaak richting de vijf minuten gaan, springt er direct uit of het moet de fraaie door Michele<br />
Stodart gezongen ballade Thought I Wasn’t Ready zijn, die wat lichtvoetiger klinkt. Erg is dat overigens niet,<br />
want vanaf de trage opener Wake Up draait het op Alias vooral om de sfeer. En die is erg mooi. De hype<br />
is na vier albums verdwenen rond de Magic Numbers, maar daarvoor hebben we een volwassen band<br />
teruggekregen die op deze fraaie plaat volledig in zijn element is. (Marco van Ravenhorst)<br />
RAVEONETTES<br />
Pe’ahi<br />
CD LP<br />
Geheel onaangekondigd ligt er opeens<br />
een nieuw album van de Raveonettes in<br />
de winkel. De opvolger van het uitstekende Observator<br />
(2012) werd geproduceerd door de van Beck, Nine<br />
Inch Nails en M83 bekende Justin Meldal-Johnson en<br />
vernoemd naar een bekende surflocatie in Hawaii.<br />
Het Deense duo laat zich op Pe’ahi van zijn meest<br />
experimentele kant zien. Zo wordt het zevende album<br />
van de Raveonettes gedomineerd door vervormde<br />
surfgitaren, overstuurde elektronica (Kill! lijkt zelfs uit de<br />
koker van Crystal Castles te komen) en strakke beats.<br />
Tegelijkertijd is het vertrouwde darkwavegeluid van de<br />
laatste albums nooit ver weg. Wederom een hele toffe<br />
plaat! (Marco van Ravenhorst)<br />
BRIAN SETZER<br />
Rockabilly Riot: All Original<br />
CD LP<br />
De titel van de laatste van Brian Setzer<br />
laat niets te raden over. Op zijn eerste<br />
album in drie jaar dendert Setzer in exact 40 minuten<br />
door 12 nieuwe rockabillynummers. De spits wordt<br />
afgebeten door de single Let’s Shake. Rockabilly met<br />
een hoog octaangehalte. Setzer heeft een album<br />
afgeleverd dat authentiek klinkt. De venijnige Gretsch<br />
en zang van Setzer wordt aangevuld met staande bas,<br />
piano en drums. Rockabilly Riot grijpt in dat opzicht<br />
meer terug naar de Stray Cats dan naar zijn werk<br />
met de Brian Setzer Orchestra. En ondanks het feit<br />
dat allemaal lekker klinkt en Brian Setzer als gitarist<br />
nog steeds zwaar onderschat wordt, wordt het album<br />
nergens echt spannend. Tijd om de Brian Setzer<br />
Orchestra weer eens van stal te halen? (Ron Bulters)<br />
Into The Great Wide Open is een samenzijn<br />
op Vlieland op 5, 6 en 7 september. Muziek<br />
staat centraal, maar het is vooral de context<br />
die ons festival eigen maakt. Middenin<br />
de natuur op misschien wel het mooiste<br />
Waddeneiland van Nederland. Verrassende<br />
randprogrammering, beeldende kunst, film,<br />
uitdagende kinderactiviteiten en voldoende<br />
rust en ruimte om er optimaal van te kunnen<br />
genieten. Dit jaar staan o.a. op het programma:<br />
Ben Howard, Buffalo Tom, Charles Bradley,<br />
Daniel Romano, Daryll-Ann, Damien Jurado, Fuck<br />
Buttons, Kris Berry & Perquisite, Melanie de<br />
Biasio, Neneh Cherry, NIck Mulvey en Typhoon<br />
op het programma.<br />
Ook dit jaar staat<br />
Concerto/Plato op het<br />
fesitval met een ruim<br />
gevulde tent vol cd’s,<br />
lp’s en dvd’s!<br />
30 31
Pop & Rock<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
Pop & Rock<br />
STRAND OF OAKS<br />
Heal<br />
CD LP<br />
Heal is een ogenschijnlijk stevige<br />
popplaat met veel gitaar en<br />
aannemelijke melodieën. Zo begint de cd tenminste.<br />
Maar de plaat evolueert naar een meeslepende sfeer<br />
van overpeinzende nummers die veel weg hebben van<br />
Radiohead. De productie is weliswaar wat donker van<br />
kleur en iets teveel dicht gesmeerd wellicht, de muziek<br />
pakt als je ervoor openstaat. Met name JM, For Me en<br />
Wait For Love ontroeren. Een aanrader! (Luc van Gaans)<br />
PENNYWISE<br />
Yesterdays<br />
CD LP+cd<br />
Yesterdays markeert de terugkeer van<br />
de oorspronkelijke zanger, Jim Lindberg.<br />
En dat niet alleen, er is gebruik gemaakt van nummers<br />
van de in ‘96 door zelfmoord omgekomen bassist<br />
Jason Thirsk, zodat het album gerust een ode aan hem<br />
genoemd mag worden. Korte puntige nummers en<br />
zoals het (neo)punk betaamt duurt het album nog geen<br />
half uur. Geen probleem, want na 25 jaar zit er nog<br />
genoeg leven in Pennywise. (Ron Bulters)<br />
Live in de Winkels<br />
TOM PETTY &<br />
THE HEARTBREAKERS<br />
Hypnotic Eye CD LP 2LP 2LP deluxe+download<br />
(Warner)<br />
In 1987 stak een pyromaan het huis van Tom Petty in brand. Vorig jaar<br />
vatte zijn huis opnieuw vlam, ditmaal met minder rampzalige gevolgen.<br />
Het inspireerde Petty wel voor een van de beste nummers op zijn<br />
nieuwe plaat: All You Can Carry. Het nummer is typerend voor Hypnotic<br />
Eye, de opvolger van het bluesy Mojo uit 2010. Een ijzersterke riff, een<br />
instant meezingbaar refrein en een puntige gitaarsolo. Verdwenen<br />
zijn de meanderende songstructuren, Hypnotic Eye bevat louter korte<br />
songs, ouderwets opgenomen met de hele band in dezelfde ruimte. Terug naar het geluid van zijn eerste<br />
platen, dat was het idee, al had Burnt Out Town ook op Mojo gepast. In Power Drunk en American Dream<br />
Plan B laat Petty zich van zijn meer venijnige kant zijn, terwijl Sins Of My Youth, Shadow People en de<br />
western swing van Full Grown Boy opvallend ingetogen zijn. Tachtig miljoen platen verkocht Tom Petty<br />
tot op heden. Hypnotic Eye zal echter geen verkooprecords breken, maar is allerminst een overbodige<br />
herhalingsoefening, daarvoor zijn de nummers simpelweg te goed. De luxe 2lp-versie bevat een extra<br />
track: Playing Dumb. (Henri Drost)<br />
Concerto Amsterdam<br />
8 augustus 14:00 Kensington<br />
30 augustus 15:00 The Vagary<br />
31 augustus 16:00 Lonesound<br />
6 september 16:00 Gregory Page<br />
Plato Utrecht<br />
8 augustus 17:00 Kensington<br />
Kroese Arnhem<br />
22 augustus 17:00 Orange Maplewood<br />
29 augustus 17:00 Lonesound<br />
Kroese Nijmegen<br />
29 augustus 15:00 Lonesound<br />
Tangarine<br />
Live in de Winkel:<br />
Donderdag 21 augustus<br />
Plato Utrecht 17:00<br />
Concerto Amsterdam 20:00<br />
Vrijdag 22 augustus<br />
North End Haarlem 15:00<br />
Oor Almere 17:30<br />
Zaterdag 23 augustus<br />
Plato Groningen 16:30<br />
Zondag 24 aug<br />
Velvet Delft 13:00<br />
Velvet Paagman Den Haag 16:00<br />
32 33
Pop & Rock<br />
FRANZ FERDINAND<br />
Live 2014 2CD<br />
Een exclusieve live-opname van het<br />
concert dat Franz Ferdinand op 14 maart<br />
2014 gaf in het Roundhouse te Londen. De band nam<br />
het publiek mee met tracks als Do You Want To, Take<br />
Me Out en Right Action. (Red)<br />
KEVIN STRINGFELLOW<br />
I Never Said I’d Make It Easy CD<br />
Stringfellows creativiteit blijkt naast<br />
the Posies en Big Star geen grenzen te<br />
hebben gezien de langdurige samenwerkingen in de<br />
studio en op tour met R.E.M. en de ontelbare projecten,<br />
legio bandjes en ander soort samenwerkingen die<br />
voortvloeien uit zijn vakkundige sonische kennis en<br />
songwriterschap. Slechts een glimp hiervan is te<br />
vinden op I Never Said I’d Make It Easy, een ironisch<br />
maar o zo kloppend getitelde alternatieve staalkaart<br />
van extreem talent dat beslist niet als Best Of gezien<br />
mag worden, zo deelt men ons fijntjes mede. Rarities,<br />
covers en outtakes van Stringfellows soloplaten houden<br />
het spannend voor de fans maar wel degelijk een<br />
instapmoment voor nieuwsgierige liefhebbers van pure<br />
(power)pop.(Albert Jonker)<br />
YES<br />
Heaven & Earth<br />
CD 2LP<br />
Alleen al het feit dat Yes de laatste van<br />
de progdinosaurussen is die niet alleen<br />
nog bestaat en optreedt maar ook regelmatig nieuwe<br />
platen maakt, verdient ons aller respect. En dat met<br />
een gezelschap dat vaker van bandleden is gewisseld<br />
dan het Nederlands Elftal van spelers tijdens het WK.<br />
Drijvende kracht bassist Chris Squire is er wederom in<br />
geslaagd – naast zijn oude maten gitarist Steve Howe<br />
en drummer Alan White en iets minder oudere maat<br />
toetsenist Geoff Downes – een zanger te rekruteren<br />
die zijn illustere voorganger Jon Anderson nagenoeg<br />
doet vergeten: Jon Davison. Niet alleen heeft deze man<br />
dezelfde voornaam, hij heeft ook dezelfde typerende<br />
stem waardoor Heaven & Earth makkelijk in het rijtje<br />
thuishoort van de latere Yes-platen zoals Keys To<br />
Ascension, The Ladder en Magnification. (André de<br />
Waal)<br />
PETER MATTHEW BAUER<br />
Liberation!<br />
CD LP<br />
The Walkmen zijn niet meer, en<br />
verschillende ex-leden begeven zich nu<br />
solo verder. Voor Peter Matthew Bauer, in de laatste<br />
periode van de band met name toetsenist van dienst,<br />
voelt het hoorbaar als een verademing. Niet wéér dat<br />
slopende democratische proces en de nood om het<br />
groepsgeluid opnieuw uit te vinden. Gewoon lekker een<br />
ongecompliceerde, eerlijke, rock ’n’ roll plaat maken<br />
in Philadelphia. Bauer geeft zich bloot zonder al te<br />
zwaarmoedig te klinken. Mooi debuut. (Max Majorana)<br />
CAMPER VAN BEETHOVEN<br />
El Camino Real CD<br />
De hoes geeft al een beetje weg dat<br />
El Camino Real verbonden is aan diens<br />
voorganger La Cost Perdida. Na het opnemen van<br />
het eerste deel van dit tweeluik, bleek Camper Van<br />
Beethoven nog te grossieren in nieuw songmateriaal.<br />
Waarschijnlijk is dat de logische verklaring voor deze<br />
vlotte opvolger. Wel volgt El Camino Real volledig zijn<br />
eigen weg en is wat steviger en donkerder dan het<br />
melancholische en zonnige La Cost Perdida. Nog immer<br />
bevat de eigengereide en eclectische indierock van<br />
Camper Van Beethoven geniale invallen, van vleugjes<br />
country op Sugar Town, tot zelfs even beetje glamrock<br />
alsook op het instrumentale pareltje Goalbase. (Corné<br />
Ooijman)<br />
COURTENEERS<br />
Concrete Love<br />
CD CD+dvd lp<br />
De Engelse band Courteeners is<br />
inmiddels aan hun vierde album toe.<br />
De stevige gitaarsound is diep geworteld in de jaren<br />
tachtig independent scene, wat gelijk de goedkeuring<br />
van Morrisey verklaart, met wie ze ook op tournee<br />
gaan. De felle drumsound en de compacte songs<br />
worden dit keer meer dan ooit ook door elektronisch<br />
toetsenwerk begeleid, wat de toegankelijkheid ten<br />
goede komt. Uitstekend werk van deze gestaag<br />
doorgroeiende band. (Jurgen Vreugdenhil)<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
Pop & Rock SPECIAL<br />
binnenkort binnen<br />
22 augustus<br />
Basement Jaxx - Junto<br />
Dry The River - Alarms In The Heart<br />
Elephant Stone - Three Poisons<br />
J. Mascis - Tied To A Star<br />
New Pornographers - Brill Bruisers<br />
Opeth - Pale Communion<br />
Royal Blood - Royal Blood<br />
Ty Segall - Manipulator<br />
Tangarine - Move On<br />
Vagary - Salute<br />
29 Augustus<br />
Ben l’Oncle Soul - A Coup De Reves<br />
Blonde Redhead - Barragan<br />
Counting Crows - Somewhere Under Wonderland<br />
Dark Sky - Imagin<br />
Dr. John - Ske-Dat-De-Dat The Spirit Of Satch<br />
Kooks - Listen<br />
Magnus - Where Neon Goes To Die<br />
Paceshifters - Breach<br />
Gregory Page - One Way Journey Home<br />
Mieke Stemerdink - Oh Liefde<br />
Johnny Winter - Step Back<br />
5 September<br />
Ryan Adams - Ryan Adams<br />
Beatles - Beatles In Mono Lp Box<br />
Catfish & The Bottlemen - The Balcony<br />
Death From Above 1979 - The Physical World<br />
In Flames - Siren Charms<br />
Interpol - El Pintor<br />
Nikki Lane - All Or Nothin’<br />
Morning Parade - Pure Adulterated Joy<br />
Robert Plant - Lullaby…And The Ceaseless Roar<br />
Queen - Live At The Rainbow 1974<br />
Sean Rowe - Madman<br />
Simian Mobile Disco - Whorl<br />
Luke Sital-Singh - Fire Inside<br />
Tricky - Adrian Thaws<br />
Waylon - Heaven After Midnight<br />
12 September<br />
Allah-La’s - Worship The Sun<br />
Asteroids Galaxy Tour - Bring Us Together<br />
Adam Cohen - We Go Home<br />
Jimi Hendrix - Cry Of Love/Rainbow Bridge<br />
My Brightest Diamond - This Is My Hand<br />
Pineapple Thief - Magnolia<br />
19 September<br />
Alt-J - This Is All Yours<br />
Joe Bonamassa - Different Shades Of Blue<br />
Julian Casablancas & The Void - Tyranny<br />
Lenny Kravitz - Strut<br />
Paul McCartney & Wings - Venus & Mars / At The Speed<br />
Of Sound<br />
Tweedy - Sukierae<br />
34 35 35
eissues<br />
reissues<br />
Reissues<br />
CROSBY & NASH<br />
Wind On The Water<br />
2cd deluxe<br />
Wind On The Water is het tweede<br />
album dat David Crosby en Graham<br />
Nash maakten in 1975. Het stel is net terug van een<br />
wereldtournee met Stills & Young, de beruchte 1974<br />
tour die net op cd verschenen is. Een opvolger van<br />
Déjà Vu zat in de planning, maar de spanningen liepen<br />
weer eens hoog op, zodat de reeds geschreven songs<br />
op de diverse soloplaten terecht zouden komen. Een<br />
groot aantal hiervan kwam op Wind On The Water en<br />
het niveau is dan ook erg hoog. Klassesongs als Carry<br />
Me, Bittersweet, Homeward Through The Haze en<br />
de titelsong laten horen hoe goed die opvolger had<br />
kunnen zijn. Wind on The Water is nu opnieuw uit met<br />
een tweede schijf vol live-opnames. (Bert Dijkman)<br />
FUNKADELIC<br />
The Electric Spanking Of War Babies<br />
CD LP<br />
In 1981 was dit de twaalfde en laatste<br />
studioplaat die George Clinton uitbracht onder de naam<br />
Funkadelic alvorens diens P-Funk-tijdvak aanbrak. Sly<br />
Stone maakte op dat moment ook onderdeel uit van<br />
het gezelschap. Het album, de titel verwijst naar de<br />
toen nog vers in het geheugen liggende Vietnamoorlog,<br />
bevat (party)funk van de bovenste plank. Met op<br />
Shockwaves een reggae-uitstapje. (Willem Jaap van<br />
Essen)<br />
Country Funk 2 1967-1974<br />
CD 2LP<br />
ELVIS PRESLEY<br />
That’s The Way It Is<br />
2CD 8CD+2DVD box<br />
Elvis: That’s The Way<br />
It Is Is een album en<br />
concertdocumentaire uit<br />
1970 die voor het eerst<br />
uitkomt in één Deluxe Box Set (8CD/2DVD). In de That’s<br />
The Way It Is (Deluxe Edition) box set zitten naast de<br />
2001 speciale editie van Elvis: That’s The Way It Is, (met<br />
een 80 pagina boekje waarin unieke foto’s, memorabilia<br />
en opnamedata) een uitgebreide versie van de<br />
originele lp en zes complete shows van Elvis’ 1970 Las<br />
Vegas zomeroptredens, unieke soundchecks, en de<br />
1970 MGM bioscoop edit. Begin 1970 keerde Elvis terug<br />
naar Vegas voor een tweede termijn optredens in het<br />
International. RCA nam het op en de opnames werden<br />
later bekend onder de release On Stage, February<br />
1970. De vaart zat er goed in bij Elvis en er werden<br />
grootse plannen gemaakt, waaronder een speelfilm.<br />
Dit alles zou in zijn derde termijn, zomer 1970, worden<br />
ingepland. Op 14 juli begonnen de repetities van de<br />
film en de shows in de MGM studio’s in Culver City<br />
te California. De camera’s draaiden vijf verschillende<br />
repetities voorafgaand aan de openingsavond van 10<br />
augustus, waaronder de repetities met de zangers en<br />
het orkest in het hotel. (Red)<br />
(Light In The Attick/Sonic Rendezevous)<br />
Wow, wat een leuke compilatie is dit. Het Light In The Attic-label heeft weer een<br />
fijne selectie bij elkaar gezocht met bekende en minder bekende artiesten in het<br />
‘countryfunkgenre’. Zeventien ongepolijste pareltjes van Willie Nelson en Jackie<br />
Deshannon tot Jim Ford en Bill Wilson. Gestoken in prachtig artwork zoals we van dit<br />
label gewend zijn. Country Funk II luistert alsof we te maken hebben met een soundtrack van een film die<br />
nog uitgebracht moet worden. (Menno Borst)<br />
BOB CARPENTER<br />
Silent Passage CD LP<br />
(No Quarter/Konkurrent)<br />
Tussen dit album van de Canadese Bob Carpenter en het onvolprezen meesterwerk<br />
No Other van Gene Clarke zijn vele paralellen te trekken. Beide albums werden<br />
gemaakt in 1974 voor een groot label en beide artiesten staken hun ziel en<br />
zaligheid in de plaat. Clarkes album verdween in de vergetelheid om jaren later alsnog op de juiste waarde<br />
te worden geschat, Silent Passage werd door Warner indertijd gewoon niet uitgebracht – terwijl het kant en<br />
klaar in de magazijnen lag. Pas in 1984 werd het op beperkte schaal uitgebracht en nu eindelijk fatsoenlijk<br />
door No Quarter. We horen een singer-songwriter met een rauwe stem in rijke doch zeer smaakvolle<br />
arrangementen, die met hulp van o.a. Emmylou Harris en Ann Murray een fraaie melancholieke sfeer weet<br />
neer te leggen. Tussen de musici vind je bepaald niet de geringste namen: o.a. Ben Keith, Lowell George<br />
en Leland Sklar weten het album keer op keer naar grote hoogtes te brengen. Een meesterwerk. (Bert<br />
Dijkman)<br />
CROSBY, STILLS, NASH &<br />
YOUNG<br />
CSNY 1974 CD 3CD+DVD<br />
(Rhino/Warner)<br />
Nadat Déjà Vu een groot succes was<br />
geworden, bleek toch dat de tournee die gekoppeld<br />
was aan dat succes nogal wat spanningen met zich<br />
meebracht. Het gevolg was dat de vier leden hun eigen<br />
weg gingen, overigens allen met groot succes. Wel<br />
doken steeds de leden bij elkaar op met als gevolg dat<br />
na Neil Youngs Time Fades Away en het mislukte Byrdsproject<br />
de tijd rijp geacht werd het weer als kwartet te<br />
proberen. De aanvang van de sessies voor de plaat, die<br />
later de naam Human Highway meekreeg, verliep niet<br />
vlekkeloos. Om wat rust te krijgen werd er besloten<br />
een uitgebreide tour te doen. Al jaren circuleert in het<br />
bootlegcircuit een opname van het Wembleyconcert in<br />
Engeland en toch is het niet deze opname die gebruikt<br />
wordt. Negen shows zijn professioneel opgenomen<br />
en daaruit is deze box samengesteld en om gelijk<br />
het oordeel maar te vellen: prachtig! Alle (solo)<br />
successen worden gespeeld inclusief nummers van het<br />
uiteindelijk door opnieuw opspelende trammelant niet<br />
afgemaakte Human Highway. Een aantal nummers zou<br />
later op diverse soloplaten komen maar hier krijgen<br />
we toch een idee wat eigenlijk de bedoeling was.<br />
Veertig nummers om je vingers<br />
bij af te likken waarbij zang en<br />
instrumentatie geweldig genoemd<br />
mag worden. Het laat het kwartet in<br />
topvorm horen.<br />
Naast de drie cd’s is er een bonus-dvd toegevoegd en<br />
een uitgebreid boekwerk met informatie. Hulde gaat dan<br />
ook uit naar Graham Nash die na de drie CSN-boxen dit<br />
juweel mogelijk heeft gemaakt. Voor de CSN(Y)-adept<br />
meer dan verplicht, maar eigenlijk een must voor elke<br />
rechtgeaarde rockliefhebber. (Hermen Dijkstra)<br />
36 37
eissues<br />
MORRISSEY<br />
VARIOUS<br />
Vauxhall & I<br />
2CD LP<br />
Het was in 1994 niet best gesteld met<br />
het imago van de voorheen grote held<br />
van de Britse popmuziek. Morrissey werd beticht van<br />
racisme nadat hij met de Union Jack op het podium had<br />
lopen zwaaien en het was vooral het toonaangevende<br />
NME dat een hetze ontketende. Morrissey verhuisde<br />
naar de VS en wilde er de brui aan geven. De muze<br />
kwam gelukkig weer tot hem en de plaat Vauxhall &<br />
I staat in het teken van drie overleden vrienden (o.a.<br />
zijn eerdere producer Mick Ronson) en de rechtszaak<br />
die Smiths-drummer Mike Joyce tegen hem aanspande.<br />
Tekstueel zijn er dan ook de nodige sneren naar zijn<br />
oude band, muzikaal is het echter zonder enige twijfel<br />
zijn beste soloplaat. Met een prachtige melancholieke<br />
sfeer en gebruikmakend van een ruim scala aan<br />
aparte instrumenten weet Morrissey zich meesterlijk<br />
te revancheren. Deze reissue bevat het album<br />
geremastered en een extra schijf met daarop een<br />
concert in Londen uit 1995. (Bert Dijkman)<br />
ALLMAN BROTHERS<br />
1971 Fillmore East Recordings<br />
(Universal)<br />
Please Don’t Freeze: Early Black RnR<br />
3CD 2LP<br />
Na de vlekkeloze compilaties I Smell<br />
A Rat (naar Big Mama Thornton) en voorganger<br />
Roll Your Moneymaker (naar Shakey Jake) flikt dé<br />
muziekjournalist van de Süddeutsche Zeitung Jonathan<br />
Fischer het wederom zichzelf te overtreffen door<br />
middel van een excellent gekozen trits rauwe, obscure<br />
‘hits’ van inmiddels grotendeels bekende(re) namen<br />
uit het decennium voorafgaand aan de wereldwijde<br />
ontdekking van die zogeheten rock ‘n’ roll, dik tweede<br />
helft jaren vijftig. Dat bleek dus namelijk allang te<br />
bestáán! Het moest alleen eerst nog even geknipt<br />
en geschoren worden voor onze gevoelige en vooral<br />
blanke oortjes. Zesentwintig rake voorbeelden hiervan<br />
met soms suggestieve teksten (Thirteen Women And<br />
One Man) al dan niet in combinatie met muzikale en<br />
verbale agressie die destijds ‘jungle music’ werden<br />
genoemd maar godzijdank als authentiek worden<br />
erkend sinds de eerste ‘witte’ covers vlak daarna<br />
verschenen. (Albert Jonker)<br />
6CD 3bluray 4lp<br />
Bill Graham was eigenaar van twee Fillmore-zalen, eentje in San Francisco<br />
en een in New York. Beide waren podium voor artiesten als Jefferson<br />
Airplane, The Byrds en Grateful Dead en vanaf 1969 bezochten ook The<br />
Allman Brothers Band meerdere keren de Fillmores. De band trad in 1970<br />
ruim 300 keer op en was live een absolute sensatie geworden. Besloten<br />
werd een live-album in Fillmore East op te nemen onder productionele leiding van de legendarische Tom<br />
Dowd. Op 11, 12 en 13 maart deed de band zes complete shows van waaruit dat legendarische livealbum<br />
gedestilleerd werd. Vier shows zijn nu compleet te horen op deze prachtige box en ondanks dat de<br />
opnames versnipperd over vele reissues verschenen zijn, zijn er de nodige nooit uitgebrachte tracks. De<br />
shows van de 11e zijn niet meegenomen en dat is maar goed ook, want de band had het lumineuze idee<br />
zich te versterken met een blazerssectie. Dowd raakte bijkans hysterisch en deze heren konden meteen<br />
exit. De bulk van het oorspronkelijke live-album komt van de laatste nachtshow op 13 maart. Voorafgaand<br />
was er een bommelding, maar dat bleek loos alarm. Het publiek bleef en was getuige van pure magie. Na<br />
ruim drie uur fantastische muziek wilde niemand naar huis. De Fillmores sloten enkele maanden later, en<br />
de laatste show in East op 27 juni moest uiteraard met The Allmann Brothers Band zijn. Ook deze show is<br />
toegevoegd aan de box. Met The Beach Boys in het voorprogramma is dit wederom een historische avond,<br />
slechts een paar maanden voor Duane Allmanns noodlottige motorongeluk. (Bert Dijkman)<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
ACERECORDS<br />
More Lost Soul Gems From<br />
Sounds Of Memphis<br />
Het Sound Of Memphis-label en<br />
studio van Gene Lucchesi scoorde<br />
een jaar na oprichting een enorme<br />
hit met Wooly Bully van Sam The Sham & The<br />
Pharaos, het was echter de southern soul waar SoM in<br />
excelleerde. In 2012 verscheen al de fraaie compilatie<br />
Lost Soul Gems en deze opvolger heeft wederom een<br />
groot aantal niet eerder uitgebrachte tracks. Marjorie<br />
Ingram, een ontdekking van Dan Greer, en George<br />
Jackson horen tot de bekendere artiesten, het niveau is<br />
echter overal hoog. Let vooral even op The Jacksonians<br />
die met een briljante foto in het boekje staan. (Bert<br />
Dijkman)<br />
Night Walker: The Jack Nitzsche<br />
Story Vol 3<br />
Het is tekenend voor het enorme<br />
talent van producer, arrangeur en<br />
songschrijver Jack Nitzsche dat Ace<br />
een derde deel aan de Producer’s Series wijdt aan<br />
hem. Lukte het op de – overigens stuk voor stuk warm<br />
aanbevolen – eerdere delen niet om ook aandacht te<br />
schenken aan zijn werk met Phil Spector, hier is de<br />
rechtenkwestie opgelost. En dus zijn op Night Walker<br />
ook nummers de Ronettes, Crystals en Darlene Love<br />
te vinden. Alleen Is This What I Get For Loving You<br />
van de Ronettes rechtvaardigt de aanschaf van deze<br />
compilatie, en dan hebben we het nog niet eens gehad<br />
over Expecting To Fly (Buffalo Springfield) en Just Your<br />
Friends (Mink DeVille). Maar elk van de zesentwintig<br />
nummers is juweeltje, van bekend tot vrijwel vergeten.<br />
(Henri Drost)<br />
Music City Vocal Groups<br />
Music City was een label uit San<br />
Francisco, dat in de jaren vijftig en<br />
zestig de zwarte muziekscene aldaar<br />
documenteerde middels ontelbare<br />
opnames. Deze verzameling richt zich op de doowop<br />
reissues<br />
en vroege soul. Niks geen strijkers en andere opsmuk,<br />
zoals de concurrentie uit New York en L.A., maar rauwe<br />
samenzang rechtsreeks van de straat, soms tegen het<br />
valse aan, altijd oprecht en vol energie. The Marcels,<br />
The Gaylarks, en The Midnights zijn slechts een paar<br />
van de namen die toentertijd hooguit lokaal een hitje<br />
scoorden, maar gelukkig voor het nageslacht bewaard<br />
zijn gebleven. (Jurgen Vreugdenhil)<br />
MILLIE JACKSON – On The Soul<br />
Country Side<br />
Soulliefhebbers weten dat er maar<br />
een ragfijn scheidslijntje is tussen<br />
soul en country. Ace/Kent heeft<br />
het verband tussen beide stijlen in de afgelopen jaren<br />
onderbouwd met een paar ijzersterke compilaties,<br />
waarop soulsterren zich stortten op country. Deze<br />
gloednieuwe compilatie is geheel gewijd aan souldiva<br />
Millie Jackson, die we kennen van die vaak zeer pikante<br />
soulballads. Hier laat ze echter horen dat ze van huis<br />
uit een countrygirl is, en ze bewijst beter dan wie dan<br />
ook dat het zowel in soul als country vooral om emoties<br />
gaat. (Jos van den Berg)<br />
Ook verschenen op Ace:<br />
• Contours & Dennis Edwards- Just A Little<br />
Misunderstanding; Rare And Unissued Motown<br />
1965-1968<br />
• Pee Wee Crayton - Texas Blues Jumpin’ In Los<br />
Angeles; The Modern Music Sessions 1948-1951<br />
• Little Milton - Sings Big Soul<br />
• Arthur Prysock - Too Late Baby; The Old Town<br />
Singles 1958-66<br />
• Superbs - Best Of<br />
• Robbie Basho - Zarthus<br />
• Mod Jazz And Then Some<br />
• Colour My World: The Songs Of Tony Hatch<br />
39<br />
38<br />
waterput.nl kroese-online.nl • de-drvkkery.nl • velvetmusic.nl • platenhuis-het-oor.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • northendhaarlem.nl • platenhuis-het-oor.nl • platomania.nl • northendhaarlem.nl • sounds-venlo.nl •• kroese-online.nl platomania.nl • • sounds-venlo.nl<br />
velvetmusic.nl<br />
39
eissues<br />
PINK FLOYD<br />
Division Bell 20th<br />
Anniversary Edition<br />
2LP+3 singles+Bluray+CD 2LP<br />
Ter ere van het twintigjarige<br />
jubileum van The<br />
Division Bell brengt Pink Floyd een boxset uit van dit<br />
oorspronkelijk in 1994 verschenen album. De boxset<br />
bevat een opnieuw gemasterde dubbel-lp van het<br />
album, een rode 7” replica van Take It Back, een<br />
doorzichtige 7” replica van High Hopes, een 12” blauwe<br />
replica van High Hopes met een terugdraaiende ets, vijf<br />
collectors prints, een BluRay waarop een nieuwe 2014<br />
video van de Grammy winnende song Marooned staat,<br />
en een nog niet eerder uitgebrachte 5.1 surroundmix<br />
van The Division Bell. (Redactie)<br />
13th FLOOR ELEVATORS<br />
Live Evolution Lost<br />
2CD 3LP<br />
In 1968 verscheen er ooit een livealbum<br />
van deze uit Texas afkomstige<br />
legendarische psychedelische band. Dikke fake, want<br />
het betrof een studio-opname met applaus erin gemixt.<br />
Gelukkig is er wel een echte live-opname bewaard<br />
gebleven die een bescheiden release kreeg in de<br />
tachtiger jaren. Het betreft hier een registratie van een<br />
optreden in 1967 voor het grootste publiek dat de band<br />
ooit had gezien en de zenuwen spelen de bandleden<br />
duidelijk parten. Voeg daarbij dat gitarist Stacy<br />
Sutherland ter plekke een angstaanval kreeg mede<br />
dankzij het ruimhartig slikken van LSD, waardoor deze<br />
opnames niet echt representatief zijn voor het kunnen<br />
van de band op een podium. Toch horen we een<br />
gedreven en rauwe set die voor de fans een welkome<br />
aanvulling is. De tweede schijf op deze heruitgave<br />
bevat niet eerder uitgebracht materiaal in de vorm van<br />
zes uitgesponnen jams. (Bert Dijkman)<br />
VARIOUS<br />
Keb Darge & Little Edith’s Legendary<br />
Wild Rockers<br />
4CD 3LP<br />
Een merknaam die je blind kunt kopen.<br />
Editie nummer vier bevat zeldzame surf en rockabilly<br />
uit de fifties en sixties, in totaal twintig tracks die<br />
nergens voor elkaar onderdoen. Dat zeldzame mogen<br />
we zeer serieus nemen, ikzelf had in ieder geval nog<br />
nooit gehoord van The Black Albino’s, wier surfstomper<br />
Shish Kebab het feest aftrapt. Wat geheel aan mij ligt<br />
overigens, maar leve het internet. De band werd in<br />
1960 opgericht in Den Haag en maakte in 1962 en<br />
1963, toen ze uit elkaar gingen, een aantal singles,<br />
waarvan dit er één was. Dat – en een groot aantal<br />
optredens - leverde ze zelfs een heuse fanclub op.<br />
Shish Kebab, hun platendebuut op Delta, is een cover<br />
van het origineel dat Ralph Marterie in 1957 opnam,<br />
omgeturnd tot echte surf. Het mooie is dat de andere<br />
negentien net zo hard rocken. En het is nog leerzaam<br />
ook. (Enno de Witt)<br />
TOWNES VAN ZANDT<br />
For The Sake Of The Song/Our<br />
Mother The Mountain<br />
2CD LP<br />
Het oeuvre van de legendarische singersongwriter<br />
Townes van Zandt is in het verleden op<br />
allerlei manieren heruitgebracht, maar nooit zo goed<br />
als Charly Records dat nu gaat doen. De eerste uitgave<br />
in de te verwachten serie, is deze fraaie dubbel-cd met<br />
zijn eerste twee platen die indertijd op het piepkleine<br />
Poppy-label verschenen. For The Sake Of The Song<br />
werd geproduceerd door Jack Clement en verscheen<br />
in 1968. De plaat wordt wat ontsierd door de rijke<br />
arrangementen die de kracht van de songs wat doen<br />
afnemen en het is dan ook niet gek dat Townes een<br />
aantal later opnieuw zou opnemen. Our Mother The<br />
Mountain is zijn eerste klassieker met een veel beter<br />
passende productie en smaakvolle bijdrages van o.a.<br />
James Burton en Charlie McCoy. (Bert Dijkman)<br />
Heavy<br />
CORROSION OF CONFORMITY<br />
IX CD<br />
De laatste jaren verschoof het geluid<br />
van Corrosion Of Conformity steeds<br />
meer van stoner met een punk-inslag naar slepende<br />
sludge. Wellicht beïnvloed door Kirk Windstein, met wie<br />
frontman Pepper Keenan lange tijd in Down speelde.<br />
Die logge groove is op IX nog steeds aanwezig, maar<br />
tegelijkertijd lijkt het punkverleden weer driftig op te<br />
borrelen. Een ontwikkeling die alleen maar van harte<br />
toegejuicht kan worden. (Martijn Koetsier)<br />
GODFLESH<br />
Decline & Fall<br />
CD LP<br />
In 1989 sloeg Godflesh’ debuut<br />
Streetcleaner een originele brug tussen<br />
heavy metal en industriële noise. Tot 2001 leverde die<br />
connectie een aantal monumentale en vernieuwende<br />
platen op. Daarna viel Godflesh in diepe winterslaap.<br />
Onverwacht is er nu een fonkelnieuwe ep Decline<br />
& Fall waarop zware, monotone klappen van een<br />
drumcomputer, grove, repeterende gitaren en de<br />
prevelende zang van Broderick aangename en bekende<br />
aanknopingspunten vormen. Er lijkt niets veranderd en<br />
dat is heel goed nieuws. (Menno Valk)<br />
MASTODON<br />
Once More ‘Round The Sun<br />
(Warner)<br />
ERIC JOHNSON<br />
Europe Live<br />
CD 2LP<br />
heavy<br />
Meestergitarist Eric Johnson heeft sinds<br />
zijn debuut in 1986 altijd gelaveerd<br />
tussen de blues and jazzfusion, met soms een uitstapje<br />
naar de softrock, en dat is prima te horen op deze<br />
live-plaat. Grotendeels opgenomen tijdens Johnsons<br />
concert in de Amsterdamse Melkweg in 2013,<br />
aangevuld met een aantal tracks uit Keulen, Bochum<br />
en Parijs, laat Johnson zich van zijn veelzijdigste<br />
kanten zien, met nadruk op de fusion. Samen met<br />
drummer Wayne Salzmann (Joe Satriani, Mike Stern,<br />
Joe Bonamassa) en bassist Chris Maresh (Bonnie Riatt,<br />
Willie Nelson, Michael McDonald) gaat Johnson door<br />
veertien tracks waarbij de hoogtepunten liggen bij het<br />
ruim elf minuten durende Last House On The Blocks<br />
en het Grammy Award winning Cliffs Of Dover. Maar<br />
vlak ook het negen minuten klokkende Mr. P.C. niet uit<br />
waarin Johnson zich laat horen als de zoon van John<br />
McLaughlin en Allan Holdsworth, zo snel dat je er bang<br />
van wordt. Magnifico! (André de Waal)<br />
BERNIE MARSDEN<br />
Shine<br />
CD 2LP<br />
De meesten zullen Bernie Marsden<br />
kennen als een van de gitaristen in uit<br />
de klassieke Whitesnake line-up maar Marsden heeft<br />
veel meer gedaan. Naast bands als Alaska, Babe Ruth<br />
en Paice, Ashton & Lord kenmerkt de carrière van<br />
Zware Jongens<br />
CD 2LP<br />
The Hunter, Mastodons vorige plaat, zal voor veel fans van het eerste uur even<br />
schrikken zijn geweest. In een poging een wat toegankelijkere sound te creëren,<br />
liet de band het na een sterk samenhangend album te schrijven, wat hun vorige<br />
werk nu juist zo succesvol maakte. Op Once More ‘Round The Sun had het naar een van die twee kanten<br />
door kunnen slaan, maar Mastodon heeft dapper doorgezet en een geluid gevonden dat zowel een<br />
groter publiek aanspreekt als de oude garde eraan herinnert waarom ze ooit fan zijn geworden. Opener<br />
Tread Lightly is weer een beest van nummer dat laat horen waarom Mastodon op zichzelf een hele<br />
divisie binnen de metal aanvoert. Opvallend zijn de veel meer aanwezige coupletten, die bovendien<br />
steeds vaker de cleane stem van drummer Brann Dailor dragen. Het is even wennen, maar in High Road<br />
pakt dat zo goed uit dat het ze bijna een hit zou kunnen gaan opleveren. (Martijn Koetsier)<br />
40<br />
41
Heavy<br />
heavy<br />
Marsden zich door veel sessiewerk. Gevolg is dat hij<br />
een grote kennissenkring opgebouwd heeft waarvan<br />
hij op Shine gebruik kan maken. Muzikaal zit de plaat<br />
in het verlengde van eerder werk: op blues geschoeide<br />
Engelse rock met hier en daar een uitstapje naar een<br />
wat meer Amerikaanse sound. Met medewerking van<br />
o.a. Purples Ian Paice en Don Airey, Joe Bonamassa en<br />
misschien wel de grootste verassing David Coverdale,<br />
op een moderne bewerking van Whitesnakes Trouble,<br />
bewijst Marsden een meer dan uitstekend muzikant te<br />
ENTOMBED A.D.<br />
Back To The Front<br />
CD CD deluxe LP<br />
(Century Media/Universal)<br />
Wie Entombed de laatste jaren heeft gevolgd, weet dat het qua line-up<br />
wat rommelde binnen de band. Zo erg dat er maar AD achter de bandnaam<br />
is geplaatst. Boegbeeld LG Petrov is er echter nog steeds en dat is een<br />
geruststelling. Ook op Back To The Front maakt hij een groot deel van de sound, gesteund door het<br />
onvermijdelijk schurende mid in het gitaargeluid. Wie de openingsriff van Bedlam Attack hoort, weet<br />
gelijk dat we hier nog steeds te maken hebben met Entombed. Waiting For Death valt wat dat betreft<br />
ook prima op zijn plek. Maar de onmiskenbare sound van de band wordt op deze plaat vaker dan<br />
voorheen aangevuld met clean gitaarwerk (Bait And Bleed) en samples (Pandemic Range). Het maakt<br />
Back To The Front een wat meer bombastische plaat. Tegelijkertijd pakken de nummers wederom<br />
eenvoudiger uit dan enkele albums geleden. Een degelijke aanwinst binnen het oeuvre van deze<br />
grondleggers. (Niels Achtereekte)<br />
JUDAS PRIEST<br />
Redeemer Of Souls<br />
(Sony Music)<br />
zijn. Het heerlijke Shine mag dan ook gezien worden<br />
als een welkome terugkeer in de spotlights. (Hermen<br />
Dijkstra)<br />
TARJA<br />
Zware Jongens<br />
2cd deluxe 2LP CD<br />
Left In The Dark<br />
CD LP<br />
Left In The Dark zou je kunnen<br />
beschouwen als het alternatieve broertje<br />
van Tarjas laatste plaat Colours In The Dark. Dezelfde<br />
nummers komen nu langs als demo, live, instrumentaal<br />
Het vorige Judas Priest-album, Nostradamus uit 2008, was een even gedurfd<br />
als geslaagd conceptalbum dat echter niet bij alle fans in de smaak viel. Sinds<br />
de terugkeer van zanger Rob Halford in 2003 hoopt menigeen bij elke nieuwe<br />
release op een Painkiller deel 2, maar doet de band gewoon waar ze zelf zin in heeft. Redeemer<br />
Of Souls is opnieuw een bewijs dat de band niet geforceerde pogingen doet om modern of heavy<br />
te klinken. Het vertrek van gitarist K.K. Downing heeft in ieder geval weinig invloed gehad op de<br />
kenmerkende Priest tandemgitaarsound. Wel is hoorbaar dat Halford inmiddels niet meer het hoge<br />
bereik heeft van weleer en daarom een stuk lager zingt, een aantal sporadisch opduikende screams<br />
daargelaten. Dit past goed bij de overwegend in midtempo voortstuwende songs die dankzij de<br />
epische intro’s, heldhaftige refreinen en spetterende soli allemaal het herkenbare Priest-stempel<br />
hebben meegekregen. Ook songtitels als Hell & Back, Metalizer en Battle Cry zeggen wat dat betreft<br />
genoeg. Zelfs de productie en mix grijpen terug op de droge, no-nonsense sound uit het begin van de<br />
jaren tachtig. Het maakt van dit zeventiende studioalbum een geloofwaardig en onmiskenbaar Judas<br />
Priest-album. De deluxe edition bevat nog eens vijf extra nieuwe nummers waarvan de meeste niet<br />
onderdoen voor de reguliere albumtracks. (Dries Klontje)<br />
of orkestraal. En in exact dezelfde volgorde. Alleen<br />
de Peter Gabriel-cover Darkness is wat gemakzuchtig<br />
vervangen door Into The Sun, de bonustrack van<br />
de limited edition van Colours In the Dark. De fans<br />
zullen deze uitgave ongetwijfeld op waarde weten te<br />
schatten. (Martin Kikkert)<br />
TESLA<br />
Simplicity CD<br />
Eigenlijk geeft de titel al weer hoe het<br />
zevende studioalbum van Tesla tot<br />
stand gekomen is: ouderwets simpel. De band heeft<br />
in een relatief korte tijd de nummers geschreven,<br />
opgenomen en afgerond. Door deze werkwijze klinkt de<br />
plaat flink rechttoe rechtaan en refereert hierdoor qua<br />
feel wel wat aan het debuut Mechanical Resonance.<br />
Simplicity rockt er lekker op los met de stem van Jeff<br />
Keith, het kleine broertje van Steven Tyler, als ijkpunt.<br />
Misschien was de plaat nog sterker geworden als de<br />
Symfo<br />
STEVE HACKETT<br />
Genesis Revisited: Live At The Royal<br />
Albert Hall<br />
2CD 2CD+DVD<br />
‘Welcome to the last night of the Progs,’<br />
zegt Steve Hackett in zijn openingspraatje en zo is het<br />
maar net. In deze magische concertzaal, waar elk jaar<br />
de Proms worden gehouden, viert nu de magistrale<br />
muziek van Genesis hoogtij. Het geluid is prima, de<br />
beelden nog meer, Hackett staat volkomen centraal<br />
met zijn magnifieke spel, met een prima band waarin<br />
zanger Nad Sylvan bijna zijn voorgangers Peter Gabriel<br />
en Phil Collins doet vergeten. Tegelijkertijd kun je je<br />
afvragen waarom weer een dvd en dubbel-cd, zo vlak<br />
na de vorig jaar uitgekomen Genesis Revisited: Live At<br />
Hammersmith. Het gaat hier immers om dezelfde tour,<br />
met dezelfde muzikanten, dezelfde muziek. Toch is Live<br />
At The Royal Albert Hall meer dan de moeite waard.<br />
De setlist bevat immers vijf andere Genesis-songs, en<br />
naast de gasten die er de vorige keer ook bij waren<br />
(John Wetton zingend op Firth Of Fifth, en Amanda<br />
Lehmann zingend op Ripples), krijgen we nu Ray<br />
Wilson (ex-Genesis, zingend op I Know What You Like,<br />
band een scherpere selectie in de veertien nummers<br />
had gemaakt. Dit is een kleinigheid in een verder prima<br />
plaat die naast een aantal rockers in de ballad Burnout<br />
To Fade ook nog eens een klassieker in de dop bevat.<br />
Simplicity mag er wezen. (Hermen Dijkstra)<br />
OVERKILL<br />
White Devil Armory<br />
CD LP lp picture disc<br />
Inventieve drums, gierende gitaren, het<br />
typerende basgeluid van D.D. Verni, maar vooral de<br />
karakteristieke stem van Bobby Elsworth maken van<br />
dit nieuwe album weer een topper, maar niet zonder<br />
de degelijke opbouw van de songs. Het album houdt<br />
de vaart er lekker in, blijft boeien, en is afwisselend.<br />
Overkill bewijst eens te meer bij de allerbesten te<br />
horen in het genre waarin ze al dertig jaar meelopen,<br />
en inmiddels een indrukwekkend oeuvre hebben<br />
opgebouwd. (Michel Weber)<br />
in een jazzy uitvoering) en het absolute hoogtepunt<br />
van deze release, Roine Stolt (Flower Kings) solerend<br />
en duellerend met Hackett op The Return Of The Giant<br />
Hogweed. (André de Waal)<br />
RICK WAKEMAN<br />
Journey To The Centre Of The Earth -<br />
Rerecorded<br />
CD LP<br />
In 2012 verscheen een opnieuw<br />
opgenomen studioversie van Rick Wakemans livealbum<br />
Journey To The Centre Of The Earth, waaraan<br />
ook nog eens twintig minuten nieuwe muziek was<br />
toegevoegd. Geluidstechnisch was de heropname<br />
superieur aan het origineel uit 1974, maar daarmee<br />
verdween de ziel ook enigszins uit de muziek. Deze<br />
uitgave ter gelegenheid van het veertigjarig jubileum<br />
van het origineel bevat de 2012-versie en is gestoken<br />
in een splinternieuwe Roger Dean-hoes. Zowel een 2lp<br />
als een digipack-cd zijn leverbaar. De sequel Return To<br />
The Centre Of The Earth uit 1999 lift gelijk mee met<br />
deze reissue en zal in dezelfde formats verkrijgbaar zijn.<br />
42 43
Heavy Symfo<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
roots<br />
NEAL MORSE<br />
Songs From November CD<br />
(Century Media/Universal)<br />
De meeste mensen kennen Neal Morse vooral van zijn grandioze en<br />
vaak bombastische epics die hij schrijft voor bands als Spocks Beard,<br />
Transatlantic en zijn eigen Neal Morse Band. Veel minder mensen<br />
weten dat hij ook een ingetogen en kant heeft die naar voren komt in zijn gospelsongs. Die<br />
laatste kant komt vooral naar voren op, wat Neal zelf noemt, zijn eerste singer-songwriteralbum.<br />
Dat is een goede benaming want Songs From November heeft weinig met prog te maken. Er<br />
staan vooral nummers op die doen denken aan de rustiger songs die Neal tussen zijn progepics<br />
verstopte. Om het afwijkende van Songs From November te benadrukken, werkt Morse met<br />
niemand van zijn progbands samen, maar heeft hij een nieuwe crew verzameld waarin vooral de<br />
achttienjarige drummer Gabe Klein en saxofonist Jim Hoke opvallen. Het is wellicht even wennen<br />
aan dit materiaal maar bij herhaald draaien hoor je dat Morse nog steeds een goede hand van<br />
schrijven heeft en dat je, ondanks de cd-titel, helemaal een blij gevoel krijgt. (André de Waal)<br />
Roots<br />
OLD 97’s<br />
Most Messed Up CD<br />
De uit Dallas, Texas, afkomstige band Old<br />
97’s timmert inmiddels precies twintig<br />
jaar aan de weg en is met name in de Verenigde Staten<br />
niet alleen zeer succesvol maar ook nog eens geliefd bij<br />
de critici. De afgelopen jaren was de band wat minder<br />
productief en moesten we het doen met twee, overigens<br />
uitstekende, live-albums. Most Messed Up is daarom de<br />
opvolger van het inmiddels zes jaar oude Blame It On<br />
Gravity; een plaat waarop de Old 97’s kozen voor een<br />
meer popgeoriënteerd geluid. Die lijn wordt (gelukkig)<br />
44<br />
t<br />
S<br />
a<br />
p<br />
e<br />
l<br />
p<br />
l<br />
a<br />
a<br />
t<br />
j<br />
e<br />
s<br />
STEVEN WILSON<br />
Cover Version CD 2LP<br />
(K-Scope/Bertus)<br />
Doet Steven Wilson wel eens iets anders dan zich met muziek bezig houden?<br />
Hij maakt met grote regelmaat soloalbums, heeft er nog talloze andere<br />
bandjes bij, remixt en treedt met grote regelmaat op. En zelden slaat Wilson<br />
de plank mis. Ook niet op dit tussendoortje met twaalf covers die Wilson tussen 2003 en 2010 op zes<br />
gelimiteerde singles uitbracht. Zes covers op de A-kant, zes originelen.<br />
Wie Donovans Lord Of The Reedy River covert is bij voorbaat al een held. The Day Before You Came<br />
van Abba lijkt een merkwaardige keuze maar ontdaan van de gedateerde synthesizers bij Abba is deze<br />
akoestische versie een bewijs van zowel de kwaliteit van de compositie als de uitvoering van Steven Wilson.<br />
En dat geldt ook voor de overige covers. De Wilson-composities zijn, afgezien van het adembenemende<br />
An End To An End, weinig opzienbarend, maar vormen desalniettemin een welkome aanvulling op zijn<br />
imposante oeuvre. (Ron Bulters)<br />
niet doorgetrokken op de nieuwe plaat van de band,<br />
want op Most Messed Up keren de Old 97’s terug naar<br />
hun roots. Most Messed Up staat vol lekker stevige en<br />
bij vlagen rauwe rootsrock, die afwisselend aan Drive-By<br />
Truckers en The Replacements doet denken. De band<br />
klinkt hechter dan ooit tevoren, heeft in de persoon van<br />
Rhett Miller een uitstekende zanger en komt met songs<br />
die stuk voor stuk lekker in het gehoor liggen. Dat in<br />
de teksten drank en vrouwen nog altijd centraal staan<br />
moeten we de band maar vergeven. Most Messed Up<br />
hoort in het genre immers bij de absolute top. (Erwin<br />
Zijleman)<br />
RONNIE EARL & THE<br />
BROADASTERS<br />
Good News CD<br />
Bluesgitarist Earl trekt op zijn nieuwe<br />
album de lijn van zijn vorige plaat, het succesvolle<br />
Just For Today, door. Evenals op die plaat is zangeres<br />
Diane Blue weer van de partij. Zij zingt op vier van de<br />
tien nummers, waarbij vooral haar uitvoering van Sam<br />
Cooke’s Change Is Gonna Come indruk maakt. Het is een<br />
van de hoogtepunten van dit album, dat overigens over<br />
de hele linie weer een uitstekende plaat is geworden.<br />
(Jos van den Berg)<br />
MALCOLM HOLCOMBE<br />
Pitiful Blues CD<br />
Echte singer-songwriters zijn<br />
verhalenvertellers. Ze vertellen verhalen<br />
van en over mensen, doordrenkt met emoties. En<br />
Malcolm kan deze verhalen als geen ander voor het<br />
voetlicht brengen, met zijn steeds gruiziger klinkende<br />
stem, gesteund door een sobere maar warme<br />
productie. Met deze aanpak weet Holcombe je in je ziel<br />
te raken, zijn liedjes laten je niet onberoerd, want wat<br />
hij doet is écht. Hoogtepunten te over, de plaat is als<br />
geheel adembenemend goed. (Jos van den Berg)<br />
HOWLIN’ BROTHERS<br />
Trouble CD<br />
The Howlin’ Brothers is een trio<br />
uit Nashville, dat met akoestische<br />
instrumenten americana maakt met een independent<br />
randje. Trouble is hun vijfde album, maar pas het<br />
tweede dat beter verkrijgbaar is, omdat producer<br />
Brendan Benson, o.a. The Raconteurs, het via zijn<br />
label Readymade beter beschikbaar heeft gemaakt. Ze<br />
stonden in de legendarische Sun Studio, verschenen<br />
op heel wat eindejaarslijstjes en wisten veel<br />
nietsvermoedende luisteraars te verrassen. Leuk en<br />
enthousiast album. (Erik Mundt)<br />
CORB LUND<br />
Counterfeit Blues CD+dvd LP<br />
Er komt een dag in iedere rocker z’n<br />
leven en dan moet het gebeuren: naar<br />
de Sun Studio. Ook de Canadese countryrocker Lund trok<br />
naar de heilige grond en nam daar Counterfeit Blues<br />
op, een soort alternatieve compilatie van ’s man’s beste<br />
werk, live opgenomen op twee avonden. De staande<br />
bas, drums, gitaren en pedalsteel doen uiteraard<br />
denken aan de sound van de jonge Cash en Presley,<br />
maar zijn vooral uitermate geschikt om de in Canada<br />
populaire Lund ook elders een uitstekende introductie<br />
te bieden. (Jurgen Vreugdenhil)<br />
S<br />
CHRIS SMITHER<br />
Still On The Levee 2cd deluxe<br />
t<br />
(Signature Sound/V2)<br />
a<br />
‘One-third Lightnin’ Hopkins, one-third Mississippi John Hurt and one-third me,’ zo<br />
omschrijft de levenswijze troubadour Chris Smither zijn akoestische benadering p<br />
van de soms hartbrekende en dan juist weer hartverwarmende (country) blues e<br />
waarmee hij al een halve eeuw de mensheid een hart onder de riem steekt.<br />
l<br />
Verhalen over verlangen, eenzaamheid en de Grote Vragen, bepaald niet gespeend van de nodige humor<br />
p<br />
in de trant van Randy Newman en Loudon Wainwright III. Die laatste is een van de vele bewonderende<br />
vrienden die meedoen op deze dubbelaar, die herinterpretaties bevat van inmiddels klassiek singersongwritermateriaal<br />
als Devil Got Your Man, Love You Like A Man dat Bonnie Raitt halverwege a<br />
l<br />
de seventies al opnam en Train Home dat hier met Allen Toussaint tot de hoogtepunten behoort. a<br />
Opmerkelijk is ook de aanwezigheid van Dana Colley en Billy Conway van wijlen Morphine (en later<br />
t<br />
samen in Twinemen). Smithers levensloop ontvouwt zich via deze songs in al zijn facetten, ook de minder<br />
j<br />
rooskleurige, maar hey, that´s life. Zolang de bittere ironie dusdanig kostelijk soepeltjes fingerpickend<br />
begeleid wordt, vieren wij Smithers feestje graag mee. (Albert Jonker)<br />
e<br />
45
Roots roots<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
roots<br />
OTIS GIBBS<br />
Souvenirs of a Misspent Youth CD<br />
(Wanamaker/Bertus)<br />
Countrymuzikant Otis Gibbs maakt liever muziek voor zijn fans dan<br />
voor een manager of platenbaas. Daarom startte hij voor zijn nieuwste<br />
plaat een Kickstarter-campagne, waarmee hij ruimschoots het bedrag<br />
binnenhaalde dat hiervoor nodig was. Zijn fans bedankt hij door ze op hun wenken te bedienen<br />
met opnieuw een plaat vol warme country met een duister randje, vol prachtige verhalen die<br />
door Gibbs diepe stem nog meer gaan leven. (Martijn Koetsier)<br />
a<br />
t<br />
p<br />
S<br />
e<br />
l<br />
p<br />
l<br />
a<br />
a<br />
t<br />
j<br />
e<br />
s<br />
JONAH TOLCHIN<br />
Clover Lane CD LP+CD<br />
(Yep Roc/V2)<br />
Hoewel hij zelf uit New Jersey komt, liggen de muzikale wortels van<br />
Jonah Tolchin in de Mississippi Delta, waar zijn vader vroeger een<br />
platenzaak had. Na een album in eigen beheer, krijgt deze opmerkelijke<br />
twintiger nu de kans om zich aan een groter publiek te presenteren. Dankzij zijn vader kwam<br />
hij al op zeer jeugdige leeftijd in aanraking met de blues en als getroebleerde tiener voelde hij<br />
zich begrepen door elektrische bluesgiganten als Buddy Guy en Freddie King. Later ontdekte hij<br />
Woody Guthrie en ook diens invloed is terug te horen op het vintage klinkende Clover Lane, dat<br />
werd geproduceerd door de van Lone Justice bekende Marvin Etzioni. Snerpende blues wordt afgewisseld<br />
met weemoedige folkballades en meer swingende liedjes als Midnight Rain en prijsnummer 21st Century.<br />
In zijn begeleidingsband vinden we opvallende namen als Steve Berlin (Los Lobos), Mickey Rapahael (Willie<br />
Nelson), Chris Scruggs en John McCauley (Deer Tick). Bijzondere plaat dit. (Marco van Ravenhorst)<br />
OLD CROW MEDICINE SHOW van Bob Dylan speelde ongetwijfeld mee, maar laten<br />
Remedy<br />
CD LP<br />
Deze band uit Nashville, Tennessee<br />
speelt al jaren een vurige mix van folk,<br />
bluegrass en americana en haalde vorig jaar haar eerste<br />
platinum single voor het nummer Wagon Wheel. Dat<br />
het een bewerking was van een onafgemaakte track<br />
Jazz & Fusion<br />
BATIK<br />
Headland CD<br />
Batik is een band die bestaat uit de top<br />
van de Nederlandse jazz ( Joost Lijbaart,<br />
Wolfert Brederode, Ed Verhoeff en Mark Haanstra) die<br />
zich verdiept heeft in de abstracte jazz, ook wel bekend<br />
als ECM Jazz bij de liefhebbers. De muziek is een mix<br />
van rock en jazz waarbij het af en toe swingt en soms<br />
voorzien is van een groove, maar het is vooral een<br />
mooi geweven stuk muziek met gitaar, bas, piano en<br />
drums. (Stefan Koer)<br />
we de kwaliteiten van Old Crow Medicine Show ook<br />
niet onderschatten. Op Remedy is het als vanouds weer<br />
een feest van traditionele Amerikaanse muziek, waar<br />
de Dylan-invloeden weer aangenaam dik bovenop<br />
liggen. (Martijn Koetsier)<br />
MARC RIBOT TRIO<br />
Live At The Village Vanguard CD<br />
Live-opname van het trio van gitarist<br />
Marc Ribot waarmee hij de wereld van<br />
de ‘spiritual jazz’ onderzoekt. Marc Ribot heeft een<br />
herkenbare en karakteristieke stijl van gitaarspelen.<br />
Drummer Chad Taylor en levende legende Henry<br />
Grimes (bas en viool) zorgen voor de juiste muzikale<br />
fundering terwijl de puike riffs en solo’s van de gitaar<br />
het verhaal vertellen van de twee jazzstandards,<br />
de twee John Coltrane-stukken en de twee Albert<br />
Ayler-stukken op deze fraaie cd. De cd is opgenomen<br />
in een van de bekendste jazzlocaties met grote<br />
jazzgeschiedenis. (Stefan Koer)<br />
LOUDON WAINWRIGHT III<br />
Haven’t Got The Blues (Yet) CD<br />
(Proper/PIAS/Rough Trade)<br />
Het succes van de soundtrack Strange Weirdos voor de film Knocked Up (waarin<br />
Wainwright zelf een gynaecoloog speelt) had tot gevolg dat meer film- en<br />
televisiemakers Wainwright om een bijdrage vroegen. Die, hoe dom, echter afgekeurd<br />
werden. Dan zelf maar op de plaat zetten, moet Wainwright gedacht hebben en het levert gelijk twee van<br />
de prijsnummers op Haven’t Got The Blues (Yet) op The Morgue en Harlon Country. Maar eigenlijk doen we<br />
daarmee de rest van de plaat ernstig tekort. Van de onstuimige rocker met blazers Brand New Dance tot het<br />
Balkan-achtige Spaced en het folky In A Hurry – het zijn stuk voor stuk ijzersterke nummers, en dan hebben<br />
we het alleen nog maar over de eerste drie nummers van Haven’t Got The Blues (Yet). Het moge duidelijk zijn:<br />
Wainwright staat nog altijd op eenzame hoogte. (Henri Drost)<br />
SNARKY PUPPY<br />
We Like It Here CD+DVD<br />
Family Dinner Vol 1<br />
(Ropeadope)<br />
CD DVD<br />
Eindelijk te krijgen: de nieuwe cd van de jazzformatie<br />
die elke zaal en festival platspeelt, live opgenomen en<br />
gefilmd in Kytopia Studio (studio van Kyteman) in Utrecht,<br />
met een dynamische mix van jazz, funk, rock en soul. Naast de cd We Like It Here is ook Family Dinner<br />
Vol. 1 verschenen waarop Snarky Puppy samenwerkt met de vocalisten Chantae Cann, Shayna Steele,<br />
N’dambi, Magda Giannikou, Lucy Woodward, Tony Scherr, Malika Tirolien en Lalah Hathaway. Met de cover<br />
Something van Brenda Russell waarvoor de groep een Grammy Award heeft gewonnen. (Stefan Koer)<br />
46<br />
47
Jazz & Fusion<br />
DJ MAESTRO<br />
Bethlehem Blends By 2CD 2LP<br />
(V2)<br />
Na zeven Blue Note Trips (er zijn er tien in totaal, maar deel vier en vijf<br />
werden gemixt door het Berlijnse collectief Jazzanova) opent het New<br />
Yorkse platenlabel Bethlehem Records, dat de Zwitserse immigrant Gus<br />
Wildi in 1953 formeerde om popmuziek te verkopen. Na een half jaar mislukkingen werd Creed<br />
Taylor aangenomen als hoofd A&R die jazzartiesten begon te tekenen. Bethlehems echte toptijd<br />
duurde twee jaar, toen stapte Taylor over naar ABC. In 1962 ging Bethlehem over in King. Uit<br />
de kluis met meer dan 250 lp’s, waaronder grootheden als Chris Connor, Duke Ellington en Nina<br />
Simone maar ook Carmen McRae, Mel Tormé en Bob Dorough mixte de 44-jarige Groninger<br />
naadloos zijn welbekende dag- en nachtritme. Vier Bethlehem Blends zullen er verschijnen. Nou,<br />
als die net zo reuze interessant zijn en tot verdere uitdieping van de complete, enigszins vergeten<br />
discografie aanzetten alleen al door het aanstekelijk opgepoetste geluid op dit eerste deel, mag de<br />
serie Blue Note Trips wel uitkijken met z’n platina status. En dan komen Art Blakey, Booker Ervin,<br />
Charles Mingus, Donald Byrd, Dexter Gordon, John Coltrane en Zoot Sims, om maar wat te noemen,<br />
op dit eerste deel van BB nog niet eens aan bod! (Albert Jonker)<br />
Dance<br />
GUS GUS<br />
Mexico CD LP+CD<br />
GusGus draait alweer bijna twee<br />
decennia mee. Dit IJslandse collectief<br />
was actief voor verschillende labels en het aantal<br />
bandleden liep op tot wel tien. Momenteel zijn ze met<br />
z’n vieren. Als vanouds verstaat GusGus de kunst om<br />
synthpop, house en techno knap samen te laten vloeien<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
t<br />
S<br />
a<br />
p<br />
e<br />
l<br />
p<br />
l<br />
a<br />
a<br />
t<br />
j<br />
e<br />
s<br />
BENJAMIN HERMAN<br />
Trouble CD LP<br />
(Dox/Sony Music)<br />
Dat Benjamin Herman niet voor een gat te vangen is, weten we wel.<br />
Coole jazz met zijn trio of dampende latin met New Cool Collective, hij speelt<br />
het allemaal met verve. Ook standards behoren tot zijn repertoire, getuige de<br />
platen Café Alto en Café Solo, maar dit is zijn eerste plaat met vocale muziek. De meestersaxofonist en<br />
zijn vaste begeleiders Ernst Glerum (bas) en Joost Patocka (drums) stellen zich hier in dienst van de jonge<br />
zanger-pianist Daniel von Piekartz, van wie we nog veel gaan horen. De heren, met de soulvolle stem van<br />
Von Piekartz op de voorgrond, trekt hier moeiteloos een bonte verzameling songs naar zich toe, van Henry<br />
Mancini, Fats Waller, JJ Cale, Sly Stone en Harry Connick Jr. Van von Piekartz verschijnt volgend jaar zijn eerste<br />
soloplaat, dus wie dit naar meer vindt smaken wordt op zijn wenken bediend. En ook van Benjamin Herman<br />
zijn we gelukkig nog lang niet af. (Louk Vanderschuren)<br />
tot aangenaam klinkende liedjes. Toegankelijk, maar<br />
ondertussen eigenzinnig genoeg om het clubcircuit te<br />
bekoren. Ten opzichte van de wat donkere voorganger<br />
Arabian Horse (2011) is dit album meer gericht op<br />
compacte liedjes. Die bovendien euforischer en<br />
bombastischer klinken. (Willem Jaap van Essen)<br />
LONE<br />
Reality Testing CD 2LP<br />
In de zomer van 2013 had Lone een<br />
clubhit te pakken met Airglow Fires.<br />
Deze track vinden we nu ook terug op dit zesde<br />
album van de producer uit Nottingham. Daarop weer<br />
een uitgebalanceerde mix van classic house, (vette)<br />
hiphopbeats, ambient en wat latininvloeden. De plaat,<br />
met veelal downtempotracks, ademt een relaxt zomers<br />
sfeertje, met soundscapes van bijvoorbeeld spelende<br />
kinderen. (Willem Jaap van Essen)<br />
PLASTIKMAN<br />
Ex (Performed Live<br />
At The Guggenheim<br />
CD 2LP<br />
(Mute/PIAS/Rough<br />
Trade)<br />
In de herfst van 2013 werd Richie Hawtin,<br />
a.k.a. Plastikman, door Raf Simons<br />
aangezocht een speciale voorstelling te<br />
maken voor het New Yorkse Guggenheim<br />
Museum. Simons is de creatieve<br />
directeur van het museum en is groot<br />
liefhebber van het werk van Hawtin.<br />
De performance stond in het teken<br />
van een enorme LED obelisk en<br />
gaf Hawtin genoeg inspratie om<br />
na een flinke periode van stilte a<br />
weer aan de slag te gaan. Het<br />
resultaat Ex werd uitgevoerd in<br />
het museum en was een groot<br />
succes. De muziek is nu ook op<br />
cd uitgebracht en laat horen dat we<br />
met Plastikman nog altijd een van<br />
de meest creatieve geesten in de<br />
dance-scene te maken hebben.<br />
Nog altijd zoekt hij de grenzen op<br />
en weet techno en elektronika te<br />
gebruiken voor een beeldende en<br />
vernieuwende stuk muziek. (Red)<br />
t<br />
S<br />
p<br />
e<br />
l<br />
p<br />
l<br />
a<br />
a<br />
t<br />
j<br />
e<br />
Luister<br />
trip<br />
Dance<br />
THE ACID<br />
Liminal CD LP<br />
(PIAS/Rough Trade)<br />
The Acid is het samenwerkingsverband tussen<br />
de Australische folky singer-songwriter Ry X<br />
en producers Adam Freeland en Steve Nalepa.<br />
Liminal is het debuutalbum van het collectief en<br />
is uiterst spannend. Afwisselend op elektronisch<br />
en akoestisch gebied worden grenzen opgezocht<br />
en daardoor hoor je op deze plaat zowel dikke<br />
bassen, verstilde gitaarklanken én liedjes met<br />
een ziel. Onvermijdelijke referentie is James<br />
Blake, maar ook het geluid van The xx, Thom<br />
Yorke en Bon Iver zijn niet ver weg. The Acid<br />
zoekt echter absoluut naar het avontuur, iets<br />
eigens en nieuwe grenzen. Het mag schuren, er<br />
zijn subtiele details, maar ook op onverwachte<br />
momenten is er een keiharde dreun, zodat de<br />
spanning wordt vastgehouden. Er zijn prachtige<br />
stukken zoals Fame en de single Animal, maar<br />
in Thumbling Lights worden alle registers<br />
opengetrokken. Soms is de stem van Ry X<br />
fluisterzacht, maar hij kan wel degelijk boos<br />
klinken (Basic Instinct). Liminal is van begin tot<br />
eind met recht een luistertrip te noemen. (Erik<br />
Damen)<br />
48<br />
49
Dance<br />
Luister<br />
trip Luister<br />
trip<br />
FKA twigs<br />
Lp1<br />
CD LP LP+7 inch<br />
(Young Turks/Beggars)<br />
De ep’s die de Britse Tahliah Barnett de<br />
afgelopen twee jaar onder de naam FKA twigs<br />
uitbracht beloofden al veel bijzonders. Een haast<br />
onderkoelde combinatie van trip hop, r&b en<br />
elektronica die een compleet nieuwe kijk liet<br />
horen op het samensmelten van elektronische<br />
elementen uit verschillende muziekstijlen.<br />
Fascinerend, maar vaak ook ongemakkelijk met<br />
broeierige zenuwtrekjes. Lp1 is dan ook geen<br />
plaat voor op de achtergrond maar een die je<br />
met een volledige focus tot je moet nemen.<br />
De wereld om je heen zal zich vanzelf naar de<br />
achtergrond verplaatsen, terwijl Barnett een<br />
nieuwe voor je opent. Soms klinisch en kil,<br />
even later weer warm en bijna soulvol. Het was<br />
gemakkelijk geweest om wat materiaal van<br />
die goed ontvangen ep’s op de plaat te gooien,<br />
maar die verleiding laat FKA twigs stijlvol<br />
voorbijgaan. Des te meer aandacht schenkt<br />
ze aan subtiele details, zoals fraai haperende<br />
beats, snijdende echo’s en niet te vergeten een<br />
prachtige albumhoes. (Martijn Koetsier)<br />
MODESELEKTOR<br />
Presents Modeselektion Vol 3 CD<br />
Dit is de derde compilatie waarop<br />
het Berlijnse dj-duo beloften van het<br />
eigen Monkeytown-label de ruimte biedt hun kunsten<br />
te vertonen. Net als het Modeselektor-werk kun je<br />
er niet een-twee-drie een etiket opplakken. Techno,<br />
grime, house, dubstep, gitaren, alles lijkt hier te<br />
TAYLOR MCFERRIN<br />
Early Riser CD LP<br />
(PIAS/Rough Trade)<br />
Onze topplaat van<br />
2014 tot dusver – we<br />
verraden het gelijk<br />
maar – roept exact diezelfde sensatie in<br />
herinnering als de eerste confrontatie destijds<br />
met Flying Lotus en bij uitbreiding Thundercat,<br />
twee hoogst eigenzinnig types die niet voor<br />
niets verwant blijken met deze in weerwil<br />
van de titel eindelijk verschenen collectie van<br />
fantastische opzetjes, magische collages en bij<br />
voorbaat geslaagde probeersels van de absurd<br />
getalenteerde zoon van de muzikale allrounder<br />
Bobby McFerrin. Zoon Taylors levensloop doet<br />
enigszins denken aan Shuggie Otis en ook die<br />
evocatie is niet ver bezijden de waarheid:<br />
bij diens vader Johnny liep ook pure rhythm<br />
& blues, soul en jazz door de aderen,<br />
net die elementen waarrond Early<br />
t<br />
Riser losjes is opgezet. Brainfeeder,<br />
het label van Flying Lotus, gaat een a<br />
klapper maken met het kleurrijke<br />
p<br />
Early Riser. Dit uitdagende, hoogst<br />
amusante en intelligente sieraad e<br />
van een ziener die toekomstmuziek<br />
maakt met elementen uit de sixties en<br />
seventies is voor ons dé verrassing<br />
van 2014. Met medewerking van<br />
pa Bobby, Cesar Camargo Mariano,<br />
Robert Glasper, eerdergenoemde<br />
Thundercat, Marcus Gilmore, Nai Palm,<br />
Emily King en labelgenoot RYAT.<br />
(Albert Jonker)<br />
S<br />
l<br />
p<br />
l<br />
a<br />
a<br />
t<br />
j<br />
e<br />
mogen. Het eerste schijfje is donkerder en bevat wat<br />
meer rockelementen. Het tweede deel is overwegend<br />
uptempo en geschikter voor de dansvloer. (Willem Jaap<br />
van Essen)<br />
ENO & HYDE<br />
High Life CD 2LP<br />
(Warp/V2)<br />
Dat is snel. Universeel<br />
genie Brian Eno en Karl<br />
Hyde, die we onder meer<br />
kennen van Underworld,<br />
hadden net samen het geweldige Someday<br />
World gemaakt, en nu alweer een nieuwe<br />
samenwerking, omdat ze toch lekker bezig<br />
waren. De toch behoorlijk spannende eerste<br />
plaat klinkt bijna gelikt in vergelijking met deze<br />
nieuwe, die met het breed uitwaaierende Return<br />
meteen al een statement van jewelste neerzet.<br />
Simpele lijnen weven op zijn Eno’s door elkaar<br />
tot een opzwepende climax, voortgedreven door<br />
een Afrikaans klinkend ritme. De muziek van<br />
het donkere continent, en dan vooral deszelfs<br />
westelijke kant, loopt als een rode draad door<br />
de zes nummers (de titel van het geheel was<br />
al een weggevertje), waarbij doordenderende<br />
ritmes en repeterende riffs voor houvast zorgen.<br />
DBF zou zomaar een hijgerige remix kunnen<br />
zijn van Fela Kuti, in Time To Waste wordt juju<br />
gecombineerd met wankele gospel. Geen idee<br />
wat ik van Moulded moet vinden, waarin een<br />
funkgitaar opbokst tegen bombastisch knorrende<br />
en knetterende synths, en dito drums, maar het<br />
werkt wel, zeker op de dansspieren. Gelukkig<br />
mogen we met Cells & Bells afsluitend nog even<br />
ambienttechnisch tot rust komen, maar wat een<br />
achtbaan van een plaat. (Enno de Witt)<br />
Exclusief<br />
Vinyl<br />
Op 25 augustus verschijnt van High Life een<br />
exclusieve dubbel-lp. Deze is alleen in de<br />
<strong>Mania</strong> winkels te koop!<br />
Dance<br />
LAURA MVULA<br />
Laura Mvula With Metropole Orkest CD 2LP<br />
(Debt/Sony Music)<br />
De meisjesdroom van Laura Mvula is inmiddels<br />
uitgekomen. In de hoop ontdekt te worden<br />
stuurde ze als receptioniste demo’s rond.<br />
Producer Steve Brown kreeg haar materiaal in<br />
handen en was zo enthousiast dat niet veel later<br />
de ep She werd uitgebracht. Zonder studioalbum<br />
trad Mvula op en stal daarbij in rap tempo<br />
menig muziekhart met haar mooie verschijning,<br />
bijzondere stem en oprechte liedjes. Album Sing<br />
To The Moon werd in het voorjaar van 2013 met<br />
gejuich ontvangen en sindsdien is de 26-jarige<br />
Britse een gevestigde naam. Haar geweldige<br />
live-reputatie krijgt wat dat betreft op een<br />
grootse manier bijval nu haar debuutplaat<br />
is heropgenomen met de 52 leden van het<br />
Nederlandse Metropole Orkest. De orkestrale<br />
mix van Sing To The Moon werd in twee dagen<br />
volbracht in de legendarische Abbey Road<br />
Studios in Londen en is, aan de hand van Jules<br />
Buckley, een overweldigend geheel geworden.<br />
Die flinke tint van eigen bodem is iets om trots<br />
op te zijn. (Jelle Teitsma)<br />
50 51
Dance<br />
Luister<br />
trip<br />
TYPHOON<br />
Lobi Da Basi CD LP<br />
(Universal)<br />
Maar liefst zeven jaar moesten we wachten op<br />
de opvolger van Tussen Licht En Lucht, inmiddels<br />
een klassieker in de nederhop. Op zijn tweede<br />
soloalbum gaat Typhoon terug naar de roots.<br />
Lobi Da Basi (vertaald: liefde is de baas) is het<br />
resultaat van een persoonlijke en muzikale<br />
zoektocht die hem leidde naar Suriname,<br />
Brazilië, New Orleans en Zuid-Afrika. Hij liet zich<br />
inspireren door onder andere Ramses Shaffy en<br />
zijn samenwerking met New Cool Collective.<br />
Dat resulteert in een kleurrijk en muzikaal<br />
album waarin hiphop nog steeds de hoofdmoot<br />
vormt, maar waar ook blues, jazz, reggae en<br />
volksmuziek langskomen. Typhoon rapt over<br />
a-typisch onderwerpen en dat doet zoals altijd<br />
eerlijk en openhartig. Rico, Andre Manuel, Jan<br />
Wessels, Sticks en Benjamin Herman zijn van<br />
de partij en maken van Lobi Da Basi een parel<br />
die het verdient gekoesterd te worden. (Erik<br />
Damen)<br />
Typhoon op vinyl!<br />
Vanaf 15 augustus is Lobi Da Basi ook verkrijgbaar op vinyl in<br />
een gelimiteerde uitgave van 500 stuks in een uitklaphoes.<br />
Hiphop &<br />
Soul<br />
LEE FIELDS & THE EXPRESSIONS<br />
Emma Jean CD LP<br />
Deze authentiek klinkende soulman zit<br />
al ruim veertig jaar in het vak. Af en<br />
toe is Lee Fields (geboren in 1951) een tijdje van de<br />
radar verdwenen, maar telkens duikt hij weer op. Meest<br />
recent nadat hij in zee ging met The Expressions. Deze<br />
groep van (veel jongere) sessiemuzikanten stuwde<br />
Fields tot grote hoogte op My World (2009) en Faithful<br />
Man (2012). De oudgediende klonk daarop bezield en<br />
bevlogen als zelden tevoren. Emma Jean, vernoemd<br />
naar Fields moeder, trekt deze lijn voort. Opnieuw is<br />
het rauwe en doorleefde soul wat de klok slaat. Met<br />
daardoorheen wat country, gospel en funk. De stem<br />
en zangtechniek van Fields, denk aan James Brown<br />
en Wilson Pickett, overtuigen nog altijd. Met zowel<br />
uptempo funky tracks als smekende soulballades over<br />
hartzeer en andere treurnis. Lee Fields kan in deze vorm<br />
kan nog wel even mee. (Willem Jaap van Essen)<br />
Reggae<br />
KING TUBBY<br />
A Declaration Of Dub CD<br />
Pionier, grondlegger, wellicht zelfs de<br />
uitvinder van de dub, het uit elkaar<br />
halen van een track en die dan met veel weglaten<br />
en geluidseffecten uit zelfgebouwde apparatuur weer<br />
in elkaar schroeven, over King Tubby raken we nooit<br />
uitgepraat. Zijn muzikale erfenis beslaat een flink stuk<br />
platenkast, en daar komt telkens weer van alles bij.<br />
Enkele jaren geleden verscheen Declaration Of Dub,<br />
met twintig producties van Bunny Lee, die Tubby<br />
op onnavolgbare wijze verbouwde. Op deze twee<br />
schijven zijn die nog eens aangevuld met tien extra<br />
dubverrassingen. (Enno de Witt)<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
COMMON<br />
Nobody’s Smiling CD CD deluxe<br />
(Defjam/Universal)<br />
Het tiende album alweer van deze veteraan uit de hiphop. Common<br />
bracht zijn laatste album in 2011 uit en nam even de tijd voor<br />
de opvolger. Samen met No I.D., de producer met wie hij al jaren<br />
samenwerkt, heeft hij het afgelopen jaar gewerkt aan een plaat die in het teken staat van<br />
het vele geweld en de hoge criminaliteitscijfers van zijn thuisstad Chicago. Met als gasten o.a.<br />
Lil Herb, Big Sean, Jhené Aiko, Snoh Aalegra, Dreezy, Elijah Blake, Vince Staples en Cocaine<br />
80s schetst hij een beeld van een stad op de rand van het faillissement. Common mag dan<br />
al enkele jaren niet meer in Chicago wonen, het geeft hem juist de nodige afstand er scherp<br />
over te schrijven. Hij blijft optimistisch en vol goede bedoelingen, maar is tegelijk bewust<br />
van de uitzichtloosheid van de inwoners van de stad. Het maakt van Nobody’s Smiling een<br />
persoonlijk statement waarin de waarheid complexer is dan je op het eerste oog vermoedt.<br />
(Bert Dijkman)<br />
Hiphop Pop & Dance Rock Soul<br />
a<br />
p<br />
FREEZ & A.R.T.<br />
Les Demoiselles CD<br />
(Topnotch/Univeesal)<br />
De titel Les Demoiselles refereert naar het Franse straatwoord voor<br />
bordeel. Daarnaast is het een verwijzing naar het schilderij Les Demoiselles<br />
d’Avignon van Picasso. Twee referenties die de liedjes op het album typeren. Aan de<br />
ene kant de straatkant; de verhalen over het dagelijkse leven. Aan de andere kant verhaalt de plaat ook over<br />
de transitie die Freez muzikaal maakte van funk naar folk. Het gehele album is geproduceerd door Fakkelteitproducer<br />
A.R.T. tevens verantwoordelijk voor Irie met Rico en het aanstaande Typhoon album. Freez: ‘We<br />
werken al zeker tien jaar samen. Het was een soort ongeschreven afspraak dat mijn eerste album met hem<br />
zou zijn. Niet dat we meteen wisten dat het een album moest worden, dat is zo gegroeid.’ (Red)<br />
MESHELL NDEGEOCELLO<br />
Comet Come To Me CD LP<br />
(Naive/PIAS/Rough Trade)<br />
Meshell bracht tot nog toe tien albums uit en presenteert haar elfde cd Comet,<br />
Come To Me. Wars van inperking in genres en trends, is Meshell muzikaal gezien een<br />
onnavolgbare kameleon. Dat weten de fans ook die haar hierom roemen. In haar<br />
werk hoor je soul, spoken word, r&b, jazz, hiphop en rock. Altijd met de groove en melodie centraal en met<br />
geëngageerde songteksten. Als laatste project toerde Meshell met een ode aan Nina Simone, die zoals ze zelf<br />
zegt, ‘resident’ was in haar hoofd. Op haar nieuwe album keert Meshell terug naar het begin: precisie op bas,<br />
een stuwende groove, lyrische, meditatieve teksten en rijkdom in melodie en instrumentatie. Nina Simone<br />
was, na de wereldwijde ode, in het maakproces nooit ver weg was en een bron van inspiratie. (Red)<br />
t<br />
S<br />
e<br />
l<br />
p<br />
l<br />
a<br />
a<br />
t<br />
j<br />
e<br />
s<br />
52 53
HIPHOP & SOUL<br />
Luister<br />
trip<br />
NAOMI SHELTON & THE GOSPEL<br />
QUEENS<br />
Cold World<br />
CD LP<br />
(Daptone/V2)<br />
In de zomer van 2009 verscheen het<br />
debuutalbum van Naomi Shelton & the Gospel<br />
Queens op het retrosoul- en funklabel Daptone<br />
(bekend van Sharon Jones And The Dapkings).<br />
Inmiddels was Naomi al ruim de zestig<br />
gepasseerd, maar had al een levenlang ervaring,<br />
die ze vanaf jonge leeftijd opdeed in een Baptist<br />
church in Alabama. Was het debuut What Have<br />
You Done, My Brother? nog gevuld met meerdere<br />
gospeltraditionals, dit keer krijgen we twaalf<br />
eigen composities voorgeschoteld. Nog voordat<br />
de teksten met een boodschap (Thank You<br />
Lord) echt binnenkomen, ben je weggeblazen<br />
door haar rauwe stemgeluid, dat heerlijk wordt<br />
aangevuld door de drie Gospel Queens Edna<br />
Johnson, Bobbie Jean Gant en nieuwkomer<br />
Angel McKenzie. Cold World opent geweldig met<br />
Sinner, een intense bekentenis van een bekeerde<br />
ziel, die vastberaden is om niet opnieuw in de<br />
valkuilen van het leven te stappen. Soul with a<br />
capital S en met de diepgang van gospel of zoals<br />
Daptone het zelf aanprijst: ‘Soul excitement of the<br />
highest order!’ (Erik Damen)<br />
YABBY YOU & THE PROPHETS<br />
Deeper Roots Part 2CD LP<br />
Lag bij de eerste aflevering het accent<br />
vooral op vocaal, Pressure Sounds<br />
koos voor het vervolg voor een meer dubgerichte<br />
benadering, wat op zich geen slechte zaak is, want de<br />
diepe, spirituele reggae van de in 2010 helaas overleden<br />
Yabby You leent zich uitstekend voor dubmatige<br />
deconstructie. De meest bekende riddims werden in de<br />
jaren zeventig in de bekendere studio’s van Kingston<br />
neergelegd door de usual suspects en door de eredivisie<br />
gemixt. Dat levert een staalkaart op van megadub uit<br />
de hoogtijdagen van het genre. Hoogtepunt is wat mij<br />
betreft Sipping I & I Chalice, waarin de meester met zijn<br />
Prophets de genoegens van de ganja bezingt, gevolgd<br />
door een killer dub. (Enno de Witt)<br />
BOB MARLEY<br />
Legend Deluxe 30th<br />
Anniversary<br />
CD<br />
cd+bluray 2LP<br />
(Universal)<br />
Dertig jaar na dato is Legend<br />
opnieuw uitgebracht. Wat<br />
direct opvalt, is de geweldige<br />
geluidskwaliteit, vooral als het album op Blu-ray<br />
(ook in 5.1!) wordt beluisterd. Ten opzichte van<br />
de oorspronkelijke versie zijn er twee nummers<br />
toegevoegd, Easy Skanking en Punky Reaggae<br />
Party, terwijl zijn postume hit Ion Lion Zion<br />
schittert door afwezigheid. Op de Blu-ray is<br />
merkwaardigerwijs gekozen voor de studioversie<br />
van No Woman No Cry en alternatieve versies<br />
van voornoemde bonusnummers. (Ron Bulters)<br />
Legend op vinyl<br />
Legend is ook nog beperkt leverbaar in een fraaie<br />
vinyleditie. In de kleuren groen-geel-rood geperst!<br />
World<br />
AYNUR<br />
Hevra CD<br />
Het heeft vier jaar geduurd, maar nu<br />
is er toch eindelijk het vierde album<br />
van de Turks-Koerdische Aynur. Na haar debuut<br />
in 2002 verschenen nog twee albums, waarop zij<br />
haar Koerdische achtergrond uitdiept en vermengt<br />
met flamenco. Ze krijgt belangrijke hulp van Latin<br />
Grammy-winnaar Javier Limon, een virtuoze gitarist<br />
en componist. De combinatie is geslaagd en voegt<br />
een nieuwe dimensie toe aan de volksmuziek van het<br />
versnipperde Koerdistan. Verder wordt op dit album<br />
meegewerkt door muzikanten van verschillende<br />
afkomst, zoals bassist Charlie Mendes en Koerdische<br />
blazers. Genoeg verstilde momenten, maar het album<br />
is opgewekt en zeer de moeite waard. (Erik Mundt)<br />
BIXIGA 70<br />
Ocupai<br />
CD LP<br />
Bixiga 70 komt uit Sao Paolo in Brazilië.<br />
Met de naam bewijzen ze eer aan<br />
Fela Kuti’s beroemde band in de zeventiger jaren.<br />
De muziek is een wonderlijke, aanstekelijke mix van<br />
Afro-jazz, Braziliaanse ritmes, een blazerssectie die lijkt<br />
weggelopen uit New Orleans en thema’s uit voodoo<br />
en cult. In 2011 verscheen hun debuut, ondertussen<br />
stonden ze in Paradiso en op het grote Roskilde. En<br />
terecht, dit is een onnavolgbaar en dansbaar festijn.<br />
(Erik Mundt)<br />
world<br />
PLAZA FRANCIA<br />
New Tango Songbook CD<br />
Middels het vermaarde Gotan Project<br />
en hun eigen El Gaucho waagden<br />
Muller & Makaroff zich al met enige regelmaat aan de<br />
tango, nu hebben ze een album vol gemaakt. Onder<br />
de naam Plaza Franca bevindt zich verder Catherine<br />
Ringer, die we nog kennen van Les Rita Mitsouko.<br />
Met dit project wordt er een brug geslagen tussen<br />
moderne elektronische muziek en de strakke ritmes<br />
van de tango, een combinatie die prima werkt. (Jurgen<br />
Vreugdenhil)<br />
NOURA MINT SEYMALI<br />
Tzenni<br />
CD LP<br />
Behalve de stiefdochter van de<br />
legendarische Mauritanische zangeres<br />
Dimi Mint Abba is Noura Mint Seymali devolgende<br />
in een lange familietraditie van Moorse griots, de<br />
verhalenvertellende troubadours van de Sahara, zichzelf<br />
begeleidend op de prachtige kora, het complexe West-<br />
Afrikaanse snaarinstrument. Maar Seymali is vooral<br />
vastbesloten de wereld te laten horen dat deze traditie<br />
niet is blijven hangen als een relikwie van vervlogen<br />
tijden, maar uitstekend in de 21e eeuw past. Met<br />
een paar pick-up elementen op de kora , een rijtje<br />
pedaaleffecten, en de steun van haar man, gitarist<br />
Jeiche Ould Chighaly, ontpopt ze zich als de Eddie Hazel<br />
van de Sahara, vingervlug gierend over de 21 snaren<br />
van de Kora, begeleid door een dampende ritmesectie.<br />
Nooit haar achtergrond vergetend, bezingt ze met<br />
bezwerend Arabische intonatie haar emoties over de<br />
toestand in de Maghreb. Geen geforceerde fusion, maar<br />
een baanbrekend werk in de internationale muziek.<br />
Opnieuw op Chris Eckmans steeds toonaangevender<br />
label Glitterbeat. (Jurgen Vreugdenhil)<br />
54<br />
55
klASSIEK<br />
Nederlands<br />
Philharmonisch Orkest<br />
—<br />
2 t/m 23 september 2014<br />
—<br />
operaballet.nl<br />
Klassiek<br />
Bach – The Well-Tempered<br />
Clavier, Book 1<br />
Luister<br />
trip<br />
klASSIEK<br />
Pierre-Laurent Aimard (piano)<br />
DG – 479 2784 (2cd) [3285155]<br />
Voordat Mendelssohn in 1829 voor het grote publiek<br />
Bach herontdekte, wordt Das Wohltemperierte Clavier al<br />
veelvuldig door musici als oefenboek gebruikt. Mozart,<br />
Beethoven en Haydn hebben met dit boek gewerkt.<br />
Dit eerste boek kwam tijdens Bachs Weimar jaren tot<br />
stand. In de daarop volgende jaren heeft Bach deze<br />
klavierwerken verder verfijnd. Het boek begint met de<br />
melodie die we van het van het Ave Maria kennen.<br />
Pierre-Laurent Aimard – die met name zijn sporen heeft<br />
GURRE-LIEDER<br />
—<br />
verdiend in de hedendaagse pianoliteratuur – nam een<br />
sabbatical van zeven maanden om deze werken echt<br />
te leren ademen. Een mooi en opmerkelijk resultaat,<br />
waarbij Aimard gebruik maakt van de vleugel om<br />
Louis Andriessen – La Commedia<br />
DNO, ASKO|Schönberg Ensemble, Reinbert de<br />
Leeuw<br />
Arnold Schönberg<br />
de magie van dit meesterwerk te ontrafelen. (Wil<br />
Zenhorst)<br />
Nonesuch – 7559-795900 (2cd+DVD) [3291598]<br />
La Commedia biedt alles behalve gangbaar<br />
Een scenische wereldpremière<br />
The Complete Erato<br />
Recordings<br />
muziektheater. Gebruikmakend van teksten van<br />
Dante, Vondel en het Oude Testament neemt<br />
Andriessen het publiek mee op een hellevaart,<br />
Maria João Pires (piano)<br />
maar van een plot, een helder begin of einde, is<br />
Erato – 2564 631065 (17cd) [3257177]<br />
geen sprake. We volgen een groep muzikanten<br />
Op 23 juli vierde Maria João Pires haar zeventigste<br />
– Andriessens ‘verschrikkelijke orkest van de<br />
verjaardag. Dat wordt niet alleen groots gevierd door<br />
21e eeuw’ – op een tocht door Amsterdam.<br />
Deutsche Grammophon, maar ook door Erato. Erato pikte<br />
Ondertussen bereidt televisiepresentatrice Dante<br />
Pires op nadat zij in 1970 de Internationale Beethoven<br />
zich voor op een bezoek van Beatrice, dit alles<br />
Bicentennial Wedstrijd in Brussel won. The Complete<br />
gadegeslagen door zakenman Lucifer. De zeven<br />
Erato Recording omvat drie concerten van Bach, beide<br />
kwartier die La Commedia in beslag neemt is<br />
pianoconcerten van Chopin en maar liefst zes cd’s met<br />
zo rijk gevuld met beeld en muziek, dat je na<br />
Mozart-concerten. Hoewel zij de Chopin-concerten later<br />
afloop alleen maar denkt: ik wil nog een keer<br />
nogmaals (en beter) heeft opgenomen, is ook hier<br />
in deze doldwaze achtbaan, alleen al voor het<br />
hoorbaar hoe fabelachtig Pires’ techniek is, wars van loze<br />
fenomenaal spelende orkest, of alleen maar<br />
virtuositeit. Hetzelfde geldt voor een genereuze selectie<br />
om de Lucifer van acteur Jeroen Willems. Nog<br />
Beethoven-sonates en de solostukken van Chopin –<br />
verleidelijker is het om alle aandacht te richten<br />
die ze eveneens later nogmaals heeft opgenomen.<br />
op Beatrice, prachtig gezongen door Claron<br />
Bijzondere vermelding verdienen zeker de stukken voor<br />
McFadden, of Dante, een schitterende rol voor<br />
vier handen van Schubert, opgenomen met Huseyin<br />
de Italiaanse muze van Andriessen Cristina<br />
Sermet, en Schumanns Kinderszenen. De opnames zijn<br />
Zavalloni. Vooral Racconto dall’Inferno en Lucifer,<br />
niet opgepoetst, waardoor sommige wat droog klinken,<br />
het tweede en derde deel, maken indruk. (Henri<br />
maar de kwaliteit van het gebodene staat buiten kijf.<br />
Drost)<br />
(Henri Drost)<br />
56 57
klASSIEK<br />
Bestel nu in een van onze Instrumentaal<br />
webwinkels Vocaal<br />
klASSIEK<br />
Bach<br />
Lisa Batiashvili (viool), François Leleux (hobo), Kammerorchester des<br />
Bayerischen Rundfunks, Radoslaw Szulc<br />
DG – 4792479 [3299675]<br />
Lisa Batiashvili (Tibilisi 1979) wint als zestienjarige de tweede prijs van het internationale<br />
Jean Sibelius Vioolconcours in Helsinki. Hierna volgen vele prijzen en mooie albums<br />
met muziek van Brahms, Bach, Schubert, Sibelius, Lindberg, Beethoven, Sjostakovitsj, Pärt, Rachmaninov en<br />
haar landgenoot Kantscheli. Dit album is gewijd aan Johann Sebastian Bach en bevat tevens een trio voor fluit<br />
en viool van CPE Bach. Naast het tweede vioolconcert en de tweede sonate speelt Lisa Batiashvili met haar<br />
echtgenoot François Leleux het concert voor hobo en viool en een bewerking van Erbarme dich. Lisa Batiashvili<br />
en François Leleux zijn op 23 augustus de solisten van het Prinsengrachtconcert 2014. (Wil Zenhorst)<br />
Reijseger – Crystal Palace<br />
Ernst Reijseger (cello)<br />
Winter&Winter – 9103142 [3274458]<br />
De Nederlandse componist en cellist Ernst Reijseger verzorgde de muziek voor de<br />
laatste films van Werner Herzog en is op meer dan 150 albums te horen, onder andere<br />
met het Uri Caine Ensemble. Zijn nieuwste is cd is zeer opmerkelijk. Niet zozeer omdat<br />
die composities voor solo cello bevat, gespeeld door Reijseger zelf, maar omdat ze geïnspireerd zijn door<br />
de kleuren van beeldend kunstenaar Jerry Zeniuk, opgenomen tijdens de expositie Elementary Painting in<br />
Augsburg. Filmmuziek bij een tentoonstelling als het ware, gevat in 28 korte stukken die soms naar avantgarde<br />
jazz neigen en de grenzen van de (vijfsnarige) cello opzoeken. (Henri Drost)<br />
Classic<br />
Summer<br />
Campaign<br />
50 TOPTITELS AAN MIDPRICE *<br />
De Leidse Koorboeken Vol V<br />
Egidius Kwartet & College<br />
Etcetera – KTC1414 (2cd) [3273061]<br />
In het najaar van 1566 raast een beeldenstorm over Nederland die zijn weerga niet kent.<br />
Vele kerken zoals de Dom in Utrecht en de Pieterskerk in Leiden worden aangedaan,<br />
waarbij alles van waarde werd vernield of gestolen. Op miraculeuze wijze blijven de<br />
zes koorboeken van het Zeven Getijdecollege van de Pieterskerk gespaard. Uit deze zes koorboeken voert het<br />
Egidius Kwartet, aangevuld met negentien uitstekende zangers, diverse polyfonische werken uit. Dit vijfde<br />
album betreft de gezangen van met name een viertal componisten die in Leiden actief zijn geweest: Johannes<br />
Flamingus, Joachimus de Monte, Claudin Patoulet en Michiel Smeekers. Een prachtig album dat ons een mooi<br />
inkijkje geeft in de liedcultuur van de zestiende eeuw voordat de beeldenstorm opstak. (Wil Zenhorst)<br />
Schubert – Nachtviolen<br />
Christian Gerhaher (bariton), Gerold Huber (piano)<br />
Sony – 88883712172 [3228663]<br />
In zijn korte leven (31 jaar) heeft Franz Schubert ongeveer 650 liederen gecomponeerd.<br />
Hij baseerde zijn teksten op verschillende bronnen, van de oude Grieken tot aan<br />
bekende en onbekende dichters van zijn tijd. Schubert is de grondlegger van het<br />
moderne lied, waarbij de piano een grote rol vervult. Christian Gerhaher heeft uit dit oeuvre een persoonlijke<br />
selectie gemaakt, met soms vrij onbekende liederen. Samen met Gerold Huber heeft hij dit persoonlijke<br />
programma met veel succes uitgevoerd. Dit album bevat 24 liederen met voor elk lied een toelichting,<br />
waarbij geregeld naar de interpretaties van Dietrich Fischer-Dieskau wordt verwezen. Voor de liefhebbers<br />
zeker een aanrader. (Wil Zenhorst)<br />
VRAAG IN DE MANIA WINKELS OM DE CAMPAGNE-FOLDER MET EEN<br />
OVERZICHT VAN ALLE TITELS<br />
* CAMPAGNE LOOPT TOT 31 AUGUSTUS 2014<br />
GA NAAR FACEBOOK.COM/KLASSIEKEMUZIEK EN MAAK TOT 31 AUGUSTUS<br />
KANS OP EEN CD UIT DEZE CAMPAGNE<br />
warnerclassics.com facebook.com/klassiekemuziek bit.ly/klassiekemuziek-spotify<br />
58 platomania.nl • sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl 58<br />
59
klASSIEK<br />
Bestel nu in een van onze Instrumentaal<br />
webwinkels Vocaal<br />
klASSIEK<br />
Complete Solo Recordings<br />
Maria João Pires (piano)<br />
DG – 479 2690 (20cd) [3265402]<br />
Maria João Pires wordt zeventig en het is 25 jaar geleden dat zij met Deutsche<br />
Grammophon een exclusief contract sloot. Een mooie gelegenheid voor DG om alle<br />
opnamen van Pires uit te brengen. Deze box van 20 cd’s bevat opnamen (het eerste<br />
deel bestaat alle solo-opnamen) die zij van 1989 tot 2012 maakte van Bach, Beethoven, Brahms, Chopin,<br />
Mozart, Schubert en Schumann. Na het winnen van de Internationale Beethoven Bicentennial Wedstrijd 1970<br />
verscheen Pires op de internationale podia. Door haar kleine gestalte, oogt zij fragiel en bescheiden. Hierdoor<br />
is zij nog meer geliefd, omdat zij met ingetogen precisie de muziekwerken interpreteert. Het wachten is op de<br />
boxen met kamermuziek én de pianoconcerten. Zij geeft les aan jonge pianisten zoals Lucas en Arthur Lucassen.<br />
Vermoedelijk is dat de reden om werken van Chopin in hun woonplaats Hilversum op te nemen. (Wil Zenhorst)<br />
Rival Queens<br />
Simone Kermes (sopraan), Vivica Genaux (mezzo-sopraan), Cappella Gabetta,<br />
Andrés Gabetta<br />
Sony Classical – 88843 023682 [3195584]<br />
Simone Kermes en Vivica Genaux kruipen in de huid van Francesca Cuzzoni (1696-1778)<br />
en Faustina Bordoni (1697-1781) die in Parma (1714) en Venetië (1716) hun debuut<br />
maakten. In 1718 staan de twee prima donna’s in Venetië samen op het toneel. Opnieuw komen ze elkaar<br />
in Londen tegen, waar de aria’s zodanig uitgekiend moeten worden dat Cuzzoni net zo kan blijven schitteren<br />
en haar rivale Bordoni net zo mag schitteren. In 1727 – tijdens een uitvoering van Astianatte van Giovanni<br />
Bononcini – gaat het fout. De dames gaan elkaar op het toneel te lijf, wat uiteraard veel opschudding geeft.<br />
Zonder elkaar fysiek te lijf te gaan zingen Simone Kermes en Vivica Genaux onder begeleiding van Andrés<br />
Gabetta met Cappella Gabetta vol overgave aria’s uit de periode 1720-1739. (Wil Zenhorst)<br />
Ladder of Escape 11<br />
Fie Schouten (basklarinet)<br />
Attaca – ATT2014140 [3292867]<br />
Vijfentwintig jaar geleden bracht<br />
Attaca het eerste Ladder of Escape album uit met<br />
basklarinettist Harry Sparnaay. In deze serie zijn de<br />
musici op zoek naar een ladder of escape uit de<br />
beperkingen van hun instrument en hun repertoire.<br />
Fie Schouten (hoofdvakdocent en oud leerling van<br />
Harry Sparnaay) nam begin dit jaar een prachtig album<br />
op met werken die in de afgelopen twintig jaar door<br />
Mauricio Kagel, Karlheins Stockhausen, Rozalie Hirs,<br />
Robin de Raaf en Unsuk Chin zijn gecomponeerd. Een<br />
eigenzinnige keuze, waarmee Schouten met name<br />
de beweging van deze veelzijdige moderne werken<br />
opzoekt. Met haar fenomenale technieken zoekt<br />
zij de grenzen van de basklarinet op met prachtige<br />
wisselende klankkleuren. (Wil Zenhorst)<br />
Liza Ferschtman – Biber |<br />
Bartók | Berio | Bach<br />
Liza Ferschtman (viool)<br />
Challenge Classics – CC72635 [3249647]<br />
Net als het album Works for violin solo met werken<br />
van Bach en Ysaÿe weet Liza Ferschtman te imponeren<br />
met dit zeer persoonlijke programma. Uitgangspunt is<br />
de Ciaccona uit Bachs tweede partita, die zowel Bartók<br />
als Berio heeft geïnspireerd. Naast de partita speelt<br />
Ferschtman een passagalia van Biber, die qua vorm<br />
op de ciaccona lijkt. Deze twee werken omsluiten de<br />
imponerende sonate voor viool die Béla Bartók aan het<br />
einde van zijn leven voor Yehudi Menuhin schreef. In<br />
1976, drie eeuwen na Heinrich Ignaz Franz von Bibers<br />
Guardian angel, schreef Luciano Berio de uitdagende<br />
Sequenza VIII, die Ferschtman voortreffelijk speelt. Vier<br />
solowerken voor topsolisten, waarmee Liza Ferschtman<br />
aantoont dat zij tot de beste violistes van dit moment<br />
behoort. (Wil Zenhorst)<br />
El Maestro – Farinelli<br />
Bejun Mehta (countertenor)<br />
Concerto Köln, Pablo Heras-Casado<br />
DG Archiv – 479 2050 [3249729]<br />
Carlo Broschi ofwel Farinelli (1705-1782) is de<br />
castraatzanger van de achttiende eeuw. Hij viert<br />
triomfen in Italië en Londen. In1737 reist hij naar<br />
Madrid waar hij de depressieve Philps V met zijn<br />
zang verkwikt. Na diens dood in 1746 wordt Farinellli<br />
impresario van de belangrijkste theaters. Hij tilt het<br />
Spaanse muziekleven naar een werelds niveau. De<br />
Spaanse dirigent Pablo Heras-Casado speelt met<br />
Concerto Köln muziek uit deze Spaanse periode met<br />
werken van Porpora (Farinelli’s leermeester) De Nebra<br />
, CEP Bach en Hasse. Dit album vol wereldpremières<br />
bevat twee prachtige aria’s met countertenor Bejun<br />
Mehta waarbij de castagnetten niet ontbreken.<br />
Uitstekend werk van Pablo Heras-Casado, die onlangs<br />
door het Amerikaanse Musical America is uitgeroepen<br />
tot 2014 Conducter of the Year. (Wil Zenhorst)<br />
Vigilate!<br />
Monteverdi Choir, John Eliot Gardiner<br />
SDG – 720 [3247481]<br />
Dit jaar viert John Eliot Gardiner (die als<br />
student het koor oprichtte om de Maria Vespers uit te<br />
voeren) met het Monteverdi Choir het gouden jubileum.<br />
Het koor is in de loop van de jaren tot een subliem koor<br />
uitgegroeid met vele spraakmakende uitvoeringen en<br />
opnamen. Voor dit album, dat in het teken staat van<br />
katholieke componisten die in het protestante Engeland<br />
ondergronds moesten werken, zijn zes componisten<br />
geselecteerd. Thomas Tallis, Robert White, William Byrd,<br />
Thomas Morley, Peter Philips en Thomas Tomkins staan<br />
met hun zestiende eeuwse polyfonie aan de basis van<br />
de nieuwe Anglicaanse kerk, waar werken zoals het<br />
nostalgische Almighty God van Tomkins een plaatsje<br />
in de muziekliteratuur veroverden. Aanrader! (Wil<br />
Zenhorst)<br />
David Lang – Love Fail<br />
Anonymous 4<br />
Cantaloupe – CA21100 [3284516]<br />
Wat maakt het verhaal van Tristan en<br />
Isolde tot het grootste liefdesverhaal ooit? Die vraag<br />
stelde componist David Lang zich. Voor Love fall maakt<br />
hij gebruik van de vele verschillende versies die van<br />
het verhaal bestaan, koos daaruit de opmerkelijkste<br />
details en vertaalde ze in het Engels en wisselde ze<br />
af met verhalen van Lydia Davis om zo een geheel<br />
eigen versie te maken. Natuurlijk ontbreekt Wagner<br />
niet; diens Liebestod besluit het album. De liederen<br />
worden adembenemend mooi gezongen door de vier<br />
dames van Anonymous 4, de groep die al veel indruk<br />
maakte met vooral onbekend werk uit de vroege<br />
Middeleeuwen. Hypnotiserend. (Henri Drost)<br />
Haydn – Die Schöpfung<br />
Solisten, Chor, Symphonieorchester<br />
des Bayerischen Rundfunks, Bernard<br />
Haitink<br />
BR Klassik – 900125 (2cd) [3287952]<br />
Helaas lijkt de relatie tussen het Koninklijk<br />
Concertgebouworkest en Bernard Haitink definitief<br />
verstoord, maar gelukkig verschijnen met enige<br />
regelmaat nieuwe opnames onder zijn leiding met<br />
onder andere het London Symphony Orchestra en het<br />
koor en orkest van de Beierse Omroep. Dat koor, geleid<br />
door Peter Dijkstra, vervult een glansrol op de liveopname<br />
van Haydns Die Schöpfung, met bovendien<br />
uitstekende solisten als tenor Mark Padmore en sopraan<br />
Camilla Tilling. (Henri Drost)<br />
Bruckner – Symphony No. 7<br />
in E Major<br />
Budapest Festival Orchestra, Iván<br />
Fischer<br />
Channel – CCSSA33714 [3268110]<br />
Iván Fischer heeft talrijke spraakmakende opnamen<br />
gemaakt van symfonische werken van Beethoven,<br />
Schubert, Brahms, Dvorak, Mahler, Tchaikovsky en<br />
Rachmaninov. Maar van Bruckner – die hij ziet als<br />
de goeroe van alle componisten – is tot nu toe nog<br />
geen opname. Voor zijn eerste Bruckneropname kiest<br />
Fischer voor de zevende symfonie, die in 1885 voor<br />
diens doorbraak zorgde. Bijzonder is het adagio, dat<br />
Bruckner na het vernemen van het overlijden van zijn<br />
idool, aan Wagner opdraagt. Samen met het door<br />
hem opgerichte Budapest Festival Orchestra brengt<br />
Fischer een indrukwekkende uitvoering van de meest<br />
gespeelde symfonie van Brucker. In het boekje staat<br />
een interessant betoog over de overeenkomsten en de<br />
verschillen tussen de symfonische werken van Mozart<br />
en Bruckner. (Wil Zenhorst)<br />
60 platomania.nl • sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl<br />
61
klASSIEK<br />
Bruckner – Symphony No. 9<br />
in D Minor<br />
Lucerne Festival Orchestra, Claudio<br />
Abbado<br />
DG – 479 3441[3277960]<br />
Niemand heeft kunnen voorzien dat Claudio Abbado<br />
op 26 augustus 2013 in Lucerne – omringd door vele<br />
muziekvrienden – zijn laatste concert zou dirigeren.<br />
Abbado – altijd op zoek naar nieuwe uitdagingen<br />
– kende het woordje einde niet. Het is dan ook<br />
symbolisch dat hij juist de negende symfonie van<br />
Bruckner, met het adagio dat de sfeer van oneindigheid<br />
oproept, als laatste uitvoert. In tegenstelling tot zijn<br />
opname met de Wiener Philharmoniker zet Abbado<br />
hier een lichte en transparante negende neer. Dat komt<br />
Bruckners laatste werk, dat hij tussen 1887 en 1894<br />
schreef, uitstekend ten goede. In de resterende twee<br />
jaren van zijn leven slaagt Bruckner er niet in om deze<br />
negende symfonie te voltooien. (Wil Zenhorst)<br />
KWALITEITSSERIE DIE DE NAPOLITAANSE MAFFIA TOONT ZOALS ZE ECHT IS<br />
TV Series<br />
TV Series<br />
Real Humans Seizoen 2<br />
Regie: Harald Hamrell<br />
Cast: Lisette Pagler, Alexander Stocks<br />
De Skandicrimi’s kregen twee jaar geleden<br />
ineens een verrassende wending met de<br />
komst van Real Humans. In het tweede seizoen van Real<br />
Humans krijgen de hubots (robots die er als mensen<br />
uitzien) een prominentere rol. Wat direct opvalt, is dat<br />
het verhaal een stuk donkerder en duisterder aandoet.<br />
De vrijdenkende hubots proberen zich nog steeds los te<br />
maken van de mensen en andere hubots te bevrijden.<br />
Ondertussen heerst er een computervirus, dat zorgt<br />
dat gewone hubots gewelddadig worden, alvorens<br />
ze kortsluiting krijgen. Dit komt de tegenstanders van<br />
hubots natuurlijk goed uit. Hierdoor krijgt Inger het<br />
druk met allerlei hubotzaken in haar advocatenpraktijk.<br />
(Jeroen van Heukelom)<br />
Last Tango In Halifax<br />
Seizoen 2<br />
Regie: Euros Lyn, Jill Robertson<br />
Cast: Anne Reid, Derek Jacobi, Sarah<br />
Lancashire<br />
Dit is het tweede seizoen van deze met een Baftaaward<br />
bekroonde tragikomische serie over romantiek<br />
en tweede kansen. Alan en Celia, die in hun jeugd<br />
verliefd op elkaar waren, zijn na jaren eindelijk<br />
herenigd en maken inmiddels serieuze plannen om<br />
samen verder te gaan. Door de haast fatale hartaanval<br />
van Alan waren ze elkaar bijna voorgoed kwijtgeraakt.<br />
Maar nu besluiten ze stiekem in het huwelijksbootje<br />
te stappen, op een romantische manier en zo snel<br />
mogelijk. Hoe zullen hun dochters daarop reageren?<br />
De geremde Caroline en de opstandige Gillian komen<br />
er net achter dat ze elkaar eigenlijk best aardig vinden.<br />
Helaas zou de prille vriendschap tussen de toekomstige<br />
schoonzussen wel eens kunnen worden verstoord<br />
door het feit dat Gillian ooit een liefdesnacht heeft<br />
doorgebracht met Caroline’s ex John. Langzamerhand<br />
komen er steeds meer oude geheimen naar boven<br />
borrelen, met alle gevolgen van dien voor de diverse<br />
relaties. Zal het Alan en Celia ondanks alles lukken het<br />
langverwachte geluk te vinden dat ze zo verdienen?<br />
Smeris Seizoen 1<br />
Theo Kamp is de beste, maar ook meest<br />
onstuimige rechercheur moordzaken van<br />
Tilburg. Als hij voor de zoveelste keer<br />
buiten zijn boekje gaat in het onderzoek<br />
naar topcrimineel Freddy van Nuenen, wordt hij van<br />
de zaak gehaald en voor straf gedegradeerd naar het<br />
hennepteam. Hier mag hij zich voorlopig even rustig<br />
houden onder toezicht van zijn nieuwe partner Willem<br />
Niessen, de meest correcte rechercheur van het Korps.<br />
NU VERKRIJGBAAR OP DVD EN BLU-RAY<br />
House Of Cards<br />
Seizoen 2<br />
★★★★<br />
“Een rauwe, aantrekkelijk<br />
gefilmde serie met hitpotentie”<br />
– De Telegraaf<br />
“Geweldige serie”<br />
– Veronica Magazine<br />
www.lumiere.be 4<br />
Regie: Carl Franklin, Jodie Foster e.a.<br />
Cast: Kevin Spacey, Gerald McRaney, Michael Gill<br />
Zagen we in het eerste seizoen hoe Underwood zich opwerkte tot vicepresident,<br />
in seizoen twee bewijst een oud gezegde maar weer eens<br />
zijn waarde. Aan de top komen is gemakkelijk, er blijven is een stuk<br />
moeilijker. Onopvallend de president isoleren en zijn gezag aantasten<br />
en ondertussen de bloedhonden die jouw plek willen van je afhouden.<br />
Underwood is er maar druk mee – al vindt hij ook dit seizoen weer<br />
voldoende tijd voor een spareribje – en dan met name met Raymond Tusk – adviseur en jarenlange<br />
vriend van president Larkin – die er ook een eigen (Chinese) agenda op nahoudt. Ook dit keer draait<br />
weer alles om één man. Kevin Spacey als Frank Underwood. Arrogant, egoïstisch, manipulatief,<br />
bruut en doelgericht. Maar altijd is er dat vernislaagje charme dat hem redt. Dankzij Spacey. De rol<br />
van Frank Underwood lijkt voor hem geschreven. De eenvoud waarmee hij de politicus neerzet is<br />
betoverend en de manier waarop hij de vice-president steevast aan de sympathieke kant weet te<br />
houden, is een prestatie op zich. De serie blinkt niet alleen uit in acteerwerk, maar ontstijgt ook qua<br />
script de middelmaat ruimschoots. De politieke slangenkuil, de strijd tussen republikein en democraat,<br />
een vleugje actualiteit, de honger naar macht en moord een doodslag. De serie weet het steevast<br />
geloofwaardig te maken en dertien uur lang ga je mee met Frank Underwood en de zijnen.<br />
62<br />
platomania.nl • sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl<br />
63
TV Series<br />
kijktips<br />
Gomorra<br />
Regie: Stefano Sollima<br />
Cast: Salvio Esposito, Walter Lippa, Fortunato Cerlino<br />
Schitterende twaalfdelige Italiaanse serie gebaseerd op de gelijknamige bestseller van<br />
Roberto Saviano en geregisseerd door Stefano Sollima (Romanzo Criminale). De levens,<br />
de leugens en de menselijke dilemma’s achter het bloedvergieten van de Napolitaanse<br />
maffia. Ciro is de trouwe rechterhand van godfather Pietro Savastano en mentor van<br />
diens zoon Gennaro, die allesbehalve klaar is om zijn vader op te volgen aan het hoofd van de organisatie.<br />
Wanneer Pietro bij een nutteloze wraakactie verschillende leden van zijn eigen clan opoffert, breekt er iets<br />
in Ciro. Hij vertrouwt zijn baas niet langer. Als Pietro vervolgens in de cel belandt, ziet Ciro de kans schoon<br />
om chaos te zaaien en een machtsstrijd te ontbinden. Hij komt lijnrecht tegenover de Savastano’s te staan<br />
en ontketent zo een bloedige bendeoorlog die zich uitspreidt over heel Napels.<br />
Der Turm<br />
Dresden, 1982. De succesvolle chirurg Richard Hoffmann hoopt te worden benoemd<br />
tot directeur van de kliniek waar hij werkt. Maar een affaire met zijn secretaresse<br />
wordt hem fataal: het maakt hem chantabel voor de Stasi, de gevreesde Oost-Duitse<br />
geheime politie. Richards zoon Christian weet niets van het dubbelleven van zijn vader.<br />
Hij wil in diens voetsporen treden. Maar om toegelaten te worden tot de universiteit<br />
moet hij eerst ‘vrijwillig’ in militaire dienst. Christian heeft grote moeite met het leven<br />
als dienstplichtig militair en begint zelfs aan het systeem te twijfelen. Kan hij zich nog wel aanpassen<br />
aan het verstikkende totalitaire systeem? Deze fascinerende en meeslepende kroniek, gebaseerd op de<br />
monumentale roman van Uwe Tellkamp, geeft de kijker een realistisch beeld van de laatste zeven jaar van<br />
de DDR, gezien door de ogen van een jongeman die zijn eigen weg probeert te vinden. Der Turm was de<br />
grote winnaar bij de Grimme Awards, de ‘Oscars’ van de Duitse televisie.<br />
Mammon Seizoen 1 Lumiere<br />
Regie: Cecilie Mosli<br />
Cast: Jon Øigarden, Lena Kristin Ellingsen, Nils Ole Oftebro, Ingjerd Egeberg<br />
Een Scandinavische thriller serie met als hoofdthema hebzucht, dat trekt bij mij direct<br />
alle aandacht. Mammon betekend letterlijk ‘het beheerst worden door geld’. Dat dit<br />
hier geen loze naam is, blijkt al snel. Verspreid over een periode van zes dagen volgen<br />
we de journalist Peter Verås, die een verduisteringsschandaal ontdekt heeft waarbij<br />
zowel de politieke en de bancaire elite van Noorwegen betrokken is. Helaas lijkt ook zijn broer betrokken<br />
te zijn en wanneer Peter dieper graaft pleegt zijn broer zelfmoord. In ware Nordic Noir stijl probeert<br />
Mammon ons te wijzen op het feit dat corruptie overal is. De serie krijgt overal lovende besprekingen<br />
en dat is niet voor niets. In de zes afleveringen van Mamon krijgt spanning nieuwe dimensies. Ook blijkt<br />
Lumiere een soort patent te hebben op series die je MOET kijken, het liefst in één avond. (Jeroen van<br />
Heukelom)<br />
Documentaires<br />
Documentaires<br />
In De Rij Voor Anne Frank<br />
Nieuwe Tieten<br />
Voor het Anne Frank Huis in Amsterdam<br />
Regie: Sacha Polak<br />
staat het hele jaar door een ‘eeuwige rij’.<br />
Filmmaakster Sacha Polak (Hemel) is<br />
Wie zijn deze mensen? Waar komen ze<br />
draagster van het erfelijk kankergen BRCA1<br />
vandaan? En waarom zijn ze hier? Deze<br />
en heeft daarmee een sterk verhoogde<br />
film gaat vier seizoenen lang op zoek naar de verhalen kans op borstkanker en eierstokkanker. Haar moeder<br />
van bezoekers uit de hele wereld. We zien hen voor overleed op 29-jarige leeftijd aan borstkanker, toen Sacha<br />
en na hun bezoek aan het Achterhuis en horen hoe nog geen 1 jaar was. Al jaren weet Sacha dat zij draagster<br />
het voelde om heel even op die historische plek te is van het gen, maar twijfelt ze wat ze moet doen. Moet<br />
zijn. De persoonlijke verhalen worden afgewisseld met zij haar borsten preventief laten verwijderen om zo de<br />
passages uit het dagboek van Anne Frank, in allerlei kans op borstkanker te verkleinen? Of laat ze haar borsten<br />
talen voorgelezen door meisjes die ongeveer net zo misschien wel voor niets weghalen en ontdoet zij zich<br />
oud zijn als Anne destijds was. Maar we zien ook het hiermee van haar vrouwelijkheid? Sacha besluit een film<br />
leven van alledag zoals dat zich afspeelt rond de rij te maken van haar zoektocht en het resultaat is Nieuwe<br />
wachtenden; de rondvaartboten, de straatmuzikanten, tieten, een documentaire waarin ze op zoek gaat naar<br />
de kaartverkoper, de dakloze... In de Rij voor Anne Frank wat de mogelijkheden voor haar zijn. Wat is er allemaal<br />
is een aangrijpend en tegelijk hoopgevend document. mogelijk qua protheses en implantaten?<br />
kijktip<br />
Nieuwe Helden<br />
Regie: Dirk Jan Roeleven<br />
Nieuwe Helden - In het hart van de Tour is het unieke inside-verhaal van een wielerploeg<br />
die wil bewijzen dat je ook zonder doping kunt winnen. In de honderdste editie van de<br />
Tour de France zint het jonge Nederlandse team van Argos-Shimano op revanche op de<br />
oude garde die door jarenlang dopinggebruik het wielrennen heeft verziekt. Dicht op de<br />
huid, in cinema vérité stijl, volgt de film van Dirk Jan Roeleven het jonge team. We zijn<br />
er bij in de hotelkamers, als de renners gemasseerd worden en in de teambus. We zijn er bij als sprinttalent<br />
Marcel Kittel zijn teamgenoten een mooie bonus – ‘een Rolex?’ – belooft bij een etappeoverwinning. We zijn er<br />
bij als sprintfavoriet Mark Cavendish zijn concurrent Tom Veelers van Argos vlak voor de finish ten val brengt.<br />
We zien het bloed en de wonden en voelen zijn teleurstelling en frustratie.<br />
kijktip<br />
Mistaken For Strangers<br />
Regie: Tom Berninger<br />
Matt Berninger is de succesvolle zanger van de veelgeprezen band The National. Zijn<br />
jongere broer Tom is een metalhead die nog altijd bij zijn ouders in Cincinnati woont.<br />
Aan de vooravond van de grootste tournee ooit van The National, huurt Matt zijn broertje<br />
in als roadie. Hij weet niet dat Tom van plan is het hele avontuur te filmen. Wat begint<br />
als een rockdocumentaire wordt al snel een hilarisch en verrassend eerlijk portret van de<br />
gespannen relatie tussen twee broers.<br />
64 65
Documentaires<br />
van Lance Armstrong. Het project werd echter stopgezet<br />
Armstrong Lie<br />
toen het dopingschandaal losbarstte. In 2013 ziet<br />
Regie: Alex Gibney<br />
het project nieuw leven en zijn we er getuige van<br />
Cast: Lance Armstrong, Betsy Andreu en hoe één van de meest buitengewone verhalen in de<br />
Frankie Andreu<br />
geschiedenis van de sport wordt doorprikt.<br />
In 2009 werd regisseur Alex Gibney<br />
aangetrokken om een film te maken over de comeback<br />
Movies<br />
A Hard Day’s Night<br />
Rege: Richard Lester<br />
Cast: John Lennon, Paul McCartney,<br />
George Harrison, Ringo Starr<br />
De klassieke eerste speelfilm van<br />
The Beatles wordt volledig gerestaureerd opnieuw<br />
uitgebracht, gebruikmakend van de modernste<br />
technieken. Men is uitgegaan van de originele<br />
negatieven van de camera en het eindresultaat kreeg<br />
de goedkeuring van regisseur Richard Lester. Ook werd<br />
de soundtrack onder handen genomen door een team<br />
onder leiding van Giles Martin.<br />
Her<br />
Regie: Spike Jonze<br />
Invisible Woman<br />
Regie: Ralph Fiennes<br />
Cast: Ralph Fiennes, Kristin Scott Thomas,<br />
Felicity Jones<br />
Engeland, 1883. De getrouwde<br />
Charles Dickens ontmoet op een dag de jonge Nelly,<br />
een ambitieuze actrice die een rol in een van zijn<br />
toneelstukken heeft weten te bemachtigen. Hij is<br />
onder de indruk van haar acteertalent én van haar<br />
schoonheid. Al gauw wordt ze Dickens’ muze en de<br />
focus van zijn passie. Maar geheimhouding van de<br />
relatie is de prijs die ze moeten betalen, waardoor<br />
Nelly veroordeeld is tot een onzichtbaar bestaan.<br />
kijktip<br />
Cast: Amy Adams,Joaquin Phoenix, Olivia Wilde, Rooney Mara, Scarlett Johansson<br />
Een ontroerend en sfeervol verhaal (genomineerd voor 5 Oscars) over liefde, intimiteit en<br />
de risico’s ervan in de moderne digitale wereld. Met de unieke visie van filmmaker Spike<br />
Jonze (Being John Malkovic) en een prachtige cast: Joaquin Phoenix, Scarlett Johansson,<br />
Amy Adams en Rooney Mara. Her gaat over Theodore Twombly, een complex en gevoelig<br />
man die zijn geld verdient door middel van schrijven van persoonlijke en liefdevolle brieven in opdracht van<br />
andere mensen. Nog vol verdriet door het stuklopen van zijn jarenlange relatie, raakt hij geïntrigeerd door<br />
een nieuw geavanceerd computersysteem, dat een geheel eigen identiteit vormt op basis van de voorkeuren<br />
van de gebruiker. Wanneer hij het systeem activeert ontmoet hij Samantha, een vrouwelijke stem met een<br />
verrassend menselijk gevoel voor humor en empathie. Hun vriendschap verdiept zich steeds meer door alle<br />
input en ervaringen die Theodore en Samantha met elkaar delen, en lijkt zelfs tot een gevoel van liefde voor<br />
elkaar te evolueren. Maar wat betekent deze emotie eigenlijk in dit digitale tijdperk? Sinds zijn première op<br />
het NY Filmfestival is Her door pers en publiek op diverse festivals omarmd. Scarlett Johansson mocht op het<br />
Filmfestival van Rome de prijs voor Beste Actrice in ontvangst nemen voor haar rol als Samantha. De film won<br />
een Golden Globe voor Beste Scenario en kreeg maar liefst 5 Oscarsnominaties, waaronder die voor Beste Film.<br />
movies<br />
kijktips<br />
American Hustle<br />
Regie: David O. Russell<br />
Cast: Christian Bale, Bradley Cooper en Amy Adams<br />
Irving Rosenfeld (Christian Bale) is een briljante oplichter die samen met zijn sluwe<br />
Britse partner en minnares Sydney Prosser (Amy Adams) wordt gedwongen om<br />
te werken voor de losgeslagen FBI-agent Richie DiMaso (Bradley Cooper). DiMaso<br />
introduceert ze in de gevaarlijke maar betoverende wereld van de ‘power brokers’<br />
(oplichters die mensen omkopen om op een bepaalde persoon te stemmen) en de maffia.<br />
Blood Ties<br />
Regie: Guillaume Canet<br />
Cast: Clive Owen, Billy Crudup, Matthias Schoenaerts, Marion Cotillard, Mila Kunis, Zoe<br />
Saldana, James Caan<br />
Met een cast met namen als James Caan, Clive Owen, Mila Kunis en ga zo maar door<br />
weet je dat het praktisch onmogelijk is om een slechte film te maken. New York in<br />
de jaren zeventig, twee broers, de één politie agent en de ander een onverbeterlijke<br />
crimineel. En juist door de bloedband, ondanks de tegenstellingen, wint de familieband tekens weer.<br />
Twee en een half uur ademloos zitten kijken. Soms dreigt het verhaal wat pit te verliezen maar dat wordt<br />
volkomen rechtgetrokken door de acteurs, het decor en de soundtrack. Het verhaal lijkt overigens erg op<br />
We Own the Night, maar ook dat was een hele goede film. (Jeroen van Heukelom)<br />
Ain’t Them Bodies Saints bevrijding van Parijs door de geallieerden krijgt de<br />
Regie: David Lowery<br />
Duitse opperbevelhebber van de stad, Generaal von<br />
Cast: Casey Affleck, Rooney Mara, Ben Choltitz, van Hitler het bevel om grote stukken van<br />
Foster<br />
de Franse hoofdstad op te blazen. Een bevel dat hij<br />
Kennelijk bevallen de rollen met het uit rancune en vaderlandsliefde maar al te graag wil<br />
wilde westen en cowboys Casey Affleck wel. Eerst al uitvoeren. Maar terwijl de Duitse troepen ’s nachts<br />
The Assassination of Jesse James by the Coward Robert heimelijk de springstoffen onder de meest schitterende<br />
Ford, waar hij meerdere nominaties mee in de wacht bouwwerken plaatsen, krijgt de generaal bezoek van<br />
sleepte en nu deze film waar zijn rol hem weer als de Zweedse consul Raoul Nordling. Hoewel de twee<br />
een soort maatpak past. De film speelt zich af in het koppige mannen lijnrecht tegenover elkaar staan,<br />
Texas van de jaren zeventig. Melodrama in de puurste probeert Nordling von Choltitz op andere gedachten te<br />
vorm. Een écht verhaal over échte mensen met échte brengen, en zo tienduizenden mensenlevens en één<br />
emoties. Niet overdreven op het sentiment gericht, van ’s wereld mooiste steden van de ondergang te<br />
gewoon puur zoals het in het echte leven ook is. Een redden… Diplomatie is gebaseerd op het succesvolle<br />
echte zwoele zomeravondfilm. (Jeroen van Heukelom) gelijknamige theaterstuk van schrijver en theatermaker<br />
Cyril Gély.<br />
Diplomatie<br />
Regisseur: Volker Schlöndorff<br />
Kenau<br />
Cast: Niels Arestrup, André Dussollier,<br />
Regie: Maarten Treurniet<br />
Robert Stadlober<br />
Cast: Monic Hendickx, Barry Atsma, Sallie<br />
Diplomatie is gebaseerd op een van<br />
Harmsen<br />
de meest fascinerende waargebeurde verhalen van<br />
Haarlem, december 1572. Terwijl het<br />
de Tweede Wereldoorlog. Op de vooravond van de leger van Alva de Hollandse opstand met harde hand<br />
66 67
movies<br />
movies<br />
kijktip<br />
Grand Budapest<br />
Hotel<br />
kijktip<br />
Metro Manila<br />
Regie: Sean EllisCast:<br />
Supernova<br />
Regie: Tamar van den Dop<br />
Cast: Gaite Jansen, Tamar van den Dop,<br />
Snowpiercer<br />
Snowpiercer is een Zuid-Koreaanse<br />
Regie: Wes Anderson<br />
Althea Vega, John Arcilla,<br />
Bob Schwarze<br />
sciencefictionfilm gebaseerd op de Franse<br />
Cast: Ralph Fiennes, F. Murray<br />
Jake Macapagal<br />
Meis woont met haar ouders en oma in<br />
striproman Le<br />
Abraham, Mathieu Amalric<br />
Is het een film of een<br />
de bocht van de weg. Ze droomt van een groots en<br />
Transperceneige<br />
Check in bij The Grand<br />
docudrama? Oscar en zijn<br />
meeslepend leven, maar het enige wat er gebeurt, is<br />
van Jacques Lob,<br />
Budapest Hotel en laat je<br />
gezin vertrekken vanuit<br />
het wachten tot de volgende auto de bocht mist en<br />
Benjamin Legrand<br />
onderdompelen in deze unieke film van Wes<br />
het platteland van de Filippijnen naar de<br />
de gevel van het huis ramt. Supernova gaat over de<br />
en Jean-Marc<br />
Anderson met een fantastische cast. Gustave<br />
hoofdstad Manila op daar hun heil te zoeken.<br />
zoektocht van Meis naar haar seksuele identiteit en<br />
Rochette. Eind<br />
H., de conciërge van een bekend hotel, blikt<br />
De manier van filmen en de verhaallijn zorgen<br />
haar dromen.<br />
augustus verschijnt<br />
terug op zijn excentrieke avonturen met Zero<br />
Moustafa, de lobbyjongen die zijn beste vriend<br />
er al snel voor dat de hoofdpersonages onder<br />
je huid kruipen. Hun gevoelens en angsten<br />
We Are The Best<br />
deze op DVD/Bluray<br />
en wij mogen<br />
wordt. Gustave H. vertelt over de spectaculaire<br />
worden bijna tastbaar en dat wordt door de<br />
Regie: Lukas Moodysson<br />
er alvast een paar<br />
diefstal & opsporing van een waardevol<br />
soundtrack alleen maar versterkt. De verhaallijn<br />
Cast: Mira Barkhammar, Mira Grosin, Liv<br />
verloten. Mail naar<br />
Renaissance schilderij, over de dodelijke strijd<br />
is dusdanig spannend en de regisseur heeft dit<br />
LeMoyne, Anna Rydgren, David Dencik<br />
acties@maniawinkels.nl o.v.v. Snowpiercer je<br />
om een familiefortuin, over een wanhopige<br />
zo ongelofelijk knap gedoseerd weten op te<br />
Stockholm, 1982. Bobo, Klara en Hedvig,<br />
adres en geef even aan of je liever een dvd dan<br />
achtervolging op motoren, in treinen, op sledes<br />
bouwen dat je op een gegeven moment bijna<br />
drie tienermeiden die cool en sterk zijn, maar ook<br />
wel Blu-ray wilt hebben.<br />
& ski’s én over een opbloeiende liefde. Dit<br />
alles tegen de achtergrond van een drastisch<br />
veranderend Europa in de jaren tussen de twee<br />
Wereldoorlogen.<br />
zelf de spanning in je lijf kan voelen. Knap is<br />
ook om halverwege het verhaal op een bijna<br />
poëtische manier de maatschappijkritische<br />
moraliserende boodschap toe te voegen. Metro<br />
ietwat vreemd en verward. Die veel te vroeg voor<br />
zichzelf moeten zorgen. Die vissticks opwarmen in<br />
een broodrooster terwijl hun moeder in het café is.<br />
Drie meiden die een punkband starten zonder een<br />
maak kans op gratis<br />
DVD/Blu-ray<br />
Manila is een parel zoals je er weinig zal zien.<br />
instrument te bespelen. Hoezo, punk bestaat niet<br />
(Jeroen van Heukelom)<br />
meer?!<br />
de kop indrukt, runt weduwe Kenau Hasselaer (Monic<br />
Kill Your Darlings is het waargebeurde verhaal van de<br />
Hendrickx) haar scheepswerf alsof het geen oorlog<br />
moord die enkele legendarische auteurs samenbracht.<br />
is. Pas als haar jongste dochter Gertruide (Lisa Smit)<br />
betrokken raakt bij het verzet en in Spaansgezinde<br />
handen valt, kan ze niet langer afzijdig blijven. Kenau<br />
levert het hout om de stadspoorten te versterken, maar<br />
bevecht ook samen met de vrouwen van Haarlem de<br />
Spanjaarden met hand en tand. Legerkapitein Wigbold<br />
Ripperda (Barry Atsma) wil liever zelf de leiding<br />
houden, maar moet al snel erkennen dat samenwerken<br />
met de moedige vrouwen het beste is voor de stad.<br />
Alleen Kathelijne (Sallie Harmsen), de overgebleven<br />
dochter van Kenau, wordt buiten schot gehouden.<br />
Vertrouwt Kenau haar niet of heeft ze een andere reden<br />
om haar buiten het vrouwenleger te houden?<br />
Kill Your Darlings<br />
Regisseur: John Krokidas<br />
Cast: Dane DeHaan, Daniel Radcliffe,<br />
Jack Huston, Ben Foster, Michael C. Hall,<br />
Allen Ginsberg, Jack Kerouac en William Burroughs<br />
ontmoeten elkaar in 1944 in New York, waar ze aan<br />
de wieg staan van de Beat Revolution. Een cocktail van<br />
vriendschap, verraad en moord leidt tot de geboorte<br />
van een rebelse generatie.<br />
La Jaulo De Oro<br />
Regie: Diego Quemada-Diez<br />
Cast: Brandon López, Rodolfo Domínguez,<br />
Karen Martínez<br />
Juan, Sara en Samuel zijn vijftien jaar<br />
wanneer ze hun thuisland Guatemala ontvluchten om<br />
via Mexico de grens bij de Verenigde Staten over te<br />
steken. Onderweg ontmoeten ze de indiaan Chouk die<br />
geen Spaans spreekt en geen officiële documenten<br />
heeft. Ze geloven allemaal dat er in Amerika een<br />
betere toekomst op ze staat te wachten, maar al snel<br />
wordt de harde realiteit duidelijk.<br />
COLOFON<br />
Hoofdredactie<br />
Bert Dijkman<br />
Redactie<br />
Jorn van der Linde, Dick van Dijk,<br />
Henri Drost, Menno Borst<br />
Vormgeving<br />
Eric-Jan Westen,<br />
e.westen@westerstorm.nl<br />
Druk<br />
Drukkerij Sintjoris nv, Merendree<br />
België<br />
Medewerkers Niels Achtereekte,<br />
Jos van den Berg, Ronald Besemer,<br />
Frits Broekema, Cecile Bol, Ron<br />
Bulters, Appie Clermonts, Erik<br />
Damen, Dennis Dekker, Jan Doense,<br />
Henri Drost, Joost van den Dungen,<br />
Hermen Dijkstra, Ruben Eg, Sanna<br />
Marije van Elst, Willem Jaap van<br />
Essen, Jesse Frelink, Luc van Gaans,<br />
Jeroen van Heukelom, Barend<br />
Florijn, Gijs Hesselmans, Jan Jasper,<br />
Albert Jonker, Martin Kikkert, Dries<br />
Klontje, Stefan Koer, Martijn Koetsier,<br />
Wim Koevoet, Marjan Kok, Bram<br />
van Kolfschoten Stephan Lam, Ron<br />
Loontjens, Max Majorana, Erik Mundt,<br />
Corné Ooijman, Bram Peeters, Rena<br />
Postma, Marco van Ravenhorst,<br />
Linda Rettenwander, Wiebren<br />
Rijkeboer, Peter Simmers, Martin<br />
Smeets, Jelle Teitsma, Menno Valk,<br />
Louk Vanderschuren, Jeroen Vedder,<br />
Paul van ‘t Veer, Ruud Verkerk,<br />
Cees Visser, Jesse Voorn, Jurgen<br />
Vreugdenhil, Jan de Vries, André de<br />
Waal, Michel Weber, Jeroen Wierstra,<br />
Enno de Witt, Erwin Zijleman, Wil<br />
Zenhorst.<br />
Adres<br />
Postus 71, 7400 AB Deventer,<br />
email: redactie@platomania.nl<br />
Abonneren:<br />
Stort 20 euro’s op rekening<br />
ING bank 68.22.14.655 van Plato<br />
<strong>Mania</strong>, (10 nummers).<br />
Voor buitenlandse betalingen:<br />
IBAN NL67INGB0682214655<br />
BIC INGBNL2A<br />
Onder vermelding van naam en<br />
adres. Voor Belgische abonnees is<br />
het 30 euro voor 10 nummers i.v.m.<br />
hogere portokosten.<br />
<strong>Mania</strong> 310 verschijnt op<br />
5 september 2014<br />
Elizabeth Olsen<br />
68 69
<strong>Mania</strong><br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
mania klASSIEK <strong>309</strong><br />
ADRESSEN<br />
CONCERTO<br />
Utrechtstraat 52-60<br />
1017VP Amsterdam<br />
020 6235228<br />
info@concerto.nl<br />
www.concerto.nl<br />
Plato To Go – Gigant<br />
Nieuwstraat 377<br />
7311 BR Apeldoorn<br />
Praamstra<br />
Keizerstraat 2<br />
7411 HG Deventer<br />
praamstra@platomania.nl<br />
PLATO<br />
Oude Ebbingestraat 41-43<br />
9712 HB Groningen<br />
050-3135055<br />
groningen@platmania.nl<br />
Klokkensteeg 14<br />
8011 XV Zwolle<br />
038-4225354<br />
zwolle@platomania.nl<br />
Vrouwensteeg 4-6<br />
2312 BZ Leiden<br />
071-5149689<br />
leiden@platomania.nl<br />
Voorstraat 35<br />
3512 AJ Utrecht<br />
030-2310826<br />
utrecht@platomania.nl<br />
www.platomania.nl<br />
KROESE<br />
Rijnstraat 31<br />
6811 EW Arnhem<br />
026-3705116<br />
arnhem@kroese-online.nl<br />
Molenstraat 126<br />
Nijmegen<br />
024-3221346<br />
nijmegen@kroese-online.nl<br />
www.kroese-online.nl<br />
SOUNDS<br />
Parade 66<br />
5911 CE Venlo<br />
077-3510625<br />
info@sounds-venlo.nl<br />
www.sounds-venlo.nl<br />
VELVET MUSIC<br />
Havik 7A<br />
3811Ex Amersfoort<br />
033-4621065<br />
amersfoort@velvetmusic.nl<br />
Maandereind 40<br />
6711AD Ede<br />
0318 615403<br />
ede@velvetmusic.nl<br />
Boterstraat 10<br />
1811 HP Alkmaar<br />
072-2200205<br />
alkmaar@velvetmusic.nl<br />
Rozengracht 40<br />
1016NC Amsterdam<br />
020-4228777<br />
amsterdam@velvetmusic.nl<br />
Vriesestraat 110<br />
3311 NS Dordrecht<br />
078-6141481<br />
dordrecht@velvetmusic.nl<br />
Tolbrugstraat 12<br />
4811 WN Breda<br />
076-5212569<br />
breda@velvetmusic.nl<br />
Oude Binnenweg 121A<br />
3012 JC Rotterdam<br />
010-4134423<br />
rotterdam@velvetmusic.nl<br />
Nieuwe Rijn 34<br />
2312 JE Leiden<br />
071-5128157<br />
leiden@velvetmusic.nl<br />
Voldersgracht 3<br />
2611 ET Delft<br />
tel. 015-2133020<br />
delft@velvetmusic.nl<br />
Boekhandel Broekhuis<br />
Wemenstraat 45<br />
7551 EW Hengelo<br />
hengelo@boekhandelbroekhuis.nl<br />
Markstraat 12<br />
7511 GD Enschede<br />
enschede@boekhandelbroekhuis.nl<br />
Koornmarkt 24<br />
7607 HZ Almelo<br />
almelo@boekhandelbroekhuis.nl<br />
www.boekhandelbroekhuis.nl<br />
De Waterput<br />
Bosstraat 36<br />
4611 ND Bergen op Zoom<br />
Tel 0164-237418<br />
info@waterput.nl<br />
De Drukkerij<br />
Markt 51<br />
4331 LK Middelburg<br />
Tel 0118 886 874<br />
muziek@drukkerijmiddelburg.nl<br />
North End Haarlem<br />
Marsmanplein 19<br />
2025 DT Haarlem<br />
023-5375745<br />
www.northendhaarlem.nl<br />
‘t Oor<br />
Leeuwenstraat 44<br />
1211EW Hilversum<br />
035-6216579<br />
hilversum@platenhuis-het-oor.nl<br />
Brouwerstraat 10<br />
1315BP Almere Stad<br />
036-5302306<br />
almere@platenhuis-het-oor.nl<br />
www.platenhuis-het-oor.nl<br />
BENJAMIN BOOKER<br />
Benjamin Booker<br />
N<br />
JUNGLE<br />
Jungle<br />
ANGUS STONE & JULIA<br />
Angus & Julia Stone<br />
LUISTERTRIPS<br />
FKA twigs<br />
Lp1<br />
RISKDISC<br />
grand cru<br />
LA ROUX<br />
Trouble In Paradise<br />
STU LARSEN<br />
Vagabond<br />
www.velvetmusic.nl<br />
De <strong>Mania</strong> is ook verkrijgbaar bij:<br />
Beck Song Reader<br />
LEWIS WATSON<br />
Morning<br />
THE ACID<br />
Liminal<br />
TYPHOON<br />
Lobi Da Basi<br />
Poort Music<br />
Voorstreek 6<br />
8911 JN Leeuwarden<br />
Blue Music<br />
Oude straat 24<br />
8261 CP Kampen<br />
Popeye<br />
Drienerstraat 9<br />
7551 HJ Hengelo<br />
Mollema Music World<br />
Voorstraat 11<br />
8801 KZ Franeker<br />
Evelyn Novacek<br />
Meint Veningastr. 132<br />
9601 KJ Hoogezand<br />
Free Music Hi Fidelity<br />
Turfmarkt 12<br />
2801 HA Gouda<br />
Jan Cas Sombroek<br />
Havenstraat 3<br />
1131 BS Volendam<br />
Hekman Muziek<br />
Torenstraat 34<br />
9671 EE Winschoten<br />
Satisfaction<br />
Oranje Nassaustraat 29<br />
6411 LE Heerlen<br />
Music machine<br />
Paardestraat 11<br />
6131 HA Sittard<br />
Cd-Teek<br />
Kleine Berg 52<br />
5611 JV Eindhoven<br />
CD-Kiosk<br />
De Schakel 3<br />
5341 CM Oss<br />
Pieter v. Os<br />
Snellestraat 44<br />
5211 EN<br />
‘s-Hertogenbosch<br />
Velvet/Paagman<br />
Frederik Hendriklaan 217<br />
2582 CB Den Haag<br />
LAURA MVULA<br />
NAOMI SHELTON & THE CROSBY, STILLS, NASH & LOUIS ANDRIESSEN<br />
Laura Mvula With GOSPEL QUEENS<br />
YOUNG<br />
La Commedia<br />
Metropole Orkest Cold World<br />
CSNY 1974<br />
70 71
2CD’S<br />
PER BOX<br />
€<br />
9, 99<br />
2 ORIGINAL<br />
ALBUMS<br />
NIEUWE<br />
NEDERPOP TITELS<br />
IN DE ‘2-FOR-1’ SERIE