30.08.2014 Views

Mania 310

Royal Blood, Robert Plant, Plato Planet, Ryan Adams, Queen

Royal Blood, Robert Plant, Plato Planet, Ryan Adams, Queen

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Het blad van/voor muziekliefhebbers 5 september 2014 | nr. <strong>310</strong><br />

No Risk Disc:<br />

ROYAL BLOOD


N RISK<br />

DISC<br />

mania <strong>310</strong><br />

ROYAL BLOOD<br />

Royal Blood<br />

(Warner)<br />

CD LP<br />

Een band met een bijzondere formatie<br />

die bluesrock en/of garagerock maakt is in het<br />

huidige muzikale klimaat vrijwel verzekerd van<br />

succes. Zeker als je dan ook nog enorm gepromoot<br />

wordt door de Arctic Monkeys. In het geval van het<br />

Engelse Royal Blood is dat dubbel en dwars verdiend.<br />

Met slechts twee leden, zanger en bassist Mike<br />

Kerr en drummer Ben Thatcher, weet de band een<br />

indrukwekkende muur van stevig, urgent klinkend<br />

geluid neer te zetten. En dat zonder studiotrucjes!<br />

Loose Change, Careless en single Figure It Out doen<br />

denken aan Jack White, Ten Tonne Skeleton en<br />

You Can Be So Cruel passen zo op een album van<br />

Queens Of The Stone Age, sommige riffs zouden<br />

niet misstaan tussen het oudere werk van Muse en<br />

ook fans van The Black Keys zullen hun oren spitsen.<br />

Toch klinkt Royal Blood net iets anders dan anders.<br />

Dat is ook niet zo vreemd als je bedenkt dat alle<br />

gitaargeluiden worden gespeeld met een basgitaar<br />

met de snaren van een gewone gitaar en een<br />

hele batterij aan effecten. Ook knap: ondanks het<br />

beperkte aantal instrumenten klinkt Royal Blood<br />

nooit saai en zou elk nummer een hit kunnen<br />

worden. Met recht een van de verrassingen van<br />

2014. (Cecile Bol)<br />

3


Pop & Rock<br />

BEGINNERS<br />

September Sunburn<br />

CD LP+CD<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

(Excelsior)<br />

Terecht! ’t Móest er eens van komen. Suzanne Linssen (Seedling, Hospital<br />

Bombers, Awkward I) was voorheen altijd bandlid, maar is sinds kort<br />

frontvrouw. Wie haar bandje Beginners (met onder andere Geert de<br />

Groot en Marit de Loos in de gelederen) live aan het werk zag tijdens Welcome To The Village,<br />

kon niet anders dan die conclusie trekken. En nu is daar het sterke debuut September Sunburn.<br />

Vol met zeer sympathieke liedjes waar je als luisteraar per direct verliefd op wordt. Dat komt<br />

door Linssens stem die te vergelijken is met die van Carol van Dijk, maar soms ineens prettige<br />

associaties oproept met Kim Deal en zelfs Shirley Manson. Maar dat komt eveneens door haar<br />

prachtige vioolpartijen die vrolijk dartelen door de heerlijke open geproduceerde indieliedjes.<br />

De uitdrukking September Sunburn staat voor het gevoel dat je hebt wanneer de laatste mooie<br />

dagen van het jaar aanbreken. Je omarmd die tijd, omdat je weet dat het zeer binnenkort voorbij<br />

is. Nu maar hopen dat Beginners het succes krijgt dat Linssen verdient. Zodat het inderdaad<br />

weliswaar maar net begonnen is, maar tegelijkertijd nog lang niet voorbij is. (Dennis Dekker)<br />

a<br />

t<br />

p<br />

S<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

s<br />

BLONDE REDHEAD<br />

Barragán CD LP<br />

(Kobalt/V2)<br />

Na drie meesterlijke albums op 4AD houdt Blonde Redhead het op<br />

de nieuwe plaat (de negende alweer) in eigen beheer. Toepasselijk<br />

voor een band die al twintig jaar volstrekt zijn eigen gang gaat. Drew<br />

Brown, ook betrokken bij Penny Sparkle (2010), had opnieuw de productionele touwtjes in handen, maar<br />

Barragán is geenszins een kopie van zijn voorganger. Brown haalde het drietal over om de plaat op te nemen<br />

in een afgelegen studio in Benton Harbor, Michigan, waar ze de beschikking kregen over een indrukwekkende<br />

collectie vintage synthesizers. Die domineren het geluid op dit naar een Mexicaanse architect vernoemde<br />

album en de warme, dromerige klanken blijken perfect te passen bij de ijle stemmen van Kazu Makino<br />

en Simone Pace. De combinatie met akoestische instrumenten zorgt bovendien voor een fraaie, pastorale<br />

sfeer. Het noemen van hoogtepunten heeft geen zin, want het prachtige Barragán is als geheel een nieuw<br />

hoogtepunt in de carrière van Blonde Redhead. (Marco van Ravenhorst)<br />

BROEDER DIELEMAN<br />

Gloria CD LP<br />

(Snowstar/PIAS/Rough Trade)<br />

In 2012 maakten we al kennis met Broeder Dieleman. Deze Zeeuwse David Eugene<br />

Edwards wist op zijn debuut Alles Is IJdelheid al diepe indruk te maken met tot op het<br />

bot uitgeklede songs die in Zeeuws dialect tot ons kwamen. Het nieuwe album vervolgt<br />

dat pad en werd bij Broeder Dieleman zelf in de woonkamer opgenomen. Als de kinderen naar school waren<br />

gebracht kon de Broeder zich uitleven in een verhaal van een zoektocht naar helderheid in een verwarrend<br />

leven. Met dat als uitgangspunt voert hij ons langs de kleine dingen die hem opvallen maar hij gaat ook de<br />

grote thema’s als religie en liefde niet uit de weg. Natuurlijk blijft Zeeland een bindende rol in het geheel. Niet<br />

alleen in de teksten en het gezongen dialect weet hij het landschap te beschrijven, ook in de muziek komt het<br />

desolate land en de fraaie dorpen mooi naar voren. Binnenkort is hij als voorprogramma te zien in nog zo’n<br />

gelijkgestemde ziel, Bonnie Prince Billy. (Bert Dijkman)<br />

Pop & Rock<br />

ALVVAYS<br />

Always<br />

CD LP<br />

Liefhebbers van zonnige, dromerige<br />

gitaarpop met ‘twee’ invloeden kunnen<br />

dit jaar niet heen om het debuut van het Canadese<br />

Alvvays, een bandnaam die je gewoon uitspreekt als<br />

Always, wat ook de titel van de plaat is. Drie jongens<br />

en twee meisjes die goed hebben geluisterd naar de<br />

legendarische C-86 cassette en de Teenage Fanclub en<br />

die met hun haast perfecte liedjes aansluiting vinden bij<br />

eigentijdse bands als The Pains Of Being Pure At Heart,<br />

Best Coast en Seapony. De heerlijke single Archie, Marry<br />

Me krijg je na één keer luisteren al niet meer uit je<br />

hoofd, maar is nauwelijks een hoogtepunt te noemen,<br />

aangezien de andere acht liedjes minstens zo goed zijn.<br />

Wat mij betreft een van de leukste platen van 2014.<br />

(Marco van Ravenhorst)<br />

COLD SPECKS<br />

Neuroplasticity<br />

CD LP<br />

Met haar debuut I Predict A Graceful<br />

Expulsion viel de uit Montreal, Canada<br />

afkomstige zangeres Cold Specks meteen op. Haat<br />

typerende stemgeluid waarin veel invloeden uit de soul<br />

en gospel zijn terug te horen, maakte van het album<br />

een opvallende plaat. Een optreden bij Jools Holland en<br />

een samenwerking met Moby en Swans deden haar<br />

ster langzaam rijzen en naar het nieuwe album wordt<br />

dan ook uitgekeken. Neuroplasticity laat de invloed<br />

van de samenwerking met Swans gelden en kent een<br />

zware gothische dreun als belangrijkste pijler. Gebleven<br />

is die fraaie stem die ook nu weer indruk maakt. (Bert<br />

Dijkman)<br />

Luister<br />

trip<br />

Pop & Rock<br />

BANKS<br />

Goddess CD CD deluxe LP<br />

(Capitol/Universal)<br />

De uit Los Angeles afkomstige Jilian Banks laat<br />

zich als artieste kortweg bij haar achternaam<br />

noemen. Al op jonge leeftijd kwam ze met<br />

muziek in aanraking en vanaf haar vijftiende<br />

schrijft ze zelf songs. De scheiding van haar<br />

ouders was daarvoor de inspiratie en pianospelen<br />

had ze zichzelf al aangeleerd. Haar muzikale<br />

voorbeelden zijn Lauryn Hill en Fiona Apple en<br />

dat klinkt door in haar eigen werk dat wel eens<br />

donkere r&b genoemd wordt. Toen Banks haar<br />

eerste werk op internet zette, werd ze opgepikt<br />

door de BBC die haar veelvuldig begon te draaien.<br />

Een serie optredens in het voorprogramma van<br />

The Weeknd bracht haar ook naar de VS waar ze<br />

ook steeds meer naam maakt. Goddess is nu het<br />

album waarmee ze moet doorbreken en dat zal<br />

gezien de hoge kwaliteit die ze op deze plaat laat<br />

horen zonder enige twijfel gaan lukken. (Bert<br />

Dijkman)<br />

4<br />

platomania.nl • sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl 5


Pop & Rock<br />

grand cru<br />

ROBERT PLANT<br />

FOTO: ANDREAS TERLAAK<br />

Lullaby… And The Ceaseless Roar<br />

CD 2LP+CD<br />

(Warner)<br />

Dat Robert Plan hoge niveau van die concerten<br />

en de versterkte band met Page en Jones deden<br />

de promotors al watertanden. Plant kiest echter<br />

zijn eigen weg en wil vooral niet terugkijken maar<br />

muzikaal uitgedaagd worden. Dat leverde in het<br />

verleden al hele spannende platen op, alleen al het<br />

album dat hij met Alison Krauss maakte was zowel<br />

artistiek als commercieel een groot succes. De<br />

afgelopen periode toerde Plant met de Sensational<br />

Space Shifters door de wereld met o.a. een fraai<br />

concert op Glastonbury. Geheel op elkaar ingespeeld<br />

is het gezelschap de studio ingedoken met een<br />

bizar arsenaal aan uitheemse instrumenten. Bendirs,<br />

djembe, kologo, ritti, alles vliegt voorbij en wordt<br />

op originele wijze gekoppeld aan de bekende<br />

westerse muziekinstrumenten. Plant weet hiermee<br />

zijn bewondering voor muziek uit alle windstreken<br />

te combineren met zijn eigen achtergrond van<br />

blues en rock. Lullaby… And The Ceaseless Roar is<br />

dan ook een bijzonder spannende luisterervaring<br />

geworden die andermaal onderstreept dat Plant de<br />

juiste keuzes maakt. (Bert Dijkman)<br />

6<br />

7


Pop & Rock<br />

COUNTING CROWS<br />

Somewhere Under Wonderland<br />

CD CD deluxe LP<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

(Universal)<br />

Na twee live-platen en een album vol covers verschijnt er nu, zes jaar na<br />

Saturday Nights & Sunday Mornings, eindelijk weer echt nieuw werk van<br />

de Counting Crows. De lange pauze van het schrijven van eigen liedjes<br />

heeft Adam Duritz zeker geen kwaad gedaan, want op Somewhere Under Wonderland klinken<br />

hij en zijn band als herboren. De zevende studioplaat opent gedurfd met de ruim acht minuten<br />

uitwaaierende single Pallisades Park die direct als vintage Counting Crows klinkt en herinneringen<br />

oproept aan het inmiddels ruim twintig jaar oude debuutalbum August And Everything After. Op<br />

dit fraaie nummer volgen twee lekker rockende tracks (Earthquake Drive en Dislocation), waarna<br />

gas terug genomen wordt in de typische Duritz-ballade God Of Ocean Tides. Ook de overige, stuk<br />

voor stuk sterke nummers klinken direct vertrouwd, maar tegelijkertijd ook fris en geïnspireerd.<br />

Alles wat de Counting Crows al twee decennia een buitengewoon gewaardeerde band maakt, is<br />

terug te vinden op het heerlijke Somewhere Under Wonderland, dat zonder meer als een nieuw<br />

hoogtepunt in het oeuvre van de band beschouwd kan worden. (Marco van Ravenhorst)<br />

a<br />

t<br />

p<br />

S<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

s<br />

DR. JOHN<br />

Ske-Dat-De-Dat The Spirit Of Satch CD LP<br />

(Proper/Bertus)<br />

Mac Rebennack, beter bekend als Dr. John, hoopt volgend jaar zijn 75e<br />

verjaardag te vieren, maar de muzikant die in 1968 debuteerde met<br />

instant klassieker Gris-Gris wil voorlopig van geen ophouden weten en<br />

strooit de afgelopen jaren driftig met uitstekende platen. Ske-Dat-De-Dat The Spirit Of Satch<br />

is, zoals de titel al doet vermoeden, een eerbetoon aan Dr. Johns fameuze voormalige stadgenoot Louis<br />

Armstrong (overleden in 1971). Samen met onder andere Bonnie Raitt, Anthony Hamilton, The Blind Boys Of<br />

Alabama en The Dirty Dozen Brass Band vertolkt Dr. John de klassiekers van Louis Armstrong zoals alleen hij dat<br />

kan. Ske-Dat-De-Dat The Spirit Of Satch bevat de uit smeltkroes New Orleans bekende mix van stijlen, met een<br />

hoofdrol voor rhythm & blues, jazz, funk en blues en uiteraard het uit duizenden herkenbare stempel van Dr.<br />

John die op unieke wijze zingt en piano speelt. Door het grote aantal gastbijdragen en de keuze voor de wat<br />

toegankelijke songs van Louis Armstrong is Ske-Dat-De-Dat The Spirit Of Satch wat minder consistent en wat<br />

minder indringend dan de andere platen die Dr. John de afgelopen jaren uitbracht, maar het eerbetoon aan<br />

Louis Armstrong is terecht en het resultaat mag er wederom zijn. (Erwin Zijleman)<br />

DRY THE RIVER<br />

Alarms In The Heart CD LP<br />

(Transgressive/PIAS/Rough Trade)<br />

De muziek van het kwintet muzikanten van Dry The River zou je welhaast schaamteloos<br />

emotioneel kunnen noemen. Luister naar hun debuut Shallow Bed en je kunt moeilijk<br />

geloven dat het hier om vijf voormalig punkrockers gaat. Toch is het zo. Datzelfde<br />

debuut scoorde gemiddeld vier uit vijf sterren, al was er tevens kritiek uit niet te negeren hoek. Rolling Stone<br />

Magazine en The Guardian vonden het allemaal maar zozo. ‘Te gelikt’, ‘overgeproduceerd’, ‘teveel drama’,<br />

aldus de criticasters. Zijn de heren gegroeid? Een volmondig ja dient hier als respons te worden gegeven.<br />

Alarms In The Heart is in alle opzichten voller qua geluid en inhoud. De aanstekelijke titeltrack, runner-up<br />

Hidden Land en het gevoelige Roman Candle, met een prachtige gastrol voor Emma Pollock, bewijzen dat<br />

meteen. Zonder kwaliteit in te leveren, evenwel met Gethsemane en Vessel als sterkhouders, gaat ook Alarms<br />

In The Heart na een aantal luisterbeurten richting een viertal sterren. (Jelle Teitsma)<br />

ROBYN HITCHCOCK<br />

The Man Upstairs<br />

CD LP<br />

Een jaar na zijn album Love From<br />

London komt Robyn Hitchcock al<br />

weer met een nieuwe wonderschone plaat: The<br />

Man Upstairs. Onder leiding van Joe Boyd (die ook<br />

Nick Drake, Fairport Convention en Fleetwood Mac<br />

produceerde) brengt Hitchcock een prachtig spaarzaam<br />

en ingetogen album. Kippenvel bezorgende songs<br />

als Trouble In Your Blood en covers van The Crystal<br />

Ship (Doors) en The Ghost In You (Psychedelic Furs).<br />

Adembenemend. (Ron Bulters)<br />

LIA ICES<br />

Ices<br />

CD LP<br />

De uit New York afkomstige singersongwriter<br />

Lia Ices maakte ruim<br />

drieënhalf jaar geleden flink wat indruk met het fraaie<br />

Grown Unknown, waarop ze klassiek aandoende<br />

singer-songwriter muziek in een modern en avontuurlijk<br />

jasje stak. Op haar nieuwe plaat Ices kiest Lia Ices voor<br />

een veel voller en avontuurlijker geluid vol invloeden<br />

uit de elektronica, zonder dat dit ten koste gaat van<br />

de intimiteit van haar songs. Ices is een sprankelende<br />

plaat die meer experimenteert dan zijn voorganger,<br />

maar uiteindelijk net zo gemakkelijk betovert. Grown<br />

Unknown werd uiteindelijk slechts in kleine kring<br />

opgepikt. Ices verdient een beter lot. (Erwin Zijleman)<br />

MAROON 5<br />

V<br />

CD CD deluxe LP<br />

Met de hitsingle Moves Like Jagger ging<br />

Maroon 5 een tweede leven in. Het<br />

succes inspireerde de band en het album Overexposed<br />

liet een stijlbreuk horen met het eerdere geluid. Critici<br />

waren niet echt blij, maar de band werd populairder<br />

dan ooit. Net gek dus dat ook op het vijfde album van<br />

de band gekozen wordt voor een hitgevoelige sound.<br />

Keyboardspeler Jesse Carmichael is weer teruggekeerd<br />

en het positieve gevoel dat de band wil uitdragen komt<br />

goed naar voren. (Bert Dijkman)<br />

Luister<br />

trip<br />

Pop & Rock<br />

CATFISH & THE BOTTLEMEN<br />

The Balcony CD LP<br />

(Caroline/Universal)<br />

In het digitale tijdperk is het verfrissend een<br />

band tegen te komen die zijn publiek nog op de<br />

ouderwetse manier verovert: live spelen, overal<br />

en zoveel mogelijk. De vier jonge Welshmen<br />

hebben er in hun korte bestaan al meer dan<br />

honderd concerten op zitten en hebben voordat<br />

hun plaat uitkomt de Amerikaanse toer dan ook al<br />

gepland. En dat loont, want de superstrakke sound<br />

die het debuut The Balcony laat horen kan alleen<br />

maar het gevolg zijn van vele uren met elkaar op<br />

het podium staan. Hoewel met het inhuren van<br />

producer Jim Abiss een Arctic Monkeys vergelijking<br />

voor de hand ligt, komt het energieniveau toch<br />

net een tikkie daarboven, ligt het tempo net iets<br />

hoger en zijn de Foo Fighters eigenlijk eerder een<br />

goede vergelijking. Single Cocoon springt eruit<br />

met een strak refrein en sterke melodie, maar ook<br />

een song als Pacifier laat horen dat gitaargeweld<br />

een genuanceerd geluid niet in de weg staat. Een<br />

meer dan uitstekend debuut, zou zomaar eens de<br />

grootste zomerverrassing van dit jaar kunnen zijn.<br />

(Jurgen Vreugdenhil)<br />

8<br />

sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl • platomania.nl<br />

9


Pop & Rock<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Pop & Rock<br />

RYAN ADAMS<br />

Ryan Adams<br />

CD LP<br />

(Pax-Am/Sony Music)<br />

Met het in 2011 verschenen Ashes & Fire leek Ryan Adams een wilde<br />

periode af te sluiten met een mooie, voornamelijk akoestische plaat die<br />

eindelijk eens over de hele linie van kwaliteit was. De onrust voorbij en<br />

het geluk gevonden in de liefde heeft het nu ongewoon lang geduurd<br />

voordat hij met nieuw werk komt. In 2013 was het al even schrikken toe<br />

hij ineens opdook in de punkrockband Pornography, featuring Make Outzanger<br />

Leah Hennessey en Johnny T. Yerington met wie Adams vaker<br />

werkte. In zijn eigen Pax Am studio produceerde hij al een ep met Fall Out Boy en dat moet zijn oude liefde<br />

voor de punk hebben doen terugkeren. Het titelloze album dat nu verschijnt is inderdaad een iets stevigere<br />

plaat, gelukkig geen Rock N Roll part 2 want daar zijn de nummers te goed voor. Het album ligt meer in de<br />

lijn van de periode met The Cardinals. De plaat produceerde Adams zelf en hij wist o.a. Benmont Tench van<br />

Tom Petty’s Heartbreakers en Tal Wilkenfeld uit de Jeff Beck band te strikken voor de muzikale begeleiding.<br />

Meest opvallende gast is echter Johnny Depp die op twee songs zingt en gitaar speelt. (Bert Dijkman)<br />

EARTH<br />

Primitive And Deadly CD 2LP<br />

(Southern Lord/Konkurrent)<br />

Tot dusver ontwikkelde de carrière van Earth zich gestaag. Ieder nieuw<br />

album was steeds weer een klein beetje anders dan de vorige. Zeg<br />

maar constant raffinement van steeds dezelfde visie. Na een lange<br />

carrière van ruim twintig jaar (tien albums) is Earth in 2014 ambitieuzer dan ooit. Zelden<br />

heeft een album zoveel pluspunten als dit nieuwe Earth-album. Sinds hun debuut-ep waarop<br />

Kurt Cobain zong, waren alle albums instrumentaal. Op Primitive And Deadly zijn sterke<br />

zangpartijen weggelegd voor Mark Lanegan (o.a. Screaming Trees, Gutter Twins, Twilight<br />

Singers, Queens Of The Stone Age) op twee tracks en voor Rabia Shaheen Qazi van Sub Popband<br />

Rose Windows. Ook interessant dat gitarist Brett Nelson van Built To Spill alle tweede<br />

gitaarpartijtjes speelt op de plaat. De focus van de tracks ligt bij het gitaarspel van frontman<br />

Dylan Carlson, maar zodra Lanegan meedoet ontstaat er iets speciaals, bijvoorbeeld late jaren<br />

zestig San Francisco freakout jazzrockhekserij. (Red)<br />

a<br />

p<br />

ESBEN AND THE WITCH<br />

A New Nature CD<br />

(News/PIAS/Rough Trade)<br />

Toen ik een paar jaar geleden het debuut van Esben And The Witch<br />

besprak, had ik het over galmende psychedelische sprookjescore.<br />

Welnu: anno 2014 is die naam nog immer van kracht. Sterker: de<br />

feeërieke trips die Violet Cries en ook opvolger Wash the Sins Not Only the Face (2013) veroorzaakten,<br />

worden bij dit derde album alleen nog maar verlengd. Songlengtes van vijf, zes en zeven minuten zijn<br />

eerder regel dan uitzondering en af en toe worden ze zelfs opgerekt tot tien en zelfs veertien minuten.<br />

Laat me duidelijk zijn: dat is helemaal niet erg. Want A New Nature verveelt geen moment. Steve Albini zat<br />

achter de knoppen en hij weet de aardedonkere composities van het trio Rachel Davies (zang, bas), Thomas<br />

Fisher (gitaar) en Daniel Copeman (drums) exact de juiste vibe mee geven. De band zelf weet ook: dit is<br />

geen ‘music for the masses’, dit zijn ‘songs for the incrowd’. En die incrowd van deze prachtig galmende en<br />

uitgesponnen triprock zal na deze derde plaat alleen maar groeien. (Dennis Dekker)<br />

FRANZ FERDINAND<br />

Late Night Tales CD<br />

(News/PIAS/Rough Trade)<br />

In de compilatiereeks is het de beurt aan Franz Ferdinand om hun invloeden bloot te<br />

leggen. Uiteraard trappen ze zelf af met een dromerige cover van het zeer obscure<br />

Leaving My Old Life Behind, origineel van Jonathan Halper. Daarna komt er een zeer<br />

gevarieerd gezelschap langs waarbij de Krautrock van Can en het Franse enfant terrible Serge Gainsbourg<br />

de verwachte gasten zijn, terwijl Lee ‘Scratch’ Perry en zeker Let There Be Drums van Sandy Nelson uit<br />

meer onverwachte hoek komen. Randfiguren als R. Stevie Moore, met zijn rommelige countryfolk, en de<br />

technocover (!) van Neil Youngs Old Man (!) door de Duitse producer Justus Kohncke vormen de uitersten van<br />

Franz Ferdinands muzikale spectrum. De aanwezige gevestigde namen, Paul McCartney, James Brown, Ian<br />

Dury laten horen dat de heren bepaald geen snobs zijn. Een zeer gevarieerde verzamelaar dus, veelzijdig en<br />

diepgaand, net als de albums van Franz Ferdinand zelf.(Jurgen Vreugdenhil)<br />

t<br />

S<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

s<br />

10 11


Pop & Rock<br />

12<br />

KAREN O<br />

Crush Songs<br />

CD LP<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

(Kobalt/V2)<br />

Twee minuten en vierenvijftig seconden duurt het langste nummer op<br />

het solodebuut van Yeah Yeah Yeahs’ Karen O. Dat is een halve minuut<br />

meer dan het op een na langste liedje. In totaal telt Crush Songs<br />

vijftien tracks, waaronder helaas niet het in de film Her te horen The Moon Song, waarvoor<br />

ze een Oscarnominatie kreeg. Logisch, want Crush Songs heeft een duidelijk overkoepelend<br />

thema. ‘When I was 27 I crushed a lot’, schreef ze op haar website. ‘I wasn’t sure I’d ever fall<br />

in love again. These songs were written + recorded in private around this time. They were the<br />

soundtrack to what was an everlasting love crusade.’ Kaal, folky en desolaat is dit iets heel<br />

anders dan wat we gewend zijn van de Yeah Yeah Yeahs, maar het maakt wel indruk. Crush<br />

Songs is voorbij voordat je er erg in hebt, maar de intieme sfeer van dit fraaie album blijft na<br />

afloop nog lang nagloeien. (Marco van Ravenhorst)<br />

a<br />

t<br />

p<br />

S<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

s<br />

KOOKS<br />

Listen CD CD deluxe LP<br />

(Universal)<br />

The Kooks. Potverdorie, die hebben toch wel iets goed te maken. En<br />

eigenlijk was hun optreden eerder dit jaar op Pinkpop een bevestiging<br />

daarvan. Het publiek danste als vanouds op de inmiddels klassieke<br />

Britpophits uit 2006 – afkomstig van debuut Inside In / Inside Out –, zoals Ooh La, Eddie’s<br />

Gun, She Moves In Her Own Way, Naive en Sofa Song, maar liedjes van Konk (2008) en met<br />

name Junk Of The Heart (2011) komen vrijwel niet meer voor op de setlist van de band van voormalig<br />

wonderkind Luke Pritchard. Kan Listen het tij keren? De aanstekelijke opener Around Town doet een flinke duit<br />

in het zakje, terwijl Forgive And Forget, Down en Are We Electric net zo luisterwaardig zijn. De mix van soul<br />

en groovy r&b geïnjecteerd met gospel maakt Listen met hangen en wurgen een noemenswaardig album,<br />

nadrukkelijk vragend om een druk op de repeatknop. Ik waag nog een poging. (Jelle Teitsma)<br />

J. MASCIS<br />

Tied To A Star CD LP<br />

(Subpop/Konkurrent)<br />

J. Mascis behoeft natuurlijk nauwelijks introduktie, ’s mans staat van dienst als leider<br />

van Dinosaur Jr en The Fog behoort tot de basiskennis van de gitaarrock. Toch is het<br />

altijd afwachten waar hij mee komt, want hoewel hij altijd het meest bekend zal zijn<br />

om zijn gitaarerupties, weet hij regelmatig te verrassen. Dat doet hij ook met Tied To A Star dat wonderbaarlijk<br />

mooi geopend wordt met het akoestische Me Again. Daarna wordt het steviger met Every Morning, opnieuw<br />

akoestisch ingezet, maar al snel komt zijn herkenbare elektrische gitaar versterking bieden. Dat zijn ook voor<br />

het grootste deel de ingrediënten voor de rest van de plaat. IJzersterke songs gebouwd op een akoestisch<br />

fundament, maar waar nodig voorzien van het nodige scheurwerk. Zijn stem is als vanouds, en past uitstekend<br />

bij deze aanpak. J. Mascis draait al lang mee, maar is gelukkig nog lang niet klaar. (Jurgen Vreugdenhil)<br />

CHRISTOPHER CROSS<br />

Secret Ladder CD<br />

Als belangrijk exponent van de softe<br />

L.A.-rock had Christopher ‘Flamingo’<br />

Cross in 1980 de vliegendste start denkbaar met<br />

zijn debuut, opvolger en daar tussenin de soundtrack<br />

van de film Arthur. Klassieke wereldhits als Ride Like<br />

The Wind, Sailing en All Right staan er natuurlijk niet<br />

op dit toch alleraardigste Secret Ladder, wél een<br />

inmiddels per album – begonnen op Doctor Faith uit<br />

2011 – volwassener versie van diezelfde goddelijke<br />

gladde popperfectie in zowel tekst als muziek<br />

(topsessiekrachten!) met almaar toenemende ervaring<br />

van optreden, dat Cross nog altijd honderd keer per jaar<br />

doet. (Albert Jonker)<br />

TINA DICO<br />

Whispers<br />

CD LP<br />

De Deense singer-songwriter Tina Dico<br />

is al jaren een zeer goed bewaard<br />

geheim. Dico debuteerde pas tien jaar geleden,<br />

maar heeft inmiddels een flinke stapel, helaas zwaar<br />

ondergewaardeerde, platen op haar naam staan.<br />

Haar nieuwe plaat luistert naar de titel Whispers en<br />

dat is een goed gekozen titel. Op Whispers horen<br />

we een opvallend ingetogen Tina Dico aan het werk.<br />

Haar mooie stem wordt dit keer gecombineerd met<br />

een stemmige en beeldende instrumentatie waarin<br />

invloeden van haar nieuwe thuisbasis IJsland goed te<br />

horen zijn. Het geeft de prachtige songs van Tina Dico<br />

alleen maar meer zeggingskracht. (Erwin Zijleman)<br />

Death From Above 1979<br />

Gratis DFA pin<br />

bij aankoop van het album<br />

Luister<br />

trip<br />

Pop & Rock<br />

DEATH FROM ABOVE 1979<br />

The Physical World CD LP<br />

(Caroline/Universal)<br />

Zo’n tien jaar geleden gooide Death From<br />

Above 1979 hoge ogen in de muziekwereld.<br />

Met slechts een drummer en bassist wist de<br />

band met You’re A Woman, I’m A Machine<br />

een plaat af te leveren die qua stijl volledig op<br />

zichzelf stond. Noisy, energiek, met een sloot<br />

aan geweldige riffs en daarnaast ook nog eens<br />

uitermate dansbaar. Twee jaar later gingen<br />

Jesse F. Keeler en Sebastien Grainger uit elkaar,<br />

naar verluidt vanwege artistieke en andere<br />

meningsverschillen. Het droeg alleen maar bij<br />

aan de cultstatus van de band, die sinds 2011 nog<br />

verder werd opgebouwd door enkele optredens<br />

waarvan weer een deel werd afgezegd. Een<br />

mooie opmaat voor een nieuwe plaat, al blijkt<br />

het Britse Royal Blood ondertussen aardig hoge<br />

ogen te gooien met een vergelijkbare stijl.<br />

Gelukkig bewijst Death From Above 1979 nog<br />

net even wat meer te excelleren op het vlak van<br />

venijn en gruizigheid. Keelers basgeluid is nog<br />

altijd moordend met riffs als mokerslagen en<br />

Graingers stem komt nog altijd heerlijk getergd<br />

uit de hoek. Knetterende energie, niets meer en<br />

vooral niets minder. (Martijn Koetsier)<br />

13


Pop & Rock<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Pop & Rock<br />

ALLAH-LA’S<br />

Worship The Sun<br />

CD LP+CD<br />

(Innovative Leisure/V2)<br />

In de kille, natte herfst van 2012 werden we zomaar verblijd met een<br />

uiterst zonnige muzikale verrassing: de fantastische debuutplaat van<br />

Allah-Las. Vier jonkies uit Los Angeles die, zo gaat het verhaal, elkaar<br />

ontmoetten in de legendarische platenzaak Amoeba Music. Het succes<br />

van dat debuut was groot; niet alleen veroverden Allah-Las met hun<br />

zongerijpte, psychedelische retro-sixtiessound Amerika, maar ook Europa<br />

– en zelfs Rusland. Bijna twee jaar later is de tijd rijp voor opnieuw een<br />

portie onvervalste Westcoastpop. De titel van het tweede album spreekt dan ook boekdelen: Worship The<br />

Sun. Een tweede album roept al snel de vraag op of deze in het verlengde ligt van het debuut of dat deze<br />

een koerswijziging is. Zelf vindt label en band dat Worship The Sun een verandering is ten opzichte van<br />

het titelloze debuut, maar feitelijk zit Allah-Las gelukkig verankerd in de muzikale historie van The Byrds,<br />

The Beach Boys en Love. Worship The Sun is dan ook een logisch en rechtstreeks vervolg op het debuut.<br />

Opnieuw opgenomen met producer Nick Waterhouse biedt de opvolger dezelfde mix van psychedelica,<br />

garagepop en folkrock; onweerstaanbare, glinsterende popliedjes, gedrenkt in fuzz en reverb. Mooi en<br />

aanstekelijk zijn liedjes als Had It All, Artifact (Yardbirds!), Buffalo Nickel en Follow You Down, wederom<br />

afgewisseld door instrumentals waar de woestijnwind doorheen waait. Allah-Las overtuigt opnieuw en<br />

promoveert met Worship The Sun naar de Champions League van de hedendaagse popmuziek. (Wiebren<br />

Rijkeboer)<br />

MORNING PARADE<br />

Pure Adulterated Joy<br />

CD LP<br />

(Kobalt/V2)<br />

Het verfrissende debuut van het kwintet uit Essex is alweer twee jaar<br />

geleden. Volgens voorman/zanger Steve Sparrow heeft de verhuizing<br />

naar een nieuw kleiner indielabel de band precies gebracht wat nodig<br />

was om Pure Adulterated Joy te kunnen maken: het gevoel om weer van voren af aan te<br />

moeten, of liever gezegd: te kunnen beginnen en een onzekere toekomst, of liever gezegd: de<br />

toekomst ligt weer open. Het resultaat vergt de nodige inspanningen van de luisteraar want<br />

Morning Parade, toch al geen grossier in hapklare luisterbrokken, komt met Pure Adulterated<br />

Joy zwaarmoedig, obstinaat en met een overdonderend en zeker in de eerste drie nummers<br />

tamelijk claustrofobisch geluid voor de dag. Pas na enkele luisterbeurten blijkt hoe vernuftig<br />

gitaren en toetsen met elkaar zijn vervlochten en groeit onmiddellijk de waardering. Pure<br />

Adultered Joy herbergt ontzettend veel muzikale schoonheid. Het is bijna onwerkelijk dat een<br />

groep al op plaat nummer twee zo’n grote sprong voorwaarts maakt, na op het debuutalbum<br />

al als een raket uit de startblokken te zijn geschoten. (Wim Koevoet)<br />

a<br />

p<br />

STUART MURDOCH<br />

O.S.T. God Help The Girl CD LP<br />

(Warner)<br />

Stuart Murdoch van Belle & Sebastian schreef en regisseerde de musical<br />

God Help The Girl. De musical draaide jaren succesvol op West End, en is<br />

afgelopen jaar succesvol verfilmd door Murdoch zelf. De film maakte eerder reeds<br />

onderdeel uit van de filmfestivals van Cannes en Sundance dit jaar. Op laatstgenoemde festival won de film<br />

ook de Special Jury Award! Bij de film hoort uiteraard een soundtrack, welke ook door Murdoch geschreven is,<br />

en welke door de bandleden van Belle & Sebastian is ingespeeld. (Red)<br />

NEW PORNOGRAPHERS<br />

Brill Bruisers CD LP<br />

(Matador/Beggars)<br />

De Canadese band The New Pornographers begon een jaar of vijftien geleden als<br />

zijuitstapje van onder andere A.C. Newman (Zumpano), Daniel Bejar (Destroyer, Swan<br />

Lake) en zangeres Neko Case en kreeg direct het stempel ‘supergroep’ opgedrukt.<br />

Ondanks het feit dat de eigen carrières van de muzikanten steeds meer vorm kregen, leverden The New<br />

Pornographers met enige regelmaat nieuwe platen af en deze bleken allemaal even leuk, al werd het niveau<br />

van de eerste platen niet meer geëvenaard. Op Brill Bruisers hebben we wat langer moeten wachten dan<br />

gewend, maar de zesde van The New Pornographers blijkt een waar feest. De pauze van vier jaar heeft de<br />

band goed gedaan, want op Brill Bruisers klinken The New Pornographers weer net zo fris en geïnspireerd als<br />

in hun beginjaren. Brill Bruisers verrast met het ene na het andere perfecte (power)popliedje en het zijn ook<br />

nog eens popliedjes vol spitsvondigheden en verrassingen. Er worden deze maand misschien kouderecords<br />

gebroken, maar met Brill Bruisers uit de speakers is het keer op keer zomer. Wereldplaat. (Erwin Zijleman)<br />

t<br />

S<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

s<br />

14 15


Pop & Rock<br />

ASTEROIDS GALAXY<br />

Pop & Rock<br />

Bring Us Together CD<br />

(News/PIAS/Rough Trade)<br />

Wellicht vraagt u zich af: ‘Waarom bespreekt mijn favoriete hard- en<br />

bluesrockrecensent een popplaat? Komt dat omdat de bandnaam<br />

hem helemaal op het verkeerde been heeft gezet en hij denkt een<br />

spacerockplaat in handen te hebben?’ Nee, niets van dit alles: dat ik Bring<br />

Us Together, de derde plaat van dit Deense retropopgezelschap bespreek<br />

komt voor een groot gedeelte door de charmante zangeres Mette<br />

Lindberg. En nee, niet door haar looks maar door haar kindstemmetje,<br />

zo eentje die je geweldig of verschrikkelijk vindt. Voor mij brengt die stem iets extra’s bij de toch wel vrij<br />

doorsnee pop van de band zelf. Luister naar derde track My Club en als je dan niet smelt voor de zang, dan<br />

wordt het verder helemaal niets voor u met The Asteroids Galaxy Tour. De liefhebber gaat direct door naar<br />

vijfde track Choke It waar Lindberg zowaar kwaad wordt. Ja, ik weet het, je kunt er de dames razend mee<br />

maken als je het zegt maar hier geldt toch echt: wat ben je schattig wanneer je boos bent. Kortom, Bring Us<br />

Together is een prima opgewekt popplaatje en ongetwijfeld gaat The Asteroids Galaxy Tour weer hoge ogen<br />

gooien bij de zomerfestivals. Ik zal vooraan bij de bühne staan. (André de Waal)<br />

ADAM COHEN<br />

We Go Home<br />

CD LP<br />

(Cooking Vinyl/V2)<br />

Het had maar weinig gescheeld of Adam Cohen had zijn vijfde album,<br />

We Go Home, niet gemaakt. Gelukkig maar dat Cohen doorzette want<br />

met dit album zet Cohen een verzameling sterke songs op plaat. Niet<br />

alleen de plekken waar het album opgenomen is, het Griekse eiland<br />

Hydra en Montreal, zijn echo’s van de carrière van zijn vader Leonard,<br />

ook de composities, teksten en het stemgeluid lijken vaak griezelig op<br />

die van Leonard. Dat is al meteen duidelijk tijdens de opener Songs<br />

Of Me And You en het tweede nummer Too Real. Die sobere arrangementen. Dat snikje in de stem, de<br />

prachtige achtergrondzang. Denk aan Cohen sr rond Songs Of Love And Hate. Daarmee is niet gezegd dat<br />

Adam zijn vader probeert te kopiëren want daarvoor drukt hij een te eigen stempel op zijn nummers.<br />

Prachtige nummers waarmee we de herfst en winter wel doorkomen. (Ron Bulters)<br />

Zondag 28 september<br />

PLATOPLANET<br />

@ De Oosterpoort<br />

tickets: 5 euro, verkrijgbaar bij Concerto en alle Plato’s.<br />

meer info: www.platomania.eu/plato-planet-2014 en www.de-oosterpoort.nl<br />

Emil Landman<br />

Colours And Their Things, zo heet het<br />

debuutalbum van Emil Landman, dat<br />

binnenkort verschijnt. Het staat vol<br />

met bonte, kleurrijke verhalen, die<br />

Landman verzamelde op een lange reis door Nashville,<br />

New Orleans, Memphis, Oklahoma City en Chicago.<br />

Color Reporters<br />

Color Reporters de nieuwe band van<br />

Bertolf Lentink en Bas Wilberink.<br />

Het debuut van deze topband blijkt<br />

een parelketting van schitterend<br />

gepolijste meerstemmige liedjes in de beste traditie<br />

van bijvoorbeeld The Shins.<br />

Navarone (Akoestisch)<br />

Deze vijfkoppige Nederlandse<br />

rockband met wortels in Nijmegen<br />

deed met stevige jaren zeventig rock<br />

met een blues en southern feel een<br />

greep naar de top. Vim And Vigor is het overduidelijke<br />

bewijs dat Navarone thuishoort in de top der (inter)<br />

nationale rockbands.<br />

Hunting The Robot<br />

Hunting The Robot is een nieuwe,<br />

jonge Nederlandse band. Het is<br />

springerige indie-rock, die veel te<br />

danken heeft aan Yeasayer maar<br />

ook aan Fela Kuti. Nederland is weer een leuke band<br />

rijker met dit frisse debuut.<br />

16 17


Pop & Rock<br />

Beginners<br />

Suzanne Linssen (Seedling, Hospital<br />

Bombers, Awkward I) is sinds kort<br />

frontvrouw van Beginners met onder<br />

andere Geert de Groot en Marit de<br />

Loos in de gelederen. Het sterke debuut September<br />

Sunburn zit vol met zeer sympathieke liedjes waar je<br />

als luisteraar per direct verliefd op wordt.<br />

Rina Mushonga<br />

Deze half Nederlandse en half<br />

Zimbabwaanse singer-songwriter<br />

beschikt over een fantastische<br />

stem en is er hiernaast in geslaagd<br />

om prima songs met een opvallend eigen geluid te<br />

schrijven. Het is een geluid waarin singer-songwriter<br />

muziek wordt verrijkt met invloeden uit zowel de<br />

Afrikaanse muziek als de Amerikaanse popmuziek uit<br />

de jaren 70.<br />

The Vagary<br />

De Amsterdamse Vagary hebben<br />

duidelijk veel naar jaren zeventig<br />

muziek geluisterd, maar ook<br />

de jaren tachtig zijn te horen,<br />

bijvoorbeeld The Cars komt zeker voorbij. Ruim baan<br />

voor deze leuke band die het zeker ver gaat schoppen.<br />

Julius<br />

De jongens van Julius<br />

hadden stuk voor stuk al wat<br />

kilometers gemaakt in de<br />

muziek voordat ze bij elkaar<br />

kwamen als band. Ze zaten in uiteenlopende bands<br />

en behaalden successen, maar wat ze vaak misten<br />

was ongedwongen muziek maken. Op een bepaald<br />

moment gingen ze daar allemaal naar op zoek en<br />

begonnen ze Julius.<br />

Black Marble Selection<br />

In Tilburg bleken zes mannen<br />

te wonen die behalve van<br />

skateboarden houden ook een<br />

voorliefde voor echte sixties garage<br />

rock deelden. The Pretty Things, The Outsiders, The<br />

Small Faces, het ruigere werk heeft duidelijk de<br />

voorkeur, met één been in de Amerikaanse Rhythm<br />

& Blues van Chess, Stax en King en het ander in de<br />

working class waar deze bands opgroeiden<br />

Bewilder<br />

Dit is de nieuwe band van<br />

Maurits Westerik (GEM):<br />

swingend, maar ingetogen;<br />

uitbundig en dynamisch.<br />

Bewilder ontstaat begin 2013 als hij een stapel<br />

nummers met daarnaast een berg hele en halve<br />

ideeën op de plank heeft liggen waarvan hij vindt dat<br />

deze echt op album moeten komen.<br />

Sky Pilots<br />

Matthijs van Duijvenbode en Robin<br />

Berlijn zijn de kern van Sky Pilots.<br />

Denk Oasis, The Kinks , The Black<br />

Crowes, Primal Scream en ja,<br />

denk ook The Stones. Het dampt, het snerpt (hallo<br />

Telecaster!), het vonkt, het knalt. Sky Pilots are ready<br />

for take-off!<br />

Paceshifters<br />

De jonge lefgozertjes uit Wijhe en<br />

komen met een opvolger voor het<br />

succesvolle Home. Op Breach laten<br />

ze horen geen millimeter energie<br />

in te leveren en weten ze nog steeds een heerlijke<br />

bak gitaarherrie te produceren. Muzikaal staat er een<br />

stevige muur, met uiteraard een hoofdrol voor de<br />

scheurende gitaar.<br />

Euro Cinema<br />

Zeer strak gespeelde, filmische<br />

achtervolgingsjazzfunk in diverse<br />

soorten en maten. Crimineel goed.<br />

En een geluid! Man! Afrobeatje<br />

bij wijze van aftiteling en die grote spoel op de hoes<br />

doet ons eigenlijk nog maar naar één ding verlangen<br />

bij deze volmaakte langgerekte feelgood trip die<br />

Funkstamatic heet: popcorn!<br />

Harry Niehof<br />

De Groninger Harry Niehof is niet<br />

zomaar een streektaalzanger en<br />

liedschrijver. Dat blijkt weer uit zijn<br />

vierde solo-cd Twijduustern, een<br />

schijf met muziek die broeit en met teksten die ruimte<br />

bieden aan de fantasie van de luisteraar.<br />

Pop & Rock<br />

Erwin De Vries<br />

Erwin de Vries, op en top<br />

Groninger, treedt al meer dan 20<br />

jaar op met zijn Groningstalige<br />

liedjes. Hij kreeg bekendheid<br />

met zijn band Deheleboel en toert nu als solist en<br />

met begeleidingsband door de provincie en ook<br />

steeds meer daarbuiten. Hij laat zich inspireren door<br />

Groningen, de Groningers en zijn leven.<br />

Bert Hadders<br />

Het is al vaker gezegd maar Bert<br />

Hadders schrijft liedjes zoals Daniël<br />

Lohues dat ook doet maar dan<br />

Gronings. Pakkende nummers met<br />

Groningse teksten, melancholiek maar ook met een<br />

flinke dosis humor overgoten met een cajunsaus.<br />

Swinder<br />

Swinder is het Groningstalig<br />

geesteskind van singersong<br />

writer Bas Schröder.<br />

Ruim zestig optredens later<br />

is Swinder uitgegroeid tot een vierkoppige popband,<br />

zwalkend tussen melancholieke liefdesliedjes en<br />

uptempo (folk)rock. De eerste volledige plaat staat in<br />

de steigers.<br />

The Tightropes<br />

De drie heren van The Tightropes<br />

delen een vergaande liefde voor<br />

legendarische gitaristen als Jimi<br />

Hendrix, Stevie Ray Vaughan en<br />

Scott McKeon. De invloed van dit soort grootheden<br />

zijn duidelijk voelbaar in de dampende rocksongs van<br />

The Tightropes, flink op smaak gebracht met eetlepels<br />

blues en funk.<br />

Monomyth - Further<br />

Dit album komt in gatefold vinyl met downloadcode.<br />

Exclusief voor <strong>Mania</strong> op gekleurd vinyl!<br />

18 19


Pop Interview interview & Rock<br />

interview<br />

om dit nieuwe nummer te laten zien en horen vanuit het<br />

perspectief van iedereen in het publiek. Dus we hebben<br />

een paar mensen in het publiek neergezet met niet al<br />

te dure spullen en alleen het geluid goed opgenomen.<br />

Gewoon leuk om te maken.’<br />

Op El Pintor valt maar weer eens op hoe belangrijk jouw<br />

drumwerk is voor het geluid van Interpol. Wat is jouw<br />

aandeel in het schrijven van de songs?<br />

‘Wij werken niet vanuit de instrumenten die we<br />

individueel bespelen, maar vanuit het songschrijven.<br />

Ik zit niet in de oefenruimte of de studio te wachten<br />

tot iemand zegt wat ik moet doen. Drums heb ik nooit<br />

Interview met<br />

Sam Fogarino van<br />

Interpol<br />

Door: Ruben Eg<br />

als een apart instrument gezien in het geheel. Toen ik<br />

muziek ontdekte en Jimi Hendrix hoorde, wilde ik ook<br />

niet daarom drummer of gitarist worden. Het ging altijd<br />

om het grote plaatje: de songs. Ik houd van drummen,<br />

van het actief spelen en wat ik er uit haal . Maar ik drum<br />

niet omdat ik alleen maar van drummen houd.’<br />

Die song, is dat dan het traditionele popliedje van 3<br />

minuten?<br />

‘Een beetje van beide. Het hangt er van af. De teksten<br />

Met El Pintor, het vijfde album van Interpol, is de band<br />

Klinkt El Pintor daarom wat frisser dan de wat zware<br />

zijn heel belangrijk. Mijn favoriete nummer van Led<br />

uit New York gereduceerd tot een trio. Dat was eigenlijk<br />

voorganger?<br />

Zeppelin is 10 minuten lang. Maar Happy van Pharrell<br />

al zo met de vier jaar geleden verschenen titelloze<br />

Williams vind ik ook mooi. Het moet je raken of niet. Als<br />

voorganger. Bassist Carlos Dengler hield het namelijk<br />

‘Ja. Het had ons derde album kunnen zijn. Zo voel<br />

het maar eerlijk is en vanuit de juiste plek komt. Nu ik je<br />

vrijwel direct na de opnames van de plaat voor gezien.<br />

ik dat tenminste. El Pintor klinkt als een natuurlijke<br />

toch spreek: een van mijn favoriete nummers is Frenzy,<br />

overgang van Antics. De twee platen na Antics zijn wel<br />

van de Nederlandse band The Ex. Het staat op Starters<br />

Drummer Sam Fogarino is eigenlijk wel opgelucht<br />

een statement van de situatie met Carlos in de band.<br />

Alterners, dat eind jaren negentig door Touch & Go in de<br />

door het vertrek van de bassist, laat hij weten<br />

Waar wij naar toe gingen en waar hij naar toe wilde<br />

Verenigde Staten werd uitgebracht. The Ex is niet echt<br />

vanuit zijn thuisbasis in New York: ‘Het is een stuk<br />

met de band. Dat was niet slecht, maar zo liep het. Ik<br />

een popgroep.’<br />

gemakkelijker met een man minder in de kamer. Onze<br />

ben blij dat we weer een beetje terug naar onze roots<br />

nog niet geboren. Aan het einde van de tournee was ze<br />

persoonlijkheden en ideeën over hoe een nummer<br />

zijn gegaan: gitaar, bas, drums en wat toetsen. We<br />

twee. Mijn leven wordt gedicteerd door elk album van<br />

Aan het begin van de eeuwwisseling was New York de<br />

moet zijn verschillen al zo enorm van elkaar. Dat is al<br />

concentreren ons weer op de songs. Niet overdrijven.’<br />

Interpol. Een soort tijdlijn. Maar goed: het kan erger.’<br />

hoofdstad voor toffe bandjes. Hoe is het er nu?<br />

lastig genoeg. Carlos was er klaar mee. Maar wij niet.<br />

Wij zijn nog steeds enthousiast over Interpol. Ditmaal<br />

El Pintor liet vier jaar op zich wachten. Waarom duurde<br />

Complimenten nog voor die geweldige video van<br />

‘Heel anders dan toen. Er is zo ontzettend veel gaande.<br />

wilde iedereen in de studio er graag zijn. Dat maakt het<br />

het zo lang?<br />

Anywhere.<br />

Na die periode van begin 2000 zijn heel veel mensen de<br />

eenvoudiger.’<br />

stad ontvlucht. Het is nu lastig om je vinger te leggen op<br />

‘We tourden tot 2012, dus eigenlijk zit er maar een jaar<br />

‘Die in de Brixton Acadamy in Londen? We wilden voor<br />

wat er op muziekgebied werkelijk gebeurt in New York.<br />

en een paar maanden tussen het einde van die tournee<br />

de release van het album iets uitbrengen, maar niet al te<br />

Tot aan 2005 was er eigenlijk niet zo megaveel gaande.<br />

en de release van El Pintor. Vorig jaar zijn we begonnen.<br />

gepolijst. Tijdens concerten zie je tegenwoordig iedereen<br />

Als er iets was, dan ontdekte je het daarom vrij snel.<br />

Grappig hoe snel de tijd gaat. Ik heb een dochter. Ze is<br />

met telefoons foto’s en video’s maken in de zaal. En die<br />

Nu komt alles uit alle hoeken vandaan. Voor mij is het<br />

nu vijf. Tijdens de opnames van het vorige album was ze<br />

staan heel snel op YouTube. Zodoende ontstond het idee<br />

daarom alleen maar erg verwarrend nu in New York.’<br />

20<br />

waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl • platomania.nl • sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl 21


Pop & Rock<br />

PACESHIFTERS<br />

Breach CD<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

(Goomah/V2)<br />

De jonge lefgozertjes uit Wijhe laten zich niet opjagen en komen na<br />

twee jaar met een opvolger voor het succesvolle Home. De tijd werd<br />

gevuld met veel spelen en het inwerken van de nieuwe drummer<br />

Jesper Albers (ex-Automatic Sam). Op Breach laten ze horen geen millimeter energie in te leveren<br />

en weten ze nog steeds een heerlijke bak gitaarherrie te produceren. Toch is het zeker geen<br />

herhalingsoefening, en weten ze zelfs een klein beetje popmuziek te introduceren in het<br />

toegankelijke Cross Your Mind. Daarna halen ze met Nothing You Can Do weer het onderste uit<br />

de volumeknop, met een stuwende beat die weer veel gaat vergen van het pogoënde publiek. De<br />

zingende broertjes Dokman kunnen ook vocaal steeds meer, getuige onder meer de tour de force<br />

in Born, en muzikaal staat er een stevige muur, met uiteraard een hoofdrol voor de scheurende<br />

gitaar. Uitstapjes als het rustige Running laten alleen maar horen dat de Paceshifters nog veel<br />

meer kunnen, maar nu al kunnen ze zich meten met genregenoten als de Supersuckers en<br />

Triggerfinger. (Jurgen Vreugdenhil)<br />

a<br />

t<br />

p<br />

S<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

s<br />

SCRIPT<br />

No Sound Without Silence CD<br />

(Columbia/Sony Music)<br />

No Sound Without Silence is alweer het vierde album van The Script. Na de<br />

grote successen van de vorige drie platen die bij elkaar miljoen exemplaren<br />

verkochten, zijn de verwachtingen dan ook hoog. De eerste single is het nummer<br />

Superheroes en dat geeft een beetje weer hoe de band zich momenteel voelt. Een uiterst succesvolle<br />

en uitverkochte tournee langs stadions in de VS deed ze boven zichzelf uitstijgen. De adrenaline en het<br />

onoverwinnelijke gevoel dat ze kregen sijpelt door in de nieuwe plaat die opvalt door zijn zelfverzekerdheid.<br />

De songs ontstonden allemaal tijdens de afgelopen tournee, want dankzij de meegebrachte mobiele studio<br />

kon ieder idee meteen vastgelegd worden. Het ingezette pad wordt niet echt verlaten, maar het Ierse trio<br />

klinkt op het nieuwe album overtuigender dan ooit. (Bert Dijkman)<br />

HISS GOLDEN MESSENGER<br />

Lateness Of Dancers CD LP<br />

Zanger/gitarist M.C. Taylor was ooit de<br />

voorman van de alt.countryband The<br />

Court And Spark, maar heeft als Hiss Golden Messenger<br />

inmiddels ook een aardige discografie opgebouwd.<br />

Met Lateness Of Dancers debuteert hij bij Merge, voor<br />

het eerst een groter label. Zijn muziek is meer en<br />

meer richting countryrock opgeschoven, en de lofi en<br />

dubinvloeden die we op de eerste albums nog wel<br />

eens tegenkwamen hebben plaatsgemaakt voor pedal<br />

steel en slidegitaren. Muzikaal is het genieten voor<br />

degenen die ook graag naar Ryan Adams luisteren,<br />

tekstueel doet Taylor denken aan Bruce Springsteen ten<br />

tijde van The River, veel working class verhalen met<br />

niet altijd een goede afloop. Zeker geen uniek talent,<br />

maar binnen de bestaande genres wel een zeer fraai<br />

album. (Jurgen Vreugdenhil)<br />

JOHN MELLENCAMP<br />

Performs Trouble No More CD LP<br />

Het in slechts een paar weken<br />

opgenomen album Trouble No More<br />

was in 2003 een onverwacht succes in de VS. Daarop<br />

hoorden we John Mellencamp en een gedreven band<br />

blues- en folkklassiekers vertolken. Later dat jaar<br />

presenteerde hij dat album live in de legendarische<br />

Town Hall van New York. Amper rauwer dan de<br />

studioversies, wel iets sneller, werkt Mellencamp zich<br />

niet alleen met hoorbaar plezier door klassiekers als<br />

Death letter (Son House) en Down In The Bottom (Willie<br />

Dixon) heen, maar besluit het concert met ‘verrootste’<br />

versies van de eigen hits Paper In Fire en Pink Houses.<br />

Niet wereldschokkend, wel ver boven de middenmaat.<br />

(Henri Drost)<br />

VARIOUS<br />

Pay Close Attention: XL Recordings<br />

2CD 5LP<br />

Richard Russell is een muzikale visionair<br />

tot ver over de horizon, net als Tony Wilson (Factory)<br />

en Alan McGee (Creation, Poptones), met als belangrijk<br />

verschil dat Russell nog leeft en (vooralsnog) geen<br />

politieke aspiraties vertoont, zodat heden 25 jaar pure<br />

onafhankelijkheid van het bijzondere Britse platenlabel<br />

XL-Recordings feestelijk benadrukt kan worden door<br />

Pay Close Attention, een oogverblindend en oorstrelend<br />

tijdsdocumentje op dubbel-cd of box met vier stukken<br />

vinyl. Grofweg opgesplitst in het soort baanbrekende<br />

dance (rave) waar XL gedurende de nineties in<br />

grossierde (SL2, Prodigy, Awesome 3, Liquid, Jonny<br />

L, Basement Jaxx, Dizzee) en de meer avontuurlijke<br />

pop/rock (paradepaardjes Prodigy en Radiohead maar<br />

ook King Krule, M.I.A., Peaches, Vampire Weekend en<br />

Adele(!)) vanaf de eeuwwisseling and counting, dat<br />

teweeg werd gebracht na het tekenen van The White<br />

Stripes. (Albert Jonker)<br />

Vanaf 1 september 2014<br />

is Concerto op donderdag<br />

en vrijdag geopend tot<br />

19:00 uur<br />

Luister<br />

trip<br />

Pop & Rock<br />

ELEPHANT STONE<br />

Three Poisons CD LP+CD<br />

(V2)<br />

De combinatie van Westerse rockmuziek en<br />

Indiase instrumenten is niet nieuw, maar het<br />

Canadese Elephant Stone brouwt er weer iets<br />

anders van dan de Beatles of Kula Shaker.<br />

Sixties psychedelica en klassieke Britpop gaan<br />

hier hand in hand met de Hindi-elementen.<br />

Dat betekent niet dat voorman Rishi Dhir zijn<br />

sitar in elk nummer laat spreken, want zijn<br />

zuigende basspel en de gitaar van Gabriel<br />

Lambert eisen vaker een hoofdrol op. Meer<br />

nog dan voorheen overheersen op The Three<br />

Poisons de bedwelmende grooves, die soms<br />

de hoogtijdagen van de Stone Roses (herinnert<br />

u zich de single Elephant Stone nog?) in<br />

herinnering roepen, zonder dat overigens sprake<br />

is van kopiëren. In het fantastische Knock You<br />

From You Yr Mountain en All Is Burning zorgt<br />

de vocale bijdrage van Malika Tirolien voor een<br />

gospelfeel, en daarmee zijn nog maar twee van<br />

de hoogtepunten genoemd. Deze hele toffe<br />

plaat gaan we ongetwijfeld terugvinden in de<br />

jaarlijstjes. (Marco van Ravenhorst)<br />

22 23


Pop & Rock<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Pop & Rock<br />

VINYLMANIA<br />

Music On Vinyl is een speciaal label dat alleen vinyl<br />

uitbrengt in de hoogste kwaliteit. Er zijn zowel reissues<br />

van klassiekers als vergeten pareltjes en het label<br />

brengt ook vaak het vinyl uit naast een nieuwe cdrelease.<br />

Maandelijks geven we een overzicht van de<br />

belangrijkste nieuwe releases, voor meer info kun je<br />

ook kijken op www.musiconvinyl.com<br />

Yello – Stella<br />

Stella is een van de Yello albums die Music on Vinyl<br />

uitbrengt. Deze vierde plaat van het duo uit 1985 bevat<br />

Johnny Cash - Legend Of Johnny Cash<br />

The Jayhawks - Hollywood Town<br />

Hall<br />

Frank Sinatra - In The Wee Small Hours<br />

de grote hit Oh Yeah dat later regelmatig in films werd<br />

gebruikt. Inclusief 2 exclusieve bonustracks.<br />

Kovacs – My Love 10-inch<br />

De uit Eindhoven afkomstige zangeres Sharon Kovacs<br />

maakt meteen indruk met haar eerste EP. Geproduceerd<br />

door Oscar Holleman (Within Temptation, After Forever,<br />

Gorefest) is haar sound te vergelijken met een mix van<br />

Portishead, Shirley Bassey en een flinke dosis soul. De<br />

EP is op 10 inch bevat een verstopte bonustrack.<br />

Fun Lovin Criminals – Come Find<br />

Yourself<br />

Het klassieke debuutalbum van de Fun Young Criminals<br />

komt op geel vinyl. Deze New Yorkse band kreeg vooral<br />

bekendheid met het op dit album aanwezige Scooby<br />

Snacks.<br />

Progrock op vinyl:<br />

Aphrodite’s Child - 666<br />

Barclay James Harvest - Everyone Is Everybody Else<br />

Barclay James Harvest - Gone To Earth<br />

Camel - Moonmadnes<br />

Camel - The Snow Goose<br />

Caravan - In The Land Of Grey And Pink<br />

Egg - The Polite Force<br />

Faust - Faust<br />

Peter Hammill - The Silent Corner and the Empty Stage<br />

Tangerine Dream - Phaedra<br />

Van Der Graaf Generator - The Least We Can Do Is Wave<br />

to Each Other<br />

Iggy & The Stooges - Raw Power 2LP<br />

Dubbel LP ediie op rood vinyl. Dit klassieke derde<br />

Stooges album bevat de originel mix van David Bowie<br />

op de eerste schijf en de uitermate agressieve remix<br />

van Iggy Pop uit 1997 zelf op de tweede.<br />

OST – Game Of Thrones 4<br />

Deze soundtrack werd gecomponeerd door de Duitse<br />

Ramin Djawadi die al vele scores heeft gemakt. Meest<br />

opvallende track is echter The Rains Of Castamere van<br />

Sigur Rós.<br />

24 25


Pop & Rock<br />

Luister<br />

trip<br />

MY BRIGHTEST DIAMOND<br />

This Is My Hand<br />

CD LP<br />

This Is My Hand is al weer de vijfde<br />

plaat van My Brightest Diamond. Het<br />

is direct ook de meest toegankelijke plaat van de<br />

band rond de getalenteerde Shara Worden, al moet je<br />

het woord toegankelijk in het geval van My Brightest<br />

Diamond altijd met een flinke korrel zout nemen. This<br />

Is My Hand schuurt hier en daar tegen de toegankelijke<br />

electropop aan, maar legt de lat in muzikaal opzicht<br />

veel hoger met eigenzinnige vocalen, intrigerende<br />

klankentapijten, tegendraadse ritmes en lastig te<br />

doorgronden songstructuren. Het resultaat is wederom<br />

adembenemend. (Erwin Zijleman)<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Pop & Rock<br />

MAGNUS<br />

Where Neon Goes To Die<br />

(Caroline/Universal)<br />

CD LP<br />

Dachten we zo langzamerhand dat Magnus<br />

een eenmalig project van dEUS’ Tom Barman<br />

en danceproducer CJ Bolland was, komen ze<br />

tien jaar na het debuut toch met een opvolger.<br />

De eerste single Singing Man is een duet met<br />

Tom Smith van The Editors, en geeft al aan dat<br />

Magnus verder kijkt dan de dansvloer groot is.<br />

De Belgische/Afrikaanse Billie Kawende geeft<br />

een zwoele sfeer aan Regulate, en Selah Sue<br />

voegt haar persoonlijke noot toe aan Everybody<br />

Loves Repetition. Maar de grootste verrassing<br />

is toch wel de aanwezigheid van David Eugene<br />

Edwards, bekend van 16 Horsepower en Woven<br />

Hand, wiens southern gothic stem perfect past<br />

bij het donkere Getting Ready. Ook Barman zelf<br />

weet de grootse vorm die hij de laatste jaren<br />

tentoonspreidt met dEUS schijnbaar moeiteloos<br />

vol te houden, waardoor de dansbaarheid<br />

hand in hand met sterke composities gaan. Het<br />

grotere doel van Magnus, de rockliefhebbers op<br />

de dansvloer krijgen, is dan ook weer glansrijk<br />

bereikt. (Jurgen Vreugdenhil)<br />

PERE UBU<br />

Carnival Of Souls<br />

CD LP<br />

Wat is het toch fantastisch dat er in die<br />

vluchtige, opportunistische popwereld<br />

bands zijn die stug tegen alle trends en hypes inroeien.<br />

Pere Ubu doet het al bijna veertig jaar (!) en hun<br />

ontregelende geluid met de klaaglijke zang van David<br />

Thomas heeft in al die tijd niets aan zeggingskracht en<br />

relevantie ingeboet. Hun vijftiende studioalbum is losjes<br />

gebaseerd op de gelijknamige cultfilm uit de jaren<br />

zestig. En gewoon weer ijzersterk en knettergek. (Louk<br />

Vanderschuren)<br />

TRAMPLED BY TURTLES<br />

Wild Animals<br />

CD LP<br />

Trampled By Turtles mag dan al jaren in<br />

het americanahokje gestopt worden, de<br />

muzikale interesse en ambities reikten eigenlijk altijd al<br />

tot ver daarbuiten. Dat leverde niet altijd een duidelijk<br />

te behappen geluid op, maar op Wild Animals vallen<br />

steeds meer fraaie puzzelstukjes op hun plaats. Met<br />

traditionele elementen worden zo zorgvuldig en met<br />

precisie prachtige nummers geconstrueerd, die ook in<br />

de smaak zullen vallen bij fans van Fleet Foxes en Band<br />

Of Horses. (Martijn Koetsier)<br />

INTERPOL<br />

LP Limited Edition<br />

op Rood Vinyl<br />

El Pintor CD LP<br />

(PIAS/Rough Trade)<br />

El Pintor, De Schilder. Schilders beginnen doorgaans niet met hun beste<br />

werk. Van Rijn, Monet en Botticelli maakten onbetaalbare werken als De<br />

Nachtwacht, Waterlelies en De Geboorte Van Venus in de loop der jaren.<br />

En Interpol? Hun carrière begon met twee parels van albums: Turn On<br />

The Bright Lights (2002) en Antics (2004). Fans zingen tijdens optredens<br />

luidkeels mee met onomstreden monstertracks als Obstacle I, Evil en<br />

Slow Hands. Het is duidelijk het beste werk van het post-punkgezelschap<br />

uit New York. Middels verschuivingen binnen de band en met producer James Brown en mixer Alan<br />

Moulder als sidekicks, heeft leidsman Paul Banks er alles aan gedaan om het succesverhaal van Antics<br />

een vervolg te geven. El Pintor opent met All The Rage Back Home, een intense, uptempo track met een<br />

sterke hook in het refrein. Het hoopgevende arrangement My Desire zal voor velen ongetwijfeld een van<br />

de hoogtepunten van El Pintor zijn. Vurige gitaarpartijen, een dansbare twist, herhalende ritmesecties en de<br />

felle stem van Banks vragen na exact vijf minuten om herhaling. De band staat eigenlijk voor zoveel, want<br />

ook Anywhere is met z’n scherpe riff, onregelmatige drumpartijen en zware baslijn Interpol ten voeten<br />

uit. Geeft de band niet alles weg in de drie eerste nummers? Nee, want ook erna lijkt het heilige vuur te<br />

zijn hervonden. De dreigende afsluiter Twice As Hard herbergt in die zin een mooie symboliek. Bassist en<br />

sterkhouder Carlos Dengler ging zijn eigen weg, zonder hem wil Banks toeslaan. Liefst tweemaal zo hard.<br />

(Jelle Teitsma)<br />

26 27


Pop & Rock<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Pop & Rock<br />

S<br />

TANGARINE<br />

SINKANE<br />

Mean Love<br />

CD LP<br />

(City Slang/Konkurrent)<br />

De Sudanese zanger Ahmed Gallab brengt zijn tweede soloalbum uit<br />

onder de naam Sinkane. Als voormalig lid van Yeasayer, Of Montreal<br />

en Caribou heeft hij al het nodige uitgebracht. Dit album ligt in<br />

het verlengde van Sade en klinkt niet zozeer jaren tachtig. Het klinkt modern en multiinstrumentalist<br />

Gallab heeft een stevige inbreng in het resultaat. Er wordt door een groot<br />

aantal muzikanten meegedaan en het zorgt niet voor een ondoorzichtige brei van geluid.<br />

Sterker nog, het resultaat is overzichtelijk en helder, met de stevig in soul gewortelde zang van<br />

Gallab centraal. Fijn en lekker in het gehoor liggend album. (Erik Mundt)<br />

a<br />

p<br />

SPRING OFFENSIVE<br />

Young Animal Hearts CD LP<br />

(V2)<br />

Uit Oxford komt Spring Offensive, een vijftal muzikanten die er acht jaar<br />

over deden om hun debuut te maken. In die tijd maakten ze filmmuziek<br />

en documentaires. Ze toerden uitgebreid, hun drie Londense optredens<br />

waren uitverkocht. Verder werden ze door de BBC getipt als veelbelovende nieuwkomers en<br />

stonden ze al in diverse lijstjes van mensen die het weten kunnen. Het is een debuut als een mokerslag,<br />

een bijzonder goed album. (Erik Mundt)<br />

t<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

s<br />

Move On<br />

(Excelsior)<br />

CD LP+CD<br />

Moesten we bij hun vorige plaat Seek & Sigh nog een uitgebreide<br />

introductie doen, tegenwoordig behoort Tangarine tot de Bekende<br />

Nederlanders, niet in de laatste plaats dankzij sterke optredens als<br />

huisband van DWDD. Dat die bekendheid tot vrolijkheid stemt bewijst<br />

Move On, want daar waar voorheen een zekere tristesse in hun<br />

samenzang hing, is er nu zowaar sprake van pakkende popliedjes.<br />

Blijkbaar beseffen de broertjes Brink nu pas dat hun sound zo<br />

langzamerhand het vaderland heeft veroverd, want met de nodige verbazing wordt in Some Things Never<br />

Change en What I’m After gesteld dat er misschien veel te dromen over blijft, maar dat er ook al best veel<br />

bereikt is. En wat de klasgenoten van toen hebben gedaan is nog maar de vraag in Where Are They Now.<br />

Uiteraard is de invloed van diverse broers uit de pophistorie, Delmore, Louvin en Everly, nog steeds niet<br />

weg te denken, maar de sound is luchtiger, vrolijker en vol verwijzingen naar de klassieke rock van Dylan,<br />

The Beatles en The Byrds. Het fraaie intro van First Flight, met mooi contrast tussen de akoestische ritme<br />

gitaar en de elektrische lead, is wat dat betreft tekenend. I Don’t Want To Be On The Safe Side zingen ze<br />

ook in dat nummer, en met Move On hebben ze ook een plaat gemaakt die prima in de rocktraditie past,<br />

maar tegelijkertijd een gedurfde stap voorwaarts voor Tangarine is. (Jurgen Vreugdenhil)<br />

MIEKE STEMERDINK<br />

Oh Liefde CD<br />

(Topnotch/Universal)<br />

Waar was ze toch al die tijd, onze Mieke van de ooit zo alleraardigste Gigantjes? Ze<br />

nam af en toe nog wel eens een single op en hield zich bezig met Mieke’s Giga New<br />

Swing Show, maar dit is toch voor het eerst in lange tijd dat ze weer eens een een<br />

plaat opneemt. Oorspronkelijk had het album Billy Holiday Meets Tante Leen moeten gaan heten, maar<br />

dat klonk iets te nostalgisch. De fraai gearrangeerde plaat bevat o.m. twee liedjes bekend van de Zangeres<br />

Zonder Naam, eentje van Zwarte Riek en een van Tante Leen. Twee obscure Billy Holiday nummers werden<br />

door Huub van der Lubbe bewerkt tot Doorzichtige Mannen. Guido Belcanto schreef voor Mieke het prachtige<br />

Oh Liefde, Oh Liefde. Toch een zeer nostalgisch en melancholiek album dus, maar wel eentje met een dikke<br />

zoen van de afzender. (Ruud Verkerk)<br />

28 29


Pop & Rock<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Pop & Rock<br />

TRICKY<br />

Adrian Thaws<br />

CD LP+CD<br />

(!K7/V2)<br />

Vorig jaar liet Tricky al weer op een aangename manier van zich horen<br />

met het album False Idols. Krap een jaar later presenteert hij de<br />

opvolger, die simpel weg de naam draagt die zijn ouders hem bij zijn<br />

geboorte gaven. Je zou het als een soort thuiskomen kunnen zien, te meer omdat hij de plaat<br />

na bijna twintig jaar aan omzwervingen via New York, Los Angeles en Parijs weer gewoon<br />

thuis in Londen heeft opgenomen. Muzikaal is het ook een reflectie op de muziek die hij als<br />

veertienjarige hoorde tijdens het uitgaan: rauwe clubmuziek met een smerige veeg hiphop.<br />

Wie Tricky kent, weet dat dat nog niet per se een idee geeft van hoe de plaat zal klinken.<br />

Beide elementen zijn weliswaar herkenbaar aanwezig, maar worden door Tricky zorgvuldig<br />

gereconstrueerd tot een eigen geluid. Zijn sublieme keuze voor interesse gastvocalisten als<br />

Mukki Blanco en Francesca Belmonte speelt daarbij zoals altijd weer een prachtige sleutelrol.<br />

(Martijn Koetsier)<br />

a<br />

t<br />

p<br />

S<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

s<br />

VAGARY<br />

Salute LP+CD<br />

(PIAS/Rough Trade)<br />

De naam van de nieuwe Nederlandse band The Vagary betekent zoiets<br />

als een gril. Zien ze zichzelf als iets voorbijgaands? Aan de muziek te<br />

horen, hebben we hier een blijvertje. Ze hebben duidelijk veel naar<br />

jaren zeventig muziek geluisterd, maar ook de jaren tachtig zijn te horen, bijvoorbeeld The Cars<br />

komt zeker voorbij. Maar ze mixen het met Bowie en Marc Bolan bijvoorbeeld en dan komt er toch een<br />

behoorlijk fris geluid uit rollen. Ze komen uit Amsterdam en hebben behoorlijk wat ervaring in andere bands.<br />

Voorman Thijs Havens zit bijvoorbeeld in Saelors en Light Light, waarmee hij in 2012 al op Noorderslag stond.<br />

Al een tijdje wordt er getoerd en ze zijn al op veel podia geweest, waaronder Noorderslag begin dit jaar en<br />

inmiddels zijn ze lievelingen van 3FM en een aantal dj’s zijn fan. Ruim baan voor deze leuke band die het zeker<br />

ver gaat schoppen. (Erik Mundt)<br />

YOB<br />

Clearing the Path To Ascend CD LP<br />

(Neurot/Konkurrent)<br />

De eerste kennismaking met Clearing The Path To Ascend, de nieuwe cd van het<br />

Amerikaanse doomgezelschap Yob, is overweldigend en inktzwart. Als een statige,<br />

ondode koningin met een onheilspellende satanische grimas, schrijdt het trio<br />

majestueus en met verlichte tred door de vier sensationele nummers die gemiddeld zo’n vijftien minuten<br />

per stuk klokken. De drums zijn adembenemend doeltreffend, de bas mega zwaar, de gitaar monolithisch<br />

en hypnotiserend, terwijl in de schurende en geknepen strot van Mike Scheidt de pijn van tienduizend<br />

getormenteerde zielen doorklinkt. De malende basisriffs vergruizen de grote stenen coupletten en<br />

melodielijnen tot prachtig openspringende, met grind gezandstraalde refreinen. Een perfecte combinatie van<br />

schoonheid, melancholie en dreiging. Wat een kastijding, wat een pracht. Yob is een topband en dat moeten<br />

we van de daken schreeuwen! (Menno Valk)<br />

WAYLON<br />

Koop het album<br />

en maak kans op<br />

kaartjes<br />

voor de shows van Waylon in Paradiso,<br />

Tivoli, Paard en de Effenaar.<br />

Heaven After Midnight CD 2LP<br />

(Warner)<br />

Groot was ieders verbazing toen de samenwerking tussen Ilse Delange<br />

en Waylon abrupt stopte. Met groot succes aan beider voeten leek deze<br />

combinatie eentje uit duizenden, tot bijzaken roet in het eten gooiden.<br />

Er is genoeg geschreven over het waarom, feit is dat Waylon nu zijn<br />

derde plaat heeft uitgebracht. Voor de opnames van het nieuwe werk<br />

heeft hij een uitgelezen gezelschap bereid gevonden met hem mee te<br />

werken. Alle liedjes schreef hij zelf mee en een aantal schreef hij samen<br />

met Rob Crosby – die kennen we van o.a. Carl Perkins, Paul Simon en Lady Antebellum. De songs werden<br />

opgenomen in de legendarische Capitol studio in Nashville onder productionele leiding van Bruce Gaitsch.<br />

Hij werkte eerder met Chicago en Madonna en laat op het album van Waylon een sterke westcoast geest<br />

waaien. Dat is niet vreemd als je ziet welke musici meewerkten. Deze namen kom je ook tegen op platen<br />

van Joni Mitchell en Crosby, Stills, Nash & Young en dan weet je dat het uiterst verzorgd klinkt. Waylons<br />

eigen Europese roots en zijn voorliefde voor country zijn tevens hoorbaar en maken van Heaven After<br />

Midnight een sterke plaat die misschien minder soulvol is dan beide voorgangers, maar muzikaal meer<br />

diepgang heeft. (Bert Dijkman)<br />

30<br />

31


Pop & Rock<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

JOHNNY WINTER<br />

Step Back<br />

CD LP<br />

(Megaforce/Suburban)<br />

Step back is het logische vervolg van het in 2011 uitgebrachte Roots,<br />

waarop Winter zich in een aantal bekende songs liet begeleiden door<br />

andere beroemdheden. Met dien verstande dat de rij gastartiesten<br />

imposanter is dan op Roots. Zo laat Winter zich begeleiden op Don’t<br />

Want No Woman door Eric Clapton, horen we Brian Setzer bij Okie<br />

Dokie Stomp, Billy Gibbons van ZZ Top in Where Can You Be en Joe<br />

Bonnamassa in Sweet Sixteen. En dan sla ik nog een rij imposante<br />

collaboranten over. De stem is wat dunner dan in de hoogtijdagen maar het heilige bluesvuur brandt nog<br />

fel op klassiekers als Who Do You Love, Killing Floor en Sweet Sixteen. Johnny Winter bewijst nog steeds<br />

één van de beste slidegitaristen te zijn. Of het nu de jazzy uitvoering is van Fats Domino’s Blue Monday<br />

(hoe kan het ook anders met Dr. John op piano) of de authentieke blues in het titelstuk Step Back: Johnny<br />

Winter bewijst met dit postume album dat we een groots artiest naar gener zijde hebben moeten laten<br />

gaan.<br />

In Memoriam - Johnny Winter<br />

Het leven van Johnny Winter stond in het teken van de blues. Winter, de opvallende graatmagerige albino<br />

met het lange haar maakte in 1968 zijn debuut met The Progressive Blues Experiment maar brak pas<br />

echt door bij het grote publiek met het tweede album Second Winter – zijn eerste voor een groot label,<br />

CBS – en zijn indrukwekkende optreden op Woodstock in 1969. Al snel in zijn carrière werd Johnny Winter<br />

geplaagd door een heroïneverslaving en depressies, maar na een succesvolle afkickpoging in 1972 bleef<br />

Winter doorgaan met waar hij goed in was: het vertolken van de blues, hoewel Winter nooit de volledige<br />

sterrenstatus kreeg die hij eigenlijk verdiende. Winter kwam met regelmaat met een nieuwe plaat en<br />

produceerde daarnaast een aantal albums van Muddy Waters, te beginnen met de met een Grammy<br />

beloonde comeback-plaat Hard Again. Ook bleef Winter zijn leven lang toeren, waarbij hij nog zelfs vorig<br />

jaar Nederland aandeed. Vanaf de jaren negentig ging de gezondheid van Winter al achteruit, hetgeen hem<br />

niet belette om door te gaan met toeren en albums op te nemen. Niet ver na zijn zeventigste verjaardag<br />

begin dit jaar, stierf Johnny Winter plotseling, op 16 juli in een hotelkamer in Zürich, in het midden van een<br />

tournee, nog voor het verschijnen van zijn nieuwe album: Step Back. (Ron Bulters)<br />

MIREL WAGNER<br />

When The Cellar Children See The<br />

Light Of Day<br />

CD LP<br />

Aan de albumtitel kun je al wel afleiden<br />

dat Mirel Wagner niet over zonnige bloemenweides<br />

en dartelende lammetjes zingt. Op haar schandelijk<br />

onbelichte debuut liet de Fins-Ehtiopische zangeres al<br />

een macabere belangstelling voor het duistere horen,<br />

die op haar nieuwste plaat nog onverminderd aanwezig<br />

is. Verstikkende duisternis verpakt in spaarzaam<br />

opgezette bluesy songs, met de donkere stem van<br />

de zangers als ultieme verleiding naar ‘the dark side’.<br />

(Martijn Koetsier)<br />

STEVE WYNN<br />

Sketches In Spain CD<br />

Twee albums van Steve Wynn uit<br />

respectievelijk 2000 en 2006 die hij<br />

eerder onder de bandnaam Smack Dab en Australian<br />

Blonde uitbracht, zij het alleen in Spanje. Bij beide<br />

draait het om samenwerkingen met de Spaanse<br />

producer Paco Loco, waarbij het geluid varieert van<br />

experimentele beats tot en met bijna kale songs. Als<br />

opwarmertje voor de nieuwe samenwerking tussen<br />

beide heren die binnenkort uit gaat komen. (Jurgen<br />

Vreugdenhil)<br />

WYTCHES<br />

Annabel Dream Reader<br />

CD LP<br />

The Wytches (uit Brighton) namen de<br />

tijd om een aanzienlijke live-reputatie<br />

op te bouwen. Dat culmineerde onlangs nog in een<br />

losbandig optreden op Best Kept Secret. Toch jammer te<br />

moeten constateren dat het trio op haar langverwachte<br />

debuutalbum klinkt als mindere goden. Vergis je niet;<br />

hun psychedelische, bloeddoorlopen garagerock slaat<br />

de boel flink aan diggelen, maar drie kwartier lijkt<br />

iets te veel van het goede. Het sterke White Frame<br />

Mattress, veruit de spannendste song op Annabel<br />

Dream Reader, weet ternauwernood de eer te redden.<br />

(Max Majorana)<br />

Luister<br />

trip<br />

SEAN ROWE<br />

Madman<br />

CD LP+CD<br />

Pop & Rock<br />

(Anti/PIAS/Rough Trade)<br />

Als Sean Rowe in dit tempo doorgaat, kunnen<br />

we nogal wat albums van deze excentrieke<br />

liefdesschrijver en verhalenverteller ineen<br />

verwachten. Na Magic (2010) en The Salesman<br />

And The Shark (2012) is Madman het derde<br />

album van Rowe, die qua stemgeluid lijkt<br />

samengesteld uit het beste van mannen als<br />

Stuart Staples, Van Morrison, Leonard Cohen en<br />

Tom Waits. En waar voorganger The Salesman<br />

And The Shark een gepolijst en rijk geheel<br />

was, daar staat Madman voornamelijk in<br />

het teken van Rowes bijzondere stemgeluid,<br />

gecombineerd met eenvoudig, vaak akoestisch<br />

gitaarspel en kleingehouden arrangementen. De<br />

nummers zijn geïnspireerd op twaalf maanden<br />

toeren met optredens in theaters, nachtclubs<br />

en – met name – huiskamers. Van het ritmische,<br />

melodieuze Madman en het repetitieve Shine<br />

My Diamond Ring tot het kleine The Game en<br />

de trage, emotionele afsluiter It Won’t Be Long<br />

probeert Rowe je, met succes, een kijkje in zijn<br />

inspiratievolle hart te geven. (Jelle Teitsma)<br />

32 33


Pop & Rock<br />

Luister<br />

trip<br />

TY SEGALL<br />

Manipulator<br />

CD 2LP<br />

(Dragcity/V2)<br />

De garagescene loopt doorgaans niet over<br />

van de afwisseling. Dat is geen verwijt, want<br />

met beperkte middelen en ongeschreven<br />

beperkingen zijn er genoeg bands te vinden die<br />

onweerstaanbaar vlammende platen afleveren.<br />

Ty Segall is een jonge muzikant die in dit genre<br />

de laatste jaren steeds meer opvalt, al was het<br />

maar om zijn krankzinnig hoge productiviteit.<br />

Op Manipulator laat Segall echter horen dat<br />

hij deze stijl ook nog eens eigenhandig naar<br />

een nieuw en verfrissend niveau kan tillen. De<br />

fel fuzzende gitaar geeft daarbij steeds vaker<br />

ruimte aan de akoestische gitaar, waarmee de<br />

essentie van Segalls talent voor het schrijven<br />

van prachtige liedjes sterk wordt blootgelegd.<br />

Van gezapigheid is echter geen sprake, want het<br />

venijn is in elk nummer onverminderd hoorbaar.<br />

Een plaat die ongetwijfeld deuren gaat openen<br />

voor Segall zelf, maar evengoed voor een tot<br />

nu toe onwetend publiek dat wellicht nog veel<br />

meer moois uit dit genre zal gaan ontdekken.<br />

Ty Segall, vaandeldrager van garage anno 2014.<br />

(Martijn Koetsier)<br />

Live in de<br />

Winkels<br />

Concerto Amsterdam<br />

06-09 Gregory Page 16.00 u.<br />

13-09 White Shadow 16.00 u.<br />

14-09 Jeanne Rouwendaal 16.00 u.<br />

18-09 Fabrieke 17.00 u.<br />

19-09 Rag Trade 17.00 u.<br />

21-09 Will & The People 14.00 u.<br />

26-09 David Simard 17.00 u.<br />

27-09 Tibbs 17.00 u.<br />

05-10 Bokkers 16.00<br />

Plato Groningen<br />

13-09 Gregory Page 16.45 u.<br />

Kroese Arnhem<br />

20-09 Arthur Adam 14.00 u.<br />

Kroese Nijmegen<br />

20-09 Arthur Adam 16.00 u.<br />

Sounds Venlo<br />

05-09 Gregory Page 17.00 u.<br />

North End Haarlem<br />

11-09 Gregory Page 17.00<br />

JAMES YORKSTON<br />

The Cellardyke Recording And<br />

Wassailing Society CD LP<br />

Het album werd met een knipoog<br />

vernoemd naar het pittoreske aan zee gelegen dorpje<br />

Cellardyke, waar James Yorkston en een reeks andere<br />

creatievelingen een vredig leven trachten te leiden.<br />

Inderdaad klinkt deze plaat meteen vanaf het begin,<br />

het harmonieuze Fellow Man, huiselijk en vertrouwd.<br />

De sfeerrijke liedjes en roerende verhalen worden in de<br />

verf gezet door een brede variatie aan instrumenten,<br />

die met passende mate werden gebruikt om het<br />

behaaglijke intieme gevoel vast te houden. Ook Emma<br />

Smiths stemmige vibrafoon- en vioolpartijen hebben<br />

hierin zeker een hoofdrol. Daarnaast werd Yorkston voor<br />

het gros van de liedjes bijgestaan door KT Tunstall, met<br />

als klapstuk hun duet in het stimulerende Great Ghosts.<br />

Met het juist lo-fi opgenomen You & Your Sister van<br />

Chris Bell besluit James Yorkston het geheel verrassend<br />

maar gepast. (Corné Ooijman)<br />

MAZES<br />

Wooden Aquarium CD LP<br />

Het is het derde album van het Engelse<br />

trio Mazes. Tot stand gekomen tussen<br />

hun forensenstad in Cornwall, New York en het hart van<br />

Brooklyn was het trio eindelijk weer eens in een studio.<br />

Doordat het in twee weken werd gemaakt, klinkt het<br />

bijzonder fris. Mazes nam eerder albums op op een<br />

boot en in een kroeg. De muziek is grillig, maar goed,<br />

rock met een independent randje. Fijn, gevarieerd<br />

album. (Erik Mundt)<br />

Shaking Godspeed<br />

Welcome Back<br />

Wolf<br />

Exclusief voor <strong>Mania</strong>: met gelimiteerde<br />

handgenummerde zeefdruk poster!<br />

Luister<br />

trip<br />

Pop & Rock<br />

SHAKING GODSPEED<br />

Welcome Back Wolf CD LP<br />

(Suburban)<br />

Welcome Back Wolf is het derde album van<br />

de Nijmeegse/Achterhoekse formatie Shaking<br />

Godspeed. Na Awe (2010) en Hoera (2012)<br />

moest het trio het stellen zonder een van<br />

de oerleden, maar is nu uitgebreid tot een<br />

viermansformatie. Met name het gitaarspel<br />

en de zang van Rocco Ostermann zorgen voor<br />

een extra dimensie aan het psychedelische<br />

bluesrockgeluid van Shaking Godspeed. Hierdoor<br />

lijkt het gitaarspel en zang van opperhoofd Wout<br />

Kemkens meer in balans. Perfect voorbeeld<br />

is de al in mei vrijgegeven eerste<br />

single Future Boogie, misschien ook<br />

wel dé omschrijving voor de heerlijk<br />

bevreemdende muziek die deze band<br />

maakt. Veel tempowisselingen, gefreak<br />

à la Beefheart, maar soms ook catchier<br />

dan ever. Dit levert een plaat op die<br />

meer lagen bevat dan het eerdere<br />

werk. Welcome Back Wolf vergt dan<br />

ook een aantal luisterbeurten om<br />

helemaal te bevatten, maar dan laat deze<br />

goudeerlijke, nietsontziende zweetrock je niet<br />

meer los. (Erik Damen)<br />

34 35


Bestel Pop & Rock nu in een van onze webwinkels<br />

binnenkort binnen<br />

19 september<br />

Alt-J - This Is All Yours<br />

Aphex Twin - Syro<br />

Joe Bonamassa - Different Shades Of Blue<br />

Leonard Cohen - Popular Problems<br />

De Kift - Bidonville<br />

Erasure - The Violet Flame<br />

Growlers - Chinese Fountain<br />

Hozier - Hozier<br />

Lenny Kravitz - Strut<br />

Paul McCartney & Wings - Venus & Mars / At The Speed<br />

Of Sound<br />

Monomyth - Further<br />

Perfume Genius - Too Bright<br />

Chuck Prophet - Night Surfer<br />

Sbtrkt - Wonder Where We Land<br />

Tweedy - Sukierae<br />

Herman van Veen - Kersvers<br />

Will And The People - Whistleblower<br />

26 September<br />

Ellen Ten Damme - Berlin<br />

Electric Wizard - Time To Die<br />

Marianne Faithfull - Give My Love To London<br />

Inspiral Carpets - Inspiral Carpets<br />

Oasis - (What’s The Story) Morning Glory<br />

Mark Olson - Goodbye Lizelle<br />

Prince - Art Official Age<br />

Prince & The 3rdeyegirl - Plectrumelectrum<br />

Lucinda Williams - Down Where The Spririt Meets The<br />

Bone<br />

3 Oktober<br />

Jackson Browne - Standing In The Breach<br />

Vashti Bunyan - Heartleap<br />

Flying Lotus - You’re Dead<br />

Macy Gray - The Way<br />

Emil Landman - Colours And Their Things<br />

Johnny Marr - Playland<br />

Underworld - Dubnobasswithmyheadman 20th<br />

Anniversary<br />

10 Oktober<br />

Lamb - Backspace Unwind<br />

Erland Oye - Legao<br />

SPECIAL<br />

Reissues<br />

COLIN BLUNSTONE<br />

Collected 3CD<br />

Colin Blunstone start zijn muzikale<br />

carrière met de band The Zombies<br />

in 1964. Zijn unieke stem en de arrangementen van<br />

toetsenist Rod Argent zorgen voor hits als She’s Not<br />

There, Tell Her No en Time Of The Season. Voor diverse<br />

verzamelaars en muzikanten geldt het album Odessey<br />

And Oracle bovendien als een van de beste werken aller<br />

tijden. Na zijn vertrek uit The Zombies richt Blunstone<br />

zich op zijn solocarrière. Hij brengt hits voort als Caroline<br />

Goodbye, Say You Don’t Mind, I Want Some More, I Don’t<br />

Believe In Miracles en Andorra. Naast zijn solowerk werkt<br />

Blunstone ook succesvol mee aan vier studioalbums<br />

van The Alan Parsons Project en verzorgt hij de zang<br />

voor het al jarenlang in de topregionen van de Top 2000<br />

aanwezige nummer Old And Wise. Universal Music heeft<br />

Colin Blunstone Collected in nauwe samenwerking met<br />

de zanger gemaakt. Bovendien heeft Blunstone bij elke<br />

track een persoonlijk verhaal geschreven. (Red)<br />

DEEP PURPLE<br />

Graz 1975 CD 2LP<br />

Waren de eerdere titels in de Live Series<br />

(enigszins aangepaste) heruitgaven,<br />

Graz 1975 is volledig nieuw. Weliswaar werd een<br />

zeer klein gedeelte na flink snijwerk gebruikt voor<br />

Made In Europe, maar het volledige concert is niet<br />

eerder uitgegeven. En wat voor een concert! Met deze<br />

energie en gedrevenheid kon niemand in het publiek<br />

bevroeden dat het vier dagen later, met het vertrek<br />

van Blackmore, afgelopen was voor deze Mk III line<br />

up. De nadruk ligt natuurlijk op materiaal van Burn en<br />

Stormbringer maar ook Smoke On The Water wordt uit<br />

de mottenballen gehaald. Het afsluitende Space Truckin’<br />

is een vrijplaats voor improvisatie met referenties aan<br />

Hendrix en The Beatles. Spreekstalmeester is Glenn<br />

Hughes, iets wat een overigens uitmuntend spelende<br />

Blackmore misschien gestoord heeft, terwijl eigenlijke<br />

frontman Coverdale zich zo goed als uitsluitend richt<br />

op de zangpartijen. Waarschijnlijk voelde hij de bui al<br />

hangen. Gerommel dus, maar het doet niets af aan de<br />

muzikale kwaliteit van dit topconcert. (Hermen Dijkstra)<br />

Luister<br />

trip<br />

LUKE SITAL-SINGH<br />

Pop & Rock<br />

36 36<br />

37<br />

Fire Inside<br />

CD LP<br />

(Parlophone/Warner)<br />

Deze getalenteerde Brit schitterde al in menig<br />

lijstje voor meest veelbelovende talenten van<br />

2014, zoals de BBC Sound of 2014 poll, iTunes’<br />

New Artists for 2014 en Spotify Spotlight for<br />

2014. Ook wordt hij in de pers vergeleken met<br />

artiesten als Bon Iver, Damien Rice, Jeff Buckley,<br />

Josh Ritter en Ben Howard. Op The Fire Inside<br />

staat naast de single Nothing Stays The Same,<br />

ook de single Greatest Lovers die eerder dit jaar<br />

al op de playlist van 3FM prijkte. Op het album<br />

staan twaalf krachtige en meeslepende tracks,<br />

waaronder ook de track Nearly Morning, die al<br />

eerder te horen was in een aflevering van de<br />

populaire dramaserie Grey’s Anatomy. Luke weet<br />

met The Fire Inside de rauwe emotie van een<br />

moment vast te leggen. (Red)


eissues<br />

THE BEATLES<br />

The Beatles In 14LP box<br />

(Universal)<br />

Tien albums en de verzamelaar Past Masters van The Beatles zijn<br />

nu verschenen zoals ze bedoeld zijn: in glorieus mono. Het Abbey<br />

Road-team heeft hiervoor de originele eerste generatie mastertapes<br />

gebruikt uit de zestiger jaren en men heeft in de zelfde kamer gewerkt waar ze oorspronkelijk gesneden<br />

werden. Het grote verschil met de stereomasters is dat de band zelf aanwezig was bij de mix van de<br />

monomasters en de stereoversie aan de heren technici overlieten. De geoefende luisteraar zal dan ook<br />

belangrijke verschillen kunnen horen met de bekende stereomasters. Vooral Sgt Pepper wijkt af van<br />

die stereoversie en de monoversie valt dan ook te prefereren. De albums verschijnen ook samen in een<br />

boxset en daar zit een prachtig boek bij van Beatles-connaisseur Kevin Howlett. Veel onbekend foto en<br />

archiefmateriaal maken dit<br />

boekwerk af. (Bert Dijkman)<br />

reissues<br />

LEGENDARISCH QUEEN CONCERT<br />

LIVE AT THE RAINBOW ’74<br />

NA VEERTIG JAAR EINDELIJK BESCHIKBAAR!<br />

QUEEN<br />

Live At The Rainbow 1974<br />

CD 2CD DVD Bluray Deluxe Box 2LP<br />

4LP<br />

(Virgin/Universal)<br />

Met twee goed, maar zeker niet laaiend enthousiast<br />

ontvangen platen achter de naam trad Queen in maart<br />

1974 op in het Londense Rainbow. Het zou een van<br />

hun beste concerten ooit worden. Snoeihard maar<br />

vlijmscherp, melodisch maar met loodzware riffs,<br />

bombastisch maar met humor, virtuoos maar to the<br />

point. Het optreden werd opgenomen en een live-album<br />

was de beoogde opvolger van Queen II, maar de band<br />

zat al weer in de studio voor wat hun doorbraakplaat<br />

zou worden: Sheer Heart Attack met daarop de<br />

eerste echte grote hit: Killer Queen. De live-opnames<br />

verdwenen in het archief, net als die van het concert<br />

dat op dezelfde locatie in november werd vastgelegd,<br />

nu ook met nummers van de zojuist verschenen plaat.<br />

Al gauw doken er bootlegs op, maar hoe goed die al<br />

klonken, het is peanuts bij wat we nu krijgen. Want<br />

veertig jaar later, terwijl de band – nu, gitarist Brian May<br />

en drummer Roger Taylor met American idol Adam<br />

Lambert; bassist John Deacon haakte begrijpelijkerwijs<br />

af na de dood van Freddie Mercury – toert door de VS,<br />

verschijnt dan eindelijk Queen Live At The Rainbow ’74.<br />

En gelijk in een wagonlading versies. Een enkele cd, met<br />

louter het concert uit november; een deluxe met beide<br />

concerten; een superdeluxe met een<br />

dvd erbij en een boek; als dubbel- en<br />

vierdubbel-lp. Onze tip: ga voor de<br />

2cd-versie, die twee fenomenale<br />

concerten laat horen die tegelijkertijd<br />

illustreren hoe een band in 1974 in een half jaar van<br />

een Britse sensatie verandert in een globale wereldact.<br />

Weer een paar jaar later werd Queen verafschuwd door<br />

punkrockers, maar zelfs die zullen bij het beluisteren<br />

van vooral het concert uit maart alleen maar kunnen<br />

beamen: Queen rocks. Big time. Wie daaraan twijfelt,<br />

hoeft alleen maar te luisteren naar Stone Cold Crazy, niet<br />

voor niets gecoverd door Metallica. (Henri Drost)<br />

FACEBOOK.COM/UNIVERSALMUSICLEGENDS<br />

VANAF 5 SEPTEMBER VERKRIJGBAAR ALS<br />

2CD | 2LP | 4LP | DVD<br />

SUPERDELUXE BOX | BLU-RAY<br />

38 39


eissues<br />

NILS LOFGREN<br />

kunnen maken dankzij de succesvolle samenwerkingen<br />

Face The Music<br />

9CD+DVD box<br />

Een box met maar liefst negen<br />

cd’s waarvan twee stuks met<br />

nooit eerder uitgebracht spul,<br />

een dik boek met bespiegelingen bij alle circa 170<br />

songs en een dvd met clips. Nils Lofgren lijkt niet de<br />

meest voor de hand liggende muziekmaker om zo’n<br />

immens overzicht aan op te hangen. Zulke verhalende<br />

compilaties verwacht je eerder van Bruce Springsteen<br />

en Neil Young, de twee grootheden voor wie Nils<br />

Lofgren juist een knechtenrol heeft vervuld. Zijn eigen<br />

hoogwaardige albums inclusief die met zijn band Grin<br />

hebben altijd in de schaduw gestaan van het werk van<br />

zijn bazen. Door Face The Music rechtvaardigt de vraag:<br />

waarom eigenlijk? Face The Music, dat in ruim uur<br />

twaalf uur Lofgrens vakmanschap, passie en gitaristisch<br />

vernuft uitgebreid samenvat, doet de kleine 60-plusser<br />

alsnog recht. Al zal hij dat zelf nooit zo verwoorden.<br />

Lofgren redeneert dat hij juist zo veel platen heeft<br />

met Young en Springsteen. Bescheidenheid is zijn<br />

wezenskenmerk maar precies die eigenschap heeft<br />

hij bij de samenstelling van deze tot de rand gevulde<br />

superdoos zonder ook maar één misser gelukkig<br />

volledig laten varen. (Wim Koevoet)<br />

POSIES<br />

Failure<br />

JIMI HENDRIX<br />

Cry Of Love / Rainbow Bridge<br />

(Legacy/Sony Music)<br />

CD LP<br />

Een jaar of zeventien waren Ken<br />

Stringfellow en Jon Auer toen ze in<br />

1986 een bandje begonnen. Twee jaar later namen<br />

ze met een 8-track recorder hun eerste album op. Een<br />

mislukking was het allerminst, hoewel Failure niet altijd<br />

even goed verkrijgbaar was. Gelukkig is er nu deze<br />

rerelease van de anniversary editie met bonustracks uit<br />

2003. Minder stevig dan de latere powerpopklassieker<br />

Frosting On The Beater, bewijst deze uitgave dat Auer<br />

en Stringfellow het schrijven van perfecte popsongs al<br />

vroeg in de vingers hadden. (Marco van Ravenhorst)<br />

CD LP<br />

The Cry Of Love was het eerste postume album van Jimi<br />

Hendrix. Mitch Mitchell en Eddie Kramer maakten een<br />

selectie van nummers die klaar waren voor de beoogde<br />

volgende plaat. Doordat dit de eerste maal was dat in de left-overs gevist werd, is The Cry Of Love een<br />

uitermate sterke plaat geworden die niet onderdoet voor eerder werk. Er hoefden weinig discutabele<br />

keuzes gemaakt te worden aangezien Hendrix ook al tijdens The Cry Of Love-tour, vandaar de naam,<br />

veel materiaal gespeeld had en duidelijk was in welke richting de nieuwe plaat moest gaan. Alleen voor<br />

Drifting werd nog een smaakvolle vibes-overdub gedaan door Buzzy Linhart. The Cry Of Love is compact<br />

en ongelofelijk goed in opbouw en is als plaat dan ook te prefereren boven de in 1997 uitgebrachte<br />

compilatie First Rays Of The New Rising Sun waarop de nummers ook terug te vinden zijn samen met<br />

studionummers van Rainbow Bridge.<br />

Rainbow Bridge is de tweede postume plaat en al meer een allegaartje van opnames. Zo is Pali Gap een<br />

edit uit een jam en pakt de guide-vocal in het fraaie Hey Baby, dat nog niet af was, gelukkig wonderschoon<br />

uit. (Vandaar de openingszin: ‘Is the microphone on?’) Room Full Of Mirrors en Earth Blues zijn echter<br />

sleutelnummers in het oeuvre van Hendrix, wat ook geldt voor Dolly Dagger. Het live opgenomen Hear<br />

My Train A Comin’, afkomstig van het eerste Berkeley-concert, behoort tot het best live-werk dat Hendrix<br />

ooit geproduceerd heeft en een studioversie van Star Spangled Banner, waarin gitaren gestapeld worden<br />

als een soort synthesizer, is eigenlijk een rariteit. Rainbow Bridge is als losse plaat prima verteerbaar en<br />

een welkome toevoeging maar haalt het niveau van The Cry Of Love niet. Toch is deze plaat wel degelijk<br />

essentieel, al was het maar omdat op Rainbow Bridge veel meer de verschillende kanten van Hendrix te<br />

beluisteren zijn. Opnieuw een welkome aanvulling in de canon dus. (Hermen Dijkstra)<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

ACERECORDS<br />

The Seeds - Singles A’s & B’s<br />

1965-1970<br />

De reissuecampagne van Ace<br />

omtrent The Seeds krijgt zijn slot<br />

met deze singlescompilatie. Nu is de<br />

band meer bekend van hun uitgesponnen albumtracks<br />

vol weirde psychedelica, ze braken toch maar mooi<br />

door met drie klassieke singles: Pushin’ Too Hard’, Mr<br />

Farmer en Can’t Seem To Make You Mine. Er kwamen<br />

daarna geen hits meer, maar songs als Bad Part Of<br />

Town en Did He Die doen niet onder voor dat klassieke<br />

trio. Ook tussen de b-kantjes zijn genoeg juweeltjes te<br />

vinden om met deze verzamelaar je collectie compleet<br />

te maken.<br />

Cold Cold Heart: Where Country<br />

Meets Soul Vol 3<br />

Vernoemd naar de Hank Williamsklassieker<br />

presenteert Ace het derde<br />

deel in de serie waarin zwarte<br />

artiesten songs uit de country & western vertolken. De<br />

vorige delen bewezen al dat dit een zeer geslaagde<br />

combinatie is en dat is op deel drie niet anders.<br />

Sterke covers van o.a. Johnny Paycheck, Charlie Rich,<br />

Tammy Wynette en George Jones worden uitgevoerd<br />

door toppers als Solomon Burke, Percy Sledge, Bettye<br />

Swann, The Temptations en vele anderen.<br />

reissues<br />

She Did It: The Songs Of Jackie<br />

DeShannon Vol. 2<br />

Het vorige deel Break-A-Way richtte<br />

zich vooral op de jaren zestig waarin<br />

Jackie DeShannon doorbrak als<br />

songschrijver. In de twee decennia die volgden was<br />

ze even aanwezig en dit tweede deel richt zich op die<br />

periode. Bekendste tracks uit die periode zijn Put A<br />

Little Love In Your Heart en Bette Davis Eyes, maar er<br />

is veel meer moois te ontdekken op deze uitmuntende<br />

verzameling<br />

No More Doggin’: The RPM<br />

Records Story Vol. 1 1950-1953<br />

Als in de veertiger jaren van de<br />

vorige eeuw Modern Records<br />

meer succes krijgt, proberen de<br />

eigenaren meer airplay te krijgen door het opstarten<br />

van sublabels. Het eerste sublabel dat werd opgericht is<br />

RPM en de eerste drie jaren worden op deze dubbel-cd<br />

gepresenteerd. Het label introduceert niet bepaald de<br />

minste artiesten: B.B. King, Howlin’ Wolf, Rosco Gorden<br />

en vele anderen maakten hun debuut op RPM en zijn<br />

derhalve ook op deze uiterst gevarieerde compilatie te<br />

vinden.<br />

Ook verschenen:<br />

• L.C. COOKE - The Complete Sar Recordings<br />

• MASQUERADERS - Everybody Wanna Live On<br />

• VARIOUS - Bluesin’ By The Bayou: Rough ‘n’ Tough<br />

• HADDA BROOKS - Queen Of The Boogie And More<br />

41<br />

40<br />

waterput.nl kroese-online.nl • de-drvkkery.nl • velvetmusic.nl • platenhuis-het-oor.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • northendhaarlem.nl • platenhuis-het-oor.nl • platomania.nl • northendhaarlem.nl • sounds-venlo.nl •• kroese-online.nl platomania.nl • • sounds-venlo.nl<br />

velvetmusic.nl<br />

41


eissues<br />

42<br />

STATUS QUO<br />

Live Box Set<br />

4CD Box<br />

In 1976 was Status Quo een van<br />

de grootste bands op aarde en zij<br />

wisten in alle werelddelen succes<br />

te behalen met hun hitsingles, sterke albums en zeer<br />

overtuigende liveshows. Juist op het podium is de band<br />

op zijn best en er werd een dubbelalbum uitgebracht<br />

van het concert in de Glasgow Arena met daarop naast<br />

de hits een bloemlezing uit hun dan al omvangrijke<br />

discografie. Dit album komt nu samen met twee andere<br />

concerten in een fraaie box. Het eerste concert is een<br />

uit hetzelfde jaar opgenomen in de Sunplaza Hall in<br />

Japan. Deze werd gelimiteerd uitgebracht tijdens de<br />

laatste editie van Record Store Day. Nieuw is echter het<br />

tweede concert, opgenomen in 1974 in Sydney en een<br />

meer dan welkome aanvulling in de catalogus. (Bert<br />

Dijkman)<br />

Boeken<br />

De Big Bang van de<br />

Popmuziek<br />

Marc Stakenburg<br />

Marc Stakenburg kennen we natuurlijk<br />

vooral van zijn werk voor de radio waar<br />

hij met name in Leidsekade Live een voortrekkersrol<br />

vervulde binnen de KRO. Stakenburg is een groot<br />

muziekliefhebber en dook in de historie van de<br />

popmuziek. In een rijk geïllustreerd boek neemt hij nu<br />

de lezer mee langs een tocht waarin die historie op<br />

Heavy<br />

HAUNTED<br />

Exit Wounds CD cd deluxe LP<br />

In 1998 zag The Haunted het levenslicht<br />

als sideproject van een aantal leden van<br />

In Flames en At The Gates. De supergroep pretendeerde<br />

thrashmetal te combineren met moderne elementen en<br />

WIRE<br />

Document And Eyewitness 1979-<br />

1980<br />

2CD 2LP<br />

Het zat postpunkers Wire in 1980 na<br />

drie legendarische platen – Pink Flag, Chairs Missing,<br />

154 – niet echt mee. De relatie met platenmaatschappij<br />

EMI was voorbij, de heren waren op zoek naar nieuwe<br />

wegen, maar het publiek eiste tijdens optreden hits. Op<br />

deze uitgebreide rerelease van een live-plaat die in 1981<br />

uitkwam allereerst de weerslag van hun antwoord. Een<br />

grotendeels geïmproviseerde show in de traditie van de<br />

modernistische avant-garde, met her en der wat ‘echte’<br />

Wire, zoals in Revealing Trade Secrets. Van hun grootste<br />

hit 12XU alleen de aankondiging. De eerste schijf bevat<br />

verder live-tracks van een gig in Londen uit 1979,<br />

die opmerkelijk normaal klinken in contrast met het<br />

voorafgaande, en Heartbeat, opgenomen in Montreux,<br />

toen de band in het voorprogramma speelde van Roxy<br />

Music. Op de tweede schijf los werk uit de in de titel<br />

genoemde jaren. (Enno de Witt)<br />

verbeeldende wijze verteld wordt. We gaan vanaf de<br />

vroegste jaren van de jazz naar de blues, country en<br />

rock ’n’ roll. Marc is een echte kenner en weet in ieder<br />

hoofdstuk feitjes te noemen die menig muzieknerd<br />

nog niet kende. Zijn vlotte pen maken van het boek<br />

dan ook een zeer boeiende tocht die je in één keer<br />

uit wilt lezen. Aan de muziek is ook gedacht, bij ieder<br />

hoofdstuk zit een lijstje songs die passen bij de inhoud.<br />

Die songs kun je weer terugvinden op Spotify en<br />

YouTube. (Bert Dijkman)<br />

dat leverde een spetterend debuut op. Inmiddels is The<br />

Haunted toe aan de negende volwaardige studioplaat<br />

Exit Wounds en ook die staat weer vol met energieke,<br />

snoeiharde en in detail af en toe heerlijk subtiele<br />

thrashmetal. Wat een flow of energy! (Menno Valk)<br />

PAUL GILBERT<br />

Stone Pushing Uphill Man<br />

IN FLAMES<br />

Siren Charms<br />

heavy<br />

en die te ‘vergitaren’ met andere woorden: de stem is<br />

CD LP ook gitaar. Gilbert stapt niet in de valkuil dat het dan<br />

Zo ongeveer tegelijkertijd met niet werk een soort liftmuziek wordt, daar is hij te eigenzinnig<br />

van Mr Big verschijnt Stone Pushing voor, integendeel: veel van de nummers werken<br />

Uphill Man. Dit zou voor velen commerciële zelfmoord instrumentaal prima. Stukken van Loverboy, kd lang en<br />

zijn maar Giilberts solomateriaal verschilt dusdanig van Aerosmith krijgen een Gilbert-behandeling. Naast twee<br />

zijn bandwerk dat het waarschijnlijk niet zoveel uitmaakt. prima eigen stukken zijn het Goodbye Yellow Brick Road,<br />

Handig lijkt het mij echter niet. Inhoudelijk heeft Gilbert het jazzy Murder By Numbers en wie had dat gedacht…<br />

gekozen voor een iets andere aanpak. Hij heeft er voor het Beatles-niemendalletje Why Don’t We Do It In The<br />

gekozen om een aantal bekende stukken op te nemen Road die de show stelen. (Hermen Dijkstra)<br />

CD 2LP<br />

(Epic/Sony Music)<br />

In Flames heeft er de afgelopen jaren alles aan gedaan om niet in herhaling<br />

te vallen. Bij ieder nieuw album is het dan ook de vraag hoe de balans<br />

is uitgevallen tussen hun melodieuze deathmetalroots en de moderne,<br />

alternatieve invloeden die hun latere werk kenmerkt. De groep zal waarschijnlijk nooit meer een<br />

album als The Jester Race of Clayman maken maar het vorige album Sounds of a Playground Fading<br />

uit 2011 stemde dankzij de energieke aanpak zelfs weer een aantal fans van het eerste uur tevreden.<br />

Siren Charms, hun elfde studio album, is echter weer andere koek geworden en wellicht hun meest<br />

toegankelijke werkstuk tot op heden geworden. De stevige opener In Plain View doet nog anders<br />

vermoeden maar in songs als Through Oblivion, With Eyes Wide Open en de eerste single Rusted<br />

Nail wordt het tempo flink teruggeschroefd en domineren cleane zang, een melancholieke sfeer<br />

en pakkende melodieën de In Flames sound. Het opvallende When the World Explodes voegt zelfs<br />

vrouwelijke operazang en psychedelische elementen toe. In Flames blijft zich ontwikkelen zonder<br />

haar identiteit te verliezen en dat maakt van het frisse Siren Charms wederom een even gedurfde als<br />

geslaagde In Flames episode. (Dries Klontje)<br />

OPETH<br />

Pale Communion<br />

Zware Jongens<br />

CD 2CD 2LP<br />

(Roadrunner/Warner)<br />

Iedere nieuwe Opeth-plaat is een vertaling van de muzikale vrijheid van bandleider<br />

Mikael Åkerfeldt. Hij laat zich niet leiden door onzuivere motieven of publieke<br />

verwachtingspatronen en doet wat hem door zijn ambitie en talent wordt<br />

ingegeven. En dat staat steevast garant voor geweldige en originele platen en een muzikaal bandspectrum<br />

dat door de jaren heen kleurde van deathmetal tot de obscure en experimentele psychedelische sixties<br />

en seventies rock van de laatste cd Heritage. Op de nieuwe cd Pale Communion wordt die stijl grotendeels<br />

doorgetrokken, maar is de richting helder uitgekristalliseerd in machtige, progressieve seventies rock. Naast<br />

Åkerfeldt en zijn desolate, sferische stem, verheft gitarist Fredrik Åkesson de gitaarsolo tot ware kunstvorm<br />

en geeft Pale Communion een diepe en ongenaakbare status. Pale Communion is een heel mooi, puur en<br />

vooral melancholisch album met een geweldige dynamiek, wonderschone melodielijnen, adembenemend<br />

verstilde sfeerstukken en lange, soepele instrumentale passages; een plaat waar muziekpuristen en<br />

flexibele rock- en metalheads excessief van zullen watertanden. (Menno Valk)<br />

43


Heavy<br />

SLASH<br />

World On Fire CD / LP / 2LP ltd. ed.<br />

(Roadrunner/Warner)<br />

CD LP<br />

World On Fire is het derde soloalbum van Slash en de tweede met Myles<br />

Kennedy als zanger. Met The Conspirators – bassist Todd Kerns en drummer<br />

Brent Fitz – vormen ze een echte band, en dat is de rol die Slash het beste past:<br />

bandlid. De ritmesectie kent het klappen van de zweep, met name drummer Fitz heeft een uitgebreid<br />

cv met daarop o.a. Alice Cooper en Vince Neil. In de rol van bandlid met sterke tegenspelers kan<br />

Slash floreren en dat doet hij op World On Fire als in zijn beste dagen. Het is een geïnspireerde plaat<br />

geworden die zowaar ook een instrumental bevat. Ontstaan uit een jamsessie tekent het het spelplezier<br />

van de band en die spat werkelijk de speakers uit. World On Fire bevat precies waar de fan op hoopt,<br />

agressieve rock met ruige vocalen en uiteraard een boel fantastische gitaarsolo’s. Lekker. (Bert Dijkman)<br />

SOLSTAFIR<br />

Otta<br />

CD 2CD Collectors Edition 2LP 2 LP Limited (transparant en wit vinyl)<br />

(Season of Mist/Bertus)<br />

IJsland is niet direct een land dat je in verband brengt met blackmetal. En<br />

eigenlijk is dat raar, want IJsland heeft eenzelfde mythologische voedingsbodem<br />

als (de rest van) Scandinavië. De volledige omsingeling door water en solitaire<br />

ligging daar hoog in de Atlantische Oceaan zullen er mede toe hebben bijgedragen dat de black/<br />

paganmetal van Solstafir sinds debuut I Blodi Og Anda afweek van de algemene standaard. Solstafir<br />

bracht haar stemmige, originele melancholische blackmetal echter met overtuiging en kreeg met het<br />

in het IJslands gezongen Svartir Sandar uit 2011 echt de handen op elkaar. De IJslanders trekken die<br />

muzikale lijn op de nieuwe cd Otta krachtig door naar post-blackmetal en wave, en geven de nog steeds<br />

zeer stemmige en lange nummers prachtige en filmische melancholie mee. Tegelijkertijd zijn de ruwe<br />

muzikale randen opgeschuurd met hypnotiserende psychedelica. Solstafir speelt op Otta dan ook geen<br />

blackmetal meer, maar gewoon geweldige en intense muziek! (Menno Valk)<br />

WOLF<br />

Devil Seed<br />

CD LP+CD<br />

Zware Jongens<br />

(Century Media/Universal)<br />

Het Zweedse Wolf vindt zijn oorsprong in het moment dat de heavy metal rond<br />

1997 opstond uit de dood en zichzelf opnieuw uitvond en definieerde. Destijds<br />

was het Hammerfall dat op haar debuut Glory To The Brave schaamteloos<br />

dweepte met Judas Priest, Saxon, Iron Maiden, Accept en al die andere prachtige bands. Sinds Wolfs<br />

naamloze debuut uit 1999 is pure heavy metal het hart en ziel van de band. Nieuwe cd Devil Seed staat<br />

daarom wederom vol heavy metal volgens de vaste wetmatigheden van het genre. De songs zitten<br />

lekker soepel in elkaar, de refreinen zwepen op, de zang is rauw en hoog, het geluid is fenomenaal en<br />

keihard, en de gitaarsolo is nooit ver weg. Bandleider Niklas Stalvind omschrijft het ultieme doel van<br />

Wolf als volgt: ‘We just want to plant our Devil Seed in the world and watch it grow into a beast.’ En zo<br />

is het! (Menno Valk)<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Symfo<br />

PINEAPPLE THIEF<br />

Magnolia CD 2CD LTD LP<br />

(K-Scope/Bertus)<br />

Het zit er allemaal in: de ietwat klagende zang van voorman Bruce Soord,<br />

de melancholische akkoorden, de niet al te optimistische kijk van Soord<br />

op het leven, de meertijds rustige maar soms uitbarstende muziek, de<br />

smaakvolle strijkers, de prima geluidskwaliteit. Kortom, Magnolia is een feest der herkenning,<br />

luister maar eens naar Breathe waar het allemaal in zit en waar nieuwe drummer Dan Osborne<br />

een flinke rol in speelt, maar er staat deze keer niet iets echt verrassend of afwijkends op wat<br />

deze plaat in de categorie van eerdere platen zoals Someone Here Is Missing zou brengen.<br />

Daardoor heb je een aangename drie kwartier die muzikaal voorbij glijden maar waarvan weinig<br />

minuten direct beklijven. De PT-fan zal zich absoluut geen buil vallen aan Magnolia, maar zal<br />

meerdere luisterbeurten nodig hebben (wat overigens geen straf is) om Magnolia echt in de<br />

armen te sluiten. (André de Waal)<br />

Roots<br />

THE ABIGAILS<br />

Tundra CD LP<br />

Met het vorige album The Songs Of<br />

Love And Despair wisten The Abigails al<br />

indruk te maken bij de liefhebber. Het nieuwe album<br />

Tundra werkt het concept nog verder uit en is een<br />

voorlopig hoogtepunt in de rammelende country. Met<br />

een zanger die met zijn stem sterke gelijkenis heeft<br />

met Lee Hazlewood en een bezopen Ernest Tubb,<br />

zwalkt de band van het ene drinklied naar het andere<br />

en weet ternauwernood op de benen te blijven. De<br />

liefhebber weet genoeg. (Bert Dijkman)<br />

ELVIN BISHOP<br />

Can’t Even Do Wrong Right CD<br />

Elvin Bishop is een geweldige<br />

bluesrocker en een meester op de<br />

slidegitaar, die we hier eigenlijk alleen kennen van<br />

een hitje in de jaren zeventig, maar die al sinds het<br />

midden van de jaren zestig uitstekende blues aflevert.<br />

Dit nieuwe album, dat zich vooral concentreert rond de<br />

t<br />

Symfo heavy<br />

S<br />

a<br />

p<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

fun-aspecten van de blues, is een schot in de roos. Vijf<br />

covers en vijf eigen nummers, in een diversiteit aan<br />

bluesstijlen, maar allemaal van een fenomenaal hoog<br />

niveau. Tijdloze blues. (Jos van den Berg)<br />

MUD MORGANFIELD & KIM<br />

WILSON<br />

For Pops – A Tribute To Muddy Waters<br />

CD<br />

Mud Morganfield is de zoon van de legendarische<br />

Muddy Waters, dat zie en hoor je meteen. Na het<br />

overtuigende album Son Of The Seventh Son sloeg hij<br />

de handen ineen met Kim Wilson van The Fabulous<br />

Thunderbirds, met als resultaat deze hommage aan<br />

papa Muddy ter gelegenheid van zijn honderdste<br />

geboortedag. For Pops bevat bekende (o.a. I Just Want<br />

To Make Love To You) en minder bekende nummers,<br />

die in één live-sessie werden opgenomen. Vette blues<br />

waar het spelplezier vanaf spat. (Jan Doense)<br />

44 45


oots<br />

Luister<br />

trip<br />

46<br />

Look Again To The Wind: Johnny<br />

Cash’ Bitter Tears Revisited CD LP<br />

(Masterworks/Sony Music)<br />

Look Again To The Wind: Johnny Cash’ Bitter<br />

Tears Revisited CD / LP<br />

(Masterworks/Sony Music)<br />

Het Amerikaanse monument Johnny Cash<br />

maakte regelmatig thematische albums in de<br />

jaren zestig en zeventig, die over het algemeen<br />

niet tot zijn beste werk behoren. Meer dan<br />

gunstige uitzondering was echter Bitter Tears,<br />

Cash’ ode, maar vooral steunbetuiging, aan<br />

de Native Americans. Dit album wordt nu<br />

overgedaan in een tijd waarin er voor deze<br />

bevolkingsgroep eigenlijk nog niet zo gek veel<br />

veranderd is. In een productie van Joe Henry<br />

is de triestheid en uitzichtloosheid die Gillian<br />

Welch, Dave Rawlings en het jonge folkduo The<br />

Milk Carton Kids in nog steeds actuele songs<br />

als White Girl en Apache Tears weten te leggen<br />

dan ook op zijn plaats. Tijdgenoten van Cash als<br />

Kris Kristofferson, in The Ballad Of Ira Hayes, en<br />

Norman Blake, in het geweldige Drums, vormen<br />

de link tussen toen en nu, een tijdspanne waarin<br />

de kracht van de muziek niet is verminderd,<br />

maar de ellende van de Native Americans<br />

helaas ook niet. (Jurgen Vreugdenhil)<br />

PHILIP SAYCE<br />

Influences<br />

CD 2LP<br />

De titel van deze vijfde studiolaat zegt<br />

het helemaal: onze gitaarbeul eert<br />

hierop zijn voorbeelden. Dat doet Sayce door covers te<br />

spelen – van onder meer Graham Nash, Little Feat en<br />

Little Richards – of originele songs in de spirit van de<br />

meesters. Uiteraard vallen hieronder Jimi Hendrix, maar<br />

ook Eric Clapton en Jeff Healey. Bluesliefhebbers weten<br />

dat Sayce over het algemeen niet aan de softe kant van<br />

het bluesrockspectrum verkeert en dat is op Influences<br />

niet anders. Klaagde ik nog bij een vorige recensie dat<br />

Sayce nog steeds niet helemaal zijn eigen stiel had<br />

gevonden, nu realiseer ik me dat dit waarschijnlijk<br />

gewoon zijn stijl is: het werk van de meesters voor<br />

hem te herinterpreteren op een rauwe, ongepolijste<br />

stijl. Dat zorgt voor cds die best vermoeiend zijn – veel<br />

rustpunten zijn er niet te vinden – maar tegelijkertijd<br />

oud werk in een nieuw licht zetten. Daarbij geen<br />

kwaad woord voor het gitaarspel van Sayce, want dat<br />

zaagt dat dikke hout op een magnifieke wijze, en voor<br />

zijn zang die vooral liefhebbers van Lenny Kravitz zal<br />

aanspreken. (André de Waal)<br />

Jazz &<br />

Fusion<br />

HIROMI<br />

Alive (The Trio Project Featuring<br />

Anthony Jackson & Simon Phillips)<br />

CD<br />

Drie virtuozen uit de jazz bij elkaar die kunnen<br />

communiceren met hun instrumenten. Onder leiding<br />

van pianiste Hiromi gaat dit trio op reis door jazz en<br />

pop/rock in een hoog tempo met veel afwisseling<br />

waarin ook drummer Simon Phillips op bassist Anthony<br />

Jackson een hoofdrol hebben. De titels van de cd geven<br />

een mooie indicatie van de stijl van het nummer<br />

op deze gedreven plaat vol met spetterende solo’s,<br />

swingende ritmes en snelle grooves. (Stefan Koer)<br />

SLOWLY ROLLING CAMERA<br />

Slowy Rolling Camera CD<br />

Nieuw project van jazzpianist David<br />

Stapleton waarmee hij een intrigerende<br />

en dynamische mix maakt van soul, triphop, jazz en<br />

filmmuziek. De band (keyboards, elektronica, zang<br />

en drums) heeft een aantal jazzgasten (saxofoon,<br />

bas, gitaar, strijkkwartet) uitgenodigd waardoor het<br />

Jazz & Fusion<br />

geluid extra kleur en dimensie krijgt. Slowly Rolling<br />

Camera heeft bovendien een nieuwe rijzende ster in<br />

de persoon van soulzangeres Dionne Bennett. David<br />

Stapleton heeft er verder een luistertrip van gemaakt<br />

door het geheel te mixen met elektronica, strijkers<br />

en soundscapes. Voor liefhebbers van Portishead,<br />

Tindersticks, Cinematic Orchestra en Bonobo. (Stefan<br />

Koer)<br />

GREGORY PAGE<br />

One Way Journey Home CD 2LP<br />

(V2)<br />

Hij heeft Ierse roots, werd geboren in Londen, en woont al meer dan de helft van zijn<br />

leven in de Verenigde Staten. Toch lijkt het erop dat Gregory Page in Nederland<br />

tegenwoordig de meeste fans heeft. Het blijft wonderlijk hoe deze veel<br />

te laat geboren dandy na jaren van albums maken in vrijwel volledige anonimiteit uitgerekend<br />

in ons land een publiek wist te vinden. Op zijn nieuwste, door goede vriend Jason Mraz<br />

opgenomen, plaat liet hij zich eens niet inspireren door de ‘gay twenties’, maar door het Dublin t<br />

van de jaren dertig, waar zijn grootvader Dave Page een bekende en virtuoze bespeler van<br />

de uillean pipe was. Dit typisch Ierse instrument speelt dan ook een grote rol op One Way a<br />

Journey Home, waar het bespeeld wordt de veelgevraagde Eric Rigler (o.a. de soundtracks<br />

van Braveheart, Titanic en Million Dollar Baby). Het gebruik van dit instrument geeft een p<br />

verfrissende nieuwe wending aan de inmiddels bekende mix van folk en jazz, die Gregory Page<br />

zich op unieke wijze eigen heeft gemaakt. Prachtig album. (Marco van Ravenhorst)<br />

Gregory Page - Live in de winkels:<br />

• Vrijdag 5 sept Sounds Venlo 17.00<br />

• Zaterdag 6 sept Concerto Amsterdam 16.00<br />

• Donderdag 11 sept North end Haarlem 17.00<br />

• Vrijdag 12 sept Sombroek Volendam 19.00<br />

• Zaterdag 13 sept Plato Groningen 16.45<br />

• Vrijdag 17 oktober Plato Praamstra Deventer 17.00<br />

GIDEON VAN GELDER<br />

Lighthouse CD<br />

(Rosen/Bertus)<br />

Vier jaar geleden verscheen het debuut Perpetual van pianist Gideon<br />

van Gelder, een muzikale verrassing waarmee hij een plek veroverde in<br />

de jazzwereld en in de Nederlandse jazzdivisie, met avontuurlijke jazz waarin we<br />

de invloed van Andrew Hill konden horen. Sindsdien heeft hij veel samengewerkt met o.a. Jose James, Takuya<br />

Kuroda (trompettist) en Lilian Vieira. Nu is er de opvolger Lighthouse waarop hij een puike frisse mix laat horen<br />

van jazz, hiphop en Braziliaanse muziek met veel bravoure. Naast de piano gebruikt hij ook de Wurlitzer om<br />

de muziek van een extra groove en soul te voorzien. De band bestaat verder uit Becca Stevens (zang), Lucas<br />

Pino (sax en basklarinet), Rick Rosato (bas) maar nieuw in de band is het veelgevraagde supertalent op drums<br />

Jamire Williams, bekend van Robert Glasper, Bilal, Christian Scott en John Mayer, die met zijn felle spel vol vette<br />

grooves een hoofdrol opeist op dit mooie album vol muzikaal avontuur. (Stefan Koer)<br />

S<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

s<br />

47


interview<br />

Dance<br />

Dance<br />

Interview met<br />

Gregory Page<br />

Door: Ruben Eg<br />

Bijzondere mensen. Gregory Page is er zo eentje. Een over mensen die een rotsituatie achter zich laten en een<br />

Britse Amerikaan met Franse vader en een Iers paspoort, nieuw thuis gaan zoeken.’<br />

maar nog nooit in Ierland is geweest,. En muzikant die<br />

in Nederland een grotere aanhang heeft dan in de VS. One Way Journey Home is ook geïnspireerd door<br />

‘Gek, he?’, erkent de 51-jarige liedjessmit uit San Diego. grootvader Dave, een gewezen muzikale grootheid op<br />

‘Ik heb nog nooit in New York gespeeld, ook niet in New de Uillean Pipe in het Dublin van de roerige jaren dertig.<br />

Orleans. Eigenlijk kom ik nergens in dit land. Ik schaam Zijn dochter Moyra zat in de sixtiesgroep The Beat-Chics.<br />

mij daar wel een beetje voor. Pas toen ik vier jaar geleden Ze raakte op tournee zwanger van Gregory Hovelian, uit<br />

in Nederland speelde, stond ik voor mensen die het echt de Franse popgroep The Martians. De met zijn moeder<br />

snapten.’<br />

op 10-jarige leeftijd naar de VS verhuisde Page, ontdekte<br />

pas vier jaar geleden wie zijn vader was. ‘Ik dacht altijd<br />

In celebritykringen is Page daarentegen een stuk bekender. dat de man met wie mijn moeder getrouwd was mijn<br />

Jason Mraz is groot liefhebber, en produceerde ook zijn vader was. Pas toen ze scheidden vertelde ze dat dit<br />

nieuwe album One Way Journey Home. Ook de acteur niet zo was. Via internet heb ik mijn vader in Frankrijk<br />

John C. Riley (Boogie Nights, Gangs Of New York) behoort opgespoord.’<br />

tot de vriendenkring van Page. ‘Hij is ook van Ierse komaf.<br />

Samen spelen we wel eens Ierse muziek. Alleen in Europa Zijn Europese afkomst bood Page kansen om zijn wat<br />

speelde ik wel eens wat traditionele nummers tijdens moeizame muzikale carriere op het oude continent aan te<br />

optredens. Het viel mij op hoe open mensen voor deze jagen. ‘Misschien verhuis ik wel ooit naar Nederland. Een<br />

muziek staan.’<br />

paar maanden geleden heb ik het Iers staatsburgerschap<br />

gekregen, en mag ik in de EU wonen. Toen we naar<br />

Albumopener Counting Blessings rolde als eerste uit de Amerika emigreerden moest mijn moeder onze Britse<br />

pen voor de nieuwe plaat. ‘Een persoonlijk verhaal op nationaliteit opgeven. Om langer in Europa te kunnen<br />

een Ierse melodie. Toen ik het speelde voor vrienden, optreden ging ik eens nadenken. Via mijn vader zou ik een<br />

hoorde de een er country in en de ander Ierse folk. Beide Frans paspoort kunnen krijgen. Maar omdat mijn moeder<br />

genres hebben wel wat met elkaar. Daarom begon ik in Dublin is geboren, heb ik bij de Ierse ambassade een<br />

traditionele Amerikaanse muziek met mijn Ierse roots te paar papieren ingevuld en klaar. Maar nee: ik ben nog<br />

vermengen. Voor inspiratie heb ik nieuwsberichten gezocht nooit in Ierland geweest. Hopelijk kan ik dit najaar gaan.’<br />

48<br />

BUG<br />

Angels & Devils<br />

CD 2LP<br />

Ninja Tunes, het cutting edge djplatenlabel,<br />

geeft ons een nieuwe Bug.<br />

Ook de Britse Kevin Martin werd als zovele creatieve<br />

geesten naar Berlijn gezogen, alwaar Angels And Devils<br />

ontstond. Nog steeds grimey en met titels en teksten<br />

waarbij de fucks en bitches je om de oren vliegen, maar<br />

toch iets genuanceerder dan voorheen. Ongetwijfeld<br />

heeft Berlijn het muzikale blikveld van meneer Martin<br />

verbreed, en dat hoor je terug. (Rena Postma)<br />

SIMIAN MOBILE DISCO<br />

Whorl CD 2LP<br />

Dit Brits elektronisch duo is nu zo’n tien<br />

jaar actief. Naast productionele handen<br />

spandiensten voor anderen namen ze ook diverse<br />

eigen albums op. Whorl is hun vierde. Daarop klinkt<br />

SMD spacier dan voorheen. De beukende beats die<br />

het vroegere werk domineerden, zijn vervangen door<br />

een geluid dat behoorlijk richting dubstep en ambient<br />

neigt. Maar ook op dat terrein weet SMD te overtuigen.<br />

(Willem Jaap van Essen)<br />

BASEMENT JAXX<br />

Junto 2CD 2LP<br />

(PIAS/Rough Trade)<br />

In de jaren negentig waren zij niet meer van feestjes af te denken. Met<br />

een kneiter van een hit Red Alert zorgden zij ervoor dat zij op ieder<br />

feestje de voetjes van de vloer kregen. Toch heeft Basement Jaxx, waar<br />

het hier over gaat, nooit echt dat succes kunnen evenaren. Tot 2009 verschenen er nog drie<br />

studioalbums, maar geen van alle wilde echt beklijven. Nu is daar eindelijk weer een nieuw<br />

album, Junto. Vanwege de tijd van het jaar heeft Basement Jaxx ervoor gekozen om hun<br />

album vol te laden met zomerse deuntjes. En het werkt goed! Want ook al zit het weer niet<br />

altijd mee, het duo weet met dit album altijd een zonnetje tevoorschijn te toveren. Qua stijl<br />

laten de Britten zich inspireren door de UK garage van de laatste tijd en duiken ze ook weer<br />

hun eigen geschiedenis in. Basement Jaxx zoals je ze wil horen! (Bram van Kolfschooten)<br />

a<br />

p<br />

DARK SKY<br />

Imagin CD LP<br />

(News/PIAS/Rough Trade)<br />

Hun dj-sets zijn al enige jaren een begrip binnen het Londense<br />

clubcircuit. En sinds 2009 maakt dit elektronische trio remixen voor<br />

onder meer The XX, Kelis en Bombay Bicycle Club. Eigen werk,<br />

melodieuze dubstep, werd aanvankelijk gelanceerd onder de frivolere naam The Boogaloo<br />

Crew. Later werd de naam Dark Sky aangenomen en werd het geluid donkerder en de bassen<br />

zwaarder. Al doende kwam Dark Sky, al te horen op Lowlands, in aanraking met Modeselektor.<br />

Deze collega-dj’s uit Berlijn boden via hun Monkeytown-label de mogelijkheid een eigen<br />

album op te nemen. Dit resulteert nu in een combinatie van diepe bassen, dromerige synths en house.<br />

Soms instrumentaal, soms met gastvocalisten. Hoewel diverse tracks het op de dansvloer goed zullen doen, is<br />

dit album eveneens prima geschikt om thuis te beluisteren. Hun veelzijdigheid tonen de heren van Dark Sky<br />

door een enkele maal nadrukkelijk het experiment te zoeken. (Willem Jaap van Essen)<br />

t<br />

S<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

s<br />

49


HIPHOP & SOUL<br />

S<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Hiphop & Dance Soul<br />

Hiphop & Soul<br />

ASA<br />

Bed Of Stone CD LP<br />

(Naive/PIAS/Rough Trade)<br />

De uit Nigeriaanse ouders in Parijs geboren zangeres Asa maakte al twee<br />

albums met prachtige soulpop in de traditie van Erykah Badu, D’Angelo<br />

en Angélique Kidjo. Het zijn tevens de artiesten die haar op jonge leeftijd<br />

beïnvloed hebben en het nieuwe album Bed Of Stone is een logisch vervolg. Ook hier horen we<br />

terug dat haar vaders platenverzameling niet aan Asa voorbij is gegaan, de soul van Marvin Gaye,<br />

de emotie van Aretha Franklin, het engagement van Fela Kuti, het grenzen overschrijdende van<br />

Bob Marley, het speelt allemaal een rol op haar nieuwe plaat. Haar spiritualiteit zonder in dogma’s<br />

van vaste religies te vervallen, speelt een hoofdrol in de teksten. Asa maakt haar dromen waar. (Bert<br />

Dijkman)<br />

t<br />

a<br />

p<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

RED SNAPPER<br />

ook op dit achtste album terug te horen, want Red<br />

Hyena CD<br />

Snapper toerde een jaar lang met de soundtrack de<br />

Red Snapper is terug met een briljant wereld rond, en dat gevoel hebben ze vastgelegd op dit<br />

album. De Britse band heeft het beste nieuwe album. Hyena staat vol met Afrofunk, hiphop<br />

uit zichzelf gehaald. Hyena is geïnspireerd op de soundscapes, breakbeat en elektronica en zou ook maar<br />

soundtrack die de groep maakte voor de jaren zeventig zo in de seventies gemaakt kunnen zijn. (Jesse Voorn)<br />

cultfilm Touki Bouki, een waar Afrofunkepos. Dat is<br />

binnenkort binnen<br />

Aphex Twin - Syro<br />

Aphex Twin, de muzikale uitlaatklep van de even mysterieuze als geniale elektronicaproducer<br />

Richard D. James, kondigt na dertien jaar een nieuw album aan: SYRO, dat op<br />

19 september verschijnt. Na het verschijnen van een luchtballon met het logo van de<br />

electronica pionier boven het Londonse luchtruim, graffiti op Radio City Music Hall in New<br />

York en een geheimzinnige boodschap op een website die met een normale browser niet<br />

te vinden is, is nu door het Warp label de opvolger van het album Drukqs (2001) officieel aangekondigd!<br />

BEN L’ONCLE SOUL<br />

À Coup De Rêves CD<br />

(Universal)<br />

cd deluxe LP<br />

Bekend werd hij van zijn uitvoering van Seven Nation Army, maar de<br />

jonge Fransman is veel meer dan alleen één cover. Wat veel mensen<br />

toen al niet wisten, is dat die man van die cover al een album op zijn<br />

naam had staan en zijn single Soul Man in Frankrijk gewoon een aantal<br />

weken in de top 40 heeft gestaan. Zijn eerste, titelloze album wordt<br />

nu opgevolgd door À Coup De Rêves. Gewapend met meer soul en<br />

een minder herkenbaar Frans accent maakt oom Ben voornamelijk nog<br />

Engelstalige nummers. Iets meer uit zijn schulp gekropen, combineert hij nu zijn kennis van oude soul met<br />

invloeden van de nieuwe r&b. Nog steeds een band, nog steeds dezelfde stem, maar wel degelijk meer<br />

swing. Met À Coup De Rêves heeft Ben L’Oncle Soul een heel erg sterk soulalbum afgeleverd. Waar je je<br />

eerst nog zorgen moest maken of je de Fransoos wel serieus moest nemen, kan je hem nu voegen bij<br />

het rijtje Joss Stone, José James of Cody Chesnutt. Het album swingt van voor naar achter, waar het vorige<br />

album soms wat power miste. Zijn stem heeft meer kracht en klinkt nog overtuigender. Het album bevat<br />

eigenlijk alles wat het vorige album niet had. Hopelijk krijgt Ben l’Oncle Soul met dit album de erkenning<br />

die hij verdient. Terecht zou het zeker zijn, want met À Coup De Rêves zet hij een ijzersterke soulplaat neer.<br />

Voor elke soul-, jazz- of swingliefhebber een must listen. (Jesse Frelink)<br />

50<br />

51


Dance Hiphop & Soul<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Pop & Rock<br />

reggae<br />

DILATED PEOPLES<br />

Directors Of Photography<br />

CD 2LP<br />

(Rhyme/Warner)<br />

Dilated Peoples brengt het langverwachte nieuwe studioalbum<br />

Directors Of Photography uit via Rhymesayers / ADA. De Amerikaanse<br />

hiphopformatie, bestaande uit Evidence, Rakaa Iriscience en DJ Babu,<br />

heeft sinds de oprichting in 1992 vier studioalbums uitgebracht en vele malen getoerd. Op<br />

Directors Of Photograpy bewijst Dilated Peoples, ondanks de acht jaar stilte, gegroeid te zijn<br />

en nog even vooruitstrevend als altijd. ‘I think the statement we made this time around is that<br />

the three of us are still here standing, making quality hiphop from our hearts,’ zegt Babu. ‘We<br />

never chased trends and we always stayed true to ourselves. Even with the changes in the<br />

music industry and the world, we still managed to stay cutting edge and classic and, in many<br />

ways, independent. This lp is very full circle for us.’ (Red)<br />

a<br />

p<br />

BROEDERLIEFDE<br />

Gevoelig Feestje CD<br />

(Topnotch/Universal)<br />

Broederliefde is één van de nieuwste rapsensaties uit Rotterdam.<br />

Broederliefde bestaat uit 10 leden, die al vanaf jongs af aan een hechte<br />

vriendengroep vormen en allen woonachtig zijn in de Rotterdamse<br />

wijk Spangen. Het motto van de groep bestaat vanaf dag één uit eenheid, gezelligheid en<br />

voetballen. Dit kreeg een andere wending toen Emms besloot om ook te gaan rappen. Niet<br />

kort erna sloten ook Mella, Sjaf & Jerr zich aan bij Emms en kon men naast de vriendengroep nu ook<br />

spreken van een rapgroep: Broederliefde. Al snel hadden ze de wijk achter zich staan en begonnen ze eerst<br />

rustig binnen Rotterdam en via social media een naam op te bouwen met song en video releases van o.a.<br />

(hit)tracks als: Domme Jongens, Maluku & Ik Weet. (Red)<br />

t<br />

S<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

s<br />

Reggae<br />

Virgin Front Line:<br />

Sounds Of Reality<br />

(Virgin/Universal)<br />

1978 en in het kielzog van punk knalde steeds vaker reggae uit de speakers.<br />

Probleem: het was lastig om aan origineel kwaliteitsmateriaal te komen. Gat in<br />

de markt, dacht Virgin-baas Branson, en hij stuurde Johnny Lydon naar Jamaica<br />

om talent te scouten. In het krappe twee jaar dat het sublabel heeft bestaan<br />

leverde dat een kleine vijftig lp’s op, plus de nodige singles. De eerste drie<br />

van deze vijf schijven zijn gebaseerd op drie compilaties die indertijd verschenen. Schijf vier staat vol met<br />

maxi’s. De laatste is gereserveerd voor allerlei bijzonders. In 92 tracks levert dat een dwarsdoorsnede op van<br />

wat in die cruciale periode op het eiland gebeurde. We horen losgeslagen toasters, waaronder U Roy, Big<br />

Youth, Tappa Zukie, een fantastische I Roy, en Prince Far I, die later op On-U Sound nog een banvloek over<br />

het project zou uitspreken. We worden verwend door rootical zangtrio’s als de Abyssinians, Culture en de<br />

Gladiators. We skanken op de zwaarste dub die rasta toentertijd voortbracht. We lezen intussen het fraaie<br />

boekwerk, waarin onder meer Lydon herinneringen ophaalt. (Enno de Witt)<br />

World<br />

5CD Box<br />

ADRIAN YOUNGE Presents SOULS OF MISCHIEF<br />

There Is Only Now<br />

2CD LP<br />

(Linear Labs/Bertus)<br />

Adrian Younge is nog altijd geen grote naam, maar is onmiskenbaar een geniale<br />

alleskunner met als specialiteit psychedelische soul met scheurende orgels en vette<br />

beats. De platenzaakeigenaar uit L.A. stort zich na de filmmuziek (Black Dynamite,<br />

2009) en soul (Adrian Younge Presents The Delfonics, 2013) nu vol op de hiphop. Dat hij dit genre met<br />

gemak beheerst, bewees hij al eerder met Ghostface Killah op het album Twelve Reasons To Die en Jay-Z<br />

op het nummer Heaven. Nu presenteert hij de hiphopgroep Souls Of Mischief uit Californië die op hun<br />

beurt samenwerken met Snoop Dogg, Busta Rhymes en Ali Shaheed Muhammad. Het resultaat is een<br />

conceptalbum (rondom een fictieve moordaanslag op de rapgroep) met een soulvol oldskool-gevoel dat<br />

Younge zelf typeert als ‘kind of like if Bob James and Herbie Hancock recorded with Q-Tip back in the day’.<br />

(Bram Peeters)<br />

52<br />

MARCIO FARACO<br />

Cajueiro CD<br />

Faraco is een Braziliaanse singersongwriter<br />

die echter al jaren residentie<br />

in Parijs houdt, niet in de laatste plaats door zijn liefde<br />

voor Franse muziek. Zijn achtste album is dan ook een<br />

mooie mengelmoes van chanson en bossa nova met<br />

zowel Franse als Braziliaanse muzikanten. Akoestisch, met<br />

de afwisselende hoofdrol voor de Latijns-Amerikaanse<br />

percussie en de Franse accordeon. Zomeravondmuziek<br />

voor alle continenten. (Jurgen Vreugdenhil)<br />

ORLANDO JULIUS WITH THE<br />

HELIOCENTRICS<br />

Jaiyede Afro<br />

De woorden legendarisch en levende<br />

legende worden vrij gemakkelijk gebruikt. Maar in dit<br />

geval terecht. Orlando Julius is een levende legende in<br />

de Afrikaanse muziek. Al vanaf de jaren zestig stond hij<br />

met zijn band Modern Aces aan de wieg van de mix van<br />

James Brown-funk en Afrikaanse muziek die later uit zou<br />

groeien tot Afrobeat. In zijn carrière speelde hij al samen<br />

met illustere namen als Louis Armstrong, The Crusaders,<br />

Hugh Masekela en Lamont Dozier. Met laatstgenoemde<br />

Motown-songwriter schreef hij samen de wereldhit<br />

Going Back To My Roots. Vers van het succes van<br />

hun samenwerking met de Ethiopische zanger<br />

Mulatu Astatke, ook voor het Strut-label, namen The<br />

Heliocentrics dit album op in hun volledig analoge studio<br />

in Londen. Zo werd de rauwheid van Orlandos originele<br />

opnames uit de jaren zestig en zeventig behouden. The<br />

Heliocentrics voegden daar wat psychedelische sounds<br />

aan toe. Zonder schroom durven we hier te zeggen dat<br />

dit de beste Afrobeatplaat in jaren is. (Red)<br />

53


klASSIEK<br />

Luister<br />

trip<br />

Beatles<br />

Wihan Quartet<br />

Nimbus – NI6272 [3280248]<br />

Vanaf 1985 heeft het Tsjechische Wihan Quartet<br />

naam gemaakt met onderscheidende opnamen<br />

van strijkkwartetten van Beethoven, Dvorak<br />

en Schubert. Met dit album bewandelt het<br />

strijkkwartet een geheel ander pad. Zij spelen<br />

arrangementen van Beatles-songs van hun<br />

landgenoot Lubos Krticka. Krticka – bekend om<br />

zijn film-, kamer- en koormuziek en zijn rol in<br />

de Tsjechische rock- en jazzwereld – arrangeert<br />

deze songs op een originele wijze waarbij<br />

zijn rock- en jazzachtergrond een rol speelt.<br />

Werken van The Beatles uitvoeren op klassieke<br />

instrumenten is minder vreemd dan het lijkt,<br />

omdat juist The Beatles zich lieten inspireren<br />

door bijvoorbeeld Bach, Brahms, Schubert<br />

en Stockhausen. Het resulteert in bijzondere<br />

instrumentale stukken met hier en daar een<br />

pittige jazzy achtergrond zoals in I want you<br />

(She’s so heavy). Eleanor Rigby en Yesterday<br />

klinken door deze arrangementen wezenlijk<br />

anders dan het origineel. Een mooi album voor<br />

liefhebbers van The Beatles en strijkkwartetten.<br />

(Wil Zenhorst)<br />

Klassiek<br />

Bach CEP – Rondos &<br />

Fantasias<br />

Christine Schornsheim<br />

(Tangentenflügel)<br />

Capriccio – C5201 [3286943]<br />

Dit jaar wordt de driehonderdste verjaardag van Carl<br />

Philipp Emanuel Bach gevierd. Voor klavecinist Christine<br />

Schornsheim betekent 2014 een drukke agenda<br />

met veel uitvoeringen van werken van de tweede<br />

overlevende zoon van Johann Sebastiaan Bach. In<br />

plaats van enkele suites, kiest Schornsheim ervoor om<br />

alleen rondo’s en fantasia’s uit te voeren. Men zegt<br />

wel dat de rondo’s voor de liefhebbers zijn geschreven<br />

en de fantasia’s voor de kenners. Het bijzondere van<br />

dit album is dat Schornsheim deze werken op een<br />

Tangentenklavier of Tangentenflügel uitvoert. Dit<br />

instrument lijkt uiterlijk op een klavecimbel, maar<br />

klinkt als een vroege fortepiano. Terecht vindt Christine<br />

Schornsheim dat deze werken uitstekend tot hun recht<br />

komen op deze Tangentenflügel. Het resulteert in<br />

dertien prachtig en uitstekend gespeelde pareltjes die<br />

blijven boeien. (Wil Zenhorst)<br />

Concerto – Venice: The<br />

Golden Age<br />

Xenia Löffler (barokhobo),<br />

Akademie für Alte Musik Berlin,<br />

Georg Kallweit<br />

Harmonia Mundi – HMC902185 [3289543]<br />

Aan het einde van de zestiende eeuw nemen andere<br />

landen de dominantie van de Venetiaanse handel<br />

over. Op muziekgebied blijft de stad hoog in aanzien.<br />

Dat komt door de vele uitstekende musici die aan de<br />

Ospedali zoals Ospedale della Pietà worden opgeleid. In<br />

dit meisjesweeshuis geeft Vivaldi een groot deel van zijn<br />

leven muziekles. Veel van zijn 500 concerten zijn voor dit<br />

instituut geschreven, zoals menig hoboconcert. In zijn tijd<br />

schitterde Pellegrina tot op hoge leeftijd. Op dit album<br />

is dat Xenia Löffer, die als één van de veelbelovendste<br />

hoboïsten van haar generatie wordt gezien. Naast<br />

concerten van Vivaldi voert zij met de Akademie für Alte<br />

Musik Berlin uitstekend werken uit van collega’s van<br />

Vivaldi: Marcello, Porta en Tessarini. (Wil Zenhorst)<br />

Beethoven – Piano<br />

Concertos Nos. 3 & 4<br />

Maria João Pires (piano), Swedish<br />

Radio Symphony Orchestra, Daniel<br />

Harding<br />

Onyx – ONYX4125 [3281558]<br />

Hoewel Maria João Pires het derde en vierde<br />

pianoconcert van Beethoven met regelmaat in<br />

concertzalen heeft uitgevoerd, had Pires deze concerten<br />

nog niet op cd opgenomen. Deze studio-opname, een<br />

aantal dagen na live-uitvoeringen gemaakt, brengt<br />

daar verandering in. Het album is opgedragen aan<br />

de onlangs overleden Claudio Abbado, met wie niet<br />

alleen Pires veelvuldig samenwerkte; dirigent Daniel<br />

Harding was jarenlang Abbados assistent in Berlijn.<br />

Hier leidt Harding het Zweedse radio-orkest in een<br />

heldere opname. Pires zelf maakt grote indruk met<br />

haar subtiele maar altijd trefzekere spel. Zelf omschrijft<br />

ze deze opnames als een ‘beschaafd gesprek, waarbij<br />

componist en uitvoerende naar elkaar luisteren, door<br />

eeuwen gescheiden’. Zeventig is Pires inmiddels, maar<br />

er volgen hopelijk nog vele opnames als deze. (Henri<br />

Drost)<br />

Beethoven – Salon<br />

Symphonies nr 3 en 5<br />

Van Swieten Society<br />

Quintone – Q14002 [3258194]<br />

Beethoven, maar dan zoals die tegenwoordig zelden<br />

gehoord wordt. Aan het begin van de negentiende<br />

eeuw waren Beethovens werken zeer populair, maar<br />

uitvoeringen relatief zeldzaam en dus doken al snel<br />

arrangementen op die in kleinere kring gespeeld<br />

konden worden. Van Swieten Society nam eerder al de<br />

kamermuziekbewerking die Beethoven zelf maakte van<br />

zijn tweede symfonie op. Nu volgen de derde en vijfde<br />

symfonie, in bewerkingen van Beethovens tijdgenoot<br />

Hummel en Beethovens leerling Ries. De beginmaten<br />

van de vijfde zijn overbekend, maar klinken opvallend<br />

fris gespeeld door fortepiano, cello, fluit en (alt)viool.<br />

Waar Hummels bewerking meer een pianoarrangement<br />

is met dubbelingen door de overige instrumenten, is<br />

Ries’ bewerking van de derde ingenieuzer, met een<br />

prachtige rolverdeling. Beide worden heerlijk energiek<br />

gespeeld door de op authentieke instrumenten<br />

spelende Van Swieten Society. (Henri Drost)<br />

54 55<br />

klASSIEK<br />

Dvorak – Symphony No. 6 &<br />

American Suite<br />

Luzerner Sinfonieorchester, James<br />

Gaffigan<br />

Harmonia Mundi – HMC902188 [3289545]<br />

De wereldpremière van Dvoraks zesde symfonie kon<br />

in 1880 niet in Wenen plaatsvinden wegens groeiende<br />

spanningen tussen Tsjechen en Duitstaligen. Muzikanten<br />

protesteerden openlijk tegen het nationalistische<br />

gehalte van het werk. Toch is de zesde ook nadrukkelijk<br />

door Brahms’ tweede symfonie beïnvloed. Maar vooral<br />

het scherzo, gebaseerd op een Tsjechische dans,<br />

werd als een bewust politiek statement opgevat. En<br />

dus beleefde de symfonie een jaar later de première<br />

met het Praags Symfonieorkest. De wijze waarop<br />

Dvorak zijn herkomst in symfonische muziek wist toe<br />

passen, trok de interesse van de Amerikanen, die hem<br />

uitnodigden in de VS les te komen geven. In Amerika<br />

schreef Dvorak naast zijn bekendste symfonie en het<br />

celloconcert ook een suite, aanvankelijk voor piano solo,<br />

maar later georkestreerd, tegenwoordig bekend als de<br />

Amerikaanse suite. Beide werken worden aangenaam<br />

transparant vertolkt door het Luzerner Sinfonieorchester,<br />

waarvan vooral de rijk georkestreerde zesde profiteert.<br />

(Henri Drost)<br />

Mozart – String Quartets<br />

Nos. 14, 16 & 19<br />

Cuarteto Casals<br />

Harmonia Mundi – HMC902186<br />

[3289544]<br />

In 1782 publiceerde Franz Joseph Haydn zijn zes<br />

strijkkwartetten opus 33 waarmee hij een nieuwe<br />

standaard zette. Zijn vriend Wolfgang Amadeus Mozart<br />

is hier zozeer van onder de indruk, dat hij met veel<br />

succes zes strijkkwartetten aan zijn goede vriend<br />

Haydn opdraagt. Het eerste strijkkwartet van de cyclus<br />

voltooide Mozart op oudjaar 1782. Mozart bewijst dat<br />

hij de nieuwe standaard succesvol naar een eigen stijl<br />

kan omvormen, om met deze werken een mijlpaal in<br />

de muziekgeschiedenis neer te zetten. Het vermaarde<br />

Cuarteto Casals voert op dit album de oudste drie<br />

van de zes strijkkwartetten uit. Net als bij de opus 33<br />

strijkkwarttetten van Haydn, zorgt Cuarteto Casals voor<br />

een sublieme uitvoering, waarmee zij hun reputatie<br />

dubbel en dwars bestendigen. (Wil Zenhorst)


klASSIEK<br />

Bestel nu in een van onze Instrumentaal<br />

webwinkels Vocaal<br />

klASSIEK<br />

From the Imperial Court<br />

Stile Antico<br />

Harmonia Mundi – HMU807595 [3269915]<br />

Het negende album van stile antico is gewijd aan koormuziek die aan de diverse<br />

Habsburgse hoven in de vijftiende en zestiende eeuw klonk. Een boeiend programma<br />

met muziek van Heinrich Isaac en Ludwig Senfl die voor Maximiliaan I van Oostenrijk<br />

werkten. Aan het Hof van zijn vrouw Maria van Bourdondië schreef Pierre de la Rue het Absalon fili mi<br />

voor hun vroeg overleden zoon Philips de Schone, vader van Karel V. Karel V heeft een grote voorkeur voor<br />

Vlaamse componisten. Josquin Deprez en Nicolas Gombert componeren muziek bij Karels lievelingslied Mille<br />

regretz. In Spanje aan het Hof van Philips II is ondermeer Christóbal de Morales werkzaam, die het imposante<br />

Jubilate Deo schrijft. Een prachtig album waarop stile antico vrijwel uitsluitend werken van niet Engelse<br />

componisten uitvoert. (Wil Zenhorst)<br />

Purcell – Ten Sonatas in<br />

Four Parts<br />

The King’s Consort<br />

Vivat – 106 [3286993]<br />

Henri Purcell overlijdt (35 of 36 jaar oud) op het<br />

hoogtepunt van zijn loopbaan. Hij laat kerkmuziek,<br />

theatermuziek en instrumentale werken na. Zijn<br />

weduwe verzamelt alle nog niet gepubliceerde werken,<br />

zoals deze tien sonates in vier delen. Aanvankelijk<br />

heeft Purcell deze sonates in drie delen geschreven,<br />

maar vanwege de Italiaanse stijlvorm een vierde deel<br />

eraan toegevoegd. Aan het begin van de achttiende<br />

eeuw blijken deze werken zeer in de smaak van het<br />

Engelse publiek te vallen. Organist en klavecimbelist<br />

Robert King voert samen met Cecilia Bernardini en Huw<br />

Daniel (viool) en Susanne Heinrich (viola da gamba)<br />

en Lynda Sayce deze tien sonates op sublieme wijze<br />

op authentieke instrumenten uit. Het boekje geeft<br />

boeiende informatie over de achtergronden van deze<br />

Sonates. (Wil Zenhorst)<br />

Rzewski – 4 Pieces, Hard<br />

Cuts & The Housewife’s<br />

Lament<br />

Ralph van Raat (piano), Lunapark,<br />

Arnold Marinissen<br />

Naxos – 8559360 [3300769]<br />

De Amerikaanse pianist en componist Anthony Rzewski<br />

(1938) studeerde onder andere bij Dallapiccola en<br />

Elliott Carter. Hij werkte samen met Stockhausen en<br />

doceerde lange tijd in Rome en Luik. Al eerder nam<br />

de Nederlandse pianist Ralph van Raat diens virtuoze<br />

The people united will never be defeated! op. De<br />

Four Pieces zijn een vervolg, al even gecompliceerd.<br />

Rzewski’s politieke standpunten komen naar voren<br />

in Hard Cuts, onder andere gericht tegen de vele<br />

bezuinigingen op cultuur wereldwijd, terwijl de<br />

variaties van The Houswife’s Lament gebaseerd zijn op<br />

Beethoven. Niet de meest toegankelijke muziek, maar<br />

zeker ritmisch zeer fascinerend. (Henri Drost)<br />

Strauss – Don Quixote/<br />

Cellosonate<br />

Maximilian Hornung (cello),<br />

Symphonieorchester des Bayerischen<br />

Rundfunks, Bernard Haitink<br />

Sony – 88843 047072 [3273369]<br />

Een jaar na het voltooien van Also sprach Zarathustra<br />

voltooide Richard Strauss opnieuw een symfonisch<br />

gedicht, ditmaal gebaseerd op Cervantes. De verschillen<br />

zijn echter enorm. Don Quixote is niet alleen veel<br />

minder bombastisch, soms zelfs kamermuziekachtig<br />

klein, maar net als Elgars Enigma variations opgebouwd<br />

als een serie variaties. Bovendien is het een soort<br />

dubbelconcert, waarbij de cello het tragikomische<br />

hoofdpersonages verklankt en de altviool zijn<br />

hulpje Sancho Panza. Bernard Haitink heeft dit<br />

werk al vaker opgenomen, uiteraard ook met het<br />

Concertgebouworkest. Hier schittert cellist Maximilian<br />

Hornung naast het zeer transparant klinkende<br />

Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks. Als<br />

smaakvol toetje de veel minder bekende cellosonate,<br />

een jeugdwerk van Strauss. (Henri Drost)<br />

Tchaikovsky – Piano<br />

Concertos Nos. 1 & 2<br />

Simon Trpceski (piano) Royal<br />

Liverpool Philharmonic Orchestra,<br />

Vasily Petrenko<br />

Onyx – ONYX4135 [3281559]<br />

Bestaat er een bekender begin van een pianoconcert<br />

dan de eerste maten van het eerste van Tchaikovsky?<br />

Waarschijnlijk niet. Dat was al zo, maar sinds Gazprom<br />

die maten – in een ernstig bewerkte vorm – gebruikt<br />

in de reclames rondom alle Champions Leaugewedstrijden,<br />

is er geen ontkomen aan. En dat terwijl<br />

Nikolai Rubinstein, de pianist aan wie Tchaikovsky het<br />

concert op wilde dragen het omschreef als waardeloos,<br />

niet te spelen en onhandig. In vele opzichten is het ook<br />

een ongebruikelijk concert, met los van elkaar staande<br />

delen. Veel coherenter, maar net zo melodieus, is het<br />

minder bekende tweede pianoconcert. Beide krijgen<br />

een gloedvolle vertolking van Simon Trpceski en het<br />

Royal Liverpool Philharmonic Orchestra onder leiding<br />

van Vasily Petrenko, een combinatie die eerder al<br />

goed was door met vijf sterren beloonde opnames van<br />

Rachmaninovs pianoconcerten. (Henri Drost)<br />

Carissimi/Charpentier –<br />

Sacrifices<br />

La Nuova Musica, David Bates<br />

Harmonia Mundi – HMU807588<br />

[3289541]<br />

La Nuova Musica heeft voor Harmonia Mundi met<br />

veel succes albums uitgebracht met muziek van<br />

Hadyn en Vivaldi. Sacrifices is gewijd aan muziek van<br />

de Italiaanse componist Giacomo Carissimi en zijn<br />

leerling Marc-Antoine Charpentier. Als twintiger volgt<br />

Carissimi bij Collegio Germanico in Rome Tomás Luis<br />

de Victoria als maestro di cappella op. Hij groeit uit tot<br />

één de bekendste componisten aan het einde van de<br />

zeventiende eeuw. Naast geestelijke muziek schrijft<br />

Carissimi koorwerken met bijbelse thema’s zoals het<br />

Historia di Jephte, waarmee hij de grondslagen van<br />

het oratorium legt. Met Le Reniement de Saint Pierre<br />

laat Marc-Antoine Charpentier zien dat hij zich door<br />

zijn leermeester laat inspireren. Charpentier ontwikkelt<br />

daarbij een eigen onderscheidende stijl. Prachtig album!<br />

(Wil Zenhorst)<br />

Dear Brecht<br />

Charles Laughton • Bertolt Brecht •<br />

Hanns Eisler<br />

Bear – BCD16096BS [3276520]<br />

Een ontmoeting in Hollywood (maart 1944) met<br />

Bertolt Brecht en Hans Eisler levert de Britse acteur en<br />

vertolker van Henri VIII, Charles Laughton, een nieuwe<br />

uitdaging op. Ook voor Bertolt Brecht en Hans Eisler, die<br />

naar Amerika zijn uitgeweken, geeft deze ontmoeting<br />

nieuwe impulsen. Met de hulp van Laughton kan Brecht<br />

zijn toneelstuk Galileo (dat over de maatschappelijke<br />

verantwoording van wetenschappers gaat) afronden.<br />

Hans Eisler zorgt voor de begeleidende muziek. Dit<br />

album bevat fragmenten van de eerste Amerikaanse<br />

uitvoering. Ook bevat het album het succesvolle<br />

Kerstverhaal van Mr Pickwick van Laughton met<br />

muziek van Eisler. Heel fraai zijn tien variaties op het<br />

Scheppingsverhaal, waaruit blijkt dat Charles Laughton<br />

een zeer getalenteerd acteur is. Een boeiend album<br />

met veel achtergrondinformatie, voorzien van nog niet<br />

eerder vrijgegeven geluidsmateriaal. (Wil Zenhorst)<br />

Gilles – Messe des Morts -<br />

Rameau’s Funeral, Paris,<br />

27. IX. 1764<br />

Collegium Vocale Gent, Capriccio<br />

Stravagante Les 24 Violons, Skip Sempé<br />

Paradize – PA0013 [3289536]<br />

De Messe des Morts van Jean Gilles (1668-1705) was<br />

al snel zo geliefd, dat het requiem ook na zijn eigen<br />

dood veelvuldig werd uitgevoerd. Daarbij werden<br />

voortdurend wijzigingen aangebracht, niet alleen in de<br />

instrumentatie, maar ook werd het werk toegesneden<br />

op de overledene. Hier horen we de versie van 1764<br />

die klonk bij de begrafenis van Rameau, met daarin ook<br />

delen uit diens Dardanus, Zoroastre en Castor et Pollux.<br />

Vierhonderd jaar later, als eerbetoon aan Rameau,<br />

voerden Collegium Vocale Gent en Capriccio Stravagante<br />

Les 24 Violons deze versie uit in de Sint Walburgakerk<br />

te Brugge. Het resulteert in een (nergens te) ruimtelijke<br />

registratie, met uitstekende solisten. Zeer fraai. (Henri<br />

Drost)<br />

56 platomania.nl • sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl 56<br />

57


2CELLOS<br />

klASSIEK Nicolas Altstaedt<br />

Apocalyptica<br />

Joris van den Berg<br />

Anner Bijlsma<br />

Lidy Blijdorp<br />

Cello Duello<br />

Cello8ctet Amsterdam<br />

Roel Dieltiens<br />

Amber Docters van Leeuwen<br />

Pablo Ferrández<br />

Dmitry Ferschtman<br />

Alban Gerhardt<br />

Natalia Gutman<br />

Frans Helmerson<br />

Doris Hochscheid<br />

Gary Hoffman<br />

Louise Hopkins<br />

Anastasia Kobekina<br />

Jakob Koranyi<br />

Örs Köszeghy<br />

Harriet Krijgh<br />

Laurence Lesser<br />

Jens Peter Maintz<br />

Mischa Maisky<br />

Pepijn Meeuws<br />

Edgar Moreau<br />

Johannes Moser<br />

Raphaël Pidoux<br />

Steuart Pincombe<br />

Jean-Guihen Queyras<br />

Saskia Rao-de Haas<br />

Ernst Reijseger<br />

Wolfgang Emanuel Schmidt<br />

Giovanni Sollima<br />

Marien van Staalen<br />

Annie Tangberg<br />

Jan Willem Troost<br />

Tatjana Vassiljeva<br />

Emile Visser<br />

Michiel Weidner<br />

Joann Whang<br />

Sonia Wieder-Atherton<br />

Cappella Amsterdam<br />

Amaryllis Dieltiens<br />

Nora Fischer<br />

Salome Kammer<br />

Groove LéLé<br />

Sylvia Merck<br />

Hadewych Minis<br />

Katerina Papadopoulou<br />

Lenneke Ruiten<br />

Johannette Zomer<br />

Amsterdam Sinfonietta<br />

Asko I Schönberg<br />

Holland Baroque Society<br />

jongNBE<br />

Nederlands Kamerorkest<br />

Orkest van de 18e Eeuw<br />

Orkest van het Conservatorium<br />

van Amsterdam<br />

Silbersee<br />

cellobiennale.nl<br />

Rachmaninov – Monna<br />

Vanna<br />

Moscow Conservatory Opera<br />

Soloists, Choir & Orchestra, Vladimir<br />

Ashkenazy<br />

Odine – 1249-2 [3286982]<br />

Is het de mooiste passage uit Rachmaninovs opera’s?<br />

Het koor roept om hoofdpersonage Monna Vanna,<br />

harpen, strijkers en blazers werken naar een climax,<br />

de tenor valt in, het koor antwoordt. Helaas is het<br />

begin van de derde scène van Monna Vanna tevens<br />

de laatste; Rachmaninov was vergeten de Belgische<br />

toneelschrijver Maurice Maeterlinck om toestemming<br />

te vragen zijn stuk te gebruiken, en toen hij nadat hij<br />

de eerste akte had voltooid dat in 1908 deed, bleek dat<br />

TV Series<br />

14 Diaries Of The Great War<br />

In acht afleveringen vertelt deze<br />

dramaserie het verhaal van de grootste<br />

en meest verwoestende oorlog die de<br />

mensheid ooit heeft meegemaakt. Dit<br />

aan de hand van veertien unieke en nooit eerder<br />

vertelde verhalen door mensen die de oorlog zelf<br />

hebben meegemaakt... De helden in deze unieke serie<br />

zijn niet generaals en politici, maar de soldaten in de<br />

loopgraven, de vrouwen die zwoegden in fabrieken<br />

om de arbeid van mannen te vervangen, de kinderen<br />

aan wie de oorlog op hetzelfde moment verschijnt<br />

als een avontuur en nachtmerrie en niet in het minst<br />

de vrijwillige verpleegkundigen die zich toegewijd<br />

inzetten voor de eindeloze stroom van gewonden en<br />

overledenen.<br />

Americans<br />

Geheimen kunnen dodelijk zijn in deze<br />

spannende thrillerreeks over Russische<br />

spionnen in Washington D.C. in de<br />

jaren tachtig. Philip (Matthew Rhys) en<br />

Elizabeth Jennings (Keri Russell) lijken een normaal<br />

koppel uit de voorsteden maar zijn in werkelijkheid<br />

klASSIEK<br />

Maeterlinck de rechten al had verkocht aan de Franse<br />

componist Henry Féevrier. Rachmaninov haakte af en<br />

dat is jammer, want in tegenstelling tot zijn niet al te<br />

succesvolle eenakters zou dit zijn eerste grote opera<br />

moeten worden. Vladimir Ashkenazy leidt het koor<br />

en orkest van het conservatorium van Moskou in een<br />

ronduit sensationele uitvoering, de eerste op cd. Als<br />

toegift zeven liederen, waarbij Ashkenazy op de piano<br />

de Finse stersopraan Soile Isokoski begeleidt. (Henri<br />

Drost)<br />

dodelijke KGB-agenten met een plan om Amerika ten<br />

val te brengen. Op het hoogtepunt van de koude oorlog<br />

moeten Philip en Elizabeth er alles aan doen om hun<br />

missie veilig te stellen en hun ware identiteit geheim te<br />

houden. Maar wanneer een FBI-agent aan de overkant<br />

van de straat komt wonen, raken ze verstrikt in een<br />

zenuwslopend kat-en-muisspelletje.<br />

Blacklist<br />

Cast: Diego Klattenhoff, Harry Lennix,<br />

James Spader, Megan Boone, Parminder<br />

Nagra, Ryan Eggold<br />

Raymond ‘Red’ Reddington, één van de<br />

door de FBI meest gezochte voortvluchtigen, geeft<br />

zich over op het FBI-hoofdkwartier in Washington. Hij<br />

beweert dat de FBI en hij dezelfde interesses hebben<br />

als het gaat om oppakken van gevaarlijke criminelen<br />

en terroristen. Reddington wil alleen samenwerken<br />

met Elizabeth Keen, een beginnende FBI-profiler.<br />

Keen vraagt zich af waarom Reddington plotseling<br />

geïnteresseerd is in haar, maar Reddington onthult<br />

alleen dat ze heel bijzonder is.<br />

58 platomania.nl • sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl<br />

59


TV Series<br />

Cosmos A Spacetime Seizoen 1<br />

Ann Druyan en Steve Soter, twee<br />

medewerkers aan de originele reeks<br />

van Carl Sagan, tekenen voor deze<br />

spectaculaire opvolger van een van<br />

de meest geliefde programma’s aller tijden. Met de<br />

beroemde astrofysicus dr. Neil deGrasse Tyson als<br />

gastheer en Ann Druyan, Seth MacFarlane, Mitchell<br />

Cannold, Brannon Braga en Jason Clark als executive<br />

producers zet COSMOS: A SpaceTime Odyssey de<br />

ontdekkingsreis voort door de opmerkelijke mysteries<br />

van de kosmos en onze plaats daarin. De verbluffende<br />

cinematografie is van de hand van Bill Pope. Deze<br />

boeiende dertiendelige reeks vol avontuur katapulteert<br />

u door het universum van ruimte en tijd en brengt nooit<br />

eerder vertelde verhalen tot leven over de heroïsche<br />

zoektocht naar kennis en een beter begrip van de<br />

natuur. Zet u schrap voor een onvergetelijke reis naar<br />

nieuwe werelden en door het universum – met een<br />

bijgewerkte kosmische kalender, verbluffende visuele<br />

effecten en het wonderlijke Schip van de Verbeelding.<br />

Maak kennis met de kosmos op de grootste – en de<br />

kleinste – schaal.<br />

Elite Squad Serie 1<br />

Regie: Nicolas Cuche<br />

Cast: Frédéric Diefenthal, Yann Sundberg,<br />

Catherine Marchal<br />

Deze misdaadserie geeft een niets<br />

verhullend beeld van wat zich achter de schermen<br />

afspeelt op een legendarisch adres: Quai des Orfèvres<br />

36, het hoofdkwartier van de Franse politie, hartje<br />

Parijs. We maken kennis met kapitein Yachvili, die<br />

leiding geeft aan een speciale elite-eenheid. ‘Yach’,<br />

DE ARTHOUSEHITS VAN DIT JAAR!<br />

★★★★ de Volkskrant<br />

★★★★ Het Parool<br />

★★★★ NRC Handelsblad<br />

★★★★ Het Parool<br />

★★★★ Cinema.nl<br />

★★★★ De Filmkrant<br />

TV Series<br />

★★★★ NRC Handelsblad<br />

★★★★ 8 Weekly<br />

★★★★ de Volkskrant<br />

Boardwalk Empire Seizoen 4<br />

kijktip<br />

Boardwalk Empire, een grensverleggende serie van HBO, schildert een panoramisch<br />

portret van het bewogen leven van Enoch ‘Nucky’ Thompson (Golden Globewinnaar<br />

Steve Buscemi), de ongekroonde, onbetwiste tsaar van Atlantic City ten tijde van de<br />

drooglegging. Die maatregel van de overheid blijkt al snel een belangrijke katalysator in<br />

de opkomst van de georganiseerde misdaad in Amerika. Het vierde seizoen herneemt<br />

de verhaallijnen zowat acht maanden na het einde van seizoen 3, meer bepaald in<br />

februari 1924. Nucky Thompson probeert zich aan het begin van seizoen 3 gedeisd te houden. Maar het<br />

bloed kruipt waar het niet gaan kan, en al snel ligt hij weer overhoop met burgemeester Bader, gaat hij in<br />

de clinch met zijn broer Eli over het lot van diens jongvolwassen zoon Willie, en zet hij zijn zinnen op een<br />

lucratieve landinvestering in Tampa. Naast Florida en Chicago, speelt het gros van de afleveringen zich af in<br />

Atlantic City. Seizoen 4 pakt ook uit met spetterende muzikale hoogstandjes in de Onyx Club (geïnspireerd<br />

door de Cotton Club), die uitgebaat wordt door Chalky White.<br />

kijktip<br />

Masters Of Sex Seizoen 1<br />

Masters Of Sex speelt zich af in de jaren vijftig en is gebaseerd op het gelijknamige<br />

boek van Thomas Maier. Het boek vertelt het verhaal van Dr. William Masters en<br />

Virginia Johnson, de legendarische iconen uit de jaren zestig en zeventig die seks in<br />

zijn breedste vorm op de kaart hebben gezet. Masters en Johnson probeerden op<br />

een wetenschappelijke manier uit te vinden wat seks allemaal inhield. Hij was een<br />

gerespecteerd gynaecoloog die alles wist over vruchtbaarheid, maar die ook behept<br />

was van het idee om seks wetenschappelijk vast te leggen. Zij is een gewezen jazzzangeres met twee<br />

kinderen, uit evenveel huwelijken. Omdat hij geen subsidies kreeg voor zijn onderzoeken, moest Masters<br />

zich behelpen met eigen middelen of inkomsten van derden.<br />

Stort € 30<br />

of meer op rekening<br />

NL51ABNA 0438 6553 70<br />

tnv Stichting Fuurland, Amsterdam<br />

ovv ‘Donateur’ & adres<br />

ELKE MAAND IN DE BUS? WORD DONATEUR!<br />

E L K E M A A N D A L L E N I E U W E F I L M S , I N T E R V I E W S , O P I N I E S & A C H T E R G R O N D E N L A AT S T E F I L M N I E U W S O P F I L M K R A N T. N L<br />

KREUZWEG<br />

NU OP DVD!<br />

www.homescreen.nl<br />

60<br />

platomania.nl • sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl<br />

61


movies<br />

Movies<br />

A Weekend In Paris<br />

Regie: Roger Michell<br />

Cast: Jeff Goldblum, Jim Broadbent,<br />

Lindsay Duncan, Olly Alexander<br />

Nick (Jim Broadbent) en Meg Burrows<br />

(Lindsay Duncan), een echtpaar uit Birmingham,<br />

gaan ter gelegenheid van hun dertigjarige huwelijk<br />

terug naar de stad waar zij drie decennia geleden op<br />

huwelijksreis gingen. Ze arriveren in Parijs, de stad van<br />

de liefde, in de hoop hun relatie weer nieuw leven in<br />

te blazen. Maar het gaat allemaal niet zoals gepland.<br />

Op een avond lopen ze Morgan (Jeff Goldblum) tegen<br />

het lijf, een succesvol oud-leerling van Nick. Hij nodigt<br />

hen uit voor een diner bij hem thuis. Daar krijgt het<br />

koppel een nieuwe kijk op het leven, de liefde en hun<br />

relatie.<br />

Maak kans op een gratis dvd<br />

van A Weekend In Paris! Stuur<br />

een mailtje met je adres naar<br />

acties@maniawinkels.nl en<br />

wie weet ploft er een bij jou<br />

in de bus.<br />

Kankerlijers<br />

Regie: Lodewijk Crijns<br />

Cast: Massimo Pesik, Jasha Rudge, Gijs<br />

Blom<br />

Nick, Iwan en Olivier zijn drie vrienden<br />

die net als hun leeftijdsgenoten graag lol maken en<br />

kattenkwaad uithalen. Er is echter één verschil: alle<br />

drie hebben ze kanker en liggen ze op de afdeling<br />

kinderoncologie van een ziekenhuis. Ondanks hun<br />

situatie vermaken de jongens zich uitstekend met<br />

elkaar, zeker als de prachtige Gina op de afdeling<br />

wordt opgenomen… Kankerlijers is een ontroerende en<br />

indrukwekkende jongerenfilm over vechten voor het<br />

leven en onvoorwaardelijke vriendschap. De muziek<br />

wordt verzorgd door rapper Diggy Dex.<br />

Love Eternal<br />

Regie: Brendan Muldowney<br />

Cast: Robert de Hoog, Pollyanna<br />

McIntosh, Amanda Ryan<br />

Absurdistisch, morbide drama over de<br />

door de dood geobsedeerde Ian. Sinds hij als jongetje<br />

werd geconfronteerd met de plotselinge dood van zijn<br />

vader, is het voor Ian onmogelijk normale gevoelens<br />

te hebben voor mensen. Zijn vriendinnen zoekt hij<br />

op zelfmoordsites. Pas wanneer deze levenloos zijn,<br />

lukt het hem een normale relatie met ze te hebben,<br />

volgens de door zijn overleden moeder geschreven<br />

instructies. Maar dat wordt anders door zijn ontmoeting<br />

met Naomi.<br />

Love Eternal is gebaseerd op de Japanse roman Loving<br />

the Dead van de veelgeprezen auteur Kei Oishi. Robert<br />

de Hoog, bekend van Nova Zembla en Skin, speelt<br />

de hoofdrol Ian, als Nederlander in een buitenlandse<br />

productie!<br />

Love Eternal heeft zowel prijzen als lovende kritieken<br />

ontvangen, onder andere:<br />

- Winnaar van Best Irish Film - Jameson Dublin<br />

International Film Festival<br />

- Winnaar van Fresh Blood Competition -Blackbear Film<br />

Festival<br />

Lucia De B<br />

Regie: Paula van der Oest<br />

Cast: Ariane Schluter, Sallie Harmsen,<br />

Annet Malherbe, Fedja van Huêt, Barry<br />

Atsma, Marcel Musters en Marwan Kenzari<br />

Lucia de Berk werd veroordeeld wegens de moord<br />

op zeven baby’s en oudere mensen. Later bleek<br />

deze veroordeling absoluut niet te kloppen, en werd<br />

ze vrijgelaten. De zaak staat bekend als een van de<br />

grootste rechterlijke dwalingen in Nederland. De<br />

film vertelt het verhaal vanuit het perspectief van<br />

de jonge parketsecretaris Judith. Zij twijfelt aan de<br />

betrouwbaarheid van de bewijzen die gebruikt werden<br />

om de schuld van De Berk te bewijzen, maar werkt<br />

toch mee aan de zaak.<br />

Blue Ruin<br />

Regie: Jeremy Saulnier<br />

Cast: Macon Blair, Devin Ratray, Amy Hargreaves<br />

Will Cleland is op vrije voeten. Dwight, ogenschijnlijk een bebaarde zonderling<br />

die in zijn aftandse auto woont, verneemt het nieuws met afschuw. Zinnend op<br />

wraak, zet Dwight koers richting Virginia, waar een vreselijke gebeurtenis zijn leven<br />

tekende. Wraakthriller Blue Ruin, die zich tekent door onverwachte plotwendingen,<br />

ijzingwekkende suspense en diepzwarte humor, is te vergelijken met de vroege misdaadfilms van de<br />

gebroeders Coen. De film werd geselecteerd voor het Director’s Fortnight-programma van Cannes en won<br />

daar de FIPRESCI-prijs van de internationale pers.<br />

movies<br />

kijktips<br />

De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween<br />

Regie: Felix Herngren<br />

Cast: Robert Gustafsson, Iwar Wiklander, David Wiberg, Mia Skäringer, Kerry Shale,<br />

Alan Ford<br />

Allan wordt honderd en dat wordt groots gevierd in het bejaardentehuis, maar de jarige<br />

krijgt het op zijn heupen en vertrekt kort voordat het feest losbarst. De tijd die hem<br />

rest kan hij beter besteden en hij klimt uit het raam en verdwijnt. Allan begint aan een<br />

roadtrip waarbij hij van het ene in het andere avontuur belandt. Tegelijkertijd passeren de memorabele<br />

momenten uit zijn leven én die van de twintigste-eeuwse geschiedenis de revue. Gebaseerd op de<br />

gelijknamige bestseller van Jonas Jonasson.<br />

Ida<br />

Regie: Pawel Pawlikowski<br />

Cast: Agata Kulesza, Agata Trzebuchowska, Joanna Kulig<br />

Polen 1962. Anna staat op het punt om haar geloften af te leggen bij de kloosterschool<br />

waar ze ooit werd opgenomen als wees. Maar alles verandert als blijkt dat ze nog<br />

familie heeft, Wanda, de zus van haar moeder. Voordat ze haar geloften kan afleggen,<br />

begint ze samen met Wanda een zoektocht naar haar verleden. Anna komt er achter<br />

dat ze van Joodse afkomst is en dat haar echte naam Ida luidt. Ze wordt geconfronteerd met de grimmige<br />

waarheid over haar familie en hun ontberingen tijdens de nazi-bezetting van Polen. Ida staat voor een<br />

moeilijke beslissing; teruggaan naar het klooster of een nieuwe weg inslaan?<br />

Maak nu kans op een gratis dvd van Ida. Stuur een<br />

mailtje met je adres naar acties@maniawinkels.nl<br />

en wie weet win jij er een!<br />

62 63


movies<br />

August - Osage County<br />

(o.a. Ewan McGregor, Juliette Lewis, Chris Cooper en<br />

Regie: Johh Wells<br />

Benedict Cumberbatch) neemt zijn eigen problemen<br />

Cast: Benedict Cumberbatch, Chris Cooper, mee, wat zorgt voor diverse licht ontvlambare<br />

Ewan Mcgregor, Julia Roberts, Juliette situaties, schaamteloze ruzies, en bekentenissen met<br />

Lewis, Margo Martindale, Meryl Streep onvoorspelbare gevolgen. De film is gebaseerd op<br />

In August: Osage County, een zwartkomisch drama met het met een Pulitzer Prize en diverse Tony Awards<br />

een absolute topcast, schitteren Oscar-winnaressen bekroonde gelijknamige toneelstuk van Tracy Letts,<br />

Meryl Streep en Julia Roberts als moeder en dochter die ook het scenario van de film schreef. Regie lag in<br />

van de disfunctionele Weston-familie. Door tragische handen van John Wells, die eerder meewerkte aan<br />

omstandigheden worden deze twee wilskrachtige bekroonde producties waaronder ER, Mildred Pierce en<br />

dames gedwongen samen te komen in het ouderlijk The West Wing.<br />

huis met de rest van het gezin. Ieder familielid<br />

kijktips<br />

Snowpiercer<br />

Regie: Bong Joon-ho<br />

Cast: Chris Evans, Tilda Swinton, John Hurt, Jamie Bell, Octavia Spencer, Song Kangho<br />

Het is 2031. Een nieuwe ijstijd heeft bijna het gehele menselijke ras uitgeroeid. Aan<br />

boord van sneltrein ‘snowpiercer’ razen de laatste overlevenden non-stop de aarde<br />

over. In de achterste wagons houden de armste reizigers zich op in een getto. Zij<br />

snakken naar de weelde van de voorste wagons, waar de rijke elite zich ophoudt.<br />

Met de getergde Curtis voorop hopen ze zich een weg naar voren te kunnen vechten. Revolutie is<br />

onvermijdelijk! Het epische science fiction-spektakel Snowpiercer van regisseur Bong Joon-ho (The Host,<br />

Mother) vertelt een meeslepende parabel over een strijd van underdogs en overheersers. Het script, vol<br />

zinderende actie, scherpe dialogen en zwarte humor, is minstens zo snel als de ‘snowpiercer’ zelf en wordt<br />

gecompleteerd door adembenemende sets. Onder de ijzersterke cast bevinden zich onder meer Chris<br />

Evans (Captain America), Tilda Swinton (The Chronicles of Narnia), John Hurt (Harry Potter and the Deathly<br />

Hallows) en Octavia Spencer (The Help).<br />

Tom à la Ferme [Tom at the Farm]<br />

Regie: Xavier Dolan<br />

Cast: Xavier Dolan, Pierre-Yves Cardinal, Evelyne Brochu, Lise Roy<br />

Tom À La Ferme is een psychologische thriller over Tom, een jonge reclameontwerper,<br />

die naar het platteland reist voor de begrafenis van zijn geliefde Guillaume. Eenmaal<br />

aangekomen blijkt dat niemand weet wie hij is of wat zijn relatie met de overledene<br />

was. Behalve de oudere broer Francis die de boerderij runt. Hij geeft Tom in niet mis te<br />

verstande termen aan dat dit vooral zo moet blijven. Tom wordt meegesleurd in een sadistisch kat-enmuisspel<br />

waarbij de seksueel onderdrukte broer de regels bepaalt. Het in Venetië bekroonde Tom À La<br />

Ferme is de vierde film van de pas 25-jarige Dolan. Op het Filmfestival van Cannes 2014 ontving Dolan de<br />

Jury Prijs voor zijn nieuwste film Mommy.<br />

Railway Man<br />

Regie: Jonathan Teplitzky<br />

Cast: Colin Firth, Nicole Kidman<br />

In het waargebeurde The Railway Man<br />

speelt Oscarwinnaar Colin Firth de rol<br />

van Eric Lomax, een Britse legerofficier die tijdens de<br />

Tweede Wereldoorlog als Japanse krijgsgevangene<br />

moest werken aan de Birma-spoorlijn. Decennia<br />

movies<br />

kijktip<br />

Missing Picture<br />

Regie: Rithy Panh<br />

Zelfgemaakte kleifiguurtjes van beeldhouwer Sarith Mang, diorama’s en found footagearchiefbeelden<br />

zijn de ‘missing pictures’ waarmee Panh verslag doet van zijn jeugd en de<br />

ervaringen van zijn familie die werd omgebracht. Hij moet de beelden wel zelf creëren,<br />

want behalve de propaganda van de Khmer, zoals georkestreerde documentaires en<br />

slecht geacteerde actiescènes die ze gebruikten om hun overwinningen aan het volk te<br />

laten zien, is er geen gefilmd materiaal uit die tijd. De Franse voice-over is gebaseerd op teksten uit Panhs<br />

boek The Elimination. Een enkele foto-uitsnede van broers en zussen komt langs, uit een vrolijke tijd voor<br />

Pol Pots troepen de hoofdstad binnenvielen met hun pure revolutie. Het begint met puurheid en het eindigt<br />

met haat, zegt de stem. Honderden kleifiguurtjes staan bevroren in landschappen waar de camera overheen<br />

dwaalt, stille getuigen bij gebrek aan sprekende.<br />

COLOFON<br />

Hoofdredactie<br />

Bert Dijkman<br />

Redactie<br />

Jorn van der Linde, Dick van Dijk,<br />

Henri Drost, Menno Borst<br />

Vormgeving<br />

Eric-Jan Westen,<br />

e.westen@westerstorm.nl<br />

Druk<br />

Drukkerij Sintjoris nv, Merendree<br />

België<br />

Medewerkers Niels Achtereekte,<br />

Jos van den Berg, Ronald Besemer,<br />

Frits Broekema, Cecile Bol, Ron<br />

Bulters, Appie Clermonts, Erik<br />

Damen, Dennis Dekker, Jan Doense,<br />

Henri Drost, Joost van den Dungen,<br />

Hermen Dijkstra, Ruben Eg, Sanna<br />

later besluit Lomax, inmiddels getrouwd met Patti<br />

(Oscarwinnares Nicole Kidman), op zoek te gaan<br />

naar zijn martelaars om bevrijd te worden van<br />

zijn oorlogsverleden. De film is gebaseerd op het<br />

gelijknamige boek over Lomax’ ervaringen van voor,<br />

tijdens en na de oorlog. Eric Lomax overleed in oktober<br />

2012.<br />

Marije van Elst, Willem Jaap van<br />

Essen, Jesse Frelink, Luc van Gaans,<br />

Jeroen van Heukelom, Barend<br />

Florijn, Gijs Hesselmans, Jan Jasper,<br />

Albert Jonker, Martin Kikkert, Dries<br />

Klontje, Stefan Koer, Martijn Koetsier,<br />

Wim Koevoet, Marjan Kok, Bram<br />

van Kolfschoten Stephan Lam, Ron<br />

Loontjens, Max Majorana, Erik Mundt,<br />

Corné Ooijman, Bram Peeters, Rena<br />

Postma, Marco van Ravenhorst,<br />

Linda Rettenwander, Wiebren<br />

Rijkeboer, Peter Simmers, Martin<br />

Smeets, Jelle Teitsma, Menno Valk,<br />

Louk Vanderschuren, Jeroen Vedder,<br />

Paul van ‘t Veer, Ruud Verkerk,<br />

Cees Visser, Jesse Voorn, Jurgen<br />

Vreugdenhil, Jan de Vries, André de<br />

Waal, Michel Weber, Jeroen Wierstra,<br />

Enno de Witt, Erwin Zijleman, Wil<br />

Zenhorst.<br />

Adres<br />

Postus 71, 7400 AB Deventer,<br />

email: redactie@platomania.nl<br />

Abonneren:<br />

Stort 20 euro’s op rekening<br />

ING bank 68.22.14.655 van Plato<br />

<strong>Mania</strong>, (10 nummers).<br />

Voor buitenlandse betalingen:<br />

IBAN NL67INGB0682214655<br />

BIC INGBNL2A<br />

Onder vermelding van naam en<br />

adres. Voor Belgische abonnees is<br />

het 30 euro voor 10 nummers i.v.m.<br />

hogere portokosten.<br />

<strong>Mania</strong> 311 verschijnt op 10 oktober<br />

64 65


<strong>Mania</strong><br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

mania klASSIEK <strong>310</strong><br />

ADRESSEN<br />

CONCERTO<br />

Utrechtstraat 52-60<br />

1017VP Amsterdam<br />

020 6235228<br />

info@concerto.nl<br />

www.concerto.nl<br />

Plato To Go – Gigant<br />

Nieuwstraat 377<br />

7311 BR Apeldoorn<br />

Praamstra<br />

Keizerstraat 2<br />

7411 HG Deventer<br />

praamstra@platomania.nl<br />

PLATO<br />

Oude Ebbingestraat 41-43<br />

9712 HB Groningen<br />

050-3135055<br />

groningen@platmania.nl<br />

Klokkensteeg 14<br />

8011 XV Zwolle<br />

038-4225354<br />

zwolle@platomania.nl<br />

Vrouwensteeg 4-6<br />

2312 BZ Leiden<br />

071-5149689<br />

leiden@platomania.nl<br />

Voorstraat 35<br />

3512 AJ Utrecht<br />

030-2<strong>310</strong>826<br />

utrecht@platomania.nl<br />

www.platomania.nl<br />

KROESE<br />

Rijnstraat 31<br />

6811 EW Arnhem<br />

026-3705116<br />

arnhem@kroese-online.nl<br />

Molenstraat 126<br />

Nijmegen<br />

024-3221346<br />

nijmegen@kroese-online.nl<br />

www.kroese-online.nl<br />

SOUNDS<br />

Parade 66<br />

5911 CE Venlo<br />

077-3510625<br />

info@sounds-venlo.nl<br />

www.sounds-venlo.nl<br />

VELVET MUSIC<br />

Havik 7A<br />

3811Ex Amersfoort<br />

033-4621065<br />

amersfoort@velvetmusic.nl<br />

Maandereind 40<br />

6711AD Ede<br />

0318 615403<br />

ede@velvetmusic.nl<br />

Boterstraat 10<br />

1811 HP Alkmaar<br />

072-2200205<br />

alkmaar@velvetmusic.nl<br />

Rozengracht 40<br />

1016NC Amsterdam<br />

020-4228777<br />

amsterdam@velvetmusic.nl<br />

Vriesestraat 110<br />

3311 NS Dordrecht<br />

078-6141481<br />

dordrecht@velvetmusic.nl<br />

Tolbrugstraat 12<br />

4811 WN Breda<br />

076-5212569<br />

breda@velvetmusic.nl<br />

Oude Binnenweg 121A<br />

3012 JC Rotterdam<br />

010-4134423<br />

rotterdam@velvetmusic.nl<br />

Nieuwe Rijn 34<br />

2312 JE Leiden<br />

071-5128157<br />

leiden@velvetmusic.nl<br />

Voldersgracht 3<br />

2611 ET Delft<br />

tel. 015-2133020<br />

delft@velvetmusic.nl<br />

Boekhandel Broekhuis<br />

Wemenstraat 45<br />

7551 EW Hengelo<br />

hengelo@boekhandelbroekhuis.nl<br />

Markstraat 12<br />

7511 GD Enschede<br />

enschede@boekhandelbroekhuis.nl<br />

Koornmarkt 24<br />

7607 HZ Almelo<br />

almelo@boekhandelbroekhuis.nl<br />

www.boekhandelbroekhuis.nl<br />

De Waterput<br />

Bosstraat 36<br />

4611 ND Bergen op Zoom<br />

Tel 0164-237418<br />

info@waterput.nl<br />

De Drukkerij<br />

Markt 51<br />

4331 LK Middelburg<br />

Tel 0118 886 874<br />

muziek@drukkerijmiddelburg.nl<br />

North End Haarlem<br />

Marsmanplein 19<br />

2025 DT Haarlem<br />

023-5375745<br />

www.northendhaarlem.nl<br />

‘t Oor<br />

Leeuwenstraat 44<br />

1211EW Hilversum<br />

035-6216579<br />

hilversum@platenhuis-het-oor.nl<br />

Brouwerstraat 10<br />

1315BP Almere Stad<br />

036-5302306<br />

almere@platenhuis-het-oor.nl<br />

www.platenhuis-het-oor.nl<br />

BANKS<br />

Goddess<br />

N<br />

ROYAL BLOOD<br />

Royal Blood<br />

ROBERT PLANT<br />

Lullaby…And The Ceaseless Roar<br />

LUISTERTRIPS<br />

CATFISH & THE<br />

BOTTLEMEN<br />

The Balcony<br />

RISKDISC<br />

grand cru<br />

DEATH FROM ABOVE 1979<br />

The Physical World<br />

ELEPHANT STONE<br />

Three Poisons<br />

www.velvetmusic.nl<br />

De <strong>Mania</strong> is ook verkrijgbaar bij:<br />

MAGNUS<br />

Where Neon Goes To Die<br />

SEAN ROWE<br />

Madman<br />

TY SEGALL<br />

Manipulator C<br />

SHAKING GODSPEED<br />

Welcome Back Wolf<br />

Poort Music<br />

Voorstreek 6<br />

8911 JN Leeuwarden<br />

Blue Music<br />

Oude straat 24<br />

8261 CP Kampen<br />

Popeye<br />

Drienerstraat 9<br />

7551 HJ Hengelo<br />

Mollema Music World<br />

Voorstraat 11<br />

8801 KZ Franeker<br />

Evelyn Novacek<br />

Meint Veningastr. 132<br />

9601 KJ Hoogezand<br />

Free Music Hi Fidelity<br />

Turfmarkt 12<br />

2801 HA Gouda<br />

Jan Cas Sombroek<br />

Havenstraat 3<br />

1131 BS Volendam<br />

Hekman Muziek<br />

Torenstraat 34<br />

9671 EE Winschoten<br />

Satisfaction<br />

Oranje Nassaustraat 29<br />

6411 LE Heerlen<br />

Music machine<br />

Paardestraat 11<br />

6131 HA Sittard<br />

Cd-Teek<br />

Kleine Berg 52<br />

5611 JV Eindhoven<br />

CD-Kiosk<br />

De Schakel 3<br />

5341 CM Oss<br />

Pieter v. Os<br />

Snellestraat 44<br />

5211 EN<br />

‘s-Hertogenbosch<br />

Velvet/Paagman<br />

Frederik Hendriklaan 217<br />

2582 CB Den Haag<br />

LUKE SITAL-SINGH Look Again To The QUEEN<br />

WIHAN QUARTET<br />

Fire Inside<br />

Wind: Johnny Cash’ Live At The Rainbow Beatles<br />

Bitter Tears Revisited<br />

66 67


DE ORIGINELE MONO STUDIO ALBUMS<br />

GEREMASTERED IN DE ABBEY ROAD STUDIOS • INCLUSIEF HARD BOUND BOOK<br />

Alle titels zijn ook individueel te verkrijgen op 180 grams vinyl<br />

FACEBOOK.COM/UNIVERSALMUSICLEGENDS

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!