You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Het blad van/voor muziekliefhebbers 5 september 2014 | nr. <strong>310</strong><br />
No Risk Disc:<br />
ROYAL BLOOD
N RISK<br />
DISC<br />
mania <strong>310</strong><br />
ROYAL BLOOD<br />
Royal Blood<br />
(Warner)<br />
CD LP<br />
Een band met een bijzondere formatie<br />
die bluesrock en/of garagerock maakt is in het<br />
huidige muzikale klimaat vrijwel verzekerd van<br />
succes. Zeker als je dan ook nog enorm gepromoot<br />
wordt door de Arctic Monkeys. In het geval van het<br />
Engelse Royal Blood is dat dubbel en dwars verdiend.<br />
Met slechts twee leden, zanger en bassist Mike<br />
Kerr en drummer Ben Thatcher, weet de band een<br />
indrukwekkende muur van stevig, urgent klinkend<br />
geluid neer te zetten. En dat zonder studiotrucjes!<br />
Loose Change, Careless en single Figure It Out doen<br />
denken aan Jack White, Ten Tonne Skeleton en<br />
You Can Be So Cruel passen zo op een album van<br />
Queens Of The Stone Age, sommige riffs zouden<br />
niet misstaan tussen het oudere werk van Muse en<br />
ook fans van The Black Keys zullen hun oren spitsen.<br />
Toch klinkt Royal Blood net iets anders dan anders.<br />
Dat is ook niet zo vreemd als je bedenkt dat alle<br />
gitaargeluiden worden gespeeld met een basgitaar<br />
met de snaren van een gewone gitaar en een<br />
hele batterij aan effecten. Ook knap: ondanks het<br />
beperkte aantal instrumenten klinkt Royal Blood<br />
nooit saai en zou elk nummer een hit kunnen<br />
worden. Met recht een van de verrassingen van<br />
2014. (Cecile Bol)<br />
3
Pop & Rock<br />
BEGINNERS<br />
September Sunburn<br />
CD LP+CD<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
(Excelsior)<br />
Terecht! ’t Móest er eens van komen. Suzanne Linssen (Seedling, Hospital<br />
Bombers, Awkward I) was voorheen altijd bandlid, maar is sinds kort<br />
frontvrouw. Wie haar bandje Beginners (met onder andere Geert de<br />
Groot en Marit de Loos in de gelederen) live aan het werk zag tijdens Welcome To The Village,<br />
kon niet anders dan die conclusie trekken. En nu is daar het sterke debuut September Sunburn.<br />
Vol met zeer sympathieke liedjes waar je als luisteraar per direct verliefd op wordt. Dat komt<br />
door Linssens stem die te vergelijken is met die van Carol van Dijk, maar soms ineens prettige<br />
associaties oproept met Kim Deal en zelfs Shirley Manson. Maar dat komt eveneens door haar<br />
prachtige vioolpartijen die vrolijk dartelen door de heerlijke open geproduceerde indieliedjes.<br />
De uitdrukking September Sunburn staat voor het gevoel dat je hebt wanneer de laatste mooie<br />
dagen van het jaar aanbreken. Je omarmd die tijd, omdat je weet dat het zeer binnenkort voorbij<br />
is. Nu maar hopen dat Beginners het succes krijgt dat Linssen verdient. Zodat het inderdaad<br />
weliswaar maar net begonnen is, maar tegelijkertijd nog lang niet voorbij is. (Dennis Dekker)<br />
a<br />
t<br />
p<br />
S<br />
e<br />
l<br />
p<br />
l<br />
a<br />
a<br />
t<br />
j<br />
e<br />
s<br />
BLONDE REDHEAD<br />
Barragán CD LP<br />
(Kobalt/V2)<br />
Na drie meesterlijke albums op 4AD houdt Blonde Redhead het op<br />
de nieuwe plaat (de negende alweer) in eigen beheer. Toepasselijk<br />
voor een band die al twintig jaar volstrekt zijn eigen gang gaat. Drew<br />
Brown, ook betrokken bij Penny Sparkle (2010), had opnieuw de productionele touwtjes in handen, maar<br />
Barragán is geenszins een kopie van zijn voorganger. Brown haalde het drietal over om de plaat op te nemen<br />
in een afgelegen studio in Benton Harbor, Michigan, waar ze de beschikking kregen over een indrukwekkende<br />
collectie vintage synthesizers. Die domineren het geluid op dit naar een Mexicaanse architect vernoemde<br />
album en de warme, dromerige klanken blijken perfect te passen bij de ijle stemmen van Kazu Makino<br />
en Simone Pace. De combinatie met akoestische instrumenten zorgt bovendien voor een fraaie, pastorale<br />
sfeer. Het noemen van hoogtepunten heeft geen zin, want het prachtige Barragán is als geheel een nieuw<br />
hoogtepunt in de carrière van Blonde Redhead. (Marco van Ravenhorst)<br />
BROEDER DIELEMAN<br />
Gloria CD LP<br />
(Snowstar/PIAS/Rough Trade)<br />
In 2012 maakten we al kennis met Broeder Dieleman. Deze Zeeuwse David Eugene<br />
Edwards wist op zijn debuut Alles Is IJdelheid al diepe indruk te maken met tot op het<br />
bot uitgeklede songs die in Zeeuws dialect tot ons kwamen. Het nieuwe album vervolgt<br />
dat pad en werd bij Broeder Dieleman zelf in de woonkamer opgenomen. Als de kinderen naar school waren<br />
gebracht kon de Broeder zich uitleven in een verhaal van een zoektocht naar helderheid in een verwarrend<br />
leven. Met dat als uitgangspunt voert hij ons langs de kleine dingen die hem opvallen maar hij gaat ook de<br />
grote thema’s als religie en liefde niet uit de weg. Natuurlijk blijft Zeeland een bindende rol in het geheel. Niet<br />
alleen in de teksten en het gezongen dialect weet hij het landschap te beschrijven, ook in de muziek komt het<br />
desolate land en de fraaie dorpen mooi naar voren. Binnenkort is hij als voorprogramma te zien in nog zo’n<br />
gelijkgestemde ziel, Bonnie Prince Billy. (Bert Dijkman)<br />
Pop & Rock<br />
ALVVAYS<br />
Always<br />
CD LP<br />
Liefhebbers van zonnige, dromerige<br />
gitaarpop met ‘twee’ invloeden kunnen<br />
dit jaar niet heen om het debuut van het Canadese<br />
Alvvays, een bandnaam die je gewoon uitspreekt als<br />
Always, wat ook de titel van de plaat is. Drie jongens<br />
en twee meisjes die goed hebben geluisterd naar de<br />
legendarische C-86 cassette en de Teenage Fanclub en<br />
die met hun haast perfecte liedjes aansluiting vinden bij<br />
eigentijdse bands als The Pains Of Being Pure At Heart,<br />
Best Coast en Seapony. De heerlijke single Archie, Marry<br />
Me krijg je na één keer luisteren al niet meer uit je<br />
hoofd, maar is nauwelijks een hoogtepunt te noemen,<br />
aangezien de andere acht liedjes minstens zo goed zijn.<br />
Wat mij betreft een van de leukste platen van 2014.<br />
(Marco van Ravenhorst)<br />
COLD SPECKS<br />
Neuroplasticity<br />
CD LP<br />
Met haar debuut I Predict A Graceful<br />
Expulsion viel de uit Montreal, Canada<br />
afkomstige zangeres Cold Specks meteen op. Haat<br />
typerende stemgeluid waarin veel invloeden uit de soul<br />
en gospel zijn terug te horen, maakte van het album<br />
een opvallende plaat. Een optreden bij Jools Holland en<br />
een samenwerking met Moby en Swans deden haar<br />
ster langzaam rijzen en naar het nieuwe album wordt<br />
dan ook uitgekeken. Neuroplasticity laat de invloed<br />
van de samenwerking met Swans gelden en kent een<br />
zware gothische dreun als belangrijkste pijler. Gebleven<br />
is die fraaie stem die ook nu weer indruk maakt. (Bert<br />
Dijkman)<br />
Luister<br />
trip<br />
Pop & Rock<br />
BANKS<br />
Goddess CD CD deluxe LP<br />
(Capitol/Universal)<br />
De uit Los Angeles afkomstige Jilian Banks laat<br />
zich als artieste kortweg bij haar achternaam<br />
noemen. Al op jonge leeftijd kwam ze met<br />
muziek in aanraking en vanaf haar vijftiende<br />
schrijft ze zelf songs. De scheiding van haar<br />
ouders was daarvoor de inspiratie en pianospelen<br />
had ze zichzelf al aangeleerd. Haar muzikale<br />
voorbeelden zijn Lauryn Hill en Fiona Apple en<br />
dat klinkt door in haar eigen werk dat wel eens<br />
donkere r&b genoemd wordt. Toen Banks haar<br />
eerste werk op internet zette, werd ze opgepikt<br />
door de BBC die haar veelvuldig begon te draaien.<br />
Een serie optredens in het voorprogramma van<br />
The Weeknd bracht haar ook naar de VS waar ze<br />
ook steeds meer naam maakt. Goddess is nu het<br />
album waarmee ze moet doorbreken en dat zal<br />
gezien de hoge kwaliteit die ze op deze plaat laat<br />
horen zonder enige twijfel gaan lukken. (Bert<br />
Dijkman)<br />
4<br />
platomania.nl • sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl 5
Pop & Rock<br />
grand cru<br />
ROBERT PLANT<br />
FOTO: ANDREAS TERLAAK<br />
Lullaby… And The Ceaseless Roar<br />
CD 2LP+CD<br />
(Warner)<br />
Dat Robert Plan hoge niveau van die concerten<br />
en de versterkte band met Page en Jones deden<br />
de promotors al watertanden. Plant kiest echter<br />
zijn eigen weg en wil vooral niet terugkijken maar<br />
muzikaal uitgedaagd worden. Dat leverde in het<br />
verleden al hele spannende platen op, alleen al het<br />
album dat hij met Alison Krauss maakte was zowel<br />
artistiek als commercieel een groot succes. De<br />
afgelopen periode toerde Plant met de Sensational<br />
Space Shifters door de wereld met o.a. een fraai<br />
concert op Glastonbury. Geheel op elkaar ingespeeld<br />
is het gezelschap de studio ingedoken met een<br />
bizar arsenaal aan uitheemse instrumenten. Bendirs,<br />
djembe, kologo, ritti, alles vliegt voorbij en wordt<br />
op originele wijze gekoppeld aan de bekende<br />
westerse muziekinstrumenten. Plant weet hiermee<br />
zijn bewondering voor muziek uit alle windstreken<br />
te combineren met zijn eigen achtergrond van<br />
blues en rock. Lullaby… And The Ceaseless Roar is<br />
dan ook een bijzonder spannende luisterervaring<br />
geworden die andermaal onderstreept dat Plant de<br />
juiste keuzes maakt. (Bert Dijkman)<br />
6<br />
7
Pop & Rock<br />
COUNTING CROWS<br />
Somewhere Under Wonderland<br />
CD CD deluxe LP<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
(Universal)<br />
Na twee live-platen en een album vol covers verschijnt er nu, zes jaar na<br />
Saturday Nights & Sunday Mornings, eindelijk weer echt nieuw werk van<br />
de Counting Crows. De lange pauze van het schrijven van eigen liedjes<br />
heeft Adam Duritz zeker geen kwaad gedaan, want op Somewhere Under Wonderland klinken<br />
hij en zijn band als herboren. De zevende studioplaat opent gedurfd met de ruim acht minuten<br />
uitwaaierende single Pallisades Park die direct als vintage Counting Crows klinkt en herinneringen<br />
oproept aan het inmiddels ruim twintig jaar oude debuutalbum August And Everything After. Op<br />
dit fraaie nummer volgen twee lekker rockende tracks (Earthquake Drive en Dislocation), waarna<br />
gas terug genomen wordt in de typische Duritz-ballade God Of Ocean Tides. Ook de overige, stuk<br />
voor stuk sterke nummers klinken direct vertrouwd, maar tegelijkertijd ook fris en geïnspireerd.<br />
Alles wat de Counting Crows al twee decennia een buitengewoon gewaardeerde band maakt, is<br />
terug te vinden op het heerlijke Somewhere Under Wonderland, dat zonder meer als een nieuw<br />
hoogtepunt in het oeuvre van de band beschouwd kan worden. (Marco van Ravenhorst)<br />
a<br />
t<br />
p<br />
S<br />
e<br />
l<br />
p<br />
l<br />
a<br />
a<br />
t<br />
j<br />
e<br />
s<br />
DR. JOHN<br />
Ske-Dat-De-Dat The Spirit Of Satch CD LP<br />
(Proper/Bertus)<br />
Mac Rebennack, beter bekend als Dr. John, hoopt volgend jaar zijn 75e<br />
verjaardag te vieren, maar de muzikant die in 1968 debuteerde met<br />
instant klassieker Gris-Gris wil voorlopig van geen ophouden weten en<br />
strooit de afgelopen jaren driftig met uitstekende platen. Ske-Dat-De-Dat The Spirit Of Satch<br />
is, zoals de titel al doet vermoeden, een eerbetoon aan Dr. Johns fameuze voormalige stadgenoot Louis<br />
Armstrong (overleden in 1971). Samen met onder andere Bonnie Raitt, Anthony Hamilton, The Blind Boys Of<br />
Alabama en The Dirty Dozen Brass Band vertolkt Dr. John de klassiekers van Louis Armstrong zoals alleen hij dat<br />
kan. Ske-Dat-De-Dat The Spirit Of Satch bevat de uit smeltkroes New Orleans bekende mix van stijlen, met een<br />
hoofdrol voor rhythm & blues, jazz, funk en blues en uiteraard het uit duizenden herkenbare stempel van Dr.<br />
John die op unieke wijze zingt en piano speelt. Door het grote aantal gastbijdragen en de keuze voor de wat<br />
toegankelijke songs van Louis Armstrong is Ske-Dat-De-Dat The Spirit Of Satch wat minder consistent en wat<br />
minder indringend dan de andere platen die Dr. John de afgelopen jaren uitbracht, maar het eerbetoon aan<br />
Louis Armstrong is terecht en het resultaat mag er wederom zijn. (Erwin Zijleman)<br />
DRY THE RIVER<br />
Alarms In The Heart CD LP<br />
(Transgressive/PIAS/Rough Trade)<br />
De muziek van het kwintet muzikanten van Dry The River zou je welhaast schaamteloos<br />
emotioneel kunnen noemen. Luister naar hun debuut Shallow Bed en je kunt moeilijk<br />
geloven dat het hier om vijf voormalig punkrockers gaat. Toch is het zo. Datzelfde<br />
debuut scoorde gemiddeld vier uit vijf sterren, al was er tevens kritiek uit niet te negeren hoek. Rolling Stone<br />
Magazine en The Guardian vonden het allemaal maar zozo. ‘Te gelikt’, ‘overgeproduceerd’, ‘teveel drama’,<br />
aldus de criticasters. Zijn de heren gegroeid? Een volmondig ja dient hier als respons te worden gegeven.<br />
Alarms In The Heart is in alle opzichten voller qua geluid en inhoud. De aanstekelijke titeltrack, runner-up<br />
Hidden Land en het gevoelige Roman Candle, met een prachtige gastrol voor Emma Pollock, bewijzen dat<br />
meteen. Zonder kwaliteit in te leveren, evenwel met Gethsemane en Vessel als sterkhouders, gaat ook Alarms<br />
In The Heart na een aantal luisterbeurten richting een viertal sterren. (Jelle Teitsma)<br />
ROBYN HITCHCOCK<br />
The Man Upstairs<br />
CD LP<br />
Een jaar na zijn album Love From<br />
London komt Robyn Hitchcock al<br />
weer met een nieuwe wonderschone plaat: The<br />
Man Upstairs. Onder leiding van Joe Boyd (die ook<br />
Nick Drake, Fairport Convention en Fleetwood Mac<br />
produceerde) brengt Hitchcock een prachtig spaarzaam<br />
en ingetogen album. Kippenvel bezorgende songs<br />
als Trouble In Your Blood en covers van The Crystal<br />
Ship (Doors) en The Ghost In You (Psychedelic Furs).<br />
Adembenemend. (Ron Bulters)<br />
LIA ICES<br />
Ices<br />
CD LP<br />
De uit New York afkomstige singersongwriter<br />
Lia Ices maakte ruim<br />
drieënhalf jaar geleden flink wat indruk met het fraaie<br />
Grown Unknown, waarop ze klassiek aandoende<br />
singer-songwriter muziek in een modern en avontuurlijk<br />
jasje stak. Op haar nieuwe plaat Ices kiest Lia Ices voor<br />
een veel voller en avontuurlijker geluid vol invloeden<br />
uit de elektronica, zonder dat dit ten koste gaat van<br />
de intimiteit van haar songs. Ices is een sprankelende<br />
plaat die meer experimenteert dan zijn voorganger,<br />
maar uiteindelijk net zo gemakkelijk betovert. Grown<br />
Unknown werd uiteindelijk slechts in kleine kring<br />
opgepikt. Ices verdient een beter lot. (Erwin Zijleman)<br />
MAROON 5<br />
V<br />
CD CD deluxe LP<br />
Met de hitsingle Moves Like Jagger ging<br />
Maroon 5 een tweede leven in. Het<br />
succes inspireerde de band en het album Overexposed<br />
liet een stijlbreuk horen met het eerdere geluid. Critici<br />
waren niet echt blij, maar de band werd populairder<br />
dan ooit. Net gek dus dat ook op het vijfde album van<br />
de band gekozen wordt voor een hitgevoelige sound.<br />
Keyboardspeler Jesse Carmichael is weer teruggekeerd<br />
en het positieve gevoel dat de band wil uitdragen komt<br />
goed naar voren. (Bert Dijkman)<br />
Luister<br />
trip<br />
Pop & Rock<br />
CATFISH & THE BOTTLEMEN<br />
The Balcony CD LP<br />
(Caroline/Universal)<br />
In het digitale tijdperk is het verfrissend een<br />
band tegen te komen die zijn publiek nog op de<br />
ouderwetse manier verovert: live spelen, overal<br />
en zoveel mogelijk. De vier jonge Welshmen<br />
hebben er in hun korte bestaan al meer dan<br />
honderd concerten op zitten en hebben voordat<br />
hun plaat uitkomt de Amerikaanse toer dan ook al<br />
gepland. En dat loont, want de superstrakke sound<br />
die het debuut The Balcony laat horen kan alleen<br />
maar het gevolg zijn van vele uren met elkaar op<br />
het podium staan. Hoewel met het inhuren van<br />
producer Jim Abiss een Arctic Monkeys vergelijking<br />
voor de hand ligt, komt het energieniveau toch<br />
net een tikkie daarboven, ligt het tempo net iets<br />
hoger en zijn de Foo Fighters eigenlijk eerder een<br />
goede vergelijking. Single Cocoon springt eruit<br />
met een strak refrein en sterke melodie, maar ook<br />
een song als Pacifier laat horen dat gitaargeweld<br />
een genuanceerd geluid niet in de weg staat. Een<br />
meer dan uitstekend debuut, zou zomaar eens de<br />
grootste zomerverrassing van dit jaar kunnen zijn.<br />
(Jurgen Vreugdenhil)<br />
8<br />
sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl • platomania.nl<br />
9
Pop & Rock<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
Pop & Rock<br />
RYAN ADAMS<br />
Ryan Adams<br />
CD LP<br />
(Pax-Am/Sony Music)<br />
Met het in 2011 verschenen Ashes & Fire leek Ryan Adams een wilde<br />
periode af te sluiten met een mooie, voornamelijk akoestische plaat die<br />
eindelijk eens over de hele linie van kwaliteit was. De onrust voorbij en<br />
het geluk gevonden in de liefde heeft het nu ongewoon lang geduurd<br />
voordat hij met nieuw werk komt. In 2013 was het al even schrikken toe<br />
hij ineens opdook in de punkrockband Pornography, featuring Make Outzanger<br />
Leah Hennessey en Johnny T. Yerington met wie Adams vaker<br />
werkte. In zijn eigen Pax Am studio produceerde hij al een ep met Fall Out Boy en dat moet zijn oude liefde<br />
voor de punk hebben doen terugkeren. Het titelloze album dat nu verschijnt is inderdaad een iets stevigere<br />
plaat, gelukkig geen Rock N Roll part 2 want daar zijn de nummers te goed voor. Het album ligt meer in de<br />
lijn van de periode met The Cardinals. De plaat produceerde Adams zelf en hij wist o.a. Benmont Tench van<br />
Tom Petty’s Heartbreakers en Tal Wilkenfeld uit de Jeff Beck band te strikken voor de muzikale begeleiding.<br />
Meest opvallende gast is echter Johnny Depp die op twee songs zingt en gitaar speelt. (Bert Dijkman)<br />
EARTH<br />
Primitive And Deadly CD 2LP<br />
(Southern Lord/Konkurrent)<br />
Tot dusver ontwikkelde de carrière van Earth zich gestaag. Ieder nieuw<br />
album was steeds weer een klein beetje anders dan de vorige. Zeg<br />
maar constant raffinement van steeds dezelfde visie. Na een lange<br />
carrière van ruim twintig jaar (tien albums) is Earth in 2014 ambitieuzer dan ooit. Zelden<br />
heeft een album zoveel pluspunten als dit nieuwe Earth-album. Sinds hun debuut-ep waarop<br />
Kurt Cobain zong, waren alle albums instrumentaal. Op Primitive And Deadly zijn sterke<br />
zangpartijen weggelegd voor Mark Lanegan (o.a. Screaming Trees, Gutter Twins, Twilight<br />
Singers, Queens Of The Stone Age) op twee tracks en voor Rabia Shaheen Qazi van Sub Popband<br />
Rose Windows. Ook interessant dat gitarist Brett Nelson van Built To Spill alle tweede<br />
gitaarpartijtjes speelt op de plaat. De focus van de tracks ligt bij het gitaarspel van frontman<br />
Dylan Carlson, maar zodra Lanegan meedoet ontstaat er iets speciaals, bijvoorbeeld late jaren<br />
zestig San Francisco freakout jazzrockhekserij. (Red)<br />
a<br />
p<br />
ESBEN AND THE WITCH<br />
A New Nature CD<br />
(News/PIAS/Rough Trade)<br />
Toen ik een paar jaar geleden het debuut van Esben And The Witch<br />
besprak, had ik het over galmende psychedelische sprookjescore.<br />
Welnu: anno 2014 is die naam nog immer van kracht. Sterker: de<br />
feeërieke trips die Violet Cries en ook opvolger Wash the Sins Not Only the Face (2013) veroorzaakten,<br />
worden bij dit derde album alleen nog maar verlengd. Songlengtes van vijf, zes en zeven minuten zijn<br />
eerder regel dan uitzondering en af en toe worden ze zelfs opgerekt tot tien en zelfs veertien minuten.<br />
Laat me duidelijk zijn: dat is helemaal niet erg. Want A New Nature verveelt geen moment. Steve Albini zat<br />
achter de knoppen en hij weet de aardedonkere composities van het trio Rachel Davies (zang, bas), Thomas<br />
Fisher (gitaar) en Daniel Copeman (drums) exact de juiste vibe mee geven. De band zelf weet ook: dit is<br />
geen ‘music for the masses’, dit zijn ‘songs for the incrowd’. En die incrowd van deze prachtig galmende en<br />
uitgesponnen triprock zal na deze derde plaat alleen maar groeien. (Dennis Dekker)<br />
FRANZ FERDINAND<br />
Late Night Tales CD<br />
(News/PIAS/Rough Trade)<br />
In de compilatiereeks is het de beurt aan Franz Ferdinand om hun invloeden bloot te<br />
leggen. Uiteraard trappen ze zelf af met een dromerige cover van het zeer obscure<br />
Leaving My Old Life Behind, origineel van Jonathan Halper. Daarna komt er een zeer<br />
gevarieerd gezelschap langs waarbij de Krautrock van Can en het Franse enfant terrible Serge Gainsbourg<br />
de verwachte gasten zijn, terwijl Lee ‘Scratch’ Perry en zeker Let There Be Drums van Sandy Nelson uit<br />
meer onverwachte hoek komen. Randfiguren als R. Stevie Moore, met zijn rommelige countryfolk, en de<br />
technocover (!) van Neil Youngs Old Man (!) door de Duitse producer Justus Kohncke vormen de uitersten van<br />
Franz Ferdinands muzikale spectrum. De aanwezige gevestigde namen, Paul McCartney, James Brown, Ian<br />
Dury laten horen dat de heren bepaald geen snobs zijn. Een zeer gevarieerde verzamelaar dus, veelzijdig en<br />
diepgaand, net als de albums van Franz Ferdinand zelf.(Jurgen Vreugdenhil)<br />
t<br />
S<br />
e<br />
l<br />
p<br />
l<br />
a<br />
a<br />
t<br />
j<br />
e<br />
s<br />
10 11
Pop & Rock<br />
12<br />
KAREN O<br />
Crush Songs<br />
CD LP<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
(Kobalt/V2)<br />
Twee minuten en vierenvijftig seconden duurt het langste nummer op<br />
het solodebuut van Yeah Yeah Yeahs’ Karen O. Dat is een halve minuut<br />
meer dan het op een na langste liedje. In totaal telt Crush Songs<br />
vijftien tracks, waaronder helaas niet het in de film Her te horen The Moon Song, waarvoor<br />
ze een Oscarnominatie kreeg. Logisch, want Crush Songs heeft een duidelijk overkoepelend<br />
thema. ‘When I was 27 I crushed a lot’, schreef ze op haar website. ‘I wasn’t sure I’d ever fall<br />
in love again. These songs were written + recorded in private around this time. They were the<br />
soundtrack to what was an everlasting love crusade.’ Kaal, folky en desolaat is dit iets heel<br />
anders dan wat we gewend zijn van de Yeah Yeah Yeahs, maar het maakt wel indruk. Crush<br />
Songs is voorbij voordat je er erg in hebt, maar de intieme sfeer van dit fraaie album blijft na<br />
afloop nog lang nagloeien. (Marco van Ravenhorst)<br />
a<br />
t<br />
p<br />
S<br />
e<br />
l<br />
p<br />
l<br />
a<br />
a<br />
t<br />
j<br />
e<br />
s<br />
KOOKS<br />
Listen CD CD deluxe LP<br />
(Universal)<br />
The Kooks. Potverdorie, die hebben toch wel iets goed te maken. En<br />
eigenlijk was hun optreden eerder dit jaar op Pinkpop een bevestiging<br />
daarvan. Het publiek danste als vanouds op de inmiddels klassieke<br />
Britpophits uit 2006 – afkomstig van debuut Inside In / Inside Out –, zoals Ooh La, Eddie’s<br />
Gun, She Moves In Her Own Way, Naive en Sofa Song, maar liedjes van Konk (2008) en met<br />
name Junk Of The Heart (2011) komen vrijwel niet meer voor op de setlist van de band van voormalig<br />
wonderkind Luke Pritchard. Kan Listen het tij keren? De aanstekelijke opener Around Town doet een flinke duit<br />
in het zakje, terwijl Forgive And Forget, Down en Are We Electric net zo luisterwaardig zijn. De mix van soul<br />
en groovy r&b geïnjecteerd met gospel maakt Listen met hangen en wurgen een noemenswaardig album,<br />
nadrukkelijk vragend om een druk op de repeatknop. Ik waag nog een poging. (Jelle Teitsma)<br />
J. MASCIS<br />
Tied To A Star CD LP<br />
(Subpop/Konkurrent)<br />
J. Mascis behoeft natuurlijk nauwelijks introduktie, ’s mans staat van dienst als leider<br />
van Dinosaur Jr en The Fog behoort tot de basiskennis van de gitaarrock. Toch is het<br />
altijd afwachten waar hij mee komt, want hoewel hij altijd het meest bekend zal zijn<br />
om zijn gitaarerupties, weet hij regelmatig te verrassen. Dat doet hij ook met Tied To A Star dat wonderbaarlijk<br />
mooi geopend wordt met het akoestische Me Again. Daarna wordt het steviger met Every Morning, opnieuw<br />
akoestisch ingezet, maar al snel komt zijn herkenbare elektrische gitaar versterking bieden. Dat zijn ook voor<br />
het grootste deel de ingrediënten voor de rest van de plaat. IJzersterke songs gebouwd op een akoestisch<br />
fundament, maar waar nodig voorzien van het nodige scheurwerk. Zijn stem is als vanouds, en past uitstekend<br />
bij deze aanpak. J. Mascis draait al lang mee, maar is gelukkig nog lang niet klaar. (Jurgen Vreugdenhil)<br />
CHRISTOPHER CROSS<br />
Secret Ladder CD<br />
Als belangrijk exponent van de softe<br />
L.A.-rock had Christopher ‘Flamingo’<br />
Cross in 1980 de vliegendste start denkbaar met<br />
zijn debuut, opvolger en daar tussenin de soundtrack<br />
van de film Arthur. Klassieke wereldhits als Ride Like<br />
The Wind, Sailing en All Right staan er natuurlijk niet<br />
op dit toch alleraardigste Secret Ladder, wél een<br />
inmiddels per album – begonnen op Doctor Faith uit<br />
2011 – volwassener versie van diezelfde goddelijke<br />
gladde popperfectie in zowel tekst als muziek<br />
(topsessiekrachten!) met almaar toenemende ervaring<br />
van optreden, dat Cross nog altijd honderd keer per jaar<br />
doet. (Albert Jonker)<br />
TINA DICO<br />
Whispers<br />
CD LP<br />
De Deense singer-songwriter Tina Dico<br />
is al jaren een zeer goed bewaard<br />
geheim. Dico debuteerde pas tien jaar geleden,<br />
maar heeft inmiddels een flinke stapel, helaas zwaar<br />
ondergewaardeerde, platen op haar naam staan.<br />
Haar nieuwe plaat luistert naar de titel Whispers en<br />
dat is een goed gekozen titel. Op Whispers horen<br />
we een opvallend ingetogen Tina Dico aan het werk.<br />
Haar mooie stem wordt dit keer gecombineerd met<br />
een stemmige en beeldende instrumentatie waarin<br />
invloeden van haar nieuwe thuisbasis IJsland goed te<br />
horen zijn. Het geeft de prachtige songs van Tina Dico<br />
alleen maar meer zeggingskracht. (Erwin Zijleman)<br />
Death From Above 1979<br />
Gratis DFA pin<br />
bij aankoop van het album<br />
Luister<br />
trip<br />
Pop & Rock<br />
DEATH FROM ABOVE 1979<br />
The Physical World CD LP<br />
(Caroline/Universal)<br />
Zo’n tien jaar geleden gooide Death From<br />
Above 1979 hoge ogen in de muziekwereld.<br />
Met slechts een drummer en bassist wist de<br />
band met You’re A Woman, I’m A Machine<br />
een plaat af te leveren die qua stijl volledig op<br />
zichzelf stond. Noisy, energiek, met een sloot<br />
aan geweldige riffs en daarnaast ook nog eens<br />
uitermate dansbaar. Twee jaar later gingen<br />
Jesse F. Keeler en Sebastien Grainger uit elkaar,<br />
naar verluidt vanwege artistieke en andere<br />
meningsverschillen. Het droeg alleen maar bij<br />
aan de cultstatus van de band, die sinds 2011 nog<br />
verder werd opgebouwd door enkele optredens<br />
waarvan weer een deel werd afgezegd. Een<br />
mooie opmaat voor een nieuwe plaat, al blijkt<br />
het Britse Royal Blood ondertussen aardig hoge<br />
ogen te gooien met een vergelijkbare stijl.<br />
Gelukkig bewijst Death From Above 1979 nog<br />
net even wat meer te excelleren op het vlak van<br />
venijn en gruizigheid. Keelers basgeluid is nog<br />
altijd moordend met riffs als mokerslagen en<br />
Graingers stem komt nog altijd heerlijk getergd<br />
uit de hoek. Knetterende energie, niets meer en<br />
vooral niets minder. (Martijn Koetsier)<br />
13
Pop & Rock<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
Pop & Rock<br />
ALLAH-LA’S<br />
Worship The Sun<br />
CD LP+CD<br />
(Innovative Leisure/V2)<br />
In de kille, natte herfst van 2012 werden we zomaar verblijd met een<br />
uiterst zonnige muzikale verrassing: de fantastische debuutplaat van<br />
Allah-Las. Vier jonkies uit Los Angeles die, zo gaat het verhaal, elkaar<br />
ontmoetten in de legendarische platenzaak Amoeba Music. Het succes<br />
van dat debuut was groot; niet alleen veroverden Allah-Las met hun<br />
zongerijpte, psychedelische retro-sixtiessound Amerika, maar ook Europa<br />
– en zelfs Rusland. Bijna twee jaar later is de tijd rijp voor opnieuw een<br />
portie onvervalste Westcoastpop. De titel van het tweede album spreekt dan ook boekdelen: Worship The<br />
Sun. Een tweede album roept al snel de vraag op of deze in het verlengde ligt van het debuut of dat deze<br />
een koerswijziging is. Zelf vindt label en band dat Worship The Sun een verandering is ten opzichte van<br />
het titelloze debuut, maar feitelijk zit Allah-Las gelukkig verankerd in de muzikale historie van The Byrds,<br />
The Beach Boys en Love. Worship The Sun is dan ook een logisch en rechtstreeks vervolg op het debuut.<br />
Opnieuw opgenomen met producer Nick Waterhouse biedt de opvolger dezelfde mix van psychedelica,<br />
garagepop en folkrock; onweerstaanbare, glinsterende popliedjes, gedrenkt in fuzz en reverb. Mooi en<br />
aanstekelijk zijn liedjes als Had It All, Artifact (Yardbirds!), Buffalo Nickel en Follow You Down, wederom<br />
afgewisseld door instrumentals waar de woestijnwind doorheen waait. Allah-Las overtuigt opnieuw en<br />
promoveert met Worship The Sun naar de Champions League van de hedendaagse popmuziek. (Wiebren<br />
Rijkeboer)<br />
MORNING PARADE<br />
Pure Adulterated Joy<br />
CD LP<br />
(Kobalt/V2)<br />
Het verfrissende debuut van het kwintet uit Essex is alweer twee jaar<br />
geleden. Volgens voorman/zanger Steve Sparrow heeft de verhuizing<br />
naar een nieuw kleiner indielabel de band precies gebracht wat nodig<br />
was om Pure Adulterated Joy te kunnen maken: het gevoel om weer van voren af aan te<br />
moeten, of liever gezegd: te kunnen beginnen en een onzekere toekomst, of liever gezegd: de<br />
toekomst ligt weer open. Het resultaat vergt de nodige inspanningen van de luisteraar want<br />
Morning Parade, toch al geen grossier in hapklare luisterbrokken, komt met Pure Adulterated<br />
Joy zwaarmoedig, obstinaat en met een overdonderend en zeker in de eerste drie nummers<br />
tamelijk claustrofobisch geluid voor de dag. Pas na enkele luisterbeurten blijkt hoe vernuftig<br />
gitaren en toetsen met elkaar zijn vervlochten en groeit onmiddellijk de waardering. Pure<br />
Adultered Joy herbergt ontzettend veel muzikale schoonheid. Het is bijna onwerkelijk dat een<br />
groep al op plaat nummer twee zo’n grote sprong voorwaarts maakt, na op het debuutalbum<br />
al als een raket uit de startblokken te zijn geschoten. (Wim Koevoet)<br />
a<br />
p<br />
STUART MURDOCH<br />
O.S.T. God Help The Girl CD LP<br />
(Warner)<br />
Stuart Murdoch van Belle & Sebastian schreef en regisseerde de musical<br />
God Help The Girl. De musical draaide jaren succesvol op West End, en is<br />
afgelopen jaar succesvol verfilmd door Murdoch zelf. De film maakte eerder reeds<br />
onderdeel uit van de filmfestivals van Cannes en Sundance dit jaar. Op laatstgenoemde festival won de film<br />
ook de Special Jury Award! Bij de film hoort uiteraard een soundtrack, welke ook door Murdoch geschreven is,<br />
en welke door de bandleden van Belle & Sebastian is ingespeeld. (Red)<br />
NEW PORNOGRAPHERS<br />
Brill Bruisers CD LP<br />
(Matador/Beggars)<br />
De Canadese band The New Pornographers begon een jaar of vijftien geleden als<br />
zijuitstapje van onder andere A.C. Newman (Zumpano), Daniel Bejar (Destroyer, Swan<br />
Lake) en zangeres Neko Case en kreeg direct het stempel ‘supergroep’ opgedrukt.<br />
Ondanks het feit dat de eigen carrières van de muzikanten steeds meer vorm kregen, leverden The New<br />
Pornographers met enige regelmaat nieuwe platen af en deze bleken allemaal even leuk, al werd het niveau<br />
van de eerste platen niet meer geëvenaard. Op Brill Bruisers hebben we wat langer moeten wachten dan<br />
gewend, maar de zesde van The New Pornographers blijkt een waar feest. De pauze van vier jaar heeft de<br />
band goed gedaan, want op Brill Bruisers klinken The New Pornographers weer net zo fris en geïnspireerd als<br />
in hun beginjaren. Brill Bruisers verrast met het ene na het andere perfecte (power)popliedje en het zijn ook<br />
nog eens popliedjes vol spitsvondigheden en verrassingen. Er worden deze maand misschien kouderecords<br />
gebroken, maar met Brill Bruisers uit de speakers is het keer op keer zomer. Wereldplaat. (Erwin Zijleman)<br />
t<br />
S<br />
e<br />
l<br />
p<br />
l<br />
a<br />
a<br />
t<br />
j<br />
e<br />
s<br />
14 15
Pop & Rock<br />
ASTEROIDS GALAXY<br />
Pop & Rock<br />
Bring Us Together CD<br />
(News/PIAS/Rough Trade)<br />
Wellicht vraagt u zich af: ‘Waarom bespreekt mijn favoriete hard- en<br />
bluesrockrecensent een popplaat? Komt dat omdat de bandnaam<br />
hem helemaal op het verkeerde been heeft gezet en hij denkt een<br />
spacerockplaat in handen te hebben?’ Nee, niets van dit alles: dat ik Bring<br />
Us Together, de derde plaat van dit Deense retropopgezelschap bespreek<br />
komt voor een groot gedeelte door de charmante zangeres Mette<br />
Lindberg. En nee, niet door haar looks maar door haar kindstemmetje,<br />
zo eentje die je geweldig of verschrikkelijk vindt. Voor mij brengt die stem iets extra’s bij de toch wel vrij<br />
doorsnee pop van de band zelf. Luister naar derde track My Club en als je dan niet smelt voor de zang, dan<br />
wordt het verder helemaal niets voor u met The Asteroids Galaxy Tour. De liefhebber gaat direct door naar<br />
vijfde track Choke It waar Lindberg zowaar kwaad wordt. Ja, ik weet het, je kunt er de dames razend mee<br />
maken als je het zegt maar hier geldt toch echt: wat ben je schattig wanneer je boos bent. Kortom, Bring Us<br />
Together is een prima opgewekt popplaatje en ongetwijfeld gaat The Asteroids Galaxy Tour weer hoge ogen<br />
gooien bij de zomerfestivals. Ik zal vooraan bij de bühne staan. (André de Waal)<br />
ADAM COHEN<br />
We Go Home<br />
CD LP<br />
(Cooking Vinyl/V2)<br />
Het had maar weinig gescheeld of Adam Cohen had zijn vijfde album,<br />
We Go Home, niet gemaakt. Gelukkig maar dat Cohen doorzette want<br />
met dit album zet Cohen een verzameling sterke songs op plaat. Niet<br />
alleen de plekken waar het album opgenomen is, het Griekse eiland<br />
Hydra en Montreal, zijn echo’s van de carrière van zijn vader Leonard,<br />
ook de composities, teksten en het stemgeluid lijken vaak griezelig op<br />
die van Leonard. Dat is al meteen duidelijk tijdens de opener Songs<br />
Of Me And You en het tweede nummer Too Real. Die sobere arrangementen. Dat snikje in de stem, de<br />
prachtige achtergrondzang. Denk aan Cohen sr rond Songs Of Love And Hate. Daarmee is niet gezegd dat<br />
Adam zijn vader probeert te kopiëren want daarvoor drukt hij een te eigen stempel op zijn nummers.<br />
Prachtige nummers waarmee we de herfst en winter wel doorkomen. (Ron Bulters)<br />
Zondag 28 september<br />
PLATOPLANET<br />
@ De Oosterpoort<br />
tickets: 5 euro, verkrijgbaar bij Concerto en alle Plato’s.<br />
meer info: www.platomania.eu/plato-planet-2014 en www.de-oosterpoort.nl<br />
Emil Landman<br />
Colours And Their Things, zo heet het<br />
debuutalbum van Emil Landman, dat<br />
binnenkort verschijnt. Het staat vol<br />
met bonte, kleurrijke verhalen, die<br />
Landman verzamelde op een lange reis door Nashville,<br />
New Orleans, Memphis, Oklahoma City en Chicago.<br />
Color Reporters<br />
Color Reporters de nieuwe band van<br />
Bertolf Lentink en Bas Wilberink.<br />
Het debuut van deze topband blijkt<br />
een parelketting van schitterend<br />
gepolijste meerstemmige liedjes in de beste traditie<br />
van bijvoorbeeld The Shins.<br />
Navarone (Akoestisch)<br />
Deze vijfkoppige Nederlandse<br />
rockband met wortels in Nijmegen<br />
deed met stevige jaren zeventig rock<br />
met een blues en southern feel een<br />
greep naar de top. Vim And Vigor is het overduidelijke<br />
bewijs dat Navarone thuishoort in de top der (inter)<br />
nationale rockbands.<br />
Hunting The Robot<br />
Hunting The Robot is een nieuwe,<br />
jonge Nederlandse band. Het is<br />
springerige indie-rock, die veel te<br />
danken heeft aan Yeasayer maar<br />
ook aan Fela Kuti. Nederland is weer een leuke band<br />
rijker met dit frisse debuut.<br />
16 17
Pop & Rock<br />
Beginners<br />
Suzanne Linssen (Seedling, Hospital<br />
Bombers, Awkward I) is sinds kort<br />
frontvrouw van Beginners met onder<br />
andere Geert de Groot en Marit de<br />
Loos in de gelederen. Het sterke debuut September<br />
Sunburn zit vol met zeer sympathieke liedjes waar je<br />
als luisteraar per direct verliefd op wordt.<br />
Rina Mushonga<br />
Deze half Nederlandse en half<br />
Zimbabwaanse singer-songwriter<br />
beschikt over een fantastische<br />
stem en is er hiernaast in geslaagd<br />
om prima songs met een opvallend eigen geluid te<br />
schrijven. Het is een geluid waarin singer-songwriter<br />
muziek wordt verrijkt met invloeden uit zowel de<br />
Afrikaanse muziek als de Amerikaanse popmuziek uit<br />
de jaren 70.<br />
The Vagary<br />
De Amsterdamse Vagary hebben<br />
duidelijk veel naar jaren zeventig<br />
muziek geluisterd, maar ook<br />
de jaren tachtig zijn te horen,<br />
bijvoorbeeld The Cars komt zeker voorbij. Ruim baan<br />
voor deze leuke band die het zeker ver gaat schoppen.<br />
Julius<br />
De jongens van Julius<br />
hadden stuk voor stuk al wat<br />
kilometers gemaakt in de<br />
muziek voordat ze bij elkaar<br />
kwamen als band. Ze zaten in uiteenlopende bands<br />
en behaalden successen, maar wat ze vaak misten<br />
was ongedwongen muziek maken. Op een bepaald<br />
moment gingen ze daar allemaal naar op zoek en<br />
begonnen ze Julius.<br />
Black Marble Selection<br />
In Tilburg bleken zes mannen<br />
te wonen die behalve van<br />
skateboarden houden ook een<br />
voorliefde voor echte sixties garage<br />
rock deelden. The Pretty Things, The Outsiders, The<br />
Small Faces, het ruigere werk heeft duidelijk de<br />
voorkeur, met één been in de Amerikaanse Rhythm<br />
& Blues van Chess, Stax en King en het ander in de<br />
working class waar deze bands opgroeiden<br />
Bewilder<br />
Dit is de nieuwe band van<br />
Maurits Westerik (GEM):<br />
swingend, maar ingetogen;<br />
uitbundig en dynamisch.<br />
Bewilder ontstaat begin 2013 als hij een stapel<br />
nummers met daarnaast een berg hele en halve<br />
ideeën op de plank heeft liggen waarvan hij vindt dat<br />
deze echt op album moeten komen.<br />
Sky Pilots<br />
Matthijs van Duijvenbode en Robin<br />
Berlijn zijn de kern van Sky Pilots.<br />
Denk Oasis, The Kinks , The Black<br />
Crowes, Primal Scream en ja,<br />
denk ook The Stones. Het dampt, het snerpt (hallo<br />
Telecaster!), het vonkt, het knalt. Sky Pilots are ready<br />
for take-off!<br />
Paceshifters<br />
De jonge lefgozertjes uit Wijhe en<br />
komen met een opvolger voor het<br />
succesvolle Home. Op Breach laten<br />
ze horen geen millimeter energie<br />
in te leveren en weten ze nog steeds een heerlijke<br />
bak gitaarherrie te produceren. Muzikaal staat er een<br />
stevige muur, met uiteraard een hoofdrol voor de<br />
scheurende gitaar.<br />
Euro Cinema<br />
Zeer strak gespeelde, filmische<br />
achtervolgingsjazzfunk in diverse<br />
soorten en maten. Crimineel goed.<br />
En een geluid! Man! Afrobeatje<br />
bij wijze van aftiteling en die grote spoel op de hoes<br />
doet ons eigenlijk nog maar naar één ding verlangen<br />
bij deze volmaakte langgerekte feelgood trip die<br />
Funkstamatic heet: popcorn!<br />
Harry Niehof<br />
De Groninger Harry Niehof is niet<br />
zomaar een streektaalzanger en<br />
liedschrijver. Dat blijkt weer uit zijn<br />
vierde solo-cd Twijduustern, een<br />
schijf met muziek die broeit en met teksten die ruimte<br />
bieden aan de fantasie van de luisteraar.<br />
Pop & Rock<br />
Erwin De Vries<br />
Erwin de Vries, op en top<br />
Groninger, treedt al meer dan 20<br />
jaar op met zijn Groningstalige<br />
liedjes. Hij kreeg bekendheid<br />
met zijn band Deheleboel en toert nu als solist en<br />
met begeleidingsband door de provincie en ook<br />
steeds meer daarbuiten. Hij laat zich inspireren door<br />
Groningen, de Groningers en zijn leven.<br />
Bert Hadders<br />
Het is al vaker gezegd maar Bert<br />
Hadders schrijft liedjes zoals Daniël<br />
Lohues dat ook doet maar dan<br />
Gronings. Pakkende nummers met<br />
Groningse teksten, melancholiek maar ook met een<br />
flinke dosis humor overgoten met een cajunsaus.<br />
Swinder<br />
Swinder is het Groningstalig<br />
geesteskind van singersong<br />
writer Bas Schröder.<br />
Ruim zestig optredens later<br />
is Swinder uitgegroeid tot een vierkoppige popband,<br />
zwalkend tussen melancholieke liefdesliedjes en<br />
uptempo (folk)rock. De eerste volledige plaat staat in<br />
de steigers.<br />
The Tightropes<br />
De drie heren van The Tightropes<br />
delen een vergaande liefde voor<br />
legendarische gitaristen als Jimi<br />
Hendrix, Stevie Ray Vaughan en<br />
Scott McKeon. De invloed van dit soort grootheden<br />
zijn duidelijk voelbaar in de dampende rocksongs van<br />
The Tightropes, flink op smaak gebracht met eetlepels<br />
blues en funk.<br />
Monomyth - Further<br />
Dit album komt in gatefold vinyl met downloadcode.<br />
Exclusief voor <strong>Mania</strong> op gekleurd vinyl!<br />
18 19
Pop Interview interview & Rock<br />
interview<br />
om dit nieuwe nummer te laten zien en horen vanuit het<br />
perspectief van iedereen in het publiek. Dus we hebben<br />
een paar mensen in het publiek neergezet met niet al<br />
te dure spullen en alleen het geluid goed opgenomen.<br />
Gewoon leuk om te maken.’<br />
Op El Pintor valt maar weer eens op hoe belangrijk jouw<br />
drumwerk is voor het geluid van Interpol. Wat is jouw<br />
aandeel in het schrijven van de songs?<br />
‘Wij werken niet vanuit de instrumenten die we<br />
individueel bespelen, maar vanuit het songschrijven.<br />
Ik zit niet in de oefenruimte of de studio te wachten<br />
tot iemand zegt wat ik moet doen. Drums heb ik nooit<br />
Interview met<br />
Sam Fogarino van<br />
Interpol<br />
Door: Ruben Eg<br />
als een apart instrument gezien in het geheel. Toen ik<br />
muziek ontdekte en Jimi Hendrix hoorde, wilde ik ook<br />
niet daarom drummer of gitarist worden. Het ging altijd<br />
om het grote plaatje: de songs. Ik houd van drummen,<br />
van het actief spelen en wat ik er uit haal . Maar ik drum<br />
niet omdat ik alleen maar van drummen houd.’<br />
Die song, is dat dan het traditionele popliedje van 3<br />
minuten?<br />
‘Een beetje van beide. Het hangt er van af. De teksten<br />
Met El Pintor, het vijfde album van Interpol, is de band<br />
Klinkt El Pintor daarom wat frisser dan de wat zware<br />
zijn heel belangrijk. Mijn favoriete nummer van Led<br />
uit New York gereduceerd tot een trio. Dat was eigenlijk<br />
voorganger?<br />
Zeppelin is 10 minuten lang. Maar Happy van Pharrell<br />
al zo met de vier jaar geleden verschenen titelloze<br />
Williams vind ik ook mooi. Het moet je raken of niet. Als<br />
voorganger. Bassist Carlos Dengler hield het namelijk<br />
‘Ja. Het had ons derde album kunnen zijn. Zo voel<br />
het maar eerlijk is en vanuit de juiste plek komt. Nu ik je<br />
vrijwel direct na de opnames van de plaat voor gezien.<br />
ik dat tenminste. El Pintor klinkt als een natuurlijke<br />
toch spreek: een van mijn favoriete nummers is Frenzy,<br />
overgang van Antics. De twee platen na Antics zijn wel<br />
van de Nederlandse band The Ex. Het staat op Starters<br />
Drummer Sam Fogarino is eigenlijk wel opgelucht<br />
een statement van de situatie met Carlos in de band.<br />
Alterners, dat eind jaren negentig door Touch & Go in de<br />
door het vertrek van de bassist, laat hij weten<br />
Waar wij naar toe gingen en waar hij naar toe wilde<br />
Verenigde Staten werd uitgebracht. The Ex is niet echt<br />
vanuit zijn thuisbasis in New York: ‘Het is een stuk<br />
met de band. Dat was niet slecht, maar zo liep het. Ik<br />
een popgroep.’<br />
gemakkelijker met een man minder in de kamer. Onze<br />
ben blij dat we weer een beetje terug naar onze roots<br />
nog niet geboren. Aan het einde van de tournee was ze<br />
persoonlijkheden en ideeën over hoe een nummer<br />
zijn gegaan: gitaar, bas, drums en wat toetsen. We<br />
twee. Mijn leven wordt gedicteerd door elk album van<br />
Aan het begin van de eeuwwisseling was New York de<br />
moet zijn verschillen al zo enorm van elkaar. Dat is al<br />
concentreren ons weer op de songs. Niet overdrijven.’<br />
Interpol. Een soort tijdlijn. Maar goed: het kan erger.’<br />
hoofdstad voor toffe bandjes. Hoe is het er nu?<br />
lastig genoeg. Carlos was er klaar mee. Maar wij niet.<br />
Wij zijn nog steeds enthousiast over Interpol. Ditmaal<br />
El Pintor liet vier jaar op zich wachten. Waarom duurde<br />
Complimenten nog voor die geweldige video van<br />
‘Heel anders dan toen. Er is zo ontzettend veel gaande.<br />
wilde iedereen in de studio er graag zijn. Dat maakt het<br />
het zo lang?<br />
Anywhere.<br />
Na die periode van begin 2000 zijn heel veel mensen de<br />
eenvoudiger.’<br />
stad ontvlucht. Het is nu lastig om je vinger te leggen op<br />
‘We tourden tot 2012, dus eigenlijk zit er maar een jaar<br />
‘Die in de Brixton Acadamy in Londen? We wilden voor<br />
wat er op muziekgebied werkelijk gebeurt in New York.<br />
en een paar maanden tussen het einde van die tournee<br />
de release van het album iets uitbrengen, maar niet al te<br />
Tot aan 2005 was er eigenlijk niet zo megaveel gaande.<br />
en de release van El Pintor. Vorig jaar zijn we begonnen.<br />
gepolijst. Tijdens concerten zie je tegenwoordig iedereen<br />
Als er iets was, dan ontdekte je het daarom vrij snel.<br />
Grappig hoe snel de tijd gaat. Ik heb een dochter. Ze is<br />
met telefoons foto’s en video’s maken in de zaal. En die<br />
Nu komt alles uit alle hoeken vandaan. Voor mij is het<br />
nu vijf. Tijdens de opnames van het vorige album was ze<br />
staan heel snel op YouTube. Zodoende ontstond het idee<br />
daarom alleen maar erg verwarrend nu in New York.’<br />
20<br />
waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl • platomania.nl • sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl 21
Pop & Rock<br />
PACESHIFTERS<br />
Breach CD<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
(Goomah/V2)<br />
De jonge lefgozertjes uit Wijhe laten zich niet opjagen en komen na<br />
twee jaar met een opvolger voor het succesvolle Home. De tijd werd<br />
gevuld met veel spelen en het inwerken van de nieuwe drummer<br />
Jesper Albers (ex-Automatic Sam). Op Breach laten ze horen geen millimeter energie in te leveren<br />
en weten ze nog steeds een heerlijke bak gitaarherrie te produceren. Toch is het zeker geen<br />
herhalingsoefening, en weten ze zelfs een klein beetje popmuziek te introduceren in het<br />
toegankelijke Cross Your Mind. Daarna halen ze met Nothing You Can Do weer het onderste uit<br />
de volumeknop, met een stuwende beat die weer veel gaat vergen van het pogoënde publiek. De<br />
zingende broertjes Dokman kunnen ook vocaal steeds meer, getuige onder meer de tour de force<br />
in Born, en muzikaal staat er een stevige muur, met uiteraard een hoofdrol voor de scheurende<br />
gitaar. Uitstapjes als het rustige Running laten alleen maar horen dat de Paceshifters nog veel<br />
meer kunnen, maar nu al kunnen ze zich meten met genregenoten als de Supersuckers en<br />
Triggerfinger. (Jurgen Vreugdenhil)<br />
a<br />
t<br />
p<br />
S<br />
e<br />
l<br />
p<br />
l<br />
a<br />
a<br />
t<br />
j<br />
e<br />
s<br />
SCRIPT<br />
No Sound Without Silence CD<br />
(Columbia/Sony Music)<br />
No Sound Without Silence is alweer het vierde album van The Script. Na de<br />
grote successen van de vorige drie platen die bij elkaar miljoen exemplaren<br />
verkochten, zijn de verwachtingen dan ook hoog. De eerste single is het nummer<br />
Superheroes en dat geeft een beetje weer hoe de band zich momenteel voelt. Een uiterst succesvolle<br />
en uitverkochte tournee langs stadions in de VS deed ze boven zichzelf uitstijgen. De adrenaline en het<br />
onoverwinnelijke gevoel dat ze kregen sijpelt door in de nieuwe plaat die opvalt door zijn zelfverzekerdheid.<br />
De songs ontstonden allemaal tijdens de afgelopen tournee, want dankzij de meegebrachte mobiele studio<br />
kon ieder idee meteen vastgelegd worden. Het ingezette pad wordt niet echt verlaten, maar het Ierse trio<br />
klinkt op het nieuwe album overtuigender dan ooit. (Bert Dijkman)<br />
HISS GOLDEN MESSENGER<br />
Lateness Of Dancers CD LP<br />
Zanger/gitarist M.C. Taylor was ooit de<br />
voorman van de alt.countryband The<br />
Court And Spark, maar heeft als Hiss Golden Messenger<br />
inmiddels ook een aardige discografie opgebouwd.<br />
Met Lateness Of Dancers debuteert hij bij Merge, voor<br />
het eerst een groter label. Zijn muziek is meer en<br />
meer richting countryrock opgeschoven, en de lofi en<br />
dubinvloeden die we op de eerste albums nog wel<br />
eens tegenkwamen hebben plaatsgemaakt voor pedal<br />
steel en slidegitaren. Muzikaal is het genieten voor<br />
degenen die ook graag naar Ryan Adams luisteren,<br />
tekstueel doet Taylor denken aan Bruce Springsteen ten<br />
tijde van The River, veel working class verhalen met<br />
niet altijd een goede afloop. Zeker geen uniek talent,<br />
maar binnen de bestaande genres wel een zeer fraai<br />
album. (Jurgen Vreugdenhil)<br />
JOHN MELLENCAMP<br />
Performs Trouble No More CD LP<br />
Het in slechts een paar weken<br />
opgenomen album Trouble No More<br />
was in 2003 een onverwacht succes in de VS. Daarop<br />
hoorden we John Mellencamp en een gedreven band<br />
blues- en folkklassiekers vertolken. Later dat jaar<br />
presenteerde hij dat album live in de legendarische<br />
Town Hall van New York. Amper rauwer dan de<br />
studioversies, wel iets sneller, werkt Mellencamp zich<br />
niet alleen met hoorbaar plezier door klassiekers als<br />
Death letter (Son House) en Down In The Bottom (Willie<br />
Dixon) heen, maar besluit het concert met ‘verrootste’<br />
versies van de eigen hits Paper In Fire en Pink Houses.<br />
Niet wereldschokkend, wel ver boven de middenmaat.<br />
(Henri Drost)<br />
VARIOUS<br />
Pay Close Attention: XL Recordings<br />
2CD 5LP<br />
Richard Russell is een muzikale visionair<br />
tot ver over de horizon, net als Tony Wilson (Factory)<br />
en Alan McGee (Creation, Poptones), met als belangrijk<br />
verschil dat Russell nog leeft en (vooralsnog) geen<br />
politieke aspiraties vertoont, zodat heden 25 jaar pure<br />
onafhankelijkheid van het bijzondere Britse platenlabel<br />
XL-Recordings feestelijk benadrukt kan worden door<br />
Pay Close Attention, een oogverblindend en oorstrelend<br />
tijdsdocumentje op dubbel-cd of box met vier stukken<br />
vinyl. Grofweg opgesplitst in het soort baanbrekende<br />
dance (rave) waar XL gedurende de nineties in<br />
grossierde (SL2, Prodigy, Awesome 3, Liquid, Jonny<br />
L, Basement Jaxx, Dizzee) en de meer avontuurlijke<br />
pop/rock (paradepaardjes Prodigy en Radiohead maar<br />
ook King Krule, M.I.A., Peaches, Vampire Weekend en<br />
Adele(!)) vanaf de eeuwwisseling and counting, dat<br />
teweeg werd gebracht na het tekenen van The White<br />
Stripes. (Albert Jonker)<br />
Vanaf 1 september 2014<br />
is Concerto op donderdag<br />
en vrijdag geopend tot<br />
19:00 uur<br />
Luister<br />
trip<br />
Pop & Rock<br />
ELEPHANT STONE<br />
Three Poisons CD LP+CD<br />
(V2)<br />
De combinatie van Westerse rockmuziek en<br />
Indiase instrumenten is niet nieuw, maar het<br />
Canadese Elephant Stone brouwt er weer iets<br />
anders van dan de Beatles of Kula Shaker.<br />
Sixties psychedelica en klassieke Britpop gaan<br />
hier hand in hand met de Hindi-elementen.<br />
Dat betekent niet dat voorman Rishi Dhir zijn<br />
sitar in elk nummer laat spreken, want zijn<br />
zuigende basspel en de gitaar van Gabriel<br />
Lambert eisen vaker een hoofdrol op. Meer<br />
nog dan voorheen overheersen op The Three<br />
Poisons de bedwelmende grooves, die soms<br />
de hoogtijdagen van de Stone Roses (herinnert<br />
u zich de single Elephant Stone nog?) in<br />
herinnering roepen, zonder dat overigens sprake<br />
is van kopiëren. In het fantastische Knock You<br />
From You Yr Mountain en All Is Burning zorgt<br />
de vocale bijdrage van Malika Tirolien voor een<br />
gospelfeel, en daarmee zijn nog maar twee van<br />
de hoogtepunten genoemd. Deze hele toffe<br />
plaat gaan we ongetwijfeld terugvinden in de<br />
jaarlijstjes. (Marco van Ravenhorst)<br />
22 23
Pop & Rock<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
Pop & Rock<br />
VINYLMANIA<br />
Music On Vinyl is een speciaal label dat alleen vinyl<br />
uitbrengt in de hoogste kwaliteit. Er zijn zowel reissues<br />
van klassiekers als vergeten pareltjes en het label<br />
brengt ook vaak het vinyl uit naast een nieuwe cdrelease.<br />
Maandelijks geven we een overzicht van de<br />
belangrijkste nieuwe releases, voor meer info kun je<br />
ook kijken op www.musiconvinyl.com<br />
Yello – Stella<br />
Stella is een van de Yello albums die Music on Vinyl<br />
uitbrengt. Deze vierde plaat van het duo uit 1985 bevat<br />
Johnny Cash - Legend Of Johnny Cash<br />
The Jayhawks - Hollywood Town<br />
Hall<br />
Frank Sinatra - In The Wee Small Hours<br />
de grote hit Oh Yeah dat later regelmatig in films werd<br />
gebruikt. Inclusief 2 exclusieve bonustracks.<br />
Kovacs – My Love 10-inch<br />
De uit Eindhoven afkomstige zangeres Sharon Kovacs<br />
maakt meteen indruk met haar eerste EP. Geproduceerd<br />
door Oscar Holleman (Within Temptation, After Forever,<br />
Gorefest) is haar sound te vergelijken met een mix van<br />
Portishead, Shirley Bassey en een flinke dosis soul. De<br />
EP is op 10 inch bevat een verstopte bonustrack.<br />
Fun Lovin Criminals – Come Find<br />
Yourself<br />
Het klassieke debuutalbum van de Fun Young Criminals<br />
komt op geel vinyl. Deze New Yorkse band kreeg vooral<br />
bekendheid met het op dit album aanwezige Scooby<br />
Snacks.<br />
Progrock op vinyl:<br />
Aphrodite’s Child - 666<br />
Barclay James Harvest - Everyone Is Everybody Else<br />
Barclay James Harvest - Gone To Earth<br />
Camel - Moonmadnes<br />
Camel - The Snow Goose<br />
Caravan - In The Land Of Grey And Pink<br />
Egg - The Polite Force<br />
Faust - Faust<br />
Peter Hammill - The Silent Corner and the Empty Stage<br />
Tangerine Dream - Phaedra<br />
Van Der Graaf Generator - The Least We Can Do Is Wave<br />
to Each Other<br />
Iggy & The Stooges - Raw Power 2LP<br />
Dubbel LP ediie op rood vinyl. Dit klassieke derde<br />
Stooges album bevat de originel mix van David Bowie<br />
op de eerste schijf en de uitermate agressieve remix<br />
van Iggy Pop uit 1997 zelf op de tweede.<br />
OST – Game Of Thrones 4<br />
Deze soundtrack werd gecomponeerd door de Duitse<br />
Ramin Djawadi die al vele scores heeft gemakt. Meest<br />
opvallende track is echter The Rains Of Castamere van<br />
Sigur Rós.<br />
24 25
Pop & Rock<br />
Luister<br />
trip<br />
MY BRIGHTEST DIAMOND<br />
This Is My Hand<br />
CD LP<br />
This Is My Hand is al weer de vijfde<br />
plaat van My Brightest Diamond. Het<br />
is direct ook de meest toegankelijke plaat van de<br />
band rond de getalenteerde Shara Worden, al moet je<br />
het woord toegankelijk in het geval van My Brightest<br />
Diamond altijd met een flinke korrel zout nemen. This<br />
Is My Hand schuurt hier en daar tegen de toegankelijke<br />
electropop aan, maar legt de lat in muzikaal opzicht<br />
veel hoger met eigenzinnige vocalen, intrigerende<br />
klankentapijten, tegendraadse ritmes en lastig te<br />
doorgronden songstructuren. Het resultaat is wederom<br />
adembenemend. (Erwin Zijleman)<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
Pop & Rock<br />
MAGNUS<br />
Where Neon Goes To Die<br />
(Caroline/Universal)<br />
CD LP<br />
Dachten we zo langzamerhand dat Magnus<br />
een eenmalig project van dEUS’ Tom Barman<br />
en danceproducer CJ Bolland was, komen ze<br />
tien jaar na het debuut toch met een opvolger.<br />
De eerste single Singing Man is een duet met<br />
Tom Smith van The Editors, en geeft al aan dat<br />
Magnus verder kijkt dan de dansvloer groot is.<br />
De Belgische/Afrikaanse Billie Kawende geeft<br />
een zwoele sfeer aan Regulate, en Selah Sue<br />
voegt haar persoonlijke noot toe aan Everybody<br />
Loves Repetition. Maar de grootste verrassing<br />
is toch wel de aanwezigheid van David Eugene<br />
Edwards, bekend van 16 Horsepower en Woven<br />
Hand, wiens southern gothic stem perfect past<br />
bij het donkere Getting Ready. Ook Barman zelf<br />
weet de grootse vorm die hij de laatste jaren<br />
tentoonspreidt met dEUS schijnbaar moeiteloos<br />
vol te houden, waardoor de dansbaarheid<br />
hand in hand met sterke composities gaan. Het<br />
grotere doel van Magnus, de rockliefhebbers op<br />
de dansvloer krijgen, is dan ook weer glansrijk<br />
bereikt. (Jurgen Vreugdenhil)<br />
PERE UBU<br />
Carnival Of Souls<br />
CD LP<br />
Wat is het toch fantastisch dat er in die<br />
vluchtige, opportunistische popwereld<br />
bands zijn die stug tegen alle trends en hypes inroeien.<br />
Pere Ubu doet het al bijna veertig jaar (!) en hun<br />
ontregelende geluid met de klaaglijke zang van David<br />
Thomas heeft in al die tijd niets aan zeggingskracht en<br />
relevantie ingeboet. Hun vijftiende studioalbum is losjes<br />
gebaseerd op de gelijknamige cultfilm uit de jaren<br />
zestig. En gewoon weer ijzersterk en knettergek. (Louk<br />
Vanderschuren)<br />
TRAMPLED BY TURTLES<br />
Wild Animals<br />
CD LP<br />
Trampled By Turtles mag dan al jaren in<br />
het americanahokje gestopt worden, de<br />
muzikale interesse en ambities reikten eigenlijk altijd al<br />
tot ver daarbuiten. Dat leverde niet altijd een duidelijk<br />
te behappen geluid op, maar op Wild Animals vallen<br />
steeds meer fraaie puzzelstukjes op hun plaats. Met<br />
traditionele elementen worden zo zorgvuldig en met<br />
precisie prachtige nummers geconstrueerd, die ook in<br />
de smaak zullen vallen bij fans van Fleet Foxes en Band<br />
Of Horses. (Martijn Koetsier)<br />
INTERPOL<br />
LP Limited Edition<br />
op Rood Vinyl<br />
El Pintor CD LP<br />
(PIAS/Rough Trade)<br />
El Pintor, De Schilder. Schilders beginnen doorgaans niet met hun beste<br />
werk. Van Rijn, Monet en Botticelli maakten onbetaalbare werken als De<br />
Nachtwacht, Waterlelies en De Geboorte Van Venus in de loop der jaren.<br />
En Interpol? Hun carrière begon met twee parels van albums: Turn On<br />
The Bright Lights (2002) en Antics (2004). Fans zingen tijdens optredens<br />
luidkeels mee met onomstreden monstertracks als Obstacle I, Evil en<br />
Slow Hands. Het is duidelijk het beste werk van het post-punkgezelschap<br />
uit New York. Middels verschuivingen binnen de band en met producer James Brown en mixer Alan<br />
Moulder als sidekicks, heeft leidsman Paul Banks er alles aan gedaan om het succesverhaal van Antics<br />
een vervolg te geven. El Pintor opent met All The Rage Back Home, een intense, uptempo track met een<br />
sterke hook in het refrein. Het hoopgevende arrangement My Desire zal voor velen ongetwijfeld een van<br />
de hoogtepunten van El Pintor zijn. Vurige gitaarpartijen, een dansbare twist, herhalende ritmesecties en de<br />
felle stem van Banks vragen na exact vijf minuten om herhaling. De band staat eigenlijk voor zoveel, want<br />
ook Anywhere is met z’n scherpe riff, onregelmatige drumpartijen en zware baslijn Interpol ten voeten<br />
uit. Geeft de band niet alles weg in de drie eerste nummers? Nee, want ook erna lijkt het heilige vuur te<br />
zijn hervonden. De dreigende afsluiter Twice As Hard herbergt in die zin een mooie symboliek. Bassist en<br />
sterkhouder Carlos Dengler ging zijn eigen weg, zonder hem wil Banks toeslaan. Liefst tweemaal zo hard.<br />
(Jelle Teitsma)<br />
26 27
Pop & Rock<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
Pop & Rock<br />
S<br />
TANGARINE<br />
SINKANE<br />
Mean Love<br />
CD LP<br />
(City Slang/Konkurrent)<br />
De Sudanese zanger Ahmed Gallab brengt zijn tweede soloalbum uit<br />
onder de naam Sinkane. Als voormalig lid van Yeasayer, Of Montreal<br />
en Caribou heeft hij al het nodige uitgebracht. Dit album ligt in<br />
het verlengde van Sade en klinkt niet zozeer jaren tachtig. Het klinkt modern en multiinstrumentalist<br />
Gallab heeft een stevige inbreng in het resultaat. Er wordt door een groot<br />
aantal muzikanten meegedaan en het zorgt niet voor een ondoorzichtige brei van geluid.<br />
Sterker nog, het resultaat is overzichtelijk en helder, met de stevig in soul gewortelde zang van<br />
Gallab centraal. Fijn en lekker in het gehoor liggend album. (Erik Mundt)<br />
a<br />
p<br />
SPRING OFFENSIVE<br />
Young Animal Hearts CD LP<br />
(V2)<br />
Uit Oxford komt Spring Offensive, een vijftal muzikanten die er acht jaar<br />
over deden om hun debuut te maken. In die tijd maakten ze filmmuziek<br />
en documentaires. Ze toerden uitgebreid, hun drie Londense optredens<br />
waren uitverkocht. Verder werden ze door de BBC getipt als veelbelovende nieuwkomers en<br />
stonden ze al in diverse lijstjes van mensen die het weten kunnen. Het is een debuut als een mokerslag,<br />
een bijzonder goed album. (Erik Mundt)<br />
t<br />
e<br />
l<br />
p<br />
l<br />
a<br />
a<br />
t<br />
j<br />
e<br />
s<br />
Move On<br />
(Excelsior)<br />
CD LP+CD<br />
Moesten we bij hun vorige plaat Seek & Sigh nog een uitgebreide<br />
introductie doen, tegenwoordig behoort Tangarine tot de Bekende<br />
Nederlanders, niet in de laatste plaats dankzij sterke optredens als<br />
huisband van DWDD. Dat die bekendheid tot vrolijkheid stemt bewijst<br />
Move On, want daar waar voorheen een zekere tristesse in hun<br />
samenzang hing, is er nu zowaar sprake van pakkende popliedjes.<br />
Blijkbaar beseffen de broertjes Brink nu pas dat hun sound zo<br />
langzamerhand het vaderland heeft veroverd, want met de nodige verbazing wordt in Some Things Never<br />
Change en What I’m After gesteld dat er misschien veel te dromen over blijft, maar dat er ook al best veel<br />
bereikt is. En wat de klasgenoten van toen hebben gedaan is nog maar de vraag in Where Are They Now.<br />
Uiteraard is de invloed van diverse broers uit de pophistorie, Delmore, Louvin en Everly, nog steeds niet<br />
weg te denken, maar de sound is luchtiger, vrolijker en vol verwijzingen naar de klassieke rock van Dylan,<br />
The Beatles en The Byrds. Het fraaie intro van First Flight, met mooi contrast tussen de akoestische ritme<br />
gitaar en de elektrische lead, is wat dat betreft tekenend. I Don’t Want To Be On The Safe Side zingen ze<br />
ook in dat nummer, en met Move On hebben ze ook een plaat gemaakt die prima in de rocktraditie past,<br />
maar tegelijkertijd een gedurfde stap voorwaarts voor Tangarine is. (Jurgen Vreugdenhil)<br />
MIEKE STEMERDINK<br />
Oh Liefde CD<br />
(Topnotch/Universal)<br />
Waar was ze toch al die tijd, onze Mieke van de ooit zo alleraardigste Gigantjes? Ze<br />
nam af en toe nog wel eens een single op en hield zich bezig met Mieke’s Giga New<br />
Swing Show, maar dit is toch voor het eerst in lange tijd dat ze weer eens een een<br />
plaat opneemt. Oorspronkelijk had het album Billy Holiday Meets Tante Leen moeten gaan heten, maar<br />
dat klonk iets te nostalgisch. De fraai gearrangeerde plaat bevat o.m. twee liedjes bekend van de Zangeres<br />
Zonder Naam, eentje van Zwarte Riek en een van Tante Leen. Twee obscure Billy Holiday nummers werden<br />
door Huub van der Lubbe bewerkt tot Doorzichtige Mannen. Guido Belcanto schreef voor Mieke het prachtige<br />
Oh Liefde, Oh Liefde. Toch een zeer nostalgisch en melancholiek album dus, maar wel eentje met een dikke<br />
zoen van de afzender. (Ruud Verkerk)<br />
28 29
Pop & Rock<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
Pop & Rock<br />
TRICKY<br />
Adrian Thaws<br />
CD LP+CD<br />
(!K7/V2)<br />
Vorig jaar liet Tricky al weer op een aangename manier van zich horen<br />
met het album False Idols. Krap een jaar later presenteert hij de<br />
opvolger, die simpel weg de naam draagt die zijn ouders hem bij zijn<br />
geboorte gaven. Je zou het als een soort thuiskomen kunnen zien, te meer omdat hij de plaat<br />
na bijna twintig jaar aan omzwervingen via New York, Los Angeles en Parijs weer gewoon<br />
thuis in Londen heeft opgenomen. Muzikaal is het ook een reflectie op de muziek die hij als<br />
veertienjarige hoorde tijdens het uitgaan: rauwe clubmuziek met een smerige veeg hiphop.<br />
Wie Tricky kent, weet dat dat nog niet per se een idee geeft van hoe de plaat zal klinken.<br />
Beide elementen zijn weliswaar herkenbaar aanwezig, maar worden door Tricky zorgvuldig<br />
gereconstrueerd tot een eigen geluid. Zijn sublieme keuze voor interesse gastvocalisten als<br />
Mukki Blanco en Francesca Belmonte speelt daarbij zoals altijd weer een prachtige sleutelrol.<br />
(Martijn Koetsier)<br />
a<br />
t<br />
p<br />
S<br />
e<br />
l<br />
p<br />
l<br />
a<br />
a<br />
t<br />
j<br />
e<br />
s<br />
VAGARY<br />
Salute LP+CD<br />
(PIAS/Rough Trade)<br />
De naam van de nieuwe Nederlandse band The Vagary betekent zoiets<br />
als een gril. Zien ze zichzelf als iets voorbijgaands? Aan de muziek te<br />
horen, hebben we hier een blijvertje. Ze hebben duidelijk veel naar<br />
jaren zeventig muziek geluisterd, maar ook de jaren tachtig zijn te horen, bijvoorbeeld The Cars<br />
komt zeker voorbij. Maar ze mixen het met Bowie en Marc Bolan bijvoorbeeld en dan komt er toch een<br />
behoorlijk fris geluid uit rollen. Ze komen uit Amsterdam en hebben behoorlijk wat ervaring in andere bands.<br />
Voorman Thijs Havens zit bijvoorbeeld in Saelors en Light Light, waarmee hij in 2012 al op Noorderslag stond.<br />
Al een tijdje wordt er getoerd en ze zijn al op veel podia geweest, waaronder Noorderslag begin dit jaar en<br />
inmiddels zijn ze lievelingen van 3FM en een aantal dj’s zijn fan. Ruim baan voor deze leuke band die het zeker<br />
ver gaat schoppen. (Erik Mundt)<br />
YOB<br />
Clearing the Path To Ascend CD LP<br />
(Neurot/Konkurrent)<br />
De eerste kennismaking met Clearing The Path To Ascend, de nieuwe cd van het<br />
Amerikaanse doomgezelschap Yob, is overweldigend en inktzwart. Als een statige,<br />
ondode koningin met een onheilspellende satanische grimas, schrijdt het trio<br />
majestueus en met verlichte tred door de vier sensationele nummers die gemiddeld zo’n vijftien minuten<br />
per stuk klokken. De drums zijn adembenemend doeltreffend, de bas mega zwaar, de gitaar monolithisch<br />
en hypnotiserend, terwijl in de schurende en geknepen strot van Mike Scheidt de pijn van tienduizend<br />
getormenteerde zielen doorklinkt. De malende basisriffs vergruizen de grote stenen coupletten en<br />
melodielijnen tot prachtig openspringende, met grind gezandstraalde refreinen. Een perfecte combinatie van<br />
schoonheid, melancholie en dreiging. Wat een kastijding, wat een pracht. Yob is een topband en dat moeten<br />
we van de daken schreeuwen! (Menno Valk)<br />
WAYLON<br />
Koop het album<br />
en maak kans op<br />
kaartjes<br />
voor de shows van Waylon in Paradiso,<br />
Tivoli, Paard en de Effenaar.<br />
Heaven After Midnight CD 2LP<br />
(Warner)<br />
Groot was ieders verbazing toen de samenwerking tussen Ilse Delange<br />
en Waylon abrupt stopte. Met groot succes aan beider voeten leek deze<br />
combinatie eentje uit duizenden, tot bijzaken roet in het eten gooiden.<br />
Er is genoeg geschreven over het waarom, feit is dat Waylon nu zijn<br />
derde plaat heeft uitgebracht. Voor de opnames van het nieuwe werk<br />
heeft hij een uitgelezen gezelschap bereid gevonden met hem mee te<br />
werken. Alle liedjes schreef hij zelf mee en een aantal schreef hij samen<br />
met Rob Crosby – die kennen we van o.a. Carl Perkins, Paul Simon en Lady Antebellum. De songs werden<br />
opgenomen in de legendarische Capitol studio in Nashville onder productionele leiding van Bruce Gaitsch.<br />
Hij werkte eerder met Chicago en Madonna en laat op het album van Waylon een sterke westcoast geest<br />
waaien. Dat is niet vreemd als je ziet welke musici meewerkten. Deze namen kom je ook tegen op platen<br />
van Joni Mitchell en Crosby, Stills, Nash & Young en dan weet je dat het uiterst verzorgd klinkt. Waylons<br />
eigen Europese roots en zijn voorliefde voor country zijn tevens hoorbaar en maken van Heaven After<br />
Midnight een sterke plaat die misschien minder soulvol is dan beide voorgangers, maar muzikaal meer<br />
diepgang heeft. (Bert Dijkman)<br />
30<br />
31
Pop & Rock<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
JOHNNY WINTER<br />
Step Back<br />
CD LP<br />
(Megaforce/Suburban)<br />
Step back is het logische vervolg van het in 2011 uitgebrachte Roots,<br />
waarop Winter zich in een aantal bekende songs liet begeleiden door<br />
andere beroemdheden. Met dien verstande dat de rij gastartiesten<br />
imposanter is dan op Roots. Zo laat Winter zich begeleiden op Don’t<br />
Want No Woman door Eric Clapton, horen we Brian Setzer bij Okie<br />
Dokie Stomp, Billy Gibbons van ZZ Top in Where Can You Be en Joe<br />
Bonnamassa in Sweet Sixteen. En dan sla ik nog een rij imposante<br />
collaboranten over. De stem is wat dunner dan in de hoogtijdagen maar het heilige bluesvuur brandt nog<br />
fel op klassiekers als Who Do You Love, Killing Floor en Sweet Sixteen. Johnny Winter bewijst nog steeds<br />
één van de beste slidegitaristen te zijn. Of het nu de jazzy uitvoering is van Fats Domino’s Blue Monday<br />
(hoe kan het ook anders met Dr. John op piano) of de authentieke blues in het titelstuk Step Back: Johnny<br />
Winter bewijst met dit postume album dat we een groots artiest naar gener zijde hebben moeten laten<br />
gaan.<br />
In Memoriam - Johnny Winter<br />
Het leven van Johnny Winter stond in het teken van de blues. Winter, de opvallende graatmagerige albino<br />
met het lange haar maakte in 1968 zijn debuut met The Progressive Blues Experiment maar brak pas<br />
echt door bij het grote publiek met het tweede album Second Winter – zijn eerste voor een groot label,<br />
CBS – en zijn indrukwekkende optreden op Woodstock in 1969. Al snel in zijn carrière werd Johnny Winter<br />
geplaagd door een heroïneverslaving en depressies, maar na een succesvolle afkickpoging in 1972 bleef<br />
Winter doorgaan met waar hij goed in was: het vertolken van de blues, hoewel Winter nooit de volledige<br />
sterrenstatus kreeg die hij eigenlijk verdiende. Winter kwam met regelmaat met een nieuwe plaat en<br />
produceerde daarnaast een aantal albums van Muddy Waters, te beginnen met de met een Grammy<br />
beloonde comeback-plaat Hard Again. Ook bleef Winter zijn leven lang toeren, waarbij hij nog zelfs vorig<br />
jaar Nederland aandeed. Vanaf de jaren negentig ging de gezondheid van Winter al achteruit, hetgeen hem<br />
niet belette om door te gaan met toeren en albums op te nemen. Niet ver na zijn zeventigste verjaardag<br />
begin dit jaar, stierf Johnny Winter plotseling, op 16 juli in een hotelkamer in Zürich, in het midden van een<br />
tournee, nog voor het verschijnen van zijn nieuwe album: Step Back. (Ron Bulters)<br />
MIREL WAGNER<br />
When The Cellar Children See The<br />
Light Of Day<br />
CD LP<br />
Aan de albumtitel kun je al wel afleiden<br />
dat Mirel Wagner niet over zonnige bloemenweides<br />
en dartelende lammetjes zingt. Op haar schandelijk<br />
onbelichte debuut liet de Fins-Ehtiopische zangeres al<br />
een macabere belangstelling voor het duistere horen,<br />
die op haar nieuwste plaat nog onverminderd aanwezig<br />
is. Verstikkende duisternis verpakt in spaarzaam<br />
opgezette bluesy songs, met de donkere stem van<br />
de zangers als ultieme verleiding naar ‘the dark side’.<br />
(Martijn Koetsier)<br />
STEVE WYNN<br />
Sketches In Spain CD<br />
Twee albums van Steve Wynn uit<br />
respectievelijk 2000 en 2006 die hij<br />
eerder onder de bandnaam Smack Dab en Australian<br />
Blonde uitbracht, zij het alleen in Spanje. Bij beide<br />
draait het om samenwerkingen met de Spaanse<br />
producer Paco Loco, waarbij het geluid varieert van<br />
experimentele beats tot en met bijna kale songs. Als<br />
opwarmertje voor de nieuwe samenwerking tussen<br />
beide heren die binnenkort uit gaat komen. (Jurgen<br />
Vreugdenhil)<br />
WYTCHES<br />
Annabel Dream Reader<br />
CD LP<br />
The Wytches (uit Brighton) namen de<br />
tijd om een aanzienlijke live-reputatie<br />
op te bouwen. Dat culmineerde onlangs nog in een<br />
losbandig optreden op Best Kept Secret. Toch jammer te<br />
moeten constateren dat het trio op haar langverwachte<br />
debuutalbum klinkt als mindere goden. Vergis je niet;<br />
hun psychedelische, bloeddoorlopen garagerock slaat<br />
de boel flink aan diggelen, maar drie kwartier lijkt<br />
iets te veel van het goede. Het sterke White Frame<br />
Mattress, veruit de spannendste song op Annabel<br />
Dream Reader, weet ternauwernood de eer te redden.<br />
(Max Majorana)<br />
Luister<br />
trip<br />
SEAN ROWE<br />
Madman<br />
CD LP+CD<br />
Pop & Rock<br />
(Anti/PIAS/Rough Trade)<br />
Als Sean Rowe in dit tempo doorgaat, kunnen<br />
we nogal wat albums van deze excentrieke<br />
liefdesschrijver en verhalenverteller ineen<br />
verwachten. Na Magic (2010) en The Salesman<br />
And The Shark (2012) is Madman het derde<br />
album van Rowe, die qua stemgeluid lijkt<br />
samengesteld uit het beste van mannen als<br />
Stuart Staples, Van Morrison, Leonard Cohen en<br />
Tom Waits. En waar voorganger The Salesman<br />
And The Shark een gepolijst en rijk geheel<br />
was, daar staat Madman voornamelijk in<br />
het teken van Rowes bijzondere stemgeluid,<br />
gecombineerd met eenvoudig, vaak akoestisch<br />
gitaarspel en kleingehouden arrangementen. De<br />
nummers zijn geïnspireerd op twaalf maanden<br />
toeren met optredens in theaters, nachtclubs<br />
en – met name – huiskamers. Van het ritmische,<br />
melodieuze Madman en het repetitieve Shine<br />
My Diamond Ring tot het kleine The Game en<br />
de trage, emotionele afsluiter It Won’t Be Long<br />
probeert Rowe je, met succes, een kijkje in zijn<br />
inspiratievolle hart te geven. (Jelle Teitsma)<br />
32 33
Pop & Rock<br />
Luister<br />
trip<br />
TY SEGALL<br />
Manipulator<br />
CD 2LP<br />
(Dragcity/V2)<br />
De garagescene loopt doorgaans niet over<br />
van de afwisseling. Dat is geen verwijt, want<br />
met beperkte middelen en ongeschreven<br />
beperkingen zijn er genoeg bands te vinden die<br />
onweerstaanbaar vlammende platen afleveren.<br />
Ty Segall is een jonge muzikant die in dit genre<br />
de laatste jaren steeds meer opvalt, al was het<br />
maar om zijn krankzinnig hoge productiviteit.<br />
Op Manipulator laat Segall echter horen dat<br />
hij deze stijl ook nog eens eigenhandig naar<br />
een nieuw en verfrissend niveau kan tillen. De<br />
fel fuzzende gitaar geeft daarbij steeds vaker<br />
ruimte aan de akoestische gitaar, waarmee de<br />
essentie van Segalls talent voor het schrijven<br />
van prachtige liedjes sterk wordt blootgelegd.<br />
Van gezapigheid is echter geen sprake, want het<br />
venijn is in elk nummer onverminderd hoorbaar.<br />
Een plaat die ongetwijfeld deuren gaat openen<br />
voor Segall zelf, maar evengoed voor een tot<br />
nu toe onwetend publiek dat wellicht nog veel<br />
meer moois uit dit genre zal gaan ontdekken.<br />
Ty Segall, vaandeldrager van garage anno 2014.<br />
(Martijn Koetsier)<br />
Live in de<br />
Winkels<br />
Concerto Amsterdam<br />
06-09 Gregory Page 16.00 u.<br />
13-09 White Shadow 16.00 u.<br />
14-09 Jeanne Rouwendaal 16.00 u.<br />
18-09 Fabrieke 17.00 u.<br />
19-09 Rag Trade 17.00 u.<br />
21-09 Will & The People 14.00 u.<br />
26-09 David Simard 17.00 u.<br />
27-09 Tibbs 17.00 u.<br />
05-10 Bokkers 16.00<br />
Plato Groningen<br />
13-09 Gregory Page 16.45 u.<br />
Kroese Arnhem<br />
20-09 Arthur Adam 14.00 u.<br />
Kroese Nijmegen<br />
20-09 Arthur Adam 16.00 u.<br />
Sounds Venlo<br />
05-09 Gregory Page 17.00 u.<br />
North End Haarlem<br />
11-09 Gregory Page 17.00<br />
JAMES YORKSTON<br />
The Cellardyke Recording And<br />
Wassailing Society CD LP<br />
Het album werd met een knipoog<br />
vernoemd naar het pittoreske aan zee gelegen dorpje<br />
Cellardyke, waar James Yorkston en een reeks andere<br />
creatievelingen een vredig leven trachten te leiden.<br />
Inderdaad klinkt deze plaat meteen vanaf het begin,<br />
het harmonieuze Fellow Man, huiselijk en vertrouwd.<br />
De sfeerrijke liedjes en roerende verhalen worden in de<br />
verf gezet door een brede variatie aan instrumenten,<br />
die met passende mate werden gebruikt om het<br />
behaaglijke intieme gevoel vast te houden. Ook Emma<br />
Smiths stemmige vibrafoon- en vioolpartijen hebben<br />
hierin zeker een hoofdrol. Daarnaast werd Yorkston voor<br />
het gros van de liedjes bijgestaan door KT Tunstall, met<br />
als klapstuk hun duet in het stimulerende Great Ghosts.<br />
Met het juist lo-fi opgenomen You & Your Sister van<br />
Chris Bell besluit James Yorkston het geheel verrassend<br />
maar gepast. (Corné Ooijman)<br />
MAZES<br />
Wooden Aquarium CD LP<br />
Het is het derde album van het Engelse<br />
trio Mazes. Tot stand gekomen tussen<br />
hun forensenstad in Cornwall, New York en het hart van<br />
Brooklyn was het trio eindelijk weer eens in een studio.<br />
Doordat het in twee weken werd gemaakt, klinkt het<br />
bijzonder fris. Mazes nam eerder albums op op een<br />
boot en in een kroeg. De muziek is grillig, maar goed,<br />
rock met een independent randje. Fijn, gevarieerd<br />
album. (Erik Mundt)<br />
Shaking Godspeed<br />
Welcome Back<br />
Wolf<br />
Exclusief voor <strong>Mania</strong>: met gelimiteerde<br />
handgenummerde zeefdruk poster!<br />
Luister<br />
trip<br />
Pop & Rock<br />
SHAKING GODSPEED<br />
Welcome Back Wolf CD LP<br />
(Suburban)<br />
Welcome Back Wolf is het derde album van<br />
de Nijmeegse/Achterhoekse formatie Shaking<br />
Godspeed. Na Awe (2010) en Hoera (2012)<br />
moest het trio het stellen zonder een van<br />
de oerleden, maar is nu uitgebreid tot een<br />
viermansformatie. Met name het gitaarspel<br />
en de zang van Rocco Ostermann zorgen voor<br />
een extra dimensie aan het psychedelische<br />
bluesrockgeluid van Shaking Godspeed. Hierdoor<br />
lijkt het gitaarspel en zang van opperhoofd Wout<br />
Kemkens meer in balans. Perfect voorbeeld<br />
is de al in mei vrijgegeven eerste<br />
single Future Boogie, misschien ook<br />
wel dé omschrijving voor de heerlijk<br />
bevreemdende muziek die deze band<br />
maakt. Veel tempowisselingen, gefreak<br />
à la Beefheart, maar soms ook catchier<br />
dan ever. Dit levert een plaat op die<br />
meer lagen bevat dan het eerdere<br />
werk. Welcome Back Wolf vergt dan<br />
ook een aantal luisterbeurten om<br />
helemaal te bevatten, maar dan laat deze<br />
goudeerlijke, nietsontziende zweetrock je niet<br />
meer los. (Erik Damen)<br />
34 35
Bestel Pop & Rock nu in een van onze webwinkels<br />
binnenkort binnen<br />
19 september<br />
Alt-J - This Is All Yours<br />
Aphex Twin - Syro<br />
Joe Bonamassa - Different Shades Of Blue<br />
Leonard Cohen - Popular Problems<br />
De Kift - Bidonville<br />
Erasure - The Violet Flame<br />
Growlers - Chinese Fountain<br />
Hozier - Hozier<br />
Lenny Kravitz - Strut<br />
Paul McCartney & Wings - Venus & Mars / At The Speed<br />
Of Sound<br />
Monomyth - Further<br />
Perfume Genius - Too Bright<br />
Chuck Prophet - Night Surfer<br />
Sbtrkt - Wonder Where We Land<br />
Tweedy - Sukierae<br />
Herman van Veen - Kersvers<br />
Will And The People - Whistleblower<br />
26 September<br />
Ellen Ten Damme - Berlin<br />
Electric Wizard - Time To Die<br />
Marianne Faithfull - Give My Love To London<br />
Inspiral Carpets - Inspiral Carpets<br />
Oasis - (What’s The Story) Morning Glory<br />
Mark Olson - Goodbye Lizelle<br />
Prince - Art Official Age<br />
Prince & The 3rdeyegirl - Plectrumelectrum<br />
Lucinda Williams - Down Where The Spririt Meets The<br />
Bone<br />
3 Oktober<br />
Jackson Browne - Standing In The Breach<br />
Vashti Bunyan - Heartleap<br />
Flying Lotus - You’re Dead<br />
Macy Gray - The Way<br />
Emil Landman - Colours And Their Things<br />
Johnny Marr - Playland<br />
Underworld - Dubnobasswithmyheadman 20th<br />
Anniversary<br />
10 Oktober<br />
Lamb - Backspace Unwind<br />
Erland Oye - Legao<br />
SPECIAL<br />
Reissues<br />
COLIN BLUNSTONE<br />
Collected 3CD<br />
Colin Blunstone start zijn muzikale<br />
carrière met de band The Zombies<br />
in 1964. Zijn unieke stem en de arrangementen van<br />
toetsenist Rod Argent zorgen voor hits als She’s Not<br />
There, Tell Her No en Time Of The Season. Voor diverse<br />
verzamelaars en muzikanten geldt het album Odessey<br />
And Oracle bovendien als een van de beste werken aller<br />
tijden. Na zijn vertrek uit The Zombies richt Blunstone<br />
zich op zijn solocarrière. Hij brengt hits voort als Caroline<br />
Goodbye, Say You Don’t Mind, I Want Some More, I Don’t<br />
Believe In Miracles en Andorra. Naast zijn solowerk werkt<br />
Blunstone ook succesvol mee aan vier studioalbums<br />
van The Alan Parsons Project en verzorgt hij de zang<br />
voor het al jarenlang in de topregionen van de Top 2000<br />
aanwezige nummer Old And Wise. Universal Music heeft<br />
Colin Blunstone Collected in nauwe samenwerking met<br />
de zanger gemaakt. Bovendien heeft Blunstone bij elke<br />
track een persoonlijk verhaal geschreven. (Red)<br />
DEEP PURPLE<br />
Graz 1975 CD 2LP<br />
Waren de eerdere titels in de Live Series<br />
(enigszins aangepaste) heruitgaven,<br />
Graz 1975 is volledig nieuw. Weliswaar werd een<br />
zeer klein gedeelte na flink snijwerk gebruikt voor<br />
Made In Europe, maar het volledige concert is niet<br />
eerder uitgegeven. En wat voor een concert! Met deze<br />
energie en gedrevenheid kon niemand in het publiek<br />
bevroeden dat het vier dagen later, met het vertrek<br />
van Blackmore, afgelopen was voor deze Mk III line<br />
up. De nadruk ligt natuurlijk op materiaal van Burn en<br />
Stormbringer maar ook Smoke On The Water wordt uit<br />
de mottenballen gehaald. Het afsluitende Space Truckin’<br />
is een vrijplaats voor improvisatie met referenties aan<br />
Hendrix en The Beatles. Spreekstalmeester is Glenn<br />
Hughes, iets wat een overigens uitmuntend spelende<br />
Blackmore misschien gestoord heeft, terwijl eigenlijke<br />
frontman Coverdale zich zo goed als uitsluitend richt<br />
op de zangpartijen. Waarschijnlijk voelde hij de bui al<br />
hangen. Gerommel dus, maar het doet niets af aan de<br />
muzikale kwaliteit van dit topconcert. (Hermen Dijkstra)<br />
Luister<br />
trip<br />
LUKE SITAL-SINGH<br />
Pop & Rock<br />
36 36<br />
37<br />
Fire Inside<br />
CD LP<br />
(Parlophone/Warner)<br />
Deze getalenteerde Brit schitterde al in menig<br />
lijstje voor meest veelbelovende talenten van<br />
2014, zoals de BBC Sound of 2014 poll, iTunes’<br />
New Artists for 2014 en Spotify Spotlight for<br />
2014. Ook wordt hij in de pers vergeleken met<br />
artiesten als Bon Iver, Damien Rice, Jeff Buckley,<br />
Josh Ritter en Ben Howard. Op The Fire Inside<br />
staat naast de single Nothing Stays The Same,<br />
ook de single Greatest Lovers die eerder dit jaar<br />
al op de playlist van 3FM prijkte. Op het album<br />
staan twaalf krachtige en meeslepende tracks,<br />
waaronder ook de track Nearly Morning, die al<br />
eerder te horen was in een aflevering van de<br />
populaire dramaserie Grey’s Anatomy. Luke weet<br />
met The Fire Inside de rauwe emotie van een<br />
moment vast te leggen. (Red)
eissues<br />
THE BEATLES<br />
The Beatles In 14LP box<br />
(Universal)<br />
Tien albums en de verzamelaar Past Masters van The Beatles zijn<br />
nu verschenen zoals ze bedoeld zijn: in glorieus mono. Het Abbey<br />
Road-team heeft hiervoor de originele eerste generatie mastertapes<br />
gebruikt uit de zestiger jaren en men heeft in de zelfde kamer gewerkt waar ze oorspronkelijk gesneden<br />
werden. Het grote verschil met de stereomasters is dat de band zelf aanwezig was bij de mix van de<br />
monomasters en de stereoversie aan de heren technici overlieten. De geoefende luisteraar zal dan ook<br />
belangrijke verschillen kunnen horen met de bekende stereomasters. Vooral Sgt Pepper wijkt af van<br />
die stereoversie en de monoversie valt dan ook te prefereren. De albums verschijnen ook samen in een<br />
boxset en daar zit een prachtig boek bij van Beatles-connaisseur Kevin Howlett. Veel onbekend foto en<br />
archiefmateriaal maken dit<br />
boekwerk af. (Bert Dijkman)<br />
reissues<br />
LEGENDARISCH QUEEN CONCERT<br />
LIVE AT THE RAINBOW ’74<br />
NA VEERTIG JAAR EINDELIJK BESCHIKBAAR!<br />
QUEEN<br />
Live At The Rainbow 1974<br />
CD 2CD DVD Bluray Deluxe Box 2LP<br />
4LP<br />
(Virgin/Universal)<br />
Met twee goed, maar zeker niet laaiend enthousiast<br />
ontvangen platen achter de naam trad Queen in maart<br />
1974 op in het Londense Rainbow. Het zou een van<br />
hun beste concerten ooit worden. Snoeihard maar<br />
vlijmscherp, melodisch maar met loodzware riffs,<br />
bombastisch maar met humor, virtuoos maar to the<br />
point. Het optreden werd opgenomen en een live-album<br />
was de beoogde opvolger van Queen II, maar de band<br />
zat al weer in de studio voor wat hun doorbraakplaat<br />
zou worden: Sheer Heart Attack met daarop de<br />
eerste echte grote hit: Killer Queen. De live-opnames<br />
verdwenen in het archief, net als die van het concert<br />
dat op dezelfde locatie in november werd vastgelegd,<br />
nu ook met nummers van de zojuist verschenen plaat.<br />
Al gauw doken er bootlegs op, maar hoe goed die al<br />
klonken, het is peanuts bij wat we nu krijgen. Want<br />
veertig jaar later, terwijl de band – nu, gitarist Brian May<br />
en drummer Roger Taylor met American idol Adam<br />
Lambert; bassist John Deacon haakte begrijpelijkerwijs<br />
af na de dood van Freddie Mercury – toert door de VS,<br />
verschijnt dan eindelijk Queen Live At The Rainbow ’74.<br />
En gelijk in een wagonlading versies. Een enkele cd, met<br />
louter het concert uit november; een deluxe met beide<br />
concerten; een superdeluxe met een<br />
dvd erbij en een boek; als dubbel- en<br />
vierdubbel-lp. Onze tip: ga voor de<br />
2cd-versie, die twee fenomenale<br />
concerten laat horen die tegelijkertijd<br />
illustreren hoe een band in 1974 in een half jaar van<br />
een Britse sensatie verandert in een globale wereldact.<br />
Weer een paar jaar later werd Queen verafschuwd door<br />
punkrockers, maar zelfs die zullen bij het beluisteren<br />
van vooral het concert uit maart alleen maar kunnen<br />
beamen: Queen rocks. Big time. Wie daaraan twijfelt,<br />
hoeft alleen maar te luisteren naar Stone Cold Crazy, niet<br />
voor niets gecoverd door Metallica. (Henri Drost)<br />
FACEBOOK.COM/UNIVERSALMUSICLEGENDS<br />
VANAF 5 SEPTEMBER VERKRIJGBAAR ALS<br />
2CD | 2LP | 4LP | DVD<br />
SUPERDELUXE BOX | BLU-RAY<br />
38 39
eissues<br />
NILS LOFGREN<br />
kunnen maken dankzij de succesvolle samenwerkingen<br />
Face The Music<br />
9CD+DVD box<br />
Een box met maar liefst negen<br />
cd’s waarvan twee stuks met<br />
nooit eerder uitgebracht spul,<br />
een dik boek met bespiegelingen bij alle circa 170<br />
songs en een dvd met clips. Nils Lofgren lijkt niet de<br />
meest voor de hand liggende muziekmaker om zo’n<br />
immens overzicht aan op te hangen. Zulke verhalende<br />
compilaties verwacht je eerder van Bruce Springsteen<br />
en Neil Young, de twee grootheden voor wie Nils<br />
Lofgren juist een knechtenrol heeft vervuld. Zijn eigen<br />
hoogwaardige albums inclusief die met zijn band Grin<br />
hebben altijd in de schaduw gestaan van het werk van<br />
zijn bazen. Door Face The Music rechtvaardigt de vraag:<br />
waarom eigenlijk? Face The Music, dat in ruim uur<br />
twaalf uur Lofgrens vakmanschap, passie en gitaristisch<br />
vernuft uitgebreid samenvat, doet de kleine 60-plusser<br />
alsnog recht. Al zal hij dat zelf nooit zo verwoorden.<br />
Lofgren redeneert dat hij juist zo veel platen heeft<br />
met Young en Springsteen. Bescheidenheid is zijn<br />
wezenskenmerk maar precies die eigenschap heeft<br />
hij bij de samenstelling van deze tot de rand gevulde<br />
superdoos zonder ook maar één misser gelukkig<br />
volledig laten varen. (Wim Koevoet)<br />
POSIES<br />
Failure<br />
JIMI HENDRIX<br />
Cry Of Love / Rainbow Bridge<br />
(Legacy/Sony Music)<br />
CD LP<br />
Een jaar of zeventien waren Ken<br />
Stringfellow en Jon Auer toen ze in<br />
1986 een bandje begonnen. Twee jaar later namen<br />
ze met een 8-track recorder hun eerste album op. Een<br />
mislukking was het allerminst, hoewel Failure niet altijd<br />
even goed verkrijgbaar was. Gelukkig is er nu deze<br />
rerelease van de anniversary editie met bonustracks uit<br />
2003. Minder stevig dan de latere powerpopklassieker<br />
Frosting On The Beater, bewijst deze uitgave dat Auer<br />
en Stringfellow het schrijven van perfecte popsongs al<br />
vroeg in de vingers hadden. (Marco van Ravenhorst)<br />
CD LP<br />
The Cry Of Love was het eerste postume album van Jimi<br />
Hendrix. Mitch Mitchell en Eddie Kramer maakten een<br />
selectie van nummers die klaar waren voor de beoogde<br />
volgende plaat. Doordat dit de eerste maal was dat in de left-overs gevist werd, is The Cry Of Love een<br />
uitermate sterke plaat geworden die niet onderdoet voor eerder werk. Er hoefden weinig discutabele<br />
keuzes gemaakt te worden aangezien Hendrix ook al tijdens The Cry Of Love-tour, vandaar de naam,<br />
veel materiaal gespeeld had en duidelijk was in welke richting de nieuwe plaat moest gaan. Alleen voor<br />
Drifting werd nog een smaakvolle vibes-overdub gedaan door Buzzy Linhart. The Cry Of Love is compact<br />
en ongelofelijk goed in opbouw en is als plaat dan ook te prefereren boven de in 1997 uitgebrachte<br />
compilatie First Rays Of The New Rising Sun waarop de nummers ook terug te vinden zijn samen met<br />
studionummers van Rainbow Bridge.<br />
Rainbow Bridge is de tweede postume plaat en al meer een allegaartje van opnames. Zo is Pali Gap een<br />
edit uit een jam en pakt de guide-vocal in het fraaie Hey Baby, dat nog niet af was, gelukkig wonderschoon<br />
uit. (Vandaar de openingszin: ‘Is the microphone on?’) Room Full Of Mirrors en Earth Blues zijn echter<br />
sleutelnummers in het oeuvre van Hendrix, wat ook geldt voor Dolly Dagger. Het live opgenomen Hear<br />
My Train A Comin’, afkomstig van het eerste Berkeley-concert, behoort tot het best live-werk dat Hendrix<br />
ooit geproduceerd heeft en een studioversie van Star Spangled Banner, waarin gitaren gestapeld worden<br />
als een soort synthesizer, is eigenlijk een rariteit. Rainbow Bridge is als losse plaat prima verteerbaar en<br />
een welkome toevoeging maar haalt het niveau van The Cry Of Love niet. Toch is deze plaat wel degelijk<br />
essentieel, al was het maar omdat op Rainbow Bridge veel meer de verschillende kanten van Hendrix te<br />
beluisteren zijn. Opnieuw een welkome aanvulling in de canon dus. (Hermen Dijkstra)<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
ACERECORDS<br />
The Seeds - Singles A’s & B’s<br />
1965-1970<br />
De reissuecampagne van Ace<br />
omtrent The Seeds krijgt zijn slot<br />
met deze singlescompilatie. Nu is de<br />
band meer bekend van hun uitgesponnen albumtracks<br />
vol weirde psychedelica, ze braken toch maar mooi<br />
door met drie klassieke singles: Pushin’ Too Hard’, Mr<br />
Farmer en Can’t Seem To Make You Mine. Er kwamen<br />
daarna geen hits meer, maar songs als Bad Part Of<br />
Town en Did He Die doen niet onder voor dat klassieke<br />
trio. Ook tussen de b-kantjes zijn genoeg juweeltjes te<br />
vinden om met deze verzamelaar je collectie compleet<br />
te maken.<br />
Cold Cold Heart: Where Country<br />
Meets Soul Vol 3<br />
Vernoemd naar de Hank Williamsklassieker<br />
presenteert Ace het derde<br />
deel in de serie waarin zwarte<br />
artiesten songs uit de country & western vertolken. De<br />
vorige delen bewezen al dat dit een zeer geslaagde<br />
combinatie is en dat is op deel drie niet anders.<br />
Sterke covers van o.a. Johnny Paycheck, Charlie Rich,<br />
Tammy Wynette en George Jones worden uitgevoerd<br />
door toppers als Solomon Burke, Percy Sledge, Bettye<br />
Swann, The Temptations en vele anderen.<br />
reissues<br />
She Did It: The Songs Of Jackie<br />
DeShannon Vol. 2<br />
Het vorige deel Break-A-Way richtte<br />
zich vooral op de jaren zestig waarin<br />
Jackie DeShannon doorbrak als<br />
songschrijver. In de twee decennia die volgden was<br />
ze even aanwezig en dit tweede deel richt zich op die<br />
periode. Bekendste tracks uit die periode zijn Put A<br />
Little Love In Your Heart en Bette Davis Eyes, maar er<br />
is veel meer moois te ontdekken op deze uitmuntende<br />
verzameling<br />
No More Doggin’: The RPM<br />
Records Story Vol. 1 1950-1953<br />
Als in de veertiger jaren van de<br />
vorige eeuw Modern Records<br />
meer succes krijgt, proberen de<br />
eigenaren meer airplay te krijgen door het opstarten<br />
van sublabels. Het eerste sublabel dat werd opgericht is<br />
RPM en de eerste drie jaren worden op deze dubbel-cd<br />
gepresenteerd. Het label introduceert niet bepaald de<br />
minste artiesten: B.B. King, Howlin’ Wolf, Rosco Gorden<br />
en vele anderen maakten hun debuut op RPM en zijn<br />
derhalve ook op deze uiterst gevarieerde compilatie te<br />
vinden.<br />
Ook verschenen:<br />
• L.C. COOKE - The Complete Sar Recordings<br />
• MASQUERADERS - Everybody Wanna Live On<br />
• VARIOUS - Bluesin’ By The Bayou: Rough ‘n’ Tough<br />
• HADDA BROOKS - Queen Of The Boogie And More<br />
41<br />
40<br />
waterput.nl kroese-online.nl • de-drvkkery.nl • velvetmusic.nl • platenhuis-het-oor.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • northendhaarlem.nl • platenhuis-het-oor.nl • platomania.nl • northendhaarlem.nl • sounds-venlo.nl •• kroese-online.nl platomania.nl • • sounds-venlo.nl<br />
velvetmusic.nl<br />
41
eissues<br />
42<br />
STATUS QUO<br />
Live Box Set<br />
4CD Box<br />
In 1976 was Status Quo een van<br />
de grootste bands op aarde en zij<br />
wisten in alle werelddelen succes<br />
te behalen met hun hitsingles, sterke albums en zeer<br />
overtuigende liveshows. Juist op het podium is de band<br />
op zijn best en er werd een dubbelalbum uitgebracht<br />
van het concert in de Glasgow Arena met daarop naast<br />
de hits een bloemlezing uit hun dan al omvangrijke<br />
discografie. Dit album komt nu samen met twee andere<br />
concerten in een fraaie box. Het eerste concert is een<br />
uit hetzelfde jaar opgenomen in de Sunplaza Hall in<br />
Japan. Deze werd gelimiteerd uitgebracht tijdens de<br />
laatste editie van Record Store Day. Nieuw is echter het<br />
tweede concert, opgenomen in 1974 in Sydney en een<br />
meer dan welkome aanvulling in de catalogus. (Bert<br />
Dijkman)<br />
Boeken<br />
De Big Bang van de<br />
Popmuziek<br />
Marc Stakenburg<br />
Marc Stakenburg kennen we natuurlijk<br />
vooral van zijn werk voor de radio waar<br />
hij met name in Leidsekade Live een voortrekkersrol<br />
vervulde binnen de KRO. Stakenburg is een groot<br />
muziekliefhebber en dook in de historie van de<br />
popmuziek. In een rijk geïllustreerd boek neemt hij nu<br />
de lezer mee langs een tocht waarin die historie op<br />
Heavy<br />
HAUNTED<br />
Exit Wounds CD cd deluxe LP<br />
In 1998 zag The Haunted het levenslicht<br />
als sideproject van een aantal leden van<br />
In Flames en At The Gates. De supergroep pretendeerde<br />
thrashmetal te combineren met moderne elementen en<br />
WIRE<br />
Document And Eyewitness 1979-<br />
1980<br />
2CD 2LP<br />
Het zat postpunkers Wire in 1980 na<br />
drie legendarische platen – Pink Flag, Chairs Missing,<br />
154 – niet echt mee. De relatie met platenmaatschappij<br />
EMI was voorbij, de heren waren op zoek naar nieuwe<br />
wegen, maar het publiek eiste tijdens optreden hits. Op<br />
deze uitgebreide rerelease van een live-plaat die in 1981<br />
uitkwam allereerst de weerslag van hun antwoord. Een<br />
grotendeels geïmproviseerde show in de traditie van de<br />
modernistische avant-garde, met her en der wat ‘echte’<br />
Wire, zoals in Revealing Trade Secrets. Van hun grootste<br />
hit 12XU alleen de aankondiging. De eerste schijf bevat<br />
verder live-tracks van een gig in Londen uit 1979,<br />
die opmerkelijk normaal klinken in contrast met het<br />
voorafgaande, en Heartbeat, opgenomen in Montreux,<br />
toen de band in het voorprogramma speelde van Roxy<br />
Music. Op de tweede schijf los werk uit de in de titel<br />
genoemde jaren. (Enno de Witt)<br />
verbeeldende wijze verteld wordt. We gaan vanaf de<br />
vroegste jaren van de jazz naar de blues, country en<br />
rock ’n’ roll. Marc is een echte kenner en weet in ieder<br />
hoofdstuk feitjes te noemen die menig muzieknerd<br />
nog niet kende. Zijn vlotte pen maken van het boek<br />
dan ook een zeer boeiende tocht die je in één keer<br />
uit wilt lezen. Aan de muziek is ook gedacht, bij ieder<br />
hoofdstuk zit een lijstje songs die passen bij de inhoud.<br />
Die songs kun je weer terugvinden op Spotify en<br />
YouTube. (Bert Dijkman)<br />
dat leverde een spetterend debuut op. Inmiddels is The<br />
Haunted toe aan de negende volwaardige studioplaat<br />
Exit Wounds en ook die staat weer vol met energieke,<br />
snoeiharde en in detail af en toe heerlijk subtiele<br />
thrashmetal. Wat een flow of energy! (Menno Valk)<br />
PAUL GILBERT<br />
Stone Pushing Uphill Man<br />
IN FLAMES<br />
Siren Charms<br />
heavy<br />
en die te ‘vergitaren’ met andere woorden: de stem is<br />
CD LP ook gitaar. Gilbert stapt niet in de valkuil dat het dan<br />
Zo ongeveer tegelijkertijd met niet werk een soort liftmuziek wordt, daar is hij te eigenzinnig<br />
van Mr Big verschijnt Stone Pushing voor, integendeel: veel van de nummers werken<br />
Uphill Man. Dit zou voor velen commerciële zelfmoord instrumentaal prima. Stukken van Loverboy, kd lang en<br />
zijn maar Giilberts solomateriaal verschilt dusdanig van Aerosmith krijgen een Gilbert-behandeling. Naast twee<br />
zijn bandwerk dat het waarschijnlijk niet zoveel uitmaakt. prima eigen stukken zijn het Goodbye Yellow Brick Road,<br />
Handig lijkt het mij echter niet. Inhoudelijk heeft Gilbert het jazzy Murder By Numbers en wie had dat gedacht…<br />
gekozen voor een iets andere aanpak. Hij heeft er voor het Beatles-niemendalletje Why Don’t We Do It In The<br />
gekozen om een aantal bekende stukken op te nemen Road die de show stelen. (Hermen Dijkstra)<br />
CD 2LP<br />
(Epic/Sony Music)<br />
In Flames heeft er de afgelopen jaren alles aan gedaan om niet in herhaling<br />
te vallen. Bij ieder nieuw album is het dan ook de vraag hoe de balans<br />
is uitgevallen tussen hun melodieuze deathmetalroots en de moderne,<br />
alternatieve invloeden die hun latere werk kenmerkt. De groep zal waarschijnlijk nooit meer een<br />
album als The Jester Race of Clayman maken maar het vorige album Sounds of a Playground Fading<br />
uit 2011 stemde dankzij de energieke aanpak zelfs weer een aantal fans van het eerste uur tevreden.<br />
Siren Charms, hun elfde studio album, is echter weer andere koek geworden en wellicht hun meest<br />
toegankelijke werkstuk tot op heden geworden. De stevige opener In Plain View doet nog anders<br />
vermoeden maar in songs als Through Oblivion, With Eyes Wide Open en de eerste single Rusted<br />
Nail wordt het tempo flink teruggeschroefd en domineren cleane zang, een melancholieke sfeer<br />
en pakkende melodieën de In Flames sound. Het opvallende When the World Explodes voegt zelfs<br />
vrouwelijke operazang en psychedelische elementen toe. In Flames blijft zich ontwikkelen zonder<br />
haar identiteit te verliezen en dat maakt van het frisse Siren Charms wederom een even gedurfde als<br />
geslaagde In Flames episode. (Dries Klontje)<br />
OPETH<br />
Pale Communion<br />
Zware Jongens<br />
CD 2CD 2LP<br />
(Roadrunner/Warner)<br />
Iedere nieuwe Opeth-plaat is een vertaling van de muzikale vrijheid van bandleider<br />
Mikael Åkerfeldt. Hij laat zich niet leiden door onzuivere motieven of publieke<br />
verwachtingspatronen en doet wat hem door zijn ambitie en talent wordt<br />
ingegeven. En dat staat steevast garant voor geweldige en originele platen en een muzikaal bandspectrum<br />
dat door de jaren heen kleurde van deathmetal tot de obscure en experimentele psychedelische sixties<br />
en seventies rock van de laatste cd Heritage. Op de nieuwe cd Pale Communion wordt die stijl grotendeels<br />
doorgetrokken, maar is de richting helder uitgekristalliseerd in machtige, progressieve seventies rock. Naast<br />
Åkerfeldt en zijn desolate, sferische stem, verheft gitarist Fredrik Åkesson de gitaarsolo tot ware kunstvorm<br />
en geeft Pale Communion een diepe en ongenaakbare status. Pale Communion is een heel mooi, puur en<br />
vooral melancholisch album met een geweldige dynamiek, wonderschone melodielijnen, adembenemend<br />
verstilde sfeerstukken en lange, soepele instrumentale passages; een plaat waar muziekpuristen en<br />
flexibele rock- en metalheads excessief van zullen watertanden. (Menno Valk)<br />
43
Heavy<br />
SLASH<br />
World On Fire CD / LP / 2LP ltd. ed.<br />
(Roadrunner/Warner)<br />
CD LP<br />
World On Fire is het derde soloalbum van Slash en de tweede met Myles<br />
Kennedy als zanger. Met The Conspirators – bassist Todd Kerns en drummer<br />
Brent Fitz – vormen ze een echte band, en dat is de rol die Slash het beste past:<br />
bandlid. De ritmesectie kent het klappen van de zweep, met name drummer Fitz heeft een uitgebreid<br />
cv met daarop o.a. Alice Cooper en Vince Neil. In de rol van bandlid met sterke tegenspelers kan<br />
Slash floreren en dat doet hij op World On Fire als in zijn beste dagen. Het is een geïnspireerde plaat<br />
geworden die zowaar ook een instrumental bevat. Ontstaan uit een jamsessie tekent het het spelplezier<br />
van de band en die spat werkelijk de speakers uit. World On Fire bevat precies waar de fan op hoopt,<br />
agressieve rock met ruige vocalen en uiteraard een boel fantastische gitaarsolo’s. Lekker. (Bert Dijkman)<br />
SOLSTAFIR<br />
Otta<br />
CD 2CD Collectors Edition 2LP 2 LP Limited (transparant en wit vinyl)<br />
(Season of Mist/Bertus)<br />
IJsland is niet direct een land dat je in verband brengt met blackmetal. En<br />
eigenlijk is dat raar, want IJsland heeft eenzelfde mythologische voedingsbodem<br />
als (de rest van) Scandinavië. De volledige omsingeling door water en solitaire<br />
ligging daar hoog in de Atlantische Oceaan zullen er mede toe hebben bijgedragen dat de black/<br />
paganmetal van Solstafir sinds debuut I Blodi Og Anda afweek van de algemene standaard. Solstafir<br />
bracht haar stemmige, originele melancholische blackmetal echter met overtuiging en kreeg met het<br />
in het IJslands gezongen Svartir Sandar uit 2011 echt de handen op elkaar. De IJslanders trekken die<br />
muzikale lijn op de nieuwe cd Otta krachtig door naar post-blackmetal en wave, en geven de nog steeds<br />
zeer stemmige en lange nummers prachtige en filmische melancholie mee. Tegelijkertijd zijn de ruwe<br />
muzikale randen opgeschuurd met hypnotiserende psychedelica. Solstafir speelt op Otta dan ook geen<br />
blackmetal meer, maar gewoon geweldige en intense muziek! (Menno Valk)<br />
WOLF<br />
Devil Seed<br />
CD LP+CD<br />
Zware Jongens<br />
(Century Media/Universal)<br />
Het Zweedse Wolf vindt zijn oorsprong in het moment dat de heavy metal rond<br />
1997 opstond uit de dood en zichzelf opnieuw uitvond en definieerde. Destijds<br />
was het Hammerfall dat op haar debuut Glory To The Brave schaamteloos<br />
dweepte met Judas Priest, Saxon, Iron Maiden, Accept en al die andere prachtige bands. Sinds Wolfs<br />
naamloze debuut uit 1999 is pure heavy metal het hart en ziel van de band. Nieuwe cd Devil Seed staat<br />
daarom wederom vol heavy metal volgens de vaste wetmatigheden van het genre. De songs zitten<br />
lekker soepel in elkaar, de refreinen zwepen op, de zang is rauw en hoog, het geluid is fenomenaal en<br />
keihard, en de gitaarsolo is nooit ver weg. Bandleider Niklas Stalvind omschrijft het ultieme doel van<br />
Wolf als volgt: ‘We just want to plant our Devil Seed in the world and watch it grow into a beast.’ En zo<br />
is het! (Menno Valk)<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
Symfo<br />
PINEAPPLE THIEF<br />
Magnolia CD 2CD LTD LP<br />
(K-Scope/Bertus)<br />
Het zit er allemaal in: de ietwat klagende zang van voorman Bruce Soord,<br />
de melancholische akkoorden, de niet al te optimistische kijk van Soord<br />
op het leven, de meertijds rustige maar soms uitbarstende muziek, de<br />
smaakvolle strijkers, de prima geluidskwaliteit. Kortom, Magnolia is een feest der herkenning,<br />
luister maar eens naar Breathe waar het allemaal in zit en waar nieuwe drummer Dan Osborne<br />
een flinke rol in speelt, maar er staat deze keer niet iets echt verrassend of afwijkends op wat<br />
deze plaat in de categorie van eerdere platen zoals Someone Here Is Missing zou brengen.<br />
Daardoor heb je een aangename drie kwartier die muzikaal voorbij glijden maar waarvan weinig<br />
minuten direct beklijven. De PT-fan zal zich absoluut geen buil vallen aan Magnolia, maar zal<br />
meerdere luisterbeurten nodig hebben (wat overigens geen straf is) om Magnolia echt in de<br />
armen te sluiten. (André de Waal)<br />
Roots<br />
THE ABIGAILS<br />
Tundra CD LP<br />
Met het vorige album The Songs Of<br />
Love And Despair wisten The Abigails al<br />
indruk te maken bij de liefhebber. Het nieuwe album<br />
Tundra werkt het concept nog verder uit en is een<br />
voorlopig hoogtepunt in de rammelende country. Met<br />
een zanger die met zijn stem sterke gelijkenis heeft<br />
met Lee Hazlewood en een bezopen Ernest Tubb,<br />
zwalkt de band van het ene drinklied naar het andere<br />
en weet ternauwernood op de benen te blijven. De<br />
liefhebber weet genoeg. (Bert Dijkman)<br />
ELVIN BISHOP<br />
Can’t Even Do Wrong Right CD<br />
Elvin Bishop is een geweldige<br />
bluesrocker en een meester op de<br />
slidegitaar, die we hier eigenlijk alleen kennen van<br />
een hitje in de jaren zeventig, maar die al sinds het<br />
midden van de jaren zestig uitstekende blues aflevert.<br />
Dit nieuwe album, dat zich vooral concentreert rond de<br />
t<br />
Symfo heavy<br />
S<br />
a<br />
p<br />
e<br />
l<br />
p<br />
l<br />
a<br />
a<br />
t<br />
j<br />
e<br />
fun-aspecten van de blues, is een schot in de roos. Vijf<br />
covers en vijf eigen nummers, in een diversiteit aan<br />
bluesstijlen, maar allemaal van een fenomenaal hoog<br />
niveau. Tijdloze blues. (Jos van den Berg)<br />
MUD MORGANFIELD & KIM<br />
WILSON<br />
For Pops – A Tribute To Muddy Waters<br />
CD<br />
Mud Morganfield is de zoon van de legendarische<br />
Muddy Waters, dat zie en hoor je meteen. Na het<br />
overtuigende album Son Of The Seventh Son sloeg hij<br />
de handen ineen met Kim Wilson van The Fabulous<br />
Thunderbirds, met als resultaat deze hommage aan<br />
papa Muddy ter gelegenheid van zijn honderdste<br />
geboortedag. For Pops bevat bekende (o.a. I Just Want<br />
To Make Love To You) en minder bekende nummers,<br />
die in één live-sessie werden opgenomen. Vette blues<br />
waar het spelplezier vanaf spat. (Jan Doense)<br />
44 45
oots<br />
Luister<br />
trip<br />
46<br />
Look Again To The Wind: Johnny<br />
Cash’ Bitter Tears Revisited CD LP<br />
(Masterworks/Sony Music)<br />
Look Again To The Wind: Johnny Cash’ Bitter<br />
Tears Revisited CD / LP<br />
(Masterworks/Sony Music)<br />
Het Amerikaanse monument Johnny Cash<br />
maakte regelmatig thematische albums in de<br />
jaren zestig en zeventig, die over het algemeen<br />
niet tot zijn beste werk behoren. Meer dan<br />
gunstige uitzondering was echter Bitter Tears,<br />
Cash’ ode, maar vooral steunbetuiging, aan<br />
de Native Americans. Dit album wordt nu<br />
overgedaan in een tijd waarin er voor deze<br />
bevolkingsgroep eigenlijk nog niet zo gek veel<br />
veranderd is. In een productie van Joe Henry<br />
is de triestheid en uitzichtloosheid die Gillian<br />
Welch, Dave Rawlings en het jonge folkduo The<br />
Milk Carton Kids in nog steeds actuele songs<br />
als White Girl en Apache Tears weten te leggen<br />
dan ook op zijn plaats. Tijdgenoten van Cash als<br />
Kris Kristofferson, in The Ballad Of Ira Hayes, en<br />
Norman Blake, in het geweldige Drums, vormen<br />
de link tussen toen en nu, een tijdspanne waarin<br />
de kracht van de muziek niet is verminderd,<br />
maar de ellende van de Native Americans<br />
helaas ook niet. (Jurgen Vreugdenhil)<br />
PHILIP SAYCE<br />
Influences<br />
CD 2LP<br />
De titel van deze vijfde studiolaat zegt<br />
het helemaal: onze gitaarbeul eert<br />
hierop zijn voorbeelden. Dat doet Sayce door covers te<br />
spelen – van onder meer Graham Nash, Little Feat en<br />
Little Richards – of originele songs in de spirit van de<br />
meesters. Uiteraard vallen hieronder Jimi Hendrix, maar<br />
ook Eric Clapton en Jeff Healey. Bluesliefhebbers weten<br />
dat Sayce over het algemeen niet aan de softe kant van<br />
het bluesrockspectrum verkeert en dat is op Influences<br />
niet anders. Klaagde ik nog bij een vorige recensie dat<br />
Sayce nog steeds niet helemaal zijn eigen stiel had<br />
gevonden, nu realiseer ik me dat dit waarschijnlijk<br />
gewoon zijn stijl is: het werk van de meesters voor<br />
hem te herinterpreteren op een rauwe, ongepolijste<br />
stijl. Dat zorgt voor cds die best vermoeiend zijn – veel<br />
rustpunten zijn er niet te vinden – maar tegelijkertijd<br />
oud werk in een nieuw licht zetten. Daarbij geen<br />
kwaad woord voor het gitaarspel van Sayce, want dat<br />
zaagt dat dikke hout op een magnifieke wijze, en voor<br />
zijn zang die vooral liefhebbers van Lenny Kravitz zal<br />
aanspreken. (André de Waal)<br />
Jazz &<br />
Fusion<br />
HIROMI<br />
Alive (The Trio Project Featuring<br />
Anthony Jackson & Simon Phillips)<br />
CD<br />
Drie virtuozen uit de jazz bij elkaar die kunnen<br />
communiceren met hun instrumenten. Onder leiding<br />
van pianiste Hiromi gaat dit trio op reis door jazz en<br />
pop/rock in een hoog tempo met veel afwisseling<br />
waarin ook drummer Simon Phillips op bassist Anthony<br />
Jackson een hoofdrol hebben. De titels van de cd geven<br />
een mooie indicatie van de stijl van het nummer<br />
op deze gedreven plaat vol met spetterende solo’s,<br />
swingende ritmes en snelle grooves. (Stefan Koer)<br />
SLOWLY ROLLING CAMERA<br />
Slowy Rolling Camera CD<br />
Nieuw project van jazzpianist David<br />
Stapleton waarmee hij een intrigerende<br />
en dynamische mix maakt van soul, triphop, jazz en<br />
filmmuziek. De band (keyboards, elektronica, zang<br />
en drums) heeft een aantal jazzgasten (saxofoon,<br />
bas, gitaar, strijkkwartet) uitgenodigd waardoor het<br />
Jazz & Fusion<br />
geluid extra kleur en dimensie krijgt. Slowly Rolling<br />
Camera heeft bovendien een nieuwe rijzende ster in<br />
de persoon van soulzangeres Dionne Bennett. David<br />
Stapleton heeft er verder een luistertrip van gemaakt<br />
door het geheel te mixen met elektronica, strijkers<br />
en soundscapes. Voor liefhebbers van Portishead,<br />
Tindersticks, Cinematic Orchestra en Bonobo. (Stefan<br />
Koer)<br />
GREGORY PAGE<br />
One Way Journey Home CD 2LP<br />
(V2)<br />
Hij heeft Ierse roots, werd geboren in Londen, en woont al meer dan de helft van zijn<br />
leven in de Verenigde Staten. Toch lijkt het erop dat Gregory Page in Nederland<br />
tegenwoordig de meeste fans heeft. Het blijft wonderlijk hoe deze veel<br />
te laat geboren dandy na jaren van albums maken in vrijwel volledige anonimiteit uitgerekend<br />
in ons land een publiek wist te vinden. Op zijn nieuwste, door goede vriend Jason Mraz<br />
opgenomen, plaat liet hij zich eens niet inspireren door de ‘gay twenties’, maar door het Dublin t<br />
van de jaren dertig, waar zijn grootvader Dave Page een bekende en virtuoze bespeler van<br />
de uillean pipe was. Dit typisch Ierse instrument speelt dan ook een grote rol op One Way a<br />
Journey Home, waar het bespeeld wordt de veelgevraagde Eric Rigler (o.a. de soundtracks<br />
van Braveheart, Titanic en Million Dollar Baby). Het gebruik van dit instrument geeft een p<br />
verfrissende nieuwe wending aan de inmiddels bekende mix van folk en jazz, die Gregory Page<br />
zich op unieke wijze eigen heeft gemaakt. Prachtig album. (Marco van Ravenhorst)<br />
Gregory Page - Live in de winkels:<br />
• Vrijdag 5 sept Sounds Venlo 17.00<br />
• Zaterdag 6 sept Concerto Amsterdam 16.00<br />
• Donderdag 11 sept North end Haarlem 17.00<br />
• Vrijdag 12 sept Sombroek Volendam 19.00<br />
• Zaterdag 13 sept Plato Groningen 16.45<br />
• Vrijdag 17 oktober Plato Praamstra Deventer 17.00<br />
GIDEON VAN GELDER<br />
Lighthouse CD<br />
(Rosen/Bertus)<br />
Vier jaar geleden verscheen het debuut Perpetual van pianist Gideon<br />
van Gelder, een muzikale verrassing waarmee hij een plek veroverde in<br />
de jazzwereld en in de Nederlandse jazzdivisie, met avontuurlijke jazz waarin we<br />
de invloed van Andrew Hill konden horen. Sindsdien heeft hij veel samengewerkt met o.a. Jose James, Takuya<br />
Kuroda (trompettist) en Lilian Vieira. Nu is er de opvolger Lighthouse waarop hij een puike frisse mix laat horen<br />
van jazz, hiphop en Braziliaanse muziek met veel bravoure. Naast de piano gebruikt hij ook de Wurlitzer om<br />
de muziek van een extra groove en soul te voorzien. De band bestaat verder uit Becca Stevens (zang), Lucas<br />
Pino (sax en basklarinet), Rick Rosato (bas) maar nieuw in de band is het veelgevraagde supertalent op drums<br />
Jamire Williams, bekend van Robert Glasper, Bilal, Christian Scott en John Mayer, die met zijn felle spel vol vette<br />
grooves een hoofdrol opeist op dit mooie album vol muzikaal avontuur. (Stefan Koer)<br />
S<br />
e<br />
l<br />
p<br />
l<br />
a<br />
a<br />
t<br />
j<br />
e<br />
s<br />
47
interview<br />
Dance<br />
Dance<br />
Interview met<br />
Gregory Page<br />
Door: Ruben Eg<br />
Bijzondere mensen. Gregory Page is er zo eentje. Een over mensen die een rotsituatie achter zich laten en een<br />
Britse Amerikaan met Franse vader en een Iers paspoort, nieuw thuis gaan zoeken.’<br />
maar nog nooit in Ierland is geweest,. En muzikant die<br />
in Nederland een grotere aanhang heeft dan in de VS. One Way Journey Home is ook geïnspireerd door<br />
‘Gek, he?’, erkent de 51-jarige liedjessmit uit San Diego. grootvader Dave, een gewezen muzikale grootheid op<br />
‘Ik heb nog nooit in New York gespeeld, ook niet in New de Uillean Pipe in het Dublin van de roerige jaren dertig.<br />
Orleans. Eigenlijk kom ik nergens in dit land. Ik schaam Zijn dochter Moyra zat in de sixtiesgroep The Beat-Chics.<br />
mij daar wel een beetje voor. Pas toen ik vier jaar geleden Ze raakte op tournee zwanger van Gregory Hovelian, uit<br />
in Nederland speelde, stond ik voor mensen die het echt de Franse popgroep The Martians. De met zijn moeder<br />
snapten.’<br />
op 10-jarige leeftijd naar de VS verhuisde Page, ontdekte<br />
pas vier jaar geleden wie zijn vader was. ‘Ik dacht altijd<br />
In celebritykringen is Page daarentegen een stuk bekender. dat de man met wie mijn moeder getrouwd was mijn<br />
Jason Mraz is groot liefhebber, en produceerde ook zijn vader was. Pas toen ze scheidden vertelde ze dat dit<br />
nieuwe album One Way Journey Home. Ook de acteur niet zo was. Via internet heb ik mijn vader in Frankrijk<br />
John C. Riley (Boogie Nights, Gangs Of New York) behoort opgespoord.’<br />
tot de vriendenkring van Page. ‘Hij is ook van Ierse komaf.<br />
Samen spelen we wel eens Ierse muziek. Alleen in Europa Zijn Europese afkomst bood Page kansen om zijn wat<br />
speelde ik wel eens wat traditionele nummers tijdens moeizame muzikale carriere op het oude continent aan te<br />
optredens. Het viel mij op hoe open mensen voor deze jagen. ‘Misschien verhuis ik wel ooit naar Nederland. Een<br />
muziek staan.’<br />
paar maanden geleden heb ik het Iers staatsburgerschap<br />
gekregen, en mag ik in de EU wonen. Toen we naar<br />
Albumopener Counting Blessings rolde als eerste uit de Amerika emigreerden moest mijn moeder onze Britse<br />
pen voor de nieuwe plaat. ‘Een persoonlijk verhaal op nationaliteit opgeven. Om langer in Europa te kunnen<br />
een Ierse melodie. Toen ik het speelde voor vrienden, optreden ging ik eens nadenken. Via mijn vader zou ik een<br />
hoorde de een er country in en de ander Ierse folk. Beide Frans paspoort kunnen krijgen. Maar omdat mijn moeder<br />
genres hebben wel wat met elkaar. Daarom begon ik in Dublin is geboren, heb ik bij de Ierse ambassade een<br />
traditionele Amerikaanse muziek met mijn Ierse roots te paar papieren ingevuld en klaar. Maar nee: ik ben nog<br />
vermengen. Voor inspiratie heb ik nieuwsberichten gezocht nooit in Ierland geweest. Hopelijk kan ik dit najaar gaan.’<br />
48<br />
BUG<br />
Angels & Devils<br />
CD 2LP<br />
Ninja Tunes, het cutting edge djplatenlabel,<br />
geeft ons een nieuwe Bug.<br />
Ook de Britse Kevin Martin werd als zovele creatieve<br />
geesten naar Berlijn gezogen, alwaar Angels And Devils<br />
ontstond. Nog steeds grimey en met titels en teksten<br />
waarbij de fucks en bitches je om de oren vliegen, maar<br />
toch iets genuanceerder dan voorheen. Ongetwijfeld<br />
heeft Berlijn het muzikale blikveld van meneer Martin<br />
verbreed, en dat hoor je terug. (Rena Postma)<br />
SIMIAN MOBILE DISCO<br />
Whorl CD 2LP<br />
Dit Brits elektronisch duo is nu zo’n tien<br />
jaar actief. Naast productionele handen<br />
spandiensten voor anderen namen ze ook diverse<br />
eigen albums op. Whorl is hun vierde. Daarop klinkt<br />
SMD spacier dan voorheen. De beukende beats die<br />
het vroegere werk domineerden, zijn vervangen door<br />
een geluid dat behoorlijk richting dubstep en ambient<br />
neigt. Maar ook op dat terrein weet SMD te overtuigen.<br />
(Willem Jaap van Essen)<br />
BASEMENT JAXX<br />
Junto 2CD 2LP<br />
(PIAS/Rough Trade)<br />
In de jaren negentig waren zij niet meer van feestjes af te denken. Met<br />
een kneiter van een hit Red Alert zorgden zij ervoor dat zij op ieder<br />
feestje de voetjes van de vloer kregen. Toch heeft Basement Jaxx, waar<br />
het hier over gaat, nooit echt dat succes kunnen evenaren. Tot 2009 verschenen er nog drie<br />
studioalbums, maar geen van alle wilde echt beklijven. Nu is daar eindelijk weer een nieuw<br />
album, Junto. Vanwege de tijd van het jaar heeft Basement Jaxx ervoor gekozen om hun<br />
album vol te laden met zomerse deuntjes. En het werkt goed! Want ook al zit het weer niet<br />
altijd mee, het duo weet met dit album altijd een zonnetje tevoorschijn te toveren. Qua stijl<br />
laten de Britten zich inspireren door de UK garage van de laatste tijd en duiken ze ook weer<br />
hun eigen geschiedenis in. Basement Jaxx zoals je ze wil horen! (Bram van Kolfschooten)<br />
a<br />
p<br />
DARK SKY<br />
Imagin CD LP<br />
(News/PIAS/Rough Trade)<br />
Hun dj-sets zijn al enige jaren een begrip binnen het Londense<br />
clubcircuit. En sinds 2009 maakt dit elektronische trio remixen voor<br />
onder meer The XX, Kelis en Bombay Bicycle Club. Eigen werk,<br />
melodieuze dubstep, werd aanvankelijk gelanceerd onder de frivolere naam The Boogaloo<br />
Crew. Later werd de naam Dark Sky aangenomen en werd het geluid donkerder en de bassen<br />
zwaarder. Al doende kwam Dark Sky, al te horen op Lowlands, in aanraking met Modeselektor.<br />
Deze collega-dj’s uit Berlijn boden via hun Monkeytown-label de mogelijkheid een eigen<br />
album op te nemen. Dit resulteert nu in een combinatie van diepe bassen, dromerige synths en house.<br />
Soms instrumentaal, soms met gastvocalisten. Hoewel diverse tracks het op de dansvloer goed zullen doen, is<br />
dit album eveneens prima geschikt om thuis te beluisteren. Hun veelzijdigheid tonen de heren van Dark Sky<br />
door een enkele maal nadrukkelijk het experiment te zoeken. (Willem Jaap van Essen)<br />
t<br />
S<br />
e<br />
l<br />
p<br />
l<br />
a<br />
a<br />
t<br />
j<br />
e<br />
s<br />
49
HIPHOP & SOUL<br />
S<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
Hiphop & Dance Soul<br />
Hiphop & Soul<br />
ASA<br />
Bed Of Stone CD LP<br />
(Naive/PIAS/Rough Trade)<br />
De uit Nigeriaanse ouders in Parijs geboren zangeres Asa maakte al twee<br />
albums met prachtige soulpop in de traditie van Erykah Badu, D’Angelo<br />
en Angélique Kidjo. Het zijn tevens de artiesten die haar op jonge leeftijd<br />
beïnvloed hebben en het nieuwe album Bed Of Stone is een logisch vervolg. Ook hier horen we<br />
terug dat haar vaders platenverzameling niet aan Asa voorbij is gegaan, de soul van Marvin Gaye,<br />
de emotie van Aretha Franklin, het engagement van Fela Kuti, het grenzen overschrijdende van<br />
Bob Marley, het speelt allemaal een rol op haar nieuwe plaat. Haar spiritualiteit zonder in dogma’s<br />
van vaste religies te vervallen, speelt een hoofdrol in de teksten. Asa maakt haar dromen waar. (Bert<br />
Dijkman)<br />
t<br />
a<br />
p<br />
e<br />
l<br />
p<br />
l<br />
a<br />
a<br />
t<br />
j<br />
e<br />
RED SNAPPER<br />
ook op dit achtste album terug te horen, want Red<br />
Hyena CD<br />
Snapper toerde een jaar lang met de soundtrack de<br />
Red Snapper is terug met een briljant wereld rond, en dat gevoel hebben ze vastgelegd op dit<br />
album. De Britse band heeft het beste nieuwe album. Hyena staat vol met Afrofunk, hiphop<br />
uit zichzelf gehaald. Hyena is geïnspireerd op de soundscapes, breakbeat en elektronica en zou ook maar<br />
soundtrack die de groep maakte voor de jaren zeventig zo in de seventies gemaakt kunnen zijn. (Jesse Voorn)<br />
cultfilm Touki Bouki, een waar Afrofunkepos. Dat is<br />
binnenkort binnen<br />
Aphex Twin - Syro<br />
Aphex Twin, de muzikale uitlaatklep van de even mysterieuze als geniale elektronicaproducer<br />
Richard D. James, kondigt na dertien jaar een nieuw album aan: SYRO, dat op<br />
19 september verschijnt. Na het verschijnen van een luchtballon met het logo van de<br />
electronica pionier boven het Londonse luchtruim, graffiti op Radio City Music Hall in New<br />
York en een geheimzinnige boodschap op een website die met een normale browser niet<br />
te vinden is, is nu door het Warp label de opvolger van het album Drukqs (2001) officieel aangekondigd!<br />
BEN L’ONCLE SOUL<br />
À Coup De Rêves CD<br />
(Universal)<br />
cd deluxe LP<br />
Bekend werd hij van zijn uitvoering van Seven Nation Army, maar de<br />
jonge Fransman is veel meer dan alleen één cover. Wat veel mensen<br />
toen al niet wisten, is dat die man van die cover al een album op zijn<br />
naam had staan en zijn single Soul Man in Frankrijk gewoon een aantal<br />
weken in de top 40 heeft gestaan. Zijn eerste, titelloze album wordt<br />
nu opgevolgd door À Coup De Rêves. Gewapend met meer soul en<br />
een minder herkenbaar Frans accent maakt oom Ben voornamelijk nog<br />
Engelstalige nummers. Iets meer uit zijn schulp gekropen, combineert hij nu zijn kennis van oude soul met<br />
invloeden van de nieuwe r&b. Nog steeds een band, nog steeds dezelfde stem, maar wel degelijk meer<br />
swing. Met À Coup De Rêves heeft Ben L’Oncle Soul een heel erg sterk soulalbum afgeleverd. Waar je je<br />
eerst nog zorgen moest maken of je de Fransoos wel serieus moest nemen, kan je hem nu voegen bij<br />
het rijtje Joss Stone, José James of Cody Chesnutt. Het album swingt van voor naar achter, waar het vorige<br />
album soms wat power miste. Zijn stem heeft meer kracht en klinkt nog overtuigender. Het album bevat<br />
eigenlijk alles wat het vorige album niet had. Hopelijk krijgt Ben l’Oncle Soul met dit album de erkenning<br />
die hij verdient. Terecht zou het zeker zijn, want met À Coup De Rêves zet hij een ijzersterke soulplaat neer.<br />
Voor elke soul-, jazz- of swingliefhebber een must listen. (Jesse Frelink)<br />
50<br />
51
Dance Hiphop & Soul<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
Pop & Rock<br />
reggae<br />
DILATED PEOPLES<br />
Directors Of Photography<br />
CD 2LP<br />
(Rhyme/Warner)<br />
Dilated Peoples brengt het langverwachte nieuwe studioalbum<br />
Directors Of Photography uit via Rhymesayers / ADA. De Amerikaanse<br />
hiphopformatie, bestaande uit Evidence, Rakaa Iriscience en DJ Babu,<br />
heeft sinds de oprichting in 1992 vier studioalbums uitgebracht en vele malen getoerd. Op<br />
Directors Of Photograpy bewijst Dilated Peoples, ondanks de acht jaar stilte, gegroeid te zijn<br />
en nog even vooruitstrevend als altijd. ‘I think the statement we made this time around is that<br />
the three of us are still here standing, making quality hiphop from our hearts,’ zegt Babu. ‘We<br />
never chased trends and we always stayed true to ourselves. Even with the changes in the<br />
music industry and the world, we still managed to stay cutting edge and classic and, in many<br />
ways, independent. This lp is very full circle for us.’ (Red)<br />
a<br />
p<br />
BROEDERLIEFDE<br />
Gevoelig Feestje CD<br />
(Topnotch/Universal)<br />
Broederliefde is één van de nieuwste rapsensaties uit Rotterdam.<br />
Broederliefde bestaat uit 10 leden, die al vanaf jongs af aan een hechte<br />
vriendengroep vormen en allen woonachtig zijn in de Rotterdamse<br />
wijk Spangen. Het motto van de groep bestaat vanaf dag één uit eenheid, gezelligheid en<br />
voetballen. Dit kreeg een andere wending toen Emms besloot om ook te gaan rappen. Niet<br />
kort erna sloten ook Mella, Sjaf & Jerr zich aan bij Emms en kon men naast de vriendengroep nu ook<br />
spreken van een rapgroep: Broederliefde. Al snel hadden ze de wijk achter zich staan en begonnen ze eerst<br />
rustig binnen Rotterdam en via social media een naam op te bouwen met song en video releases van o.a.<br />
(hit)tracks als: Domme Jongens, Maluku & Ik Weet. (Red)<br />
t<br />
S<br />
e<br />
l<br />
p<br />
l<br />
a<br />
a<br />
t<br />
j<br />
e<br />
s<br />
Reggae<br />
Virgin Front Line:<br />
Sounds Of Reality<br />
(Virgin/Universal)<br />
1978 en in het kielzog van punk knalde steeds vaker reggae uit de speakers.<br />
Probleem: het was lastig om aan origineel kwaliteitsmateriaal te komen. Gat in<br />
de markt, dacht Virgin-baas Branson, en hij stuurde Johnny Lydon naar Jamaica<br />
om talent te scouten. In het krappe twee jaar dat het sublabel heeft bestaan<br />
leverde dat een kleine vijftig lp’s op, plus de nodige singles. De eerste drie<br />
van deze vijf schijven zijn gebaseerd op drie compilaties die indertijd verschenen. Schijf vier staat vol met<br />
maxi’s. De laatste is gereserveerd voor allerlei bijzonders. In 92 tracks levert dat een dwarsdoorsnede op van<br />
wat in die cruciale periode op het eiland gebeurde. We horen losgeslagen toasters, waaronder U Roy, Big<br />
Youth, Tappa Zukie, een fantastische I Roy, en Prince Far I, die later op On-U Sound nog een banvloek over<br />
het project zou uitspreken. We worden verwend door rootical zangtrio’s als de Abyssinians, Culture en de<br />
Gladiators. We skanken op de zwaarste dub die rasta toentertijd voortbracht. We lezen intussen het fraaie<br />
boekwerk, waarin onder meer Lydon herinneringen ophaalt. (Enno de Witt)<br />
World<br />
5CD Box<br />
ADRIAN YOUNGE Presents SOULS OF MISCHIEF<br />
There Is Only Now<br />
2CD LP<br />
(Linear Labs/Bertus)<br />
Adrian Younge is nog altijd geen grote naam, maar is onmiskenbaar een geniale<br />
alleskunner met als specialiteit psychedelische soul met scheurende orgels en vette<br />
beats. De platenzaakeigenaar uit L.A. stort zich na de filmmuziek (Black Dynamite,<br />
2009) en soul (Adrian Younge Presents The Delfonics, 2013) nu vol op de hiphop. Dat hij dit genre met<br />
gemak beheerst, bewees hij al eerder met Ghostface Killah op het album Twelve Reasons To Die en Jay-Z<br />
op het nummer Heaven. Nu presenteert hij de hiphopgroep Souls Of Mischief uit Californië die op hun<br />
beurt samenwerken met Snoop Dogg, Busta Rhymes en Ali Shaheed Muhammad. Het resultaat is een<br />
conceptalbum (rondom een fictieve moordaanslag op de rapgroep) met een soulvol oldskool-gevoel dat<br />
Younge zelf typeert als ‘kind of like if Bob James and Herbie Hancock recorded with Q-Tip back in the day’.<br />
(Bram Peeters)<br />
52<br />
MARCIO FARACO<br />
Cajueiro CD<br />
Faraco is een Braziliaanse singersongwriter<br />
die echter al jaren residentie<br />
in Parijs houdt, niet in de laatste plaats door zijn liefde<br />
voor Franse muziek. Zijn achtste album is dan ook een<br />
mooie mengelmoes van chanson en bossa nova met<br />
zowel Franse als Braziliaanse muzikanten. Akoestisch, met<br />
de afwisselende hoofdrol voor de Latijns-Amerikaanse<br />
percussie en de Franse accordeon. Zomeravondmuziek<br />
voor alle continenten. (Jurgen Vreugdenhil)<br />
ORLANDO JULIUS WITH THE<br />
HELIOCENTRICS<br />
Jaiyede Afro<br />
De woorden legendarisch en levende<br />
legende worden vrij gemakkelijk gebruikt. Maar in dit<br />
geval terecht. Orlando Julius is een levende legende in<br />
de Afrikaanse muziek. Al vanaf de jaren zestig stond hij<br />
met zijn band Modern Aces aan de wieg van de mix van<br />
James Brown-funk en Afrikaanse muziek die later uit zou<br />
groeien tot Afrobeat. In zijn carrière speelde hij al samen<br />
met illustere namen als Louis Armstrong, The Crusaders,<br />
Hugh Masekela en Lamont Dozier. Met laatstgenoemde<br />
Motown-songwriter schreef hij samen de wereldhit<br />
Going Back To My Roots. Vers van het succes van<br />
hun samenwerking met de Ethiopische zanger<br />
Mulatu Astatke, ook voor het Strut-label, namen The<br />
Heliocentrics dit album op in hun volledig analoge studio<br />
in Londen. Zo werd de rauwheid van Orlandos originele<br />
opnames uit de jaren zestig en zeventig behouden. The<br />
Heliocentrics voegden daar wat psychedelische sounds<br />
aan toe. Zonder schroom durven we hier te zeggen dat<br />
dit de beste Afrobeatplaat in jaren is. (Red)<br />
53
klASSIEK<br />
Luister<br />
trip<br />
Beatles<br />
Wihan Quartet<br />
Nimbus – NI6272 [3280248]<br />
Vanaf 1985 heeft het Tsjechische Wihan Quartet<br />
naam gemaakt met onderscheidende opnamen<br />
van strijkkwartetten van Beethoven, Dvorak<br />
en Schubert. Met dit album bewandelt het<br />
strijkkwartet een geheel ander pad. Zij spelen<br />
arrangementen van Beatles-songs van hun<br />
landgenoot Lubos Krticka. Krticka – bekend om<br />
zijn film-, kamer- en koormuziek en zijn rol in<br />
de Tsjechische rock- en jazzwereld – arrangeert<br />
deze songs op een originele wijze waarbij<br />
zijn rock- en jazzachtergrond een rol speelt.<br />
Werken van The Beatles uitvoeren op klassieke<br />
instrumenten is minder vreemd dan het lijkt,<br />
omdat juist The Beatles zich lieten inspireren<br />
door bijvoorbeeld Bach, Brahms, Schubert<br />
en Stockhausen. Het resulteert in bijzondere<br />
instrumentale stukken met hier en daar een<br />
pittige jazzy achtergrond zoals in I want you<br />
(She’s so heavy). Eleanor Rigby en Yesterday<br />
klinken door deze arrangementen wezenlijk<br />
anders dan het origineel. Een mooi album voor<br />
liefhebbers van The Beatles en strijkkwartetten.<br />
(Wil Zenhorst)<br />
Klassiek<br />
Bach CEP – Rondos &<br />
Fantasias<br />
Christine Schornsheim<br />
(Tangentenflügel)<br />
Capriccio – C5201 [3286943]<br />
Dit jaar wordt de driehonderdste verjaardag van Carl<br />
Philipp Emanuel Bach gevierd. Voor klavecinist Christine<br />
Schornsheim betekent 2014 een drukke agenda<br />
met veel uitvoeringen van werken van de tweede<br />
overlevende zoon van Johann Sebastiaan Bach. In<br />
plaats van enkele suites, kiest Schornsheim ervoor om<br />
alleen rondo’s en fantasia’s uit te voeren. Men zegt<br />
wel dat de rondo’s voor de liefhebbers zijn geschreven<br />
en de fantasia’s voor de kenners. Het bijzondere van<br />
dit album is dat Schornsheim deze werken op een<br />
Tangentenklavier of Tangentenflügel uitvoert. Dit<br />
instrument lijkt uiterlijk op een klavecimbel, maar<br />
klinkt als een vroege fortepiano. Terecht vindt Christine<br />
Schornsheim dat deze werken uitstekend tot hun recht<br />
komen op deze Tangentenflügel. Het resulteert in<br />
dertien prachtig en uitstekend gespeelde pareltjes die<br />
blijven boeien. (Wil Zenhorst)<br />
Concerto – Venice: The<br />
Golden Age<br />
Xenia Löffler (barokhobo),<br />
Akademie für Alte Musik Berlin,<br />
Georg Kallweit<br />
Harmonia Mundi – HMC902185 [3289543]<br />
Aan het einde van de zestiende eeuw nemen andere<br />
landen de dominantie van de Venetiaanse handel<br />
over. Op muziekgebied blijft de stad hoog in aanzien.<br />
Dat komt door de vele uitstekende musici die aan de<br />
Ospedali zoals Ospedale della Pietà worden opgeleid. In<br />
dit meisjesweeshuis geeft Vivaldi een groot deel van zijn<br />
leven muziekles. Veel van zijn 500 concerten zijn voor dit<br />
instituut geschreven, zoals menig hoboconcert. In zijn tijd<br />
schitterde Pellegrina tot op hoge leeftijd. Op dit album<br />
is dat Xenia Löffer, die als één van de veelbelovendste<br />
hoboïsten van haar generatie wordt gezien. Naast<br />
concerten van Vivaldi voert zij met de Akademie für Alte<br />
Musik Berlin uitstekend werken uit van collega’s van<br />
Vivaldi: Marcello, Porta en Tessarini. (Wil Zenhorst)<br />
Beethoven – Piano<br />
Concertos Nos. 3 & 4<br />
Maria João Pires (piano), Swedish<br />
Radio Symphony Orchestra, Daniel<br />
Harding<br />
Onyx – ONYX4125 [3281558]<br />
Hoewel Maria João Pires het derde en vierde<br />
pianoconcert van Beethoven met regelmaat in<br />
concertzalen heeft uitgevoerd, had Pires deze concerten<br />
nog niet op cd opgenomen. Deze studio-opname, een<br />
aantal dagen na live-uitvoeringen gemaakt, brengt<br />
daar verandering in. Het album is opgedragen aan<br />
de onlangs overleden Claudio Abbado, met wie niet<br />
alleen Pires veelvuldig samenwerkte; dirigent Daniel<br />
Harding was jarenlang Abbados assistent in Berlijn.<br />
Hier leidt Harding het Zweedse radio-orkest in een<br />
heldere opname. Pires zelf maakt grote indruk met<br />
haar subtiele maar altijd trefzekere spel. Zelf omschrijft<br />
ze deze opnames als een ‘beschaafd gesprek, waarbij<br />
componist en uitvoerende naar elkaar luisteren, door<br />
eeuwen gescheiden’. Zeventig is Pires inmiddels, maar<br />
er volgen hopelijk nog vele opnames als deze. (Henri<br />
Drost)<br />
Beethoven – Salon<br />
Symphonies nr 3 en 5<br />
Van Swieten Society<br />
Quintone – Q14002 [3258194]<br />
Beethoven, maar dan zoals die tegenwoordig zelden<br />
gehoord wordt. Aan het begin van de negentiende<br />
eeuw waren Beethovens werken zeer populair, maar<br />
uitvoeringen relatief zeldzaam en dus doken al snel<br />
arrangementen op die in kleinere kring gespeeld<br />
konden worden. Van Swieten Society nam eerder al de<br />
kamermuziekbewerking die Beethoven zelf maakte van<br />
zijn tweede symfonie op. Nu volgen de derde en vijfde<br />
symfonie, in bewerkingen van Beethovens tijdgenoot<br />
Hummel en Beethovens leerling Ries. De beginmaten<br />
van de vijfde zijn overbekend, maar klinken opvallend<br />
fris gespeeld door fortepiano, cello, fluit en (alt)viool.<br />
Waar Hummels bewerking meer een pianoarrangement<br />
is met dubbelingen door de overige instrumenten, is<br />
Ries’ bewerking van de derde ingenieuzer, met een<br />
prachtige rolverdeling. Beide worden heerlijk energiek<br />
gespeeld door de op authentieke instrumenten<br />
spelende Van Swieten Society. (Henri Drost)<br />
54 55<br />
klASSIEK<br />
Dvorak – Symphony No. 6 &<br />
American Suite<br />
Luzerner Sinfonieorchester, James<br />
Gaffigan<br />
Harmonia Mundi – HMC902188 [3289545]<br />
De wereldpremière van Dvoraks zesde symfonie kon<br />
in 1880 niet in Wenen plaatsvinden wegens groeiende<br />
spanningen tussen Tsjechen en Duitstaligen. Muzikanten<br />
protesteerden openlijk tegen het nationalistische<br />
gehalte van het werk. Toch is de zesde ook nadrukkelijk<br />
door Brahms’ tweede symfonie beïnvloed. Maar vooral<br />
het scherzo, gebaseerd op een Tsjechische dans,<br />
werd als een bewust politiek statement opgevat. En<br />
dus beleefde de symfonie een jaar later de première<br />
met het Praags Symfonieorkest. De wijze waarop<br />
Dvorak zijn herkomst in symfonische muziek wist toe<br />
passen, trok de interesse van de Amerikanen, die hem<br />
uitnodigden in de VS les te komen geven. In Amerika<br />
schreef Dvorak naast zijn bekendste symfonie en het<br />
celloconcert ook een suite, aanvankelijk voor piano solo,<br />
maar later georkestreerd, tegenwoordig bekend als de<br />
Amerikaanse suite. Beide werken worden aangenaam<br />
transparant vertolkt door het Luzerner Sinfonieorchester,<br />
waarvan vooral de rijk georkestreerde zesde profiteert.<br />
(Henri Drost)<br />
Mozart – String Quartets<br />
Nos. 14, 16 & 19<br />
Cuarteto Casals<br />
Harmonia Mundi – HMC902186<br />
[3289544]<br />
In 1782 publiceerde Franz Joseph Haydn zijn zes<br />
strijkkwartetten opus 33 waarmee hij een nieuwe<br />
standaard zette. Zijn vriend Wolfgang Amadeus Mozart<br />
is hier zozeer van onder de indruk, dat hij met veel<br />
succes zes strijkkwartetten aan zijn goede vriend<br />
Haydn opdraagt. Het eerste strijkkwartet van de cyclus<br />
voltooide Mozart op oudjaar 1782. Mozart bewijst dat<br />
hij de nieuwe standaard succesvol naar een eigen stijl<br />
kan omvormen, om met deze werken een mijlpaal in<br />
de muziekgeschiedenis neer te zetten. Het vermaarde<br />
Cuarteto Casals voert op dit album de oudste drie<br />
van de zes strijkkwartetten uit. Net als bij de opus 33<br />
strijkkwarttetten van Haydn, zorgt Cuarteto Casals voor<br />
een sublieme uitvoering, waarmee zij hun reputatie<br />
dubbel en dwars bestendigen. (Wil Zenhorst)
klASSIEK<br />
Bestel nu in een van onze Instrumentaal<br />
webwinkels Vocaal<br />
klASSIEK<br />
From the Imperial Court<br />
Stile Antico<br />
Harmonia Mundi – HMU807595 [3269915]<br />
Het negende album van stile antico is gewijd aan koormuziek die aan de diverse<br />
Habsburgse hoven in de vijftiende en zestiende eeuw klonk. Een boeiend programma<br />
met muziek van Heinrich Isaac en Ludwig Senfl die voor Maximiliaan I van Oostenrijk<br />
werkten. Aan het Hof van zijn vrouw Maria van Bourdondië schreef Pierre de la Rue het Absalon fili mi<br />
voor hun vroeg overleden zoon Philips de Schone, vader van Karel V. Karel V heeft een grote voorkeur voor<br />
Vlaamse componisten. Josquin Deprez en Nicolas Gombert componeren muziek bij Karels lievelingslied Mille<br />
regretz. In Spanje aan het Hof van Philips II is ondermeer Christóbal de Morales werkzaam, die het imposante<br />
Jubilate Deo schrijft. Een prachtig album waarop stile antico vrijwel uitsluitend werken van niet Engelse<br />
componisten uitvoert. (Wil Zenhorst)<br />
Purcell – Ten Sonatas in<br />
Four Parts<br />
The King’s Consort<br />
Vivat – 106 [3286993]<br />
Henri Purcell overlijdt (35 of 36 jaar oud) op het<br />
hoogtepunt van zijn loopbaan. Hij laat kerkmuziek,<br />
theatermuziek en instrumentale werken na. Zijn<br />
weduwe verzamelt alle nog niet gepubliceerde werken,<br />
zoals deze tien sonates in vier delen. Aanvankelijk<br />
heeft Purcell deze sonates in drie delen geschreven,<br />
maar vanwege de Italiaanse stijlvorm een vierde deel<br />
eraan toegevoegd. Aan het begin van de achttiende<br />
eeuw blijken deze werken zeer in de smaak van het<br />
Engelse publiek te vallen. Organist en klavecimbelist<br />
Robert King voert samen met Cecilia Bernardini en Huw<br />
Daniel (viool) en Susanne Heinrich (viola da gamba)<br />
en Lynda Sayce deze tien sonates op sublieme wijze<br />
op authentieke instrumenten uit. Het boekje geeft<br />
boeiende informatie over de achtergronden van deze<br />
Sonates. (Wil Zenhorst)<br />
Rzewski – 4 Pieces, Hard<br />
Cuts & The Housewife’s<br />
Lament<br />
Ralph van Raat (piano), Lunapark,<br />
Arnold Marinissen<br />
Naxos – 8559360 [3300769]<br />
De Amerikaanse pianist en componist Anthony Rzewski<br />
(1938) studeerde onder andere bij Dallapiccola en<br />
Elliott Carter. Hij werkte samen met Stockhausen en<br />
doceerde lange tijd in Rome en Luik. Al eerder nam<br />
de Nederlandse pianist Ralph van Raat diens virtuoze<br />
The people united will never be defeated! op. De<br />
Four Pieces zijn een vervolg, al even gecompliceerd.<br />
Rzewski’s politieke standpunten komen naar voren<br />
in Hard Cuts, onder andere gericht tegen de vele<br />
bezuinigingen op cultuur wereldwijd, terwijl de<br />
variaties van The Houswife’s Lament gebaseerd zijn op<br />
Beethoven. Niet de meest toegankelijke muziek, maar<br />
zeker ritmisch zeer fascinerend. (Henri Drost)<br />
Strauss – Don Quixote/<br />
Cellosonate<br />
Maximilian Hornung (cello),<br />
Symphonieorchester des Bayerischen<br />
Rundfunks, Bernard Haitink<br />
Sony – 88843 047072 [3273369]<br />
Een jaar na het voltooien van Also sprach Zarathustra<br />
voltooide Richard Strauss opnieuw een symfonisch<br />
gedicht, ditmaal gebaseerd op Cervantes. De verschillen<br />
zijn echter enorm. Don Quixote is niet alleen veel<br />
minder bombastisch, soms zelfs kamermuziekachtig<br />
klein, maar net als Elgars Enigma variations opgebouwd<br />
als een serie variaties. Bovendien is het een soort<br />
dubbelconcert, waarbij de cello het tragikomische<br />
hoofdpersonages verklankt en de altviool zijn<br />
hulpje Sancho Panza. Bernard Haitink heeft dit<br />
werk al vaker opgenomen, uiteraard ook met het<br />
Concertgebouworkest. Hier schittert cellist Maximilian<br />
Hornung naast het zeer transparant klinkende<br />
Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks. Als<br />
smaakvol toetje de veel minder bekende cellosonate,<br />
een jeugdwerk van Strauss. (Henri Drost)<br />
Tchaikovsky – Piano<br />
Concertos Nos. 1 & 2<br />
Simon Trpceski (piano) Royal<br />
Liverpool Philharmonic Orchestra,<br />
Vasily Petrenko<br />
Onyx – ONYX4135 [3281559]<br />
Bestaat er een bekender begin van een pianoconcert<br />
dan de eerste maten van het eerste van Tchaikovsky?<br />
Waarschijnlijk niet. Dat was al zo, maar sinds Gazprom<br />
die maten – in een ernstig bewerkte vorm – gebruikt<br />
in de reclames rondom alle Champions Leaugewedstrijden,<br />
is er geen ontkomen aan. En dat terwijl<br />
Nikolai Rubinstein, de pianist aan wie Tchaikovsky het<br />
concert op wilde dragen het omschreef als waardeloos,<br />
niet te spelen en onhandig. In vele opzichten is het ook<br />
een ongebruikelijk concert, met los van elkaar staande<br />
delen. Veel coherenter, maar net zo melodieus, is het<br />
minder bekende tweede pianoconcert. Beide krijgen<br />
een gloedvolle vertolking van Simon Trpceski en het<br />
Royal Liverpool Philharmonic Orchestra onder leiding<br />
van Vasily Petrenko, een combinatie die eerder al<br />
goed was door met vijf sterren beloonde opnames van<br />
Rachmaninovs pianoconcerten. (Henri Drost)<br />
Carissimi/Charpentier –<br />
Sacrifices<br />
La Nuova Musica, David Bates<br />
Harmonia Mundi – HMU807588<br />
[3289541]<br />
La Nuova Musica heeft voor Harmonia Mundi met<br />
veel succes albums uitgebracht met muziek van<br />
Hadyn en Vivaldi. Sacrifices is gewijd aan muziek van<br />
de Italiaanse componist Giacomo Carissimi en zijn<br />
leerling Marc-Antoine Charpentier. Als twintiger volgt<br />
Carissimi bij Collegio Germanico in Rome Tomás Luis<br />
de Victoria als maestro di cappella op. Hij groeit uit tot<br />
één de bekendste componisten aan het einde van de<br />
zeventiende eeuw. Naast geestelijke muziek schrijft<br />
Carissimi koorwerken met bijbelse thema’s zoals het<br />
Historia di Jephte, waarmee hij de grondslagen van<br />
het oratorium legt. Met Le Reniement de Saint Pierre<br />
laat Marc-Antoine Charpentier zien dat hij zich door<br />
zijn leermeester laat inspireren. Charpentier ontwikkelt<br />
daarbij een eigen onderscheidende stijl. Prachtig album!<br />
(Wil Zenhorst)<br />
Dear Brecht<br />
Charles Laughton • Bertolt Brecht •<br />
Hanns Eisler<br />
Bear – BCD16096BS [3276520]<br />
Een ontmoeting in Hollywood (maart 1944) met<br />
Bertolt Brecht en Hans Eisler levert de Britse acteur en<br />
vertolker van Henri VIII, Charles Laughton, een nieuwe<br />
uitdaging op. Ook voor Bertolt Brecht en Hans Eisler, die<br />
naar Amerika zijn uitgeweken, geeft deze ontmoeting<br />
nieuwe impulsen. Met de hulp van Laughton kan Brecht<br />
zijn toneelstuk Galileo (dat over de maatschappelijke<br />
verantwoording van wetenschappers gaat) afronden.<br />
Hans Eisler zorgt voor de begeleidende muziek. Dit<br />
album bevat fragmenten van de eerste Amerikaanse<br />
uitvoering. Ook bevat het album het succesvolle<br />
Kerstverhaal van Mr Pickwick van Laughton met<br />
muziek van Eisler. Heel fraai zijn tien variaties op het<br />
Scheppingsverhaal, waaruit blijkt dat Charles Laughton<br />
een zeer getalenteerd acteur is. Een boeiend album<br />
met veel achtergrondinformatie, voorzien van nog niet<br />
eerder vrijgegeven geluidsmateriaal. (Wil Zenhorst)<br />
Gilles – Messe des Morts -<br />
Rameau’s Funeral, Paris,<br />
27. IX. 1764<br />
Collegium Vocale Gent, Capriccio<br />
Stravagante Les 24 Violons, Skip Sempé<br />
Paradize – PA0013 [3289536]<br />
De Messe des Morts van Jean Gilles (1668-1705) was<br />
al snel zo geliefd, dat het requiem ook na zijn eigen<br />
dood veelvuldig werd uitgevoerd. Daarbij werden<br />
voortdurend wijzigingen aangebracht, niet alleen in de<br />
instrumentatie, maar ook werd het werk toegesneden<br />
op de overledene. Hier horen we de versie van 1764<br />
die klonk bij de begrafenis van Rameau, met daarin ook<br />
delen uit diens Dardanus, Zoroastre en Castor et Pollux.<br />
Vierhonderd jaar later, als eerbetoon aan Rameau,<br />
voerden Collegium Vocale Gent en Capriccio Stravagante<br />
Les 24 Violons deze versie uit in de Sint Walburgakerk<br />
te Brugge. Het resulteert in een (nergens te) ruimtelijke<br />
registratie, met uitstekende solisten. Zeer fraai. (Henri<br />
Drost)<br />
56 platomania.nl • sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl 56<br />
57
2CELLOS<br />
klASSIEK Nicolas Altstaedt<br />
Apocalyptica<br />
Joris van den Berg<br />
Anner Bijlsma<br />
Lidy Blijdorp<br />
Cello Duello<br />
Cello8ctet Amsterdam<br />
Roel Dieltiens<br />
Amber Docters van Leeuwen<br />
Pablo Ferrández<br />
Dmitry Ferschtman<br />
Alban Gerhardt<br />
Natalia Gutman<br />
Frans Helmerson<br />
Doris Hochscheid<br />
Gary Hoffman<br />
Louise Hopkins<br />
Anastasia Kobekina<br />
Jakob Koranyi<br />
Örs Köszeghy<br />
Harriet Krijgh<br />
Laurence Lesser<br />
Jens Peter Maintz<br />
Mischa Maisky<br />
Pepijn Meeuws<br />
Edgar Moreau<br />
Johannes Moser<br />
Raphaël Pidoux<br />
Steuart Pincombe<br />
Jean-Guihen Queyras<br />
Saskia Rao-de Haas<br />
Ernst Reijseger<br />
Wolfgang Emanuel Schmidt<br />
Giovanni Sollima<br />
Marien van Staalen<br />
Annie Tangberg<br />
Jan Willem Troost<br />
Tatjana Vassiljeva<br />
Emile Visser<br />
Michiel Weidner<br />
Joann Whang<br />
Sonia Wieder-Atherton<br />
Cappella Amsterdam<br />
Amaryllis Dieltiens<br />
Nora Fischer<br />
Salome Kammer<br />
Groove LéLé<br />
Sylvia Merck<br />
Hadewych Minis<br />
Katerina Papadopoulou<br />
Lenneke Ruiten<br />
Johannette Zomer<br />
Amsterdam Sinfonietta<br />
Asko I Schönberg<br />
Holland Baroque Society<br />
jongNBE<br />
Nederlands Kamerorkest<br />
Orkest van de 18e Eeuw<br />
Orkest van het Conservatorium<br />
van Amsterdam<br />
Silbersee<br />
cellobiennale.nl<br />
Rachmaninov – Monna<br />
Vanna<br />
Moscow Conservatory Opera<br />
Soloists, Choir & Orchestra, Vladimir<br />
Ashkenazy<br />
Odine – 1249-2 [3286982]<br />
Is het de mooiste passage uit Rachmaninovs opera’s?<br />
Het koor roept om hoofdpersonage Monna Vanna,<br />
harpen, strijkers en blazers werken naar een climax,<br />
de tenor valt in, het koor antwoordt. Helaas is het<br />
begin van de derde scène van Monna Vanna tevens<br />
de laatste; Rachmaninov was vergeten de Belgische<br />
toneelschrijver Maurice Maeterlinck om toestemming<br />
te vragen zijn stuk te gebruiken, en toen hij nadat hij<br />
de eerste akte had voltooid dat in 1908 deed, bleek dat<br />
TV Series<br />
14 Diaries Of The Great War<br />
In acht afleveringen vertelt deze<br />
dramaserie het verhaal van de grootste<br />
en meest verwoestende oorlog die de<br />
mensheid ooit heeft meegemaakt. Dit<br />
aan de hand van veertien unieke en nooit eerder<br />
vertelde verhalen door mensen die de oorlog zelf<br />
hebben meegemaakt... De helden in deze unieke serie<br />
zijn niet generaals en politici, maar de soldaten in de<br />
loopgraven, de vrouwen die zwoegden in fabrieken<br />
om de arbeid van mannen te vervangen, de kinderen<br />
aan wie de oorlog op hetzelfde moment verschijnt<br />
als een avontuur en nachtmerrie en niet in het minst<br />
de vrijwillige verpleegkundigen die zich toegewijd<br />
inzetten voor de eindeloze stroom van gewonden en<br />
overledenen.<br />
Americans<br />
Geheimen kunnen dodelijk zijn in deze<br />
spannende thrillerreeks over Russische<br />
spionnen in Washington D.C. in de<br />
jaren tachtig. Philip (Matthew Rhys) en<br />
Elizabeth Jennings (Keri Russell) lijken een normaal<br />
koppel uit de voorsteden maar zijn in werkelijkheid<br />
klASSIEK<br />
Maeterlinck de rechten al had verkocht aan de Franse<br />
componist Henry Féevrier. Rachmaninov haakte af en<br />
dat is jammer, want in tegenstelling tot zijn niet al te<br />
succesvolle eenakters zou dit zijn eerste grote opera<br />
moeten worden. Vladimir Ashkenazy leidt het koor<br />
en orkest van het conservatorium van Moskou in een<br />
ronduit sensationele uitvoering, de eerste op cd. Als<br />
toegift zeven liederen, waarbij Ashkenazy op de piano<br />
de Finse stersopraan Soile Isokoski begeleidt. (Henri<br />
Drost)<br />
dodelijke KGB-agenten met een plan om Amerika ten<br />
val te brengen. Op het hoogtepunt van de koude oorlog<br />
moeten Philip en Elizabeth er alles aan doen om hun<br />
missie veilig te stellen en hun ware identiteit geheim te<br />
houden. Maar wanneer een FBI-agent aan de overkant<br />
van de straat komt wonen, raken ze verstrikt in een<br />
zenuwslopend kat-en-muisspelletje.<br />
Blacklist<br />
Cast: Diego Klattenhoff, Harry Lennix,<br />
James Spader, Megan Boone, Parminder<br />
Nagra, Ryan Eggold<br />
Raymond ‘Red’ Reddington, één van de<br />
door de FBI meest gezochte voortvluchtigen, geeft<br />
zich over op het FBI-hoofdkwartier in Washington. Hij<br />
beweert dat de FBI en hij dezelfde interesses hebben<br />
als het gaat om oppakken van gevaarlijke criminelen<br />
en terroristen. Reddington wil alleen samenwerken<br />
met Elizabeth Keen, een beginnende FBI-profiler.<br />
Keen vraagt zich af waarom Reddington plotseling<br />
geïnteresseerd is in haar, maar Reddington onthult<br />
alleen dat ze heel bijzonder is.<br />
58 platomania.nl • sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl<br />
59
TV Series<br />
Cosmos A Spacetime Seizoen 1<br />
Ann Druyan en Steve Soter, twee<br />
medewerkers aan de originele reeks<br />
van Carl Sagan, tekenen voor deze<br />
spectaculaire opvolger van een van<br />
de meest geliefde programma’s aller tijden. Met de<br />
beroemde astrofysicus dr. Neil deGrasse Tyson als<br />
gastheer en Ann Druyan, Seth MacFarlane, Mitchell<br />
Cannold, Brannon Braga en Jason Clark als executive<br />
producers zet COSMOS: A SpaceTime Odyssey de<br />
ontdekkingsreis voort door de opmerkelijke mysteries<br />
van de kosmos en onze plaats daarin. De verbluffende<br />
cinematografie is van de hand van Bill Pope. Deze<br />
boeiende dertiendelige reeks vol avontuur katapulteert<br />
u door het universum van ruimte en tijd en brengt nooit<br />
eerder vertelde verhalen tot leven over de heroïsche<br />
zoektocht naar kennis en een beter begrip van de<br />
natuur. Zet u schrap voor een onvergetelijke reis naar<br />
nieuwe werelden en door het universum – met een<br />
bijgewerkte kosmische kalender, verbluffende visuele<br />
effecten en het wonderlijke Schip van de Verbeelding.<br />
Maak kennis met de kosmos op de grootste – en de<br />
kleinste – schaal.<br />
Elite Squad Serie 1<br />
Regie: Nicolas Cuche<br />
Cast: Frédéric Diefenthal, Yann Sundberg,<br />
Catherine Marchal<br />
Deze misdaadserie geeft een niets<br />
verhullend beeld van wat zich achter de schermen<br />
afspeelt op een legendarisch adres: Quai des Orfèvres<br />
36, het hoofdkwartier van de Franse politie, hartje<br />
Parijs. We maken kennis met kapitein Yachvili, die<br />
leiding geeft aan een speciale elite-eenheid. ‘Yach’,<br />
DE ARTHOUSEHITS VAN DIT JAAR!<br />
★★★★ de Volkskrant<br />
★★★★ Het Parool<br />
★★★★ NRC Handelsblad<br />
★★★★ Het Parool<br />
★★★★ Cinema.nl<br />
★★★★ De Filmkrant<br />
TV Series<br />
★★★★ NRC Handelsblad<br />
★★★★ 8 Weekly<br />
★★★★ de Volkskrant<br />
Boardwalk Empire Seizoen 4<br />
kijktip<br />
Boardwalk Empire, een grensverleggende serie van HBO, schildert een panoramisch<br />
portret van het bewogen leven van Enoch ‘Nucky’ Thompson (Golden Globewinnaar<br />
Steve Buscemi), de ongekroonde, onbetwiste tsaar van Atlantic City ten tijde van de<br />
drooglegging. Die maatregel van de overheid blijkt al snel een belangrijke katalysator in<br />
de opkomst van de georganiseerde misdaad in Amerika. Het vierde seizoen herneemt<br />
de verhaallijnen zowat acht maanden na het einde van seizoen 3, meer bepaald in<br />
februari 1924. Nucky Thompson probeert zich aan het begin van seizoen 3 gedeisd te houden. Maar het<br />
bloed kruipt waar het niet gaan kan, en al snel ligt hij weer overhoop met burgemeester Bader, gaat hij in<br />
de clinch met zijn broer Eli over het lot van diens jongvolwassen zoon Willie, en zet hij zijn zinnen op een<br />
lucratieve landinvestering in Tampa. Naast Florida en Chicago, speelt het gros van de afleveringen zich af in<br />
Atlantic City. Seizoen 4 pakt ook uit met spetterende muzikale hoogstandjes in de Onyx Club (geïnspireerd<br />
door de Cotton Club), die uitgebaat wordt door Chalky White.<br />
kijktip<br />
Masters Of Sex Seizoen 1<br />
Masters Of Sex speelt zich af in de jaren vijftig en is gebaseerd op het gelijknamige<br />
boek van Thomas Maier. Het boek vertelt het verhaal van Dr. William Masters en<br />
Virginia Johnson, de legendarische iconen uit de jaren zestig en zeventig die seks in<br />
zijn breedste vorm op de kaart hebben gezet. Masters en Johnson probeerden op<br />
een wetenschappelijke manier uit te vinden wat seks allemaal inhield. Hij was een<br />
gerespecteerd gynaecoloog die alles wist over vruchtbaarheid, maar die ook behept<br />
was van het idee om seks wetenschappelijk vast te leggen. Zij is een gewezen jazzzangeres met twee<br />
kinderen, uit evenveel huwelijken. Omdat hij geen subsidies kreeg voor zijn onderzoeken, moest Masters<br />
zich behelpen met eigen middelen of inkomsten van derden.<br />
Stort € 30<br />
of meer op rekening<br />
NL51ABNA 0438 6553 70<br />
tnv Stichting Fuurland, Amsterdam<br />
ovv ‘Donateur’ & adres<br />
ELKE MAAND IN DE BUS? WORD DONATEUR!<br />
E L K E M A A N D A L L E N I E U W E F I L M S , I N T E R V I E W S , O P I N I E S & A C H T E R G R O N D E N L A AT S T E F I L M N I E U W S O P F I L M K R A N T. N L<br />
KREUZWEG<br />
NU OP DVD!<br />
www.homescreen.nl<br />
60<br />
platomania.nl • sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl<br />
61
movies<br />
Movies<br />
A Weekend In Paris<br />
Regie: Roger Michell<br />
Cast: Jeff Goldblum, Jim Broadbent,<br />
Lindsay Duncan, Olly Alexander<br />
Nick (Jim Broadbent) en Meg Burrows<br />
(Lindsay Duncan), een echtpaar uit Birmingham,<br />
gaan ter gelegenheid van hun dertigjarige huwelijk<br />
terug naar de stad waar zij drie decennia geleden op<br />
huwelijksreis gingen. Ze arriveren in Parijs, de stad van<br />
de liefde, in de hoop hun relatie weer nieuw leven in<br />
te blazen. Maar het gaat allemaal niet zoals gepland.<br />
Op een avond lopen ze Morgan (Jeff Goldblum) tegen<br />
het lijf, een succesvol oud-leerling van Nick. Hij nodigt<br />
hen uit voor een diner bij hem thuis. Daar krijgt het<br />
koppel een nieuwe kijk op het leven, de liefde en hun<br />
relatie.<br />
Maak kans op een gratis dvd<br />
van A Weekend In Paris! Stuur<br />
een mailtje met je adres naar<br />
acties@maniawinkels.nl en<br />
wie weet ploft er een bij jou<br />
in de bus.<br />
Kankerlijers<br />
Regie: Lodewijk Crijns<br />
Cast: Massimo Pesik, Jasha Rudge, Gijs<br />
Blom<br />
Nick, Iwan en Olivier zijn drie vrienden<br />
die net als hun leeftijdsgenoten graag lol maken en<br />
kattenkwaad uithalen. Er is echter één verschil: alle<br />
drie hebben ze kanker en liggen ze op de afdeling<br />
kinderoncologie van een ziekenhuis. Ondanks hun<br />
situatie vermaken de jongens zich uitstekend met<br />
elkaar, zeker als de prachtige Gina op de afdeling<br />
wordt opgenomen… Kankerlijers is een ontroerende en<br />
indrukwekkende jongerenfilm over vechten voor het<br />
leven en onvoorwaardelijke vriendschap. De muziek<br />
wordt verzorgd door rapper Diggy Dex.<br />
Love Eternal<br />
Regie: Brendan Muldowney<br />
Cast: Robert de Hoog, Pollyanna<br />
McIntosh, Amanda Ryan<br />
Absurdistisch, morbide drama over de<br />
door de dood geobsedeerde Ian. Sinds hij als jongetje<br />
werd geconfronteerd met de plotselinge dood van zijn<br />
vader, is het voor Ian onmogelijk normale gevoelens<br />
te hebben voor mensen. Zijn vriendinnen zoekt hij<br />
op zelfmoordsites. Pas wanneer deze levenloos zijn,<br />
lukt het hem een normale relatie met ze te hebben,<br />
volgens de door zijn overleden moeder geschreven<br />
instructies. Maar dat wordt anders door zijn ontmoeting<br />
met Naomi.<br />
Love Eternal is gebaseerd op de Japanse roman Loving<br />
the Dead van de veelgeprezen auteur Kei Oishi. Robert<br />
de Hoog, bekend van Nova Zembla en Skin, speelt<br />
de hoofdrol Ian, als Nederlander in een buitenlandse<br />
productie!<br />
Love Eternal heeft zowel prijzen als lovende kritieken<br />
ontvangen, onder andere:<br />
- Winnaar van Best Irish Film - Jameson Dublin<br />
International Film Festival<br />
- Winnaar van Fresh Blood Competition -Blackbear Film<br />
Festival<br />
Lucia De B<br />
Regie: Paula van der Oest<br />
Cast: Ariane Schluter, Sallie Harmsen,<br />
Annet Malherbe, Fedja van Huêt, Barry<br />
Atsma, Marcel Musters en Marwan Kenzari<br />
Lucia de Berk werd veroordeeld wegens de moord<br />
op zeven baby’s en oudere mensen. Later bleek<br />
deze veroordeling absoluut niet te kloppen, en werd<br />
ze vrijgelaten. De zaak staat bekend als een van de<br />
grootste rechterlijke dwalingen in Nederland. De<br />
film vertelt het verhaal vanuit het perspectief van<br />
de jonge parketsecretaris Judith. Zij twijfelt aan de<br />
betrouwbaarheid van de bewijzen die gebruikt werden<br />
om de schuld van De Berk te bewijzen, maar werkt<br />
toch mee aan de zaak.<br />
Blue Ruin<br />
Regie: Jeremy Saulnier<br />
Cast: Macon Blair, Devin Ratray, Amy Hargreaves<br />
Will Cleland is op vrije voeten. Dwight, ogenschijnlijk een bebaarde zonderling<br />
die in zijn aftandse auto woont, verneemt het nieuws met afschuw. Zinnend op<br />
wraak, zet Dwight koers richting Virginia, waar een vreselijke gebeurtenis zijn leven<br />
tekende. Wraakthriller Blue Ruin, die zich tekent door onverwachte plotwendingen,<br />
ijzingwekkende suspense en diepzwarte humor, is te vergelijken met de vroege misdaadfilms van de<br />
gebroeders Coen. De film werd geselecteerd voor het Director’s Fortnight-programma van Cannes en won<br />
daar de FIPRESCI-prijs van de internationale pers.<br />
movies<br />
kijktips<br />
De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween<br />
Regie: Felix Herngren<br />
Cast: Robert Gustafsson, Iwar Wiklander, David Wiberg, Mia Skäringer, Kerry Shale,<br />
Alan Ford<br />
Allan wordt honderd en dat wordt groots gevierd in het bejaardentehuis, maar de jarige<br />
krijgt het op zijn heupen en vertrekt kort voordat het feest losbarst. De tijd die hem<br />
rest kan hij beter besteden en hij klimt uit het raam en verdwijnt. Allan begint aan een<br />
roadtrip waarbij hij van het ene in het andere avontuur belandt. Tegelijkertijd passeren de memorabele<br />
momenten uit zijn leven én die van de twintigste-eeuwse geschiedenis de revue. Gebaseerd op de<br />
gelijknamige bestseller van Jonas Jonasson.<br />
Ida<br />
Regie: Pawel Pawlikowski<br />
Cast: Agata Kulesza, Agata Trzebuchowska, Joanna Kulig<br />
Polen 1962. Anna staat op het punt om haar geloften af te leggen bij de kloosterschool<br />
waar ze ooit werd opgenomen als wees. Maar alles verandert als blijkt dat ze nog<br />
familie heeft, Wanda, de zus van haar moeder. Voordat ze haar geloften kan afleggen,<br />
begint ze samen met Wanda een zoektocht naar haar verleden. Anna komt er achter<br />
dat ze van Joodse afkomst is en dat haar echte naam Ida luidt. Ze wordt geconfronteerd met de grimmige<br />
waarheid over haar familie en hun ontberingen tijdens de nazi-bezetting van Polen. Ida staat voor een<br />
moeilijke beslissing; teruggaan naar het klooster of een nieuwe weg inslaan?<br />
Maak nu kans op een gratis dvd van Ida. Stuur een<br />
mailtje met je adres naar acties@maniawinkels.nl<br />
en wie weet win jij er een!<br />
62 63
movies<br />
August - Osage County<br />
(o.a. Ewan McGregor, Juliette Lewis, Chris Cooper en<br />
Regie: Johh Wells<br />
Benedict Cumberbatch) neemt zijn eigen problemen<br />
Cast: Benedict Cumberbatch, Chris Cooper, mee, wat zorgt voor diverse licht ontvlambare<br />
Ewan Mcgregor, Julia Roberts, Juliette situaties, schaamteloze ruzies, en bekentenissen met<br />
Lewis, Margo Martindale, Meryl Streep onvoorspelbare gevolgen. De film is gebaseerd op<br />
In August: Osage County, een zwartkomisch drama met het met een Pulitzer Prize en diverse Tony Awards<br />
een absolute topcast, schitteren Oscar-winnaressen bekroonde gelijknamige toneelstuk van Tracy Letts,<br />
Meryl Streep en Julia Roberts als moeder en dochter die ook het scenario van de film schreef. Regie lag in<br />
van de disfunctionele Weston-familie. Door tragische handen van John Wells, die eerder meewerkte aan<br />
omstandigheden worden deze twee wilskrachtige bekroonde producties waaronder ER, Mildred Pierce en<br />
dames gedwongen samen te komen in het ouderlijk The West Wing.<br />
huis met de rest van het gezin. Ieder familielid<br />
kijktips<br />
Snowpiercer<br />
Regie: Bong Joon-ho<br />
Cast: Chris Evans, Tilda Swinton, John Hurt, Jamie Bell, Octavia Spencer, Song Kangho<br />
Het is 2031. Een nieuwe ijstijd heeft bijna het gehele menselijke ras uitgeroeid. Aan<br />
boord van sneltrein ‘snowpiercer’ razen de laatste overlevenden non-stop de aarde<br />
over. In de achterste wagons houden de armste reizigers zich op in een getto. Zij<br />
snakken naar de weelde van de voorste wagons, waar de rijke elite zich ophoudt.<br />
Met de getergde Curtis voorop hopen ze zich een weg naar voren te kunnen vechten. Revolutie is<br />
onvermijdelijk! Het epische science fiction-spektakel Snowpiercer van regisseur Bong Joon-ho (The Host,<br />
Mother) vertelt een meeslepende parabel over een strijd van underdogs en overheersers. Het script, vol<br />
zinderende actie, scherpe dialogen en zwarte humor, is minstens zo snel als de ‘snowpiercer’ zelf en wordt<br />
gecompleteerd door adembenemende sets. Onder de ijzersterke cast bevinden zich onder meer Chris<br />
Evans (Captain America), Tilda Swinton (The Chronicles of Narnia), John Hurt (Harry Potter and the Deathly<br />
Hallows) en Octavia Spencer (The Help).<br />
Tom à la Ferme [Tom at the Farm]<br />
Regie: Xavier Dolan<br />
Cast: Xavier Dolan, Pierre-Yves Cardinal, Evelyne Brochu, Lise Roy<br />
Tom À La Ferme is een psychologische thriller over Tom, een jonge reclameontwerper,<br />
die naar het platteland reist voor de begrafenis van zijn geliefde Guillaume. Eenmaal<br />
aangekomen blijkt dat niemand weet wie hij is of wat zijn relatie met de overledene<br />
was. Behalve de oudere broer Francis die de boerderij runt. Hij geeft Tom in niet mis te<br />
verstande termen aan dat dit vooral zo moet blijven. Tom wordt meegesleurd in een sadistisch kat-enmuisspel<br />
waarbij de seksueel onderdrukte broer de regels bepaalt. Het in Venetië bekroonde Tom À La<br />
Ferme is de vierde film van de pas 25-jarige Dolan. Op het Filmfestival van Cannes 2014 ontving Dolan de<br />
Jury Prijs voor zijn nieuwste film Mommy.<br />
Railway Man<br />
Regie: Jonathan Teplitzky<br />
Cast: Colin Firth, Nicole Kidman<br />
In het waargebeurde The Railway Man<br />
speelt Oscarwinnaar Colin Firth de rol<br />
van Eric Lomax, een Britse legerofficier die tijdens de<br />
Tweede Wereldoorlog als Japanse krijgsgevangene<br />
moest werken aan de Birma-spoorlijn. Decennia<br />
movies<br />
kijktip<br />
Missing Picture<br />
Regie: Rithy Panh<br />
Zelfgemaakte kleifiguurtjes van beeldhouwer Sarith Mang, diorama’s en found footagearchiefbeelden<br />
zijn de ‘missing pictures’ waarmee Panh verslag doet van zijn jeugd en de<br />
ervaringen van zijn familie die werd omgebracht. Hij moet de beelden wel zelf creëren,<br />
want behalve de propaganda van de Khmer, zoals georkestreerde documentaires en<br />
slecht geacteerde actiescènes die ze gebruikten om hun overwinningen aan het volk te<br />
laten zien, is er geen gefilmd materiaal uit die tijd. De Franse voice-over is gebaseerd op teksten uit Panhs<br />
boek The Elimination. Een enkele foto-uitsnede van broers en zussen komt langs, uit een vrolijke tijd voor<br />
Pol Pots troepen de hoofdstad binnenvielen met hun pure revolutie. Het begint met puurheid en het eindigt<br />
met haat, zegt de stem. Honderden kleifiguurtjes staan bevroren in landschappen waar de camera overheen<br />
dwaalt, stille getuigen bij gebrek aan sprekende.<br />
COLOFON<br />
Hoofdredactie<br />
Bert Dijkman<br />
Redactie<br />
Jorn van der Linde, Dick van Dijk,<br />
Henri Drost, Menno Borst<br />
Vormgeving<br />
Eric-Jan Westen,<br />
e.westen@westerstorm.nl<br />
Druk<br />
Drukkerij Sintjoris nv, Merendree<br />
België<br />
Medewerkers Niels Achtereekte,<br />
Jos van den Berg, Ronald Besemer,<br />
Frits Broekema, Cecile Bol, Ron<br />
Bulters, Appie Clermonts, Erik<br />
Damen, Dennis Dekker, Jan Doense,<br />
Henri Drost, Joost van den Dungen,<br />
Hermen Dijkstra, Ruben Eg, Sanna<br />
later besluit Lomax, inmiddels getrouwd met Patti<br />
(Oscarwinnares Nicole Kidman), op zoek te gaan<br />
naar zijn martelaars om bevrijd te worden van<br />
zijn oorlogsverleden. De film is gebaseerd op het<br />
gelijknamige boek over Lomax’ ervaringen van voor,<br />
tijdens en na de oorlog. Eric Lomax overleed in oktober<br />
2012.<br />
Marije van Elst, Willem Jaap van<br />
Essen, Jesse Frelink, Luc van Gaans,<br />
Jeroen van Heukelom, Barend<br />
Florijn, Gijs Hesselmans, Jan Jasper,<br />
Albert Jonker, Martin Kikkert, Dries<br />
Klontje, Stefan Koer, Martijn Koetsier,<br />
Wim Koevoet, Marjan Kok, Bram<br />
van Kolfschoten Stephan Lam, Ron<br />
Loontjens, Max Majorana, Erik Mundt,<br />
Corné Ooijman, Bram Peeters, Rena<br />
Postma, Marco van Ravenhorst,<br />
Linda Rettenwander, Wiebren<br />
Rijkeboer, Peter Simmers, Martin<br />
Smeets, Jelle Teitsma, Menno Valk,<br />
Louk Vanderschuren, Jeroen Vedder,<br />
Paul van ‘t Veer, Ruud Verkerk,<br />
Cees Visser, Jesse Voorn, Jurgen<br />
Vreugdenhil, Jan de Vries, André de<br />
Waal, Michel Weber, Jeroen Wierstra,<br />
Enno de Witt, Erwin Zijleman, Wil<br />
Zenhorst.<br />
Adres<br />
Postus 71, 7400 AB Deventer,<br />
email: redactie@platomania.nl<br />
Abonneren:<br />
Stort 20 euro’s op rekening<br />
ING bank 68.22.14.655 van Plato<br />
<strong>Mania</strong>, (10 nummers).<br />
Voor buitenlandse betalingen:<br />
IBAN NL67INGB0682214655<br />
BIC INGBNL2A<br />
Onder vermelding van naam en<br />
adres. Voor Belgische abonnees is<br />
het 30 euro voor 10 nummers i.v.m.<br />
hogere portokosten.<br />
<strong>Mania</strong> 311 verschijnt op 10 oktober<br />
64 65
<strong>Mania</strong><br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
Bestel nu in een van onze webwinkels<br />
mania klASSIEK <strong>310</strong><br />
ADRESSEN<br />
CONCERTO<br />
Utrechtstraat 52-60<br />
1017VP Amsterdam<br />
020 6235228<br />
info@concerto.nl<br />
www.concerto.nl<br />
Plato To Go – Gigant<br />
Nieuwstraat 377<br />
7311 BR Apeldoorn<br />
Praamstra<br />
Keizerstraat 2<br />
7411 HG Deventer<br />
praamstra@platomania.nl<br />
PLATO<br />
Oude Ebbingestraat 41-43<br />
9712 HB Groningen<br />
050-3135055<br />
groningen@platmania.nl<br />
Klokkensteeg 14<br />
8011 XV Zwolle<br />
038-4225354<br />
zwolle@platomania.nl<br />
Vrouwensteeg 4-6<br />
2312 BZ Leiden<br />
071-5149689<br />
leiden@platomania.nl<br />
Voorstraat 35<br />
3512 AJ Utrecht<br />
030-2<strong>310</strong>826<br />
utrecht@platomania.nl<br />
www.platomania.nl<br />
KROESE<br />
Rijnstraat 31<br />
6811 EW Arnhem<br />
026-3705116<br />
arnhem@kroese-online.nl<br />
Molenstraat 126<br />
Nijmegen<br />
024-3221346<br />
nijmegen@kroese-online.nl<br />
www.kroese-online.nl<br />
SOUNDS<br />
Parade 66<br />
5911 CE Venlo<br />
077-3510625<br />
info@sounds-venlo.nl<br />
www.sounds-venlo.nl<br />
VELVET MUSIC<br />
Havik 7A<br />
3811Ex Amersfoort<br />
033-4621065<br />
amersfoort@velvetmusic.nl<br />
Maandereind 40<br />
6711AD Ede<br />
0318 615403<br />
ede@velvetmusic.nl<br />
Boterstraat 10<br />
1811 HP Alkmaar<br />
072-2200205<br />
alkmaar@velvetmusic.nl<br />
Rozengracht 40<br />
1016NC Amsterdam<br />
020-4228777<br />
amsterdam@velvetmusic.nl<br />
Vriesestraat 110<br />
3311 NS Dordrecht<br />
078-6141481<br />
dordrecht@velvetmusic.nl<br />
Tolbrugstraat 12<br />
4811 WN Breda<br />
076-5212569<br />
breda@velvetmusic.nl<br />
Oude Binnenweg 121A<br />
3012 JC Rotterdam<br />
010-4134423<br />
rotterdam@velvetmusic.nl<br />
Nieuwe Rijn 34<br />
2312 JE Leiden<br />
071-5128157<br />
leiden@velvetmusic.nl<br />
Voldersgracht 3<br />
2611 ET Delft<br />
tel. 015-2133020<br />
delft@velvetmusic.nl<br />
Boekhandel Broekhuis<br />
Wemenstraat 45<br />
7551 EW Hengelo<br />
hengelo@boekhandelbroekhuis.nl<br />
Markstraat 12<br />
7511 GD Enschede<br />
enschede@boekhandelbroekhuis.nl<br />
Koornmarkt 24<br />
7607 HZ Almelo<br />
almelo@boekhandelbroekhuis.nl<br />
www.boekhandelbroekhuis.nl<br />
De Waterput<br />
Bosstraat 36<br />
4611 ND Bergen op Zoom<br />
Tel 0164-237418<br />
info@waterput.nl<br />
De Drukkerij<br />
Markt 51<br />
4331 LK Middelburg<br />
Tel 0118 886 874<br />
muziek@drukkerijmiddelburg.nl<br />
North End Haarlem<br />
Marsmanplein 19<br />
2025 DT Haarlem<br />
023-5375745<br />
www.northendhaarlem.nl<br />
‘t Oor<br />
Leeuwenstraat 44<br />
1211EW Hilversum<br />
035-6216579<br />
hilversum@platenhuis-het-oor.nl<br />
Brouwerstraat 10<br />
1315BP Almere Stad<br />
036-5302306<br />
almere@platenhuis-het-oor.nl<br />
www.platenhuis-het-oor.nl<br />
BANKS<br />
Goddess<br />
N<br />
ROYAL BLOOD<br />
Royal Blood<br />
ROBERT PLANT<br />
Lullaby…And The Ceaseless Roar<br />
LUISTERTRIPS<br />
CATFISH & THE<br />
BOTTLEMEN<br />
The Balcony<br />
RISKDISC<br />
grand cru<br />
DEATH FROM ABOVE 1979<br />
The Physical World<br />
ELEPHANT STONE<br />
Three Poisons<br />
www.velvetmusic.nl<br />
De <strong>Mania</strong> is ook verkrijgbaar bij:<br />
MAGNUS<br />
Where Neon Goes To Die<br />
SEAN ROWE<br />
Madman<br />
TY SEGALL<br />
Manipulator C<br />
SHAKING GODSPEED<br />
Welcome Back Wolf<br />
Poort Music<br />
Voorstreek 6<br />
8911 JN Leeuwarden<br />
Blue Music<br />
Oude straat 24<br />
8261 CP Kampen<br />
Popeye<br />
Drienerstraat 9<br />
7551 HJ Hengelo<br />
Mollema Music World<br />
Voorstraat 11<br />
8801 KZ Franeker<br />
Evelyn Novacek<br />
Meint Veningastr. 132<br />
9601 KJ Hoogezand<br />
Free Music Hi Fidelity<br />
Turfmarkt 12<br />
2801 HA Gouda<br />
Jan Cas Sombroek<br />
Havenstraat 3<br />
1131 BS Volendam<br />
Hekman Muziek<br />
Torenstraat 34<br />
9671 EE Winschoten<br />
Satisfaction<br />
Oranje Nassaustraat 29<br />
6411 LE Heerlen<br />
Music machine<br />
Paardestraat 11<br />
6131 HA Sittard<br />
Cd-Teek<br />
Kleine Berg 52<br />
5611 JV Eindhoven<br />
CD-Kiosk<br />
De Schakel 3<br />
5341 CM Oss<br />
Pieter v. Os<br />
Snellestraat 44<br />
5211 EN<br />
‘s-Hertogenbosch<br />
Velvet/Paagman<br />
Frederik Hendriklaan 217<br />
2582 CB Den Haag<br />
LUKE SITAL-SINGH Look Again To The QUEEN<br />
WIHAN QUARTET<br />
Fire Inside<br />
Wind: Johnny Cash’ Live At The Rainbow Beatles<br />
Bitter Tears Revisited<br />
66 67
DE ORIGINELE MONO STUDIO ALBUMS<br />
GEREMASTERED IN DE ABBEY ROAD STUDIOS • INCLUSIEF HARD BOUND BOOK<br />
Alle titels zijn ook individueel te verkrijgen op 180 grams vinyl<br />
FACEBOOK.COM/UNIVERSALMUSICLEGENDS
Change language