Bossaball Jelle Huntelaar Het sporthart van...

Ruben gold in de jeugd zelf als talent en werd opgemerkt door
onder andere FC Oss en NAC Breda. Hij studeerde aan het CIOS
in Arnhem en speelde voor hoofdklasser SV Deurne. Dat bleef niet
onopgemerkt; hij kreeg een 4-jarige beurs om te voetballen en te
studeren aan de Xavier University in Ohio. Ruben: ‘Het was een
droom van me om naar Amerika te gaan. Helaas werd mijn moeder
ernstig ziek en overleed. Ik ben enig kind en heb toen besloten bij
mijn vader te blijven en te beginnen met de studie SGM’.
Kriebels
Maar de kriebels voor Amerika bleven bestaan. Na twee jaar kwam er
opnieuw een aanbod vanuit Ohio, dit keer van de Dayton Dutch Lions, de
club van onder andere oud-prof Erik Tammer. ‘Ik ging er niet alleen heen
om te voetballen. Ik wilde ontdekken waar mijn talent zat, wat ik eigenlijk
het leukste vind en hoe ik verder wil. Ik heb dan ook veel verschillende
dingen aangepakt, zoals het opstarten van de jeugdopleiding, trainingen
verzorgen en zelf voetballen. Ik werkte van negen tot negen en na een
jaar was ik helemaal op’. Ruben heeft er toch geen spijt van. ‘Ik wilde het
heel graag en nu weet ik wat het is. Ik heb er heel veel van geleerd en
een goed beeld gekregen wie ik ben en wat ik wil. Ik ben een trainer met
managementkwaliteiten en ambitie in de topsport’.
Spannend
Zijn SGM-diploma zal hem straks zeker van pas komen. Maar
eerst wacht hem nog een spannend jaar. ‘Ik ben net gestart met
‘Ik werkte van negen
tot negen en na een jaar
was ik helemaal op’
mijn praktijkstage en aansluitend volgt de afstudeerstage. Mijn
stageopdracht sluit goed aan bij mijn werk als trainer/coach. Voor
Topsport Gelderland doe ik een behoeftenonderzoek onder coaches
in de topsport. Wat vinden zij belangrijk in de coaching, wat missen
ze daarin, en hoe kan Topsport Gelderland daarin ondersteuning
bieden.
Je vraagt je af hoe hij het allemaal geregeld krijgt. Drie avonden in
de week trainingen geven aan NEC D1, één avond per week aan de
meiden van NEC, op zaterdag een wedstrijd en zondag zijn eigen
voetbalschool. En dan heeft hij ook nog een vriendin, bezoekt
concerten en speelt gitaar. ‘Ik heb nooit de makkelijke weg gekozen.
De tijd dat je studeert moet je aanpakken om te experimenteren, te
onderzoeken wat je wilt, waar je goed in bent. Ik kijk niet ver vooruit
maar probeer kansen te zien en te pakken. Ik barst altijd van de
ideeën, maar de kunst is om er iets mee te doen en het af te maken.
Daar ligt voor mij de uitdaging’.
Als jeugdtrainer krijgt Ruben vooral energie van de ontwikkeling die
kinderen doormaken. ‘Winnen is niet het allerbelangrijkste. Elkaars
zwakke en sterke punten leren kennen, samenwerken en ook durven
toegeven. Maar vooral ook zelf nadenken over oplossingen en niet
alleen maar focussen op de tegenstander. Als je dan dingen terugziet
die werken, dat is echt genieten. Soms hoor ik van ouders dat de
dingen die ze van mij geleerd hebben blijvend zijn. Dat is het grootste
compliment dat ze mij kunnen geven’.
Hogeschool van Arnhem en Nijmegen |
21