Durf vergelijken special feDeral forces - Fedra - Belgium.be

12/13
Wat is het wettelijke
kader in België?
Er zijn verschillende
procedures beschikbaar,
zowel burgerrechtelijke
(vordering tot
schadevergoeding,
inbeslagname van
namaakgoederen,
vordering in kort geding,
vordering tot staking) als
strafrechtelijke. De wet van
15 mei 2007 betreffende de
bestraffing van namaak en
piraterij van intellectueleeigendomsrechten,
aangevuld door het koninklijk
besluit van
20 oktober 2011, voorziet
strafrechtelijke sancties met
een gevangenisstraf van
3 maanden tot 3 jaar en een
boete van 100 tot 100.000
euro (te vermeerderen met de
opcentiemen, x 6 dus). Om
de principiële eigenschappen
van dat strafregime te
kennen, kan je terecht op de
fedra website
www.fedra.belgium.be
73% van de
namaakgoederen
die in 2011 door
de Europese
douane in
beslag genomen
werden,
is afkomstig
uit China.
Organisation (ILO) sinds een aantal jaren leveren,
onder andere op het vlak van controles en etikettering
om kinderarbeid te bestrijden, worden tenietgedaan
door de namaakhandel. Na aankoop van
namaakgoederen kan je als klant uiteraard niet terecht
bij een dienst-na-verkoop en zal de producent
in geval van schade zijn verantwoordelijkheid niet
opnemen.
Niemand staat boven de wet
Voor Geoffrey Bailleux is het duidelijk. Hij
is verantwoordelijk voor de dienst Juridische
en Internationale Zaken van de Dienst voor de
Intellectuele Eigendom (DIE) en herinnert eraan
dat namaak niet alleen een schending van de wet op
de intellectuele eigendom is. “Het is ook, en vooral,
een maatschappelijke problematiek die de veiligheid
van de consument en de volksgezondheid in gevaar
brengt. Bovendien is de namaakhandel nefast voor
de werkgelegenheid. Namaakproducten kopen is ook
niet onschuldig. Er zijn wel degelijk economische en
sociale gevolgen. Bovendien worden de opbrengsten
uit namaak vaak gebruikt om andere illegale activiteiten
mee te financieren. Je kan soms echt spreken
van georganiseerde misdaad.” Sinds 2007 biedt een
wet aan de bevoegde autoriteiten en de rechthebbenden
de mogelijkheid om strafprocedures in te stellen
tegen producenten van namaakgoederen, zelfs zonder
klacht van de benadeelde partij (zie kaderstukje
over het wettelijke kader). De consument wordt niet
door de wet geviseerd. Maar Leen De Cort, juriste
bij de dienst Juridische en Internationale Zaken van
de DIE preciseert: “Consumenten kunnen er wel de
gevolgen van ondervinden. Als de douane bijvoorbeeld
op het internet gekochte producten in beslag
neemt, dan is het communautaire douanewetboek
van toepassing. Op basis daarvan kunnen rechthebbenden
door middel van een vereenvoudigde
procedure de vernietiging van de namaakgoederen
eisen en zich tot de klant wenden om de vernietigings-
en administratieve kosten te dragen. De klant
is dan dubbel benadeeld: niet alleen heeft hij betaald
voor een product dat hij nooit ontvangt, maar
bovendien wordt hij geconfronteerd met een eis tot
betaling van de kosten.” Françoise De Schutter,
ook jurist bij de dienst Juridische en Internationale
Zaken van de DIE, besluit: “Wij moeten er niet alleen
voor zorgen dat de wet wordt nageleefd, we moeten
het grote publiek ook bewust maken van de risico’s
van namaakgoederen.”
105 miljoen
nagemaakte
producten
werden
in 2010
in beslag
genomen,
114 miljoen
in 2011.
Dat is een
stijging
van 15%.
Françoise De Schutter