20140127-de-wijkraad-als-geluksfabriekje

Ja, dan ben je al gauw uitgepraat. Helaas, dat zit van hoog tot laag. Jetta was het type
bestuurder dat daar de ambtenaren op aansprak. Zij deed ook de bewonersorganisaties
en welzijn en zorg.
Kijk, als een ambtenaar van de hoogste baas te horen krijgt dat luisteren naar bewoners
belangrijk is, dan helpt dat enorm. Maar ook dan nog blijven er altijd mensen die er niet
voor in de wieg gelegd zijn.
De gemeente moet zorgvuldig zijn in het kiezen van ambtenaren die met een wijkraad
te maken hebben. Een kwart tot een derde van de ambtenaren staat wantrouwend of
anderszins negatief tegenover burgers. De meest gehoorde opvattingen van de negatieve
ambtenaren waren: publiek is slecht op de hoogte waar de overheid over gaat, kan publieke
vraagstukken niet goed beoordelen, is niet constructief, communiceert niet helder
en probeert niet eerst zelf het probleem op te lossen. (onderzoek van Emilie Roëll van
Nationale Ombudsman) Dit deel van het ambtenarenkorps moet indien mogelijk uit de
buurt van de wijkraad gehouden worden.
Ja, akkoord, ambtenaren die niet met burgers kunnen omgaan, die moet je natuurlijk
weg houden van contacten met burgers. Maar vaak zijn dat soort ambtenaren in de eerste
plaats onzeker. En dat heeft ook te maken met hoe ze worden aangestuurd. Je zit als
ambtenaar in een projectgroep en dan kom je terug bij je chef met het verhaal dat het
geen parkeerplaatsen worden, zoals de chef gewild had. “Ja baas, eh…in de projectgroep
is toch afgesproken dat er gras in gaat.”
Tja, en dan krijgt je de mantel uitgeveegd.
Er is in Den Haag nu een wethouder die iedere vergadering met zijn ambtenaren begint
met eerst drie man terecht te wijzen en op hun nummer te zetten. Dan gaan mensen dus
niet meer bewegen.
Ik had destijds als ambtenaar een keer te maken met de accountantsdienst. Technisch een
hele goeie club. Nou hadden wij subsidies waar een hele lichte afrekenstructuur op zat.
Bij voorbeeld een voormalige veegpost in het Laakkwartier, een gebouw dat helemaal
gerund werd door bewoners. Tien dagdelen in de week waren daar activiteiten. Kinderopvang,
linedancing, darten, iets voor ouderen, de moedermavo, enzovoort. Die club
kreeg tienduizend gulden per jaar. Het voorstel van de accountantsdienst was om die subsidie
in te trekken, omdat onvoldoende duidelijk was hoe het geld werd besteed.
Die intrekking werd tegengehouden door het college.
Nou goed, zei de accountantsdienst, maar dan moet er wel een afrekenstructuur komen.
Ik dacht: afrekenstructuur?
Jetta was met vakantie dus dit moest ik alleen oplossen. Ik ben toen gaan praten met die
accountantsdienst. Ik zei: ‘Mannen, wat denken jullie dat we willen bereiken in het Laak-
39