2011 - 2: september - Hooge Bergsche Golfclub

Interview met Nel en Nico Luiten
De ouders van Nico, Dennis,
Sander en … Joost
THijs BeeTsTrA
Op 3 juli j.l. trouwde Dennis, de tweede
zoon van Nel en Nico Luiten in Acapulco-
Mexico, met zijn Mexicaanse vriendin.
Joost moest na zijn fraaie derde plaats bij
het BMW golftoernooi in München opdraven
voor een toernooi in Parijs. Hij miste
echter op één slag na de cut en besloot
toen alsnog naar Mexico af te reizen. ISM
(International Sports Management, de
organisatie waar Joost bij aangesloten
is) regelde, dat hij nog op tijd bij de
huwelijksvoltrekking aanwezig kon zijn.
De volgende dag ging Joost al weer richting
UK, om zich voor te bereiden op de
‘Scottish Open’. Nel: ”De jongens hadden
vakantie en Joost moet werken.” Verschil
moet er zijn!
Er is geen sprake van jaloezie bij zijn broers
om wat Joost bereikt heeft. Integendeel,
ze zijn trots en vinden het fantastisch
wat hij doet en vooral Nico volgt zijn verrichtingen
vanuit Spanje (waar hij woont),
op de voet.
Hoe is het allemaal zo gekomen met
Joost? Nel: ”Van kinds af aan wilde
Joost al wedstrijdjes doen en had hij een
enorme winnaarsmentaliteit, met welke
sport of welk spelletje dan ook. Hij zag
steeds weer nieuwe uitdagingen.” Als
9-jarige jongen kwam Joost samen met
zijn broers in aanraking met het skispringen,
tijdens een Open Dag op de skihelling,
vlakbij zijn ouderlijk huis. “Ik wilde
dat mijn kinderen de wereld zo breed
mogelijk leerden kennen en gaf ze daarom
op.” De jongens waren meteen ‘verkocht’.
Uiteindelijk zijn drie van de vier jongens
met de Nederlandse Skivereniging gaan
springen in het Sauerland, waar ze om de
14 dagen trainden op een 90 meter hoge
schans. Joost is bij een sprong ernstig ten
val gekomen, met als gevolg een gebroken
elleboog, neus en een gekneusde knie.
”Achteraf was het volkomen onverantwoord”,
zegt Nico ”Ik ben later nog op
die schans gaan kijken, dat was niet lekker
voor iemand met hoogtevrees, zoals
ik.” Door die val kwam er een einde aan
misschien een glanzende carrière als skispringer,
maar werd Joost wel gedwongen
om zich op andere activiteiten te richten,
zoals golf. Toch vond hij het jammer dat
hij moest stoppen. Hij sluit niet uit dat
hij ooit nog eens zal springen, maar dan
alleen maar voor de lol.
Met golfen is Joost begonnen op aanraden
van zijn oom Wim, de broer van
Nico, waarvan Joost het petekind is.
Deze nam alle jongens mee naar het GCR
voor enkele introductielessen. Van de vier
jongens bleek alleen Joost er aanleg voor
en plezier in te hebben. Bij zijn eerste
wedstrijd speelde Joost met twee dames,
die zich afvroegen waarom uitgerekend
zij met zo’n dreumes opgescheept werden..........!!
De stemming werd een stuk
vrolijker, toen ze als winnaars gehuldigd
werden. Daarna is het snel gegaan.
Toen kwam de periode van het brengen en
halen van de kinderen naar de verschillende
sportvelden, de een naar voetballen,
de ander naar korfbal, schaatsen of
golf. Vader Nico bracht Joost naar het GCR
en later naar de ‘Hooge Bergsche’ en hij
bleef lichtelijk verveeld wachten. Op den
duur had hij daar genoeg van en hij heeft
toen ook maar les genomen. Hij is nu een
enthousiaste speler met een respectabele
handicap van 14,5. En ”net zo fanatiek als
mijn zoon en als ik meer tijd had gehad,
dan was ik nu een single-handicapper!”
Moeder Nel golft niet, zij vindt zichzelf
minder geschikt voor het golfspel en doet
graag aan ‘Nordic Walking’. Later kwam
Nico, Lyan en Nel
Joost in de selecties terecht en begon het
brengen en halen naar en van landelijke
toernooien en het overnachten in tent,
caravan of bij een gastgezin. Nel: “Een
heel gedoe en geregel maar ook hartstikke
leuk. Als je ze ophaalde, zat de auto vol
met jongens als Floris de Vries, Tristan
Bierenbroodspot en Wil Besseling. Dan
bleven ze maar klagen over alle foute
slagen die ze gemaakt hadden. Op den
duur vroeg ik dan maar of ze nog iets
goeds gedaan hadden. Als ouders kom
je elkaar nu tegen op toernooien en is
het altijd gezellig.” Nico: “De sfeer bij de
amateur golfers onderling is echt top. We
begrijpen dat er bijv. bij tennis veel meer
afgunst is. Onderling hebben de spelers
veel lol. Floris de Vries is wel z’n maatje.
Vroeger haalden ze nogal eens kattenkwaad
uit en nu is het nog steeds geinen.”
Hoe de carrière van Joost zich heeft ontwikkeld
is voor iedere golfer min of meer
bekend. Zie zijn website www.joostluiten.
com. Het meest memorabel waren de
tweede plaats op de KLM Open in 2007 en
het amateur wereldkampioenschap voor
landenteams in 2006, samen met Wil
Besseling en Tim Sluiter. Bij dat laatste
toernooi maakte de wereld kennis met de
vechtersmentaliteit van Joost. Hij zorgde
er op de laatste dag voor dat Nederland
uit geslagen positie toch nog het kampioenschap
binnenhaalde, door op de
laatste vijf holes vier birdies en een eagle
te maken.
“Op de Europese tour is de verstandhou-
SEPTEMBER 2011 • OP DE HOOGTE • PAGINA 11