2011 - 2: september - Hooge Bergsche Golfclub

‘neary’ stond nog steeds. Na de gele lus
17 punten...... nog 13 puntjes te gaan.
Dat moet toch een ‘eitje’ zijn! Op hole 1
begon ik echter zeer ongelukkig, mijn bal
raakte een jong boompje van 5cm. net
naast de fairway, waardoor de bal tussen
de bomen kwam te liggen. Met een chipin
van 30 meter dacht ik nog een punt te
hebben gescoord, maar helaas kreeg ik op
die hole geen slag mee. Op hole 2 net in
de bunker, daarna in het water enz. enz.
Met nog vier holes te gaan moest er een
eindsprint ingezet worden om nog op 29
punten te komen, maar twee maakbare
putts vielen niet en mijn ‘Waterloo’ kwam
daar. De gedachte, dat ik niet in het rijtje
van finale spelers als Jos Zoetmulder en
Karel Martens zou voorkomen, was op zijn
zachtst gezegd onplezierig! Maar ja, het
waren helaas toch maar 27 punten! Bij
binnenkomst bleek dat mijn neary uiteindelijk
was blijven staan. Gelukkig toch
nog een lichtpuntje op die dag. De 30
gelukkige winnaars werden opgenoemd.
Zij hadden zich gekwalificeerd voor de
finale. Er ontschoot mij een schaterende
lach over het terras, toen ik als laatste
nog werd genoemd. In een euforie met
een fles wijn van de ‘neary’ en nog vol
ongeloof over het behalen van de finale,
gingen we samen weer terug naar huis.
Voor Marga helaas geen finaleplaats met
24 punten.
De finale in Nijmegen
Mijn gehele flight van de halve finale
was door naar de finale. We hebben
geprobeerd met elkaar voor te spelen
op de Groesbeekse Noord-Oost van het
Rijk van Nijmegen. Dit lukte helaas niet.
Op dinsdag 9 augustus heb ik de baan
voorgespeeld, de wedstrijd vond plaats
op 14 augustus. De eerste holes op Noord
waren makkelijk om in mijn spel te komen,
daarna kwamen er op Oost wat uitdagender
holes. Gezien het feit dat ik 3 slagen
moest inleveren, een makkelijk parcours.
Toen ik echter de startlijst zag, viel mijn
winstverwachting in duigen, weer op hole
10 starten. Heel erg moeilijk om dan in je
spel te komen. Door de regen moest de
baan nog opdrogen en was de wedstrijd
met een half uur vertraagd. De derde persoon
van onze flight kwam niet opdagen,
dus ik speelde samen met een knul van 24
jaar met handicap 4.3, die zijn vader als
caddie had meegenomen. Inderdaad een
moeizame start op de korte par 3. Hij een
5, ik nog een 4. De eerste holes heb ik de
schade redelijk beperkt kunnen houden. Op
een par 5 sla ik ineens uit de linkerbocht,
de bal werd niet meer gevonden. Terug
en met 2 clubs minder, bijna weer uit de
bocht (hier miste ik de ervaring). Op de
volgende hole verrolde mijn bal nadat ik
had geground voor de tap-in. Dan weet
je al wat voor dag het wordt. Hoera, 10
The Ryder Cup 2011 -
stand by to repel boarders!
DAviD younG
Students of Dutch naval history never fail
to remind me of the glorious exploits of
Admiral Tromp, who had the nerve to sail
up the Medway River and burn the English
fleet which was then moored in Chatham
Docks (our sailors were all in the pub at
the time).
What’s more, two Dutchies, our own Joost
Luiten and Floris de Vries, were sighted as
having made it as far as Royal St George’s
in Sandwich for the Open Championship.
As if this wasn’t enough, Barend
van den Bor, Hooge Bergsche’s own
Jose Mourinho, had at great expense
brought in two former Club Champions,
Eric Brommert and Thommy Bartelse, to
strengthen his Dutch team and try and
stop the run of International successes.
So International Ryder Cup Captain Alan
Daventry must have warned his troops to
be at their sharpest, because the morning
fourballs were won crushingly 16-2 by the
Internationals! Despite an encouraging
lunchtime speech from their Captain,
this was always going to be too much
for the Dutch to make up, and indeed
the Internationals proceeded to win the
afternoon singles by 24-12. The biggest
defeat was suffered by Barend himself,
who lost so quickly he didn’t even get
punten voor mijn eerste 9 holes, kansloos
dus ! Wel met opgeheven hoofd naar hole
1, de parren vielen en ik haalde er nog 18
puntjes bij. Na afloop van de wedstrijd was
het onbeperkt drinken en tijdens het buffet
reikte Daan Slooter de prijzen uit. Hij
deed dit erg leuk en met een grote dosis
humor. De winnaar verklapte, dat hij in
Nijmegen had gestudeerd en de baan heel
goed kent. Daar ga je al.
De Pro-Am
Einde van mijn verslag. Geen kwalificatie
voor de Pro-Am in Hilversum. Graag geef
ik het stokje door aan Dylan Weggeman,
die op invitatie wel zo gelukkig is om
mee te mogen doen. Ik kijk uit naar een
verslag van zijn ervaringen op 7 september
in Hilversum. Al is het gewenste doel
niet bereikt, ik had dit gebeuren voor
geen goud willen missen. Voor uitslagen
en foto’s zie www.klmopenproamseries.nl.
to use his solitary stroke from Jim Moran
(there were whispers that he wanted to
finish before the rain came, but I’m sure
that wasn’t so). So the overall margin
was 40-14 for the Internationals, the
biggest ever for either side. Rumours that
the Internationals will field a “B“ team
next year to give the Dutch a chance
were quickly squashed… in any case, it
is to be hoped that whatever happens,
this unique event, celebrating its 20th
anniversary this year, which combines the
glorious unpredictability of match play
with friendship and sporting behavior to
provide all kinds of wonderful stories for
the future, will remain intact.
SEPTEMBER 2011 • OP DE HOOGTE • PAGINA 27