btdv7RY

i-NUP had een overkoepelende doelstelling: één digitale
overheid, voor een betere service en meer gemak.
Overheden willen niet langer naar de bekende weg vragen
en delen daarom hun gegevens met elkaar. Tijdens het
programma i-NUP is de afgelopen vier jaar gewerkt aan
een fundament onder de digitale overheid, met een stelsel
van basisregistraties en stelselvoorzieningen.
Een vergunning aanvragen, een bezwaarschrift
indienen en belasting betalen – tot ver in de jaren
negentig moesten burgers en bedrijven steeds weer
dezelfde gegevens doorgeven over inkomen, bedrijf
of woning. Gegevens die de overheid allang in haar
bezit had, maar waar ze toch iedere keer weer om
vroeg. In de afgelopen vier jaar is met i-NUP hard
gewerkt aan het eenmalig opvragen en vervolgens
hergebruiken van gegevens.
Streven naar een
samenhangend stelsel
Nu zijn er dertien basisregistraties, die samen het
Stelsel van Basisregistraties vormen. Waarom een
stelsel Anton van Weel, sinds 2011 stelselarchitect
van i-NUP, legt uit: ‘Omdat gegevens in samenhang
veel meer potentie bieden dan afzonderlijk. Een “los”
adres uit de BAG is bijvoorbeeld maar voor weinigen
interessant. Veel interessanter is het om te weten
op welk adres een specifiek persoon woont (BAG en
BRP). Er moeten dus koppelingen bestaan tussen de
gegevens uit de basisregistraties, zodat ze kunnen
functioneren als één samenhangend stelsel’.
Inmiddels zijn er grote stappen gezet met het leggen
van verbindingen, bijvoorbeeld tussen BRP en BAG
en tussen BRP en NHR. ‘We hebben nu een aantal
solide, goed opgezette basisregistraties’, benadrukt
Van Weel. Maar op organisatorisch vlak, in de wet- en
regelgeving en in de ontsluiting vindt hij dat er nog
steeds sprake is van een stel basisregistraties, en niet
van een stelsel.
29