Gevangenis Gent - Vlaanderen.be

25
-De Vlaamse overheid voorziet voor JWW uitsluitend in personeelsmiddelen (en de
daaraan verbonden werkingsmiddelen) die in de gevangenis kunnen ingezet worden.
Er zijn geen financiële middelen voorzien om een hulp- en dienstverleningsaanbod te
dragen. Hierdoor blijven wij afhankelijk van de middelen die door de gevangenis ter
beschikking gesteld worden. Hierdoor kan een kwalitatief aanbod met een hoog
prijskaartje niet meer georganiseerd worden.
Wij dienen zelf op zoek te gaan naar middelen wat vandaag de dag niet zo evident is
en wij zullen prioritair middelen zoeken om in te zetten op het welzijnsaanbod. Voor
andere beleidsdomeinen (bv. Cultuur) kan dit tot gevolg hebben dat er zo goed als
geen aanbod meer kan gerealiseerd worden.
- Ondanks het feit dat JWW slechts een beperkte personeelsinzet kan vrijstellen voor
het onthaal en de begeleiding van de directe sociale omgeving, worden inspanningen
geleverd om het aanbod naar de familie zo breed mogelijk te verspreiden. Men zal
op zoek gaan naar manieren om de familie die wij nu veel te weinig bereiken
(afhankelijk van de situatie) te informeren over het aanbod van JWW of het bredere
CAW-aanbod. Een ruimte dichtbij de bezoekzaal (in de gevangenis) om de directe
sociale omgeving te ontvangen zou ten goede komen aan de bredere
toegankelijkheid van de JWW-opdracht naar de familie.
-De deelnamecijfers voor een langer lopende persoonsgerichte of herstelgerichte
vorming dalen. Dit heeft onder andere te maken met het statuut van de
gevangenisarbeid en het feit dat werkers in de gevangenis beloond worden met een
extra wandeling of film. Deze vaststelling gekoppeld aan het feit dat geen
duidelijkheid (kan) gegeven wordt of men na de cursus al dan niet terug aan
het(zelfde) werk kan zorgt ervoor dat mensen minder te motiveren zijn om van dit
aanbod gebruik te maken. Gedetineerden zijn ook moeilijker te motiveren om van dit
aanbod gebruik te maken omwille van het hoogdrempelig karakter van deze
vormingen (kwetsbaar opstellen, groepssamenstelling, inspannend, …). In een
arresthuis met veel anderstaligen is het moeilijk om een langer lopende vorming aan
te bieden. Het onvoldoende beheersen van de Nederlandse taal en de onzekerheid
of men al dan niet op transfer zal gaan zijn elementen die drempelverhogend kunnen
werken. De infoavonden kennen daarentegen wel een hoge deelname. De
infoavonden gaan ’s avonds door en per infoavond wordt één thema behandeld. Dat
maakt dat werkers en gedetineerden in voorhechtenis makkelijk aan deze activiteiten
kunnen deelnemen.
1.2. CAW Artevelde – Brugteam
In 2011 is De Eenmaking opgegaan in het Brugteam van het CAW Artevelde (cfr.
fiche bijlage blz. 53) doet aan algemene drugpreventie bij de (allochtone)
gedetineerden, geeft hen informatie over de intra- en extramurale drughulpverleningmogelijkheden
en begeleidt hen hierbij. Na de detentie kunnen ze verder begeleid
worden. De directe omgeving wordt indien gewenst betrokken. Er is samenwerking
met de VVBV en andere hulp- en dienstverleningsdiensten. Er worden groepssessies
gehouden evenals casemanagement.
In totaal werden in 2011 43 personen begeleid in hun zorgtraject. Omdat er vooral
met een vrijwilliger van Maghrebijnse afkomst werd gewerkt, werd vooral
gedetineerden met dezelfde afkomst bereikt.
Men stelt vast dat de werking van het CAP een zeer grote meerwaarde betekent voor
de toeleiding naar de drughulpverlening voor gedetineerden. Anderzijds merken we
dat het aantal mensen dat wat extra tijd en ruimte nodig heeft om hun hulpvraag
nader te omschrijven, niet afneemt. De vragen die gedetineerden stellen tijdens hun
gesprekken met Brugteam draaien heel vaak over: “heb ik een drugprobleem”, “wat
doe ik ermee”, “wat kan ik verwachten van de hulpverlening”, “hoe zal mijn familie hier
mee omgaan”.
jaarverslag 2011
hulp- en dienstverlening aan gedetineerden in de gevangenis van Gent