ideaal maart 2011.pdf - PvdA Rotterdam

Populisme en haar aantrekkingskracht
op jongeren
De zang van de sirenes
Populisme is kort en krachtig en lijkt te
werken. Het is als de zang van de sirenes.
Verleidelijk. Zeker in deze tijd.
Door Dewi Koning
Voorzitter Jonge Socialisten Rijnmond
Wij, sociaal-democraten, houden niet
van populisme. Sterker nog , ik durf te
beweren dat veel sociaal-democraten
het woord verafschuwen. Het is een vies
woord, een woord waarmee rechts zich
identificeert en wij ons liever van distantiëren.
Toch heeft het populisme een
aantrekkingskracht op veel jongeren.
Een groot aantal jongeren identificeert
zich met het populisme en stemt op, in
onze ogen, populistische partijen zoals
Leefbaar Rotterdam of de PVV.
Deze jongeren, die grotendeels tot onze
traditionele achterban behoren en waar
wij voor op komen, stemmen, net zoals
ieder ander, op mensen waarmee ze
wiij moeten meer met
jongeren in gesprek gaan
zich identificeren. Zij voelen zich blijkbaar
niet meer vertegenwoordigd door
onze partij. De vraag is dan ook waarom
deze jongeren zich zo identificeren met
populistische uitspraken en waarom het
ons maar niet lukt om deze jongeren te
bereiken.
Populisme in essentie is het luisteren
naar het volk en dit vertalen naar de
politiek. In principe is de populistische
politicus dus een man of vrouw van het
volk, die ernaar luistert en die in zijn
handelen in de politiek het volk altijd op
de eerste plaats zet. Jongeren hebben er
behoefte aan dat er naar hun geluisterd
wordt en dat hun ideeën en problemen
ook daadwerkelijk serieus worden
genomen. Het populisme leent zich hier
uitstekend voor en maakt gebruik van
de problemen en angst van de kiezers.
In de bewoordingen van deze politici
worden deze problemen en angsten
verwoord op een simpele, begrijpelijke
manier. Geen moeilijke, complexe woorden
of zinsconstructies, maar precies
pvda rotterdam, ideaal maart 2011
Dewi Koning
dezelfde boodschap in de taal van het
volk.
Al is het taboe om te stellen dat de
Partij van de Arbeid meer invloeden van
het populisme over zou moeten nemen,
denk ik toch dat dit een kans is om jongeren
te bereiken en te begrijpen. Met
populisme in essentie is niets mis, mits
het gebruikt wordt voor het juiste doel.
Waarom zijn we dan toch zo bang om
gebruik te maken van sommige inzichten
en handvaten die het populisme ons
biedt Misschien zijn we bang voor de
stempel dat we populistisch zijn of voor
het verliezen van het gedeelte van onze
kiezers die wel houden van de complexe
zinsconstructies en moeilijke woorden.
Wat mij betreft is het zeer verstandig
om gebruik te maken van sommige
inzichten die het populisme ons biedt
en de mogelijkheden die het creeërt.
Wij moeten weer meer met de jongeren
in gesprek gaan, gaan luisteren naar
wat zij willen en wat hen beweegt in het
leven en onze boodschap moet begrijpelijk
zijn in de taal van het volk. Op die
manier komen we weer in contact met
jongeren en gaan zij inzien dat politiek
belangrijk is en dat wij er voor hen zijn.
De boodschap van de PvdA staat onder
druk. Wij zijn de partij van de verheffing
of emancipatie zo u wilt. En de solidariteit,
ook internationaal. Een eeuw geleden
betekende dat dat je grote delen
van de bevolking een betere toekomst
kon bieden. Maar nu De bevolking vergrijst,
en ouderen hebben niks meer te
verheffen en zijn vaak onzeker en bang.
Jongeren zijn er steeds minder. En grote
delen van de bevolking zijn al geëmancipeerd
en naarmate het hen beter gaat
zullen ze dat meer als individuele verdienste
zien. En dus op liberale partijen
stemmen, van Groen Links tot VVD.
Natuurlijk. Er is nog altijd een groot
deel dat de weg omhoog niet gevonden
heeft. Maar daarbinnen zijn grote groepen
die achtergebleven zijn met weinig
motivatie of kansen een betere plek
te veroveren. En veel mensen die zich
vastklampen aan recent veroverde maar
marginale welvaart en elke verandering
als een bedreiging zien.
Tja. Makkelijk is anders. Maar de boodschap
van solidariteit en globalisering
met een sociaal gezicht blijft wel degelijk
authentiek en actueel. Dus hebben
we iets te vertellen.
Maar dat moeten we dan wel onder de
mensen doen. Met zelfvertrouwen en
niet vanuit een defensieve houding. En
dat moeten we op zijn tijd agressief
doen. Met boegbeelden die ook als persoon
aanspreken en mensen uitnodigen
ons vertrouwen te schenken.
We moeten problemen benoemen en
aanpakken, met sterke lokale bestuurders.
Dat zijn de lessen die we van 10
jaar rechts populisme hebben kunnen
leren. Trots zijn en dat uitdragen. Open
zijn en de mensen opzoeken. De sociale
media gebruiken en de straat veroveren.
Voorwaarts en niet vergeten, de (internationale)
solidariteit!
Bert Cremers
9