meiny prins - vol overtuiging - VNO-NCW

portret
meiny prins -
vol overtuiging
Knokken, vallen, opstaan en gewoon doorgaan.
Meiny Prins, algemeen directeur van
Priva en zakenvrouw van het jaar 2009, is
om de dooie dood niet bang voor tegenslag.
“Ik ben enorm gedreven. Overtuigd dat ik
mijn droom waar kan maken.”
Tekst: Jiska Vijselaar | Foto: Erik van der Burgt
“Met vrouwengedoe Daar ben ik niet mee bezig. Discussies over glazen
plafonds, de barricades op. Nee hoor, niets voor mij.” Dus dat juist
zij afgelopen maandag werd uitgeroepen tot zakenvrouw van het jaar
Prix Veuve de Clicquot was eigenlijk wel een verrassing. Maar ze is er
best trots op, stelt ze lachend vast. “Ik heb nog nooit in mijn leven in
zo korte tijd zoveel complimenten gekregen.” Meiny Prins (46) is algemeen
directeur van Priva. Een bedrijf dat producten en diensten ontwikkelt
voor klimaatbeheersing en procesbeheer in de glastuinbouw.
Maar ook gebouwbeheerssystemen levert voor de utiliteitsbouw.
Ruim 400 medewerkers in dienst, een hoofdkantoor in De Lier, zeven
vestigingen in Engeland, Duitsland, België, Zweden, Canada en China
en export naar 72 landen wereldwijd. “Ik voel me geen missionaris.
Maar als zakenvrouw van het jaar wil ik wel iets uitdragen. Een boodschap.
Praten over dingen waarvan ik vind dat ze belangrijk zijn, zoals
het belang van duurzaamheid, ondernemerschap en innovatie. Ik heb
me ook voorgenomen dat te doen. Het wordt een inspirerend jaar voor
me. En hopelijk ook voor anderen.”
als een trein
Ze is de tweede generatie Prinsen die directeur en deels eigenaar is van
high tech bedrijf Priva. Een van de weinige vrouwen. “Anderen valt dat
op, maar zelf ben ik daar niet mee bezig. Nou en, ik ben een vrouw.
Daar merk ik verder niets van. Ook niet in de manier waarop anderen
met me omgaan.”
Haar vader Jan Prins richtte het bedrijf vijftig jaar geleden op. Met
financiële hulp van oom Cor Valk. De naam van het bedrijf herinnert
daar nog aan: Pri van Prins en va van Valk. Het begon allemaal met de
import van zogenoemde plofkacheltjes voor de glastuinbouw. Heteluchtkachels
die de kassen in de winter konden verwarmen. Een gat in
de markt bleek al snel, want ze produceren niet alleen warmte maar
ook co 2
als bijproduct. En dat is goed voor de teelt.
Precies in de koude winter van 1962 waarin Prins werd geboren begon
het bedrijf als een trein te lopen. De kachels waren niet aan te slepen.
Maar inmiddels handelt Priva niet meer in plofkacheltjes. Duurzaamheid
staat nu centraal. Milieuvriendelijke oplossingen voor de glastuinbouw
en de utiliteitsbouw. Zelfs in het pand waarin het hoofdkan-
48
FORUM #06/26.03.09

49
FORUM #06/26.03.09

portret
toor is gevestigd is dat doorgevoerd. “We zijn volkomen co 2
-neutraal.
Aansluiting op gas hebben we niet. Het gebouw wordt ’s winters verwarmd
met de warmte die we in de zomer in de bodem opslaan. En
’s zomers koelen we het met de kou die we tijdens de winter ondergronds
opslaan.” Over alles is nagedacht. De verhouding glas en beton.
De uitstraling die het gebouw moest hebben. “Het is ons visitekaartje.
Technisch en op het gebied van duurzaamheid. Maar het laat ook zien
hoe we werken: open en transparant.”
pittig
Ze is een geboren en getogen Westlander. Opgegroeid tussen de kassen
van ‘de glazen stad’. Een paar jaar jongere zus heeft ze en nog een
twaalf jaar jongere broer. Hij werkt sinds een jaar ook in het bedrijf en
is verantwoordelijk voor de divisie Building Intelligence. “Leuk om
met je broer samen te werken”, vindt Prins. Maar een vanzelfsprekendheid
is dat niet in een familiebedrijf. “Ik zie dat elders wel anders. Het
moet ook geen must zijn om als kind in het bedrijf van je ouders te
gaan werken. Daar krijg je heel ongelukkige mensen van. Dat is niet
goed voor het bedrijf en niet voor jezelf.”
Natuurlijk wilde vader Prins wel graag dat de kinderen in het bedrijf
zouden komen. “Het is toch prachtig om te zien hoe je kinderen jouw
werk voortzetten. En er hun eigen wending aan geven.” Prins kan zich
dat wel voorstellen. “Hij vindt het echt geweldig.”
Maar Prins senior heeft zich altijd wel gerealiseerd dat het ook anders
kon lopen. Hij was al druk bezig met zijn opvolging toen hij de kinderen
Prins toch nog eens de vraag voorlegde of zij de bedrijfsvoering
niet over wilden nemen. Meiny: “Het leek me wel wat. Maar ik twijfelde
toch. Daar had ik geen opleiding voor. Zo ben ik op mijn 40 ste
nog aan een studie bedrijfskunde begonnen. Dat was pittig, maar ook
enorm leuk.”
droog brood
Dat Prins in het familiebedrijf zou gaan werken lag niet bepaald voor
de hand. Juf zou ze worden. Op een basisschool. Of lerares op een
middelbare school. Maar daar had ze eigenlijk helemaal geen zin in.
Ze wilde naar de kunstacademie. Grafisch vormgever worden. “Daar
valt geen droog brood mee te verdienen”, kreeg ze te horen. Dus ging
Prins na de havo linea recta naar de pedagogische academie. Eerst de
50
FORUM #06/26.03.09

hbo-opleiding, daarna ook nog naar de universiteit. Maar de kunstacademie
bleef trekken.
Haar oudste zoon was net geboren, haar man Paul als stuurman en
later kapitein maanden achter elkaar van huis, toen ze naast haar werk
aan een avond studie begon aan de Academie van Beeldende Kunsten.
“Dat was knokken. Overdag aan het werk en voor de kinderen zorgen.
’s Avonds naar school en huiswerk maken. Terwijl je kind om 6
uur alweer wakker is. Maar ja, het was geweldig om met mijn creativiteit
aan de slag te kunnen. Ik had zo’n drive.”
Had u iets te bewijzen dan
“Ik wilde laten zien dat ik het kon. Dat ik het zelf allemaal zou redden
en mijn eigen weg kon vinden. Iets kon opbouwen. Mijn eigen
bureau opzetten, ondernemer worden. Maar het is ook de aard van
het beestje hoor. Ik ben enorm gedreven, ongedurig. Ik wil graag
ergens aan werken, het liefst samen met anderen, maar het moet wel
ergens toe leiden. Een beetje doelloos op de bank zitten kan ik niet.
Dan moet ik tenminste nadenken over nieuwe concepten. Een blad
pakken, er dingen uit scheuren, bij elkaar leggen en daar weer ideeën
uit putten.”
Want ledigheid is des duivels oor kussen
“Nee, dat is het niet. Ik kan gerust wel genieten van momenten van
ontspanning. Lekker skiën met Paul en de kinderen bijvoorbeeld. Het
zal er ook wel iets mee te maken hebben dat ik vind dat je ook als vrouw
je eigen broek moet kunnen ophouden. Bewijzen dat je net zo goed
bent als iedere andere man.”
Prins barst in lachen uit. “Maar ik meen het wel. Het is belangrijk dat
vrouwen zich verantwoordelijk voelen voor hun eigen leven. Hun
eigen pensioen. Er wordt veel te snel gedacht: lastig om gezin en werk
te combineren, dan stop ik maar met werken. Daar begrijp ik echt niets
van. Het kan ook niet. Ik heb altijd gewerkt, mijn eigen bankrekening
gehad. Als ik iets wil kopen, bepaal ik dat zelf. Dat geeft een gevoel van
vrijheid. Dat geef ik mijn dochter ook mee.”
Maar de zelfstandigheid en vrijheid hebben ook zijn prijs. Net als het
ondernemerschap. Prins heeft flink op haar tanden moeten bijten na
haar aantreden bij Priva. Reorganiseren, van twee bedrijven één
maken. Een nieuwe manier van werken introduceren, andere diensten
ontwikkelen en de strijd met de snel veranderende omgeving
aangaan. “Ik heb moeten leren hoe ik mensen meekrijg, hoe ik dingen
voor elkaar kan krijgen. Dat is wel eens lastig geweest. Laat ik het zo
zeggen: de afgelopen vijf jaar heb ik heel veel bijgeleerd. Maar daar
kun je twee dingen mee doen: naast je neerleggen of accepteren en er
iets mee doen. Voor dat laatste heb ik gekozen. Dan heeft het tenminste
zin gehad.” Twijfel heeft ze in die periode wel gehad. Maar uiteindelijk
overheerste het optimisme, haar drive om er ondanks alles iets
van te maken. “Je moet soms risico’s nemen. Maar ik ben ervan overtuigd
dat je je droom als ondernemer waar kunt maken als je het
samen met je mensen doet. Als je ze laat groeien, ze ruimte geeft en
vasthoudt aan je overtuigingen. Met depressief in een hoekje zitten
kniezen kom je nergens, nietwaar”
Vier stellingen voor Meiny Prins
Status is belangrijk
“Onzin. Je moet je hart volgen, gaan voor je
passie. Niet voor je positie. Wat kun je daar
nu mee Geld, status. Het zegt me niets. Je
wordt er alleen maar ongelukkig van. Het
gaat teveel uit van de eigen belangrijkheid.”
De crisis is een ramp
“Wat er nu gebeurt is niet bepaald leuk.
Maar een ramp Nee, dat geloof ik niet.
Het geeft iedereen weer de gelegenheid
na te denken waarover het nu eigenlijk
gaat. Het ik wordt kleiner.”
Wijsheid komt met de jaren
“Dat klopt wel, haha. Je moet soms eerst
een paar keer flink je neus stoten, leren van
het leven zeg maar, voordat je een beetje
wijs wordt. Dat is me ook gebeurd. Maar
daar is niets mis mee.”
Chaos is een zegen
“Ieder mens heeft, zeker in een periode van
onzekerheid, de neiging allerlei structuren
te bedenken. Alles dicht te timmeren, dan
is het maar helder. Heb je houvast. Maar
structuren knellen ook en kunnen nogal
verstikkend zijn.”
meiny prins
1962 Geboren in Delft
1975 Havo Christelijk Lyceum Delft
1980 Pedagogische Academie
1983 Pedagogiek Universiteit Leiden
1984 Leerkracht in het basisonderwijs
1985 Leerkracht aan de mavo
1988 Koninklijke Academie van
Beeldende Kunsten
1990 Freelance grafisch ontwerper
1995 Start eigen ontwerpbureau
De Stal
2000 Studie bedrijfskunde, Erasmus
Universiteit Rotterdam
2004 Lid van de directie van Priva
2007 Algemeen directeur Priva
51
FORUM #06/26.03.09