Propaganda - Koninklijk Legermuseum

DE sYMBOLIEk
Elk regime gaat met specifieke symbolen werken.
Het uitwerken en het verspreiden van die symboliek
is primordiaal en werkt een beetje zoals een logo
vandaag: ze moet de machtshebber dadelijk en
duidelijk identificeren. Zo werden keizerlijke
regimes dikwijls door een arend gesymboliseerd;
Napoleon I verkoos echter een bij, teken van
onsterfelijkheid. Een ander veel gebruikt dier is
de leeuw. Reeds bij de Brabantse Omwenteling
in 1789 kiezen de Verenigde Belgische Staten dat
bepaalde kenteken: de leeuw die zich losrukt van
zijn kettingen symboliseert de strijders die voor
hun vrijheid vechten.
Ook vlaggen zijn symbooldragers. De vlag is een
herkenningsteken en versterkt het groepsgevoel. De groep verzamelt bij en
schaart zich achter eenzelfde vlag. Tijdens een veldslag moet zij de soldaat
stimuleren en motiveren; de vlag is kostbaarder dan zijn eigen leven. Trouw
zweren aan de vlag is een belangrijke stap in het leven van elke militair.
Messing penning, naar
een tekening van E.
Verbroeckhoven, s.d.,
zaal van de Oostenrijkse
Nederlanden
Het Museum verzamelt en bewaart de vlaggen van ontbonden Belgische
regimenten. Verfraaid met onderscheidingen en eervolle vermeldingen
brengen ze hulde aan de moed van de soldaten en
de officieren.
Totalitaire regimes gebruiken symbolen als
propagandamiddel. De USSR kiest de hamer en de
sikkel om de eenheid tussen landbouwers en arbeiders,
tussen de stad en het platteland te symboliseren.
Architecturaal element uit het
fascistische Italië, s.l., s.d.
De Italiaanse fascisten hernemen de
lictorenbundel van de Romeinse Oudheid om
de band met het machtige Romeinse keizerrijk
te benadrukken.
De nazi’s gebruiken het hakenkruis (of linksdraaiende swastika),
voorgesteld in een hoek van 45°. Dit
symbool moet het verband leggen met
de Arische ideologie, de cultus van de
Indo-Europese volkeren en het rijk van
Keizer Karel (hoewel het kruis daar in een andere
hoek staat). Vanaf 1920 wordt dat hakenkruis het
officiële partijembleem. Het is Hitler zelf die het
symbool kiest, hij ontwerpt ook de partijvlag
met rode achtergrond, witte cirkel en zwarte
swastika. De vlag moet vooral opvallen en kracht
uitdrukken. Deze partijgebonden symbolen
worden echte nationale symbolen en duiken in
alle bezette of onderworpen gebieden op.
23
Russische onderscheiding
met hamer en sikkel,
1941-1945, zaal Tweede
Wereldoorlog
Duitsland, s.d.