Longverpleegkundige - Verpleegkundigen & Verzorgenden ...

I. Kerntaak: Preventie
Ten aanzien van preventie wordt een onderscheid gemaakt tussen primaire preventie (voorkomen
dat een gezondheids- en/of daaraan gerelateerde bestaansproblemen ontstaat), secundaire
preventie (opsporen van een gezondheids- en/of daaraan gerelateerde bestaansprobleem in een
vroeg stadium) en tertiaire preventie (verbeteren van het functioneren en verminderen van het
lijden van zorgvragers).
Competentie
Om de prevalentie van longziekten te verlagen en de aanwezige ziekten in ernst te verminderen
worden schadelijke factoren opgespoord en bestreden, zodat factoren die de ziekte of de gevolgen
hiervan verergeren zoveel mogelijk worden vermeden, zich uitend in het zo lang mogelijk in stand
houden van gezondheid en kwaliteit van leven.
Dit betekent in concreet handelen en gedrag dat de longverpleegkundige:
• specifieke kenmerken van risicopopulaties, symptomen van en reacties op ziekten of
stoornissen kan signaleren en interpreteren, en op basis hiervan primaire preventie
toepast
• vroegtijdig en pro-actief interventies uitvoert, waarbij zij keuze maakt uit verschillende
beïnvloedingsmethoden, zo mogelijk gebaseerd op wetenschappelijke inzichten
• een situatieanalyse maakt op basis waarvan besloten wordt dat GVO nodig is
• cursussen aan kinderen en volwassenen met longziekten geeft om kennis te vergroten,
vaardigheden te verbeteren, de self-efficacy te verhogen en de positieve coping te
optimaliseren op het gebied van: stoppen met roken, saneren, leefregels,
hulpmiddelengebruik
• voorbeeldgedrag toont en niet rookt in aanwezigheid van zorgvragers
• op verzoek meewerkt aan landelijke screeningsprogramma ’s en een bijdrage levert aan
de uitvoering hiervan
• zelfstandig een verpleegkundig spreekuur voert.
J. Kerntaak: Saneren
De longverpleegkundige spoort op systematische wijze prikkels op in de leefomgeving van de
zorgvrager om de ernst van longziekten te verminderen. Het is belangrijk dat saneringsadviezen en
-maatregelen afgestemd zijn op de ziekte, de betrokken prikkel en de medicamenteuze en overige
behandeladviezen, en dat de zorgvrager gemotiveerd is.
Competentie
Om klinische symptomen van zorgvragers te verminderen optimaliseert de longverpleegkundige
de leefomgeving van de zorgvrager. Zij neemt maatregelen of voert activiteiten uit die blootstelling
aan relevante allergene- en niet allergene prikkels verminderen, zodat klinische symptomen van
longziekten bij zorgvragers op den duur verminderen.
Dit betekent in concreet handelen en gedrag dat de longverpleegkundige:
• een allergeen-, en irritantia-inventarisatie sanatieplan kan opstellen.
• de zorgvrager motiveert om het sanatieplan uit te voeren en hierbij rekening houdt met
de wenselijkheid en haalbaarheid van het plan
• voorlichting, instructie en advies geeft betreffende de te nemen maatregelen in de
woon- en werkomgeving
• de zorgvrager bij uitvoering begeleidt en de klinische effecten van de sanatie evalueert
• wanneer nodig het plan bijstelt
• nazorg blijft geven om de gedragsveranderingen te bestendigen.
23