Noten, Literatuur.pdf - Vijfeeuwenmigratie.nl

www.vijfeeuwenmigratie.nl
73. De D~ resultaten result:llen van yan het onderzoek onderzork van Y31l Tuynman-Kret Tuynman-Krct (1985: 244-245) 244~2'S) geven gcvt't1 overi­
oyerigens
aanleiding a:lnk1ding om de d~ houdbaarheid houdb3uhcid van die stelling in twijfel twijfc!lc te trekken. tri.'kken. Geconcentreertrcerd
wonen wQnen vervult t voor veel ved Molukkers een f't!n positieve functie. funCTie. Zij kunnen,:.roJs als zij
daar prijs op stellen, stdlc::n, terugvallen op de geborgenheid r genh~d van V;lll de woonwijk en de daar d;lar
Geconcm­
aanwezige 3;1nwezige voorzieningen. Bovendien vormt de in UI veel woonwijken heersende hf't! rscnde onderlinge
solidariteit solidaritdt voor Voo[ velen een steun in În de rug bij het gemeenschappelijke
emancipatieproces.
em;1ncipatieproccs.
74. 14. Een aardig a;1rdig detail deDil dat in deze context conteJo.:l verschillende ve-rschiUOlde malen O1;1lel'l naar nau voren is gebracht, is
dat d~t in Molukse woningen, in tegenstelling tot die van Nederlanders, altijd foto's fow's van
familie staan $(;Ial1 en aan de wand hangen, alsmede een aantal unt;ll andere voorwerpen waarmee
de band met de Molukken tot uitdrukking wordt gebracht. Het idee bestaat bestiat dat
Nederlanders Nederbnders veel minder hechten hechtell aan foto's, waar wur Molukkersjuisl juist graag allerlei
gebeurtenissen voor het nageslacht nagC'Slacht vastleggen, . waaruit ook de enorme opkomst
van videoprodukties videoprodukdes van trouw- en doopfeesten en dergelijke dergelijkc wordt verklaard. verkb.ard.
Wordt dus enerzijds gewezen op de drang tot conserveren, anderzijds wordt ter let
verklaring vcrklaring hiervan het belang dat dal Molukkers:lllll aan uiterlijk uitcrlijk en uiterlijk uit~rl ijk vertoon hech­
hcchten
genoemd. Of dit nu zo specifiek Moluks is, kan men zich overigens in 111 gemoede:
afvragen. :lfvugen. Wij vermelden v~ t'lden het hel hier, hier. omdat sommigen migen het hct als een verschil noemden. nOC'mdrn.
75. 75· Zie Zi~ ook Van V:ln Wijk 1985: 19115: 178.
76. Hoewel Hoewe.l dominees domlnl!e5 soms ~orns eveneens t'venccns hun invloed schijnen te doen gelden in iu bestuurlijke
functies functÎrs bij stichtingen.
77. Zie ook Veenman, Veellman, met medewerking van Mual-Bakarbessy Mu~l-B~karbd$y (1986: 71, 72), 12), die in Ul
hun probleeminventarisatie problt't:mmventuiSJtie onder Molukse MolukS(: ouderen hebben laten l~ten zien llCf1 dat de meeste medtc:.
Molukkers Molukk~n huisvesting hUlsvesUllg in bejaardenoorden bc:.ja:lrdenoorden inderdaad afwijzen. Hoewel HOC'wd enkele e:ukde
geïnterv1ewden geïnterviewden zich voorzichtig uitlieten uitlielen over de voorwaarden voorw33 rden waaronder wnronder huisvesting
in een bejaardenoord b~jurdenoo eventueel acceptabel acuplabel :zou zijn, zijn. liet het merendeel merendec:1 van de
Molukse ouderen onomwonden weten welen de bejaardenoorden te beschouwen als ah de
slechtst denkbare ('Hollandse') oplossing van het verzorgingsvraagstuk van ouderen.
Hiermee verwoorden zij dc de meest gangbare opvatting in Molukse kring, ook
wat de jongeren betreft. De weerzin tegen legen verhuizing naar n~a r een ren bejaardenoord is
mede mcrl~ daaruit .naruit te verklaren. v~rkbren .
Niettemin werd reeds in 1967 1$)61 door dOOf Molukse bejaarden
een tehuis Salahutu te tc Vaassen V:lassen opgC'richl. opgericht. In 1977 werd dit tehuis door gebrek g~brc k aan
belangstelling bdangslclling gesloten. gt'Jlot~n. Verschillende V~rschil1cndc Molukse ouderen oudcren zijn toen ondergebracht oudergebraclu in In
het 'Indische' Huize Raffi. Met ingang van november 1985 is dit bejaardenhuis bejandenhuis met mei
dertig verzorgingsplaatsen verzotgingsplaalSL'tl door wvc bestemd voor ouderen die tot tor de Molukse
bevolkingsgroep behoren (zie Bijl 1986: 23). Z3 78. Veenman Veenrnan en Mual-Bakarbessy constateren in genoemd onderzoek onderzoà eveneens dat de
traditionele Molukse normen nonnen met betrekking hetrC'kking tot tOt de verzorging ven:orging van ouderen minder
bij de huidige omstandigheden zijn zUn gaan passen, waarbij komt dat de jongeren meer
open zijn komen kOIl\~n te Ie staan U'a~n voor westerse westeTSe opvattingen. Een E~n van de gevolgen is dat
door het voortleven van v:ln d de ~ oorspronkdijke oorspronkelijke norm nOW1 binnen de eigen ~ gemeenschap de
neiging bestaat beslaat om de problemen van ouderen te bagatelliseren ofzclfs zelfs te tC ontkennen.
Tegelijkertijd kan bij een aantal oudC'ren ouderen worden waargenomen wa~rgellomc n
dat de verwachtingen
jegens de eigen cigcn kinderen en de eigen gemeenschap genll'Cnschap minder minde.r hoog zijn
geworden en dat meer eigen initiatief initiaricfwordt ontwildcc:1d. ontwikkeld. Er is met m~ t andere woorden
5pnk~ sprake van een 'overgangsfase', wurin waarin oudi.' oude normen langzaam languam hun ge1dingskucht
geldingskracht
verliezen, verliezCll. zonder dat daarvoor duidC'lijke, duidelijke, algemC'C'n algemeen geacceptN'rde geaccepteerde nieuwe nomlOl normen
in dc de plaats zijo zijn gekomen (1986: 6". 64, 65). Op de beeldvorming heeft he~ft d~zeolltwik.keling
vooralsnog vooulsnog dus weinig uitwerking,
deze ontwikke­
uitwerking.
J318
IS