Jaargang 2012, Week 46 - Online bekijken

geef het stokje door
Nico de Beer: Laat mij m’n gang maar gaan
Naam: “Nico de Beer.”
Leeftijd: “69.”
Woonplaats: “Goirle.”
Burgerlijke staat: “Gehuwd met Ine.“
Beroep: “Ik heb een communicatiebureau.
Dit is eigenlijk gewoon een passie.
Ik ondersteun ondernemers in hun
promotionele activiteiten.”
Wat vind jij leuk aan je werk? “Dat
het zinvol is. Het is in die zin zinvol
dat beide partijen door daadwerkelijke,
actieve ondersteuning geholpen worden.
En ik vind de wetenschap heel
mooi dat ik iemand echt blij kan
maken. En als ik iemand blij kan
maken, dan ben ik zelf ook blij. En ik
werk gewoon graag met mensen.
Samen brainstormen en dan dankzij
een goede samenwerking een fantastisch
resultaat bereiken, dat vind ik
echt geweldig.”
Belangrijkste gebeurtenis in je leven? “Trouwen, maar
vooral wat eraan vooraf ging. En dat begon allemaal op
die laatste dinsdag van carnaval in 1964. Toen ontmoette
ik ons Ine. En ook het feit dat ik in 1957 in aanraking
ben gekomen met mijn grote hobby fotografie. Eigenlijk
is het dus niet een enkele gebeurtenis. Ik kan over het
algemeen wel zeggen dat ik een fijn leven heb. Ik heb
meer dan driehonderd bruidsparen gefotografeerd! Ik ben
gewoon een bofkont.”
Passie voor? “Fotografie, dat is echt altijd mijn grootste
hobby geweest. Met name het fotograferen van mensen.
Ik heb altijd graag mensen gefotografeerd: mooie mensen,
lelijke mensen, oude mensen, jonge mensen. Ik vind
het altijd heel belangrijk om het mooiste van de mens
daardoor naar boven te halen. Verder hou ik van kaarten
en biljarten, maar ook van wandelen, fietsen, borrelen
en lekker samen eten.”
Bewondering voor? “Mensen die met niets begonnen
zijn en het toch ver geschopt hebben in het leven.”
Welk jaargetijde? “De zomer. De herfst is wel weer mooi
om te fotograferen, maar heeft zeker niet mijn voorkeur.”
Hekel aan? “Mensen die negatief zijn ingesteld.”
Ochtend- of avondmens? “Allebei. De mooiste uren zijn
de ochtenduren, de gezelligste uren zijn de avonduren.”
Welke televisieprogramma’s? “Nieuwsprogramma’s en
documentaires. Maar ook showprogramma’s op zaterdagavond.
Verder kijk ik heel graag naar natuurprogramma’s
Nico de Beer
Door Laura Remijsen
op bijvoorbeeld National Geographic.”
Sterkste karaktereigenschap? “Ik ben een echte
levensgenieter en heel sociaal voelend. Ik hou gewoon
van mensen. Ik ben ook een echte regelneef, ik mag
graag organiseren.”
Onhebbelijkheid? “Dat is tevens wel het feit dat ik
graag regel en organiseer. Dat is voor
sommige mensen een dilemma. Weet je
wat het is? Er zijn mensen die willen
organiseren en het niet kunnen. En er
zijn mensen die kunnen organiseren en
het niet willen.”
Toekomstdroom? “Dat we nog lang in
goede gezondheid mee mogen gaan.”
Trots op? “Rond 1976/1977 ben ik
gaan zaalvoetballen en heb ik in Goirle
een voetbalclub mee opgericht. Daar
ben ik wel trots op. Zodoende hebben
wij Goirle op de kaart gezet. Rond de
eeuwwisseling telde de zaalvoetbalclub
maar liefst twintig teams. Dat was de
grootste club van Nederland op zaalvoetbalgebied.
Destijds was er heel
veel publiciteit rond deze club. De constructie
was heel leuk. Het leukste was dat het enerzijds
commercieel was. Elk team had namelijk een naam van
een bedrijf dat dit team sponsorde. Zodoende werd het
aantrekkelijk om hier te gaan voetballen; de contributie
was laag, dus iedereen kon meedoen. Waar ik ook heel
trots op ben, is op het feit dat ik - ondanks slechts een
lagere schoolopleiding te hebben gevolgd - toch behoorlijk
ben geklommen op de maatschappelijke ladder. Ik
heb ook wel veel geluk gehad, geen ernstige ziektes of
ben op een andere manier ‘aan de beurt’ geweest.”
Levensmotto: “Laat mij m’n gang maar gaan.”
Ik ben een beetje
een amateurfilosoof
Ik geniet van? “Mensen op zich. Ik ben een beetje een
amateurfilosoof. Als ik op een terrasje zit en ik zie mensen
langskomen, dan vind ik het leuk om bij iedere mens
een heel verhaal te bedenken.”
Shoppen voor kleding of andere dingen?
“Verschrikkelijk. Zonde van de tijd.”
Als ik een miljoen win, dan...? “Dan zou ik voldoende
reserveren om verder te leven. En ik zou ook een deel
reserveren voor de kinderen en voor een goed doel.”
Ik geef het stokje door aan: “Marlyn de Kort.”
De Uitstraling 33