Contrastpolikliniek voorkomt nierschade - Jeroen Bosch Ziekenhuis

k e n n i s & w e t e n s c h a passociatie gevonden tussen haplotype entherapieresistentie.Het SCN1A–gen codeert voor eenfunctioneel gedeelte van denatriumkanalen, waar veel anti-epilepticaop aangrijpen. Een polymorfisme in dit genis in de literatuur in verband gebracht meteen lagere gevoeligheid voor anti-epileptica.In dit proefschrift kon dit verband nietworden bevestigd; er werd geen associatiegevonden tussen polymorfismen in hetSCN1A-gen en therapieresistentie.codeert voor P-glycoproteïne, bleken indiverse studies geassocieerd metgeneesmiddelresistente epilepsie. In anderestudies werd juist weer geen verbandgevonden. De oorzaak hiervan ligt mogelijkin het feit dat individuele SNPs onderzochtzijn en niet het gehele haplotype. Daaromwerden in dit proefschrift de negen meestvoorkomende haplotypes (90% van depopulatie) onderzocht. Er werd geenBijwerkingen van anti-epilepticaAplastische anemie is een zeldzame, maarernstige en levensbedreigende bijwerkingvan verschillende geneesmiddelen. Middelseen retrospectief case-controle onderzoek ineen grote Britse database werd onderzochtin hoeverre het gebruik van anti-epilepticageassocieerd was met het optreden vanaplastische anemie. Anti-epileptica gebruikbleek geassocieerd met een negen keerverhoogde kans op aplastische anemie.Tevens is gekeken naar het optreden van‘idiosyncratische’ overgevoeligheidsreactiesbij het gebruik van anti-epileptica. Menspreekt van een idiosyncratisch, omdat hetmechanisme achter dezeovergevoeligheidsreacties in het algemeenniet bekend is. In samenwerking met hetNederlands bijwerkingencentrum LAREBwerd de hypothese onderzocht dat eengemeenschappelijke chemische structuur,namelijk de aanwezigheid van eenaromatische ring, een verklaring zoukunnen bieden voor het optreden vanovergevoeligheidsreacties.Overgevoeligheidsreacties bleken inderdaadtwee maal zo vaak gemeld bij het LAREBvoor aromatische anti-epileptica dan vooranti-epileptica zonder aromatische ring.Deze ‘idiosyncratische’overgevoeligheidsreacties lijken dus tochtenminste deels te verklaren te zijn door dechemische structuur van de middelen.Op 3 maart 2009 promoveerde drs. K.B. Gombert-Handoko op haar proefschriftgetiteld ‘Treatment failure in patients with epilepsy: exploring causes of ineffectivenessand adverse effects’. Haar promotoren waren prof. dr. A.C.G. Egberts, prof. dr.Y.A.Hekster en copromotoren dr. J.E.F.Zwart-van Rijkom en dr. W.A.J.J. Hermens. Zijcombineerde haar promotie aan de Universiteit Utrecht met haar opleiding totziekenhuisapotheker bij de Ziekenhuisapotheek Noordoost-Brabant. Deziekenhuisapotheek die verantwoordelijk is voor de farmaceutische zorg van het JeroenBosch Ziekenhuis. Voor dit onderzoek werd onder meer met de vakgroep Neurologieen het multidisciplinair laboratorium van het Jeroen Bosch Ziekenhuis samengewerkt.ConclusieIn dit proefschrift werden verschillendebeïnvloedbare (bijv. medicatiewisselingen)en niet beïnvloedbare (genen) factorenonderzocht die invloed hebben op deuitkomst van behandeling met antiepileptica.nDrs. K.B. Gombert-HandokoCura, jaargang 6, nummer 2 | 11