(lIJ lUL' - Zoogdierwinkel

Waargenomen zeehonden op een zandbanktijdens een vliegtelling. Foto: Sophie Brasseur,Alterra Texelmeenheid gesteld worden, dat hetingrijpen van de mens in de natuur tothet minimum beperkt moet blijven.Natuurlîjke processen moeten in internationaalerkende natuurgebieden zoveelmogelijk hun eigen loop hebben.De Welzijnswet kent daarentegen een'zorgplicht', die biermee in tegenspraaklijkt. Het niet-ingrijpen in natuurlijkeprocessen is daannee echter niet strijdig.De zorgplicht betreft vooral problemendie zijn veroorzaakt door menselijkhandelen, zoals een olieramp (overigenskent een zorgplicht twee kanten: opvangenof uit het lijden verlossen).Daarnaast kan menselijk ingrijpen indierpopulaties) om de soort in stand tehouden, ook noodzakelijk zijn als depopulatie onder een kritische grenskomt. 'Een individuele zorgplicht voordieren in de natuur is echter volstrektondenkbaar' (staatssecretaris LNV inantwoord op kamervragen).Ecologische aspectenIn het vigerende Trilaterale VijfjarenBeheersplan voor Zeehonden in deWaddenzee 2002-2006, (vastgesteld doorde verantwoordelijke ministers van dedrie waddenJauden) staat dat de opvangvan zeehonden tot een zo laag mogelijkniveau moet worden teruggebracht~rekening houdend met ethische opvattingenen wetgeving per land , Datministeriële standpunt is gebaseerd opbet feit dat de populatie bijzonderkrachtig is zodat opvang voor het voortbestaanervan niet nodig is. Daarnaastzijn er ecologische risico's verbondenaan het opvangen en weer vrijlaten vanherstelde dieren. Eén van de meest fundamenteledaarvan is de be'lovloedingvan de natuurlijke selectie, Natuurlijkeselectie houdt in dat de zwakste dierensterven en de sterkste overleven, waardoorde populatie als geheel een betereen zekerder toekomst tegemoet gaat.Het opvangen en weer loslaten van dez-wakste dieren, bijvoorbeeld die dierendie het meest gevoelig zijn Voor hetvirus, kan derbalve leiden tot een in zijngeheel kwetsbaarder populatie. Daarnaastbestaat door opvang het gevaarvan het introduceren van (andere) virussenen ziekteverwekkers in de wildepopulatie, en verstoring van de 'wildheid'van de populatie door het beln-