Lees hier de reportage in Mednet over Jules Tielens als ...

Psychiater Edwin Oudemans houdt klantenbesprekingDaklozen lunchen mee met het RehabteamtVoor psychiaters in de bemoeizorg is het eerderregel dan uitzondering om mensen met eendubbele of zelfs drievoudige diagnose te behandelen.“Verslaving en een psychiatrische aandoeninggaan vaak hand in hand”, vertelt psychiaterTielens. “Het doet er niet toe of de verslavingdoor de stoornis komt of andersom, we helpenze eerst met de primaire behoeften, zoals huisvesting.Als dat stabieler is, kunnen we pasbeginnen met het opstellen van een behandelplan.”Iedereen van het Rehabteam houdt zijnogen open, ook buiten werktijden. Tielens: “Alsik een dakloze zie die vreemd gedrag vertoont,dan ga ik er tijdens werktijd langs om eenpraatje met hem of haar te maken.VERLEIDENTielens benadrukt dat het in de bemoeizorgvaak gaat om de kunst van het verleiden.“Onze klanten willen geen zorg, daarom moetenwe met leuke dingen komen om ze te verleidentot zorg.” Het Rehabteam biedt bijvoorbeeldkleine financiële steun, medicijnen ofhuisvesting om de dakloze aan zich te bindenen over te kunnen gaan tot behandelen. Tielens:“In tegenstelling tot de reguliere psychiatrieis het belangrijk dat wij geen distantie totde patiënt hebben. Als we afstandelijk zijn enmeteen over hun psychiatrische aandoeningbeginnen, dan zijn we ze meteen kwijt. Zestaan onderaan de maatschappelijke ladder,hebben geen huis en geen geld, dan willen zeecht niet horen dat ze ook nog schizofreen zijnbijvoorbeeld. Het is daarom de kunst eerst hunvertrouwen te winnen en op een open eninformele manier met ze te communiceren.”Dat de ‘patiënten’ van het Rehabteam vaak inontkenning zijn en niet willen weten dat zeeen psychiatrische stoornis hebben, blijkt tijdenseen huisbezoek van spv’er Doep van Dijkvan het ACT-team. De klant bij wie ze langsgaat, lijdt aan schizofrenie. Van Dijk: “Ik geefhem om de week zijn medicatie, maar bij hemkun je beter niet benoemen waar die medicatievoor is, dan raakt hij nog verder in de put.”Een klant met een bipolaire stoornis die laterop de dag wordt bezocht maakt bij binnenkomstmeteen goed duidelijk dat hij klant isvan het ACT-team en géén patiënt. Als VanDijk een nieuwe afspraak wil maken, kan hethem weinig schelen of ze nou wel of nietlangskomt. “Als je dergelijke situaties alsteleurstellingen ziet, dan ben je niet geschiktvoor dit werk.” Daarover is iedereen van hetRehabteam het met haar eens.Bemoeizorgteamleider Van Empel: “In debemoeizorg zijn de successen in ondertal.Daarom is het belangrijk om die expliciet tebenoemen en te vieren met het team.” Hetbemoeizorgteam heeft daarom een wisselbekerin het leven geroepen voor Het Kunstje van deMaand. “Elke maand gaat die naar degene diehet grootste succes heeft behaald met een vande klanten”, vertelt Van Empel. “Een succeskan bijvoorbeeld ook zijn dat een klant eenrechtelijke machtiging krijgt. Dat lijkt krom,maar dat is soms net de stap die het balletjevan de zorg doet rollen. Door deze kleine dingente vieren, blijft het werk leuk en weten wewaar we het voor doen.”LEGERHet bemoeizorgteam brengt regelmatig eenbezoek aan het inloophuis van het Leger desHeils. Dat is bedoeld om nieuwe klanten op tesporen. “Voor ons is dat de ideale plek om opvreemd gedrag te screenen”, vertelt Van Empel.“We werken samen met de medewerkers vanhet inloophuis en zij lichten ons in als ze denkendat iemand bij onze doelgroep hoort.” Demeeste klanten van de bemoeizorg wordendoor zorginstellingen, omstanders of hunfamilie aangemeld. Het Rehabteam werkt‘De Swiebertjes van vroegerbestaan niet meer’nauw samen met verschillende zorg instellingenin de hoofdstad, voornamelijk de GGD enandere organisaties werkzaam in de verslavingszorgen daklozenopvang. “Iedereen vanhet Rehabteam houdt ook in zijn vrije tijd deogen open”, vertelt Van Empel. “We lettenaltijd op vreemd gedrag en als we een daklozezien die we niet kennen gaan we daar de volgendegelegenheid naartoe. Achter elke daklozeschuilt een achterliggende problematiek. Niemandwil dakloos zijn met dit weer. De Swiebertjesvan vroeger bestaan niet meer.” ■