Frank's - ETSV Scintilla - Universiteit Twente

activiteitM’n kiddo’shebben biernodig!Auteur: Anja van GestelGesloopt, tevreden en trots viel ik op m’n bed neer om de komende 13 uurniet meer wakker te worden. Wat een geweldig mooie intro! Gesloopt,allereerst door de Bestorming van de Bastille. Nadat je kiddo’s je de vraagstellen welke tactiek er gebruikt gaat worden, waarop je geantwoord hebtdat iedereen zich op volle snelheid in dient te zetten, is het prachtig omte zien hoe iedereen met modder, zweet en een lach uiteindelijk de baanverlaat. En het kon natuurlijk niet zonder een heerlijke vieze groepsknuffel,zodat nu écht iedereen vies was!Gesloopt ook door de teambuildingactiviteiten,die voor een nog hechtere band inde groep zorgden. We hebben nog steedsrespect voor onze tenniskoning die onsteam naar de overwinning hielp door op hetlaatst nog 3 mensen te verslaan! Alsof hetniet anders kon werd dit beloond met eenbidon vol gekoeld(!) bier!Natuurlijk zorgde het drukke nachtlevenook voor de nodige dosis vermoeidheid.Elke avond werd er volop gedanst en er leeksoms geen limiet te zijn aan het aantal litersdat gedronken kon worden. Elke kroeg enclub in Enschede én Hengelo hebben we bezocht,en we hebben samen met een kiddoalle shotjes in de Vestingbar uitgeprobeerd!Uiteindelijk kwam het bij mij vooral doorhet beruchte kamp! Midden in de nachtde hele omgeving verkend (of eerder verdwaald?)bij de dropping, ons (vrouwelijk)haar nog steeds in de knoop na de HighlandGames en zoveel fietsen dat ik niet meer instaat was korter dan 5 uur te doen over defietstocht terug naar huis. Maar gelukkigkonden mijn vrouwelijke kiddo en ik ons inhet zwembad goed vermaken met het spottenvan alle jongens in zwembroeken en metsixpacks! Want tussen al die jongens, heb jesoms ook even een genietmomentje nodig ;)Wat, naast de jongens, ook niet onvermeldmag blijven was Scintilla’s 62e cantus!Een paar uur met z’n allen zingen en bierdrinken, plezier hebben en nog meer bierdrinken, was voor mijn kleintjes een grootsebelevenis! Als doegroepouder moet je goedvoor je kiddo’s zorgen, en dat is tijdens zo’ncantus niet altijd even makkelijk. Maar gelukkigging ik daar blijkbaar in mijn slaapmee door, mijn gemompelde uitspraak blijfteen fenomeen.Erg tevreden was ik ook, omdat deze weekop geen één manier minder mooi is geweestdan dat ik van tevoren had gedroomd.Maar het meest ben ik nog trots op wat ikals doegroepouder heb kunnen neerzetten.Het begeleiden van deze geweldige groep,tenminste de dagen dat ik wél kon praten,zou ik voor geen goud hebben willen missen.En zo val je in slaap, want tijdens de introis daar amper tijd voor. Onze prachtigePerry-shirts zijn dan wel vervaagd door hetschuim van de schuimparty, maar ze blijvende herinnering aan ‘s werelds compleetgestoordste intro ooit! Weltrusten Perry’s!Prrrrr….jaargang 30editie 123